popfiainrGHE. 0OST¥LETEBEK. Nazareth. Ouw-Mannekens. De Congo. Schoolpenning. Schikkingen voor den Vasten. Livres. Carnaval. Nabij de statie. De dooibarrieren UN MONSIEUR Voor (Toude mannetjes Dans un articulet ainsi intitulé, de notre numéro dn 6 Décembre dernier, nous faisions pressentir la nomination abracadabrante du sieur Debruyne au poste de directeur de l'Hospice du Na- nare th. Les reflexions qui émaillaient ces quelques lignes avaient, parait-ü, jeté un certain froid dans les milieux ciéri- caux et le comité du cercle catholique avait décidé d'ordonner a la majorité du conseil des Hospices de surseoir a cette nomination jusqu'a ce que le sou- lèvement de l'opmion publique se fut apaisé. Après trois mois d'attente nos bons cléricaux ont jugé le moment oppor- tunVendredi passé, le conseil des Hospices a nommé M. Debruyne, direc teur du Nazareth. Nous croyons ne pas pouvoir mieux faire que de reproduire en entier ce que nous avons publié a ce sujet; les Yprois pourront ainsi jugor comment les clé ricaux entendent la bonne administra tion des intéréts de la ville et surtout de ceux des pauvres. Vraiment, on nous casse bras et jambes c Pas de doute nos joyeux édiles ont le monopole de 1 elect isme a retours dans 7> leur système de nomination. Préoccuper qu'ils soiit du soin de caser leurs seïdes polit.iques ils ne se moquent pas mal de l'adage anglais The right man in the right place. Ainsi la place de directeur du Nazareth était devenue vacante; ce poste requiert de lapartdu titulaire, une grande moderation, une égalité. d'humeur, une patience sans bornes, une intégrité complete. Un choix délicat s'imposait N»s cléricaux ont d'abord jeté leur dé- volu sur un nommé Lams, ancien gendar- me, agent de police actuellement, dont la douceur et l'amabilité dans l'exercice desas fonctions sont devenues proverbiales. Ils pensaient sans doute que le besoin se faisait sentir de mater et de dompter ces vieillards turbulents et indisciplines qui avaient le grand tort au point de vue clé- rical d'etre pauvres et partant non ex- ploitables. Devant la reprobation unanime de l'opi- nion publique. Lams fut mis au rancart s mais il ne perdra rien pour attendre, soyez en certain. Le gendarme écarté, il fallait trouver son équivalent. Qui pouvait mieux le remplacer qu'un boucher Cette profession ne prédispose-t- elle pas a la douceur de caractère Dans j> le commerce des boeufs et des cochons n'acquiert-on pas les qualités voulues pour diriger un hospice? Au fait entre viande et chair il n'y a qu'une nuance et on concoit que nos édiles ne la saisisserit n pas. Le boucher, primus inter pares, s'ap- pelle Debruyne vous ne connaissez pas Debruyne Mais c'est le plus doux et le plus affable des bouchers de Ia ville au dire même de ses confrères. Une qualité qui le recommande encore son fils est bou- cher également, il pourra, quand c'est né- cessaire, recouvrir aux connaissances de son fils pour expertiser les viandes livrées au Nazareth. t> Quelle riche idéé ont eu nos cléricaux r> The right man in the right place In dit Oud Mannekenshuis trad deze xveek als bestuurder binnen M. De bruyne. M. Debruyne was beenhouwer Waarom hij bestuurder benoemd werd, weten we niet. 't Schijnt dat aldaar een gendarm of een beenhouwer noodig was. Verdere titels heeft de man niet. Ja wel, hij is klerikaal. Een paar vragen. Is het waar dat de Ouw-Mannekens in hovingen van bij zonderen geëxploi teerd worden tegen 25 centiemen daags Is dit waar, dan grijpt niet alleen exploitatie plaats door dit bespottelijk loon, maar nog wel oneerlijke mede dinging tegen de werklieden. Antwoord en inlichtingen We zijn van het gevaar van den Congo verlost. Doch zouden we onze heeren Volksvertegenwoordigers met den briefwisselaar der Réforme niet mogen vragen - of zij de 10 miljoen- tjes toelage zullen stemmen daar die heeren verklaren dat zij de politiek van M. Beernaert goedkeuren Ziet ge, heeren, de Belgen hebben hunne miljoentjes hoogst noodig. Bal met Half-Vasten. Aanbevolen ter wille van 't goede werk. Genten. Allerbeste broeder, weet dat gij vleesch moogt eten (1) mits te bidden. Men zal zich nochtans van deze ver plichting kunnen ontsturen, met een aalmoes.... ieder volgens zijn god vruchtigheid (2)in den offerblok van den vasten (3) te storten. Geteekend f Petrus, Bisschop van Brugge. Brugge, den 14n Februari 1895. Le Trou des O kienspar J. Chalon. Un vol. in-12, Bruxelles, Lebègue et Cie éditeurs. M. J. Chalon l'auteur de nom- breux ouvrages estimables et estimés, vient de publier un nouveau volume qui occupera dans son oeuvre une des premières places. Le Trou des Ghiensdit l'auteur dans sa dédicace au docteur Max Nordau, n'a pas la pretention d'etre un roman. Ce n'en est pas un, en eft'et, si l'oti réserve ce nom aux oeuvres plus ou moins dramatiques oü l'amourest pres- que le seul ressort des actes des per- sonnages. C'en est un, au contraire, si, suivant l'actuelle tendance, on qualifie, roman toute oeuvre oü est notée une face de la vie humaine, si banale fut- elle. Les faits que M. Chalon déroule de vant nous furent bien fréquants il y a quelques années, et chacun de nous peut attester l'exactitude de l'un ou l'autre détail. Nous transportant dans une petite ville aux conüns des régions flamande et wallonne, l'auteur nous fait assister a quelques épisodes de la guerre sco- laire de 1879-1884; il nous rappelle les persécutions que nous avons vu s'abat- tre sur ceux qui résistaient aux ordres épiscopaux. L'instituteur Boinelle, qui a refusé d'abandonner son école, et le docteur I'errier, libre-penseur seul de taille, dans sa petite ville, a tenir tête aux injonctions du doyen Bataille, le bien nommé, sont les deux principales vic- times des hames cléricales qui les tuent II faut lire jour par jour le récit de leur martyre dans le livre de M. Chalon. Le milieu oü ils se meuvent est un milieu bien réel, bien vivant, ce milieu déprimant de petite ville de province, oü chacun doit se plier aux habitudes des voisins sans même échapper a la médisance et a la calomnie. Certaines des infamies cléricales mi- ses en scène par M. Chalon pourraient peut-êtreparaitre outréespar un esprit sectaire. M. Chalon n'a pourtant rien avancé qui n'ait son équivalent dans les témoi- gnages apportés a l'enquête scolaire, témoignages oü suivant le droit de l'écrivain, il a puisé mamt détail. Le nouveau livre de l'auteur d'Au couvent se fait lire avec autant de char me et d'agrément peut être que plu- sieurs de ses ouvrages antérieurs. La fagon si exacte et si pittoresque dont est noté le francais incorrect parlé dans les petites villes wallonnes, ne (1) Ingezien de tijdsomstandigheden dat wil zeggen, daar de katholieken toch den brui geven van ons verbod. (2) Dat is voor de oude rijke kwezels Vrouwtje, hoe meer centen, hoe godvruchti- ger. (3) Hier meenden wij voort te lezen Een aalmoes aan den arme, en we dachten bravo doch... we werden dra ontgoocheld. contribue pas peu a l'intérêt qui se soutient jusqu'au bout sans faiblir. En somme, le Trou des Ghiens est une importante et attachante contribution a 1'étude des moeurs provinciates en Belgique, et a ce titre seul le succès ne luimanquera pas. II arrive d'ailleurs a son heure, au moment oü le parti clé- rical, trouvant que les instituteurs of- ficiels n'ont pas encore été accablés d'assez de persécutions, s'apprête a rendre encore leur sort plus misérable. Le Trou des Ghiens ne convertira évi- demment nul de ceux dont la haine est incapable d'entendre raison. 11 forti- tieradu moins la conviction de ceux qui ue veulent pas il'enseignement pu blic confessionnel, et contribuera peut- être a ramener aux vraies idéés libéra- les ceux qui, par trop de bonne foi, seraient disposés a se ral lier plus ou moins entièrement a la solution cléri cale. Ph. de C. Vroegere jaren heerschte vreugde en was er leven in onze stad tijdens de Carnaval dagen de prachtige cavalca den van 1888 en 18S9 lokten vreemde lingen uit alle gewesten naar Poperin- ghe, 't waren profijtige dagen voor iedereen, zoowel voor de neeringdoe- ners die veel - verkochten, als voor de armen der stad voor wie duizende franken werden omgehaald. Maar de Poperingnaars zijn niet meester in hunne stede 't zijn de geestelijken die er den baas spelen en het volk mag zich maar verzetten voor zooveel de geestelijken het willen, lijk op vele dorpen Hebben Stouten Karei en Baas üoghe (van propere memoriejdit niet genoegzaam bewezen tijdens de laatste cavalcaden Die twee verkeerde toonbeelden van pries ters konden maar niet dulden dat er alsdan eendracht onder katholieken en liberalen tot stand kwam om de caval cade en de weldadigheidsfeesten te doen gelukken, alhoewel die feesten geen ander doel hadden dan het voor deel der neeringdoeners en der armen. Dank aan die beide ongeluksvogels zijn wij sedert 1889 zonder cavalcade gebleven, maar dat men nu eens de vergelijking make tnsschen de carna- valdagen van heden en deze van vroe ger de stad is dood, de winkels, de herbergen zijn verlaten, en, loopen er des avonds nog eenige maskers dan is het meestendeels om aanleiding te ge ven tot menige braspartijen, daarbij het arme volk loopt geheele dagen de straten rond en de nood is dreigender dan ooit. Zie daar wat Stouten Karei, zijn dettige makker Alias Ooghe en met hen het meeste deel der geestelijken gewild hebben, maar wat kan het hun schelen vermits zij meester blij ven daarbij, wanneer zij hier moede zijn, worden zij niet elders gezonden Keeds hebben wij onze lezers onder houden en terzelver tijde de aan dacht der stadsoverheid geroepen op den walgelijken toestand der straat en der plaats nabij de statie. Welnu, de toestand is immer dezelfde, de stad doet niets, men ziet genoeg dat er al daar geen pastoors of regentie heeren wonen Ware het niet de heer statie overste die van tijd tot tijd door zijn eigen werkvolk den weg en de trottoirs aldaar doet kuischen en het zwarte modder doet wegvoeren, onze statie zou niet meer toegankelijk zijn. Is het niet, een schande voor de stad dat de werklieden van den ijzerweg dit werk moeten doen Zij die reeds een zoo lastigen dienst te vervullen hebben, en juist wanneer er honder den lieden zonder werk zijn die gaarne eenige stuivers daarmee zouden ver dienen. Heden Donderdag is het veertien dagen dat de dooibarrieren gesloten zijn, en naar algemeen denken is het nog geen half uur noodig geweest. Welk geluk, niet waar, van aan het hoofd der provincie en aan meesten- deel al de staatsbesturen klerikale no- biljons te hebben die van handel en nijverheid noch A noch B verstaan Ba voerlieden, neringdoeners stem men immers toch allen voor de kleri- kalen. En het klerikalism he ft immers toch niets te vreezen in West-Vlaan- deren. Dc Doode Hand of dc vrijheid der plundering. Sedert het jaar 1866 bezitten wij geene officieele opgave der onroerende kloostergoederen meer. Het is jammer. De Strijd heeft reeds in zijn nummer van 23 Februari aangetoond hoe de ei gendom verdwijnt; hij heelt door of ficieele statistieken aangetoond dat de eigendom binnengepalmd wordt door eenige kapitalisten jl) hij heeft te vens aangetoond dat we stillekens terug gaan naar den toestand in de verleden eeuw toen de 2/3 van den grond toebehoorden aan de kloosters. Die toestand komt weêr, alle dagen vergroot het collectivism van de kapi talisten en de Moniteur brengt ons alle dagen tijding van nieuwe opslorping van goederen, verkregen altijd met dezelfde middelen van zaligheidsbe loften en doodbedreigingen. Reeds in 1866 bezaten de kloosters van Luik, Gent, Brugge, Antwerpen, Brussel, Bergen en Namen eene fortuin 23 miljoenen 297,964 franken in onroe rende goederen men verlieze daarbij niet uit het oog dat deze onroerende goederen (zooals E. de Laveleye aan merkt) van gering belang zijn in ver gelijking met de roerende goederen die zij in bezit of in kas hebben, zoo als het proces van Kanunnik Bernard en het onlangs uitgemaakt Leuvensch Alexianen proces klaar aantoont. En om de juiste som te hebben zou men de waarde moeten vertiendubbelen zoodat de algemeene fortuin der doode hand meer dan 200 miljoen zou bedra gen voor 7 steden. Hewel diezelfde doode hand neemt dagelijks een kolossalere uitbreiding, naarmate de volksarmoede toeneemt. Dagelijks bevat het Staatsblad nieuwe toelagen voor de doode hand, nieuwe toelatingen om doodbedsgiften te aan vaarden, verkregen van oude kwezels en kwezelaars volgens de oude en al tijd gelukkende methode en ontnomen aan soms arme families. Het Staatsblad van Maandag bevat weer een drietal bezettingen, waaron der een tweetal uit ons arrondisse ment 1° Aan de kerk van Bertinus van Popermghe, een huis en hof, waarde 9000 fr., voor 't lezen van miskens. 2° Aan de kerk van Oostvleteren, acht hectaren grond, waarde 32000 franken, om jaarlijks eene solenneele mis te doen, welk dus aan 5 ten hon derd het sommetje opbrengt van 1600 franken Er zij n werklieden die geen 1600 fr. verdienen op 2 jaren, en M. de pastoor verdient 1600 franken op 1 uurtje. O de Godsdienst der centen O de Eigendom berooving O de Familie plundering P. connaitre a, tous ceux qui sont atteints d'une maladie de peau, dartres, ec- zémas, boutons, démangeaisons, bron- chites chroniques, maladies de la poi- trine et de l'estomac, de rhumatismes et de hernies, un moyen infaillible de se guérir promptement ainsi qu'il l'a été radicalement lui-même après avoir souffert et essayé en vain tous les re- mèdes préconisés. Cette offre, dont on appréciera le but humanitaire, est la conséquence d'un voeu. Ecrire par lettre ou carte postale a M. Vincent, 8, place Victor Hugo, a Grenoble, qui répondra gratis et fran co par courrïer, et enverra les indica tions demandées. Lire le feuilleton a la page. (1) Zonderling genoeg M. Vander Velde gaf juist dezelfde statistieken eenige dagen daarna (8 Maart/ in de Kamers.

HISTORISCHE KRANTEN

De Strijd – La Lutte (1894-1899) | 1895 | | pagina 3