i^araissant le Mamedi. l union fait la force. Administration et Rédaclfou Journal liberal démocratique d'Ypres et de TArrondissement Vrijzinnig volksgezind weekblad van leperen en van het Arrondissement Samedi, 20 Avril 1895. 5 centimes Ie numéro. N° 25. De Longogezinde Voordracht van 7n April. Les démocrates -chréliens de la Chambre re annee. PRIX DE L'ABONNEMENT Par an 3 francs. Annonces 10 centimes la ligne. Réclames 25 Annonces judiciaires 1 fr. la ligne. Verschijnende des Xaterdags. Wij zoudenopdieonbeduidende zaak niet meer terugkomen, ware het- niet dat sommige Congomannen op den buiten gaan uitstrooien dat ze veel bijval hadden met hunne voordracht en dat men de knappe redeneering van M. Verhees niet heeft kunnen weêrleggen. Daar ook het Journal $Ypres de waarheid zoo een beetje bij het haar heeft getrokken, gaan we hier een korte schets geven van het geen er in die fameusevergadering ge beurde. Met ongeduld hadden wij die voor dracht verwacht, want wij dachten met recht dat het niet genoeg is eene enkele klok te hooren luiden om iets oprecht dietsch te maken. Maar wat luidde die Congoleesche klok toch Hauw Leest en oordeelt Om half drie gingen wij naar het aangeduid lokaal en vonden de deuren gesloten. Wij namen inlichtingenmen wist zelfs niet dat er daar eene voordracht moest gegeven worden. Eenige zeldza me nieuwsgierigen wandelden vóór de Tooneelzaai op de Kleine Plaats, liet gerucht begon zich reeds te versprei den dat die voordracht 'nen schoonen dikken Aprilvisch was toen op klok slag drie, twee heeren afkwamen uit de Boterstraat, met hooge hoeden en groote pakken. Bliksems zegden wij, dat is de voordrachtgever. en 't was zoo. M. Verhees en zijn makker de heer Van- tichelen keken aardig op, nog aardiger dan wij, toen ze het lokaal gesloten vonden Aan zulk prachtig vrien delijk onthaal hadden zij zich niet verwacht van hunne Iepersche vrien den 't Was iets Tevreden waren zij niet, en luid drukten zij hun misnoe gen uit. 't Was onze achtbare burger vader in persoon die hen had gevraagd alhier eene Congoleesche voordracht te komen houden en die de Tooneel zaai ter hunner beschikking had ge steld. Wel,wel,burgervader Opdenberg» da's met schoon weet ge, met de eene hand geven en met de andere ontne men. Nu, de voordrachtgever was niet blijde over het onthaal, maar wat moest hij niet denken toen hij einde lijk in de zaal kwam. Daar stond'nen hoop stoelen te midden der zaal die zoo kunstig ineengevlochten waren dat men wel een half uur bezig was om ze uit elkander los te krijgen. De zaal was duister, 't was er koud als in een ijskelder en op het tooneel, waar de spreker moest plaats vinden, ging het Qog slechter. •Eindelijk gaat men zitten. Een goed vijftigtal personen zijn aanwezig. M. Verhees begint zijne voordracht, nadat de heer Arth. Criem gevraagd ^fceft of het woord vrij zal zijn en te genspraak geduld. (Dit werd door den voorzitter toegestaan). Onder de toehoorders bemerken wij den heer Struye. De heer Surmont, inrichter der voor- •jf^cht, de HH. Colaert, Berten, Iweins d Eeckhoutte schitteren door hunne afwezigheid. Er bevonden zich vrij Wat katholieken in de zaal. De spreker, die met het vlaamsch maar gebrekkig weet om te springen, draagt ons met veel gebaren, schreeu wen en lawijd de algemeene gekende Congosche argumenten voor. Hij drukt vooral sterk op de gedachten van glo rie, hoogmoed, betrouwen (op de offi cieren zeker en zoekt groote woor den. IJdele tonnen maken 't meeste gerucht. Veel geschreeuw en weinig wol, zegt de landman en hij heeft mardjus gelijk. Maar hoe de spreker ook schreeuwt en met de armen zwiert, het publiek blijft onbeweeglijk Geen enkel hand geklap Twee of driemaal wordt de spreker onderbroken door het krampachtig gelach van zijn toehoorders en hij kan daardoor bemerken dat hij een kemel heeft geschoten. Hij wordt eens onderbroken ook door uitjouwingen wanneer hij zich veroorlooft onaangename zaken te zeg gen over personen die op de vergade ring niet aanwezig zijn. De tegenwoordige katholieken pro testeeren zoowel als de liberalen. Zooals naar gewoonte komt de spre ker op met cijfers, doch daar slaat hij weer den bal eens deerlijk mis. Spre kende van Hollands en Belgiës handel beweert hij dat België eenen handel drijft van 3 miljard 's jaars terwijl Holland om reden zijner koloniën eenen handel heeft van 6 miljard. Onze vriend, de heer Vermeulen kan zulke grove verdraaing der waarheid niet kroppen en teekent er luid protest tegen aan. En waar is het dat de lek ken moeten verhangen worden. 'T is Belgie dat voor 6 miljard koop handel drijft terwijl Holland slechts op 5 miljard mag boffen (Holland was in 1891 in zijn koloniën in deffciet van ongeveer 5U,000,000 franks. Dat zijn dan koloniën Daarna zegt M. Verhees een woordje van den ijzerenweg, maar enkel een woordje, want hij weet wel dat ieder een met die belachelijke blague bekend is. Weer komt hij op met zijn groote advokaten woorden en gebaren, maar zijn haring braadt hier met en rondom ons hooren wij zeggendie heer meent zeker dat hij hier te doen heeft met onnoozelaars Beloften, beloften zijn er genoeg De landbouwers zullen dit hebben, de werklieden zullen dat hebben. Alle maal klap tegen den vaak De voordracht eindigt en niemand juicht toe. Dan staat de heer Vermeulen recht en tast den spreker daar zijn zwak. Hij spreekt van dien schoonen ijzerenweg en doet de toehoorders eens ferm la chen met hen uit te leggen hoe het komt dat de groote aktionnarissen nu reeds interest hebben getrokken ter wijl de onderneming nog niets heeft voortgebracht danschulden M. Vermeulen vraagt, en met recht, waarom die overname van den Congo nu in eens zoo spoedig, spoedig moet geschieden terwijl men ons in 1890 (na ons 25 millioen te hebben afgedaan) plechtig beloofde dat er voor 1900 nooit kwestie zou zijn van overname. Waarom verbreekt men nu die plech tige belofte Wie zit daar tusschen en waarom moet dat nu zoo spoedig geschieden, zonder noodige inlichtin gen Men spreekt van glorie, van eer, van vaderlandsliefde. Allemaal wel, zegt M. Vermeulen, maar daarmee eet men niet, daarmêe heeft men niets op zak. En ook de Belgen zijn te verstan- riifi <iï! Ikurre, 20, Ypres. dig en te voorzichtig om katten in zak ken te willen koopen. De heer Vermeu len eindigt met te zeggen dat men moet de overeenkomsten eerbiedigen en het jaar 1900 afwachten. Zijne kleine, kernige redevoering wordt driftig toegejuicht. Op eene vraag van M. Gorrissen aan gaande de planterijen van koffieboonen en de opbrengst daarvan in den Congo wordt de voordrachtgever eens ferm de les gespeld door M. Veulemans, een oud koffieplanter die lange jaren in Java verbleef en die van koffie spreken mag. M. Veulemans tikt daar onbarmhar tig op de knokkels van zekere militaire voordrachtgevers die op hoogen toon van zaken spreken waarover ze nie mendal weten en die niettemin den schijn hebben anderen te minachten die er meer van kennen dan zij. (Wij kennen hier onder anderen in Yperen 'nen druiventeeler die ook van koffie spreekt in een zeker vlugschrift waar over we eerstdaags een woordje zullen reppen) M. Verhees zit op heete kolen, dat is licht te begrijpen. Eensklaps wordt hij erg nerveus en valt den spreker in de rede. Hij wil uitleg geven over den koffie, maakt de zaak nog duisterder, springt van den os op den ezel en valt eindelijk in den caoutchouc waar hij erbarmlijk ligt in te spartelen tot dat zijn makker hem uit de verlegenheid helpt met aan te kondigen dat ze moe ten vertrekken met den spoortrein van 5 ure. Hij zegt dat zij zullen weerkee- ren binnen kort. Men neemt de heeren bij hun woord en zij worden uitgenoodigd hier in Yperen te komen het woord nemen op eene openbare meeting welke zal plaats grijpen op Zondag 28» April eerstko mende. De heer Verhees neemt die uitnoodiging aan. Binnen veertien da gen zal dus de beslissende strijd gele verd worden tusschen de Congomannen en hunne tegenstanders. Het zal zeer aantrekkelijk wezen die woordenwisseling te volgen, en ieder een die de politiek kent en wil op de hoogte blijven van wat er in zijn land omgaat zal, hopen wij, die meeting bijwoonen. Die vergadering wordt ge houden buiten allen partijgeest. Ieder een zal er vrij mogen het woord voeren en aanhoord worden. En 't zal beter lukken dan de voordracht waarvan hierboven spraak was. D. jugcs par les hommes de leur parti. Découpé dans le n° du 7 Avril de la Justice socialeorgane des démocrates- chrétiens bruxellois non domestiqués, ces appréciations de quelques-uns des hommes qui prétendent représenter a la Chambre la démocratie chrétienne et aussi de quelques purs cléricaux M. MOUSSET M. Mousset, tout en se rallianf aux idees défendues par M. De Guchtenaere, croit devoir faire risette a M. Woeste et declarer avec coraponction que M. Woeste est un dérnocrate. Pendant ce temps, M. Woeste faisait sur les bancs de la droite une active propagande en faveur de la cloture. EENDRACHT MAART MACHT. Décidément, M. Mousset se fait une sin guliere idee de la démocratie. LES ENGAGEMENTS DES DÉPUTÉS DE BRUXELLES Après cela, M. de Borcbgrave, député de Bruxelïes, defend le projet M de Borcbgrave est un fort aimable horame, mais il nous parait se moquer un pen trop de ses éiecteurs, qui ne sont pour- tant pas des imbeciles. La deputation de Bruxelïes était incontes- tablement tenue de repousser le projet du gouvernement pendant la campagne électo- raie, a supposer que M. de Borchgrave n'ait rien dit, ies declarations de MM. Theodor et de Jaer Herent les candidats qui n'ont point protesté. Or MM. de Borchgrave et d'Ursel se sont bien gardé de protester alors.et pour cause. Nous arrivons au morceau principal, M. HELLEPUTTE Jeudi M. Theodor a prononcé un excellent discours en faveur de la solution démocra tique, puis nous avons vu surgir le deus ex machina, M. Helleputte, président de la Li- gue démocratique. Cet étrange dérnocrate' qui parle et agit toujours contré la démocratie, ce président de la Ligue démocratique qui combat la Li- gue démocratique est venu jouer le tour de passepasse, qui devait faciliter le vote de cet- te loi réactionnaire. II a proposé dp fixer a 15 fr. au lieu de 20 le maximum du eens, de créer 4 sièges spéciaux de conseillers dans les communes de 20,000 a 70,000 habitants, 8 dans les communes de plus de 70,000 habitants. Ces sièges se partageraient entre les éiecteurs patrons et ouvrier.s des conseils de l'indus- t' ie et du travail, qui réunissert les condi tions d'dge, de eens et de résidence fixéespar ia loi électorale. Les 4 dépntés démocrates de Bruxelïes avaient signé cet amendement chinois Et M. De Guchtenaere aussi. M. Helleputte, né maliu et grimé en dé rnocrate, l -s avait roulé tous comme une bon lette de papier. Si, après ce tour réationnaire, la Ligue démocratique ne renverse pas son président, elle perdia tout prestige. M. Helleputte perd décidément toute te nue, li est vrai que si on le laisse faire, il aurait tort de se gêner. Au point de vue réactionnaire, nous le re connaissons, l'amendement de M. Helleput te était parfaitement combiné. M. le prési dent de la Ligue démocratique a proprement doré la pilule aux naïfs députés démocrates qui se sont laissé mettre dedans. II est a présent établi que M. Helleputte, 1'ami du peuple, admire fort l'oeuvre de con centration anti-démocratique qui yient de s'aceomplir.. Nous annoncions dans notre dernier n° que les ouvriers catholiques ne mon- queraient pas de comparer l'attitude de leurs députés avec celle de M. Ans- pach. La chose n'a pas tardé LA COMPARAISON AVEC M. ANSPACH: Après M. Helleputte, M. Anspach-Puis- sant a pris la parole. Ce doctrinaire Ie dernier... de gauche pris entre ses preferences réaetionnaires et ses engage ments électoraux, a declare qu'il donnait sa demission. II a essayé de terminer sa car rière par une hymne a la iiberté Mais cette mélopée manchestérienne sonnait faux et croux. La sortie de Léon Defuisseaux, abandon- nant, il y a 15 ans, la Chambre censitaire, avait tout de méme une autre allure. POUE LA YILLE, POUR LA PROVINCE, Par an 3 fr. SO c. Pour les annonces de France et de Belgique (excepté les deux Flandres)s'adresser a VAgence Hcivas, liruxel- les, lue de la Madeleine, 32, et a Paris, 8, Place de la Bourse. 5k

HISTORISCHE KRANTEN

De Strijd – La Lutte (1894-1899) | 1895 | | pagina 1