Le droit sur le beurre
marché d'Ypres,
Ph. de Comines.
députés pi'oteetionnistes
d'Yp res et d'ailleurs.
Le discours de M. Colaert
droits pro tee! eu rs.
Deux appreciations.
'T cJOUKNTSta
van Woensdag.
We hebben M. Surmout nu voor de
tweede maal aangeduid hoe men een
minimum bepaalt met de ambachts
lieden zelve bijeen te roepen. Waarom
studeerde reeds M. Surmont de zaak
niet zelf wat in Hij brengt zoo maar
feitelijk zijn onwetendheid, onbehen
digheid en zijn achter uit kruiperij aan
den dag, heel naief weg. Heel naief weg
nog ml hij de plattslandsche werklieden
urstooten. Zijn die werklieden dan de
kiezers niet meer van MM. Surmont,
Iweins, Colaert en Cie
Dat M. Surmont dus elk beroep sa-
menroepe en dat hij van de gelegen
heid gebruik make om hun als burge
meester aan te raden vere nigingen en
syndihaten te vormen, syndikaten van
verkoop van werk.
Waren de werklieden van eiken stiel
vereenigd in een bond Dan zouden zij
1° elkander geen mededinging aan
doen 2° een juist minimum bepalen
zooals onze lakenwevers dit deden in
de middeleeuwen.
Doch M. Surmont, geen syndikaat
zooals te Waasten. Want dat syndi
kaat van Waasten heeft niet weerhou
den dat de boerengefopt werden.
En dit kunnen we bewijzen.
Er moeten onafhankelijke bonden, be
staan, geen kiesmachienen, geen fa
brieken van hielenlikkers en platbroe-
ken naar het evangelie van Mousset of
De Guchtenaere.
Vrije bonden, Mijnheer.
Ziedaar de oplossing, M. Surmont.
We zeggen nog tot het schepencol
lege Pas op met het systeem der on
der-aannemers a (1)
Pas op met zeuring en bedrog. Gij
weet, gij wetgevers, hoe slecht de wet
op den vrouwen en kinderen arbeid
werd uitgevoerd zelfs hier te leperen.
Pasop dat de baas zijn werklieden
geen verklaring af perse waardoor deze
laatsten zouden erkennen een mini
mum ontvangen te hebben wanneer
ze in der waarheid minder ontvangen.
De beroepsvereeniging alleen kan die
gevaren te keer gaan: de heeren aanne-
nemers in 't algemeen zijn heel brave
lieden, doch zonder minimum zouden
zij de loouen kunnen afknagen en de
onder-aannemers uitbuiten -- en met
het minimum zouden zij heel gemak
kelijk slechts loonen op het papier ge
ven ofwel de stad bedriegen in opzicht
van de waarde der geleverde waren en
materialen.
t
M. Colaert vreest niet voor de ge
vaarlijkheid der nieuwe werken.
We laten hem de verantwoordelijk
heid dier opvatting. Bij het uitgaau
der statie heeft een leperling zijn been
gebroken. Er was aldaar nochtans
ook geen gevaar.
Ziedaar in 't kort de oppervlakkig
heid derinitiatief van de heeren Colaert
en Surmont. (2)
Maar de anderen hebben zich nog
latter getoond.
M. Begerem stelt voor het vraagstuk
van het minimum uit te stellen tot de
latere werken. Hoe domDe stad moet
haar lastencohier veranderen, de aan
besteding is nog niet gemaakt, het mi
nimum kon ingeschreven worden, en
daar we 2 senators en 3 volksvertegen
woordigers hebben, ware het gemakke
lijk het nieuwe lastencohier te doen
aanvaarden bij het hooger bestuur.
We bestatigen dus op nieuw een gebrek
aan rechtzinnigheid bij onze stadhuisbazen.
Zij zijnde vrienden van den werkman
niet. M. Begerem wil het inschrijven
van het minimum uitstellen, wanneer
men het nog kan inschrijven Daarbij
maakt de stad een werk (voor de kie
zingen). Zooals zij binnen jaren geen
meer zal aanleggen en ze zou uitstellen
We hopen dat M. Begerem het mini
mum zal stemmen en zoodra moge
lijk het minimum toepassen op zijn
kantwerksters.
M. Boone is nog kostelijker. Die
mensch denkt niet aan den werkman,
maar aan den baas. Hij zegtDe Baas
moet ook iets op het loon van zijn
werklieden winnen. Anders zal u geen
baas zijn werklieden leveren.
Is M. Boone zot Hoe de baas zou
moeten winnen op het loon En dat,
waarom Omdat, zegt hijde baas
(1) Zie Commission du travail t. II, B, n°
692.
(V Waar haalt M. Surmont toch dat de
haas minder aan zijn werkman moet betalen
dan de bijzondere Hoe is dat wettelijk
het werk aan zijn werkman verschaft.
Maar, mijn beste heer Boone, indien
ge zoo wilt redeneren, kunt gij ook
zeggen dat de stad op den aannemer
moet winnen want de stad geeft de
aannemer werk.
En indien de bazen welke M. Boone
kent, zulke brave katholieke schelmen
zijn als hij zegt, dan moeten wij besta-
tigen dat bij de kristenen de woorden
van Christus slechts uitgesproken wor
den, maar niet nagevolgd.
M. Boone zegtGeen enkel baas zal
werklieden willen leveren. Is de werk
man dan bij M. Boone en zijn vrienden
een soort van vee geworden, dat ja of
met door de bazen mag geleverd wor
den
M. Biebuych nu heeft in de diepe put
ten van zijn rechtsgeleerdheid gevon
den dat niet alleen de baas moet win
nen op de algemeene onderneming,
maar nog op elk loon in 't bijzondere
(watM. Boone ook dacht). M.Biebuyck
kent misschien heel goed de Rechtsge
leerdheid, maar heeft een bitter klein
begrip van de Rechtvaardigheid.
I)e klerikalen zouden misschien wei
minimums inschrijven om den naam
te hebben minimums ingeschreven te
hebben.
De leper!ingen klagen dat de werk
lieden en veel goede werklieden hun
brood moeten gaan winnen in het bui
tenland of elders, en deze klerikalen
zien niet in dat met vaststelling van
een minimum die werkers hier zullen
blijven. Of willen de klerikalen mis
schien tegenover den aannemer de
handen vrij hebben om slechts hun
slachtoffers van het klerikaal Volkshuis
met onderduimschendwang op teleggen?
Zien de klerikalen ook met in dat het
bepalen van een minimum de Welda-
digheidsbureelen ontlast (want goed
betaalde werklieden moeten geen aal
moezen vragen), dat het een stadsbelang
is het minimum in te schrijven
Ziedaar, beste lezers, de zieltoestand
van de rechterzijde in onze Gemeente
raad. De Encycliek van den Paus is
sedert jaren verschenen, maar er moe
ten vrijzinnige raadsleden zijn om
hun dit te herinneren.
Le droit d'entrée de 20 fr. aux 100
kg. de beurre proposé par le gouver
nement a pour but et aurait pour ettet
(s'il était voté) de renchérir le beurre
d'au moins 0 fr. 20 au kilogramme. Or,
pareil renchérissement, comme l'a dit
M. Beernaert a la Ohambre, comme Pa
dit M. Vermeulen au Conseil commu
nal et comme ne le croit pas M. Co
laert, serait la mort du marché au
beurre d'Ypres.
Le marché d'Ypres, en eff'et, est un
marché d'exportation pour la France.
Le prix du beurre venant a hausser de
Sp. c., les Frangais chercheraient a
s'approvisionner ailleurs, et n'auraient
guère de peine a y réussir le Dane-
marck, qui nous a déja enlevé le mar
ché de Londres, nous aurait vite sup-
plantés en France.
Pas n'est besoin de faire ressortir la
perturbation qui en résulterait dans
l'industrie du beurre en West-Flandre,
forcée de se créer de nouveaux débou-
chés.
Et ce ne serait pas en un jour
d qu'on parviendrait a trouver le pla-
a cement d'une quantitó de b9urre qui
s'élève chaque semaine, pour le mar-
n ché d'Ypres seul, a 20,000 kg. en été,
a 12,000 en hiver Avant que les
dóbouchés soient ouverts, l'industrie
du beurre aurait eu le temps de
périr
i) II est vrai que M. Colaert croit que
la France a besoin de notre beurre.
Aussi longtemp3 que nous le lui four-
nirons a bon compte, soit mais dès
que le beurre renchérira, la France
Ti trouvera a se passer de nous. Elle
développera l'industrie beurrière en
a Bretagne, par exemple, province
n trop éioignée pour lutter contre nous
a mamtenant, mais qui sera a rnême
a de le faire si le beurre renchérit
a chez nous.
a D'autre part, M. Surmont croit
que le prix du beurre ne haussera
a pas si le droit de 20 fr. est voté (1). Ce
a qui n'empêche pas les protectionms-
Voir l'articulet Aux deputes protec-
tionnistes.
a tes de vouloir des droits pour haus-
a ser le prix des produits
a M. Surmont croit que'si les droits
a sont votés, on veillera a obtenir plus
a de beurre qu'aujourd'hui, et les prix
ne hausseront pas. C'est trés bien
raisonné, mais M. Surmont oublie
que pour produire plus de beurre, ll
a taut plus de bétail et plus de prai-
a nes, c'eat-a-dire des capitaux dont
a les fermiera sont bien loin de dispo-
a ser. Et ce ne sera pas 1'augmentation
a des fermages qui les leur procu-
a rera
.Nous voulons attirer spécialement
i'attention de nos iecteurs sur les con-
séquences qui résulteraient pour la
viile d' Ypres du vote du droit d'entrée
proposé.
Les recettes du marché au beurre se
sont élevées pendant les dernières an-
nées aux sommes suivantes
1888 fr. 8122-20
1889 8690-51
1890 10128-99
1891 9280-76
1892 9147-33
(Les chiff'res nous manquent pour
les années ultérieures).
La moyenne pour les 5 années ci-
dessus est d'environ 9000 fr. Cette
somme serait fortement réduite si les
Frangais abandonnaient notre marché,
car les trois quarts du beurre vendu a
Ypres sont exportés en France. D'ou.
pour la ville un déficit qu'il faudrait
combier. Comment
Joignez a cette perte pour les finan
ces communales, celles qui résulte
raient pour le commerce local de
l'abandon du marché. Vous aurez une
idee de i'intérêt qu'a ia ville dans la
question des droits sur ie beurre.
Les chiffres que nous citons prou-
vent clairement que, quoi que pa-
a raisse en penser M. Colaert, ïl y a un
a intórêt communal direct dans la ques-
a tion des droits sur le beurre les fi-
nances communales sont directement
a menacées. II nous parait évident que
a ie Conseil communal avait parfaite-
a ment le droit d'émettre un voeu dans
a une question qui intéresse directement
a la bonne gestion des affaires commu-
a nales, a iaquelle le Conseil a pour
a mission de veiller. II avait le droit et
a même ie devoir de signaler aux
a Chambres les conséqueuces d'une loi
a en discussion, quant aux intéréts lo-
a caux de la ville une simple pétition
a signée par les conseillers en tant que
a particuliere, ne pouvait avoir le
a même poids qu'un voeu émis par le
a Conseil communal en tant que re-
a présentant la ville.
8 Mais les sophismes de M. Colaert
a ont prévalu. a
Le voeu, contre la loi protectionniste
proposé par M. Vermeulen au Conseil
communal, n'a pas été adopté. On s'est
rallié a l'avis d'envoyer aux Chambres
une pétition demandant le rejet du
droit de 20 fr. sur le beurre. MM.
Colaert et Surmont se sont déclarés
adversaires d'un droit supérieur a 6 fr.
(droit que les agrariens déclarent inef-
ficace).
D'ailleurs, le sort de la loi protec
tionniste est smgulièrement compro
mis. La démission de M. de Mérode,
ministre des affaires étrangères, rend
toute liberté au banc de Bruxelles de
voter contre les droits, alors qu'il
hésitait a le faire pour ne pas mettre
en échec un gouvernement dont faisait
partie son chef.
II y a lieu d'espérer que les droits
d'entrée seront rejetés en bloc.
KUX
M. Frédéric Passy racontait derniè-
rement i'anecdote suivante, a propos
des députés qui prétendent comme M.
Surmont que la hausse du prix de la
matière ne fait pas hausser le prix du
produit fabriqué. L'anecdote est irré-
vérencieuse, mais tant pis pour ceux a
qui elle s'applique.
Un jour quelqu'un causant avec son
boulanger lui-dit
Ah ga est-il vrai que le pain a
monté
Pas encore, dit le boulanger,
mais ga ne tardera pas.
Et pourquoi ga
Paree que la farine a augmenté
de deux francs cette semaine.
Qa fait done queique chose, le
prix de la farine
Comment si ga fait queique
chose ga fait presque tout
Mais des députés soutiennent tous
les jours que ga ne fait absolument
rien
Eh bien répliqua le boulanger,
ceux-la, vous pouvez leur dire qu'ils
sont peut-être assez bêtes pour être
députés mais, pour sur, ils sont trop
bêtes pour être boulangers
De la Chronique
M. Colaert se défend d'être protec-
a tionniste et tente, a l'aide d'un dis-
a cours kilométnque,d'expliquer qu'il
a est opportuniste. Et comme opportu-
a niste, il défend, en son entier, le pro-
a jet du gouvernement sauf en ce qui
a concerne le droit sur le beurre. a
Du Petit Bleu
MColaert combat a la fois les dis-
a cours de MM. Lorand, Beernaert et
a Delbeke, en développant ce thème
a l'agriculture demande a être pro-
a tégée.
a La harangue de l'honorable repré-
a sentant yprois est si ócrasante d'ennui
a que c'est un exode collectif de ses
a collègues ceux qui restent font leur
a correspondance ou lisent la Revue des
a Deux-Mondesou dorment bienheu-
a reusement, comme MM. Berten et
a Iweins d'Eeckhoutte. a
L'arrondissemcnt d'Ypres est bicn
représente 1
iNotre personnel ayant eu son congé
traditionnel a l'occasion de l'Ascen-
sion, la Lutte-de Strijd n'a pas paru
le 25 Mai dernier.
j Journal antwoordt ons dat het
niet tegen het minimum is. Wij ver-
zendeh naar ons hoofdartikel.
't Journal lacht groen want het wil
zijn lezers stdlen met le zeggen dat de
klerikalen 7 lot 800 stemmen meer
derheid zullen hebben.
Die truk is zoo oud aIsdie welke
hierin beslaat, eenige maanden voor
de herkiezing, de waterleiding te be
ginnen en in de Kamer de voortzetting
der kanaalwerken te vragen.
7 Journal spreekt over gebabbel
en wij verzenden hem naar het oor
deel der Brusselsche bladen over de
redevoering van M. Colaert.
't Journal jubelt' over het verraad
van een 't Serstevens zooals het ge
juicht heeft over de ornkooperijen van
den in Februari en de kiesmiddelljes
van Woeste te Aelst.
Wat nu aangaat de vereeniging der
antiklerikalen op een breed, bepaald
minimum programma dat preeken we
nog aan en dat zuilen we verdedigen
altijd en tegen iedereen en we
worden goedgekeurd door iedereen.
Het arm Journal ziet nog niet in
dat het rijk der Wocstepartij uit is.
De demokralie stijgt naar de hoogte
omdat zij de waarheid bezit. En de
kiezers zijn moe van spécimens de
réaction concenlróe, dont le ridicule
n'est égalé que par la bètise, zoo
als Carton de Wiart onzen vriend
Colaert noemde en watl'éminent
économiste d'Ypres niet kan ver
geten.
Wat het heel artikel aangaat, meent
ge nog, beste confrater, dat we per-
sonenVerdedigcn? Wij willen hervor
mingenen de woorden, antiklerikale
socialist, maken niemand meer bang
dan die van kristene socialist.
Dat is een zaag wier tander. ver
sleten zijn.
(1) Pour les amateurs de fou rire.
Idire le isuj)])Iém<miL.
R. VAN PoPEEINGHB.
ET LE
SUE LES
=t=
