l l'lnion fait la force. Journal libéral démocratique d'Ypres et de l'Arrondissement Vrijzinnig volksgezind weekblad van Ieperen en van het Arrondissement Een en ander. De Boer. Samedi, lr Février 1896. 5 centimes le numéro. 2e année. N° 11. Le palriotisme et Fhistoire de Belgique. PRIX DE L'ABONNEMENT par an 3 francs. Par an 3 fr. SO. Annonces 10 centimes la igne. Réclames25 Annonces judiciaires 1 fr. la ligne. '&Êb MBavaissant le Hamedi. Verschijnende des föatevilatps. Administration et Redaction rue au Beurre, 20, Ypres. EENDRACHT MAAKT MACHT. Leg ze maar daar Herinnert ge u nog waarde lezer, het liedje van over een tiental jaren over de liberale geldver spilling voor de scholen. Daar wierd zooveel over geraasd en gebast dat 't kiezerskorps zich liet meeslepen om de zwartjes aan 't be wind te brengen. Een massa scholen werden afge schaft, onderwijzers afgezet maar 't clericaal bestuur blijft even veel uit geven voor den dienst van 't onderwijs als het voorgaande liber lal ministerie, met dit verschil nochtans dat de mil- lioenen vroeger dienden om opluchtige gezonde schoollokalen op te richten en bekwame onderwijzers te betalen, ter wijl ze nu opgestreken worden door schatrijke kloosters, door vreemde broerkens, nonnen en meesters met God en geloof, maar zonder diploma of bekwaamheid. Dat goedje is onverzadelijk en gaat nu nog wat dieper in den kaas knagen. Inderdaad, de middensectie van de Kamers heeft een krediet gestemd van twaalf millioen drij honderd drij en vijftig duizend twee honderd frank om den dienst van de nieuwe onderwijswet. 't Zijn weeral de kloosters en de zwartjes die 't grootste deel van dezen koek zullen opstrijken. Brave, goeds- jeudige kiezers, werkt en wroet maar om uwe zware belastingen op te bren gen. De rentenierende tikkenhaan lacht in zijn vuisten de kloosters doen, op den hoop toe, met uwe centenconcur rentie aan eene menigte bedrijven en nijverheden. Nous avons annoncé, dans nn de nos derniers numéros, que M. D. Jacobs, préfet des études du Collége del'Union, commen<;ait un cours public sur la ré- volution de 1830 en Belgique. Protitons de l'occasion pour rappe- ler que ce cours se donne tous les jeu- dis, a 7 heures du soir, au Café du Com merce, rue des Chiens. Le Journal d'Ypres prend texte des lignes parues dans nos colonnes pour dénoncer comme antinational, antibel- ge, l'enseignement qui se donne au Collége de i'Union. Et cela paree que M. Jacobs se pro pose de dire, en un cours public, la vérité sur la ré volution de 1830 II faut croire que la perspective d'enten- dre dire la vérité sur quoi que ce soit, fait perdre la tète aux cléricaux, qui ne vivent que dans le mensonge et du mensonge. Les cléricaux ont d'ailleurs toujours combattu les oeuvres d'ensei- gnement qui n'avaient pas pour but leur domination. Le Journal d'Ypres est fidéle a la coutume. Sans avoir assisté au cours de M. Ja cobs, sans en connaitre autre chose que les lignes par lesquelles nous l'avons annoncé, l'auteur de Partiele le Pa triotisme d Ypresy a découvert toutes les horreurs. Celui de nos collaborateurs qui a an noncé en flamand le cours de M. Ja cobs y a exprimé son opinion que «rien ne fut plus préjudiciabie a la Belgique que sa séparation d'avec la Hollande, opérée par les catholiques de ce temps, et les Francais si hautement intéres sés. Le Journal d' Ypres en conclut que le préfet du Collége de I'Union ensei- gnera publiquement que la Révolution a été un immense malheur pour la Belgique, et que nos Héros de 1830 ne peuvent être montrés que sous un jour trés peu favorable. Saisissez-vous la logique du Journal d'lpres Nous non plus. Ce que fora M. Jacobs, nous croyons pouvoir le dire, c'est rétablir, sur quantité de faits de la révolution de 1830, la vérité faussée par les intéres sés et les historiens officiels. Cette ta- che a été iaite en partie par M. De Ba- vay, procureur-général a la Cour de cassation, qu'on n'accusera certes pas de tendances subversives ou antipa- triotiques. M. De Bavay a prouvó qu'en Aoüt 1830, personne en Belgique ne voulait une révolution, sauf Alexandre Gende- bien, qui la voulait pour réunir la Belgique a la France; ïl a prouvé aussi que le mouvement qui éclata a Bru- xeiles le 25 Aoüt 1830 fut fomenté par les clubs révolutionnaires de Paris et avait pour but la réumon a la France. M. De Bavay a prouvó encore que la révolution beige était une cause gagnée a la fin de la 2me des quatre journées de Septembre. M. Jacobs a spécialement étudié la période de notre histoire qui s'étend de 1815 a 1839 La lecture et la compa- raison des documents et des publica tions de l'époque lui ont permis de rec tifier nombre de faits denaturés plus tard. Par exemple, pour relever les trois noms que cite le Journal d'Ypresil est désormais acquis a l'histoire que Fré- dénc de Mérode, qui fut tué a Ber- chem, se trouvait a son chateau de Trélong en France pendant les jour nées de Septembre il avait quitté la Belgique a l'approche de l'armée Hol- landaise, paree qu'il prévoyait un in- succès et voulait ne pas se compromet- tre. De Gerlache fut membre des Etats- Généraux avant la Révolution, du Con- grès national après, mais ne prit aucune part a la Révolution elle-même. S'il y a de l'héroïsme a passer d'un siège parlementaire a un autre, M. Struye aussi est un héros. Rogier enfin, quittait Bruxelles par la porte de Hal au moment oü les Hol landais y entraient par la porte de Schaerbeek il resta deux jours caché dans la forêt de Soignes, pour ne ren- trer a Bruxelles que lorsque l'impuis- sance des Hollandais fut prouvée. Voila quelques faits que les histo riens officiels se gardent bien de signa- Ier, paree que ces historiens furent subsidiés par ceux qui n'avaient pas a s'honorer des dits faits. Y a-t-il de l'antipatriotisme a les signaler, a ré tablir le véritable róle des fondateurs de l'indépendance beige Nul homme sensé ne le pensera. Quant a conclure que nos vaillants patriotes qui ont ersé leur sang pour l'indépendance de la patrie, sont de tristes héros nous sommes sürs que M. Jacobs ne le fera pas, paree que ce serait un mensonge, et que M. Jacobs n'a pour but que la vérité historique. M. Jacobs, au contraire, ne pourra manquer de rendre hommage a ceux qui se sont fait trouer la peau a la porte de Schaerbeek, a la porte de Louvain, aux alentours du Pare, pendant que d'autres avaient cherché la sécurité en France ou en province. Ueux-la ne s'appelaient pas de Mé- rode, de Gerlache, ni Rogier c'étaient des geus du peuple, de la canaille com me les nomme un écrit du temps, des couvreurs, des terrassiersdes vidan- geurs. Ce sont ceux-la les vrais fondateurs de l'indépendance beige, qu'ils ont ci- mentée de leur sang. A ceux la toute notre admiration, i'admiration de tous les patriotes. Qu'on nous dise cependant si c'est bien a eux et a ceux de leur classe qu'a le plus profité cette révolution de 1830 qu'ils ont faite au pnx de leur sang. Ce sera autrement patriotique que defairedegrandes phrases menson- gères dans le but évident de faire tort au Collége de I'Union et a l'Extension Universitaire. Ph, de C. N.B. Pour óviter tout prétexte a des attaques sans fondement et pour mettre chacun a même d'apprécier ses idéés en connaissance de cause, M. Ja cobs nous demande de publier le résu mé de son cours tel qu'ii est distribué aux auditeurs. Nous le ferons volon- tiers. Les historiens du Journal d'Ypres sauront alors sur quoi exercer leur science. Wij lezen in Eet Recht katholiek Volksblad het volgende In Vlaanderen is de boer ongelukki ger dan de werkman. Ja, Vandervelde had gelijk als hij in de Kamer uitriep dat een verdoken Ierland in de in oogenschijn zoo welvarende Vlaamsche gewesten bestond. Het ongelukkig lot van den boer spruit voort uit zijne afhankelijkheid tegenover den heer van zijn land en hof. Voor den werkman bestaat dit laten- schap niet. Een wever die geen werk meer vindt bij zijnen fabrikant,gaat op een ander, maar de boerpachter is aan den grond vastgekluisterd, en verhuist hij 't is eene halve ruineering. De eigenaar kent dien toestand en weet hem beter dan wie ook te mis bruiken. Inderdaad hij alleen regelt alles zonder dat de boer mag spreken. Voor hen is 't te pakken ofte laten ea de boer moet zich gemeenlijk on derwerpen, zonder veel te mogen preu telen. Zoo komt het dan dat de pach ten willekeurig gemaakt worden dat er geene rekening wordt gehouden van ai de verbeteringen die aan de landen gebracht zijn en dat de eigenaar het schandalig privilegie blijft behouden, een misbruik dat op de onrechtveer- digheid zelve gesteund is. Of kan men het voorrecht nog rechtveerdigen als een internationaal landbouwcongres, als dat van Brussel gevraagd heeft den duurtijd van het voorrechtte vermin deren Ware het niet geweest dat de eigenaars de meerderheid in het con gres bezaten de radikale afschaffing zou gestemd zijn. Intusschentijd mag de boer gebogen blijven onder het juk, het land blijven beploegen en bezaaien, dat hem niet meer voedt. Intusschen verhoogt of verlaagt de eigenaar naar willekeur de pachten, die de arme aardewroeters moeten be talen ten prijze van ontberingen van allen aard, het zwijntje verkoopende dat zij anders in de kuip zouden ste ken, door dik en door dun met de bo- termand naar de markttjollende en smout, etende van nieuwjaardag tot 31 December. Een deftig en geloofwaardig man vertelde ons nog een dezer dagen dat een kleine boer, na een hoop slechte jaren, eindelijk, dank aan den kleinen vlashandel dien hij dreef, een goed jaar gehad had. Dit kwam aan de ooren van zijne eigenares, eene schatrijke dame van Vlaanderen. Zij zond het pachterken een vermaan dat zij den pacht met omtrent een vijfde zou op slaan. Het boerken had schoon te spre ken, 't was boter aan de galg In Vlaanderen zijn de occasies zoo zeldzaam dat het boerke op zijn pleks- ke zal moeten blijven en zweeten om zijne millioenen-bezittende eigenares tevreden te stellen. Als men dergelijke dingen hoort dan denkt men zich verplaatst in de mid deleeuwen als de heer die lust had op het beste peerd of hoornvee bij den laat ging en het begeerde voorwerp naar zijn kasteel voerde. (Vandaar het woord beste hoofd En zeggen dat wij in 1896 leven en dal. de Staat zulke feiten gedoogt zon der tusschen te komen. De boer blijft verlaten en alleen staan. Niemand komt hem ter hulp. Als hij eens grolt dan paait men hem seffens hetzij met eene vermindering der tabakrechten, hetzij met eene peerdenmand beloften, die men weet niet te kunnen houden. De boer, de goede man, is met een kleintje tevreden en laat zich voort scheren zonder zeep en zonder dat hij schreeuwt. Maar is het grootendeels zijne schuld niet dat hij uit zijn vel gestroopt wordt De vereeniging is de macht. Begrijpt hij die waarheid als de werklieden in de steden, die zoo machtig ingericht zijn Hij bezit het stemrecht en maakt de meerderheid der Belgische natie uit. Wat doet hij met dat stemrecht Hij aanziet het als een nutteloos roer en geeft het in de handen van eenige mannen die het zelf in zijne plaats af- doppen. Zijne oppermacht begrijpt hij niet ofwel doet hij niet gevoelen en trekt niet het minste nut uit het stemrecht dat een zeker middel is om zijnen toestand te verbeter en. De boer klaagt en steent in eenen hoek met de ellebogen op de knieën en met zijn bruin berookt pijpken in den mond. Klagen en steenen kan hij wonder wel. Handelen dat is een ander paar mouwen. Waarom vraagt hij geene wet om de boeien te breken die hem aan zijnen heer kluisteren Waarom vraagt hij detusschenkomst van den Staat in de vaststelling van den pacht niet. Of is de Staatstusschenkomst in dees geval niet zoo gewettigd als deze in zake van werklieden en nijverheids bazen POUR LA VILLE, POUR LA PROVINCE, Pour les annonces de France et de Belgique (excepté les deuxFlandres)s'adresser a VAgence Havas,Bruxel- les rue de la Madeleine, 32, et a Paris, 8, Place de la Bourse. 'Ar., =>S-fcg3^

HISTORISCHE KRANTEN

De Strijd – La Lutte (1894-1899) | 1896 | | pagina 1