Le Guide illustré du Touriste Une mort d'enfant. Courses. Allerhande Nieuws. Rachat de chemins de fer Beautés du volontariat. a Ypres et aux environs Een schandeministerie. De Wet op den Tabak. a été voulue par Dieu pour punir les péchés de la France, et qu'il a choisi des victimes innocentes, dévouées au moment de l'expiation a des oeuvres charitables et religieuses, paree que le sacrifice de vies innocentes lui est plus agréable et constitue une expiation plus terrible et plus efficace. On se demande en vain comment le P. Olivier peut condamner les horri bles sacrifices d'enfants que les Cartha- ginois faisaient a leur dieu Baal pour apaiser sa colère; carle P. Olivier prête a son Dieu des sentiments auxquels Baal eut applaudi. Aussi, dans la douloureuse circon- stance qui réunissait a Notre-Dame tout ce que la France compte d'émi- nenc dans tous les partis et dans toutes les situations, le P. Olivier a trouvé moyen de mécontenter tout le monde. La conception d'un Dieu bourreau, frappant au hasard les innocents pour punir les coupables, n'est plus de notre temps. La morale humame a rendu odieuse cette conception des temps barbares. Ph. de C. La Chambre est saisie d'un projet de loi relatil au rachat des chemins de fer du Grand Central beige, du Lié- geois-Limbourgeois, du Pays de Waes et de Gand-Eecloo. II n'est pas encore question de la re prise des chemins de fer de la Flandre occidentale. L'instruction de cette triste affaire se poursuit activement. II est établi que la mort de l'enfant est due a une méningite. Quelle est la cause de cette ménin gite C'est ce que les médecins Iégistes doivent élucider. Le rapport qu'ils ont a déposer après l'autopsie établira sous peu les responsabilités. Entretemps nous laisserons 1 q Journal d'Ypres se livrer a des divagations con- tradictoires dont le fond s'll a trait au même sujet tendrait a confirmer nos informations. Bien entendu nous lui laissons pour compte des commentaires de ce genre- ci qui font aussi bien dans ce pénible événement que l'allocution du R. P. Ollivier a l'enterrement des victimes du Grand Bazar de Charité de Paris A quoi bon, du reste, jeter le dis- b crédit sur des établissements d'in- n struction dont certains élèves sont d'indignes polissons Est-ce que leurs maitres en peuvent Quant a nous, nous ne demanderions pas mieux que la mort de eet enfant de trois ans ne fut imputable a person- ne, aussi bien que nous exigeons une punition exemplaire si la culpabilité est prouvée. Le Comité du Sport Hippique de notre ville nous adresse la circulaire suivante que nous insérons d'autant plus volon- tiers paree qu'elle démontre une fois de plus que nos maitres se fichent des in téréts des commergants Yprois comme d'une guigne. Sport Hippique Ypres, le 6 Mai 1897. d'ypres. M. <s Nous avons le regret de devoir vous an- noncer que le Comité du Sport Hippique s'est trouvé cette année, de même que l'an- née dernière, dans l'obligation de renoncer a l'organisation de Courses. j Le motif qui nous a fait prendre cette détermination, le voici L'année dernière, comme les années précédentes, l'Administration communale accorda a notre Société un subside de 1000 frs. et le concours de THarmonie et du Corps des Pompiers. Seulement elle mettait cette fois comme condition sine qua XIOÏX que la partie de la plaine longeant le cöté de la Rue d'Elverdinghe, fut mise gratuitement a la disposition du public. II y a quelques années déja, notre Co mité avait fait un essaie une partie de la plaine jouissait d'un acces gratuit. Le ré- sultat deplorable que nous constations dans les recettes, nous fit renoncer a tenter un second essai. x> Les courses n'eurent done pas lieu en 1896. Cette année-ci, l'Administration com munale pose Ia même condition a l'octroi du subside de 1000 frs. et du concours de la musiqua et du Corps des Pompiers. v Nous estimons que cette persistance a vonloir imposer une condition inacceptabl) est d'autant plus regrettable que, pour la seconde fois, le commerce Y'prois se verra privé des grands bénéfices que lui apportent les journées de Courses. Agrée/. M l'assurance de notre parfaite considération. Au nom du Comité du Sport Hippique J. ON RA ET. G. de VINCK. Yoici une histoire strictement au- thentique. Un jeune paysan fut un jour en rap port, pour son malheur, avec un de ces mdividus qui font métier de racoler, moyennant prime, des volontaires pour l'armée. Séduit par le tableau enchanteur qui lui fut fait de la caserne, par l'appat d'une rémunération et aussi par un nombre respectable de petits verres, notre campagnard signa son engage ment. Le soir, il se présenta légèrement éméché a la caserne. Le sergent de garde, voyant son état, l'invita a faire demi-tour et a repasser quand il serait de sang froid. (1) L'engagé retourna chez lui et atten- dit. On lui avait raconté, en effet, que son engagement n'était définitif qu'a- près approbation par le ministre de la guerre, et, tant que l'approbation n'ar- rivait pas, il se croyait encore libre. G'était une erreur parait-il, l'engagé volontaire devant se faire in- corporer provisoirement en attendant la décision mimstérielle. II eut cependant été détrompé, si la police locale, a iaquelle son absence avait été immédiatement signalée par 1'autorité militaire, avait pris soin de l'avertir qu'il avait a retourner sans retard au régiment. II faut en effet une absence de huit iours pour constituer la désertion. Malheureusement, les policiers re- goivent une prime en cas d'arrestation d'un déserteur on comprend dès lors qu'ils ne se hatent pas de crier gare aux soldats en rupture de service. On attend, pour les pincer, que les huit jours soient écoulés... La prime est alors mure et l'on peut la récolter. C'est ce qui est advenu de notre vo lontaire. La cour militaire, indignée, a ac- quitté le pauvre diable. Telle est l'histoire lamentable que nous avons entendu exposer, hier ma- tin, a l'audience de la cour militaire, par M. le baron Durutte, substitut de l'auditeur général. Avec une rare impartialité, et un courage civique sur lequel il est inuti le de s'apesantir l'honorable magistrat a annoncé l'intention de saisir le gou vernement des affaires de ce genre, qui a-t-il dit se produisent fré- quemment et provoquent des décisions judiciaires contradictoires. Un beau régime, le volontariat, et 1' excellentremplacement, comme l'a appelé nous ne savons plus quel bonhomme du Sénat [Chronique). Le Guide illustré du Touriste ci Ypres et aux environs vient de paraitre. Nous pouvons donner l'assurance a nos lecteurs que c'est un trés joli vo lume orné de plus de 80 vues tant de la ville que des environs. Nous engageons les amateurs qui désirent serprocurer eet ouvrage de se hater car un grand nombre d'exem- plaires de ce petit chef-d'oeuvre sont déja. vendus et l'édition sera vite épuisée. (i) Le récit des fails a sans doute été abrégé parte Chronique; car il nous parait impossi ble que l'engagement d'un volontaire avec prime se fasse de facon aussi sommaire. (N. de la Lutte). On peut se procurer ie Guide illustré du Touriste d Ypres et aux environs au bureau du journal La Latte-De Strijd rue de Dixmude, 51, a Ypres, au prix de fr. 1-50 l'exemplaire. Velen vragen zich af wanneer het land toch het juk van ons schandemi nisterie zal afwerpen, waaronder het sedert 1884 gebukt gaat Wei, wan neer de geesten nog wat rijper daartoe zullen gemaakt zijn want, het is im mers toch niet mogelijk dat de kiezers blind, doof en gevoelloos zullen blij ven, en onverbeterlijk eigenhartig, na al de schandelijke feiten door het re- geerend clencalisme bedreven. Het is met leugen en bedrog dat zij aan het bewind gekomen zijn. In Juni 1884 hadden de clericalen al den troef in hunne handen. Zij schreeuwden tegen de Graux' belastin gen en beloofden al die schreeuwende en onrechtveerdige belastingen af te schaffen Zij zouden den burger meer vrijheid geven, de lasten waaronder het volk gebukt gaat verminderen de bloedwet, hatelijke bloedwet, zou ver zacht, het leger en de krijgsuitgaven verminderd en de werkersbelangen be hartigd worden Nooit werd er meer gezworen en meer gelogen. Beernaert zou 't land redden, bijge staan door een geheel leger van heil soldaten, die allen gezworen hadden het zoo diep verdrukte vaderland uit den afgrond te rukken, waarin de boos aardige liberalen het geslingerd had den En de kiezers spitsten de ooren zij geloofden de clericalen zij luisterden naar Malou, Woeste, Jacobs, Beer naert, die quatuor van ongeluksvogels, die zooveel onheil en schande aan het land hebben berokkend. Sinds zijn twaalf jaren verloopen. Wat hebben de clericalen gedaan in den zin hunner vroegere beloften Wat hebben zij gedaan ten gunste der belastingschuldigen Burgers, onderzoekt uwe lastenbrie- ven, en antwoordt. Wat hebben zij gedaan voor de volksklas. Schoolmeesters antwoordten gij ook, huisvaders en huismoeders, ver heft de stem. Men noeme ééne wet, werkelijk volksgezind, door de clericale Kamer meerderheid gestemd. Die er eene kent, hij steke den vin ger op Wij kennen hunne volksgezindheid, en ook het volk kan er mede over pra ten. Hun eerste werk is geweest het volk hun geestelijk voedsel te ontnemen het nationaal onderwijs, gezuiverd van het clericale onkruid. Hoe toen het land niet is opgestaan, hoe de straatsteenen niet als van zelf uit den grond zijn losgebroken, om naar het hoofd der ellendelingen te vliegen, begrijpen we niet. Op sommi ge punten, wel is waar, was de volks- gistmg groot en een oogenblik scheen zij het bestaan van 'fe ministerie te be dreigen maar reeds toen waren er fiauwhartigen in onze rangen, die de beweging indijkten en tegenwerkten. Thans, nu zij er de gevolgen van zien, moeten zij dit diep betreuren. Inderdaad, van dit oogenblik kende de overmoed onzer meesters geen palen meer. Na het geestesvoedselhet voedsel des lichaams. Een volk dat vleesch eet, wordt krachtig naar lichaam en geest, wordt zelfstandig en vrijzinnig. Zij beslisten het vreemd vleesch te belas ten en lieten alzoo eenigen hunner vrienden honderdduizend winnen, ter wijl zij het volk zijn noodzakelijkste voedsel ontuamen. Nu kan in geen enkel werkersgezin nog een stukje vleesch meer gekocht worden, en zelfs de kleine burger is met meer m staat zich nog een behoor lijk stuk aan te schaffen. Ah bah wat geeft dit. Onze mees ters 7> hebben het immers goed en de achtbare volksvertegenwoordigers heb ben het niet slecht en de eerwaarde pnesters, pastoors en nonnen hebben niet te klagen Wat wil men meer Goed, gezond en goedkoop voedsel voor den minderen man Dit zijn revolutionnaire gedachte waar een oprecht katholiek niet ina 1 aandenken, en zoo wil het de volkl gezindheid der Pourbaisisten. Het afschuwelijk clericalisme deinst voor niets terug. Het volk mag ge degelijk onderwijs genieten, het geen vleesch eten, het moet duur zu° brood betalen en, wanneer het, moede gesard, bespot en bedrogen, de stem zal durven verheffen tegen de wille„ keur der zwarten, zullen de ordelid vende ministers hunne Pourbaix, hup! ne lafhartige honden loslaten, opdat het worde opgehitst en dan behoorlijk op Roomsch katholieke manier, met de goedkeuring der bisschoppen en den pauselijken zegen, als schadelijke dieren te kunnen neersabelen en dood schieten maar dan ook zullen de poppen voor goed aan 't dansen gaan en degenen, die thans meester zijn zullen dan knecht worden... Het schijnt dat M. De-Smet-de Naeyer inzichtens is de nieuwe wet op den tabak in voege te brengen in den maand Juni. De ontvangers der belas- tingen en de accijnsbedienden hebben bevel gekregen eene lijst op te maken van al de handelaars, fabrikanten en tabakplanters van het land. Men weet dat onder de nieuwe wet de accijnsrechten op den tabak zullen betaald worden door den fabrikant en handelaar en niet door den planter. Verder zal eenieder, die 2 kilos siga retten of 5 kilos sigaren of tabak in huis heeft, den oorsprong er van met geldige papieren moeten kunnen aan duiden. Vooraleer de wet in voege te brengen is het dus noodig te weten hoeveel tabak er op dien datum in 't land voor handen is en dit is het werk waarmede het bestuur der accijnzen zich onledig houdt. Schrikkelij k oiig-elnk te Oostende. Dinsdag morgen is in de statie ran Oostende een schrikkelijk ongeluk ge beurd. Vijf werklieden waren op eene hooge stelling bezig met wasschen en schilderen in het hooge statiege bouw, toen, men weet niet door welke oorzaak, opeens eenige planken waarop zij stonden, wegschoven, waardoor de ongelukkigen van nit, de hoogte op den grond vielen, in hunnen val een ander werkman die onder de stelling stond op eene ladder, medeslepende. De werklieden waren deerlijk geha vend. Na de eerste zorgen ter statie be komen te hebben, werden zij per rij tuig naar het burgerlijk hospitaal gevoerd. Onderweg is een hunner, zekere Ernest Debruyne, overleden. In den namiddag is een tweede slacht offer Arthur Mesure geboortig van Ie peren aan zijne wonden bezweken. De anderen waren erg gekwetst, zoowel in- als uitwendige wonden, zoodanig dat men voor hun leven vreest. Dit ongeval heeft in de statie eene groote opschudding te weeg gebracht. Men verliest zich in gissingen over de ware oorzaak der ramp. OOSTENDE. Eenige voorbijgan gers van den zeedijk woonden Woens dag een treurig schouwspel van wan-" hoop bij Eene jonge 23jarige vrouw, Charlotte Hgenaamd, wonende te Brussel, ging van den trap die recht over de Vlaanderenstraat geplaatst is en naar 't strand leidt. Drie werklieden-schil ders, die hare doenwijze van verre na volgden, zagen haar eensklaps in het water springen en onder de golven ver dwijnen. De drie toeschouwers van dit treur spel sprongen haar onmiddelijk ter hulp en vormden eene keten. Op manier gelukten zij er in haar vast te krijgen en op den trap te trekken, juist op het oogenblik dat zij hun voor goed ging ontsnappen. Hare redders stelden onmiddelijk al hunne poging6® in het werk om haar tot het leve® terug te roepen, waarin zij niet zond6 moeite gelukten. De doctor Moreaux, ter plaats ger°e pen, diende haar de eerste zorgen en deed haar naar het hospitaal brengen. toe over- LE SECRÉTAIRE, LE PRESIDENT, l i-i

HISTORISCHE KRANTEN

De Strijd – La Lutte (1894-1899) | 1897 | | pagina 2