r
EERLIJKHEID
ZONDER GODSDIENST
MUIL- EN POOTPLAAG
Kerkelijk nieuws
Te bekomen
Sterfgeval
Premiën
500 tr. IkOuodulare, Mandelzonen.
400 fr. Duinkei'ke, Koorzangers.
300 fr. Houlhem (Yper), Ha rraonie.
200 fr. Passchendaele, Fanfare.
100 fr. Iseghem, Fanfare Rousbrugge,
Harmonie Herzele, Fanfare S aden, Fan
fare Voormezeele, Fanfare La Madeleine,
Koorzangers.
73 fr. Gheiuwe, HarmonieZonnebeke
HarmonieMoscroen, HarmonieTour
coing, Harmonie; Gent, Vriendenkring;
Tourcoing, Union, Koor Becelare, Hoi
monie; Comines ten Brielen, Harmonie;
Wytschaete, Fanfare; Iogelmuoster, Phi!
harmonie.
30 fr. Brugge, Katholieke Burgersgildi
Robaais, l'Alouette, KoorComen, Union
Wervick, Harmonie Tourcoing, Me lom.
nen, Koor.
Raadgevingen
in geval van
Het is eene onvergeeflijke dwaling
te denken dat de muil- en pootplaag
van het vee uit zich zeiven moet ge
nezen.
Kr is nu bewezen dat, zoo men
geene doeltreffende ontsmettiugstof
gebruikt, die de kiemen dood, de
ziekte, alhoewel tijdelijk van zelf ver
dwenen, blijft voortbroeien, en wat
later en dan nog erger zich
weder kan veropenbaren.
Doodt dus de kiemen van het begin
af, wilt gij de ziekte uitroeien ener
van verlost blijven.
Het beste ontsmettingsmiddel is te
verkrijgen bij den uitvinder Houoré
Ruyssen, apotheker op de Kaatsmarkt
ie Veurne, die u allen uitleg op aan
vraag dienstwillig zal bezorgen.
Wij mogen onze geachte lezers ver
zekeren dat het middel onschadelijk
en onfeilbaar is en dat het 'f mond-
vlies niet verbrandt zooals menige
andere.
§t Niklaaiskerke.
Morgen, Zondag, 20 Oogst, ten 3 ure,
Plechtige Inhuldiging van hel beeld van
Gel Gerardus Majella.
Sermoendoor E. P.Delpuite, redemptorist
Maandag, 2t Augustus, ten 8 uie:
Solemneele Mis ter eere van den G-l.
Gerardus Majella. Sermoen door E P
Delputteredemptorist.
i
71 rr
BOESINGIiE. Donderdag, rond den mid
dag, zijn ten nadeele van David Lawaye, twee
schelven tarwe afgebrand. De pompiers der
gemeente hebben een derde schelf kunnen vrij
waren. De oorzaak van den brand is onbekend
en de schade zeer groot.
ISEGHEM. Dinsdag avond brak boven de
stad een groot onweder los. De bliksem viel op
eene werkmanswoning, aan den Kotjesmolen.
Het huis met gansch den inboedel is de prooi
der vlammen geworden.
Maandag namiddag, rond 4 4/2 ure, wrrd
liet kind van Seynaeve-Boone, wonende in de
Kruisdreef door een brouwers wagen overreden.
De dood was oogenblikkelijk. Over 11 jaar
werd omtrent op de zelfde plaals hr t eerste
kind van de echtgenoolen Seynaeve door een
kamion den schedel verbrijzeld.
GEERAARDSBERGEN. Loopt de wereld
op haar einde
De genaamde J. G18 jaar oud, wonende
Leeuwerikstraat, te Antwerpen, had sedert ge-
ruimen tijd kennis gemaakt met een meisje,
zekere D..., uit de Glementinastraat, 17 jaar
oud, en werkzaam als winkeldochter bij eeuen
handelaar op de melkmarkt.
Het koppel zou géern getrouwd hebben, maar
de ouders beweerden dal zij nog te jong waren
en er binnen iwee of drie jaar wel kon over ge
sproken worden.
Goede raad was duur. Na eene bijeenkomst
besloten zij elkander getrouw te blijven, bij le-
J ven en dood
Gtrok zijne preêop, die 50 fr. per maand
bedroeg. De winkeldochter kreeg haar loon en
beiden vertrokken.
Het geld was spoedig verleerd zoodat het
jonge koppel zonder geld Dijsendag te
Geeraardsbergen aankwam.
De rivier de Dender genaderd en zonder mid
delen van bestaan zijnde, namen zij het besluit
zich te verdrinken.
Zij vonden eene koord, waarmede zij zich
aan elkander bonden, en sprongen in het
water.
Gelukkig had een schipper geheel de zaak
nagezien, en gelukte erin de twee drenkelingen
boven te brengen.
Het duurde echter geruimen tijd vooraleer
de kinderen tot hel bewustzijn konden ge
bracht worden.
Door de zorgen der policie van Geeraards-
bergen werd het koppel naar Antwerpen ge
zonden.
G... is volkomen genezen, doch zijne gelief
de, ondanks de goede verzorging der ouders,
is nog niet volkomen hersteld.
Hebben wij ongelijk te vragen
Loopl de wereld op haar einde
HOTEL GEPLUNTERD. M. Vanderlinden,
uit de Oappoeillestraat, te Brussel, trok eene
maand geleden naar zijn buitengoed, liet zijn
huis aan zijn lot over, zonder de policie te ver
wittigen, en scheen te denken dat er geene
dieven te Brussel meer zijn.
Dijsendag, rond 6 ure des morgens, hoorden
de geburen verdacht gerucht in de alleen gela-
tene woon. Zij verwittigden de police en deze
deed onmiddelijk huiszoeking.
Zij bevonden al de meubelen opengebroken,
en hun inhoud op den vloer uitgeschud.
Drij schouwgarnituren en al de kunstvoor
werpen, waren reeds ingepakt, gereed om weg-
gedregen te worden.
Toen de agenten aankwamen, namen twee
persoonen de vlucht over de muren der gebuur-
tehofkens.
Zij kwamen eindelijk op den koer van M. de
advokaat B., Zwitserstraat, terecht. Deze hield
de schelmen in bedwang tot de agenten hem
daar kwamen in de boeien slaan.
Zij loochr nen eenigen uitleg over hunne een
zelvigheid en beweren dat zij vondelingen zijn
zonder naam en zonder woonst. Zij verklaarden
verder dat zij zinnens waren 't huis Vander
linden overdag te verlaten, daar zij des nachts
verontrust zouden geweest zijn met hunnen
buit. Zij schijnen 25 jaar oud.
De policie denkt in hun persoon de hand
gelegd te hebben op de plegers der menigvul
dige diefstallen, welke sinds eenigen tijd in de
omstreken werden vastgesteld.
UIT LEUTEGHEM. Elk nen goên dag,
vrienden, zei Ko Zatlap, en hij slak zijnen
kop iu't zwijnskot.
Jan Biervoerders was 's avonds late uit de
Groote Pinte vertrokken, zwaar gelèan en
dat nog erger is, scheef gela&n, zoün de Duit-
schers zeggen.
Jan, clie bij vergetenheid zijn laatste pinte
niet betaald en had, kwam 's anderdaags aldaar
voorbij.
Jan, riep de baas, die nog een goê memo
rie hadde, Jan, daar staat bier nog eene pinte
van gisteren avond
Drink ze uit, zei Jan, ze zou wel verscha
len.
Jean Batisse was 'ne waleen bij was knecht
in een herberge. 't Kwam 's avonds 'ne keer een
engelscliinan om daar te slapen en Jean Batisse
moeste zijne leer/en aftrekken. Jean Batisse trok
en trok, van't geloove weg, al dat hij trekken
kost en hij deed zulk geweld... dat du wind door
zijn vel school
Zijn dat manieren, zei de bazinne
i) Zwijg, madam, zei Jean Batisse die veinl en
verstaat geen waalsch.
Klaas Stumpers was met zijne tamilie, waar
onder ook zijne schoonmoeder, op reis naar
Amerika. Op zee werd de oude dame ziek.... en
stierf. Het lijk werd op de gewone wijze lot de
begraving in zee voorbereid, en daar liet
scheepsvolk bij toeval gebrek bad aan een nuo-
dig gewicht, om het lijk naar den bodem te doen
gaan, bonden ze er een zak met steenkolen ge
vuld aan.
Kijk, zei klaas, terwijl zijne vrouw en
kinderen over het verlies van moeder en groot
moederweenden, ik had altijd wel een sterk
vermoeden dat ze naar de helle gaan zou, maar
dat ze haar eigen stookselzou hebben moeten
meenemen, zie, dat is wat te erg, en dat heb ik
ook nooit gedacht.
Alle soorten van lt.lakk.en ter her
berg Oen Congo, te Dickebusch
tot.
POPER1NGHE. Dinsdag was de hitte zoo
hevig dal zij onverdragelijk was. 's Namiddags
hebben wij een deugdelijk onweer gehad, ver
gezeld van veel regen. De hoppepluk zal begin
nen in September.
MEENEN. Eene algcmeene werkstaking
was uitgebroken onder de aardewerkers van de
tramlijn, Meeuen-Moeskroen. De werklieden,
een dertig in getal, vroegen opslag van loon, en
die niet bekomende hebben zij liet werk laten
staan. Zij zijn rustig. De werkstaking begonnen
rond 8 ure heeft niet lang geduurd, dank aan
de krachtdadige tussclienkomst van den heer
puliciekommissaris, die aan de werklieden, die
vereenigd waren in het Café Sl-Arnoldus
heeft doen verstaan dat zij naar eenige oproer
makers niet moesten luisteren. Onmiddelijk
hebben eenige mannen het werk hernomen, en
de andere hebben het voorbeeld van de eerste
gevolgd, zoodanig dat ten 9 1/2 ure er maar
eenige, een tiental ten hoogste, nog aan het
werk niet waren.
Zondag rond 4 ure 's morgends hebben
twee polieieagenten een kerel van uit de Kor-
trijkstraat aangehouden, die door de boetstraf
felijke rechtbank van Kortrijk veroordeeld was
voor aftruggelai'ij en nog zijne straf uit te doen
hod.
BOUSSELARE. In strijd met betgeen on
langs uit Moerbeke (Waas) gemeld werd, kun
nen wij stellig bevestigen dat onze stadgenoot
Degryze geene bekentenis van plichtigheid
gedaan heeft in het gevang van Leuven, maar
wel zijne onplichtigheid staande houdt. Naar
het schijnt, worden er van hoogerhand pogin
gen aangewend om zijne in vrijheid stelling te
bekomen.
Verleden zondag en de twee volgende dagen
vierde men alhier inde kerk der eerw. Paters
Redemptoristen, het vijf en twintigjarigjubo
feest der Heilige «Familie. DU Broederscha
zoowel geschikt om den godsdiens 1 om n
het h'"oor leden te bewaren en ook nog 01
de toenadering van burger en werkman tr
bewerken, werd Ie Roussclaae opgericht oor
biseehoppelijk schrijven van Mgr Faicl, den
6 augusti 1874. Ter gelegenheid van dit jubel
feest was een nieuw gedenkenisvaaudel een eclit
meesterstuk, door M. Allaert vervaardigd, aan
dc H. Familie geschonken. Zondag morgend
om 8 1/4 ure, vergaderden boven de Iwaall
honderd mannen in den jongelingenkring,
welke van daar stoetsgewijze met de konink
lijke Harmonie aan 't hoofd naar de Paterskerk
optogen. Daar hadden de wijding van 't vaandel
en eene welgepaste aanspraak door den eerw.
Pater Godts, stichter der 11. Familie, plaats en
werd eene plechtige mis van dankbaarheid door
den Z. E. P. Van Aerlselaar, provinciaal der
Redemptoristen, gezongen.
's Namiddags 0111 3 ure was hel openings-
sermoen van dén Triduüm van den jubilé. Wal
de goede Pater Godts daar al vertelde dien
achternoen en de volgende dagen, ware le lang
om uiteen te doen 't is altijd Pater Godts van
over 25 jaren, vertelde mij een jubilaris. Hij
onderricht het volk gezellig en weel het te
overtuigen van de waarheden door zijne klare
uitleggingen, hem eigen.
Dinsdag morgend had eene generale com
munie plaats, waaraan boven de 800 mannen
deel namen, Om 1 1/2 ure 's nammidags, had
het sluitsermoen plaats, en werd er aan een hon
derdtal leden, al deze die sedert 25 jaren regel -
matigde H. Familie bijgewoond hadden, een
zilueren eeremetaal geschonken. Mei een dank-
(jaar Te Deum eindigde de Triduum, die
strekt den bijzonderen inrichter, den onvi
moeibareu pater Van Cleemputte ter eere, niet
beter kunnen lukken.
Zondag gaan de leden der H. Familie, met
boven de 700, naar Oostakker. Dat zal de moeite
weerdzijn! Gedurende hunne afwezigheid zal
de stad Rousselare vereerd worden 111 t hei
bezoek van pastoor Daens.
MUIZENVERSTAND. - Op het schouwstuk
vaneen verlaten huis waren twee kandelaars
blijven staan, met twee keersen. Daar kwamen
toegetreden een bende muizekes fijn, die op
keerseroet verlekkerd zijn. Hel roet van die twee
keersen was, tot de grate toe afgeknaagd, maar
een van de wieken hong neder, en de ander
slond pijlrechte.
De natuurkundige, M. Ter tr ais, die dat
verteld, besluit daaruit
1° dat de muizen de eerste keerse zullen be
ginnen afknagen hebben a 1 onder en dal
de keerse zal afgeknipt en gevallen zijn op den
duivel van die schamele beestjes;
2" dat die eigenste muizen, door die eerste
obere avouture onderwezen, de tweede keerse
zullen beginnen afknagen hebben al boven,
en dat de wieke alzoo zal rechte gebleven zijn;
3° dat de muizen slimme en behendige beest
jes zijn
Die mensch zal verre komen als hij lange ge
noeg blijft leven.
KIEZING TE THOUROUT. Zondag is het
kiezing geweest te Thourout voor de aanwij
zing vaneen provinciaal raadslid in vervanging
van M. Maurits Vandewalle, die zijn ontslag had
moeten indienen ten gevolge zijner benoeming
als rechter bij de rechtbank van eersten aanleg
te Brugge. Twee kandidaten stonden op rang.
M. Piers de Raverschoot, voorgesteld door de
katholiekegezindheid, isgekozen geworden met
8525 stemmen legen 2508 verworven door M.
C. Moeyaert, voorgesteld door de partij dei-
groene christene democraten. Er waren 558
nietige briefjes.
SCHRIKKELIJKE BRAND TE MOEN.
TWEE KINDERS LEVEND VERBRAND.
Maandag namiddag, rond len drie en half, heeft
een geweldige brand de hofstede vernield van
Remi Dolphens, op Kuokke, te Moen.
Niemand was op het hof als de brand ontsaan
is uitgeweerd de maarte en de Iwee kiuders,
'eentje van twee jaar en half en eentje van
vijfjaar, van een der werklieden die daar
met zijne vrouwe dagelijks ging werken. Om
de Binders alleen niet te indeten thuis laten,
had de boer toe„ laten ze m tê ie brengen naar
het bof, waar zij speelden en alen.
Van zoohaast men den brand geware wierd,
trachtte men te redden wat nog te redden viel
en men gelukte erin de peerden en het vee aan
de vlammen te onttrekken. Maar niemand en
had gedacht aan de twee kinders, die met den
noenestond bij vader in de schure geslapen had
den en die hij gerust laten liggen had als hij
naar den arbeid ging. De man, als uitzinnig van
angst en schrik, riep en herriep, maar vruchte
loos wierden de kinders gezocht. Eindelijk
wierden '/.ij ontdekt in de puinhopen van de af
gebrande schure, maar in welken staat? Nog
slechts twee hoopjes asschen.
Niets van de hofstede is blijven staan. Al liet
alaam.de meubels, drie zwijns, twee honden,
zijn in den brand omgekomen.
Er is verzekering, maar volgens het sehijnt,
vele onder de weerde.
De laatste overblijfsels van de twee verbrande
kinders zijn in een kistje gelegd geweest en
Dijsendag namiddag begraven. Het parket is
ter plaals geweest.
De brand is aan de strooien dakingen begon-
11 n, en volgens het schijnt zou het wel mogelijk
zijn dat een vuurgenster uit den vierd ui vel van
den trein van 3 uren, de oorzake er van geweest
is. De trein loopt op eenigestappen van het hof
ONMENSCHF.LIJK. Het parket van Door
nik is begonnen met het onderzoek van eene
zaak, die aantoont welke barbaarsche zeden er
nog in sommige streken van ons land heer-
schen. Te Orcq werd door de groote hitte een
zekere L., zinneloos. Hij verliet zijne woning,
liep door veld en wei, zich verbeeldende, dat al
wat ti j voorbijging zijne eigendommen waren.
Zoo kwam hij in een koornveld te M -slin-
l'Evèque, waar een maaier hem verjagen wilde,.
Hij weigerde en nu kwamen er nog andere
veldarbeiders bij, die den ongelukkige afran
selden en toen lieten loopen. Op eene hoeve
gekomen, vroeg hij eene tas melk en om deze
te warmen stak hij eenige busselen strooi in
bra lid.
Hij werd nu opnieuw verjaagd, doch door de
dorpelingen achtervolgd, met eene koord om
den hals gebonden, geslagen, aan eene kar ge
bonden en voortgesleept, tot dat de ongelukkige
geheel uitgeput was. Toen sloot de veldwachter
hem op in een varkenskot.
Des anderendags vernam de burgemeester
wat er gebeurd was en deed den ongelukkige,
wiens lichaam nog slechts eene wonde was,
een fatsoenlijker verblijf geven en door eenen
doctor onderzoeken. De zinnelooze kon zich
doen kennen, en zoo kon de burgemeester zijne
familie verwittigen. De geneesheer, die hem
verzorgt, zegt dat zijn leven in gevaar is.
De vcrledene weke werd alhier begraven
k midden een grooten toeloop van volk de
hi-er Leopold Pau wels. Bestierder der Wee-
zenjong.-ns van stad.
Op het kerkhof werden drie lijkreden uil-
g-sproken, die de gansche loopbaan van
den overledene kenschetsen. Wij gpven
hieronder de bewoordingen ervan.
Rede van M. Van Raes
Dierbare familie, vrienden en kennissen, en
Heeren Collega's.
Het was treffand, over drie dagen, de versla
genheid gade te slaan, waarin ons gesticht ver
viel, wanneer ons de droeve mare gedaan wierd,
dat onzen welbeminden Bestierder in den Hoere
ontslapen was.
Wanneer dat wreede en onverwachte nieuws
ons ter kennis kwam, kon niemaad zijne aan
doening verduikentrouwens Mijnheer l'auwels
was de vriend van iedereen van iedereen was
hij geëerd om zijne vaderlijke bezorgdheid, van
iedereen bemind om zijne goedhertigueid zonder
weerga.
MENGELWERK 17
door HONORÉ STAES
Rondom haar is alles eenzaam. Achter haren rug ligt
het groote woud met zijne eeuwenoude eiken en beu
ken, welk de gansche oosterkein vóór hare blikken ver
bergt; langs hare beide zijden en vóór baar strekken
zich velden, kanten en de groote rivier uit, waartus
schen hier en daar, doch zeer schaarsch, het strooien
dak eener boerenwoning boven een boschje van fruil-
boomen zichtbaar is.
De weg is modderig en de arme vrouw kan, daar het
sneeuwwater haar gedurig doet uitglijden, enkel lang
zaam vorderen. Zij hijgt en het zweet parelt op haar
voorhoofd. Geen enkele boer is er in den omtrek om
hare vracht van haren rug te nemen en ze naar haar
stulpje te dragen.
Eindelijk laat zij haren bussel hout langzaam op den
grond zakken, en zij zet er zich op neder om wat te
rusten.
Nog tien minuten, murmelt zij, terwijl zij met
haren voorschoot haar zweet afdroogt, en zij kijkt ver
langend naar hare hut dio een eindje verder aan de bel
ling van eenen heuvel schijnt te hangen.
Daarna laat zij hare blikken in den omtrek weiden en
murmelt voort:
Het moet hier schoon, zeer schoon, en aange
naam zijn in den zomer, wanneer de natuur met haar
prachtgewaad getooid is en de vogelkens zingen. Men-
schen die, ais wij, schipbreuk geleden hebben op den
stroom der wereld, zullen er in tiet genieten van Guds
lieve schepping, verwijderd van de samenleving, ruste
voor den vermoeiden geest, baiseut voor hel bloedende
tiarte vinden. Hier zal Marcel tevreden ziju.»
Zij iaat het hoofd in de palmen der handen zakken
en schouwt naar het zilverachtige walervan den stroom
die een honderdtal stappen bezijden de plaats waar zij
zich bevindt, rusteloos voortrolt.
Tevreden, herhaalt krj ua eene poos; ja, dat zal
mijn echtgenoot hier zijn, en waar hij zich gelukkig
rekent, zai ik het ook ziju. Ai de menscüeu die hier 111
den omtrek wonen, zullen ons beminnen, want zij zui
len met weten dat wij uil de hooge wereld gevallen zijn
en dat er eene vlek op onzen naam kleeft. Zij zullen den
ken dat wij, evenals zij, van in onze wieg, geen ander
lot hebben gekend dan dit van te moeten werken zorgen
en sparen om in ons onderhoud te kunnen voorzien, en
vertrouwelijk met ons omgaan. Marcel zal visschen, ik
zai met de kinderen in het Losch aardbeziën gaan pluk
ken of miereneieren zoeken om ze 111 de stad te verkou
pen. Wij zuilen hier een siukskeu grond benouwen, eene
geit houden, gedurende den winlei veel hout rapen om
uet te verkoopeu, en ia die nederige levenswijze zuilen
wij oneindig meer genoegen vinden dan in net gemeten
eener zorgelooze weelde. Daarenboven zal het mij hier
veel beter gelukken mijn groot levensdoel te bereiken
dan in het midden der stad, waar de menscüeu, immer
voortgestuwd door eene koortsachtige zucht naar ge
win, enkel het stoffelijke betrachten.
Hier spreekt elk vogeltje dat door de lucht vliegt,
elk diertje dat over den grond kruipt, elk boombladje,
elk graskalmpje, elk bloempje van Gods almacht, hier
zijn geene ongelukkige verdwaalden die hunne booze
driften aanbidden, hier praalt het geloof rein, frisch,
krachtig, onverzwakt in het harte der brave eenvoudige
dorpelingen, hier zal ik het eindelooze geluk gemeten
mijnen Marcel in ons nederig kerksken, tusscheu de
andere brave meuschen te zien knielen voor die Voor
zienigheid die hem beproefd heeft om hem op den reen
ten weg ie brengen.
Zij glimlacht zoet en staat daarna op om haren weg
te vervorderen.
Veel heeft de moedige vrouw doorstaan sinds de twee
aar en drie maanden dal men haar haren echtgenoot heeft
ontrukt. Wanneer men haar thans ziet, zou men niet
kunnen vermoeden dat zij over korten tijd nog eene
blozende rijke dame was die nooit kommer of ellende
had geproefd, wie het onbekend was dat er zich eene
schaduwzijde aan liet menschelijk leven bevindt. Dan
was zij het beeld des levenspoëzie, het beeld der lachen
delente, heden is zij dit de: ervaring, dn van den
naakten winter; en haar aanschouwende, zou men zich
met anders kunnen inbeelden, dan een dier wezens te
zien welke van in hunne kindsheid tegen nood en ziele-
kwellingen hebben moeten worstellen.
Tot op het einde van den verleden zomer had zij het
volgehouden in het steegje waar wij naar laatst ont
moetten; maar daar haar Handenarbeid met genoeg op-
oracüt om 111 haar onderhoud en dit hater kinderen te
vuorzieu, en zij alzoo, üoe zuimg zij ook leefde, lang
zamerhaiid haar geid zag wegkriuipeu; en bovenal om
uat hel gesnap der lastertongen met uitstierf en zij met
uuivenug den iioodiouingen indruk voorzag welke die
kwaadsprekerij op Marcel zou makeii bij zijnen terug
keer uit het gevang, had zij eindelijk hel stadje verlaten
waar ze zooveel heil had gesmaakt en tevens zooveel
wee had moeten verkroppen.
Op zekeren dag had zij haar oog op eene landkaart gesla
gen; zij had er een vlekje op gezien dat enkel door een
oijua onmerkbaar stipje was aangeduid en daarhenen
was zij gereisd om te vernemen of er daar voor tiaar
en haar huisgezin geene ledige woning zou te vinden
zijn. Een bouwvallig onbewoonl hutje op de helling van
eenen heuvel had er bare aandacht getroffen, en nadat
zij de stulp en derzelver omtrek onderzocht had, tiaa zij
nare handen godvruchtig samengevoegd en weemoeuig
gemurmeld:
Heer, hier zal het balhngsgezinstilhouden. Stor
uwen zegen over deze plaats.
Hel laatste geld dal zij bezat, bad gediend om hare
meubelkens naar hare nieuwe verblijfplaats over te
brengen, en toen haar huisje een weinig hersteld en zoo
bewoonbaar was gemaakt, bad zij het eenige zilverstuk
dat haar nog overbleef, verwisseld tegen het eerste
brood dat zij met hare kinderen in hare hut zou eten.
Gelukkiglqk bad zij eeri dag later van den bestuurder
der gevangenis waarin haar echtgenoot verbleef, eene
geringe som ontvangen, als opbrengst van zijn werk,
en hiermede was zij op eene armoedige wijze door den
volgenden winter gesukkeld.
- Gedurende het schoone jaargetijde zou zij in het
dorpje een bestaan vinden, en midderwijl zou Marcel
dédr wel geweest zijn om voor zijn gezin tezorgen.
Deze zoete gedachte had haar moed gegeven om voort
te gaan op haren lijdensweg.
Verscheidene smeekschriften had zij reeds naar den
koning gezonden om de verlossing van haren echtge
noot te bekomen. Tot hiertoe echter waren hare pogin
gen vruchteloos gebleven, doch de volksvertegenwoor
diger wiens bijstand zij had afgesmeekt, had haar stellig
verzekerd dal Van Hoeck eenige maanden afslag zou beko
men hebben.en daarom was het dat zij zooveel moed had
en dagelijks aan hare kinderkens beloofdedatwanneer de
vogelkens uil de vreemde landen naar hier zouden komen
om te zingen en hunne nestjes in boomen en struiken te
bouwen, vader met hun zou medegekomen zijn.
De brieven die zij van haren man gedurende den
laatsten lijd 0 living, lieten haar hopen dal hij geheel en
gansch kalm was geworden. Er stonden soms zelfs woor
den van opbeuring in, en wanneer hij over de toekomst
schreef, soheeo hij verzekerd dat hij nog hooger in de
samenleving zou gestegen zijn dan hij het vroeger had
gedaan. Hij sprak zelfs van rijkbetualde ambten en
scheen zich nog weinig om de vlek te bekommeren die
op zijnen naam kleefde. Zóó gelaten in zijn lot was hij
zelfs dat, wanneer Lena hem, nu zes maand geleden,
bij een harer bezoeken in het gevang, hem voorzichtig-
lijk het verlies van hun kapitaal had aangekondigd, hij,
zonder door deze tijding unsteld le zijn, koelbloedig
had geantwoord; Er bestaan middels om hel terug
te winnen.
Vervolgt)
1111
ft
