LOON NAAR WEEKEN
Wetgevende kiezingen
Van 27 Mei 1900.
Baron Paul Bethune
M. Colaert.
Verplichtend Onderwijs
Katholieke zegepraal
te Dixmude
en sluit de vergadering met al de kiezers op
te wekken hurrc' plicht te kwijten in de
huidige omstandigheid.
- ---
Het spreekwoord dat zegt: niemand
kan twee heeren dienen is opperbest
toe te passen op de aanstaande wet
gevende kiezingen van 27 Meie.
Het is inderdaad volstrekt onmoge
lijk met de nieuwe wet nog te stem
men voor katholiek en voor liberaal,
of zelve voor den eeuen kandidaat van
de partij te stemmen en voor den an
deren niet panacheeren is geheel en
gansch afgeschaft.
De kiezer die wil eene geldige stem
uitbrengen, mag eukelijk stemmen
voor kandidaten van ééne en dezelfde
lijst.
En hoe mag hij op die lijste stemmen
1° Van boven op de lijst;
Of 2° nevens den naam van éénen
kandidaat,
Of 3° nevens den naam van éénen
plaatsvervanger;
Of 4° nevens den naam van éénen
kandidaat en éénen plaatsvervanger.
De vier manieren van stemmen,
elk afzonderlijk genomen, zijn goed
en tellen voor geheel de lijst.
Die niet en stemt op ééne van die
vier manieren, heeft zijn stembriefken
vernietigd, 't is gelijk hoe hij anders
zou gestemd hebben.
Alzoo zijn nietig en tellen noch voor
de eene, noch voor de andere lij-te:
1° De gepanacheerde briefjes, 't is te
zeggen, de briefjes die stemmen bevat
ten voor verschillige lijsten;
2° De briefjes waarop de kiezer ge
stemd heeft, van boven op de lijst, en
ter zelfder tijde nevens één of meer
namen van dezelfde lijst;
3° De briefjes waarop de kiezer ge
stemd heeft nevens meer dan éénen
naam van werkelijke kandidaten.
4° De briefjes waarop de kiezer ge
stemd heeft nevens meer dan éénen
naam van plaatsvervangers.
Om zeker te zij n dat men «eene nietige
stemmen en zal maken, is den besten
middel te stemmen van boven op de
katholieke lijste, voor den Senaat,
boven den naam van
en voor de Kamer boven den
naam van
Op die maniere zijn de kiezers effen
met éénen enkel dop voor den Senaat
en nog eenen voor de Volkskamer,
natuurlijk voor iedere stemme die zij
bezitten.
Een puntje zwakt maken van boven op
ieder briefje, één alleen, en dat is ge
noeg.
MENGELWERK 16
Onze lezers weten wal wij den teen van Rei
verplichtend ouderwijs ofte schooldwang
hst is te zeggen veel kwaad en v. inig goed.
Zij kermen de redens die ons rti g< voelens
ingeven, itdens welke niemand tot hiertoe
wederlegd heeftomdat het onmogelijk is ze
te wederleggen.
De schooldwang leidt ons regelrecht en in
konen tijd naar de gedwon,:etio goddeloos
neid, het gedwongen bederf van de ziel der
kinderen.
Maar er is nog veel meer, en de school-
Iwang leidt ons veel verder. Hij leidt ons
regelrecht naar de uithongering der kaïtio-
lieke armen.
Men moet geen Mathusalem zijn om te zi<-n
en te onthouden wat er over twintig jaar in
Yper gebeurde, en dat zeltde gebeurt nog
in het meeste deel der liberale gemeenten.
Wat is hel geld der armbesturen. Het be
mort voorzeker aan de beheerders niet toe.
naar wel aan de armen zelve, en een menscb
lie arm is en in nood verkeert, bekomt daar
loor zelf recht, een heilig en onschendbaar
echt, op een deel van dat bezit De beheer-
Iers zijn alleen belast dat goed zoodanig te
verzorgen, dat het door geene vaische armen
uitgeplunderd worde, en ook dat er, na
eenige verzachting aan de armen van van
daag verschaft te hebben, nog overschiete
om te voorzien in den nood van morgen.
Dat is de zending der beheerders, en hum.e
macht strekt niet verder.
De armoede geeft door zich zelve recht op
een deel in den algemeenen onderstand, zon
der dat de beheerders het recht bezitten ver
der onderzoek te houden over den persoon
der armen. Willen zij, benevens den onder
stand der openbare kas, er nog iets uit hun
nen eigen zak bijvoegen, daarmede doen zij
wat zij willen maar de gemeene gelden zijn
hun eigendom niet, en gebruiken zij ze om
hunne eigene gedachten, vooroordeelen of
haat te steunen, zij begaan eenvoudig weg
diefstal, met den arme te omtrekken wat
tiem rechtveerdig toekomt.
Zij hebben slechts te zien of de personen,
die onderstand komen vragen, waarlijk arm
zijn, en ook of zij den verleenden onderstand
niet anders zuilen gebruikeu dan om hunne
armoede te verhelpen, bij voorbeeld, om te
drinken en te brassen.
Nu, wij hebben er gezien en wij zien er
nog, in de liberale gemeenten, die antwoor
den als eene katholieke moeder onderstand
komt vragen, het is te zeggen komt eischen
hetgeen haar toebehoortWaar gaan uwe
kinkers naar school? Naar de katholieke
school, mijnheer. Naar de katholieke
school? Eiwelkreveer met uwe. jongens
in eene vreemde stad werd eene vrouw over
twintig jaar door eenen hardvochtigen arm-
meester aan de deur gesmeien en zeeg voor
zijne deur neêr. Gelukkig kwam een kool-
drager met zijne kar voor bijdie de arme
vrouw oplaadde en naar een gesticht van
nonnen gebracht, waar zij opgenomen werd.
En dan was de schooldwang nog in voege
nietWare hij ingevoerd geweest, zulke
schanddaden, die nu maar hier en daar aan
te stippen zijn, werden algemeen, en boven
dien mei boet en gevang gestaafd.
Wat zagen wij over eenige weken te Parijs
ebeuren
g De doktoors der armen kregen verbod nog
d- zieke kinders te vi ze:Bcn die naar de
itholieke scholen gaan alleen de kiuders
die in de scholen zonder God en zonder
zeden opgeschreven zijn, mochten nog in
v 1 van ziekte geholpen worden. De ge
eesheeren konden die hatelijkheid over hun
irnri niet krijgen. Zij verklaarden aangesteld
i zijn om alle ongelukkigen, ook de katho
'iekeii te helpen, en hun werk niet te kun
nen voortzetten, indien het hun verboden
wei d de, kiuders die 's zondags naar de mis
er. in dn week bij de broeders naar school
aan, hunne hulp ie verleenen, en bet
iremi entehesiuur lint hen vertrekken liever
dat de geuzen kinderen nok zonder ..udei'
stand bleven, dan dai er een katholiek kind
van de dood zou gered worden
Dat is een der vruchten van den liberalen
schooldwang, die men ons zou willen op
dringen.
Zij zeggen wel Dat zal hier zoo ver niet
komen! Maar wij weten hoe ver men
met zulk stelsel geraakt.
In 1878 dacht men ook in België dat het
zoo ver niet komen zou. En het kwam er
toch
Zorgt aan tijden de eerste ondervinding
moet voldoende zijn
De laatste gemeentekiezingen van Dixmu
de wierd n verbroken. Er was gezuurd dat
het oprecht te vele scheelde. De bestendige
atveerdiging van Brugge had bet bestatigd,
en het hooger bestuur te Brussel had het ook
vastgesteld.
Eene nieuwe kiezing was bevolen. Zij had
Zondag plaats.
't Is onzeggelijk wat geweld de liberalen
van Dixmude gebruikt hadden om boven tr
blijven.De liberalen hebben te Dixmude geld,
veel geld.Er zijn daar «oude lihpralc potters».
Eu om hunnen haat legen priesters en gods
dienst te voldoen, geven zij, in kiezing,
merkelijke sommen, zij die anders zoo aan
hei geld houden.
Maar noch goud noch geweld hebben ge
holpen.
De liberalen, dien den laatsten keer won
nen, zijn nu geklopt, en de katholieken
winnen: vier katholieken zijn gekozenen
't is door de schuld der evenredige vertegen
woordiging dat de vijfde katholiek niet ge
kozen i?, al is 't dat hij meer stemmen heeft
dan de liberaal die gekozen verklaard werd
Ziehier de cijfers der kiezing van gister:
Katholieken
MM. Hosten, gekozen, 609 stemmen
Van den Bussche, 602
Van Houtte, 594
Ga poen, 593
Wancour, niet gekozen 588
Liberalen
MM. Nouwynck, gekozen, 575 stemmen
Verwaerde, niet gekozen, 573
Van Hille, 570
Van Houtte, 568
Titeca, 565
Een hertelijk proficiat aan onze vrienden
van Dixmude. Zij hebben het lastig gehad.
Hunne zegepraal is er des te schoon -r om
Daarbij, men moet niet vergeten dat
Dixmude lange eene «liberale forteres»
was Zij ligt voor goed iri gruis geschoten.
Ziedaar wat meri vermag als men eendrach
tig en krachtig werkt. Nog eens: Hour
voor hol katholieke Dixmude
DOOD IN BALLINGSCHAP. - Onze lezers
zullen nog onthoud hebben van zekeren Hem
Verhuist, oud 34 jaar, steenbakker, g' horen tot
Harelbeke, die in Vrankrijk aangehouden was
geweest ten gevolge van denbrand der hotstede
Picavet, te Wasquehal.
Beticht van vrijwillig den brand gestcken te
hebben, wierd Verhulst den ti Mei 1896 door hel
assisenhof van '1 Noorden veroordeeld tottwin-
*ig jaar dwangarbeid. Hij wierd naar Cayenne
geslierd, maar ten gevolge van branden die
naderhand plaats hadden, begon men de plich
Hgheid van den veroordeelde in twijfel te trek
ken, en in September laatst ontving het parket
van Rijssel eene vraag tot herziening van het
proces, in antwoord op de vragen, gezonden
naar Cayenne door M. Delalé, onderzoeksrech
ter, komt het parket van Hijssel een koerier te
ontvangen, meldende dat Verhuis! den 23 De
cember laatst gestorven is in het coloniaal
hospitaal van Cayenne, vooraleer te kunnen
onderhoord worden.
Wreed moet het lijden van dien man geweest
zijn, indien hij waarlijk onplichtig gestraft is
geweest.
KORTRIJK. Zeer belangrijke aanhouding.
Zooals men weet, werden sedert verschei
dene maanden de omliggende gemeenten van
Kortrijk,Iseghem.Meenen, Moeskroen, enz.enz.
onveilig gemaakt door eene wel ingerichte
bende kwaaddoeners, die de stoffenwinkels,
plunderden en brandkassen stolen.
Di den nacht van 10 tot 11 September, onder
ander, werd ten nadeele van M. Delanoy, koop
man in kleerstoffen, een aan ienlijke diefstal
gepleegd. Een huiszoeking werd gedaan bij
zekeren Declercq, fruitkoopman, Staceghem-
straat en daar vond men een paar nieuwe kou
sen, een vrouwhemd en een korset voortko
mende van den diefstalbij een dergeburen,
Sagaert, verscheidene stukken stoffen. De twee
betichten werden aangehouden; beiden loo
chenden, maar werden door de rechtbank van
Kortrijk op 14 Januari laatst veroordeeld lot
5 jaar gevang, 26 frank bode en 5 jaar waak
zaamheid der policie.
's Anderendaags vroeg Declercq om terug
voor den onderzoeksrechter te verschijnen en
beroep aan te leekenen tegen zijne verooi
deeling. Hij verklaarde dat 't een zekere Lange
Louis was, de minnaar zijner dochter, dn
geholpen door Christiaens eu Sagaert, den
diefstal te Zsvveghem gepleegd had en dal
het die lange Louis was, die aan zijne dochter
zonder zijne wete de kousen, hemd en korset
geschonken had.
De bedoelde Christiaans werd aangehouden
doch hij loochende hardnekkig en beschul
digde zelf Declercq. Hel gerecht stelde alle.»
in hel werk om Lange Louis aan te houden.
Deze kwam nog voort naar Kortrijk en ver
teerde in het geheim veel geld, en wanneer
de policie op zijn spoor geraakte, was d(
stoutmoedige kerel telkens spoorloos ver
dwenen. Men vernam niettemin zijnen echten
naam.
Nu Zondag laatst, 8 April, vernam de gen
darmerie van Diest door een der makkers van
Lange Louis dal deze zich te Schaffen m eene
herberg bevond. Spoedig werden er naar d
aangeduide herberg gendarmen gezonden en
de-kerel werd rond 9 ure 's avonds aangehouden
en Dindag morgend naar Kortrijk overgi
bracht.
Hel is zekere Petrus Tliielens, oud 33 jaren,
geboortig van Tessenderloo (Limburg); hij was
naar Schaffen gegaan om zijne moeder te be
zoeken. Op het oogenhlik zijner aanhouding
had hij nog eene schoone som gelds alsook een
grootcn dolk op zak. Hij loochent alles af en
zegt nooit aan iemand stoffen verkocht of ge
geven te hebben, maar bekent dat hij leefde
met den smokkelhandel. Verscheidene getuigen
zijn reeds gehoord.
Mii unlag 7 April moestvoor tiet bero 'pshjf
van Ge.ntdo zaak opgeroepen worden der<iiefl
van Zwevegbem, maar deze is tot een onbepaa|
den tijd verschoven. Petru» Tliielens ig 'ee j
groole struische, rappe kerel, blond van haar I
en zeer goed ter taal.
Vrijdag nainidd moest het vijfjarig zoontje
v in Maria Delger, wonm Broei, 16, niet
pukje, inhoudende 3 gemaakte vrouwhemd^
ii oen kindervoorscliool, naar de Gentpoo^
;.ian. Aan het plein gekomen dicht legen
c,.uitstraal werd hel kindjedoor eene onbekende
vrouw aangesproken, die hein het pakje uit dj
hand rukte ener mede de vlucht nam. Een on.
derzoek is door de policie ingesteld.
iisclit conserven en conlit. SoleilMecheleu
WERV1CK. Maandag voormiddag i$ do
trein van Yper alhier in de statie op een koop.
warenlreiu gcloopen. De lokomotief en de foeN
gon van den reizigerstrein worden erg bescha.
digd. Eenige reizigers werden door den schok
licht gekwetst. De overige reizigers zijn me(
den trein van 1 uur naar Kortrijk vertrokken.
Ten 5 1/2 ure's namiddags is het parket van
Yper ter plaats gekomen om een onderzoek te
openen.
Indien gn lijdt van de kozijntjes»
Indien gij lijdt van rumatismen
Indien gy alle geneesmiddels beproefd hebt
Indien gij allo wrijvingen hebt gebruikt
Indien gij, niettegenstaande dit, geene betering
gevoelt, neemt dan dón Elixir imtigoutteUx e(
antirhumatismal Vineent, van Brussel, die u
in weinigtijds zal genezen.
Depots te YperLibottete PopertngheMon-
teyne. Prijs, 3 fr. do fiesch.
SINT GILLIS. Zondag nanoen, rond 2 ure,
was M. Gaulhier, apotheker, die op de Halle-
poortlei, liet gelijkvloers en hel eerste verdiep
van een huis bewoont, met zijne familie uiige-
gaan, en M. Gentil, die he tweede verdiep be-
woont, om 3 ure.
Bond 6 urp, toen M. Gentil terugkwam, ont
moette hij op den trap, tussclien 'i gelijkvloers
en 't eerste verdiep, drie personen die hem I
groetten. Niets kwaads vermoedend, ging M.
Gentil hen voorbij, maar op het eerste verdiep
bemerkte hit dat al de deuren opengebroken
waren, evenals de meubels der kamers, waar
van de inhoud dooreen verspreid op den vloer r
lag. M. Genlil begreep wal er gebeurd was en
achtervolgde de drie onbekenden. Hij zag twee
der kerels in de Ruslandslraat eene herberg
binnen gaan, doch de derde was verdwenen.
Twee policieagenten, aanstonds verwittigd,
drongen de herberg binnen, doch een der kerels
was reeds op den loop de andere werd aange
houden op den koer, waar hij bezig was met
zilverwerk in te pakken.
Op het kouimissariaat vond men hem in T be
zit van 88koeverle i endrij zilveren soeplepels,
van een gouden uurwerk en vijf armbanden.
Men vond daarenboven een volledig dievenge-
vedschap op hem. De aangehoudene gaf eerst
■■en valschen naam op, doch bi-kende eindelijk
Jules l'rbain te heeten, schoenmakersgast, 25
laar oud, en in de St-Bochusstraal te wonen.
Hij weigerde zijne medeplichtigen Ie doen ken-
nen.
Ook bij M. Gentil hadden de dieven ingebro- I
ken, doch den lijd niet gehad iets mede te nt-
men.
pij
ierlt kosteloos aan, aan alieo
huidziekte, haarwormen, eczemas,puistjes,huid-
utslag. chronische bronchieten, borst- maag-
en bliasziekton. rheumatism, oen onfeiibnr
middel te doen k nnen om zicü spoedig te ge
nezen, zooals hjj zeil volkomen genezen is ge-
woest na alle mogelijke geneesmiddels vruchte
loos te hebben doorstaan en beproefd. Dit aan
bod, waarvan men het monschlievend doel zal
ii zien, is bet gevolg eener belofte.
Por brief of postkaart schrijven aan den Heer
i incent, 8 place Victor Hugo, te Grenoble, die
kosteloos on vrachtvrij por post antwoorden en
«Ie gevraagde inlichtingen opsturen zal.
KOEKEI,BERG. Tengevolge van de (alrijke
diefstallen die in hethujs Delhaize, Deschampe-
leerslraat, gepleegd werden, had men een
nachtwaker aangesteld. Zondag avond, rond
door
NIEK BROZEN
Nieuwe kennissen.
Dank aan eene van die wonderbare, ondoordringbare
schikkingen der Voorzienigheid, was Joseph na de
schipbreuke van de Antonia op het zelfde eiland
geworpen, waar Alep Speeke, in de armen van Karei
Braband berouwend den geest gaf.
Hij had nogtans het geluk den moordenare van
grave de Nobele, zijn eigen moordenaar te wege, niet
tegen te komen. Al wat hij wisten onthouden had, was
dat Alep Speeke, in een oogenblik van onbeschrijflijke
verwarringe op het schip, gepoogd had hem over
boord te kantelen.
Op het oogenblik zelve dat Karei Braband zijnen
nieuwbekeerde, in de klove der rotse, nevens zijnen
vriend Vens ter ruste bestelde, wandelde Joseph, diep
nadenkende, afgemat en mistroostig, aan den voet van
den berg.
Hij vroeg zich met angste af, misschien reeds voor
de honderdste maal, of hij nog wel eens levende en on
gehinderd van dat onbewoonde, steile, rotsachtige
eiland geraken zou.
Hij klom dan den berg hooger op, en hield zijnen
bekommerden blik inde richtinge waar hij vaderen
moeder, waar hij zijne lieve Judith gistte.
Heb moed, ik blijve u immer getrouwe
Die zoete woorden ronkten nog altijd in zijne ooren
Helaas, hij en ontwaarde niets anders dan den on-
metelijken waterplas, die scheen het klein hoopken
land waar hij op stond, in één reusachtige teuge, te
willen inzwelgen.
De mane rees blank en klaar met lachende, ronde
kaken uit het water op, terwijl d zonne aan den tegen
vergestelden kant, dof en bloedrood, reeds ten halven
achter het water verdwenen was.
Dat lieve, zoete eu blanke manelicht kan zij
nu ook zien, dacht Joseph. «Misschien kijkt zij :u
van op bare kamer die blinkende schijve achterna
Ach als de mane eens eenen spiegel was
Maar lieve hemel, waar zijn mijne gedachten, ging
hij voort. t Is God die mij eene welverdiende strafte
heeft overgezonden om mijne vermetelheid. Zou ik mij
liever niet moeten schamen mijne oogen gevestigd te
hebben op de dochter mijns meesters
Joseph bedekte zich het aangezicht met beide han
den. Stille tranen vloeiden over zijne wangen.
Karei Braband daalde intusschen den berg af. Hij
ging op een twintigtal stappen, tusschen boomen eri
struiken den jongeling ongemerkt voorbij.
Beiden zonder twijfel, hadden dezelfde begeerte in
hun herte, denzelfden wensch op hunne lippen een
menschenwezen ontmoeten En zij waren eene halve
boogscheute van elkander, zonder het te weten.
Karei Braband verwijderde zich langs den kant waar
hij den vorigen avond vernacht had. Dit is, zoo
meende hij ten minste, de veiligste plaatse om er
den nacht door brengen.
Joseph had middelerwijl zijn zakboeksken uitgehaald,
en hij mompelde tot zijn zeiven, zijne korte aanteeke-
ningen overlezende reeds twaalf volle dagen dat ik
hier ben, en nog altijd even hopeloos. Misschien moet
ik hier een jaar, misschien twee, misschien tiene, mis
schien moet ik hier mijn gansche leven overbrengen
verre van mijne lieve ouders, verre van al wat ik liet
had, verre van haar, zonder hope, zonder troost ver
laten
En de zendtnge mij door grave de Nobele opgeleid 2
wie zal ze vervullen
Hij waant mij misschien reeds te Antwerpen met
zijne belangen bezig.... 1
Ik verwachtte en verhoopte alles van het weiuitvoe-
ren der mtj opgeleide take en ik sta nu hier als een
weêrloos schaap, tusschen rotsen en knodsen, eu 'k en
bezitte alleenlijk geen middel om het hem te laten
weten.
Hij vaagde eenen traan van zijne wangen weg, en
klom hooger en hooger den berg op, van waar de
priester even was afgedaald. Zijne onderzoekende blik
ken ontwaardden niets Niets, dan den onmele
lijken oceaan, de rijzende mane en de wegzinkende
zonne.
Bitter bitter
Joseph zette zich op zijnen huk en weende als een
kind. Hel deed hem deugd gewis, alzoo zijnen verkrop
ten boezem te mogen ontlasten, want weldra stond hij
op om langs den overkant af te dalen.
Naarmate hij verder naar beneén kwam, was de
grond rotsachtiger en min met houtgewas beplanthij
kon nog slechts met moeite voort.
Zoo kwam het gedacht bij hem op, dat hij wellichte
daar eene spelonke vinden kon, waar hij'in veiligheid
zijne nachten kou doorbrengen, en datgene verbergen,
wat hem in slechtere tijden zou kunnen van nutte zijn.
Het zou immers winter worden, en dan?...
Hij voelde als 't ware een ander, nieuw, verfrischt
bloed door zijne aderen vloeien en spoedig en ijvetig
zocht hij overal rond.
De avond was reeds gevallen de zon was geheel
onder en Joseph ging het zoeken opgeven, toen hij op
liet onverwachts eene klove in de rolse voor zich had
Hij moest zich op de knieën zetten om door de opening
te kunnen kijken.
De spelonke was hoe dieper hoe wijder en hoe hoo
ger, en offerde nagenoeg den vorm eener kalebas op.
De schipbreukeling strekte er zich in uit, en viel
weldra in slape.
De eerste zonnestralen vonden den jongeling reeds te
beene. Hij had een kruis gemaakt en een Onze
Vader gebeden en zond nugerust en gelaten, eenige
kastanjenoten naar zijnen piepende mage.
Hij stak daarna het hoofd buiten, en stronkelde lus
schen de rotsen voort.
Welaan darsprak hij tot zich zelven,
moed en vooruil. Zoolange ei leven is, daar is hope.
Het toppunt vari d'V. n berg is hooge, en moet als
eenen baker in zee zichtbaar zijn.
Wij zullen hier maar ons noodsein planten, ging
bij voort, en hij scheurde zonder aarzelen eenen pand
van zijn hemde af, en miek dit nieuwsoorlig vaandel
aan eenen stok, dien hij in den grond plantte, vast.
Het noodsein wapperde
Joseph daalde andermaal Icêgernauwelijks had hij
tien stappen vooruitgegaan, toen hij onder het slaken
van eenen angstschreeuw achteruit week.
1 wee menschen voelen staken uit eene rotseklove...
en dan, met die zoete hope dat hij een menschenwezen
ging zien, stapte weêre vooruit.
loen hij echter den vent erkende die aan die voelen
te huis hehoorde, begaven zijee beenen orider hem.
Zoo zegde hij, ik en ben van die schrik
kelijke rampe alleene niet overgebleven Alep, de
schelm, wierd hier ook op dees eiland geworpen?
Misschien stierf hij er van gebrek.., een gevoel van
diep medelijden overmeesterde de ziele van den jon
geling.
Hij zonk op de knieën, en bad voorden moordenaar
van zijnen meester.
Wanneer hij echter wilde vertrekken bemerkte bij
een kruis dat nevens het lijk geplant was, indien nog
tans twee overkruis gebonden stokken alzoo mogen
heeten.
Nnen, dacht hij, ik cn ben hier op dat eilafld
niet alleene. Die schelm wierd bier door eene welda
dige hand begraven, en dan nog wel dooreenen kristen
menscb. Zoo getuigt het kruis dat daar staat.
Do ongelukkige schipbreukeling verblijdde zich om
die gedachte.
Kon net inderdaad niet gebeuren, was het zelvC
t waarschijnlijk, dal degene die het kruis daar
plantte, den dood. nog zou komen bezoeken Zou h'j
"iet eenen Onze Vader voor zijne arme ziele kom®"
bidden Ja, gewis, dat was waarschijnelijk
('I pervolft.)
>n biei
O die
