MENGELMATEN
Stad Yper Gemeenteraad
Voorde spoorwegwerklieden
Dood van \1. Jules Ba ra
Sterfgevallen
Kerkelijke kronijk
woordigheid van don keizer, de aarts
hertogen, de hoogambtenaars van het
hof, de hofraden, de oostenrijkers en
hongaarsche ministers.
Het is kardinaal Gruschr die den eed
van aartshertog Franz-Ferdiuaud ont
vangen heeft. De keizer hield vervol
gens eene aanspraak, waarin hij de
aartshertogen aanzette om altijd hunne
plichten jegens het rijk en jegens het
vorstenhuis te vervullen. Hij duidde
ten slotte als erfgenaam van den troon,
na de dood van aartshertog Franz,
dezes broeder, aartshertog Otto aan,
en, bij overlijden van dezen, Ottos
oudsten zoon.
Openbare zitting
van Zaterdag 30e Juni 1900,
om 5 ure 's avonds.
DAGORDE
1° Mededeelingen.
"2° Gemeentefeest programma.
3° Stadseigendommen verkooping van 2
perceelen bouwgrond in de Elverdinghe
straat.
4° Stadseigendommen verkoop van gras.
5® Staatsmiddelbare school rekening van
1899.
6° St Niklaaiskerk id.
7° St Pieterskerk id.
8° Burgerlijke Godshuizen verkooping van
bouwgrond aan den Staat.
9» Burgerlijke Godshuizen verkooping van
grorid te Boesinghe.
Het bestuur der spoorwegen heeft de ver
schillende diensloversten herinnerd, dat de
werklieden op vastgestelde tijdstippen een
verlof van 24 volle uren moeten genieten en
niet een halven dag verlof, zooals zulks nog
hier en daar geschiedt, Is het persoonee
niet toereikend,dan mogen de diensloversten
het in de noodige mate vermeerderen.
M. Jules Bara, Staatsminister en provinciale
senator van Henegouwen, is Dinsdag, kwart
vóór 3 ure namiddag, in zijn huis te Brussel
overleden.
M. Bara was maar 63 jaar. Zooals men weet
werd hij verleden weke door eene beroerte ge
troffen op het oogenblik dat hij zich ten paleize
van justitie ging begeven. Want de overledene
was advokaal, en een goede.
Als politiek man, heeft M. Bara veel kwaad
gedaan. Voor eefi doodsbed zwijgt men eerbie
dig men vergeet en vergeeft, 't Is hetgene wij
doen. Nogtans de waarheid blijft hare rechten
behouden. De liberale gazetten, overigens, leg
gen niet de minste weerhouding aan den dag,
en het beste wat zij van M. Bara weten te
schrijven, 't is dat hij de onverbiddelijkste
vijand was van 'tklerikalism van dengods
dienst dus, zijne bedienaars en geloovigen, die
de overgroote meerderheid uitmaken van het
belgisch volk.
De liberale gazetten hebben gelijk. Met M.
Bara verdwijnt het model, het toonbeeld der
liberale burgerpartij, die maar leefde om
:n ie vreten en welke de overledene bij
jpkomst der volksmacht, beurtelings zag
minderen, verzwakken en van langs om
meer verkwijnen. Over zeven jaar reeds ver
klaarde M. Bara, sprekende te Doorn ijk de
liberale partij was maar machtig zoolang het
volk niets te zeggen had in de leiding van 's
lands zaken. Het volk immers is, in groote
meerderheid, katholiek en dat deel van het
volk welk zijn geloove verloren heeft, door
liberale scholen en liberale gazetten, heeft zich
gekeerd tegen zijnen voedstervader, liet iibera-
lismusdat deel van het uolk vindt dat
papen vreten wel is, maar algelijk weinig
de mage vult het is socialist geworden.
In gansch de politieke levensbaan van M.
Bara zal men maar één doorloopend gedacht
vinden: den invloed vad den godsdienst tegen
werken, hare instellingen inkrimpen en beste
len, wettelijk bestelen.
Daarmeê begon hij zijne loopbane. Op 27 ja
rigen ouderdom als volksvertegenwoordiger
van Doornijk in de Kamer gekomen, zijne eerste
werk was de zoogezeide wet op de studiebeur
zen verdedigen als verslaggever. Het volksge
voelen heeft die wet eene dievenwet geheelen
het volk en overdreef daarin niet.
De stichtingen of fondatién die, seder
eeuwen, door christene geloovigen ten voor
deele van christene instellingen, katholi"ke
scholen en hoogescholen, godsdienstige vree
zenhuizen en liefdadigheidgestichten tot stand
gebracht werden, M. Bara, door zijne w>
op de studiebeurzen, palmde ze in, gaf ze aan
ofticiëele, aan liberale hoogescholen en beslieren
In andere woorden, hij deed het geld dat bravt
katholieken sedert eeuwen gegeven hadden
voor goede werken, dienen om juist het tegen
overgestelde te verrichten van den wille der
stichters. Aan de socialisten toonde hij, door die
wet, hoe men den eigendom kan schenden, in
name der wet.
't Is met die wet in de hand dat hier te Ype
de Lamotteschool gepakt wierd en in West-
Vlaanderen 117 stichtingen ingepalmd, 't Is in
name dier wet dat teHeule het bloed stroomde
der vlaamsche boeren.
Niet alleen trachtte M. Bara de katholieken te
treffen in hunne godsdienstige overtuiging
maar zelfs liet hij geene gelegenheid voorbij
gaan om hen te benadeeligen in hunne onder
nemingen van stoffelijken aard. Als de maat
schappijen van Langrand-Duinonceau schip
breuke geleden hebben en den ondergang van
zoo menig huisgezin veroorzaakten, 't was M
Bara, handelende uit politieke haat, die er een
groot deel der verantwoordelijkheid moet van
dragen, 't Was M. Bara die wilde dat er vervol
gingen zouden ingespannen worden tegen de
maatschappijen van Langrand-Dumonceau.
't Was onrechtveerdig. M. de Bavay, procureur
generaal, verklaarde het en weigerde de hand
te leeneii tot zulke politieke kuiperij. En M.
Bara, die zoo schermde met de onafhankelijk
heid van het burgerlijk gezag stelde M. de
Bavay af. Want intusschentijd was M. Bara
minister van justicie geworden. Het volk zei:
minister van injusticie, minister van on
recht.
Had M. Bara de maatschappijen van Lan
grand-Dumonceau gerust gelaten, zij hadden
goede, ja schitterende zaken gedaan. Men heeft
het wel gezien. Als M Bara, door zijne vei
volging, de failliet van die inrichtingen beko
men had, wierden zij, voor eenen appel en
eenen ei, door joodsche geldmannen overge
nomen. Zoo ging het onder ander met deotto-
maansche of turksche spoorwegen, door den
Jood Ilirsch, van Weenen, opgekocht uit de
nalatenschap der maatschappijen van Lan
grand. Hirsch won er 300 millioen meê.
Maar de terugwerking kwam en M. Bara
met zijne maten, vlogen van 't beslier. In 1878
kwamen zij er weer aan, M. Bara opnieuw als
minister van justicie. Zij trokken het tot in
1884. Wij moeten hier niet zeggen wat er dan,
gedurende dit rampzalig tijdstip, al gebeurde.
De schoolstrijd wierd gevoerd onder den naam
van M. Van Ilumbeeck; maar M. Bara stak hem
een bandje toe. En intusschen voerde hij den
geweldigsten sckooloorlog, waarvan Belgie
nog het tooneel was. De liberalen komen geern
voor den dag met de spreuke de burgemeester
meester op het stadhuis, de pastoor in de herh.
Welnu, nooit heeft een minister klinkender en
langduriger loochenslraffing gegeven aan dit
stelsel dan M. Bara, zoodanig dat het volk hem
met rechten waarheid koster Bara heette. Hij
wilde dat men hem zou rekenschap geven van
het minste onsje was dat in de kerk verbrand
wierd. Plaatsen van onderpastor afschaffen was
zijn liefste bezigheid; en hij hielp den pauze-
lijken Nuncius uit het land zetten.
Maar het ging te verre. De kiezingen van 1884
waren eene verplettering voor het liberalismus
op zijn Bara's verstaan en toegepast. En naar
mate de katholieke volksregeering werkte, en
toonde wat zij wilde, wierd het liberalismus
meer en meer machteloos. Bij de Invoering van
het meervoudig stemrecht, wierd M. Bara zelve
te Doornijk, zijne geboortestad, niet meer her
kozen. Hij verdween uil de Kamer, tezelfdertijde
als zijn heer en meester Frère-Orban. Beiden,
maar M. Bara meer en langer dan Frère-Orban,
moesten den bestendigen ondergang hunnei
partij beleven. M. Bara was blijde eene plaats
van provincialen senator te aanveerden uit de
handen der vereenigde liberalen en socialisten
van Henegouwen.
De houding van M. Bara in het Senaat, ge
durende de laatste jaren, bewees dat, indien
alles rond hem veranderde en vooruitging, hij
dezelfde bleef, gesloten en ontoegankelijk voor
eene nieuwe en betere politieke. Voor hem was
papenvretenhet groote en cenigste doel
gebleven. de volkswetten vonden in M. Bara
eenen onverbiddelijken tegenstrever. Maat
schappelijke hervormingen, beschermende maat
regelen ten voordeele van den mindere, hij
wilde er niet van hooren. Met Gambetta, zijn
fransch voorbeeld, zei hij Het maalschappe
lijk vraagstuk, daten bestaat niet; het klerika-
lismus, zietdaar den vijand
De partij die zulken man als haren aanleider
bleef behouden en hem heden, bij zijn afsterven
als haren hoofdman begroet en betreurt, is eene
partij die al zoo dood is als M. Bara zelve.
M. Bara was de zoon van een geneesheer van
Doornijk. Hij studeerde op de beurs van eenen
kanonik van Doornijk. Een tijd lang was hij
missediener, koorknaap. Er zijn van zijne
dichte bloedverwanten die christelijk zijn en
voor M. Bara een christelijk einde zouden ge-
wenscht hebben. De beroerte had M. Bara
spraak- en denkvermogen ontnomen. God
alleen weet nogthans wat er in dit herte kan
omgegaan zijn op den boord van het eeuwig
leven. M. Bara zal burgerlijk begraven worden
Zoo willen het zijne liberale vrienden.
De E. H. Taffin, pastor te Eeghem, is
Zondag aldaar overleden in den ouderdom
van 72 jaar.
De Eervv. Heer Bamelis, pastor te
Waermaerde, is aldaar overleden den 26
Juni, in den ouderdom van 71 jaar en 10
cgaanden.
Zondag aanstaande, 1 Juli zal de schoon
en welgekende processie van St Pieterse
uitgaan om 4 1/2 ure. Volgens dat wij ver
nemen, zij zal prachtig zijn
MOESKROEN. De belgische gendarmen
hebben aan de gendarmen vanToerkonje, Leon
Marchesson, gewezen prefekt van La Nièvre en
gewezen bestuurder van een ziekenhuis van
Vincennes, uitgeleverd. De kerel werd bij ver
stek door de rechtbank van Le Havre tot twee
jaar gevang veroordeeld uit hoofde van aftrug
gelarij. Marchesson, die naar Belgie gevlucht
was, woonde le Brussel, in de Zuidstraat, 154
ouder den naam van Lucien Morel. Daar was
hetdathij ontdekten aangehouden werd. Woens
dag morgend werd de veroordeelde naar t ge
vang van Bijssel overgebracht, om van daar
naar Le Havre overgebracht worden.
TE ZEE-BRUGGE. Maandag avond, rond
9 ure heeft er in de Evendijkstraat te Zee-Brugge
een messengevecht plaats gehad tusschen steen
bakkers en aardewerkers.
August ltosseel, 24 jaar, steenbakker, wonen
de te Varssenaerc, bekwam erge wonden in de
lenden en aan het hoofd, die hem veroorzaakt
werden door het mes van August Picters, aai de-
werker, te Knesselaere.
August De Craemer, 33 jaar, insgelijks steen
bakker, wonende te Eerneghem, even als an
dere kerels in zaak, ontving een slag op het
hoofd van eene spade door August Claeys, 19
jaar, aardewerker te Varssenae're.
De gekwetsten zijn den zelfden avond ver
zorgd geworden door M. den doktor Slandaerl
van Ileyst.
Provinciale tentoonstelling van Gent
Groote bijval voorde Plano» ten tooge
gesteld door het huis Stoppelaere
madoubrugstraat 3, Gent.
VORMREIS van Mgr den Bisschop van Brugge
Maandag 2 JuliAdinkerke, St-Pieters-ter
Panne, Veurne (Coxyde en Steenkerke). -
Dinsdag 3 JuliEggewaertscapelle(Aveeapelle)
Boitshoucke, Pervyse. Woensdag 4 Juli
Hoogstaede(Ghyverinchove), Pollinchove, Loo
Donderdag 5 Juli Wulveringhem(Vinckem)
Houtheni, Isenberghe (Leysele). Vrijdag 6
Juli Bulscamp, Alveringhem. Zaterdag 7
Juli Oostduinkerke, (Wulpen), Nieupoort
(Ramscapelle en St-Joris).
Eene oude en belangrijke Belgische ver-
zekeringmaalschappij op het leven cn tegen
ongevallen verlangt een werkzanitó
agent te Yper voor Yper en omliggende
Schrijven onder letters A. B. bureel van
dees blad.
ISEGHEM. Maandag namiddag werden de
genaamde Elodie Bouckaert en de weduwe Ite-
bry, onlangs aangehouden onder beschuldiging
van kindermoord, voorloopig in vrijheid ge
steld. Het onderzoek dezer geheimzinnige zaak
duurt voort.
EEN NIEUW GASTHUIS TE KORTRIJK
Den 1 Juli aanstaande zullen de klooster
zusters van St Josef's gasthuis te Kortrijk, het
nieuw gesticht inhuldigen dat op den Pottelberg
onlangs gebouwd werd. Dit gesticht Is bijzon
der bestemd voor ongeneesbare zieken, die er
al de zorgen welke hun staat en de christelijke
liefdadigheid kunnen vereischen, zullen ont
vangen. Het huis zal den naam voeren van
Gasthuis van O. L. V. der Zeven Weeën.
De Zusters hopen, met Gods hulp, dit nieuw
werk nog verder uit te mogen breiden, met er
als de gebouwen zullen voltrokken zijn, een
gesticht bij te voegen voor kwijnende en voor
raishandeldeof verlatene kinderen. Eeneschoone
kerk in gothischen trant is bij het gasthuis ge
voegd.
De weerdige Zusters bezitten te Kortrijk reeds
drie soortgelijke, huizenhet Oudemanncn
huis, waar 350 ouderlingen van beide geslach
ten opgenomen zijn het gasthuis voor onge-
neesbaren, waar een honderdtal zieken verzorgd
wordeneindelijk in St-Carolus-Boromeus
hebben de Zusters over eenige jaren, een rust
huis voor oude priesters ingericht. De nieuwe
instelling zal deze reeds bestaande werken vol
trekken.
De weerdige Zustere bereiden het plechtig
jubelfeest van eene onder hen, Zuster Augustine
genaamd. Dit feest zal op Dinsdag 3 Juli ge
schieden. Op dien zelfden dag zal de heer bur
gemeester van Kortrijk plechtig aan de eerbied
weerdige jubilarisse alsook aan de eerweerdige
Moeder Algemeene Overste de eerekr.ii.cn
toereiken, waarmede de koning hunne edel
moedige diensten heeft willen erkennen en be-
loonen.
De pillen De Pratere maken het zachtste
het aangenaamste en zekerste zuiverings
middel uit. Zij vernietigen de gebreken van
het bloed, en verdrijven uit hel lichaam alle
ongezonde vochten. Zij zijn onwaardeerbaar
voor inwendige ziekten als gal, slijmen,
moeilijke stoelgang, gebrek aan eetlust,
hoofdpijn, maagpijn, uilslag, speen, geel
zucht en jicht. Zij zijn onschatbaar tegen de
voorvallen van het keeren der jaren en ver
gemakkelijken de ontwikkeling der jonge
dochters. Zij zijn een schat voor de ouder
lingen, want zij geven eetlust en regelma
tige stoelgang en bevrijden hun van beroer
ten Ieder huisgezin moet zich die kostbare
gezondheidspillen aanschaffen, die het leven
verlengen en herstellen en de kiemen der
ziekten verwijderen. Weigert alle namaak
sels. De pillen De Pratere worden enkel
verkocht in ijzeren doosjes, de naam dra
gende des uitvinders. Prijs fr. 1.50 de doos;
te bekomen teYper.apoth Socquet Terriere,
Rousselaere, apoth. Veys.
GENT. Moord op de Plezantevest.
Zondag nacht is de Plezantevest in opschud
ding gebracht door een verschrikkelijk drama.
Aldaar woonden de echtgenooten Leonard Van
den Bossche, 37 en de vrouw 32 jaar, vleesch-
houwers van stiel. Ze kwamen goed aan hun
brood. Sedert eenigen tijd verdacht de man
zijne vrouw schuldige betrekkingen te onder
houden. Zondag avond ten 11 1/2 ure, ontstond
hierover twist. In zijne woede greep de man
een mes en bracht zijne vrouw verscheidene
steken toe in den hals, in de rechter- en linker
zijde en eeu in den rechter bil, waardoor het
slachtoffer is doodgebloed.
Alle hulpmiddelen om het bloed te stelpen,
waren vruchteloos. De man heeft zich overge
geven in de handen der policie. Dat ongelukkig
huisgezin laat drie kinderen achter, 15, 12 en
8 jaar oud. Van den Bossche werd door de
nachtwakers naar het stadsgevang gebracht,
waar hij poogde zich te verhangen bij middel
van zijnen gilet. Dokter Delorge, onmiddellijk
ontboden, kon hem met veel moeite tot het
leven terug roepen en Van den Bossche is dan
naar het gasthuis gebracht.
Het oudste kind, een meisje, die waarschijn
lijk in het gevecht is willen tusschenkomen)
heeft eenen steek in de hand bekomen. De twee
andere kinderen sprongen door een achterven
ster op een platform, van waar zij door de ge-
buren werden afgehaald. De kinderen zijn nu
bij geburen ingenomen.
NOG EENE MOORD TE GENT. In het
huis n. 46 dar Sint-Amandslraat, op St-Pieters,
wonen de echtgenooten DeS., die logement
geven. Zekere D... woont er op eene kamer. De
man De S... is blind hij kloeg. zoo het schijnt,
herhaaldelijk dat hij door D... mishandeld werd.
Zondag moigend, rond 10 1/2 ure, ging D. door
de Blandinusstraat. De 21jarige zoon De S...
viel hem aan en bracht hem twee messteken
toe; D... viel en verloor veel bloed. De dader
werd door voorbijgangers vastgegrepen en aan
de policie overgeleverd. Hel slachtoffer wordt
in het gasthuis verzorgd.
Wilt gij suiker van eers e qualiteil? Neemt
de pakken van de Tüienscue maalderij.
SCHELDEWINDEKE. Zondag was zekere
Leonie Sagermans met hare zuster Marie en
dezer verloofde naar Gavero gereden. De man
van Leonie Sagermans, zekere Prosper Why-
lock, was ook te Gavere gi .veest doch vroeger
huiswaarts gekeerd. Wat er eigentlijk tusschen
MENGELWERK 22
door
NIEK BROZEN
Jonge man gij hebt u door een behendige
goochelaar laten bedriegen.... Ik wille voor het oogen
blik, en dit uit eerbied voor juffer Judith, wachten van
mijnen zoo rechtveerdigen toorn lucht te geven. Uit
eerbied voor de gastvrijheid die ik hier geniete, wille
ik mij kalm en koelbloedig houden Ik zal in korte
stonden, heer grave, u gansch het belachelijke van den
roman door dien jongen priester in zijne zieke inbeel-
dinge opgetimmerd, in duigen slaan.
Believe mij verschooning te schenken, juffer Judith,
zegde hij tot de dochter van den grave, ik
ga even mijne klaarklinkende onschuld bewijzen door
oorkonden die ik voor handen heb, daarboven...
Een oogenblik dus
Ja, een oogenblik wedervoer Karei Braband.
lk bezit hier immers nog een belangrijk stuk, en
dewijl mijnheer de baron, voegde hij er schertsend
bij, aan 't zoeken is van oorkonden die mij als hui
chelaar moeten vernederen, kan hij dan ook meteen de
bewijzen bijeenzamelen dat hij nooit met Alep, anders
genoemd Speeke, volstrekt geen gemeens en had
De name van Speeke, zoo onverwacht in het gesprek
geworpen, had baron Von Daver doen verbleeken.
Edoch, het was met eene zekere trotscheid dat hij den
missionnaris den rugge keerde, als gaf hij aan zijne
vertellinge niet den minsten acht, zeggende
Verschooning heer grave, voor tien minuten
ben ik terug
Heer gr; ve, ik smeek u, bad Karei, doe
hem bewaken, hij is tot alles bekwaam
Jongman, ik ben te lange reeds hier midden
half wild volk om nog bang te zijn voor wie het ook
zijn moge. Tot strijdig bewijs, aanzie ik mijnen gast als
edelman, dus tot alle lafhertigheid onbekwaam. Hij zal
daaraan en twijfel ik niet, even het bewijs brengen dat
gij, ik wil hoffelijk blijven, in dwalinge verkeert, en
dat gij u door eenen wispelteurigen jongen hebt laten
bedriegen
God gave, heer grave, dat gij u niet en moest
berouwen zoovele trouwe gesteld te hebben in eenen
doorstekten deugnietIn alle geval ik en wille niet
aandringen. Zie hier het verhaal welk Alep onder mijne
oogen schreef, en welk hij met zijn eigen hand teekende.
Ik hebbe er spijt om dat de drukte uwer bezigheden u
niet toe en liet den schrijfvorm uwer onderdanen te
leeren kennen. Gij zoudt mij met meer aandacht aan
hoord hebben en misschien nieuwe misdaden hebben
vermeden
Ik verlate u heer grave mijne zendinge is hier
volbracht.
Ik groette u eerbiedig jufvrouwe, en ik zegge, uit al
de kracht-van mijn herte geef achtEn laat u door
schijn niet bedriegen. Zwicht u van eeretitels die in
't slijk of in de misdaad opgevischt wierden
En gij heer grave, zwicht u van baron Von Daver
Die waarschuwinge, in eenen adem geuit, en liet
noch aan den grave, noch aan zijne dochter, den tijd
om een woord te plaatsen, en zij keken nog altijd
elkander verbluft in de oogen, toen Karei Braband reeds
achter den tuinmuur verdwenen was.
Judith, sprak de Nobele, ga naar uwe
kamer. Ik hebbe noodig mijnen geest op te heiderenen
mijn geweten te raadplegen. Ga
Vader, wierp hem Judith too, als maakte zij
zich den weergalm van Karei Braband, zwicht u van
baron Von Daver
En zij verliet de plaatse.
En nu, zei grave de Nobele, die scheen
gansch zijnen stalen wille terug gevonden te hebben,
baron Von Daver, tusschen ons l
En hij stapte regelrecht naar het vertrek welk zijnen
gast bekleedde.
De baron was verdwenen, en de wanorde die in de
kamers heerschte bewees genoeg dat er aan lerugkom-
ste niet le denken en viel.
Grave de Nobele nam in den eersten den gereedsten
zetel plaatse, als wilde hij Von Daver afwachten.
En hij las dan kalm en nadenkend de bekentenisse
van Alep Speeke.
De bekenteniseen.
De dood staat voor mijne oogen, schreef Speeke,
en van wereldsche genuchten en hebbe ik niets meer
te verwachten.
Alle gevoel van wrake is in mijn herte uitgedoofd
ik ondergeve mij aan den wille Gods, dien ik bedankte
mij eenen priester op den weg gesteld te hebben, om
mij met Hem te verzoenen, en mij mijnen plicht voor
oogen te leggen.
Ik schrijve onder de oogen van God, die ik mijn
leven lang miskend had, en die mij toch, door den
mond van zijnen minister, vergiffenisse schonk.
Mijne woorden zullen dus al de plechtigheid hebben,
welke de woorden van eenen stervende hebben kunnen,
en ik smeeke God diegene te verlichten en vertrouwen
in te boezemen, die er belang in hebben mijne beken
tenissen te lezen.
Over ruim vier en veertig jaar ben ik te Haesmunster
in Vlaanderen geboren.
Vader noch moeder en heb ik nooit gekend.
A! wat ik van mijne kinderjaren onthouden hebbe,
is dat ik door den disch van Haesmunster, bij eenen
boomveller.j midden hetbosch, besteed wierd.
L ie mensch was zelvo doodarm ik kreeg er meer
slagen dan eten.
Het bosch wierd welhaast mijn speelhof. De gewei
dtgeoefeningen die ik er deed, ontwikkelden op eene
buitengewone wijze mijne lichaamskrachten.
Het gebeurde zelden dat iit s avonds le huis kwam
zonder den eenen of anderen straalbe gel eene blauwe
ooge geslegen te hebbe.i.
De oude houtveller, in stede van mijnen vechtlust te
bestrijden, Gebofte mijne behendighi :d, verhemelde de
spierkracht van mijnen arm.
Ik wierd de verstooteling van het dorp.
Ik was rond de vijfjaar oud gewor en, ongekamd en
ongeborsteld, voor niet een enkel goe 1 gevoel vatbaar.
Het was Haesmunster kermisse.
Eene barakko van kunstenmakers stond op de dorp
plaats.
De andere bengels van mijnen ouderdom wierden er
door hunne ouders naartoegeleid.
Ik en bezat geen rooden duit,'k en had nooit iets
verdiend, en toen ik den ouden houtveller smeekte mij
ook eens naar de kunstenmakersbarakke te laten gaan,
kreeg ik een paar oorvegen dat mijn hoof 1 er van
duizelde,
Ik wilde doen gelijk de andere.
Ik stool tien cents uit den spaarpot van mijnen
pleegvader.
Het was mijne eerste misdaad.
Ik ging naar twee vertooningen, raiek kennisse met
den zoon van den barakkeman, een jongen zoo ondeu
gende als ik,en vijf dagen later was ik van Haesmunster
verdwenen.
De barakkemeester heette Blommaert, en zijn zoon
Pier wierd mijn speelmakker.
Het eenige goed dat ik aan Blommaert te danken
hadde, was dat hij mij leerde lezen en schrijven. Ik
deed wonderbaren vooruitgang, en toen ik tien jaar
oud was, speelde ik meesterlijk de rolle van poesjenel
op de voorplanken der barakke.
Vijfjaar lange hadden wij overal den grootsten bijval.
ij oorreisden beide Vlaanderen en een deel van
Holland.
De oude Blommaert stierf, en de barakke wierd het
erfdeel van zijnen zoon Pier.
le rekenen van dien dag keerdo do wind. Het sloeg
al legen.