MENGELMATEN Stad Yper Gemeenteraad Voorde spoorwegwerklieden Dood van \1. Jules Ba ra Sterfgevallen Kerkelijke kronijk woordigheid van don keizer, de aarts hertogen, de hoogambtenaars van het hof, de hofraden, de oostenrijkers en hongaarsche ministers. Het is kardinaal Gruschr die den eed van aartshertog Franz-Ferdiuaud ont vangen heeft. De keizer hield vervol gens eene aanspraak, waarin hij de aartshertogen aanzette om altijd hunne plichten jegens het rijk en jegens het vorstenhuis te vervullen. Hij duidde ten slotte als erfgenaam van den troon, na de dood van aartshertog Franz, dezes broeder, aartshertog Otto aan, en, bij overlijden van dezen, Ottos oudsten zoon. Openbare zitting van Zaterdag 30e Juni 1900, om 5 ure 's avonds. DAGORDE 1° Mededeelingen. "2° Gemeentefeest programma. 3° Stadseigendommen verkooping van 2 perceelen bouwgrond in de Elverdinghe straat. 4° Stadseigendommen verkoop van gras. 5® Staatsmiddelbare school rekening van 1899. 6° St Niklaaiskerk id. 7° St Pieterskerk id. 8° Burgerlijke Godshuizen verkooping van bouwgrond aan den Staat. 9» Burgerlijke Godshuizen verkooping van grorid te Boesinghe. Het bestuur der spoorwegen heeft de ver schillende diensloversten herinnerd, dat de werklieden op vastgestelde tijdstippen een verlof van 24 volle uren moeten genieten en niet een halven dag verlof, zooals zulks nog hier en daar geschiedt, Is het persoonee niet toereikend,dan mogen de diensloversten het in de noodige mate vermeerderen. M. Jules Bara, Staatsminister en provinciale senator van Henegouwen, is Dinsdag, kwart vóór 3 ure namiddag, in zijn huis te Brussel overleden. M. Bara was maar 63 jaar. Zooals men weet werd hij verleden weke door eene beroerte ge troffen op het oogenblik dat hij zich ten paleize van justitie ging begeven. Want de overledene was advokaal, en een goede. Als politiek man, heeft M. Bara veel kwaad gedaan. Voor eefi doodsbed zwijgt men eerbie dig men vergeet en vergeeft, 't Is hetgene wij doen. Nogtans de waarheid blijft hare rechten behouden. De liberale gazetten, overigens, leg gen niet de minste weerhouding aan den dag, en het beste wat zij van M. Bara weten te schrijven, 't is dat hij de onverbiddelijkste vijand was van 'tklerikalism van dengods dienst dus, zijne bedienaars en geloovigen, die de overgroote meerderheid uitmaken van het belgisch volk. De liberale gazetten hebben gelijk. Met M. Bara verdwijnt het model, het toonbeeld der liberale burgerpartij, die maar leefde om :n ie vreten en welke de overledene bij jpkomst der volksmacht, beurtelings zag minderen, verzwakken en van langs om meer verkwijnen. Over zeven jaar reeds ver klaarde M. Bara, sprekende te Doorn ijk de liberale partij was maar machtig zoolang het volk niets te zeggen had in de leiding van 's lands zaken. Het volk immers is, in groote meerderheid, katholiek en dat deel van het volk welk zijn geloove verloren heeft, door liberale scholen en liberale gazetten, heeft zich gekeerd tegen zijnen voedstervader, liet iibera- lismusdat deel van het uolk vindt dat papen vreten wel is, maar algelijk weinig de mage vult het is socialist geworden. In gansch de politieke levensbaan van M. Bara zal men maar één doorloopend gedacht vinden: den invloed vad den godsdienst tegen werken, hare instellingen inkrimpen en beste len, wettelijk bestelen. Daarmeê begon hij zijne loopbane. Op 27 ja rigen ouderdom als volksvertegenwoordiger van Doornijk in de Kamer gekomen, zijne eerste werk was de zoogezeide wet op de studiebeur zen verdedigen als verslaggever. Het volksge voelen heeft die wet eene dievenwet geheelen het volk en overdreef daarin niet. De stichtingen of fondatién die, seder eeuwen, door christene geloovigen ten voor deele van christene instellingen, katholi"ke scholen en hoogescholen, godsdienstige vree zenhuizen en liefdadigheidgestichten tot stand gebracht werden, M. Bara, door zijne w> op de studiebeurzen, palmde ze in, gaf ze aan ofticiëele, aan liberale hoogescholen en beslieren In andere woorden, hij deed het geld dat bravt katholieken sedert eeuwen gegeven hadden voor goede werken, dienen om juist het tegen overgestelde te verrichten van den wille der stichters. Aan de socialisten toonde hij, door die wet, hoe men den eigendom kan schenden, in name der wet. 't Is met die wet in de hand dat hier te Ype de Lamotteschool gepakt wierd en in West- Vlaanderen 117 stichtingen ingepalmd, 't Is in name dier wet dat teHeule het bloed stroomde der vlaamsche boeren. Niet alleen trachtte M. Bara de katholieken te treffen in hunne godsdienstige overtuiging maar zelfs liet hij geene gelegenheid voorbij gaan om hen te benadeeligen in hunne onder nemingen van stoffelijken aard. Als de maat schappijen van Langrand-Duinonceau schip breuke geleden hebben en den ondergang van zoo menig huisgezin veroorzaakten, 't was M Bara, handelende uit politieke haat, die er een groot deel der verantwoordelijkheid moet van dragen, 't Was M. Bara die wilde dat er vervol gingen zouden ingespannen worden tegen de maatschappijen van Langrand-Dumonceau. 't Was onrechtveerdig. M. de Bavay, procureur generaal, verklaarde het en weigerde de hand te leeneii tot zulke politieke kuiperij. En M. Bara, die zoo schermde met de onafhankelijk heid van het burgerlijk gezag stelde M. de Bavay af. Want intusschentijd was M. Bara minister van justicie geworden. Het volk zei: minister van injusticie, minister van on recht. Had M. Bara de maatschappijen van Lan grand-Dumonceau gerust gelaten, zij hadden goede, ja schitterende zaken gedaan. Men heeft het wel gezien. Als M Bara, door zijne vei volging, de failliet van die inrichtingen beko men had, wierden zij, voor eenen appel en eenen ei, door joodsche geldmannen overge nomen. Zoo ging het onder ander met deotto- maansche of turksche spoorwegen, door den Jood Ilirsch, van Weenen, opgekocht uit de nalatenschap der maatschappijen van Lan grand. Hirsch won er 300 millioen meê. Maar de terugwerking kwam en M. Bara met zijne maten, vlogen van 't beslier. In 1878 kwamen zij er weer aan, M. Bara opnieuw als minister van justicie. Zij trokken het tot in 1884. Wij moeten hier niet zeggen wat er dan, gedurende dit rampzalig tijdstip, al gebeurde. De schoolstrijd wierd gevoerd onder den naam van M. Van Ilumbeeck; maar M. Bara stak hem een bandje toe. En intusschen voerde hij den geweldigsten sckooloorlog, waarvan Belgie nog het tooneel was. De liberalen komen geern voor den dag met de spreuke de burgemeester meester op het stadhuis, de pastoor in de herh. Welnu, nooit heeft een minister klinkender en langduriger loochenslraffing gegeven aan dit stelsel dan M. Bara, zoodanig dat het volk hem met rechten waarheid koster Bara heette. Hij wilde dat men hem zou rekenschap geven van het minste onsje was dat in de kerk verbrand wierd. Plaatsen van onderpastor afschaffen was zijn liefste bezigheid; en hij hielp den pauze- lijken Nuncius uit het land zetten. Maar het ging te verre. De kiezingen van 1884 waren eene verplettering voor het liberalismus op zijn Bara's verstaan en toegepast. En naar mate de katholieke volksregeering werkte, en toonde wat zij wilde, wierd het liberalismus meer en meer machteloos. Bij de Invoering van het meervoudig stemrecht, wierd M. Bara zelve te Doornijk, zijne geboortestad, niet meer her kozen. Hij verdween uil de Kamer, tezelfdertijde als zijn heer en meester Frère-Orban. Beiden, maar M. Bara meer en langer dan Frère-Orban, moesten den bestendigen ondergang hunnei partij beleven. M. Bara was blijde eene plaats van provincialen senator te aanveerden uit de handen der vereenigde liberalen en socialisten van Henegouwen. De houding van M. Bara in het Senaat, ge durende de laatste jaren, bewees dat, indien alles rond hem veranderde en vooruitging, hij dezelfde bleef, gesloten en ontoegankelijk voor eene nieuwe en betere politieke. Voor hem was papenvretenhet groote en cenigste doel gebleven. de volkswetten vonden in M. Bara eenen onverbiddelijken tegenstrever. Maat schappelijke hervormingen, beschermende maat regelen ten voordeele van den mindere, hij wilde er niet van hooren. Met Gambetta, zijn fransch voorbeeld, zei hij Het maalschappe lijk vraagstuk, daten bestaat niet; het klerika- lismus, zietdaar den vijand De partij die zulken man als haren aanleider bleef behouden en hem heden, bij zijn afsterven als haren hoofdman begroet en betreurt, is eene partij die al zoo dood is als M. Bara zelve. M. Bara was de zoon van een geneesheer van Doornijk. Hij studeerde op de beurs van eenen kanonik van Doornijk. Een tijd lang was hij missediener, koorknaap. Er zijn van zijne dichte bloedverwanten die christelijk zijn en voor M. Bara een christelijk einde zouden ge- wenscht hebben. De beroerte had M. Bara spraak- en denkvermogen ontnomen. God alleen weet nogthans wat er in dit herte kan omgegaan zijn op den boord van het eeuwig leven. M. Bara zal burgerlijk begraven worden Zoo willen het zijne liberale vrienden. De E. H. Taffin, pastor te Eeghem, is Zondag aldaar overleden in den ouderdom van 72 jaar. De Eervv. Heer Bamelis, pastor te Waermaerde, is aldaar overleden den 26 Juni, in den ouderdom van 71 jaar en 10 cgaanden. Zondag aanstaande, 1 Juli zal de schoon en welgekende processie van St Pieterse uitgaan om 4 1/2 ure. Volgens dat wij ver nemen, zij zal prachtig zijn MOESKROEN. De belgische gendarmen hebben aan de gendarmen vanToerkonje, Leon Marchesson, gewezen prefekt van La Nièvre en gewezen bestuurder van een ziekenhuis van Vincennes, uitgeleverd. De kerel werd bij ver stek door de rechtbank van Le Havre tot twee jaar gevang veroordeeld uit hoofde van aftrug gelarij. Marchesson, die naar Belgie gevlucht was, woonde le Brussel, in de Zuidstraat, 154 ouder den naam van Lucien Morel. Daar was hetdathij ontdekten aangehouden werd. Woens dag morgend werd de veroordeelde naar t ge vang van Bijssel overgebracht, om van daar naar Le Havre overgebracht worden. TE ZEE-BRUGGE. Maandag avond, rond 9 ure heeft er in de Evendijkstraat te Zee-Brugge een messengevecht plaats gehad tusschen steen bakkers en aardewerkers. August ltosseel, 24 jaar, steenbakker, wonen de te Varssenaerc, bekwam erge wonden in de lenden en aan het hoofd, die hem veroorzaakt werden door het mes van August Picters, aai de- werker, te Knesselaere. August De Craemer, 33 jaar, insgelijks steen bakker, wonende te Eerneghem, even als an dere kerels in zaak, ontving een slag op het hoofd van eene spade door August Claeys, 19 jaar, aardewerker te Varssenae're. De gekwetsten zijn den zelfden avond ver zorgd geworden door M. den doktor Slandaerl van Ileyst. Provinciale tentoonstelling van Gent Groote bijval voorde Plano» ten tooge gesteld door het huis Stoppelaere madoubrugstraat 3, Gent. VORMREIS van Mgr den Bisschop van Brugge Maandag 2 JuliAdinkerke, St-Pieters-ter Panne, Veurne (Coxyde en Steenkerke). - Dinsdag 3 JuliEggewaertscapelle(Aveeapelle) Boitshoucke, Pervyse. Woensdag 4 Juli Hoogstaede(Ghyverinchove), Pollinchove, Loo Donderdag 5 Juli Wulveringhem(Vinckem) Houtheni, Isenberghe (Leysele). Vrijdag 6 Juli Bulscamp, Alveringhem. Zaterdag 7 Juli Oostduinkerke, (Wulpen), Nieupoort (Ramscapelle en St-Joris). Eene oude en belangrijke Belgische ver- zekeringmaalschappij op het leven cn tegen ongevallen verlangt een werkzanitó agent te Yper voor Yper en omliggende Schrijven onder letters A. B. bureel van dees blad. ISEGHEM. Maandag namiddag werden de genaamde Elodie Bouckaert en de weduwe Ite- bry, onlangs aangehouden onder beschuldiging van kindermoord, voorloopig in vrijheid ge steld. Het onderzoek dezer geheimzinnige zaak duurt voort. EEN NIEUW GASTHUIS TE KORTRIJK Den 1 Juli aanstaande zullen de klooster zusters van St Josef's gasthuis te Kortrijk, het nieuw gesticht inhuldigen dat op den Pottelberg onlangs gebouwd werd. Dit gesticht Is bijzon der bestemd voor ongeneesbare zieken, die er al de zorgen welke hun staat en de christelijke liefdadigheid kunnen vereischen, zullen ont vangen. Het huis zal den naam voeren van Gasthuis van O. L. V. der Zeven Weeën. De Zusters hopen, met Gods hulp, dit nieuw werk nog verder uit te mogen breiden, met er als de gebouwen zullen voltrokken zijn, een gesticht bij te voegen voor kwijnende en voor raishandeldeof verlatene kinderen. Eeneschoone kerk in gothischen trant is bij het gasthuis ge voegd. De weerdige Zusters bezitten te Kortrijk reeds drie soortgelijke, huizenhet Oudemanncn huis, waar 350 ouderlingen van beide geslach ten opgenomen zijn het gasthuis voor onge- neesbaren, waar een honderdtal zieken verzorgd wordeneindelijk in St-Carolus-Boromeus hebben de Zusters over eenige jaren, een rust huis voor oude priesters ingericht. De nieuwe instelling zal deze reeds bestaande werken vol trekken. De weerdige Zustere bereiden het plechtig jubelfeest van eene onder hen, Zuster Augustine genaamd. Dit feest zal op Dinsdag 3 Juli ge schieden. Op dien zelfden dag zal de heer bur gemeester van Kortrijk plechtig aan de eerbied weerdige jubilarisse alsook aan de eerweerdige Moeder Algemeene Overste de eerekr.ii.cn toereiken, waarmede de koning hunne edel moedige diensten heeft willen erkennen en be- loonen. De pillen De Pratere maken het zachtste het aangenaamste en zekerste zuiverings middel uit. Zij vernietigen de gebreken van het bloed, en verdrijven uit hel lichaam alle ongezonde vochten. Zij zijn onwaardeerbaar voor inwendige ziekten als gal, slijmen, moeilijke stoelgang, gebrek aan eetlust, hoofdpijn, maagpijn, uilslag, speen, geel zucht en jicht. Zij zijn onschatbaar tegen de voorvallen van het keeren der jaren en ver gemakkelijken de ontwikkeling der jonge dochters. Zij zijn een schat voor de ouder lingen, want zij geven eetlust en regelma tige stoelgang en bevrijden hun van beroer ten Ieder huisgezin moet zich die kostbare gezondheidspillen aanschaffen, die het leven verlengen en herstellen en de kiemen der ziekten verwijderen. Weigert alle namaak sels. De pillen De Pratere worden enkel verkocht in ijzeren doosjes, de naam dra gende des uitvinders. Prijs fr. 1.50 de doos; te bekomen teYper.apoth Socquet Terriere, Rousselaere, apoth. Veys. GENT. Moord op de Plezantevest. Zondag nacht is de Plezantevest in opschud ding gebracht door een verschrikkelijk drama. Aldaar woonden de echtgenooten Leonard Van den Bossche, 37 en de vrouw 32 jaar, vleesch- houwers van stiel. Ze kwamen goed aan hun brood. Sedert eenigen tijd verdacht de man zijne vrouw schuldige betrekkingen te onder houden. Zondag avond ten 11 1/2 ure, ontstond hierover twist. In zijne woede greep de man een mes en bracht zijne vrouw verscheidene steken toe in den hals, in de rechter- en linker zijde en eeu in den rechter bil, waardoor het slachtoffer is doodgebloed. Alle hulpmiddelen om het bloed te stelpen, waren vruchteloos. De man heeft zich overge geven in de handen der policie. Dat ongelukkig huisgezin laat drie kinderen achter, 15, 12 en 8 jaar oud. Van den Bossche werd door de nachtwakers naar het stadsgevang gebracht, waar hij poogde zich te verhangen bij middel van zijnen gilet. Dokter Delorge, onmiddellijk ontboden, kon hem met veel moeite tot het leven terug roepen en Van den Bossche is dan naar het gasthuis gebracht. Het oudste kind, een meisje, die waarschijn lijk in het gevecht is willen tusschenkomen) heeft eenen steek in de hand bekomen. De twee andere kinderen sprongen door een achterven ster op een platform, van waar zij door de ge- buren werden afgehaald. De kinderen zijn nu bij geburen ingenomen. NOG EENE MOORD TE GENT. In het huis n. 46 dar Sint-Amandslraat, op St-Pieters, wonen de echtgenooten DeS., die logement geven. Zekere D... woont er op eene kamer. De man De S... is blind hij kloeg. zoo het schijnt, herhaaldelijk dat hij door D... mishandeld werd. Zondag moigend, rond 10 1/2 ure, ging D. door de Blandinusstraat. De 21jarige zoon De S... viel hem aan en bracht hem twee messteken toe; D... viel en verloor veel bloed. De dader werd door voorbijgangers vastgegrepen en aan de policie overgeleverd. Hel slachtoffer wordt in het gasthuis verzorgd. Wilt gij suiker van eers e qualiteil? Neemt de pakken van de Tüienscue maalderij. SCHELDEWINDEKE. Zondag was zekere Leonie Sagermans met hare zuster Marie en dezer verloofde naar Gavero gereden. De man van Leonie Sagermans, zekere Prosper Why- lock, was ook te Gavere gi .veest doch vroeger huiswaarts gekeerd. Wat er eigentlijk tusschen MENGELWERK 22 door NIEK BROZEN Jonge man gij hebt u door een behendige goochelaar laten bedriegen.... Ik wille voor het oogen blik, en dit uit eerbied voor juffer Judith, wachten van mijnen zoo rechtveerdigen toorn lucht te geven. Uit eerbied voor de gastvrijheid die ik hier geniete, wille ik mij kalm en koelbloedig houden Ik zal in korte stonden, heer grave, u gansch het belachelijke van den roman door dien jongen priester in zijne zieke inbeel- dinge opgetimmerd, in duigen slaan. Believe mij verschooning te schenken, juffer Judith, zegde hij tot de dochter van den grave, ik ga even mijne klaarklinkende onschuld bewijzen door oorkonden die ik voor handen heb, daarboven... Een oogenblik dus Ja, een oogenblik wedervoer Karei Braband. lk bezit hier immers nog een belangrijk stuk, en dewijl mijnheer de baron, voegde hij er schertsend bij, aan 't zoeken is van oorkonden die mij als hui chelaar moeten vernederen, kan hij dan ook meteen de bewijzen bijeenzamelen dat hij nooit met Alep, anders genoemd Speeke, volstrekt geen gemeens en had De name van Speeke, zoo onverwacht in het gesprek geworpen, had baron Von Daver doen verbleeken. Edoch, het was met eene zekere trotscheid dat hij den missionnaris den rugge keerde, als gaf hij aan zijne vertellinge niet den minsten acht, zeggende Verschooning heer grave, voor tien minuten ben ik terug Heer gr; ve, ik smeek u, bad Karei, doe hem bewaken, hij is tot alles bekwaam Jongman, ik ben te lange reeds hier midden half wild volk om nog bang te zijn voor wie het ook zijn moge. Tot strijdig bewijs, aanzie ik mijnen gast als edelman, dus tot alle lafhertigheid onbekwaam. Hij zal daaraan en twijfel ik niet, even het bewijs brengen dat gij, ik wil hoffelijk blijven, in dwalinge verkeert, en dat gij u door eenen wispelteurigen jongen hebt laten bedriegen God gave, heer grave, dat gij u niet en moest berouwen zoovele trouwe gesteld te hebben in eenen doorstekten deugnietIn alle geval ik en wille niet aandringen. Zie hier het verhaal welk Alep onder mijne oogen schreef, en welk hij met zijn eigen hand teekende. Ik hebbe er spijt om dat de drukte uwer bezigheden u niet toe en liet den schrijfvorm uwer onderdanen te leeren kennen. Gij zoudt mij met meer aandacht aan hoord hebben en misschien nieuwe misdaden hebben vermeden Ik verlate u heer grave mijne zendinge is hier volbracht. Ik groette u eerbiedig jufvrouwe, en ik zegge, uit al de kracht-van mijn herte geef achtEn laat u door schijn niet bedriegen. Zwicht u van eeretitels die in 't slijk of in de misdaad opgevischt wierden En gij heer grave, zwicht u van baron Von Daver Die waarschuwinge, in eenen adem geuit, en liet noch aan den grave, noch aan zijne dochter, den tijd om een woord te plaatsen, en zij keken nog altijd elkander verbluft in de oogen, toen Karei Braband reeds achter den tuinmuur verdwenen was. Judith, sprak de Nobele, ga naar uwe kamer. Ik hebbe noodig mijnen geest op te heiderenen mijn geweten te raadplegen. Ga Vader, wierp hem Judith too, als maakte zij zich den weergalm van Karei Braband, zwicht u van baron Von Daver En zij verliet de plaatse. En nu, zei grave de Nobele, die scheen gansch zijnen stalen wille terug gevonden te hebben, baron Von Daver, tusschen ons l En hij stapte regelrecht naar het vertrek welk zijnen gast bekleedde. De baron was verdwenen, en de wanorde die in de kamers heerschte bewees genoeg dat er aan lerugkom- ste niet le denken en viel. Grave de Nobele nam in den eersten den gereedsten zetel plaatse, als wilde hij Von Daver afwachten. En hij las dan kalm en nadenkend de bekentenisse van Alep Speeke. De bekenteniseen. De dood staat voor mijne oogen, schreef Speeke, en van wereldsche genuchten en hebbe ik niets meer te verwachten. Alle gevoel van wrake is in mijn herte uitgedoofd ik ondergeve mij aan den wille Gods, dien ik bedankte mij eenen priester op den weg gesteld te hebben, om mij met Hem te verzoenen, en mij mijnen plicht voor oogen te leggen. Ik schrijve onder de oogen van God, die ik mijn leven lang miskend had, en die mij toch, door den mond van zijnen minister, vergiffenisse schonk. Mijne woorden zullen dus al de plechtigheid hebben, welke de woorden van eenen stervende hebben kunnen, en ik smeeke God diegene te verlichten en vertrouwen in te boezemen, die er belang in hebben mijne beken tenissen te lezen. Over ruim vier en veertig jaar ben ik te Haesmunster in Vlaanderen geboren. Vader noch moeder en heb ik nooit gekend. A! wat ik van mijne kinderjaren onthouden hebbe, is dat ik door den disch van Haesmunster, bij eenen boomveller.j midden hetbosch, besteed wierd. L ie mensch was zelvo doodarm ik kreeg er meer slagen dan eten. Het bosch wierd welhaast mijn speelhof. De gewei dtgeoefeningen die ik er deed, ontwikkelden op eene buitengewone wijze mijne lichaamskrachten. Het gebeurde zelden dat iit s avonds le huis kwam zonder den eenen of anderen straalbe gel eene blauwe ooge geslegen te hebbe.i. De oude houtveller, in stede van mijnen vechtlust te bestrijden, Gebofte mijne behendighi :d, verhemelde de spierkracht van mijnen arm. Ik wierd de verstooteling van het dorp. Ik was rond de vijfjaar oud gewor en, ongekamd en ongeborsteld, voor niet een enkel goe 1 gevoel vatbaar. Het was Haesmunster kermisse. Eene barakko van kunstenmakers stond op de dorp plaats. De andere bengels van mijnen ouderdom wierden er door hunne ouders naartoegeleid. Ik en bezat geen rooden duit,'k en had nooit iets verdiend, en toen ik den ouden houtveller smeekte mij ook eens naar de kunstenmakersbarakke te laten gaan, kreeg ik een paar oorvegen dat mijn hoof 1 er van duizelde, Ik wilde doen gelijk de andere. Ik stool tien cents uit den spaarpot van mijnen pleegvader. Het was mijne eerste misdaad. Ik ging naar twee vertooningen, raiek kennisse met den zoon van den barakkeman, een jongen zoo ondeu gende als ik,en vijf dagen later was ik van Haesmunster verdwenen. De barakkemeester heette Blommaert, en zijn zoon Pier wierd mijn speelmakker. Het eenige goed dat ik aan Blommaert te danken hadde, was dat hij mij leerde lezen en schrijven. Ik deed wonderbaren vooruitgang, en toen ik tien jaar oud was, speelde ik meesterlijk de rolle van poesjenel op de voorplanken der barakke. Vijfjaar lange hadden wij overal den grootsten bijval. ij oorreisden beide Vlaanderen en een deel van Holland. De oude Blommaert stierf, en de barakke wierd het erfdeel van zijnen zoon Pier. le rekenen van dien dag keerdo do wind. Het sloeg al legen.

HISTORISCHE KRANTEN

Nieuwsblad van Yperen en van het Arrondissement (1872-1912) | 1900 | | pagina 2