ENGELBEWAARDER
Brief
Bet kanaal overgezwommen
Katholieke Wacht
de vrouwen, en bijzonderlijk van de spin Ien seffens vloog zij, al wentelen en draaien
sters, vereerd ze was schrikkelijk grootjan dansen, achterover we<<, de wijde wereld
van gestalte, zeiden onze arme heidenschej rond, en ze zal vliegen tot den la laten dag
voorouders, ze droeg een spinrokke, en die des oordeelsdat is nu eigentiijk de varende
lange witte kobbeneldraden die 'a zomers uitlurouMje en haar name is Ver llelde (dit is
de lucht vallen, dat was haar spingaren zej Vrouw-Helde, gelijk Feranneman,d.i. Vrouw
nam de zielen van de kleene kinders meêlAnneman; en Fmegtenseune, d. i. Vrouw
met heur en de moeders zeiden Vrouw J Agata's zoon), in 't latijn Pharaildis.
Holde gaat u pakken Als er levers eenej Dje twee vertelsels zijn 't een ouder als
spinster te lange sliep, ze kwam en verbrod-1 ander en alle twee even waar't is te zeg
de heur garen do neersiige bracht ze ge- j^en, alzoo fabelden onze oude voorouders,
schenken door de kave, bij nachte als zij die weinig of niet wisten vin de nature en
't op iemand gezien had, ze kwam en voerde|den oorsprong van den wervelwind en nog
hem meê al draaien in de lucht en liet hemj vee[ mjni eilaas van Cbiistus, den weg, de
dan vallen, en, zeiden de menschen, nooitl
van zijn leven en had hij geene gezonde ure
meerwilde men ze verjagen, men lei een|
mes of een happe ievers mei de sneê om-
hooge, daar kwam zij nooit over, en date oen I
hedendaags sommige boomvelders nog, nier
wetende dat net dwaze heidensche super
stitie is. Groote kinders toch waren onze
voorouders eer zij christen waren Maar zij]
waarheid en het leven.
G. G.
Wijontvangenuitstaddenvolgenden brief
Heer Opsteller,
Over 2, 3 weken bad ik UEd eenen brie!
medegedeeld mij door een gewezen Yperling
uit India geschreven. Een mijner
vrienden
wisten niet beter. Den heidenscben name I /ond mjj het laatst verschenen nummer van
Woe of Holde» hebben onze eerstej Weeke Blad dat zoogezeidmijne antwoorde
priesters, bijvoorbeeld Sint Eloi, Sint i udo I aiededeelt. 'k Euhebbese nog niet geschre
en anderen, op zonde verboden uit te spre
ken, en daarom is dat, uitgeweerd de afgods
namen van de dagen van de weke, meest al
die namen uit de tale verdwenen zijn maar
die den waren name niet meer dorsten zeg
gen, zeiden hem gebroken en verkeerd,
gelijk dat nu nog gaat met sommige vloeken;
alzoo is 't dat men heden nog, zonder te
weten en zonder erg, van die afgodinue
Woe of Holde hoort sprekeu, te
weten ais men spreekt van de varende
vrouwe
Door toedoen van de missionnarissen in
ven... maar ze zal uitkomen op tijden stond
lntusschentijd boud ik eraan UEd eenige
bemerkingen te maken over den brief die in
de bureeleri van 't Weeke Blad opgesteld
wierd
'i Weeke Blad is dikwijls door 't Nieuws
blad uitgedaagd geweest... en heeft tot n
nog nooit durven antwoorden. En voor den
eersten keer dat 't hem risschiert, 't en slaat
niet meê. Och Heere toch, ze zouden 't moe
ten anders aan boord leggen om eenen brie!
tegen de katholieken te fabrikeeren 1 M. Nol
die als consigne gegeven had van te zwijgen
ons land is geoeel dat verdicht oud geloove vermoord, zal moeten de de schrijvelaars
van de heidensche Vlamingen ailengskes
ontaard in kindervertelsels en zulkdanigen
praat, die eindelijk geheel en gansch zal
uitsterven. Sommige van die duistere en oude
inbeeldingen zijn met christelijke waarheden
vernesteld geraakt en hebben alzoo te larigei
vast gezeten in de hoofden van ongeleerde
menschen.
De varende vrouwe, vertellen som
mige, was een vorstinne, en ze hadde een
kind verkregen, op conditie dat noch zij noch
haar man, voor een zekeren tijd, malkaar in
de oogen zouden gezien hebben, anders zou
er wat gebeuren Wat doen zij mij? De man
sluit zijn vrouw en haar kind in eenen torre
en blijft er zelf buiten wonen. Ja maar, hij
van 't macaronbladje op hunne duimen klop
pen wat kwakkels
Eerste kwakkel volgens de getuigenisse
van 't Weeke blad is de stad,onder do laatste
jaren van 't, liberaal bestier, van 293 zielen
verminderd en onder de eerste jaren van 't Ka
tholiek beslier van 241 zielen (gelooft't Wee
ke Blad nog aan de ziele 1 vermeerderd
't Is mager, zegt het Weeke Blad inder
daad... heel mager... voor de liberalen.
Tweede kwakkel I Die vermeerderinge van
bevolkinge is te wijten aan de onverdraag
zaamheid der katholieken.
Derde kwakkel't Zijn vele welhebbende
maar,
hadde toch zoo geern toch een keer zijn kina Ifamilies uit stad gegaan
gezien, en zóó geern, zóó geern, tot dat hij I 't Kan zijn, lijk overal elders,
eindelijk te rade wi8rd en peisde 'k zou I Daarbij is het altijd een verlies 'k En peis
moeten door t sleutergat gaan kijken k Zai I bet njel Ron d(J slad maar gezuiverd zijn van
misschien mijn kind zien en t zou al weiIeenige kopstukken van liberalen, 't ware
moeten passen dat ik mijn vrouwe recht in lutein jammer. B. V. Goê voyage, heeren
haar oogen zage Zoo bij gaat er naartoe I liefhebbers der waaiende rokskens, voor
maar, na mate dat hij nader kwam klopte Istaanders der vrije liefde, bewonderaars van
zijn fierte zoodanig stijf dat men 't kost ooreu |dt} zedenschool van Cempuis Den wind al
wel tien stappen verre. Peislde princesse it11 achter
haar eigen zeiven wat klopt er daar alzoo ytgrde kmkkgl >t Romen tjJ yel0 armBn
en ze kijkt door 'tsleutergathij, van den T stad en de buUjm wordl le vele
anderen kant, kijkt juist ook door t s eu et-1 bevolkt, 't Is te verstaan dat de liberalen
gat, ze zagen malkaar in de oogen, en e|aan de arme menschen niet en houden
vrouwe vloog, verwenscht en al draaien, 1 a Zij zijn van Houdt-hem! En hunne conferen
de lucht en ze vliegt nog daUs de varende|U(J yan Vincentius geeft vaD nu reeds d(1
vrouwe of de vare en de vrouwe
Andere, en nu wordt het meer of min
christelijk, willen't beter weten; 't is die
leelijke danseresse, zeggen ze, die danste
voor Heredes den koning, en hij zei tegen
moosterachtigesomme uit van 0.000.000.000
franken Den buiten Ook te verstaan. De
liberalen hebben altijd tegen den buiten
geweest, omdat die menschen I) naar de
kerke gaan 2) hunnen paaschen houden 3(
Prachtig! 't Is 't Weeke Blad die 't schrijft
Och Weeite Bladje toch, iongen, als Ons
Heere 't verstand uitdeelde ge stond bachlen
nen boom, eh En als 't al uitgedeeld was
ge kroopt uit... Kijk, zei ons Heere, hier
s de overschotEn de zak was ijdel
Zesde kwakkel 't Weke Blad peist sommi
ge katholieken al zijnen kant te trekken, den
kende hun pieizier te doen met hunnen name
iu kolommen te laten drukken.
Och Heere toch, ventje deze die gij ver
eert met van hem te schrijven, en zijn
m 't geheele daarmêe niet gediend
Peist gij misschien dat God. of de Paus of
de Bisschop of gelijk welke geestelijke daar
mêe gediend isals gij hen noemt in gemeene
lage artikels
Daarmee sluit ik ik verwacht met onge
duld het volgende van mijnen brief.
Aanveerd, nz. X.
Holbein's prachtige strijd
Meer dan 22 uren in 't water
M. Montagu Holbein, na meer dan 73 kilo
meters te hebben gezwommen en 22 uren en
21 minuten in het water te hebben doorge
bracht, heeft slechts enkele honderden me
ters gemist, om heel den afstand te zwem
men tusschen Kaap Grisnez en Dover.
Op circa één kilometer van St-Margaret';
baai werd hij gegrepen in eene van die doo
delijke stroomingen, die de Engelscbe kust
zoo gevaarlijk maken voor zwemmers, en
daar hij nu oostwaarts werd weggedreven en
ook het laatste stadium van lichaamsuitput
ting had bereikt, werd hij, in 't zicht van het
einddoel, met moeite uit het water gehaaid
Op het laatst overwonnen door een toeval
is hel hem niet gegeven geweest, van de
Fransche kust weggezwommen, voet aa
wal te zetten op het Engelsche strand. Doch
hij heeft niettemin drie wonderdaden ver
richt
1" In de eerste plaats heeft hij den meest
langdurigen zwemrnacht gehouden, die ooit
werd opgeteekend;
2° 'lij is het Kanaal overgezwommen
want hij is verder geraakt dan de Admiralty
pier van Dover, waar hij had kunnen aan
landen
3° En hij heeft kapitein Webb's beroemde
zwempartij ver overtroffen.
Toen Webb in 1872 van de Admiralty-piei
het punt dat Holbein dees week voor bi
zwom in het water sprong en naar Ca
lais zwom, moest hij circa 50 kilometers
afleggen en hij bleef 21 1/2 uren in het vva
terHolbein legde meer dan 73 kilometers
af en bleef slechts een uur langer in 't vva
ter; daarbij Webb was, toen hij van Dover
naar Calais zwom, slechts 28 jaar, Holbein
is er nu 41.
Daarbij heeft Holbein in zijne poging zulk
eene wilskracht en zulke vastberadenhuid
aan den dag gelegd dat zijn overtocht va
't Kanaal zeker een der schitterendste blad
zijden in de geschiedenis der zwemkunst
zal blijven.
udie der tij mi en stroomingen van dezen]
plas, dat de hefboom ligt voor het vervullen
dezer taak
Het is de kwestie van op tijd en stond in
zee te springen, zigzagwijze van tij en stroo
mingen gebruik te maken, dan aan de Eu
elscbe kust gekomen eene laatste krachts
nspanning wagen...
De eenige man, die van de Engelsche naar
de Fransche kust zwom, was kapitein Webb
en die was zoo uitgeput, dat het hem vier
uren en half vroeg om de laatste 800 meters
te zwemmen
Holbein heeft 22 u: en lang tegen de tij-
krachten gevochten op zeker oogeriblik is
hij op 700 meters van het einddoel geweest
en 't is op hel oogeriblik, toen de volharding
ging bekroond en Holbein het stoutsie stuk
in de zwemkunst ging volbrengen, dat ooit
werd uitgevoerd, dat eene gansch onver
wachte strooming inzette en hem meevoer
de... van het strand weg.
Eu toen de zou weer aan den hemeltrans
rees zworn Holbein nog even onveranderlijk
Ongesteld
Met den dageraad kwam de s,rijd - pei
moeilijke van den strijd, beter gezegd.
Holbein bad gehoopt de tweede oo telijke
tij te kunnen nemen rond 3 ure en dan, als
hij in de nabijheid der Varne was, door de
strooming naar de kust te worden gedreven
Hij bei eikte degelijk de oostelijke lij, doch
zij was sterker dan hij had voorzien, hij kon
de landstrooming niet binnen geraken, doch
raakte haar zijdelings, zoodat hij op en neer
uleef drijven.
Het was een zware, moeilijke kamp, d(.s
te meer ontmoedigend, omdat ginder de
ppen van Dover in 't zicht waren. Hij
poogde dooralle manierendoor de s rooming
heen te komen op den buik, op den ru.«
op zij, altijd bleef de Engelsche kust even
ver verwijderd.
Het uitwerksel op den zwemmer was
slecht. Hij begon veel vragen te stellen, wat
bewees dat hij geduld begon te verliezen
Met de vermoeienis kwam ook het minder
goed inhalen der spijzen, zoodat hij
zeewater inzwoig en braken moest.
Het zicht van Dover, dat hem werd mee
mee
haar, omdat zij alzoo koste dansen vraagilden godsdienst genegen zijn en naleven.
de helft van mijn koningrijk, gij zult hei
hebben, daar En, die deugeniete, neen, zei
ze, maar geeft mij 't hoofd van Sint Jan
Baptiste in eenen schotel! ge moet weten,
Sint Jan had haar eentwaar te na gesproken;
en Herodes deei hem onthoofden en gaf haai
het hoofd, (Tot hier is't goed, nu komt de
heidensche valsctiheid er bij.) En als zij dat
hoofd hadde, op dien schotel, ze keek er
naar en bezag het in de oogen, eu Sint Jan,
dat niet kunnende verdragen, als is 't dat hij
dood was, gaf eenen blaas met zijnen mond
MENGELWERK 28.
DE
>rJO DOH F
door HONORÉ S TA ES
Zoo doen de meeste stedelingen die een
buitengoed bezitten.
Hoe jong ook nog, verlang ik reeds
naar rust.
Uw edel streven in mijne parochie zegt
mij het tegendeel, Hendrik.
Door rusten versta ik het eenvoudig
buitenleven genieten, mijnheer de pastoor.
Ik hoop hier het heil te vinden dat ik te ver
geefs in de wereld getocht heb.
Ik tel enkel zes en twintig jaar, en toch heb
ik reeds meer gehoord en gezien dan de oud
sten uwer parochianen, die zoo gelukkig zijn,
uit de hut waarin zij geboren werden, naar
den Hemel te kunnen verhuizen. Ik zag vooi
de eerste maal het daglicht in eene kunsien-
makerstent, aan deoverzijde van denOceaan
Mijn vader was een clown, die jaren lang in
groote cirken luchtsprongen had gemaakt er
bij zijn huwelijk met mijne moeder, begon
nenwas vooreigen rekening te werken. Daai
hij te Gent geboren, en tot aan zijnen man
nelijken leeftijd in die stad gewoond had.
heeft hij mij de Vlaamscbe taal, die hij bo
ven andere lief had aangeleerd. Hij was een
braaf man, die vrouw en kind hertelijk lief
had en al het mogelijke deed om hen geluk
kig te maken. Mijne moeder leefde enkel voor
echtgenoot en zoon.
Wij reisden van de eene stad naar de an
dere Oe wagen, die ons tot woning verstrek- j
te,rolde nu ee ns over gebaande wegen, dan
En de liberalen 'k En zegge maar dat
Vijfde kwakkelDUS volgens 't Weeke
Blad zelve
ProficiatMr Surmont, met uw werk van
nieuwe rioolen Schoon, deugdelijk werk.
ProficiatM' Colaert, met uw square vóór
de statie 't Is heel mooi
't Moet waar zijn,want 't Weeke Blad zelve
zegt hel Eu de schoone engelsche hof met
kionkelpaden en de schoone breede Malou
[aan bezoomd met eene reek schoone huizen
jn vlaamschen bouwtrant
weer door bosschen, hielddezemaal te mid
den van beschaafde lieden, eene andere maal
in het kamp van half wilden.
Een vrooiijk karakter bezat ik niet. Uit
lust danste of sprong ik nooit, deed ik het,
dan was het ten dienstehetgeëerde publiek.
En dit kon niet anders. Ik zag mijne moeder
nooit in vroolijke stemming. Zij wastevreden
met haar lot evenwel lag immer een waar
van weemoed over hare trekken gespreid,
en wanneer vader schertste en ik haar
streelde, kwam slechts een stille glimlach
op hare lippen. De arme vrouw had het heim
wee. Zij was niet als zwerfster geboren en
verzuchtte naar bet vaderland.
Eilaas zij zou den dierbaren geboorte
grond niet wederzien. Op eenen morgen kon
zij haar bed niet verlaten. Eenige dagen la
ter stonden vader en ik te weenen bij haar
graf,
Alvorens te sterven, toonde zij mij eene
wonde die haar jaren had doen lijden. Zij
verhaalde mij dat zij, op twintigjarigen leef
tijd, door haren vader, Jan Donckers, uil
het ouderlijk huis gejaagd was omdat zij
liefde koesterde voor hem die later mijn va
der zou worden. Zij was haren geliefde ge
volgd tot in Engeland en er met bem in
echt getreden. Het denkbeeld dat zij het leven
vergald bad van hem wien zij het leven ver
schuldigd was, had haar nooit meer verlaten,
en gedurende haar zwervend bestaan, was
zij honderdmaal op het punt geweest terug
naar Belgie te keeren om zich vóór de voeten
naars vaders te werpen. De gedachte, even
wel, dat Jan Donckers een onverbiddelijk
nan was die haren echtgenoot zou beleedi-
gen, had haar wederhouden. Immers de
brieven om vergiffenis, die zij naar hem
schreef, bleven onbeantwoordt. De arme
vrouw droeg den worm der smerte mede
naar het graf.
God heeft moeder en grootvader geoor
deeld. Mogezijn oordeel hengunstig geweest
zijn, want beiden hadden veel geleden.
Toen vader van zijne trouwe levensgezel
lin beroofd was, vond hij geenen lust meer
in het kuristenmakersleven Hij besteedde hel
geld dat hij gespaard had, aan de opvoeding
van zijn kind en vertrok naar de goudvelden.
Ik deed mijne intrede in een christelijk ge
sticht en verbleef er tot mij achttien jaar. Dan
kwam mijn vader terug bij mij. Hij had veel
geld verzamelden dreef thins handel in glas.
Ik trad opnieuw de wereld in. Wij vestig
den ons te New-York. Daar verbleef ik lot
over twee jaar. Dan stierf mijn vader, en ik
was alleen, gansch alleen.
Van mijn vader had ik eene aanzienlijke
fortuin geërfd, van mijne moeder een wee
moedig karakter.
In het leven vond ik geenen lust. Ik ver
veelde mij te New York, en begon te reizen
in de hoop op mijnen weg te vinden wat al
le menschen betrachten het geluk.
Twee jaar lang heb ik gereisd. Alle groote
steden van Europa bezocht ik. Mijne fortuin
liet mij toe alle genoegens te smaken welke
men mal geld kan koopen.
Eiken dag zocht ik nieuwe verstrooiing
voor mijnen geest, en eiken avond wanneer
ik mij, vermoeid van genoegens te smaken,
ter ruste legde, vroeg ik mijzelven af «Is
het leven van den meusch kostelijk genoeg
om er behagen in te scheppen
Over eenige weken trad ik voor de eerste
maal over de Belgische grens. Ik herinnerde
mij dat België het geboorteland mijner moe
ure
Zware taak
In vogelvlucht is de afstand tusschen de
twee riaastbijgelegen punten op de kus'en
van Engeland en Frankrijk slechts 32 kilo
meiers. Indien dus het Kanaal aan de zwem
mers al het gemak onzer stedelijke zwemdok
aanbood, zou de overtocht ervan zoo geen
heldendaad zijn. Maar de smalle zeearm, die
Engeland van het vasteland scheidt, is be
kend om, tegen de zwemmers, de doode
lijkste hinderpalen te stellen.
Zijne oost- en westwaarts vliedende tijen
en stroomingen zijn zoo machtig, dat
meest geoefende en sterkste zwemmer zteb
als een hulpeloos kind gevoelt, eens dat bij
zich in deze golven bevindt. Het is in
Vertrek
Het was Woensdag 3 ure 14 toen Holbein
aan Kaap Giisnez van de rotsen in zee trad.
Een sleepboot, de Lady Vita, zou den
zwemmer volgen op de gansche reis en aan
boord dezer boot bevond zich Mev. Holbein,
vrouw van den ondernemenden man, bene-1gedeeld,monterde hem weer geheel op,doch
vens dezer zuster. Itoen hij de Varne boei bereikte, had de na-
Deze werd, alvorens te gaan, gesmeerd Iluul wnei s menschen berekeningen bedro
met eene bijzondere olie, dik en vet, orn hem Nen Holbein mislede strooming die hem
tegen koude te beschermen. Om het hoofd jliaa! wal moest voeren. Het was nu 7
linnen doeken; om de oogen tegen het zoute |'n ^en morgend en slappe tij.
zeewater te beschermen een ingenieus toe
De crisis
Nu begon de ergste periode van liet ge
heele waagstuk vijf volle uren lang streed
Holbein tegen do slappe tij, machteloos om
over de stromingen te geraken die zich
tegen hem keerden.
Het was duidelijk dal hij in deze tij goti
moeten blijven kampen tot eene andere zich
inzette. Hoe lang zou hij het nog kunnen
ui,houden Hij was nu reeds 17 uren in het
wjiUii <ifl zijnö arm- en bGGBslsgen begonnéö
merkelijk te verzwakken.
Toch kwam uR zijn mond geen enkele
klacht. Als het zoo voort gaat, gaat het een
24 urenplezier worden.
Om half 8 bedenkelijk verschijnsel. Het
masker voor het gelaat was losgerukt en
Holbein begon daarover te klagen."
Tegen half 12 lag de zwemmer nu 21 uren
in het water. Rond 1 uur was Holbein op
minder dan eene halve mijl van de kust gena
derd.Eene g>. ede strooming nu en hij was er.
Doch de tij rijst en stroomt in verkeerde
richting. De zwemm-r houdt hel nog een
uur uitdoch zijne oogen zijn gansch rood,
zijne lippen gezwollen, zijn gelaat blauw,
zijne keel doet pijn.
Hoe is 't, Monty roept zijne vrouw.
Uitis 't antwoord en dat was het af
gesproken ten ken oamiddeiijk snelt eene
boot toe en juist om 2 ure 26 werd Holbein
op de Lady Vita opgenomen, waar bij ver
zorgd werd.
Een beetje meer geluk en hij had het
waagstuk volbracht.
een ingenieus
stel van Dr Murphy, te Dover. Verleden jaar, I
toen Holbein 13 uren zwom, kwam hij let
terlijk blind uit het water. Om dat nu tel
voorkomen, droeg hij een soort van door
schijnend masker, zooals men ze hier met|
Vastenavond draagt, eu voor de oogen was
een bril met sterke kijkglazen vastgemaakt.
Te midden der toejuichingen van vele
Fransche belangstellenden, zwom Holbein
weg, terwijl van de Lady Vita, Mev. Holbein
haren man toeriep «Goeden moed, Mont
Holbein's voornaam is namelijk Montagu.
Twee roeibooten volgden den oenen
zwemmer eene om hem te sturen, een
andere om hem te voeden. Want men be
grijpt dat die zwemmer geen gansehen dag
in 't water kan blijven zonder versterking te
nemen. Mev. Holbein en hare zuster voos
zagen den zwemmer ieder uur van vloeibaar
voedsel en ook van lichte sandwiches,
die men hem van uit de voedingsboot toe
reikte.
Het eerst voedsel dat hij nam, een uur na
zijn vertrek uit Grisnez was een krachtig
vloeibaar vleeschextract.
In de duisternis
Toen de avond viel was de Fransche kust
uit het oog verdwenen en ontwaarde mer
nog enkel het licht der vuurbaak van Calais
Wat later werden ook de vuren van South
Forelands ontwaard en Mevr. Holbein riep
haren man tce Houd moed, Monty, we zier
de engelsche lichten
Waarop de zwemmer tegen rie>) alies
wel
Natuurlijk dacht a=.n boord der Lady Vül
niemand aan slapen, en het schouwspel van
lezen man, zwemmend in den donkeren
nacht, in bet ruime sop, was ook aantrekke
lijk genoeg om den slaap te verdrijven
Sterke aceiyleenlampen hingen aan de zijde
van het schip langswaar de zwemmer zich
bevond men zag hem met eene onbegrijpe
lijke regelmatigheid armen en beenen bewe
gen.De lucht veranderde, de zee veranderde,
de uren gingen om slechts een ding was
onveranderlijk de bewegingen van Holbein
Dat ging niet mjnscbelijk, dat ging wiskun
dig.
Londen, 30 Aug.
M Holbein heeft aan een opsteller van
Daily Graphic verklaard, dal bij toekomende
maand denkelijk opnieuw zal trachten over
het Kanaal te zwemmen, maar ditmaal ver
trekkende van de Engelsche kust.
Zondag 14 September is er 's avonds ver
gadering vuor de Katholieke Wacht. E. H.
Ryckeboer spreekt en er zijn 100 fr, te ver
lieten.
der was en besloot het dorp, waarvan zij mij
voor haar sterven gesproken had, op te zoe
ken.
Ik kwam te Wimmelgem en vroeg inlich
tingen over Jan Donckers. Men antwoordde
mij dat de man sedert een aantal jaren dood
was. Om andere bloetverwanten bekreunde
ik mij niet.
De Wimmelgemsche lucht verkwikte mij
en daar ik hoorde dat er in het dorp een
buitengoed te koop was, besloot ik het t
koopen, hopende dat ik op de plaats waar
mijne moeder geboren was, rust en vrede
zou vinden. Ziedaar, mijnheer de pastoor,
mijne geschiedenis. Nu zal ik u zeggen waar
om ik heden troost noodig heb
Omstreeks den tijd waarop ik te Wimmel
gem kwam, had ik tot mijzelven gezegd
Kan ik mijnen eigen persoon geen geluk
bezorgen, ik zal trachten het aan anderen te
verschaffen. Misschien zal het heil mijner be
schermelingen mij tevredenheid schenken
en de moedeloosheid verdrijven die mij aan
houdend kwelt.
Toen ik hier een paar dagen was, bracht
het toeval mij in eene hut, waar ik menschen
ontmoette, die, alhoewel doodarm en ver
smaad, tevreden waren in hun lot. Ik sprak
met hen en vernam dat ik bij bloedverwan
ten was. Weinige minuten waren genoeg om
mij die menschen te leeren hoogachten en
beminnen. Wanneer ik hunne stulp verliet,
was mijn gemoed veel lichter dan vroeger.
Ik verbeeldde mij dat al de andere dorpelin
gen even braaf waren als dezen, en besloot
uit al mijne kracht te werken om de arme
lieden mijner nieuwe verblijfplaats welvaart
te verschaffen.
Sedert dien tijd heb ik met lust gearbeid.
Ik bezocht bijna al mijne dorpgenoten, ik
[hoorde met behagen hen spreken hunne
eenvoudige zeden wekten mijne belangstel
ling op. Langzamerhand voelde ik vrede en
geluk in mijne ziel dalen.
Het zaad dal ik rond mij wierp, beloofde
de beste vruchten. De dorpelingen luisterden
naar mijne stera, z zogen dat mijn streven
rechtzinnig was, en schonken mij hun ver
trouwen en de genegenh id dier nederige
lieden schonk mij meer heit dan ik sedert
jaren had mogen genieten.
Maar zie, de onzichtbarevijand dievrocger
mijn leven vergalde, bestormt mij sedert een
paar dagen opnieuw, en zijn wapen is scher
per dan ooit. Nooit was mijne moedeloos
heid zoo hevig als nu, en ik ben geneigd het
dorp waar ik hoopte te blijven, te verlaten
om andermaal in de wijde wereld verstrooi
ing te gaan zoeken.
Gisteren bezocht ik nog een aantal dorpe
lingen, maar hunne gesprekken behaagden
mij niet meer hunne taal die mij tot over
een paar dagen verrukte, scheen mij ruw
en hun eenvoud is in mijn oog veranderd in
domheid die mij afkeer inboezemt. Ik ben
geheel en gansch ontmoedigd.
Hendrik, de mensch is geboren voor
de maatschappij. Al de menschen vormen
enkel ééne familie, waarvan God de vader is.
De leden dier familie zijn verplicht eikander
bij te staan. Wie aan dien plicht te kort blijft,
biijh te Kon aan het gebod van den Schep
per. Geen waar geluk is hem gegund, want
het geluk bestaat alleen in het volbrengen
der zending die ons door den Almachtige
aangewezen is. In een huisgezin beschermen
de sterken de zwakken. De voorzienigheid
heeft hen kracht gegeven, niet voor hen al
leen, maar om er de minbedeelden van mede
te deelen.
{Wordt voortgezet.)
de
