;r il - I si Öfficieele heiligschenderijen Sterfgeval Loting 1905 Eene zalf om vijt te genezen Wettelijke besluiten n a R 1 V a Tit r j I - 3 Prins Herhert von Bismarck oudste zoon van wijlen den rij-sKatiseiier. is Z-mdag morgend te Friedrichstuhe ovei leden. De kroningsfeesten in Servie De kroningsfeesten zijn Dinsdag te Bel zrado begonnen. Van 's morgens reeds be vond z'ch eene groote menigte in d- stad De straten zijn versierd en bevlagd. Hetss ttoud en het regent. De fransche, oostenrijksche, italiaanscb en duitsche gezanten hebben Dinsdag koning Peter eigenhandige brieven van hunne staatshoofden overhandigd, waardoor zij hijzond r gelast worden deze bij de kro ningsfeesten te vertegenwoordigen. Het bij zonder bulgaarsch gezantschap heeft hu insgelijks een eigenhaudigen brief van prins Ferdinand overhandigd. De prins en de prinses Danilo, van Mon renegro, zijn Dinsdag na-middag ie Beigradt aangekomen en werden door de koninklijke familie aan de statie afgehaald. Op den doortocht van den stoet juichte het volk toe. Te Belgrado schijnt er nogal eeniger geestdrift te heerschen, doch op den buiten 13 men zeer misnoegd ea men is er meer en meer overtuigd dat koning Peter medeplich •ig was aan den koningsmoord. Men ver wij •em bovendien niets gedaan te bebbeu or; den toestand der bevolking te verbeteren, De wijding der komnklij'-e eereteekens werd Dinsdag namiddag in de kathedraal vai Belgr do gedaan door den metropolitan et de andere Servische schismatieke bisschop pen. Het komiteit tot aanmoediging van vrijwil ligen dienst brengt ter kennis van den belang hebbenden dat de lotelingen der klas van 1908, die vrijwilliaren dienst nemen vóó eersten October 1904,bijzondere voordeelen genieten. 1° Zij mogen bun korps kiezen; 2° Zij trek ken 30 fr. per maand en daarboven dage lijksche solde; 3° Zij worden gelijk gesteld met de milicianen in het opzicht van de ver lofdagen; 4° Later zullen zij voorkeur heb ben voor zekere bedieningen; 5° Zij gaan naar de regimentscholen waar zij geleerd heid omvangen; 6°Hun diensttijd begint eer sten October 1904; 7°Zij worden bij de pen sioenkas onder waarborg van den slaat aan gesloten. Men neme eenen lepel groene zeep, een lepel wit gestampte suiker, eenen lepei olijf olie en het wit van een ei; men mengt dit alles wel een half uur lang ondereen en leg ge deze zalf drie maal daags op den zieken vinger, en men zal eene verlichting ge waar worden. to Roets up in de m den schoonen Den 20 september is in het klooster dor ongeschoeide Carmeiiten te Gent godvruch tig overleden Pater Frater Ildephonsus a oancto Augustine (Constant Van Daele), provinciale dennitor, jubilaris geboren te ihieltden 18 april 1832. en geprofest te Jtper den 28 augusti 1852. p onder zyn doofd, ter,.ij den borst gedrukt wis. MM M r j i rj? heeren van Poperinghe, begon weldra zijne werkzaamheden, en gebruikte in de keuring de volgende puntenschaal Rijkdom en fijnheid in hopmeel 40 punten Kleur 10 P- Pluk 20 p. Drogen P- Onmiddelijk na de beoordeeling mocht iedereen de zaal binnentreden. Enkele balen vertoonden een onbezocht uitzicht, of roode kleur. Doch hoeveel andere waren er met schoone geelgroene bellen, die kort geplukt waren en zulken goeden hommelgeur ver spreiden We moesten bekennen dat de boeren van Erembodegem, indien zij zoowel niet droogen als wij, toch meer zorg beste den aan het plukken en 't bereiden van hun ne produkten. Hetgeen iedereen van ons trof, was dat er zoo weinig zaad in de bellen stak trouwens in die streek worden er geen mannelijke planten geteeld doch men vindt er nog eenige in de elshagen. Vooraleer de uitslag van de keuring bekend gemaakt wierd, hield een der keurmeesters eene korte aanspraak hij beoordeelde in 't algemeen de tentoongestelde hop en deed uitschijnen hoe de landbouwers, met beter op te passen in 't drogen, weldra uiterst puike produkten zouden kunnen ter markt brengen, produkten zoo goed als veel Engel- sche en Duitsche variëteiten. Welke gunstige gelegenheid was het voor die hopplanters hunne verbeterde produkten te doen kennen en waardeeren door de han delaars en de brouwers, die nog al talrijk opgekomen waren Vele balen werden er volgens kwaliteit verkocht aan 125 tot 135 fr., hetzij 5 tot iS fr. boven den huidigen marktprijs. Na ons bezoek aan de tentoonstelling, keerden we naar Aalst terug t middaguur naderde snel en eetlust prikkelde reeds onze maag. Onderweg gingen we nog eenige droogasten of keeten bekijken. Omtrent overal bestatigden we 't zelfde gebrek geen trek of luchttocht genoeg. In stad namen we te zamen een vriende lijk eetmaal daaronder vond onze achtbare heer burgemeester de gelegenheid om den onvermoeibaren heer Miserez te bedanken die ons zoo gulhertig geleid had en nog voort ging geleiden. Nogmaals op weg! Nu naar den slede lijken proeftuinOnder het bestuur van Mr Reyniers worden hier belangwekkende proeven genomen over 't aankweeken van verschillende hoppesoorten en op de doel matige bemesting van den hommel. Daar zijn ook twee modelhasten opgetimmerd, volgens het Duitsch en volgens het Engelsch stelsel. In beide hasten werkt alles mede om den luchttocht te bevorderen overvloedige toetreding van buitenlucht in de verwarm- kamer, eene droogtafel of vlaak in gegalva niseerde ijzerdraad en eene hooge schouw die de met waterdamp bezwangerde lucht optrekt. In 't midden van de stad, bevindt zich de hoppeschaal of stadswaag. Daar wordt de hop gewogen en gekeurd, doch niet geperst zooals het te Poperinghe gebeurt. De keurmeester leveren bijzondere getuigschrif ten af aan de boeren, die in plaats van a belleken tros belleken één geplukt hebben. Deze minderachtige inrichting, die op geen tiende paart aan onze voortreffelijke hommelschaal kan vergeleken worden, zou bij ons voor het laatsten eenen slechten in druk gelaten hebben, hadden wij daarne vens niet eene ruime halle gevonden, die tot hopmarkt dient. Hier brengen de boeren van't Land van Aalst telken marktdag hunne hopbalen en stellen ze te koop, zoodat de handelaars er goed kunnen oordeelen over de marktwaar. Hier ook zal Zaterdag eerskomende een gewestelijke tentoonstelling van hop gehou den worden. Trouwens de plaatselijke ten toonstellingen, die de Vakvereenigingen, gelijk te Erembodegem, nog op 21 andere gemeenten ingericht hebben, dienen enkel tot voorbereiding van den grooten prijs kamp te Aalst, waar de leden der hoppe- bonden 1000 frank premies kunnen win nen. Weldra was de tijd gekomen om terug op den spoorwagen te stijgen en naar onze westvlaamsche stad weder te keeren. We waren tevreden zoo goed den Aalterschen hoppekweek te hebben kunnen nagaan dank zij de tusschenkomst van onzen werkzamen heer Burgemeester. Vele leden van 't gezel schap namen het besluit, aan de Gentsche tentoonstelling van hop deel te nemen, ten einde onze goede Poperingsche hommel soorten te doen kennen. De heer Henri Beck, lid van 't bureel der hoppeschaal, en de E. H. DeJaegher, namen op zich al de beloopingen te doen en schikkingen te ne men opdat de Poperingsche hopplanters ponder onkosten zouden kunnen mede werken aan deze hoppemarkt van icn Oc tober. D. J. M. Baudet, lid der fransche Kamer en hoogweerdigheidbekleeder van de loge, is burgemeester van de gemeente Caulnes, in het departement der Cotes-nu-Nord. Die Baudet nu heeft de kruisbeelden, in de ge meentescholen afgerukt, aan een paal op de speelplaats doen nagelen, en daar zijn eer looze kerels er komen op spuwen, waarna tebestuur van Reernem in 1856 eene gemeente school voor knechten inrichte, wierd iiy er aan het hoofd van benoemd. 't Is in deze hoedanigheid dat wij het geluk gehad hebben hem eerst als opvoeder en als onderwijzer te leeren kennen en hoogschatten, ja. onder zijne le -rlingen geteld te word 11, die, allen, in hem het toonbeeld van den volmaakten volksonderwijzer zagen. De minzaamheid, de rechte vaderlijke goed- h 'id, met welke nij zijne nieu 8 leerlingen ont ving die hij reeds van te vooren leerde kennen, de liefde,die in ga isch zijn onderwijs doorstraal de, in zijne raadgeiingen zoowel als in zü ie vermaningen en bestraffingen daarby eene uiterlijke deftigheid, eene eenvoudige en na tuurlijke waardigheid boesemden aan eenieder, zoo ouders als leerlingen, zoo overheden als medeburgers, achting en eerbied in, die zij vertolkten met hem den naam van Meester Louis te geven. En zoo ooit een onderwijzer de naam van Vleester heeft v> rdiend, zoo was het wel de hoer 1 ouis Roels wantMeester was hij in zijne school, meester over zich z tven meester over zijne leerlingen, meester bij de ouders zijner leerlin gen een meester was hij in 't onderwijzen. Wat hem bijzonder kenmerkte was eene wonderbare bedaardheid, eene kalmte des gemoeds, zooals men er nooit bij eenigen arsde ren onderwijzer heeft aangetroffen. Hij was altijd welgezind, nooit ongeduldig, nooit bits g of gram. Nimmer ontvielen grove woorden zijne lip> en. Streng was hij nogtans, als 't zijn moest. Ge treurde het bijvoorbeeld, dat een erns-ig mis bruik onder de schooljeugd dreigde binuon t sluipen, of eenig groot kwaad was bedreven, dan werd eene openbare vermaning gegeven. T midden de' plechtigste stilte, waarschuwde hij de leerlingen, wekte de plichtigen tot beternis op en bedreigde met schandelijke wegzending, zoo 't kwaad niet terstond oph eld. Ho I dan durfde niemand deoogen opslaan naar den mees ter i" wiens wezen benevens vastberadenheid, medelijden met de plichtigen te lezen stond. Die meest rschap over zich zeiven droeg niet weinig bij omzijn meesterschap, zijn gezag over zijne leerlingen te bevestigen, dat enkel op wedeikeerige liefde gesteund was. En inderdaad, zijne leerlingen, overtuigd dat hij hen oprecht, bemir.de droegen hem ook eene echtzinnige wederliefde toe, eenen diepen eer bied en eeri oprecht vertrouwen en wediever- den om hunne schoolplichten zoo goed mogelijk te vervuilen om hem aangenaam te zijn, zoodat de bestraffingen uiterst zeldzaam waren. En cli- gelukkige gesteltenis maakte da onderdanig heid licht en gemakkelijk. Onder al hetgeen ik zou kunnen zeggen om zulks te bewijzen wil ik slechts het volgende feit aanhalen Het was aan de leerlingen der hoogere klas sen opgelegd fransch te -preken van zoodra zij zij ze met steenen en stokken verbrijzelden. I op[den grooten weg naar school waren hewei 1 -nmI zij deden het, de Meester had het zoo bevolen Maandag laatst had alhier in de kerk van St-Pieters de begravenis plaats van den alom geachten Schoolopziener M. Louis Roets, wiens afsterven wij in ons vorig nummer aangekondigd hebben. Zelden zagen wij hier in stad zulke aan doenlijke plechtigheid. Een aanzienlijke stoet van geestelijke en wereldlijke overheden, van oud- leerlingen en vrienden uit alle standen der maatschap pij en van al de onderwijzers van zijn gebied volgde met aandoening en ingetogenheid de lijkbaar. De zeer eerweerde heer kanunnik Luys- sen, algemeene schoolopziener des Bisdoms, M. Reder, wereldlijke schoolopziener te Kortrijk, M. Desaegher lid der kerkfabriek van St-Piete'rs, en M. Haliaert, onderwijzer te Voormezeele, hielden de hoeken van het baarkleed. Na de godsdienstige plechtigheid werden op het graf vier lijkreden uitgesproken door den zeer eerweerden kanunnik Luys- seiis, namens het schoolopzicht door M. Decock wereldlijke Schoolopziener te Brug ge, namens zijne kollegas door M. Dewis- pelaere, kantonale Schoolopziener te Kortrijk, als oud- leerling en door M. Haliaert, onderwijzer te Voormezeele na mens de oud- leerlingen, de oud- ambtge- nooten des overledenen, en namens de onderwijzers van zijn gebied. Wij geven hier deze laatste, die als de beschrijving is van het verdienstelijk leven van M Roets. Moge de familie van M. Roets en bijzon derlijk zijnen geachten broeder die met zoo veel ijver en zellsopoffering in St Michiels- school hier ter stede werkzaam is, in die heerlijke begraving troost scheppen bij het pijnlijk verlies dat zij 0 dergaau. Lijkrede van M. Haliaert Eerweerde Heeren, Achtbare Ambtgenooten, Lieve Vrienden, Vooraleer dit graf zich sluite over de stoffelij ke overblijfsels van den dierbaren overledene, dien wü bier naar zijne laatste rustplaats verge zeilen, zij h-t mij toegelaten den last te vervu" had en zoo werd het uitgevoerd. De ouders zijner leerlingen erkenden in hem den grootsten weldoener hunner kinders en schonken hem dan ook hunne dankbaarheid hunne liefde en hunne volle m-dewerkirig. Hij ging hen van tij 1 tot tijd bezoeken, sprak hun over hunne kinders en wees met de noodtge omzichtigheid hunne goede en slechte hoedanig heden en beraamde met hen de gesctiikste middels om hunne gebreken uit te roeien. Hoe veel goeds de heer Roets in zulke omstandig heden heeft gedaan aan de zedelijke vorming der kinders, die hem toevertrouwd - werden is iet te beschrijven. Niet aleen als opvoeder, maar ook als onder wijzer had Meester Roets zijn gelijsen niet. Dank aan de goede orde die hij in alles aan den dag legde hield hij met groot gemak een honderdtal leerlingen aan den gang, die in 3, soms 4 afdee- lingen verdeelt waren. Hij bezat de kunst om op klare, eenvo dige wijze de kinders kennissen mede te deolen.Prac- tiscü was zijn onderwijs en vooral nuttig voor het later leven, Voordragen en uitleggen deed hij maar, voor zooveel het noodig was maar integendeel hij toonde aan zijne leerlingen hoe zij moesten werken; hij w ocht met hen, hij deed hen zelf werken en zoo bekwamzijn onder wijs de beste uitslagen zelfs in die vakken waar in iijj zelf weinig ervaren was. En wanneer ik nu de vergelijking make tus scheu "-etgeen wij leefden en het tegenwoordig schoolprogramma, zoo zwaar zegt men moet ik bekennen dat, het programma dat -eester Roets afwrocht met zijne gewoone leerlingen van 13 a I4jaar nog zwaarder was, den landbouw daargelaten. Immers bij leerde bet uittrekken van den vierkanten en kubieken wortelzijne leerlingen kenden de groote fransche spraak kunst van M BH- ck, lazen en verslonden zoo goed als vlaamsch den Télémaque en de Vrais ornements de la mémoire, spraken zoo goed Fransch als Vlaamsch op de speelplaa s en langs de straat. Getuigen daarvan de wedstrijden van dien tijd waarin meester Louis met zijne leerlingen de beste en de meeste pi ijzen weghaalde Getu gen daarvan het groot getal vreemde leerlingen die dagelijks- van u en ver. zijne les sen kwamen bijwonen en aan den ouderdom van 16, 18, 20 ja 30 jaar oud- evens ons. kleine jon gens van 10, 12 jaar oud op de schoolbanken kwamen zitten; Getuigen daarvan al die leerlingen, die zonder en met verdere studiën zich eene heerlijke loep- baan hebben weten te maken in alle standen der maatschappij; Getuigen daarvan den spoedigen aangroei zijner school die van rond de 450 leerlingen zij bij zijn aank men telde, na een tiental jaren door rond de 400 leerlingen werd bijgewoond. En wilt gij nu, achtbare Heeren den sleutel Ion die ik op mij genomen heb, van hem in naam kennen van het geheim, dat het welgelukken van Meester Roets a'ls onderwijzer omsluiert, ik zal het u zeggen En vooreest, bezield met eene uitstekende liefdevoor zijne leerlingen, die hij niet aleen binst de speeluren waak/.aam gadesloeg, maar ook na de klassen met zijne kommervol e be zorgdheid vervolgde, had hij zelf voor zyne ambtsplichten den grootsten eerbi- d. Die eer bied deed hem de hooge weerdigheid van zijn ambt beseffen en alles mijden wat aan die weer digheid zou kunnen schaden. Die eerbied deed hem de veelvuldigheid on da uitgestrektheid zijner phch'en nauwkeurig nagaan, en vervol gens nog tijd nog moeite sparen om dezelve zoo volmaakt mogelijk te vervullen en alzoo te be antwoorden aan de verwachting ;n zijner over heid. E11 die plichten volbracht hij in alle oot moedigheid mot eene onbaatzuchtige meening. Geen winstbelang of eer en roem had hij u, d'ooge. maar om in de eenvoudigheid zijns her ten God zelf te kennen en te dienen en te leeren kennen en dienen cn alzoo den Hemel te win nen. Vandaar dat gedacht dat hem nooit verliet: Ik heb nog niet genoeg gedaan. Vandaar die voortdurende streving tot zelfvolmaking, die onvermoeibare werkzaamheid die aanhoudende studie, die hem tot in de laatste dagen zijn by gebleven. Vandaar die voorkomende dienstveer- digheid om zijne medeburgers ten allen tijde met raad en daad bij te staan. Vandaar dien min- zamen en vrienJelijken omgang met iedereen: a men ais rijden. Vandaar die groote iielde die hij voor de armen gevoelde, en voor wien hij zelf bij meer begoedeu hulp en bijstand vragen ging of middelen verzon om er te krijgen zoo hij zelf geene hulpe bieden kort, Vaudaar zijue ouvoorwaardeljjbe medewerking in het stichte- en bestieren van liefdadige genootschappen, zoo als de maatschapnij van onderlinge.' bijstand voor werklieden, die al vroeg tot stand kwam en het nooit volprezen werk van denH. Vincent a Pauio. Waarlijk men mag van hem zeggen Hij zocht vooral het rijk Gods het overige wierd hem dau ook toegeworpen. Maar vooral de heer Louis Roets was een man van' godsdienst en geloot', een man van gebed. - Man van geloof, zag hij in zich zolven den on- ^eerdigenjj^fvolger van ons ai er toonbeeld den GocTiïtt&teSnZ- Hgniaker, die g -zegd heeft Laat de Kleine kinderen tot my komen, liy annzag zi hals eene flauwe maar toch noodige hulpe vnnr de treeste-lijke 0 v et heid, aan welke Chris* tus den last heeft opgelegd alie volkeren te onderwijzen enjbun te leeren a wat Hij geleerd had Hu besefte de weerdigheid van 's kinds ziele en de strenge plicht voor hen van die ziel ijnsr oud leerli gen, zyner oud ambtgenooten en m name der onderwijzers van het 3de 8e trek des Bi doms eene laatste hulde van kinderlijke dankbaarheid, van broederlijke liefde, een laatste vaarwel toe te sturen. Die last valt mij dubbel zwaar Zoo dikwijls reeds weergalmden de boorden van een graf van den lof eens overledenen en wierden zijne deugden en verhevene werken ii boeiende en klinkende tale verko digd en ik,ik vind mij onbekwaam U naar behooren don talentvollen schoolman te kei schetsen Den rechten volksonderwijzer af te maken, den eer biedweerdigen en verdienstelijken schoolopzie ner te beschrijven, die de heer Louis Roets is geweest. Ten anderen de nauwe betrekkingen die mij aan den heer Roets sedert meer dan 45 jaar- verbinden, —hij was m[j steeds oen wjjze raads man, een trouwe vriend, ja, een tweede vader, maken dat zijn afsterven mij zoo pijnlijk aa grijpt, dat ik vreesden aangenomen last niet ten einde te kunnen vervullen. De heer Louis Roets wierd geb ren te Beer nem den 3 Mei 1833, van d-ugdzame en deftige ouders, in eene echt c :ristelijke e.-i godsdiensti ge familie zooaD er dan veel op Vlaanderen?-, bodem werdrn gevonden, en wier getal, helaas, gedurig dreigt te verminderen. Zijn vader, die aangenomen onderwijzer was, leidde hem op met het inzicht er ook een school meester van te maken. Nauwelijks elf jaar oud stond hij reeds zijnen vader ter zijde als moni- teur, er, aan den ouderdom van 13 jaar trok de jonge 1.odewijk naar de Normale School van Thourout die pas was ingericht door zijne Hw den Bisschop en door het taatsbestuur was aangenomen kracthens de wet vau 23 September 1842. Na er dry jaar later met de grootste onder scheiding zijn diploma van lageren onderwijzer te hebben bekomen, hij was dan 16 jaar oud. ging de heer Louis Roets eerst vcor korten tijd te Vlamertinghe, daarna te Hctathem bij Veurue het ambt van hulponderwijzer Waarnemen. Het zou mij te ver leiden moei^t ik u de eers|e_ onderwijzersjaren van M.Roets Taf'schildecénen de vergelijking maken tussclier,^ het levfen van den jongen onderwijzer van dient^Ud en hau he den. Zeg-en wy alleenlijk ged achtenis van de j ugdigen hulp- Blfcp ■fSoets bij ouden van jaren te Vlar cT l Routhem is bewaard gebleven.// r/ M." - v i,1 zijn ma.- eu gods- „pvarpn tel Deze beminde hij met ee/-e oprechte vaderlyke zuiver te bewaren tegen alle gevare I dhejd pij verheugde zich over hunne goede God en zuuö kerk op tt! £,tsiagtin èn trok zich hunne tegenslagen of we derwaardigheden grootelyks ter herte. Bij hem mochten zij altijd aankloppen om raad en bulpa e vragen 111 de moeilijkheden van hun ambten ^'"Lijne rijke ondervinding in zake van onderwijs u- ,len in alLs wff het schoolleven aangaat, kwam n nen meermalen te stade om raad en hulpe te bieden. Hij kende geen «rooier genot dan zijne scholen - uezoe en Na eenige korte ondervragingen jv-r nen gang d r klas. begon hij zelf les te ge- zen 0111 alzoo aan de onderwijzer-: te tooneu hoe /.ij moesten lesgeven. Even als hy vroeger zijne eeilingen had leeren werken, leerd hij nu zijne onderwijzers werken hij gaf hun tev ns prati- •iie raadgevingen en eindigde nooit zyn b-z<,ek /onder eene aanspraak te richten tot de kinders mi hem aan 'e sporen tot werkzaamheid en tot n-fde e 1 dankbaarheid voor hunne meesters ,n '1 was dan Mr de Inspecteur wann er zien vvij ii terug 1 Ho! deoitderwyzer die met zooveel no iüjkhadeu te kampen heeft, waarvan de i. gewijde zich geen gedacht kan maken, ver- langt zoo'dikwijls een aan oedigend woord van iji 1 overheid te ontvangen en dn Heer Roets die zulks ook had ondervonden wanneer hij onder- wyzer was,liet nooit na het verlangen der onder wijzers daarin te voldoen Geen wonder dan, dat le onderwijzers van zijn gebied hem als een vader eerden en beminden en naar zyn bezoe ken verlaugdeD. Geen wonder dan, dat men onder hen zooveel werkzame meesters vindt, ook manm,-n van studie, die al hunne krachten wjjden aan den groei en bloei hunner scholen. rein en wapenen en zoo voor leiden. Man van Godsdienst was hij zelfs van jongs een levend voorbeeld van nau vgezetbeiu in vervullen zijner christelijke pliciiten; hy overtuigd dat alle onderwijs otn derge vruchten ai te werpen op den Godsdienst n alleen moet gesteund, m ar ervan moet doo drongen zün; dat de school met anders dan de vooi tz -tting van hetch tstelyk dienstig huisgezin. En daarom, min st un de op zyne ervarenheid da op de voorschriften en In vingen der kerkelijke overheid, g-b-uikie y zijne schitterende talenten en rijke onder v,ndinr - eerst en vooral om zyue loei den catechismus e- hunnei als onderwijzer. 1 lingan grondig de geb ,den. de gewijde gesc indenis aan te le r -S - en te stel k UJ. I Ten j are 1853 stieri<&<! en de zoon Louis volgttc- aangenomeue schooleu dieustlessen bepaalde zich zijn god/dien.- i; onderwijs niet. In zijne lessen van de ander- vakken vond hij altijd eene geschikte gelegen heid om zijne gen -geilheid of het goed eu af- chrik van het kwaad in te prenten. Wel wetende ten anderen dat - lie werk Gods zegen behoeft om vruchtbaar te zyn. zon vroeg en vond hij in 't gebed en voornamelijk in 1 dagelijks bijwonen der II. Mis den zegen God- overzynen irbeid; den moed en de sterkte om zyne plichten te vervuilen, den troost in zijne w, derwaardigheden Hij wekte met zyne woor den- maar zjjn voorbeelden trok de leerlinge,, tot navolgen aan. Treffend en stichtend was het voor degansche parochie, troostend en aanmoe- nigend voor de geestelijkheid, die lange rijen van kinders te zien kerkewaarts trekk n ter- misse, komende van uit de verste w -ken en spijts het slechiste weder om dan zegen Gods over hen zeiven, hunne ouders af te smeeken.eri onder het geleide hunner meesters, die altijd eerst ter kerke waren, te zien blij en welgemoed ter schole w der te keeren. Doc'n de werking van Meester Roets bepaald zich niet bij de school Ook da leerlingen, die de school verlieten, bleef hij in 't oog houden om hen te geleiden eti met raad en daad bij te staan, aan te moedigen of te vermanen. Door zijne veelvuldige betrekkingen met per sonea va aanzien, doorzijn persoonlijk gezag, kon hij aan velen zijner oud-leerlingen aanzien I jjke diensten bewijzen en zoo natuurlijk bleet hij zijn gezag op de jonkheid der gemeente e« op de ouders behouden. Daar hebt ge, achtbare Hoeren, eene korte en flauwe schets van hetgeen Meester Roets te Beernem was en wat hij deed Moet i t daarbij voegen dat Meester Roets als de god was van sranscb de gemeente, en dat geestelijke en w -reldlijke overheden hem bijzonder hoogach ten en ondersteunden waar zij konden Gelukkig de kinders, dia zulke meesters hebben 1 Gelukkig de ouders, die hunne lievelingen aan zulke meesters kunnen toevertrouwen 1 Gelu'i kig de overheden, die in zulke meesters trouwe helpers vinden om te arbeiden aan hei geestelijk en tijdelijk welvaren der schooljeugd! Gelukkig de dorpen, steden en landen die met zulk eenen geest bezield zijn Aan zulke meesters zija zij dan ook de grootste dankbaarheid schuldig, t.ze bleef to Beernem niet achter, en u.tte zich op eene gansch bijzon dere manier, ten jar; 1875, t en de gansche gemeente mot. den grootsten luister het vijt' en twintig jarig jubelfeest vierde van Meester Roets als ouderwijzer. Was Meeste- Roets gezien en geëerd op zyne gemeente hy was het niet min bij zijne ambig - nooten. Deze kende en beminde Dij. Hun bjjziji- was voor hem eene ware verkwikking In hen zag hij niets dan vrienden, met dewelke hij de gelukkige hoedanigheden van zijne minzaam en altijd vroolijk karakter deelde. Zijne talrijk- vrienden, deze van bij, g lijk die van verre, vonden in h -m eenen waren Meester-Vriend, altijd gereed om dienst te bewyzen, altijd blijd over 't welvaren van eenen ambtgenoot, maar 't herte bloedend, zoo het met eenen soms uie wel en ging. MeesterRoets wa3 overtuigd dat ambtgenoote zich vereeuigen moeten om samen als vriend m onder elkan er de schoolbelangen te bespreken en alzoo elkander doo- elks ondervinding t- leeren en by te staan. Hij vond dan zijn grootste genoegen zulke onderwijzerskringen te stichten en liet nooit na, de vergadering bij fe wonen e van herten het zijne bij te dragen om dezelve nietenkel leerrijk maa- ook aantrekkelijk te maken. Want de boog kan niet altijd gespannei olijven, en na bet ernstige gaf hij het eerl k verzet ook een deel van zijnen tijd. Was al aan genaraeuren wij alzoo in zyne bijzijn gesleten hebben en hoe zijne omgang van iedereen go- zocht werd, kan ik niet zeggen. Zoo als Meester Roets met zijne ambtgenooten in bet B' ugsche was, zoo was hij later in bet Kortrijksche en wanneer hy later als opzienet naar Yper kwam en er spraak was van onder d onderwijzers van 't Ypersche.ook zulke kringen te sticht -n juichte hy, volgaarne onze ontwerpen toe totid ons met raad bij en volgde onze wer kingen met belangstelling tot op zij'ie laatste dagen. Doch hernemen wij den draad zijns levens. 1879 nadert en de rampzalige ongelukswet, die zooveel tranen bij do katholieke onderwij zers heeft doen vloeien en wier ongelukkige ge volgen wellicht nooit zu len gansch uirgewischt worden. Meester Roets, weet to wel dat die wet voor doel heeft de ziel van het kind aan den zalige) invloed der kerk en harer bedienaars te ont trekken; hij begrijpt dat hy als Katholieke 011 derwijzer zyue ambtsplichten i.iet meer zal kun nen vervullen zooals hij het vei staat.eu daarom slecht luisterend naar de stemme van zijn gewe* ten en vau de geestelijke «verhei j, ondanks de onzekerheid dor toekomst, niettegenstaande vleienne beiolton, v-.-riaat Meester Roets, de school die hy tot zoo hoogeu trap van bloei en welsta- d had weten te brengen, en schaart zich in de rangen van de heldhaftige strijders voo- 't behoud en den bloei van den katholieken gods' dienst in ons gellelde Bisdom, in ons geliefde Vlaanderen- De geestelijke overheid tor wiens beschikking hy zich had gesteld zond hem naar Sweveghem om er do vrije katholieke'school in te richter en te bestieren. Wat Meesier Roo's te Beernem was gewees: dat was hij ook met hert en ziel in zjjne nieuw- vet blijf plaats dieet' dezelfde geluk-ige uitwerk sels van ge,loo'. De school groeide en bloeide en Meester Louis had daar ook weidra de alge meene achting verworven, bij zoover dat de ge rneenteljjke overheid hem in 1889 tot onderwij zer be tierder hare: genieent school aanstel de. Maar zoovee': werken breekt ook de kloekste gestellen en Meester Louis die eenen ijzsren ce zondheid jaren lang had genoten, gevoelde zich onbekwaam nog langer den last van onderwijzer lo dragen zyne krachten voelende begeven vroeg en kreeg hij een eervol ontslag en noopte nu in do jaren, die hem nog overbleven wat ruste te genieten. Demenscb mikt maar God In schikt Dat ondervond ook de Heer Roets In 1889, korts m dat hij zyn pensioen was toe gestaan geworden, viel de plaats open van wereldlijke opziener der katholieke scholen van het ;.de uestrek des Bisdoms en zyne Ho g- weerdigheid den Bisschop die zich aan mannen kende, zond den heer Roets om die eervoile plaats te vervullen.Het stak zijne ootmoedigheid tegen dat eereambt te moeien bedienen en boven andere onderwijzers geplaa-.st te worden Het viel bom lastig vaat wel te moeten zeggen aan zijne welverdiende ruste, maar zijne overhem tiad gesproken eu als ootmoedig en onderdanig kind der H. kerk wilde hij nogmaals gehoorza men, zjjn eigen gemaü opofferen otn de laatste krachten van zijne zieln zijn lichaam aan den groei eu bloei van het katholiek onderwijs to- te wyden. De name en de fame van Meester Roets kwam hem vóót te Yper eu wann -er hij voor de eerste maal in de Conferentie verscheen, had hij reeds de herten van ai zyne onderwijzers tot zich ge- irokken;wat Mr Roelsals ouderwijzer is geweest ten opzieute zijner leerlingen, dat is hij ais op zienet ten opzichte zyuer onderwijzers. Maar wat gezaid van zijne conferentien, di'; hy met de grootste zorg bereidde en waarvan de verslagen als met guldon letters gaan geboekt blijven. Zij munten uit door orde, eenvoudig heid, vatbaarheid geene overdrevenheid maar al wat practisch en doenlijk is kenmerkten de zelve; want de heer Roets, vooraleer iets voor te houden, vroeg zich zeiven af, als het kon uit gevoerd worden en hij, man van ondervin ing' K.011 met zekerheid zich het antwoord geveus' 't Was voor de onderwijzers dan ook een aanga- namen dag, een dag op welken zy iets <-o^d I zouden vernemen eu voor de heer Roets was' net niet min verheugend in 't midden zyuer on derwijzers te zijn. Hij verblijdde zich warme- r zij in de verschillige oefeningen der conference gelukten en was gelukkig zoo hij hen woo'den van lof mocht toezwaaien. Zulk een leven van toewijding aan de school verdiende een openbare belooning, m w'ldra klonk de b'yde mare dat Zijne Maj, M,-it d 1 Kouing, de verdiensten van M. Roets hoog schatte en hem met het burger kruis van 1" klas vereerde. Bekennen wij, dat nooit op edeler borst het eerenruis eens met meer verdien- ten prijkte. Viel het den heer Roeis pijnlijk door ziekelijk, -id aan zyne schoolbezoeken te moeten vaar wel zeggen en later nog gedwongen te zyn van de conferentien'thuis te blijven, het viel 1 im min hard voor - nnH*.».™;: zy e ouderwuzers zijne tegen woordigheid te moeten derven al was het dat hij tot den laatsten dag zijn werk bleef deslaar. en ons bij schrift® nog wist le onderwijzen. En nu achtbare amtgenootan.de man dien ik «/■•h otafo iö mwof ï-7 ii 1 1 U eenige afschetste is niet meer. Hy had ons do. dan .jaren doorzijn voorbeeld kunnen voorgaan dn™ zijn woord richten en steunen. De Heer heeft het anders gewild Zyn naam zij gezegend Zijne edele ziel, die nooit iets ander- Gods glorie voor oogen had blinkt nu voorn-*™ ils een sterre m alle eeuwigheid want v«i™ heeft hij in de gerecht-gheid MderweSen Z heilzame gedachte, die zalige hoop zij voor ons als ooa weldoende balsem op, de dien- wnnd» door zyn afscheiden aan ons gevo?t T, oegebracht. In Mijnheer Roets verdwym eene edele en grootscae figuur uit de schoolwereld maar hy leeft nog voort en zal nog ia„ge blij ven voortleven m die talryke onderwijzers d o hfi tot hun ambt heeft opgeleid, of door zyn voor OOI' ZÜn lessen an heeft gericht. gebeden die zyne der d leen'tröSw^"modedüeli 3 ill Zi maakt. beeld gesticht of door zijn lessen en raadgevin gen heeft gericht. Hem volgen de dankbare gebeden die ziins lessen volgde 1 en zyne weldaden genoten - der o idars dm h m hunne kinders toevertrouwden d roverheden die in hem een trouwen rar-deüel' per vonden, zyue talryke vriend m die n züne omgang heel eu tromt hebben g sma' Lt «n allen die hem hebben gekendlal fyne uagedaci)J terns in zegen blijven en zijn nsam By üh- eeue zoete eu üerinuen g verwekken. En gij, trouwe vriend, die beter dan zeggen kan wat al iever voor Gods al zielesgrootheid, wat al naasten liefdebij'uwen teerbeminden broeder te vinden was, voo.zeke? moet de scheiding u hitter vallen u, tard deze ook wezen moge ar' 1109 Gods raadsbesluits!a uwe bedroe ft ePh.n ,aa" op het kruis het toeken onzer vrnffing onze noop op een beter leven in den hemeT en' zoek daar troost 111 de beproeving. zoel1 Dierbare meester, uwe kostelijke overhIilfs«t« nen zy ons nog toe te roepen dat wij bare'meester fUsteu in ™*ie Vaarwel, duur- Vaarwel geachte ambtgenoot ea opziener. Vaarweltut wederziens graf schy- uwe voet- Hemel Het burgelijk kruis van isteklas is verleend aan M> Thiers Francois, rustend onderwij zer te I roven, in belooning van diensten in iet aaet onderwijs bewezen gedurende eene loopbaan van meer dan 35 jaren. De burgelijke rnedalie van isteklas is ver- eend aan Mr Snick Amand, voorzitter van de er a riek en van het Armbestuur van Pro ven, in belooning van diensten bewezen ge durende meer dan dertig jaren. scire3'1! '3e^en °nze Dertelijkste gelukwen- Burgemeesters Zijn benoemd tot bur gemeesters te Dottenijs, M. Poullette aereghem, M. Bouckaert te Middelkerke Dogier te Poelcapelle, M. Nevejan. Verleden 7n a VLAMERTINGHE i«opschu,ldinggebrac°hTnWierd gem6ent0 "ers inn VIOegen morgen vonden voorbygaO" schen de° h^rh raCbt' la"g'' den keize'weg. tus" b0«wwerkman 23 iaar. AC"'üI L°g'e' keei^ziffif vZ„yaügezicht naar den grond ge- den oever naar riieD|,ln d6" g''ac!ltZÜ" h°°^ °l ar™ den kant van 't land, zijn rechmr l de linkerhand op

HISTORISCHE KRANTEN

Nieuwsblad van Yperen en van het Arrondissement (1872-1912) | 1904 | | pagina 2