I DE PENSEJAGER MENGELMAKEA I II fell I I ii mI II %lli Betooging Feesten De kiezing nadert Bij de Lamothen Priesterwijdingen Kerkelijke Kronijk I ill willL \t i I f f Liefhebbers vau schoone vlaamsche lezingen, haast u Met Niei.wjaar loopt bet tijdperk dc inschrijvingen op het beroemd werk BAKKLANDT ten einde, en word! desvolgens dit boek met Januari aan staande aan 4 plaats van aan 3 tr. te koop g« steld. Kerk van den H. Wartinus ik, ik zal het wel zien of I Ieder besteller, bij den Drukker van 't [Nieuwsblad, van lOOvisiet- kaarten aan 1 f. 50 op schoone ivoor carton, bekomt gratis een prachtige porle-carles. i'M e. iT m 1 B 1 L J V'l - J I f lj}f iii i 1 8 I a ij e h p 9 t r 8 6 i i In Sinte Annakapel hebben de kwaaddoe ners een kruisbeeld afgerukt, maar hebben het op den autaar laten liggen, dit van geene weerde achtende. Verschillige andere offerblokken werden nog opengebroken en den inhoud ervan geroofd. Het getal gestolene ex-votos bedraagd 140. Zeven offerblokken hebben opengebroken geweest, maar het is onmogelijk den inhoud er van te schatten, De diefstal is belangrijk, niet alleen voor het gestolene geld en juweelen, maar door de groote schade welke veroorzaakt is Vele voorwerpen zijn beschadigd en kunnen niet meer gebruikt worden. De diefstal is Dinsdag morgen, rond 5 1/2 ure bestatigd geweest door den onderkoster Camiel Desmedt, die alle dage de kerk open en toedoet. Te midden het huis Gods viel hij over een offerblok die gestaan had vóór het kribbeken, ter gelegenheid van Kerstdag tentoongestelt. Aanstonds wierd de geestelijkheid en de policie verwittigd. Men volgde de sporen der plundering en vond bij het uitgebroken vensterraam een tiental sulfertjes. De heiligschenders hebben denzelfdcn weg als bij de inbraak gekozen,want in Sinte Annakapel stond er nog eene dubbele leêre, die zij achter den hoogen autaar genomen hadden. Een onderzoek is 's morgens begonnen en om 11 ure is het parket den diefstal komen bestatigen. Geheel den morgen was er eene grooten toeloop van nieuwsgierigen. Ongelukkiglijk heeft men geen spoor der plichtigen kunnen ontdekken. Vrijdag avond ten 7 1/2 ure is de Konink lijke Fanfare eere gaan bewijzen aan den nieuwen Voorzitter van den Katholieken Bond, M. Ernest Fraeijs. Talrijke vrienden hebben zich vervoegd bij de leden van den Katholieken Kring en het Bestier der Fanfare. Binst dat vóór het huis de Fanfare eenige lieve deuntjes speelde, gingen de heeren binnen M. Fraeijs groeten en hulde brengen. De heeren Iweins d'Eeckhoutte, namens de Fanfare, en Schepen Struye, namens het Bestier van den Bond, drukten de hoop uit de katholieke gezindheid in het Ypersche meer en meer te zien aangroeien ender het wijs beleid en de ieverige aanwakkering van haren nieuwen Voorzitter. M. Fraeijs bedankte uit ter herten voor de eere hem aangedaan en beloofde te werken zooveel het in zijne macht is tot groei en bloei van de katholieke partij en alzoo meteen tot welzijn van ons dierbaar Vaderland. Hij hoopt steeds te mogen steunen op de krach tige medewerking van zijne vrienden en van alle Katholieken om te trachten het zedelijk en stoffelijk welzijn der bevolking te bevorde ren. Vervolgens ging M. Fraeijs de heeren muziekanten bedanken voor hunne genegen heid en hunne verkleefdheid. Intusschen schuimde de bruischaard in de glazen en er werd getikt en gedronken op de gezondheid van den nieuwen Voorzitter en op den vooruitgang der Katholieke partij. Moge onder het wakkere voorzitterschap van M. Fraeijs, de katholieke partij in het Ypersche nog menige schitterende zegepraal beleven en er de eenheid in de vertegenwoor- Mengelwerk van 't Nieuwsblad van Yper, N' 34 door E. H. LEROY VERBODEN NADRUK Kijk, hadde men dien nacht al mijn gele gestolen, mijn huis en stallingen en al wat er in is verbrand, ik en zou zooveel niet ontroerden ontsteld geweest zijn.och wat was ik aardig 't docht mij dat mijn herte ophield van kloppen en 't schemerde al voor mijne oogen. Al met eens, liep Pieter, naar den zolder te wege, zonder eten of drinken maar op den tweeden tert gekomen, keerde hij weder en ging rechte naar den heerd, waai er nog vier was en hij wierp er al in wat er in zijne weitassche zat papierkens,vodden en slunsen en wat weet ik al. Dan trok hij eene van de schoten af de andere was afgeschoten, 'k hebbe het geheel wel be merkt. Dat was al zoo aardig.... Ik bezag hem doen ik peisde, en hoe meer ik dacht, hoe meer ik overtuigd was, dat hij een ongeluk gedaan hadde. Nu scheen hij gelijk geruster, en hij be gon gereedschap te maken om te gaan slapen. Ik ging bij hem en ik vroeg Kom, Pieter; mijn jongen, zeg mij eens rechtuit, wat is er gebeurd 1 Gebeurd wat zou er gebeurd zijn niet» niets... ik en wete van niets.... En daarmêe vluchtte hij weg naar bedde. Ik trok ook naar mijne kamer maar ik en sliep dieD nacht geen ooge noch den volgenden nacht ook niet, och I 't is al zoo lange dat ik nooit meer en slape.... 't is zoo hard en lastig van te moeten met achter denken liggen van eens eigen kind. Anderendaags trachtte ik mij te over tuigen, dat het al zotte inbeeldinge was. Ja diging ter Kamers terug brengen, ons ontno men door de evenredige vertegenwoordiging. Dinsdag avond was 't het Christen Vlaamsch Verbond dat feeste gaf in 't Volks huis voor zijne eere- en werkende leden. Benevens schoone kerstliederen, hoorde men er lief muziek door de jonge symphouie. De heer Van den Berghe van Rousselare gaf eene flinke Voordracht over het doel van dien bond en werd door de overgroot menigte, die het Volkshuis vervulde, geest driftig toegejuicht. Het slot van de feeste was 't gene voor namelijk de kleinen zoo gretig verlangden de Kerstboom met zijne schoone en deugde lijke geschenken. 't Progrès protesteert tegen het uitdeelen van zeker vlugschrift tegen den godsdienst dat werd uitgedeeld in eene meeting in de strijkerszale, over veertien dagen 1 Waarom nu die protestatie Als over eenige maanden te Poperinghe eene meeting werd voorgezeten door Yper sche Jans met of zonder vrees 't Progrès en protesteerde niet Als diezelfde Jans hier te Yper de leelijkste godslasteringen uitbraakten tegen God en godsdienst en voornamelijk tegen de Patron- nesse van stad, O. L. Vrouw van Thuyne, 't Progrès en protesteerde niet Maar nu 't protesteert Men wordt geware dat geheel de treffelijke bevolking van Yper genoeg heeft van die goddelooze schriften en uit vreeze voor den zetel inde Kamers, 't Progrès protesteert!... Huichelaars, we kennen de weerde van uw protest! Niemand gelooft er aan!.. Gij zelf niet. Woensdag namiddag gaven de leerlingen onzer bloeiende Lamotheschool een feestje voor hare weldoeners. Zang en spel wisselden elkaar af, zoo in 't fransch als in 't vlaamsch en werden meer dan eens door geestdriftig handgeklap begroet. Hetgeen de toehoorders bijzonder aan stond, 't was de deftige houding, de bevallige manieren en voor de damen voorna melijk die zuivere fransche uitspraak in het tooneelstuk. De uitslag is eene eere voor de ieverige meesteressen en voor den onvermoeibaren Bestierder, maar ook voor de leerlingen die zoowel de lessen volgen en er nut trachten uit te trekken, 't Is ook eene eere voor de brave werkersbevolking onzer stad, die door eene goede christelijke opvoeding den grondsteen legt van de toekomst barer kinderen. Zaterdag 23n heeft zijne Doorluchtige Hoogw. Monseigneur Waffelaert, Bisschop van Brugge, in de kerk van het Groot zelfs, dat ik zot wierd. Maar, gij weet het nog hoe Sophie binnenkwam gestormd, op zoek achter Karei haren man, en hoe men later ons vertellen kwam, Karei doodgescho ten was in de Crombeke bosschen. Doodgeschoten... 't was gelijk een molen steen die op mijn berte viel. Pieter was bin nen ik bezag hem en bij bleef gerust*.. alsof hij van niets en wiste, alsof zijn geweten hem niets te verwijten en hadde. Ik en wiste niet wat gepeisfl ik was net 'gelijk iemand die doolt. Den eenen keer peisde ik dat en kan niet zijn. Wathij mijn joDgen, een doodslag doen.... een moordenaar zijn.... dat is onmogelijk, en seffens daarachter kwam een ander gedacht even geweldig 't doet, ja, ja het, 't is hij... 't is hij... Ach wat was ik getroost hoe zoet klon ken die woorden als men kwam vertellen dat Koben, Kareis stiefzoon, als de moorde naar aangehouden en afgehaald was. Ik zou 'k en wete niet wat gegeven hebben, opdat het waar zou geweest zijn. Maar, 'k hadde schoon mijn zeiven geweld aan te doen, dat schrikkelijk gedacht keerde altijd weder 't is mijn jongen 1 Pieter is de moordenaar Sedert dien, en koste ik noch eten, noch drinken schier, en de huiveraar reed gedurig over mijne rugge. Gij hebt hetzelve wel kunnen belettengij zaagt mij wel veranderen van dag tot dag, en sedert dien hebbe iku misschien somtijds streng behan deld, aardig, barsch en onverdragelijk ten uwen opzichte geweest, och gij moet mij dat vergeven.... Verstaat gij nu waarom ik opperwaard uit wilde en moeste naar Brugge s^ar^en alles wilde zien en hooren 't Was die schrikkelijke twijfel moederherte waarlijk verscheur-1 gejogen, ik was gejogen Seminarie, de H. Wijding toegediend aan 8 Priesters, 11 Diakens en 21 Onderdiakens. Een heer Seminarist ontving de HH. Mindere Orders. Priesters HH. Blanckaert Abel, Pope ringhe Bondue Karei, Waasten Coene Alfons, Crombeke; Dobbels Jozef, Thielt Masschelein Jules, BecelaereMeuleman Arseen, S,e KruisScherpereel Clemens, Dudzeele Van Houtryve Stanislas, Brugge. Diakens HH. Baert Achiel, Poperinghe; Colle Georges, ThieltMatthys Arthur, Wacken Meuleman Achiel, Brugge Poul let Alfons, Dottenijs Pyson Jozef, Veurne; Schrurs Remi, Wevelghem Tack Emiel, Thielt Wanket Edmond, Jabbeke De Coene Alberic, Wevelghem Van Halst Leo, Meenen. Onderdiakens: HH. Blomme Joris, Yper; Boone Joseph, Yper De Brauwer Norbert, Rousselaere De Wulf Alois, Ingelmunster Ghesquiere Albert, Gheluwe Haazen Ber nard, St-Andries Hannebouw Emiel, Po peringhe Joye Nestor, Wulveringhem Labis Adolf, Cuerne Lenaers August, Hertsberghe Naert Seraphin, Iseghem Remaut Alfons, Ledeghem Van de Kerck hove Oscar,Ghistel Vanden Berghe Alfons Rousselaere Vanden Weghe Raphael Beernem Vander Straete Louis, Veurne Van Eeckhoutte Raphael, Rousselare Ver- haeghe Oscar, Eeghem. En drie Paters Capucienen. Broederschap van O. L. V. van Lourdes en Vereeniging des gebeds voor de bekeering der zondaars. Maandag 1 Januari, enZatcrdag 6 Januari Solemneele Mis ten 8 ure. YPER M. Vandenbcrghe van Boesinghe heeft Zater dag op de Kiekenmarkt, acht hennen erkend die bij hem 's nachts gestolen geweest zijn. De koopman verklaarde die hij deze hennen aan een onbekende gekocht had. HUUTHEM-B IJ-A'PER Vrouw Descamps Dulhoo, 28 jaar, landbouw ster te Houthem begaf zich Dinsdag avond, rond 4 ure naar de plaats, om boodschappen te doen. Onderwege voelde zij zich ongesleld en ging het huis binnen van den daglooner Parez. Nauwelijks was de vrouw dm dorpel dei woning over, of zij zakte inéén op den grond. Binst dat M. Parez haar zorgen toediende, liep uien een geneesheer van Komen halen. E. H. Dumortier, on ierpastor, gaf de H. Olie aan vrouw Deseamps, die geen teeken van leven meer gaf. De toegeloopun geneesheer kon nog slechts de dood bestatigen. Vrouw Descamps, die in bedenkelijkea toe stand verkeerde, laat zes kinders achter waar hel oudste nauwelijks zes jaar telt. GHELUWE ln den nacht van Zaterdag tol Zondag is een geweldige brand uitgeborsten op de hofstede van Coméiilie, gelegen op het gehucht Artois. De beesten zijn gered, maar geheel den oogst, alsook de meubels eu al het landbouwalaam zijn vernietigd. Deoorzaak van dezen bi and is niét gekend De schade heelt men niet kunnen schatten. Ei bestaat verzekering. WERViCK Een geweldige brand is in den nacht van Zaterdag tot Zondag uitgeborslen in een maga zijn gelegen acnter de woning vanM.Dcsforges herbergier en kok-nkoopman, Magdalcnastraat. Men laat daar geeneu onplichtige veroor- deelen. Zoo, ik ben gegaan, en, als een van de rechters daar begost al die beschuldigin gen af te lezen en te bewijzen, gevoelde ik, naar mate hij voortlas, de hope weder in mijn herte komendie twijfel trok weg gelijk de smoor voorde zonae, ik asemde vrijer, en ik wierd wederom gelijk geestig en gezond. Het ging al weder open in mijnen borst, en ik gevoelde mij zoo wel. Ik bezag mijnen jongen, hij en pinkoogde niet, hij zat daar zoo onverschillig alsof hetgeen hij hoorde hem letter of niet aan en ging, Dat deed mij zulk een deugd. Maar al met eens, haalde de Voorzitter daar eene pijpe uit en hij vroeg aan Koben: Koben is dat uwe pijpe Och haddetgij dan Pieter. moeten zien zijn aangezichte veranderde wel twintig keeren van kleur hij was afgrijzelijk om zien, zijne oogen keken staal en puilden uil» zijn hoofd, en hij wierd zoo bleek als een doode uit ons kerkhof. Zijne handen wron gen en duwden als of hij iets hadde willen verplètteren en vernietigen. En als Koben antwoordde: Ja Mijnheer dat is mijne pijpe scheeu Pieter seffens meer op zijn gemak. Maar wat later begon Koben hem te over peizeu, hij verzind en zei Neen, Mijnheer, daten is mijne pijpe niet meer; ik heb ze weggegeven acht dagen voor den moord. Aan wien vroeg de Voorzitter. Nu en geleek Pieter waarlyk geen mensck meer 't is zeker het zweet liep bij groote druppels zijn voorhoofd. Ik en wete waarlij' met, boe dat, op dien oogenbIik,de VoojtóJjtter, de rechters, de gendarmen en h(;/w eQ riepen De moorde daar zit hij 1 daar op den «ik.. al weeneü en snikken, uit liet was rond 1 ure 's nachts dat er geweldig geklopt wierd op bet venster zijner slaapkamer. Hij stond haastig op en bemerkte dat vlammen opsloegen uit het magazijn, een 30 tal nieter.- achter zijne woning gelegen. Dit magazijn bevatte rond de 20 tot 25.000 kilos vlas, toebehoorende aan MM. Leroy e.i Poncel, handelaars^ alsook eene groote hoeve. 1- neid kolen. Geholpen door de geburen, poogde M. Des forges den brand uit te dooveri.maar in weinig, oogenblikken stond geheel het magazijn ii laaiende vlam. De pompiers in allerhaast toegesneld kondei enkel ue nabijzijnde gebouwen vrijwaren. De schade is geschal op tü 000 frank dooi ver z> kering gedekt. Hel magazijn (is gene., vernield. Het vlas én de kolen, alsook' wag »s. rijtuigen en een peerd toebehoorende aai M. Desforges, zijn door den brand verni ld.Ut gebouw was den eigendom van M. Jdles Hei vain, landbouwer en was ten deele verhuur aan M. Desforges en M.M. Leroy Poncei, handelaars. M. Vanderschaeghe, politiecommissaris heefi een onderzoek geopend en de oorzaak ervai nog niet kunnen bestatigen. ELZENDAMME In den nacht tusschen Woensdag en Donder dag zijn dieven ingebroken bij Jufvrouw Charlotte Vedende, féntenierster Op Elzendam- me (Pollincnove). Bij de Jufrouw wonen twee kinderen nieê een meisje van 14 jaar en een jongen van 12 jaar. De kinders slapen benéden en jufvrouw slaapt boven. 't Kou rond 2 ure van den nacht, zijn als hei meisje wakker werd door gerucht aan hart kamer twee streusche manskerels stond vooi haar met een revolver in de hand. De kerels grepen het meisje vast en dwongen tiaar de slaapkamer te wijzen van Tante. Meei dood dan levend ging het meisje voren naar boven, lltt sprak schoone om te mogen naai ueneden gaan eu dit wierd haar toegelaten; maar eeu der schurken ging achter met den revolver in de vuist, Haltwege den trap keerde de kerel terug eu 't kind rniek er gebruik, van om naar de voordeur te loepen, ze (e ontsluiten en mourd te schreeuwen. 't Hadde «kandeel» geweest in eene herberg der wijk en seffens was er volk t: been, wam ie baas der herberg was juist te wegt te gaan slapen. Als 't volk bij tiet huis van Jufvrouw Verlende kwam,waren de dieven verdwenen, zonder iels te hebben kunnen meden unen, zoo rap was alles geoeurd. De gendarmerie vau Uuslvleleren is dézen morgen reeds ter plaats geweest om eeu onder zoek te begiunen. CROMBEKE Op 26" dezer vierde de maatschappij van oieëntelers haren feestdag. 's Morgens, ten 9 1)2 ure werd eene plechtige hoogmis gezongen, ter eere van den fL Am brosius patroon der maatschappij, door den Eerw. fleer Bouquet, onderpastor eu eerevoor zitter. Daarna werd er eene vergadering gehoude: 111 hun lokaal, ter hérberg DE ZWAAN. 's Middags werd er dc leden een smaktiiji noenmaal aangeboden. Dat er in die vergadering van niets anders gesproken weid dan van bieënzeem en mee, noel't niet gezegd te worden. Meestal de leden dezer maalscnappij ziji. oieëntelers en hebben in den loop van het jaa e. n rijken oogst zeem opgedaan van allerbest, uoedanigheid en kleur. Niet te verwogiderei dan, dat iedereen met welgezindueid mededet ting gaf over het werk dier neerstige diertjes. Vele leden hebben nog zeem te verkoopen e, er werd besloten,dat den heer Denys,gemeente secretaris eu schrijver der maatschappij h. in met den verkoop ervan zou gelasten. Berictit dus aan de liefhebbers van zuiver zeem Na het ledigen vaneen smakelijk pintjen birr, zjjn de leden welgezind uiteengegaan, met ui blijde hoop aat het toekom- nde jaarzuo vrucni naar zal zijn ais het tegenwoordige. riep als eeu wanhopige ik en wete het met meer, ik heb het vergeten, ik was drouke, droogde Pieter zijn voorhoofd ai, ;af eenen grooten zucht en keek rond,zeker om te zien of er niemand zijne ontsteitenisst oemerkt en hadde. Zijne oogen kwamen dt mijne tegen, en hij verschrikte opnieuw ik zag het wel.... Ik en was mijn zelven geen meester meei mijn moederherte was gelijk dood Ha peisde ik bij mijn zelven, daar is eene recht vaardigheid 1 Koken die duts eti mag voor zijn leven niet veroordeeld worden, als hij met plichtig en is, eu, hij en is niet plichtig ikik weet het. En toen ik zag dat iedereen,rechters,advokaten eu gezworenen, tegen Koben waren en hem gingen veroor- deelen, och dan heb ikGod mijn God dan heb ik geroepen Hier is de moorde naar 1 Loop Pieter, zeg Och Hemel zou ik dat gedaan hebben zonder zeker te zijn En moeder Ooleta begost nog eens te weenen en te huilen, dat de ongevoeligste herten ervan zouden ontroerd geweest zijn, de arme moeder wat moeste zij lijden Nu en dan, te midden hare snikken, stamelde zij nog eenige woorden, waarvan men hier en daar één verstond Pieter.... recht.... moordenaar.... och 1 Iieeré haal mij Die vlage geduurde wei eeu geslegene ure dan viel zij in een slag van lamheid, haar leven was gelijk met hare tranen uitge vloeid, Met vele moeite eu zorgen kon men haar doen bekomen, en op haar bedde leg gen waar zij eindelijk in slape viel alsof zij al baar verdriet vergeten hadde. 's'Anderendaags, en de volgende dagen, sloeg zij baar huishouden gade en deed haar werk gelijk te vooren. In den schijn, daar en was niets veranderd in huis maar zij hadde schoon te verduiken en op te kroppen, men zag wel aau hare doeninge, Ten 3 ure namiddag was er eene andere bijeenkomst de vergadering der leden vaft d n hoppebond. Deze bond telt 71 leden en 65 ervan waren lanvvezig. Het dagorde was vaslgesteld als volgt 1 Voordracht door E. H. Dejaegher, onder pastor te Poperinghe. 2. Prijsdeeling aan de tentoons!t11 ers Eene uur lang heeft de voordrachtgever we 'll',de aandacht der aanwezigen slaande te •ou lew. Maar niet te verwonderen,, het voor werp zijner aanspraak was alleraangenaamst: hm reisje rond de hoppewereld. Beurtelings •idde hij zijne aanhoorders naar Duilsculand tostenrijk, Engeian t, Frankrijk, Amerika en VustraIië en leerde hen de verschillige hop soorten kennen met ai de bijzonderheden van sweek, oogst en verkoop. Daarna warden de prijzen uitgedeeld door Ie tentoonslellers bekomen in de plaatselijke .•nloonstelüng van Crombeke op 18 September aalslleaën gehouden, alsook de diplomas ont vangen in de tentoonstelling der federatie, van ie hoppebonden uit het la id van Poperinghe. WINTERAVONDEN Wat gedaan binst de lange winteravonden' Het boek van Bahelandt door Victor Huys ge lezen. Het kost maar drie frank en is overal te rijgen. IiET NUT DER RATTEN Het is misschien niet algemeen bekend, zegt de «Transvaal Leader», dat zij die werkzaam zijn inde Randmijnen er van houden ratten te zien. Wij hebben gehoord van gevallen waar de mijnwerkers geregeld de dieren voeden. Dit mag vreemd klinken, maar toch is het waar, want de mijnwerker weet zeer goed dat waar de ratten blijven, de grond veilig is. Wanneer «r gevaar bestaat, dat de grond zal invallen, verlaat de rat zijn huis, eu wordt er niet meer gezien. Zijn afwezigheid wordt bemerkt door den mijnwerker, die dadelijk begrijpt wat het ueteekeiid. De oude geneesmiddels zijn altijd de beste en de proeve bestaat hierin dal men voor hoesten «.eeipijn altijd zijnen toevlucht neemt tot Wal- tuerij ijzerpil, die sedert méér dan 35 jaar be slaat. 1 fr. de duos. Beroerte. De personen die onderworpen zijn aan duizelingen, hoofdzeer, schemeringen, moeten zich het ncttaam zuiver houden, met de -üjmverdrijveiide Waltherijpil willen zij eene jeroerte vermijden. EEN TROUW KINDERMEISJE In een paerdeiispel werd het negenjarig zus tertje van een dér rijders aangegrepen door een aeci', die bet kind tusschen zijn poolen trachtte lood te drunken. Een der olifanten zag dit en galden beer niet zijn snuit zuik eeu hevigen slag op zijn kop, dat hij het meisje plotseling losliet. Dit werd nu door den olifant voorzich tig met den snuit opgenomen en aan den ande- en kant van een heining neergezet, waar haar «groote broer» het weldra kwam troosten en oenen. In de landen waar olifanten wonen, weten de menschen wel hoe trou w en goed die groote oeesten zijn voor de kindertjes waar ze mtê omgaan. EEN REISJE... TE BRUSSEL Zaterdag in den vroegen morgen, van de dwezigheid zijs meesters gebruik makende, uoodigde de stoker een zijner vrienden uit, om '.ui tochtje in automobiel te doen. Zij kwamen u volle vaart langs de Weststraat, te Brussel, aan haar uitwendige dat de afgrijzelijke vorm des lijdens hare gezondheid den wor tel afknaagde. Men kon, zonder geneesheer te zijn, wel voorzien dat moeder Coleta, den eenen of ien auderen dag haar ging nederleggen om uooit meer op te staan. Haar vleesch smolt weg gelijk de sDeeuw oor dc zonne en hare kleêren veel te wijd reworder. hoDgen aan haar lijf gelijk aan eene stake. De slag was te wreed geweest voor oen moederherte. Op zekeren dag, kwam Sophie de weduwe van den vermoorde Karei" Smeus, haar een bezoek afleggen uit dankbaarheid zeker want Coleta hadde haren Koben gered en ook, om haar bloedend herte te balsemen en te troosten. Want Sophie wiste wat Coleta moeste lijden, zij hadde hetzelve geleden. En wel, zei moeder Coleta, hoe gaat het Sophie, met Koben? het was haar eerste woord. Sophie en kon niet spreken en ze vloog weenend aan den hals van Coleta. Eindelijk tilde zij en zij sprak Ach de arme duts hij is u het leven verschuldigd en meer nog... en ik ook. - want ik ware al lange bij den Heere... Hij i» zoo veranderd... Hij en is dezelfste niet meer, Coleta, die schrikkelijke lesse heeft hem zoovele deugd gedaan. Onze lieve Heere en slaat toch nooit met geen twee roeden te gader?... Koben en en gaat naar geene herberge meer, hij en drinkt niet meer en hij is nu zoo werkzaam als zijn vader zaliger,God hebbe zijne zielet Ach dat Karei nu nog leefde, wat zouden wij gelukkig zijn Mijnheer de Pastor, heeft geschreven naar den Baron en hij keelt voor Koben de plaatse van bosch- en jacht- bewaker bekomen, dien Karei mijn man zaliger, zoolang vervuld heeft. Wat ben 1 nu gelukkig I En ik heb dat al ten groo L deeie aan u te danksn. (t Vervolgt

HISTORISCHE KRANTEN

Nieuwsblad van Yperen en van het Arrondissement (1872-1912) | 1905 | | pagina 2