ME.XGELMAREN
BAEELANDT
VAN ALLES WAT
Gezegende huwelijken
De wet op de mijnen
Een nieuwe hertog van Bra-
band en graaf van Vlaan
deren.
het rooken
Tegen
Noordpooltocht I
Sterfgevallen
Huwelijksafkondigingen
der ouders brachten. Eenigen lijd later werd
het lijk opgevischt en naar de ouderlijke
n r. I woning overgebracht.
I «stor Daens erg Z16K I Men oordeele over de smart der ongelukkige
- 'ouders.
Wij lezen in een brusselsch blad dat M
Pieter Daens aan eenen opsteller zou ver
klaard hebben dat de toestand ran zijnen
broeder zeer verergerd is.
Van uur tot uur gaat het slechter. Hij ligt
nu voortdurend te bed en kan zelfs bet hoofd
niet meer oprichten.
De doctors zijn niet zonder vrees de
hertziekte doet altijd voortgang, en het
bloed dringt reeds in loDgen en hersenen.
Het is de volkomen# uitputting. Het is het
einde dat nadertalle hoop is verloren,
pastor Daens is in doodstrijd.
Uit Leest schrijft men, dat verleden jaar
drie zustere op denzelfden dag in den echt
traden.
Te dier gelegenheid was het dorp in volle
feestnu hebben ieder der zusters eenen
tweeling gekocht en elke tweeling is samen
gesteld uit eenen Jongen en een meisje
De minister van nijverheid en arbeid, M.
Hubert, heeft de neerlegging van het wets
ontwerp betrekkelijk de mijnen, in den
Senaat, doen voorafgaan van de volgende
verklaring
Met het wetsontwerp op de mijnen in te
trekken,heeft het vorig kabinet onder andere
voor doel gehad, aan het kabinet toe te laten
in volle vrijheid te oordeelen over hetgeen
de toestand zou vereischen. Na de zaken
onderzocht te hebben, heeft het kabinet
geoordeeld dat het behoorde opnieuw aan
het Parlement het ontwerp voor te leggen,
zooals het door de Kamer der volksverte
genwoordigers gestemd geweest is, en het
is daartoe door den koning gemachtigd.
BOESINGHE
Donderdag avond hebben eenige kwaaddoe
ners de herberg In St Hubert gehouden
door Leon Verbrugghe, bestormd en de ruiten
met geweerschoten verbrijzeld.
De verbruikers die in de herberg zaten,
namen verschrikt de vlucht. De policie is op
het spoor der daders.
BECELARE
Sedert eenigen tijd ontstaan er nogal dikwijls
branden, den eenen koer hier den anderen keer
daarin debosschen rondden Reutelhoek, op
de grenzen van Zonncbeke, Gheluvelt en Bece-
lare gelegen.
Verleden week hebben er ten minsten vijf
branden uitgebroken. De landbouwers en ge
buren konden bet vuur blusscben vooralleer
Een vijftigtal schoone geiten waren er ten
toongesteld; en, voor de eerste maat kon uren
er zich een gedacht van maken hoe de v lamer-
tinghenaars hunne betten weten te kweeken.
Iedereen «vasverwonderd daar zooveel schoone,
kloeke, goedgevormde melkgeefsters te zien.
De dieren welke meest de aandacht opwekten
waren de twee prachtige geiten, van zuiver
herteras, van heer Burggraaf du Pare, ®^re"
voorzitter van den bond eu de drie bokken
van het sijndikaat. Deze laatste mogen waarlijk
zeldzaamheden genoemd worden. Schooner
bokken had nog nooit iemand gezien
Om 3 ure en half begon de jury,samengesteld
uit twee vreemde geitenboertjes,aan de seurmg,
Op hun duizend gemasken en met ware
vakkenis hebben zij de prijzen toegekend als
volgt
i. Jonge geiten met hoorns)
1. prijs, medalie, Hector Hoflack
2. Achiel Degeest
Hier waren slechts twee mededingers. Zooals
wen proost en opvolger van den E. H. De
Poorter (inrichter van den bond). Dooi dee
uwer welken bij aan den dag legt zal bij z
voorzeker zijnen voorzaad weerdig weten te
maken. Hij ook legt er zijne leden aan en wei ki
uit al zijne krachten tot den groei en bloei van
bet syndikaat.
Ook heben wij nog den heer Penningmeester
Jules Desmyter, een man uit een stuk, juist ge
schikt om zoo eene taak te volbrengen en die
'door zijn vakkennis nog het meest bijgebracht
heeft lot de goede inrichting van den prijskamp.
En eindelijk hebben wij nog de tien wijk
meesters en den sctirijver die all m met te
misprijzen zijn voor soortgelijke zaken
Dus, een sijndikaat dat onder zulk wijs
bestier staat moet groeien en bloeien.
Eere dus aan die achtbare Heeren
buren konden bet vuur blusscben vooralleer
het eene grootere uitbreiding nam. Negtans zijn men ziet heelt den twee P J
Volgens de overleveringen vanhetSpaansch
hof,moet de kroonprins van Spanje,tusschen
zijne ontelbare eeretitels, ook dezen voeren
van hertog van Braband en graaf van
Vlaanderen, daar Spanje nooit officiëei de
afscheiding van onze gewesten, in de 16e
eeuw gebeurd, heeft willen erkennen.
Een fruitjaar
Alles voorspelt dat 1907 een overvloedig
fruitjaar zal zijn. Het steenfruit belooft zeer
veel. Ook zullen er vele peren, appels en
aardbeziën zijn.
Daar de zoogezegde ijsheiligen zich
zeer braaf en... warm toonen, zal de fruit
oogst buitengewoon opbrengen.
drie stapels gezaagd hout opgebrand.
Men denkt dat er kwaadwilligheid in 't spel
is, want: Op een morgen was er brand ontstaan
ia' een houtstapel die gedeeltelijk gebluscht
wierd; 's anderendaags binst dat men een begin
van brand, wel tien minuten verder in 't bosch,
irachtte te overmeesteren, ontstond er opnieuw
brand in dezen stapel, die dezen keer geheel
vernield werd.
Een streng onderzoek is geopend.
Verledene week woensdag heeft Alois Devlier
eenen stamp gekregen van zijn peerd geluk
kiglijk is het niet erg zijn been is wat gezwol
len, maar hij beeft grene andere ongemakken.
Met hem eenige dagen gerust te houden, hij zal
er van afzijn. Maar had hij moeten eenen stap
verder van zijn peerd staan, het kon hem hel
leven kosten. Zij is zoo waar. de vlaamsche
spreuk die met een paard uitgaat, gaat mei
zijn meester uit.
Sedert dat de eene steenbakker ua de andere
ziek naar huis komt, groeit de bond gedurig
aan wij zijn reeds aan 69 leden en voorgaande
jaren hebben wij nooit aan 60 kunnen geraken.
Waar zitten de achterblijvers Het is nog tud
Twee geboorten bij Honoré Vandamme
Cannaert.en bij Cyriel Bekaert-Bataillie,bachten
de oude knechtenschooi, waar Louis üefever
gewoond heeft.
OOSTVLETEREN
Zaterdag nuchlend vroeg, was Seraphyn
Devos, een brave landman van onze gemeente,
na eerst gekernd te hebben, naar zijn werk
gegaan hij was aan 't uitrotenvan bosch.
Hij en begeerde zijn et^n niet mèe Ie doen en
vroeg dat de kinders het rond ten achten zou
den achter gedregen hebben.Ten gestelden tijd<
gingen de kinders naar vader en ze vonden
hem slapen. Ze riepen en schudden hem, maar
vruchteloos: vader was alreeds een lijk.
Hij was rond de 30 jaar. De man laat eene
weduwe en 9 kinderen achter, waarvan ver
scheidene minderjarig.
Men kan toch niet genoeg herhalen dai de
dood komt als men er het minst aandenkt, en
dat men daarom altijd behoort bereid le zijn.
toegekend worden de hoedanigheden van het
geitje lieten zulks niet toe.
2. Jonge geiten (gonder hoorns
1. prijs, medalie, M. Burggraaf dn Pare
1. Henri Derycke
2. Basile Devos
3. Leopold Declercq
4. Ben. Vankemmel
5. Ch.-L. Valcke
6. René Beun
3. Volwassen geiten met hoorns)
1. Prijs, medalie, Jules Riem
2. Emiel Malbrancke
3. Petrus Vandevyver
4. Henri Hayaert
4. Volwassen geiten (gonder hoorns)
Hier was men verplicht twee categoriën te
maken in plaats van eene.
a) met 6 tanden alléén
1. prijs, medalie, M. Burggraaf dn Pare
2. Theodoor Parrein
3. Amand Vandevijver
b) met meer dan 6 tanden.
1.
2.
3.
4.
5.
Een middel wordt aangeduid om het roo
ken te staken. Het zijn de Russische genees-
heeren Skoulsky en Kolomettzet die het
gevonden hebben en met veel bijval op
hertstochelijke rookers toepasten.
Het bestaat eenvoudig hierin dat de
rooker, vooraleer pijp of sigaar aan te
steken, zich den mond spoele met eene
oplossing van zilvernitraat, aan 0,25 per
honderd.
Wanneer hij daarna aan het rooken
gaat, verwekt de nicotine in den mond zulk
afsohuwelijken smaak, dat men voor lang
van pijp ea sigaar afkeerig is gemaakt
Den 30 Mei zal de Hertog van Orleans te
Oostende seheep gaan aan boord van de
Belgica, om een ontdekkingstocht in de
Noordpoolstreken te ondernemen.
YPER
Zaterdag namiddag, rond 3 ure, ging de 14
jarige Emiel Rosseel, uit de Bukkerstraat, met
eenige maatjes zwemmen in de vaart van Yper
naar Komen, op 't grondgebied van Voorme-
zeele, achter de Laatsten Stuiver tusschen
de steenwegen van Keaimel en Waasten.
Het water is nogal diep op deze plaats en de
onvoorzichtige knaap verloos grond en ver
dronk.
Zijne makkers vluchtten weg metde kleederen
van den versmoorde, die zij naar de wo ling
EERE AAN BELG1E. Alle handelingen
over geneeskunde spreken van de Waltherypil
(Belgisch voortbrengsel), als het beste, heil
zaamste en krachtigste zuiveringsmiddel tegen
slijmen en alle onzuiverhedeni van 't bloed.
HOUTHEM
Dinsdag morgen werd op omtrent 200 meters
van de brug het lijk opgehaald van den genaam-
den J.-B. Bliek, mostaardkoopman te Waasten,
33 jaar oud. Men denkt dat de drenkeling bij
ongeluk in het water gesukkeld is.Het lijk werd
dinsdag avond naar Waaslen overgebracht.
VLAMERTINGHE
M. Camiel Horelbeke, landbouwer, is heden
Vrijdag uit Antwerpen, met het schip Kroon
land naar Amerika vertrokken om aldaar
(fortuin te zoeken.
Zondag had de broeder van M.HenriHaelewyn,
landbouwer, wonende langs de Galgestraat, ter
gelegenheid der kermis hem een bezoek bracht.
's Achternoens haalden zij het peerd, die
verkocht was, uit den stal om eens te doen
draven toen de ongelukkige broeder zulk een |iaa7bq deli{ge"meeaë vërgadering"van den
geweldigen hoefslag op de borst kreeg dat erI te komen bijwonen
verschillige ribben gebroken zijn.
Zijn toestand was zoo onrustwekkend dat men
hem 's nachts de H. Gerechten toediende.
Nu is hij aan de beterhand.
prijs, medalie, Henri Flou
Tbeophiel Quartier
Jules Malbrancke
Henri Deprince
Theophiel Hayaert
5. Bokken {gonder hoorns)
met 4 of meer tanden
I. prijs, medalie, Edward Gryson.
6. Bokken onder hoorns)
mei 2 of ms-r tabden
1. prijs, medalie,Syndikaa!bok,(lHj J. Desmyter)
2. We Gil lioeu,(gezeid Roze Duran)
S-'ffens daarna hui de prijsdoeling plaats in
het Gemeentehuis.
Dan volgde de verloting der prijzen voor de
nii-t geprimeerde.dieren. Die vielen nogal wel
en iedereen trok welgezind naar huis...
's Avonds om 7 ure gaf het bestuur een
avondmaal aan de wijkmeesters en juryleden.
De wijkmeester Deroubaix stelde, in name
van al de wijkmeesters een heildronk in aan
den bestuurraad.
Dan namen denEerw. Heer Proosten vervol
gens den Heer Schatbewaarder het woord en
drukten aan de wijkmeesters de hoop uit dat zij
zich zoo onbaatzuchtig als vroeger van hunne
taak zouden kwijlen, want, zegden zij, de
onbaatzuchtigheid is hetbijzonderste middel 0111
een dergelijk werk in stand, ie houden.
Alzoo, band in hand, en in volle broederlijk
heid zal men werken en voor uitstreven tot
meerderen bloei van den Vlamertingschen
geitenbond
Zou een werk, dat in handen is van zoo een
wijs bestuur, als dat der geilenbond, kunnen
tenietegaan? Neen voorwaar. Dat ze dus
maar zeggen. Er is niets dat kan blijven oi
houden op VlamertingheMet ervaren
mannen als deze zal en moet het blijven duren.
Eerst en vooral heeft men den Heer Eere
voorzitter Burggraaf M. dn Pare die maar altijd
voort den geitenbond met raad en daad onder
steund.
Heeft hij zich niet geweerdigd in October
atst de algemeeae vergadering van den bond
te komen bijwonen
Dinsdag laatst was hij afwezig, toen den
prijskamp plaats had; doch, woensdag, nauwe
lijks ingekomen, ging hij reeds het geld, dal
zijne beide geiten in den prijskamp gewonnen
hadden, weder in de kas van den bond storten.
voorzitter Jules
P. S. Dezen keer is het toch met 't geld
vandendisch niet dat den prijskamp gehouden
is geweest. WERK
Een inwoner van Eerneghem was op reis
gegaan naar Brussel, 't Eu mocht .nochtans
niet veel kosten. Hij wilde dat een we.nig ai il
gesparig doen hij miek gebruik van eene
abonnementskaart die niet meer geldig was.
Te Brussel werd de zaalwachter der slatie zulte»
gewaar en, de eene dommigheid bij de. andere
voegende, trachtte hij dezen om te koopen.
De zaalwachter hoorde al die oor niet, lijk het
zijn plicht was, en tegen den reiziger werd
proces-verbaal opgemaakt.
Zaterdag nu moest hij voor de rechtbank van
Brugge verschijnen, die hem veroordeelde lot 8
dagen en 26 fr. boete cu 20 fr. schadevergoeding
aan den Staat te betalen
KIND MARTELAAR TE BRUSSEL
Een koppel, levende op zijn Behels, B. en
vrouw W vestigden zich voor e n zestal we
nen op eene kamer in de St-Ghislenusstraat.
Twee kinderen waren reeds uit die betrekking
geboren, een meisje en een jongentje, oud 2 e.i
4 jan-. Bij gebrek aan verzorging werden zij
naar S. Pietersgasthuis overg bracht.
Het meisje stierf.
Voor 14 dagen, werd het jongentje lerug aan
zijne ouders toevertrouwd. Het kind werd
meestal alleen gelaten. Mev. I). voornaamste
huurster,hoorde den kleinen dikwijls kermen,
doch durfde geene klacht indienen.
Vrijdag was het kind nogmaals alleen. Mev.
D. hoorde het weeneu en ging in de kamer met
een tweeden sleutel. Het arme knaapje la,; er
uitgemergeld op een slordig btd en geleek een
geraamte. Uit eene wonde aan den neus vloeide
bloed.
Mev. D. droeg hel kind naar het St - Pieters
gasthuis. Als B. e 11 zijne minnares des avonds
wederkeerden, wilden een duizendtal vrouwen
hen lyncheeren.
Vrouw W. werd vastgegrepen en meer dan
500 meters bij de haren voortgesleept over den
grond. B. onderging hetzelve lot en bleef bijna
dood ter plaat u
De agenten Verleyen en Mettewie moesten de
sabel trekken om B. ea zijne minnares uit de
handen d r vrouwen te halen.
De opgewondene menigte dreigde zelfs met
de afbraak van het huis, indien Mev. D. de ont
aarde ouders nog terug innam.
Deze werden onder het oorverdoovend ge-
Zijn rijk begaafde geest, die in al zijne
lessen doorstraalde, miek hein welhaast be
kend als een buitengewoon leeraar in het
vak. Zijn aangename inborst, zijn edelmoe
dig'hart won hem de genegenheid en het
vertrouwen zijner leerlingen.
Zijne steeds bereide dienstveerdigheid,
zijne vriendelijke gulhertigheid, zijne pries
terlijke zelfverloochening dwongen de helde
en de achting af van alwie ooit met hem
omging.Zulks gevoelden de jongelingen vóór
wie hij noch tijd noch moeite spaarde; zulks
ondervonden die talrijke oud-leerlingen, die
altijd bij hem met opene armen ontvangen
wierden: maar best nog zouden dit getuigen
de priesters die met hem samen wrochten aan
het opleiden der jeugd.
Hoe jammer dat zulke verdienstvolle lee
raar, zulke ieverige priester aan aller
genegenheid zoo vroegtijdig ontnomen werd.
Hoeveel mocht meu uog van hem verwach
ten.... doch de Heer beschikte er anders
over. Zijn heilige wil geschiede.Hij aanhoore
de gebeden der talrijke vrienden en leer
lingenen vergelde in de eeuwigheid de
verdiensten van zijuen Priester.
jouw van het volk naar het commissariaat
leid.
M. Vanderhaegen, politieofficier, heeft een
streng onderzoek ingesteld.
ftpitprmriiskamnl Dan hebben wij den heer
I Delie, den vriend der werklieden, de ervarend-
Dinsdag laatst, zijnde kermisdinsdag, hield jsig man welke men daarvoor zou kunnen
Moll, """"'"""'vinden. 'I Is hij die alle jare kdsteloos de
geiten kweekt die alle jare verlot worden in
de prijsdeeling der H. Familie en in de jaar-
lijksche vergadering van den geitenbond.
Eikendeen kent hein genoeg.
Dan nog den Eerw. Heer Schram, der, nieu-
den geitenbond Het Melkkoeitje voor zijne
ingeschrevene dieren, eenen luisterrijken pnjs-
kamp.
't Krielde er van 't volk zelfs waren afge-
(veerdigden gekomen, van oe omliggende gm-
tenbonden, om den prijskamp te bezichtigen.
Mengelwerk van 't Nieuwsblad van YperNr 611 wen, hielden op; zij deden den geknielde vuisten op den grond, zoo meende hij, maar
1 rechte staan, en namen zijnen blinddoek van I bij ea gevoelde niets dan koud gebeente, en
I snakte zijn arms op; hij erging en zocht de
aarde,maar 't was al nattigheid dat hij vond
hij
E11 dan, spijts zijne schoone woorden,
moest hij op zijne knie'n zitten, met samen
gevouwen handen en't rozenhoedjetusschen
de vinger», gelijk iemand die biddende is,
en daar in 't slijk blijven zitten, terwijl de
rooverseenen kring rond hem maakten, vloek
ten en tierden, al dansende en springende,en
nu hem eenen schup, dan eenen slag gaven,
dat er de arme bloed van duizelde en zonder
gevoelen scheen. Hij bleef nochthans ueder-
geknield; geen woord en sprak hij meer,
geen enkele poging en deed hij om los ol
weg te zijn. Misschien, als ware christen,
dacht hij: sterve ik, 't is als martelaar voor
t Geloof en voor den godsdienst.
De wreedste der bende deed de andere
stille staan en zwijgenMet eene zware stem
me, die weergalmde in de stilte van den
nacht, ging hij een gezang op, dat nietkwa-
lijk en geleek aan het kerkgezang, en waar
in er wat halflatijnsche woorden kwamen,
tusschen de yuilste dingen en de ijselijkste
blasphemien. Als hij gedaan had, juichte
geheel de bende toe, en lachte dat het klet
terde. Dan schreeuwden zij al te zamen iets
anders, dat begon met het woord requiem,
lijk in een uitvaart, maar dat verder onver
staanbaar was; en,al datzingende, zwierden
zij wederom rond dea ongelukkige en mis
handelden hem.
Deze en twijfelde niet of zijne laatste ure
was gekomen, en hij bereiddezijne arme ziel
inwendiglijk tot de dood.
De Geuzen, moê van springen en schreeu
voor zyne oogen.
't Was bijna zoo klaar als bij dage, want
dat bloote plein was door het schoonste ma
neschijn verlicht. De zeven roovers stonden
voor den man, en zwegen wat; een oogenblik
later zei een van hun, al wijzende met zijne
vinger naar de kroone van de naaste boomen
Ziet eens daar, bezijds u heft uwe
oogen op dan, de papen begraven de dooden
in den grond, maar de Geuzen begraven ze
aan de boomen, is dat niet schooner
De brave landbouwer was bezig met vrij-
ven aan zijne oogen, die in 't eerste blind
waren, door het spannen van den doek, en
die nu nog schemerden. Hij stond daar zoo
aardig,niet wetende wat hij eraan had,noch
waar hij was. En dan, met die wreede ge
wapende moordenaars voor hem, die grijns
den lijk spoken, en blikten lijk duivels! Hij
sloeg zijn oogen naar den kant, die door den
spreker aangewezen was, en zag een reesem
menscheugeraamten, die slingerden aan de
takken en rutteldeu in den wind. Ouvrijwil
liglijk gaf hij eenen schreeuw van schrik en
sloeg zijne handen te gader.
De vrijbuiters schoten in eenen lach; en
een die bijjhen stond zei: Hij gaatbidden
geloof ik! en, dat gezeid hebbende, gaf hij
hem eenen stuik op zijne borstjde man moest
achteruit wijken; zijne hielen haperden aan
iets, en hij vloog achterwaarts over,zoo lang
als hij was.
Proficiat, mijn man! zei de Geus, die
hem ommegestoken had;gij ligt daarin goed
gezelschap: uitgestrekt op drie papen
lees nu maar uwen paternoster!
Inderdaad de Couckelaai sche landbou
wer had met zijnen voot gebotst tegen eeil
dood lichaam, waarover er nog twee te rekj u
lagen en hij was in geheel zijne le»"»*
alle drie nedergevallen. Hij wilde
en, om beter te kunnen, duwde
E. H. Do Keukelare, pastor te Zuid-
schote, is Zondag aldaar overleden in den
ouderdom van 53 jaar.
E. 11. Verlende, pastor te Autryve, is
den 11 Mei aldaar overleden in 56 jarigen
ouderdom. Hij was voortijds onderpastor op
SintPieters bier ter stede.
Maandag is te Loo overleden M. Edw.
Verlende, lid van den provincialen raad van
West-Vlaanderen.
De Zeer E. H. Kano nik Rembry, vika-
ris-generaal van het bisdom Brugge, is
Dinsdag in die stad overleden. De afgestor
vene, geboren te Meenenial835, was ridder
der Leopoldsorde.
Heden voormiddag werd in Sint Jacobs-
kerk begraven weleerweerde Heer Joseph
Laridon,leeraar aan het bisschoppelijkcolle-
ge onzer stad.
De duurbare afgestorvene werd te Thou
■out geboren den 4 Maart 1876. Hij deed
zijne studieën aan 's heiligen Lodewijks
college te Brugge en aan het klein Seminarie
van Rousselaere. In het groot Seminarie
getreden werd hij tot priester gewijd den 27
Mei 1899. Na eene bijzondere bereiding aan
de hoogeschool te Leuven werd hij opvol-
gentlijk leeraar in Mathesis aan de colleges
te Moeskroenen te Yper.
Het afsterven van weleerweerden Heer
Joseph Laridon is voor zijne zusters eene
harde beproeving. Hun troost weze 't gedacht
dat Gods heilige wil volbracht is, en de vaste
overtuiging dat de geliefde overledene bij
zijne ouders is in den Hemel, en dat Hij
daarboven voor hen za! bidden zoo hij hier
op aarde voor ben te bidden plag. Voor al
zijne vrienden, voor het zoo hard beproefde
St Vincentius College waar hij werkzaam
was, is die haastige dood een gevoelige slag
en een onvergetelijk verlies. Groot was de
toeloop tot de rouwplechtigheid in St Jacobs
kerke Trouwens 't en waren de katholieke
famielieën van Yper alleene niet die er aan
deel namen maar ook nog eene groote
menigte priesters en wereldlijken, die van
verre en bij er naartoe gekomen waren. Die
buitengewone toeloop van volk gaf genoeg
te kennen en toonde klaar dat We'eerweer-
de Heer Joseph Laridon waarlijk bemind
en hooggeacht was en dat zijn afsterven
algemeen betreurd wordt.
De goede Priester-Leeraar ruste in vrede.
Jules Moniez, schilder, wdr van Maria
Legrand en Maria Vanneste,strijkster,beiden
te Yper.
Petrus Deweerdt, koopman en Julia Van-
de Brycke, dienstmeid, beiden te Yper.
Petrus Scheidsman, landwerker te Dadi-
zeele, verblijvende te Yper en Maria Deman,
kantenwerkster, te Moorseele.
BURGERSTAND VAN YPER
van den 10 tot den 17 Mei '1907
Geboorten
Milleville Maurits, Kemmelsteenweg.
Vanmaekelberpdi Margareta, Bukkerstraat.
Carpentier Norbert, Groote Markt.
Kerrinekx Oermana, Gartonstraat.
De Rop Maria, Meenensteenweg.
Raekelboom Margriet, St Jacobstraat.
Donck Franz, Lombaardstraat.
Huwelijken
Ferrand Emiel, kleermakersgast en Duprez
Valentine, dienstmeid, beiden te Yper.
Baesen Hendrik, policieagent te Antwerpen
en Meersseman Emma, kleermaakster te Yper.
Overlijdens
Lahousse Rachel, 7 m. Nêerstraat.
Demeyer Hector, IS j. kaporaal bij het 3» linie
regiment, Statiestraat.
Ghristiaens Jules, 20 j. z. b. ongehuwd, Lange
Thouroutstraat.
Coutrez Emiel, 50j. timmerman, echtgt Beek
Emma, Boomgaardslraat.
Gillebert Virginie,72 j. z.b.wwe Soenen Karei,
Poperinghe steenweg.
Dieryck Eugenie, 50 j. naaister, echtgte, Cor
nells Alfred, Dixmudestraat.
Laridon Joseph, 31 j. priester, leeraar bij het
Bisschoppelijk Kollegie, Meenenstraat.
Leuridon Rachel, 2 j. Korte Thouroutstraat.
Baillevier August, 74 j. langzager, wdr Soe-
taert Lucie en Tytgat Hortence, Zonnebeke
steenweg.
BURGERSTAND VAN VLAMERTINGHE
Geboorte
Pyck Rachel d. v. Achiel en Marie Uzeel.
Huwelijken
Eduard Boudry.telefoonwerker en Marie Van-
dooren, dienstmeid, beiden te Vlamertinghe.
Henri Vandamme, landbouwer en Melani»
Goeman, z. b. beiden te Vlamertinghe.
in eene krampachtige beweging, draride
om, en sloeg zijne oogen nederwaarts
't Was al menschenbloed dat hij zag!
Om de liefde Gods, helpt mij opstaan
om de liefde Gods, menschen! riep hij uit
Dat is een stoute kerel,zei de Geus met
den rosten baard, en kermen dat hij kan
Benauwd van wat gesteven bloed, zei
een anders. Rolt hem eens schoone daarin
En roepen doet hij om opgerecht te
worden, hij die zes voeten lang is, en wel
veertig jaar oud 1
Wij gaan hem algelijk moeten ophel
pen; 't en is daar inderdaad geen aangenaam
liggen.
En hij greep hem bij den arm, en sleepte
hem van de lijken. Oordeelt hoe de man ge
steld was met zijn aanzicht bleek van ver
schot,en zijne banden en zijne kleederen
geheel in bloed En hadden zij hem dan
gerust gelaten of weggezonden 1 maar neen
hij moest, spijts zijnen dank en afkeer, alles
bezien dat in 't ronde was, en luisteren naar
al hetgene de moordenaars vertelden en
ieder van hun deed zijn beste om gruwelen
te verhalen, en zijne eigene wreedheid en
onmen8chelijkheid op te helderen.
Ziet gij dat boven uw hoofd daar zoo
zei de eene, al twaalf geraamten toogende,
die half verslonden van de roofvogels aan
de takken van eenen boom slingerden, 't is
ik die ze geheel alleen daaraan gehangen
heR». Het zijn papen gelijk gij, en gij ver
dient het zelfde.
J^En ik dan zei een tweede; 'ten is
and gelijk ik Komt hier en hij
pte den landsman bij den kraag voort,
'.'■Vet gij die drie zwarte liggen Het zijn
door mijn hand hier dood gesteken.
Neen in Nederland en is er geen Geus, die
er zoo vele naar de andere wereld gezonden
heeft
Wat hebt gij gedaan al te male
schreeuwde de vent met zijnen rosten baard:
laat mij spreken van de vier en-dertig
hoofden, die ik alleen doen vallen, en van
die twee felle Spanjaards, die ik hier inge
bracht heb Ik had eens geern geweten in
welke plaatse van 't lichaam een menscli
moet getroffen zijn om meest te lijden en t
daar, daar aan dien eik, heb ik een ure lang nooit kunnen peizen dat er zulke wanschep-
ier twee vreemde seis, met zulke redens op de lippen en van
Nog geen twee dagen nadien, zoo verze
kerde men mij dat het twee jonge jesuiten
waren van Douaai, in Yrankrijk. Ik wierd
toch met den oogenblik zoo spijtig en zooi
gram op mij zeiven, dat ik al de jesuiten van
de wereld naar den afgrond wenschte, en
wel tien keeren zwoer van gze allen te
dooden, en van nooit niemand meer te
sparen
De gevangene zweeg en beefde; hij en had
gezocht, op het lijf' dier
lafaards, om het te vinden. Gij hadt ze
moeten zien krullen en hooren schruwelen,
als ik met mijnen dolk rond hun herte tastte?
Ik weet het nu, waar dat de papen gevoe
ligst zijn Wacht maar tot dat ons leger uit
Oostende zal gebroken zijn, en 't overige
van 't spaansche leger vernietigd zal hebben;
het zal er schuw gaan met uws gelijken.Dan
en sparen wij niemand meer, noch en laten
ons door geene smeekingeu, door geene
edens meer tot medelijden overhalen, gelijk
het eertijds gebeurd is ik stampvoete uog
van spijt als ik er op peize.Twee jongelingen
uit Engeland waren tusschen mijne handen
gerocht, op het oogenblik dat zij gingen
inschepen tusschen die felle vuisten hier
en konden zij niet meer roeren. Ik maakte
mij al veerdig om ze te binden en te hangen.
Maar ja, ik bezag ze te lang, mijne handen
begonnen te beven. Zij waren toch zoo jong; i
hun wezen was zoo smeekende hunne
tranen blonken lijk perels in hunne bruine
oogen, en hun lang haar viel als geschilderd
langs hunnen witten hals Voor den eersten
keer in mijn leven voelde ik mijn bloed naar
mijn herte gaan, en voor den laatsten keer
van mijn leven kreeg ik medelijden met
iemand. Bij Da zonder te weten wat ik deed,
ontknoopte ik de koorde, en zei ik tegen de
jongelingen Gaat voort, gij hebt mij
oewogen en maakt dat ik u niet meer en
zie
op de lippen
zulk een bloeddorstigen aard, door de zonne
verlicht waren.
De vier andere vertelden beurtelings ook,
met vloeken en verwenschingen ertusschen,.
hunne euveldaden aan den armen landbou
wer, die ze ten meerderen deele niet meer
en hoorde. Hij en bezag nooit de sprekers,
maar hij beefde van vreeze en eiken keer
dat er een van die schrikkelijke woorden
uit hunneu mond kwam, waaraan hij niet
gewend en was, steef zijn bloed in zijne-
aders. Alleenlijk wierp Hij van tijd tot tijdi
eenen oogslag op de lijken, die rond hem
hongen of uitgestrekt lagen in geheele
plassen bloed, maar spreken en kon hij
niet.
Het gaat dag worden, zei de roste
geus, die eenig gezag op de andere scheen
te hebben, als de laatste gedaan had met
vertellen. Wat gaan wij nu doen met dien
vent ik ben hem moê
Laat hem loopen, gij ziet wel dat hij"
nooit geen kwaad en zal doen.
En dat meer is, hij zal in de wereld
onze vrome daden verkondigen, eu men zal
weten en onthouden wat de Geuzen kunnen
en durven.
En komt hij ons te verraden
{'t Vervolgt.\
A
ULlou Ziioi» uot/11 e tv ,r-y-
doir E. H. V. HUYS
VERBODEN NADRUK