ME.XGELMAREN BAEELANDT VAN ALLES WAT Gezegende huwelijken De wet op de mijnen Een nieuwe hertog van Bra- band en graaf van Vlaan deren. het rooken Tegen Noordpooltocht I Sterfgevallen Huwelijksafkondigingen der ouders brachten. Eenigen lijd later werd het lijk opgevischt en naar de ouderlijke n r. I woning overgebracht. I «stor Daens erg Z16K I Men oordeele over de smart der ongelukkige - 'ouders. Wij lezen in een brusselsch blad dat M Pieter Daens aan eenen opsteller zou ver klaard hebben dat de toestand ran zijnen broeder zeer verergerd is. Van uur tot uur gaat het slechter. Hij ligt nu voortdurend te bed en kan zelfs bet hoofd niet meer oprichten. De doctors zijn niet zonder vrees de hertziekte doet altijd voortgang, en het bloed dringt reeds in loDgen en hersenen. Het is de volkomen# uitputting. Het is het einde dat nadertalle hoop is verloren, pastor Daens is in doodstrijd. Uit Leest schrijft men, dat verleden jaar drie zustere op denzelfden dag in den echt traden. Te dier gelegenheid was het dorp in volle feestnu hebben ieder der zusters eenen tweeling gekocht en elke tweeling is samen gesteld uit eenen Jongen en een meisje De minister van nijverheid en arbeid, M. Hubert, heeft de neerlegging van het wets ontwerp betrekkelijk de mijnen, in den Senaat, doen voorafgaan van de volgende verklaring Met het wetsontwerp op de mijnen in te trekken,heeft het vorig kabinet onder andere voor doel gehad, aan het kabinet toe te laten in volle vrijheid te oordeelen over hetgeen de toestand zou vereischen. Na de zaken onderzocht te hebben, heeft het kabinet geoordeeld dat het behoorde opnieuw aan het Parlement het ontwerp voor te leggen, zooals het door de Kamer der volksverte genwoordigers gestemd geweest is, en het is daartoe door den koning gemachtigd. BOESINGHE Donderdag avond hebben eenige kwaaddoe ners de herberg In St Hubert gehouden door Leon Verbrugghe, bestormd en de ruiten met geweerschoten verbrijzeld. De verbruikers die in de herberg zaten, namen verschrikt de vlucht. De policie is op het spoor der daders. BECELARE Sedert eenigen tijd ontstaan er nogal dikwijls branden, den eenen koer hier den anderen keer daarin debosschen rondden Reutelhoek, op de grenzen van Zonncbeke, Gheluvelt en Bece- lare gelegen. Verleden week hebben er ten minsten vijf branden uitgebroken. De landbouwers en ge buren konden bet vuur blusscben vooralleer Een vijftigtal schoone geiten waren er ten toongesteld; en, voor de eerste maat kon uren er zich een gedacht van maken hoe de v lamer- tinghenaars hunne betten weten te kweeken. Iedereen «vasverwonderd daar zooveel schoone, kloeke, goedgevormde melkgeefsters te zien. De dieren welke meest de aandacht opwekten waren de twee prachtige geiten, van zuiver herteras, van heer Burggraaf du Pare, ®^re" voorzitter van den bond eu de drie bokken van het sijndikaat. Deze laatste mogen waarlijk zeldzaamheden genoemd worden. Schooner bokken had nog nooit iemand gezien Om 3 ure en half begon de jury,samengesteld uit twee vreemde geitenboertjes,aan de seurmg, Op hun duizend gemasken en met ware vakkenis hebben zij de prijzen toegekend als volgt i. Jonge geiten met hoorns) 1. prijs, medalie, Hector Hoflack 2. Achiel Degeest Hier waren slechts twee mededingers. Zooals wen proost en opvolger van den E. H. De Poorter (inrichter van den bond). Dooi dee uwer welken bij aan den dag legt zal bij z voorzeker zijnen voorzaad weerdig weten te maken. Hij ook legt er zijne leden aan en wei ki uit al zijne krachten tot den groei en bloei van bet syndikaat. Ook heben wij nog den heer Penningmeester Jules Desmyter, een man uit een stuk, juist ge schikt om zoo eene taak te volbrengen en die 'door zijn vakkennis nog het meest bijgebracht heeft lot de goede inrichting van den prijskamp. En eindelijk hebben wij nog de tien wijk meesters en den sctirijver die all m met te misprijzen zijn voor soortgelijke zaken Dus, een sijndikaat dat onder zulk wijs bestier staat moet groeien en bloeien. Eere dus aan die achtbare Heeren buren konden bet vuur blusscben vooralleer het eene grootere uitbreiding nam. Negtans zijn men ziet heelt den twee P J Volgens de overleveringen vanhetSpaansch hof,moet de kroonprins van Spanje,tusschen zijne ontelbare eeretitels, ook dezen voeren van hertog van Braband en graaf van Vlaanderen, daar Spanje nooit officiëei de afscheiding van onze gewesten, in de 16e eeuw gebeurd, heeft willen erkennen. Een fruitjaar Alles voorspelt dat 1907 een overvloedig fruitjaar zal zijn. Het steenfruit belooft zeer veel. Ook zullen er vele peren, appels en aardbeziën zijn. Daar de zoogezegde ijsheiligen zich zeer braaf en... warm toonen, zal de fruit oogst buitengewoon opbrengen. drie stapels gezaagd hout opgebrand. Men denkt dat er kwaadwilligheid in 't spel is, want: Op een morgen was er brand ontstaan ia' een houtstapel die gedeeltelijk gebluscht wierd; 's anderendaags binst dat men een begin van brand, wel tien minuten verder in 't bosch, irachtte te overmeesteren, ontstond er opnieuw brand in dezen stapel, die dezen keer geheel vernield werd. Een streng onderzoek is geopend. Verledene week woensdag heeft Alois Devlier eenen stamp gekregen van zijn peerd geluk kiglijk is het niet erg zijn been is wat gezwol len, maar hij beeft grene andere ongemakken. Met hem eenige dagen gerust te houden, hij zal er van afzijn. Maar had hij moeten eenen stap verder van zijn peerd staan, het kon hem hel leven kosten. Zij is zoo waar. de vlaamsche spreuk die met een paard uitgaat, gaat mei zijn meester uit. Sedert dat de eene steenbakker ua de andere ziek naar huis komt, groeit de bond gedurig aan wij zijn reeds aan 69 leden en voorgaande jaren hebben wij nooit aan 60 kunnen geraken. Waar zitten de achterblijvers Het is nog tud Twee geboorten bij Honoré Vandamme Cannaert.en bij Cyriel Bekaert-Bataillie,bachten de oude knechtenschooi, waar Louis üefever gewoond heeft. OOSTVLETEREN Zaterdag nuchlend vroeg, was Seraphyn Devos, een brave landman van onze gemeente, na eerst gekernd te hebben, naar zijn werk gegaan hij was aan 't uitrotenvan bosch. Hij en begeerde zijn et^n niet mèe Ie doen en vroeg dat de kinders het rond ten achten zou den achter gedregen hebben.Ten gestelden tijd< gingen de kinders naar vader en ze vonden hem slapen. Ze riepen en schudden hem, maar vruchteloos: vader was alreeds een lijk. Hij was rond de 30 jaar. De man laat eene weduwe en 9 kinderen achter, waarvan ver scheidene minderjarig. Men kan toch niet genoeg herhalen dai de dood komt als men er het minst aandenkt, en dat men daarom altijd behoort bereid le zijn. toegekend worden de hoedanigheden van het geitje lieten zulks niet toe. 2. Jonge geiten (gonder hoorns 1. prijs, medalie, M. Burggraaf dn Pare 1. Henri Derycke 2. Basile Devos 3. Leopold Declercq 4. Ben. Vankemmel 5. Ch.-L. Valcke 6. René Beun 3. Volwassen geiten met hoorns) 1. Prijs, medalie, Jules Riem 2. Emiel Malbrancke 3. Petrus Vandevyver 4. Henri Hayaert 4. Volwassen geiten (gonder hoorns) Hier was men verplicht twee categoriën te maken in plaats van eene. a) met 6 tanden alléén 1. prijs, medalie, M. Burggraaf dn Pare 2. Theodoor Parrein 3. Amand Vandevijver b) met meer dan 6 tanden. 1. 2. 3. 4. 5. Een middel wordt aangeduid om het roo ken te staken. Het zijn de Russische genees- heeren Skoulsky en Kolomettzet die het gevonden hebben en met veel bijval op hertstochelijke rookers toepasten. Het bestaat eenvoudig hierin dat de rooker, vooraleer pijp of sigaar aan te steken, zich den mond spoele met eene oplossing van zilvernitraat, aan 0,25 per honderd. Wanneer hij daarna aan het rooken gaat, verwekt de nicotine in den mond zulk afsohuwelijken smaak, dat men voor lang van pijp ea sigaar afkeerig is gemaakt Den 30 Mei zal de Hertog van Orleans te Oostende seheep gaan aan boord van de Belgica, om een ontdekkingstocht in de Noordpoolstreken te ondernemen. YPER Zaterdag namiddag, rond 3 ure, ging de 14 jarige Emiel Rosseel, uit de Bukkerstraat, met eenige maatjes zwemmen in de vaart van Yper naar Komen, op 't grondgebied van Voorme- zeele, achter de Laatsten Stuiver tusschen de steenwegen van Keaimel en Waasten. Het water is nogal diep op deze plaats en de onvoorzichtige knaap verloos grond en ver dronk. Zijne makkers vluchtten weg metde kleederen van den versmoorde, die zij naar de wo ling EERE AAN BELG1E. Alle handelingen over geneeskunde spreken van de Waltherypil (Belgisch voortbrengsel), als het beste, heil zaamste en krachtigste zuiveringsmiddel tegen slijmen en alle onzuiverhedeni van 't bloed. HOUTHEM Dinsdag morgen werd op omtrent 200 meters van de brug het lijk opgehaald van den genaam- den J.-B. Bliek, mostaardkoopman te Waasten, 33 jaar oud. Men denkt dat de drenkeling bij ongeluk in het water gesukkeld is.Het lijk werd dinsdag avond naar Waaslen overgebracht. VLAMERTINGHE M. Camiel Horelbeke, landbouwer, is heden Vrijdag uit Antwerpen, met het schip Kroon land naar Amerika vertrokken om aldaar (fortuin te zoeken. Zondag had de broeder van M.HenriHaelewyn, landbouwer, wonende langs de Galgestraat, ter gelegenheid der kermis hem een bezoek bracht. 's Achternoens haalden zij het peerd, die verkocht was, uit den stal om eens te doen draven toen de ongelukkige broeder zulk een |iaa7bq deli{ge"meeaë vërgadering"van den geweldigen hoefslag op de borst kreeg dat erI te komen bijwonen verschillige ribben gebroken zijn. Zijn toestand was zoo onrustwekkend dat men hem 's nachts de H. Gerechten toediende. Nu is hij aan de beterhand. prijs, medalie, Henri Flou Tbeophiel Quartier Jules Malbrancke Henri Deprince Theophiel Hayaert 5. Bokken {gonder hoorns) met 4 of meer tanden I. prijs, medalie, Edward Gryson. 6. Bokken onder hoorns) mei 2 of ms-r tabden 1. prijs, medalie,Syndikaa!bok,(lHj J. Desmyter) 2. We Gil lioeu,(gezeid Roze Duran) S-'ffens daarna hui de prijsdoeling plaats in het Gemeentehuis. Dan volgde de verloting der prijzen voor de nii-t geprimeerde.dieren. Die vielen nogal wel en iedereen trok welgezind naar huis... 's Avonds om 7 ure gaf het bestuur een avondmaal aan de wijkmeesters en juryleden. De wijkmeester Deroubaix stelde, in name van al de wijkmeesters een heildronk in aan den bestuurraad. Dan namen denEerw. Heer Proosten vervol gens den Heer Schatbewaarder het woord en drukten aan de wijkmeesters de hoop uit dat zij zich zoo onbaatzuchtig als vroeger van hunne taak zouden kwijlen, want, zegden zij, de onbaatzuchtigheid is hetbijzonderste middel 0111 een dergelijk werk in stand, ie houden. Alzoo, band in hand, en in volle broederlijk heid zal men werken en voor uitstreven tot meerderen bloei van den Vlamertingschen geitenbond Zou een werk, dat in handen is van zoo een wijs bestuur, als dat der geilenbond, kunnen tenietegaan? Neen voorwaar. Dat ze dus maar zeggen. Er is niets dat kan blijven oi houden op VlamertingheMet ervaren mannen als deze zal en moet het blijven duren. Eerst en vooral heeft men den Heer Eere voorzitter Burggraaf M. dn Pare die maar altijd voort den geitenbond met raad en daad onder steund. Heeft hij zich niet geweerdigd in October atst de algemeeae vergadering van den bond te komen bijwonen Dinsdag laatst was hij afwezig, toen den prijskamp plaats had; doch, woensdag, nauwe lijks ingekomen, ging hij reeds het geld, dal zijne beide geiten in den prijskamp gewonnen hadden, weder in de kas van den bond storten. voorzitter Jules P. S. Dezen keer is het toch met 't geld vandendisch niet dat den prijskamp gehouden is geweest. WERK Een inwoner van Eerneghem was op reis gegaan naar Brussel, 't Eu mocht .nochtans niet veel kosten. Hij wilde dat een we.nig ai il gesparig doen hij miek gebruik van eene abonnementskaart die niet meer geldig was. Te Brussel werd de zaalwachter der slatie zulte» gewaar en, de eene dommigheid bij de. andere voegende, trachtte hij dezen om te koopen. De zaalwachter hoorde al die oor niet, lijk het zijn plicht was, en tegen den reiziger werd proces-verbaal opgemaakt. Zaterdag nu moest hij voor de rechtbank van Brugge verschijnen, die hem veroordeelde lot 8 dagen en 26 fr. boete cu 20 fr. schadevergoeding aan den Staat te betalen KIND MARTELAAR TE BRUSSEL Een koppel, levende op zijn Behels, B. en vrouw W vestigden zich voor e n zestal we nen op eene kamer in de St-Ghislenusstraat. Twee kinderen waren reeds uit die betrekking geboren, een meisje en een jongentje, oud 2 e.i 4 jan-. Bij gebrek aan verzorging werden zij naar S. Pietersgasthuis overg bracht. Het meisje stierf. Voor 14 dagen, werd het jongentje lerug aan zijne ouders toevertrouwd. Het kind werd meestal alleen gelaten. Mev. I). voornaamste huurster,hoorde den kleinen dikwijls kermen, doch durfde geene klacht indienen. Vrijdag was het kind nogmaals alleen. Mev. D. hoorde het weeneu en ging in de kamer met een tweeden sleutel. Het arme knaapje la,; er uitgemergeld op een slordig btd en geleek een geraamte. Uit eene wonde aan den neus vloeide bloed. Mev. D. droeg hel kind naar het St - Pieters gasthuis. Als B. e 11 zijne minnares des avonds wederkeerden, wilden een duizendtal vrouwen hen lyncheeren. Vrouw W. werd vastgegrepen en meer dan 500 meters bij de haren voortgesleept over den grond. B. onderging hetzelve lot en bleef bijna dood ter plaat u De agenten Verleyen en Mettewie moesten de sabel trekken om B. ea zijne minnares uit de handen d r vrouwen te halen. De opgewondene menigte dreigde zelfs met de afbraak van het huis, indien Mev. D. de ont aarde ouders nog terug innam. Deze werden onder het oorverdoovend ge- Zijn rijk begaafde geest, die in al zijne lessen doorstraalde, miek hein welhaast be kend als een buitengewoon leeraar in het vak. Zijn aangename inborst, zijn edelmoe dig'hart won hem de genegenheid en het vertrouwen zijner leerlingen. Zijne steeds bereide dienstveerdigheid, zijne vriendelijke gulhertigheid, zijne pries terlijke zelfverloochening dwongen de helde en de achting af van alwie ooit met hem omging.Zulks gevoelden de jongelingen vóór wie hij noch tijd noch moeite spaarde; zulks ondervonden die talrijke oud-leerlingen, die altijd bij hem met opene armen ontvangen wierden: maar best nog zouden dit getuigen de priesters die met hem samen wrochten aan het opleiden der jeugd. Hoe jammer dat zulke verdienstvolle lee raar, zulke ieverige priester aan aller genegenheid zoo vroegtijdig ontnomen werd. Hoeveel mocht meu uog van hem verwach ten.... doch de Heer beschikte er anders over. Zijn heilige wil geschiede.Hij aanhoore de gebeden der talrijke vrienden en leer lingenen vergelde in de eeuwigheid de verdiensten van zijuen Priester. jouw van het volk naar het commissariaat leid. M. Vanderhaegen, politieofficier, heeft een streng onderzoek ingesteld. ftpitprmriiskamnl Dan hebben wij den heer I Delie, den vriend der werklieden, de ervarend- Dinsdag laatst, zijnde kermisdinsdag, hield jsig man welke men daarvoor zou kunnen Moll, """"'"""'vinden. 'I Is hij die alle jare kdsteloos de geiten kweekt die alle jare verlot worden in de prijsdeeling der H. Familie en in de jaar- lijksche vergadering van den geitenbond. Eikendeen kent hein genoeg. Dan nog den Eerw. Heer Schram, der, nieu- den geitenbond Het Melkkoeitje voor zijne ingeschrevene dieren, eenen luisterrijken pnjs- kamp. 't Krielde er van 't volk zelfs waren afge- (veerdigden gekomen, van oe omliggende gm- tenbonden, om den prijskamp te bezichtigen. Mengelwerk van 't Nieuwsblad van YperNr 611 wen, hielden op; zij deden den geknielde vuisten op den grond, zoo meende hij, maar 1 rechte staan, en namen zijnen blinddoek van I bij ea gevoelde niets dan koud gebeente, en I snakte zijn arms op; hij erging en zocht de aarde,maar 't was al nattigheid dat hij vond hij E11 dan, spijts zijne schoone woorden, moest hij op zijne knie'n zitten, met samen gevouwen handen en't rozenhoedjetusschen de vinger», gelijk iemand die biddende is, en daar in 't slijk blijven zitten, terwijl de rooverseenen kring rond hem maakten, vloek ten en tierden, al dansende en springende,en nu hem eenen schup, dan eenen slag gaven, dat er de arme bloed van duizelde en zonder gevoelen scheen. Hij bleef nochthans ueder- geknield; geen woord en sprak hij meer, geen enkele poging en deed hij om los ol weg te zijn. Misschien, als ware christen, dacht hij: sterve ik, 't is als martelaar voor t Geloof en voor den godsdienst. De wreedste der bende deed de andere stille staan en zwijgenMet eene zware stem me, die weergalmde in de stilte van den nacht, ging hij een gezang op, dat nietkwa- lijk en geleek aan het kerkgezang, en waar in er wat halflatijnsche woorden kwamen, tusschen de yuilste dingen en de ijselijkste blasphemien. Als hij gedaan had, juichte geheel de bende toe, en lachte dat het klet terde. Dan schreeuwden zij al te zamen iets anders, dat begon met het woord requiem, lijk in een uitvaart, maar dat verder onver staanbaar was; en,al datzingende, zwierden zij wederom rond dea ongelukkige en mis handelden hem. Deze en twijfelde niet of zijne laatste ure was gekomen, en hij bereiddezijne arme ziel inwendiglijk tot de dood. De Geuzen, moê van springen en schreeu voor zyne oogen. 't Was bijna zoo klaar als bij dage, want dat bloote plein was door het schoonste ma neschijn verlicht. De zeven roovers stonden voor den man, en zwegen wat; een oogenblik later zei een van hun, al wijzende met zijne vinger naar de kroone van de naaste boomen Ziet eens daar, bezijds u heft uwe oogen op dan, de papen begraven de dooden in den grond, maar de Geuzen begraven ze aan de boomen, is dat niet schooner De brave landbouwer was bezig met vrij- ven aan zijne oogen, die in 't eerste blind waren, door het spannen van den doek, en die nu nog schemerden. Hij stond daar zoo aardig,niet wetende wat hij eraan had,noch waar hij was. En dan, met die wreede ge wapende moordenaars voor hem, die grijns den lijk spoken, en blikten lijk duivels! Hij sloeg zijn oogen naar den kant, die door den spreker aangewezen was, en zag een reesem menscheugeraamten, die slingerden aan de takken en rutteldeu in den wind. Ouvrijwil liglijk gaf hij eenen schreeuw van schrik en sloeg zijne handen te gader. De vrijbuiters schoten in eenen lach; en een die bijjhen stond zei: Hij gaatbidden geloof ik! en, dat gezeid hebbende, gaf hij hem eenen stuik op zijne borstjde man moest achteruit wijken; zijne hielen haperden aan iets, en hij vloog achterwaarts over,zoo lang als hij was. Proficiat, mijn man! zei de Geus, die hem ommegestoken had;gij ligt daarin goed gezelschap: uitgestrekt op drie papen lees nu maar uwen paternoster! Inderdaad de Couckelaai sche landbou wer had met zijnen voot gebotst tegen eeil dood lichaam, waarover er nog twee te rekj u lagen en hij was in geheel zijne le»"»* alle drie nedergevallen. Hij wilde en, om beter te kunnen, duwde E. H. Do Keukelare, pastor te Zuid- schote, is Zondag aldaar overleden in den ouderdom van 53 jaar. E. 11. Verlende, pastor te Autryve, is den 11 Mei aldaar overleden in 56 jarigen ouderdom. Hij was voortijds onderpastor op SintPieters bier ter stede. Maandag is te Loo overleden M. Edw. Verlende, lid van den provincialen raad van West-Vlaanderen. De Zeer E. H. Kano nik Rembry, vika- ris-generaal van het bisdom Brugge, is Dinsdag in die stad overleden. De afgestor vene, geboren te Meenenial835, was ridder der Leopoldsorde. Heden voormiddag werd in Sint Jacobs- kerk begraven weleerweerde Heer Joseph Laridon,leeraar aan het bisschoppelijkcolle- ge onzer stad. De duurbare afgestorvene werd te Thou ■out geboren den 4 Maart 1876. Hij deed zijne studieën aan 's heiligen Lodewijks college te Brugge en aan het klein Seminarie van Rousselaere. In het groot Seminarie getreden werd hij tot priester gewijd den 27 Mei 1899. Na eene bijzondere bereiding aan de hoogeschool te Leuven werd hij opvol- gentlijk leeraar in Mathesis aan de colleges te Moeskroenen te Yper. Het afsterven van weleerweerden Heer Joseph Laridon is voor zijne zusters eene harde beproeving. Hun troost weze 't gedacht dat Gods heilige wil volbracht is, en de vaste overtuiging dat de geliefde overledene bij zijne ouders is in den Hemel, en dat Hij daarboven voor hen za! bidden zoo hij hier op aarde voor ben te bidden plag. Voor al zijne vrienden, voor het zoo hard beproefde St Vincentius College waar hij werkzaam was, is die haastige dood een gevoelige slag en een onvergetelijk verlies. Groot was de toeloop tot de rouwplechtigheid in St Jacobs kerke Trouwens 't en waren de katholieke famielieën van Yper alleene niet die er aan deel namen maar ook nog eene groote menigte priesters en wereldlijken, die van verre en bij er naartoe gekomen waren. Die buitengewone toeloop van volk gaf genoeg te kennen en toonde klaar dat We'eerweer- de Heer Joseph Laridon waarlijk bemind en hooggeacht was en dat zijn afsterven algemeen betreurd wordt. De goede Priester-Leeraar ruste in vrede. Jules Moniez, schilder, wdr van Maria Legrand en Maria Vanneste,strijkster,beiden te Yper. Petrus Deweerdt, koopman en Julia Van- de Brycke, dienstmeid, beiden te Yper. Petrus Scheidsman, landwerker te Dadi- zeele, verblijvende te Yper en Maria Deman, kantenwerkster, te Moorseele. BURGERSTAND VAN YPER van den 10 tot den 17 Mei '1907 Geboorten Milleville Maurits, Kemmelsteenweg. Vanmaekelberpdi Margareta, Bukkerstraat. Carpentier Norbert, Groote Markt. Kerrinekx Oermana, Gartonstraat. De Rop Maria, Meenensteenweg. Raekelboom Margriet, St Jacobstraat. Donck Franz, Lombaardstraat. Huwelijken Ferrand Emiel, kleermakersgast en Duprez Valentine, dienstmeid, beiden te Yper. Baesen Hendrik, policieagent te Antwerpen en Meersseman Emma, kleermaakster te Yper. Overlijdens Lahousse Rachel, 7 m. Nêerstraat. Demeyer Hector, IS j. kaporaal bij het 3» linie regiment, Statiestraat. Ghristiaens Jules, 20 j. z. b. ongehuwd, Lange Thouroutstraat. Coutrez Emiel, 50j. timmerman, echtgt Beek Emma, Boomgaardslraat. Gillebert Virginie,72 j. z.b.wwe Soenen Karei, Poperinghe steenweg. Dieryck Eugenie, 50 j. naaister, echtgte, Cor nells Alfred, Dixmudestraat. Laridon Joseph, 31 j. priester, leeraar bij het Bisschoppelijk Kollegie, Meenenstraat. Leuridon Rachel, 2 j. Korte Thouroutstraat. Baillevier August, 74 j. langzager, wdr Soe- taert Lucie en Tytgat Hortence, Zonnebeke steenweg. BURGERSTAND VAN VLAMERTINGHE Geboorte Pyck Rachel d. v. Achiel en Marie Uzeel. Huwelijken Eduard Boudry.telefoonwerker en Marie Van- dooren, dienstmeid, beiden te Vlamertinghe. Henri Vandamme, landbouwer en Melani» Goeman, z. b. beiden te Vlamertinghe. in eene krampachtige beweging, draride om, en sloeg zijne oogen nederwaarts 't Was al menschenbloed dat hij zag! Om de liefde Gods, helpt mij opstaan om de liefde Gods, menschen! riep hij uit Dat is een stoute kerel,zei de Geus met den rosten baard, en kermen dat hij kan Benauwd van wat gesteven bloed, zei een anders. Rolt hem eens schoone daarin En roepen doet hij om opgerecht te worden, hij die zes voeten lang is, en wel veertig jaar oud 1 Wij gaan hem algelijk moeten ophel pen; 't en is daar inderdaad geen aangenaam liggen. En hij greep hem bij den arm, en sleepte hem van de lijken. Oordeelt hoe de man ge steld was met zijn aanzicht bleek van ver schot,en zijne banden en zijne kleederen geheel in bloed En hadden zij hem dan gerust gelaten of weggezonden 1 maar neen hij moest, spijts zijnen dank en afkeer, alles bezien dat in 't ronde was, en luisteren naar al hetgene de moordenaars vertelden en ieder van hun deed zijn beste om gruwelen te verhalen, en zijne eigene wreedheid en onmen8chelijkheid op te helderen. Ziet gij dat boven uw hoofd daar zoo zei de eene, al twaalf geraamten toogende, die half verslonden van de roofvogels aan de takken van eenen boom slingerden, 't is ik die ze geheel alleen daaraan gehangen heR». Het zijn papen gelijk gij, en gij ver dient het zelfde. J^En ik dan zei een tweede; 'ten is and gelijk ik Komt hier en hij pte den landsman bij den kraag voort, '.'■Vet gij die drie zwarte liggen Het zijn door mijn hand hier dood gesteken. Neen in Nederland en is er geen Geus, die er zoo vele naar de andere wereld gezonden heeft Wat hebt gij gedaan al te male schreeuwde de vent met zijnen rosten baard: laat mij spreken van de vier en-dertig hoofden, die ik alleen doen vallen, en van die twee felle Spanjaards, die ik hier inge bracht heb Ik had eens geern geweten in welke plaatse van 't lichaam een menscli moet getroffen zijn om meest te lijden en t daar, daar aan dien eik, heb ik een ure lang nooit kunnen peizen dat er zulke wanschep- ier twee vreemde seis, met zulke redens op de lippen en van Nog geen twee dagen nadien, zoo verze kerde men mij dat het twee jonge jesuiten waren van Douaai, in Yrankrijk. Ik wierd toch met den oogenblik zoo spijtig en zooi gram op mij zeiven, dat ik al de jesuiten van de wereld naar den afgrond wenschte, en wel tien keeren zwoer van gze allen te dooden, en van nooit niemand meer te sparen De gevangene zweeg en beefde; hij en had gezocht, op het lijf' dier lafaards, om het te vinden. Gij hadt ze moeten zien krullen en hooren schruwelen, als ik met mijnen dolk rond hun herte tastte? Ik weet het nu, waar dat de papen gevoe ligst zijn Wacht maar tot dat ons leger uit Oostende zal gebroken zijn, en 't overige van 't spaansche leger vernietigd zal hebben; het zal er schuw gaan met uws gelijken.Dan en sparen wij niemand meer, noch en laten ons door geene smeekingeu, door geene edens meer tot medelijden overhalen, gelijk het eertijds gebeurd is ik stampvoete uog van spijt als ik er op peize.Twee jongelingen uit Engeland waren tusschen mijne handen gerocht, op het oogenblik dat zij gingen inschepen tusschen die felle vuisten hier en konden zij niet meer roeren. Ik maakte mij al veerdig om ze te binden en te hangen. Maar ja, ik bezag ze te lang, mijne handen begonnen te beven. Zij waren toch zoo jong; i hun wezen was zoo smeekende hunne tranen blonken lijk perels in hunne bruine oogen, en hun lang haar viel als geschilderd langs hunnen witten hals Voor den eersten keer in mijn leven voelde ik mijn bloed naar mijn herte gaan, en voor den laatsten keer van mijn leven kreeg ik medelijden met iemand. Bij Da zonder te weten wat ik deed, ontknoopte ik de koorde, en zei ik tegen de jongelingen Gaat voort, gij hebt mij oewogen en maakt dat ik u niet meer en zie op de lippen zulk een bloeddorstigen aard, door de zonne verlicht waren. De vier andere vertelden beurtelings ook, met vloeken en verwenschingen ertusschen,. hunne euveldaden aan den armen landbou wer, die ze ten meerderen deele niet meer en hoorde. Hij en bezag nooit de sprekers, maar hij beefde van vreeze en eiken keer dat er een van die schrikkelijke woorden uit hunneu mond kwam, waaraan hij niet gewend en was, steef zijn bloed in zijne- aders. Alleenlijk wierp Hij van tijd tot tijdi eenen oogslag op de lijken, die rond hem hongen of uitgestrekt lagen in geheele plassen bloed, maar spreken en kon hij niet. Het gaat dag worden, zei de roste geus, die eenig gezag op de andere scheen te hebben, als de laatste gedaan had met vertellen. Wat gaan wij nu doen met dien vent ik ben hem moê Laat hem loopen, gij ziet wel dat hij" nooit geen kwaad en zal doen. En dat meer is, hij zal in de wereld onze vrome daden verkondigen, eu men zal weten en onthouden wat de Geuzen kunnen en durven. En komt hij ons te verraden {'t Vervolgt.\ A ULlou Ziioi» uot/11 e tv ,r-y- doir E. H. V. HUYS VERBODEN NADRUK

HISTORISCHE KRANTEN

Nieuwsblad van Yperen en van het Arrondissement (1872-1912) | 1907 | | pagina 2