SpreeMiaad 52
De Hommelpluk
co J
Ph 1
O .1
O i=-
W
Op Zaterdag 15 October 1910
5 centiemen 't blad
45e jaar. Taïmerk 2328
Te trekken bij den Uitgever, 7* 36, in de Boterstrate, te Yper, en bij 's landsboodschapwezen ofte post, tegen 8 frank jaars
Dagklapper
Evangelie van den 22en
Zondag na Sinxen
Maconnieke godsdiensthaat
mmsÊsa&dÊdteidb&s&dk&'m
Canadeesche en
Belgische liberalen
•a m w m m m w es m
Geen geweld
ROND DE WERELD
Portugaal
Vraok rijk
Duitschland
So Rusland
Concert
Openbare Kunst
Odüon DEMA RRÉ
cn
't NIEUWSBLAD VAN YPER verschijnt *s Vrijdags, en
!s Zaterdags na de markt, tegen 3 fr. 's jaars; 3 fr. en den vrachtloon
buiten Belgenland. Het blad is niet min te trekken dan voor een
geheel jaar en 't wordt op voorhand betaald.
Alles moet vrachtvrij ingezonden worden naar de BOTER
STRATE, Tk 36, te Yper.
Echt en recht, 't oud Volk indachtig
Kinderlijk, niet kinderachtig
Ypersch, Vlaamsch en, bovenal,
God getrouwe ik wezen zal
De bekendmakingen kosten o fr. i5 de reke binnen st blad is 't
o fr. 3o van 's Rechters wegen fr. i overdruk 5 fr. 't honderd. Ieder
boek, waarvan ons twee afdruksels zijn gezonden, wordt besproken.
De Heeren van de Agence Havas, te Brussel, Tk 34, in de
Zilverstrate, en te Parijs, Tk 8, PLACE IVE LA BOURSE, ontvangen
bekendmakingen voor 't NIEUWSBLAD VAN YPER, van al die buiten
Oost-& Westvlaanderen wonen.
van den 15 tot den 21 Oct.
z. 15.— HTkeresia, stichteres der ongeschoei
de Carraelifcten f 1582.
Z. 16. De 270 HH. Martelaars. H. Floren-
tyn, b.
m. 17. H' Hedwig w. hertogin van Polen,
f1243. Zalige Raso, abt van Drongen. —Zalige
Margareta Maria.
d. 18. H. Lucas evangelist, patroon der
schilders en beeldsnijders. Zalige Koenraad
van Leuven.
w. 19. H. Petrus van Alcantra, f 1562.
Zalige Hendrik van Brabant.
d. 20. H Jan Kenti. De vier martelaars
van Schoonhoven in 1572.
v. 21.— H. Hilarion abt. H8 Ursula en hare
11000 maagden mm.
Te dien tijde gingen de Farizeën heen en be
raadslaagden hoe zij Jezus in de woorden zou
den vangen. En zij zondeo hun leerlingen met
de aanhangers van Herodes tot Hem en zij zei
den Meester, wij weten dat Gij oprecht zjjt en
den weg Gods naar waaarheid leert, en U aan
niemand stoort, want Gij kent geen aanzien des
persoons. Zeg ons dus wat dunkt U. is het ge
oorloofd den keizer schatting te betalen of niet
Doch Jezus die hun boosheid kende, sprak: Wat
stelt gij mij op de proef, huichelaars? Toont Mij
de oijnspenning. En zij hielden hem een tienling
voor En Jezus zeide hun Wiens beeld en op
schrift is dit Zij zeiden Van den keizer. Toen
sprak hij tot hen Geeft dan aan den keizer, wat
den keizer toekomt, en aan God, wat God toe
komt.
De vrijmetselaars, degezwoorene vijanden
der H. Kerk, zijn er in geslaagd een Jood,
met name Nathan, als syndicus of burge
meester van Rome aan te stellen
Een heviger, een boosaardiger, een hel-
scher vijand kon de H Kerk niet ontmoeten.
En hij, Nathan, maakt van zijne officieele
bedieningen gebruik en misbruik om zijne
helschegal tegen de H. Kerk en hare verte
genwoordigers uit te braken.
Den 20 September, de verjaardag van de
heiligschendende misdaad der inneming van
Rome, die den schandaligeu roof der pauzè-
lijke Staten voltrok, gaf hem de gelegenheid
om andermaal zijne gal uit te spuwen.
Nogmaals verheerlijkte hij dien schunda-
ligen roof, en dat in eene bewoording dije
hooi end en smaadvolwas voor de H. Kerk
en haar Opperhoof l.En zooverre dreef de
jood Nathan het dat de H. Vader het noodig
vond dadelijk te protesteeren.
De H. Vader sprak aldus
Over twee dagen heeft een man, met
openbare macht bekleed, zich niet verge
noegd nogmaals den dag te herinneren dat
de heiligste rechten van den bezitter der
Romeinsche Staten met de voeten werden
getreden hij verhief de stem om tegen het
katholiek geloof, tegen den Stedehouder van
Christus, tegen de Kerk zelve spotternijen
en heleedigingen uit te schreeuwen. Hij
heeft zelfs de godslastering bij de beleediging
gevoegd en zich in 't openbaar verzet tegen
de goddelijke instellingen der Kerk, tegen
hare Geloofsleer on tegen het gezag harer
Pauzen.
Bij dien haat tegen de Kerk komt na
tuurlijk den haat tegen de christene god
vruchtigheid, en in kwaadaardige en anti
socialen toon hoonde men de godsdienstige
gevoelens van het getrouwe christen volk.
Ingezien deze goddelooze uitvallen, zoo
onbeschoft als goddeloos, kunnen wij niet
nalaten Onze stem te doen klinken en opent-
lijk en krachtdadig te protesteerea tegen
zulkeu smaad en zulke heleedigingen de
Kerk aangedaan door eenen man met open
baar gezag bekleed, en dat in de stad die de
zetel is van den Paus, het Opperhoofd der
Kerk.
Bidden wij God dat Hij zijne goddelijke
Bruid, de Kerk bescherme en verdedige
tegen den laster altijd venijniger, de aan
vallen altijd heviger en de immer ongestrafte
roekeloosheid Onzer vijanden
Zoo sprak Z. H. Pins X.
Op te merken is het dat vele Italiaansche
dagbladen, meest al niet te katholiek, zich
bij de katholieke organen voegen en met
Z. H. den Paus protest aan teekenen tegen
de dui velsche aanvallen van den jood Nathan.
In Belgie alleen worden de zoo smaadvolle
als hatelijke aanvallen van een jood Nathan
goedgekeurd en toegejuicht door de liberale
en socialistische dag- en weekbladen.
Nu, dit levert ons eens te meer het bewijs
dat de onverbiddelijke haat tegen de H. Kerk
de voornaamste drijfveer is der geusche
politiek.
Sommige lieden schijnen daaraan te twij
felen de houding der gansche geuzen pers
in deze omstandigheden moet hen de oogen
doen openen. Immers, haat tegen God,
tegen de H. Kerk, togen den Godsdienst is
alleen in hunue politiek te vinden.
Onlangs bofte een liberaal blad met den
liberalen burgemeester van Montréal, hoofd
stad van Canada, waar, verleden maand,
het H. Sakramentscongres plaats had, een
congres zooals er nog nooit een op de we
reld gehouden werd. De versieringen der
strateD kostten meer dan 2 millioen en half
frank en men rekent dat er op den dag der
processie, die meer dan drie uren noodig
had om voorbij te irekken, er ten minsten
een half millioen vreemdelingen naar de
stad waren toegestroomd.
Ziehier nu hoe Sir Wilfried Laurier,
eerste ministèren het hoofd derCanadeesche
liberalen, zich uitdrukte bij de opening van
dat Congres
Canada, zegde hij, is een land van gods-
dienstige vrijheid en verdraagzaamheid.
De Canadeezen van fransche afkomst zijn
getrouw gebleven aan het geloof dat hun
gebracht werd door Jacques Carlier,
n Champlain Maisonneuve, eu de eerste
zendelingen die dezen bodem betraden.
Ten huidigen dage wordt het vasteland van
Europa gefolterd door twijfel, twijfel
n waaraan Frankrijk deelneemt. Maar de
Fransche Canadeezen blijven getrouw aan
hun geloof, en in dit geloof vinden zij
hunne grootste veiligheid. Zonder eene
Opperste Macht, wat moet er van den
mensch geworden Wat zou het leven zijn,
indien den mensch, belasterd en onrecht-
veerdig behandeld, niet meer verzekerd
ware dat er hierboven eene Eeuwige Ge-
rechtigheid heerscht? Met het christendom
wordt de dood, in stede van eene eeuwige
scheiding, eene eeuwige vereeniging
Eb wel, heeren liberalen, wat zegt ge?
Welk hemelsck breed verschil, eh, tusscüen
een Caaadeesch liberaal en een Belgisch
liberaal De woorden van den Canadeesehen
Minister, hoofd der liberalen, zoo vervuld
van ware vaderlandsliefde en zoo doordron
gen van rotsvaste godsdienstige gevoelens,
bewijzen dat hij door het ware liberalisme
bezield is waarvan onze Belgische liberalen
niet het minste begrip hebben. In Belgie
spannen de liberalen gedurig aan met de
vijanden van 't vaderland en 't koningdom,
om den godsdienst, welken zij haten en ver
achten, te beter te kunnen vervolgen. In
Canada kennen de liberalen maar eene leuze:
Voor Godsdienst, Koning en Vaderland.
Welk hemelsckbreed verschil, niet waar
Vrijdag 7 October en zaterdag 8 October
1910 was er opspraak op de botermarkten
van Poperinghe en Yper van wegens de
boterko ipers tegen de boerinnendie, vol
gens hen, te hooge prijzen vroegen voor de
te koop gestelde boter. De fransche boter-
kntsers zeiden dat ze in Frankrijk geen weg
meer konden met dure boter, en na wat
woorden en weg eu weder loopen, vermin
derden de boerinnen wat den prijs, en alles
liep nog rustig af.
Maar dinsd3g 11 october 11. ging het erger
te Rousselare daar waren de vrouwen dei-
volkswijken overeengekomen geene boter tje
koopen boven de 3 fr. per kilo. Bij het begin
der kleine botermarkt kwam een groep van
meer dan IOO mannen en vrouwen naar de
markt. De boerinnen vroegen 3 fr. 30 tdt
3 fr. 70 per kilo, en daarom wierden zij be-
Jeedigd er oütstond een gedrang, de boter-
manden en de boerinnen werden omgewor
pen, de boter rolde weg, de kleederen wer
den gescheurd, juweelen geraakten verloren
of gestolen; Louise Coopman van Rumbekq,
onder andere, speelde hare botermande met
10 kilos boter en een diamanten oorring
kwijt.
De politie, eerst onmachtig, kreeg weldra
hulp, en kon de rust herstellen.
Zij was rapper en gelukkiger op de groote
botermarkt, waar zij de woelingen kon be
letten.
Wij vinden dat niemand mag beleedigd,
bedreigd, bedwongen of bestolen zijn bij het
te koop stellen zijner waren. Vragen is vrij.
Is de vraag overdreven,niemand is verplicht
te koopen, elk mag weigeren een aanbod te
aanveerden, en vinden alle koopers dat
boter bijvoorbeeld maar 3 fr. per kilo weerd
is, de boerinnen zullen ze aan dien prijs af
zetten, ofwel er meê wêer naar huis gaan
zoo verstaan wij de vrijheid.
De woelmakers van Rousselare zullen
waarschijnlijk de markt van Rousselare
doen vermijden, en a'zoo later de boter, die
er nog komt, duurder moeten betalen door
de schaarschheid daarbij zij zeuden wel
kunnen, vervolgd worden voor overtreding
van artikel 313 der strafwet, luidende als
volgt
Alwie door samenscholing en door ge
weld en bedreigingen, de openbare rust
op de markten zullen gestoord hebben, om
dieverij te vergemakkelijken, of alleenlijk
om de verkoopers te dwingen hunne koop
waren goedkooper af te staan dan vrije me
dedinging opbrengt, zullen gestraft worden
met drie maanden tot 2 jaar gevang.
Zij zouden ook kunnen onder de toepas
sing vallen der wetten,die verbieden iemand
te beleedigen, te bedreigen, te slaan of te
bestelen, of opstand te maken teaen de po
litie, belast met de rust te handhaven en
iedereens vrijheid en rechten te doen eerbie
digen.
Dinsdag laatst verschenen ook zeven
koffiehuisbedienden voe r de rechtbank van
Brussel, beticht van beleediaingen aan poli
tie en bijzoDderen,van aanslagopde vrijheid,
en van opstand. Zij hadden in verscheide
koffijhuizen geweld gepleegd, omdat zij er
moesten betalen om er te dienen. Dat zij
malkaar verstaan om geene zulke voorwaar
den meer aan te nemen, maar dat zij daarom
tot geene gewelddaden overgaan. Geweld
duurt niet, en wordt gestraft.
§3 f9 f9 f9 f9
Koning Manuel heeft alvorens zijn land te
verlaten dat hij voorzeker nooit meer zal
terug zien, een eigenhandigen brief tot den
eersten minister geschreven waarin hij zegt
dat hij, waar hij door de omstandigheden
gedwongen was te vertrekken, aan zijn volk
wilde zeggen dat hij zich niets te verwijten
had, altijd als goed portugees gehandeld had,
altijd zijn plicht had gedaan en altijd portu
gees zou blijven. Hij hoopt van ganscher
dat het land zich rechtveerdig tegenover hem
zou toonen en zijne gevoelens zou begrijpen.
Zijn vertrek beteekent niet dat hij zich van
den troon wil scheiden.
Koning manuel heeft zijn land verlaten in
ongunstiger geldelijke omstandigheden dan
ooit een ontroonde vorst vóór hem. Hij heeft
zoo goed ais geen vermogen zijne moeder
echter die eene prinses van Orleans is, is
gefortuneerd.
De hertog van Oporto, de broeder van
koning Carlos, is ook zonder geld. Toen hij
het schuitje betrad dat hem naar het groot
schip zou brengen, waarmede hij naar
Gibraltar zou vluchten moet hij aan de schip
pers twee briefjes van 100 frank hebben ge
toond met de woorden Dat is alles wat ik
uit Portugal medeneem en 't is ook al wat ik
bezit.
Dat Maria Pia, de grootmoeder van den
onttroonden koning zich in treurige geldelij
ke omstandigheden bevindt is van iedereen
gekend.
De begrafenis van Chaves
te Parijs
Zaterdag had te Parijs, onder eenen ont-
I zaglijken volkstoeloop, de prachtige begra-
i fenis plaats van den te Domodossola veron
gelukten Geo Chavez, wiens lijk daags te
voren uit Italië aangekomen was.
De kerk van St-Fran§ois de Sales, paro
chiekerk van deu Peruviaan, was te klein
om de geloovigen te bevatten. Na den dienst,
die om 12 ure plaats had met groote
plechtigheid, trok men stoetsgewijze naar 't
kerkhof van Père Lachaise, te midden van
eene vijfdubbele haag nieuwsgierigen.
Na den lijkwagen volgden 4 groote wagens
beladen met een 200tal prachtige kransen en
eene heele reeks rijtuigen met de geestelijk
heid, de familie en de vrienden van den
verongelukten vlieger.
Tusschen d@ duizenden die in de kerk
eeaen laatsten groet kwamen brengen aan
Chavez, werden talrijke ministers en andere
overheden opgemerkt, evenals bekende
vliegers.
Op 't graf' werden een zestal „lijkreden
uitgesproken.
Decorrespondent van 't.Parijzer Journal
te Domodossola schrijft aan zijn i lad, wat
hij zien gebeuren heeft 'vóór 't vertrek van
Chavez' lijk naar Parijs
Al da dorpen van den berg zijn verlaten.
De inwoners,met hun pii«ster en hun burge
meester aan 't hoofd, komen Daar Domodos
sola. Sommigen komen van szeer ver; zij
hebben den g.mscben nacht met lantaarns
in de hand gegaan. Zij komen naar het gast
huis, staan stil, en wachten droevig en
zwijgend Een jonge gids klopt op de
deur van het gasthuis. Hij is zeer vermoeid
en draagt ouder den arm een zeer groote
kartonnen doos.
Ik woon in een zeer klein dorpje boven
Varzo, zegt hij. Ik heb Chavez zien voorbij-
yiiegen, en gisterenmorgen beeft men mij
gezegd dat bij dood is. Ik heb geweend en
dan ben ik vertrokken. Ik ben 2000 meters
hoog op de besneeuwde bergtoppen geklom
men, waar ik hem had zien verschijnen. Ik
heb er al de edelweisses gezocht die ik er
vinden kon, en hier ben ik nu met mijn k'ein
huidgeschenk, 't Is nederig maar ik geef het
met mijn hert.
Hij opende zijn kartonnen doos, en zij was
vol bloemen. Zij werden eruit genomen en
op de lijkkist gelegd. De kist werd er gansch
wit van.
Dan is een kleine grijze vrouw gekomen
die mij zegde dat ze meer dan 90 "jaar oud
was. Zij naderde met kleine stappen en
leunde op den schouder van haar neef. Zij
wilde kost wat kost binnengaan.
Ik verzamelde hout op de bergen, zegde
ze, toen ik hem zag afkomen. Ik dacht dat
bet een engel uit den hemel was, en ik bm
op de knieën gevallen. Men heeft mij gezegd
dat het een man was, en dat scheen mij
onmogelijk. Ik had Chavez natuurlijk niet
van dichtbij gezien, maar ik heb gevoeld dat
ik hem liefhad als een zoon. Men heeft mij
gezegd dat de arme kleine dood was, en ik
ben absoluut willen komen. Daar mijn oude
beenen mij niet meer toelieten te'voet te
gaan, heeft een gebuur mij zijn karreije ge
leend. E11 bier ben ik nu. Ik ben arm. want
ik leef van de liefdadigheid van anderen,
maar ik wilde hem toch eene gedachtenis
brengen. Ik heb slechts den trouwring van
mijn armen man. Hij ook is door den berg
gedood voor veertig jaar, en het komt me
nu voor dat ik opnieuw weduwe ben ge
worden.
Het oudje weende, en legde den ring
tussehen het edelweiss.
En hoevele andere geschiedenissen van
dien aard zou ik u nog kunnen vertellen
(H. v. A.)
De Passiespelen te Oberammergau zijn
geëindigd. De 59 opvoeringen werden door
225000 personen bezocht. De ontvangsten
bedroegen 1,758 000 mark. Het seizoen was,
niettegenstaande het slecht weêr, voortreffe
lijk en veel drukker dan dat van 1900.
De Christus-vertolker Lang gaat een reis
naar Palestina doen, enkele andere spelers
vonden goede betrekkingen bij familiën in
Engeland en Amerika als knecht, chauffeur
en taalleeraar. In 1920 zal het spel herhaald
worden.
is het niet geraden in staking te gaan want
daar weet men er Russisch tegen op te tre
den. Toen te Warschau de trambedienden
staakten, gingen ze allen, 600 ten getalle,
zonder vorm van proces de gevangenis in.
Deze gevangenschap is slechts intermittee-
rend en bepaa't zich tot den nacht en de
rusturen, die hettramreglement voorschrijft.
Want 's morsens en 'smiddags komt een
regiment soldaten en de wagenvoerders en
de conducteurs worden door vier man op
hun wagen gebracht en moeten hun dienst
tijd uit met deze gratis passagiers rijden. Op
deze manier rijden iederen dag 100 wagens.
éS P*. 1?* SP V* #5
STADSNIEUWS
Te weinig, zelfs al te weinig volk in het
eerste co cert van het winterseizoen, Maan
dag avond in de Iweicszaal.
Noathans, zoowel de jonge symphonie als
de twee anisten die hunne medewerking
verleenden, hadden al het mogelijke gedaan
om de faeste kunstig en aantrekkelijk te
maken. De heer De Vlaemynck van Brugge
is een vioolcel van eerste orde en een
waar talent en jufvrouw Bernard bezit eene
prachtige welgeoefende stem.
De welverdiende toejuichingen werden
dan ook niet gespaard aan de kunstenaars.
Dinsdag middag, ten 11 en half kwamen
de congressisten per bijzonderen trein te
Yper.
Talrijke Yperlingen waren raar de statie
gegaan om eere en hulde te brengen aan de
vreemde bezoekers,en voornamelijk aan den
grijzen Staatsman M. Beernaert. Spijtig ge
noeg, de heer Staarsminister was moeten
terugkeereu naar de Hoüandscke hoofdstad,
waar bij als scheidsrechter moet dienen in
een wederlandsch geschil.
De congressisten waren nogthans zeer tal
rijk, zelfs talrijker dan men verwacht had
op een honderdtal beraamd, waren zij
eigentlijk met een honderd dertig.
Aan 't hoofd was de heer Dr Kuypers,
Mengelwerk van 't NIEUWSBLAD VAN YPER N°38
DOOR
Zarren gevoelde hem allengerhand thuis. Hij
had geene oogen genoeg om alles te bezien en weer
te zien.: De eenvoudige meubels nog i'risch en blinkend
net alsof ze maar versch van den winkel kwamen,
de vloer zoo klaar en zuiver dat ge er zoudt van geëten
hebben, de schoone stove en al heur glorie opgepoetst
en glimmend lijk een spiegel, de helle ruitjes waar
geen spotje op afstak, op den vensterbank de stooren-
de bloemkens 'die onder de sneeuwwitte gordijne lief
lijk bloeiden, Ide prenten en de lijsten die overal met
zin en goeste (aan den muur rondhongen, dat be
merkte hij en hij beneed Free hier in zijn bekoorlijk
nest,; I
iHoe gelukkig moest die vent zijn midden in
deze behagelijkheid die overal met de zoete lucht de
kamer van geheel het huis bewierookte, hier bij eene
be slaafde minzame vrouwe, in de wiege waar een schat
in sluimerde.; Dat wrocht op Zarren zijn gemoed en
joeg gedachten en voornemens door zijn hoofd. Hij had
het vóór en rond hem, genaakte al dat begrijpelijk
genot, die onbedenkbare Weelde van 't reine huizelij k
leven hij voelde die zaligheid en asemde ze in, ze
kwam hem plagen en ophuischen, en hij kon liet niet
gelooven dat een mensch lijk Free1, die maar een ar
me dompelaar geweest was lijk hij, zoo'n welstand
en zoo'n geluk had kunnen veroveren.
Al over en weere loopend van 't eene naar 't an
dere, snebberde Sylvie gestadig voort, zonder eene mi
nute beur werk te laten. Ze draaide zeere genoeg
een goen pot koffie en sneed een heele teljoore kren-
teboterhammen,;
't Ware spijtig geweest, hadt ge niet moeten
komen, zei Free,
'k En zou het voor geen geld van Üe wereld
gelalen hebben, meende Zarren, 'k was er al een kloé-
ke maand mee bezig.
Ze aten en dronken .en gingen dan achter het
huis dan wegel pp en neer idoor het land.
Binstdien deed Free uiteen boe hij tusschen bot
en vlage van tijd tot tijd nog de spaê en d'houwe greep
en 't grootste deel zelve spitte en rakelde. De patatén
waren uit, dan een bedde suikerijen nevens eene par7
tij rapen, en eene handvol hovenieringen wat boontjes,
salaê en wortels. Bij jedere soorte bleven ze staan
en Free wist te zeggen wat ze hem kostte en op
bracht. Algelijk hij had te veel land en met Bamissq
zou hij eenige roeden laten schieten.]
Intusschen kwam Sylvie ook eens kijken en I100-
ren wat de mannen onder malkaar verdeden.; Als ze
van 't land gerochten moest Zarren mee naar de ko-
nijns en naar de geite. Dat was al nieuwe bij over jaar.
Twee bakken zaten glad opgevuld met roerende poe
rende beestjes, en in een andere afsluiting een moe-
re die met jongen lag. Binst dat Zarren keek, oplet
tend en nieuwsgierig lijk een die nog nooit geen ko-
nijns gezien heeft, knabbelde de bette aan zijn leeg-
hangende veste, maar Sylvie dromde ze met eenen knots
op haar muila tegen 't rosteeL
Dat is duivelsgoed, zei ze. Een schoon beestj<
tochs, hé, Zarren
Hij bekende't.
E,n geeft ze goed
Lijk een koe 't is de weelde van 't huis.
Ze trokken in de woonkamer, 't Begon juist te1
kleppen voor de hoogmisse en Free met Zarren, ze gin
gen ér naar toe. Na de diensten stapten ze 't kermis
plein af dat vol stond met kramen, barakken en molens.
Hier en daar dronken ze een kapper, Free trak
teerde gedurig en wilde niet dat Zarren een cent van
't zijne verteerde.
Dat kan nog deugen, monkelde hij. Alzöo naar
de kermisse komen.
Sylvie wachtte hen af aan üe deure en droeg
den wakkeren kleinen op den arm.
Ge hebt lange, weg gezeten, zei ze, mijn eten
staat al eene halve ure gereed.
Ze hoepte 't kind omhoo.g en palufte't en troe-
telde't dat het met eene zotte kreveling van zijne arms
luide kraaide en schetterde.
Met of tegen, Zarren moest het een keer bij
hem hebben en hij opende zijne ruwe wroetershanden
om 't kind te nemen. Maar hij hield het links en on
geschikt, en zijne botte onzekere doeninge ontstelden
den kleinen die zijne kele openzette en vereendelijk
aan 't schreeuwen ging. Sylvie kreeg het weer en 't mu
ziek viel stille.
't Rook fijn in huis, 't gebraad stoorde tot buiten.-
Heel de stove stond vol potten en pannen waar het
siste en sutterde. 't Sloeg' in Zarren zijn neuze, en
hij snuffelde die smakelijke kittellucht die 't strop
van zijn mage rekwijd opentrok.
Seffens schepte Sylvie de soepe, een deugdelijk
soepke dat ze pertig naar binnen speelden. Dan kregen
ze boontjes mét boulli en Voor een tweede vulte, een
streusch konijn met beste pataten.
vloor
maar
Of hij at. Zarren, hij had zijn mond en knevel
besmeerd, de sause drupte van zijne vingers en hij brij-
'zelide en maalde de beenen dat ze kraakten. Niets
ging er verloren hij keesde en peuzelde, beet en snokte
en smulde zonder dat hij den tijd vond, op het zeggen
van Free en Sylvie, een ja of neen te piepen.
Ge moet doen lijk t'huis had Sylvie vóór eten
gezeid.
't Was'niet noodig. hij had geene schaamte en at
't minste het dubbel. Ze zagen; er niet op, 't wat
eens kerremisse in 't jaar en vjoor een keer dat
hij kwam, ze jonden 't hem.
't Heeft gesmaakt, zuchtte hij, óprecht ger
smaakt, 'k En heb in geen tien jaar zoo hertelijk me ei;
geëten en hij lekte zijne vingers af, smekte en zuig-
lipte, wreef met zijn zakdoek 't vet van mond en knevel
en sioeg een kruis.
Sylvie had naar de herberge eene zware kannq
bier gehaald en ze lapten ze ten gronde uit.
't Gebruikelijk smooralaam kwam vóór Üe pinna
en za s tiopten een fermen truis. Terwijl Sylvie de
scholets spoelde gingen ze buiten zitten met hunnf
stoelen en leunden gemakkelijk tegen den muur. Daar
lieten ze stillekens hun eten teren^ trokken heele wol
ken uit hunne pijpe en zeiden zoetjes in eene tevre
denheid over hunne eigene gemoedelijke stemming eq
't wellig zijn en voelen na die kloeke maaltijd.
Rond den tween dronken ze koffie en eene ure
later zetten Freee n Zarren het op den wandel uit. 't Volk
kwajm bij kleine bendekes toe en daar begon op het dorp
een leven en roeren. De kramen deden open en dé
molens rolden hunne dekking op, de orgel van de renne
ging aan 't tuiten en 't werd volop kerremisse.
Wordt voortgezet
cs
co
3
o
-2
cs
CD
CO
CD
1
a>
DIT IS
NIEUWSBLAD M YPER
EN OMMELANDS
I
CD
SO
CS
Sm
CD
•v
"S3
fr
