De Hommelpluk
SpreeKdraad E2
8
Op Zaterdag 14 Januari 1911
5 centiemen 't blad
46' jaar. Ta! merk 11341
Te Irekken bij den Uitgever, Tk 36, in de Boterstrate, te vper, en bij 's landsboodschapwezen ofte post, tegen 8 frank 's jaars
Dagklapper
Evangelie van den 2" Zondag
na Driekoningendag j
VOOR DEN PAUS
Vi, m ei m m u m m
Een teeken des tijds
ai
Ons Koninginnetje
De officie: en
m m m
HOND DE
mm w
WERELD
Spanje
Cong dia nd
mm-**-.* &dÊamw
Odilon DE MA li RÉ
•o
c
O
mm
't NIEUWSBLAD VAN YPER verschijnt 's Vrijdags, en
rs Zaterdags na de markt, tegen 3 fr. 's jaars; 3 fr. en den vrachtloon
buiten Belgenland. Het blad is niet min te trekken dan voor een
geheel jaar en 't wordt op voorhand betaald.
Alles moet vrachtvrij ingezonden worden naar de BOTER
STRATE, T" 36, te YPER.
Echt en recht, 't oud Volk indachtig
Kinderlijk, niet kinderachtig
Ypersch, Vlaamsch en, bovenal,
God getrouwe ik wezen zal
De bekendmakingen kosten o fr. 15 de reke binnen *t blad is 't
o fr. Jo van 's Rechters wegen fr. i overdruk 5 fr. 't honderd. Ieder
boek, waarvan ons twee afdruksels zijn gezonden, wordt besproken.
De Heeren van de AGENCE Havas, te Brussel, Tk 34, in de
Zilverstrate, en te Parijs, Tk 8, PLACE DE LA BOURSE, ontvangen
bekendmakingen voor 't NIEUWSBLAD VAN YPER, van al die buiten
Oost-& West Vlaanderen wonen.
van den 14 tot den 21 Januari.
z. 14. H. Hilaris, bel. en kerkleeraar.— H-
Malacbias, prof.
Z. 15. H. Paulus, eerste eremijt f 342. H.
Maur, eremijt.
m. 10. H. Marcellus, 30* Paus van Rome,
f 310.
d. 17. H. Sulpitius. H. Antonius, eremijt,
f 358, in den ouderdom van 105 jaar.
10. 18 S. Pieters Stoel te Rome.—H« Prisca.
d. 1®. H. Canut, koning van Denemarken,
vader van Karei den Goede, den heilige grave
van Vlaanderen.
v. 20. HH. Fabiaan en Sebastiaan, mm. H.
Fabiaan was Paus van Rome. H. Sebastiaan hop
man der Romeinsche wacht, wierd met .pijlen
doorschoten.
ff* ff* f; ff* ff* ff* ff*
Te dien,tijde werd er eene bruiloft''gehouden
te Cana van Galilea, en daar was de moeder van
Jezus. Maar ook Jezus werd ter bruiloft genoo-
digd met zijne leerlingen En als er gebrek is
aan wijn zegt Jezus' moeder tot Hem -. ze hebben
geenen wijn En Jezus zegt haarWat hebben Ik
en gij, vrouwe? Mijn uur is nog niet gekomen.
Zijne moeder zegt tot de bedienden Doet al.wat j
Hij u zeggen mag. Gaar stonden nu, voor de i
reiniging bij de Joden gebruikelijk, zes steenen
waterkruiken, elk van twee of drie matreten i
inhoud. Jezus zegt hunvult de kruiken met
water. En ze vulden ze tot boven Toe. En Hij
zegt hun Schept nu en brengt het den hofmees
ter. En zij brachten het. Zoodra nu de hofmeester
het water, dat wijn geworden was, in-oefde
en hij wist niet van waar die kwam, maar de
bedienden, die het water geschept hadden, wis
ten het roept de hofmeester de bruidegom, en
zogt hem iedereen zet eerst den goeden wijn j
voor. en als men goed gedronken heeft, dan den
minderen gij hebt den goeden wijn tot nu be
waard. Hiermede deed Jezus bet eer,-te zijner
wonderteekenun, te Cana van Galilea, en open
baarde zijne heerlijkheid. En zijne leerlingen
geloofden in Hem.
Vorige lijst fr. 202.00
Hseren en Jufvrouwen Baus, Ypsr 100.00
Onbekend 4.00
Waar is de mensch op de wereld die nog
tevreden is in zijn lot.
Eenieder klaagt.
Rijken klagen over de weinig percenten
van hunne duiten, vetbetaalde beambten
over overlast van werk, mager betaalden,
dat zij de twee einden des jaars niet aaneen
kunnen krijgen,boeren klagen over de hooge
huren van knechten en meiden, herbergiers
over de schaarschheid der klanten, winke
liers over de concurrentie, nijveraars over
hooge lasten en alle dagen mindere ver
diensten, werklieden over te weinig loon en
te veel werk.
Zy die niet klagen] dat zijn de ijzerwegen
en trams Zij sluiten hunne rekeningen met
millioenen boni's, nochtans zijn de klachten
van het personeel, over een karig loon niet
minder, alhoewel reeds eene groote verbete
ring op de Staatsijzerenwegen is geschied.
Een andere categorie van menschen, die
niet meer kunnen klagen, omdat zij door de
groote macht bijna den nek zijn omgedraaid,
dat zijn de kit ine neringdoenders.
Men heeft veel geschreven en gewreven
en vetbetaalde komiteiten genoemd om de
kleine nering te red len, doch alles zonder
uitwerksel. De dood der kleine nijverheid,
goed nering, is de groote concurrentie van
Staatsbeambten, en als men weet, dat d'eene
speelman den andere eeD deuntje waard is,
dan behoeft men niet te vragen waarom de
oplossing achterwege blijft.
't Is alzoo'dat, waar wij ook gaan of kee-
ren, wij ons altoos'bij klagende en ontevre
dene menschen bevinden. En als men weet
dat uit de onteviedenheid het ongeluk wordt
geboreD, dan voelen wij soms wat een schat
is, het gezin wear de groote schat tevre
denheid heersckt, te mogen binnentreden.
Keizer, koning, edelman, rijkaarden wie
hij ook zij, zijn in hunne grillen van onte
vredenheid, ongelukkiger dan de werkman
die het verstand heeft Godstwater over Gods
gronden te laten loopen, want niemand ter
wereld kan een stroom, alsjis hij van water,
vuur of volksrerzuchtigen tegenhouden.
De grootste vijand van al de klagers is de
zucht naar weelde, naar vermaken naar rei-
Z8n en geld verbrassen op allerlei gebied.
Men let niet genoeg meer op'de kleintjes
en vergeet het spreekwoord
Wie het kleine niet eert,
Is het groote Diet weerd.
Ziet eens rond u, lezers,en spiegeit u eens
in de aangehaalde volksspreuk Iemand
met 3 a 5000 fr. jaarwedde ziet geen uitweg,
kan de twee einrijaa niet aan elkaar knoopen
en leeft in eene hel van ontevredenheid
twee andere personen, hebbende mindere
inkomsten, verschillend in alle punten: d een
martelt zich dood en de andere vliegt dooi
de wereld.
De oorzaak ligt meestendeels in de goede
huisvrouw, het groot richtsnoer van handel
en wandel,van vrede en geluk. Wat de goede
stuurman is voor het schip, dat moet de
vrouw zijn voor het huishouden. Waar de
vrouw den scepter zwaait, daar is de man
koning, daar gaat alles op rolletjes waai
de vrouw integendeel haar tijd met beuzel
verspilt en te lui is om de handen uit te
steken, daar gaat alles om zeep, al komen
zelfs verdiensten of geld met den wagen
binnen.
In geen enkel land ter wereld wordt meer
gedaan voor de volksklas dan in België
Jaarlijks geeft het land 28 millioen uit voor
degenen die zich een appeltje willen bewaren
tegen den ouden dag. Dat is 4 fr. voor iede-
ren Belgischen inwoner of fr. 8 70 voor
steun van verzekering, werkmanswoningen
ofaandeelen in onderlingen bijstand.
En alhoewi 1 de Staat in België, op volks-
gebied, veel mildadiger is dan Duitschland,
Frankrijken alle andere landen van Europa,
zullen er toch nog altoos menschen zijn dia
hem belichten van hardvochtigheid.
Dit is eenmaal zoo en zal altoos zoo blij
ven. «Ondank is wereldsloon» en degene dit
de welvaart moet brengen voor iedereen is
itf%Ta;et geboren.
(De Landbouwer)
Door de dag- en weekbladen is reeds
breedvoerig uiteengedaan dat onze geliefd©
vorstin, die reeds volop aan 't herstellen is,
eu als 't weder meedoet, algauw zal mogen
buitenwandelen, dat koningin Elisabeth
rond het einde dezer maand naar het Zuiden
van Vraakrijk zou reizen om daar beur
gezondheid te herstellen in een zachter kli
maat als het onze. Er werd zelfs verteld
waar en in welke villa de koningia verblijven
zou, dat hare kinders zouden meegaan, later
dat de koning alleen zou meegaan en weg
en weere naar Brussel reizen.
Welnu, 't schijnt dat men te Oostende het
paleis gereed maakt en dat met de eerste
schoone dagen de koniDgin aldaar zal gaan
verblijven tot dat ze geheel hersteld is.
Op die maniere zal koning Albert gemak
kelijk de schietspoele van den wever
kunnen nadoen tusschen Brussel en het
Zeestrand.
In een leger, wanneer er strijd is, gaan ze
voorop. Zij geven hunne mannen den moed
in 't lijf. Zij slepen ze mede. Zij trotseeren
zelve de gevaren, om het voorbeeld te geven
aan de minderen, die ze zouden willen ont
vluchten.
w Vo'gt mij, riep een koning zijnen strij-
ders toe. volgt mijnen witten vederbos,
hij zal blinken, waar er gevaar is, op het
veld van eer n
TeSeraing was er dezer dagen ook weer
strijd, strijd der socialisten tegen de orde,
tegen de gendarmen.
De opgehitste mannen wierpen met stee
nen en schoten revolvers af op de openbare
macht.
Er werd tcgengeschoten, met voorzichtig
heid, in de beenen slechts, maar wie viel
Enkel jonge mannen, opgehitsten, doch er
vielen geene officieren-van het roode leger,
die waren niet op hunnen post.
Op dien post zijn ze wel, wanneer de vette
plaatsen worden betracht, wanneer er geld
is te verdienen, en de man laten weg te
halen.
Waarom ook niet, wanneer er gevaar is f
Omdat zij de overtuiging niet hebben der
princiepen, welke zij verkondigen, omdat
voor hen de werkman niet een broeder is,
aan wiens welzijn men zich opiflert, maar
een werktuig voor hun eigene grootheid, hun
eigene toekomst en beurs.
In de legers kogelt men,die slechts vooraan
weten te zijn, wanneer er buit is te maken.
Deze weke zijn de frausche Kamers weder
bijeengekomen, onbegonnen met een Dieu-
wen Voorzitter te kiezen.
Velen der ministerieel en waren moê van
Brisson en hadden dus beschikt een anderen
te kiezen. Deschanel, die vroeger nog als
voorzitter werd gekozen, was, naar het
scheen, de geschikte kandidaat.die de meer
derheid zou krijgen.
Bij de eerste stemming had niemand de
meerderheid, maar bij de tweede werd Bris
son opnieuw gekozen met eenige stemmen
boven de volstrekte meerderheid.
Daarmee zijn de radikalen nog eens tevre
den, tot dat ze weder aan 't kijven geraken.
Woensdag nuchtend werd Faviar die te
Rijsel een geldomhaler vermoordde, ont
hoofd door den beul Deibier.
We geven verder eenige nadere bijzonder
heden nopens die wreede dood.
De fransche bladen geven tot de miuste
omstandigheden va-i geheel die doeninge en
ze weten zelfs te vertellen wat Deibier en
zijn makkers te Iiijsel al geëten hebben voor
hun ontbijt ofte noenmaal.
Voor de lekkerbekken schrijven wij hier
den menu af
Hors d'oeuvre
Auchois, Saucisson, Sardines
Crevettes, Salade de pommes
IIultras de Zélande
Escargots de Bourgogne
Bceuf a la Vichy
Pieds de moutoa a la poulette
Tête de veau en tortue
Cote de porc aux lentilles
Terrine de lièvre
Salade, frouaage variéi, lruits, dessert.
Dat de man die zulk lastig werk doen
moet, behoort kloek te staan, niemand en
zou daaraan durven twijfelen. Maar achter
zulk een eetmaal moesten de beulen het kun
nen uitzien tot dat ze nog een keer aten.
Eene treinbotsing
De sneltrein, zaterdag avond ten 6 ure i5
uit Brussel naar Parijs vertrokken, werd tus
schen de staties van Honoachy en Busigny
door een trein, komende van Aulnoye, aan
gereden. De botsing geleurde in volle veld.
Het was rond 8 ure 45 dat de trein uit
Brussel plotseling bleef staan tengevolge
eener breuk aan den lokomotief. Op hetzelf
de oogenblik hoorde men «en akelig ge
kraak en al het materieel van den wagon-
restaurant werd verbrijzeld. Een reiziger
wilde langs den acht«rkant uit dezen wagon
geraken en vond den meesterkok bewusteloos
liggen, met bebloeden arm. De lokomotief
van den trein uit Aulnoye was op den laatsten
wagon gebotst en er letterlijk ingedrongen.
Baron Lambert, beheerder van de Com
pagnie du Nord die zich alleen in den ver
nielden wagon bevonden had, was juist uit
gestapt om te gaan zien wat er aan de
lokomotief vanden trein uit Brussel scheelde.
Hij is als door eea wonder aan de dood ont
snapt.
Er zijn geene slachtoffers te betreuren
alles bepaalt zich bij stoffelijke schade De
trein is, in plaats van den 10 ure 5o s'avonds,
zondag morgend ten 4 ure te Parijs aangeko
men.
Gouden bruiloft van een Belg
De aangekondigde gouden bruiloft van de
echtgenooten D'hondt-Desmettre, uit de
rue du Gros-Saule, te Roebaais, werd zater
dag met groote praal gevierd. Ten 10 ure
woonden de jubilarissen en hunne familiale-
den eene plechtige mis van dankzegging bij,
in de Sint-Martinuskerk Mgr Berteaux,
deken, hield e«ne gelegenheidsaanspraak. Na
de mis werden de echtelingen D'hondt naar
huis geleid, waar een banket plaats had
heel den dag door was gansch de wijk ir
volle feest.
De jonge koning; Alfonso is nu in Afrika,
om zijne bezittingen van Marokko te gaan
bezoeken, waar hij zoolang heeft mogen
voor oorlogen.
Vander velde is ginder ook gaau uitrusten
van... zijn lastig werk voor het arme volk.
Iatusschen staan de werkstakers voor de
kogels der gendarmen, binst dat de leiders
in 't drooga zitten.
De Peuple vertelt zelfs veel schoone
dingen van de aangename reize die dea
grooten Vandervelde ginder doet voor zij a
gezondheid...
Hoe men in Congo gehuisvest is
Hoe men in het Zwarte Land gehuisvest
is, vordt dikwijls gevraagd, wanneer er
spraak is van Belgen die naar Congo ver
trekken.
Een ingenieur, M. Desmedt, antwoordt
daarop in de Revue Congolaise.
In den aanvang was de huisvesting alles
behalve prachtig. De eerste woniDgen voor
de blanken werden opgetrokken uit bouw
stoffen, welke men ter plaats vond het
waren rieten huttekens, welke weinig beter
waren dan de hutten der inlanders. Het dak
was met stroo, riet of bladeren gedekt Zij
hadden slechts een voordeel, namelijk van
niet veel te ko3tea.
Er zijn overigens nog veel dergelijke
hutten te vinden, maar zijn thans slechts
voorloopige woningen geworden, hebalve in
de ver afgelegene posten. Zij hebben groote
nadeelen: zij vragen een gedurig onderhoud,
zijn zeer ongezond eu worden dikwijls door
de orkanen vernield, en branden ook ge
makkelijk af.
Na de rieten huizen, volgden de huizen in
steen, ia hout en in metaal, ten minste ge
deeltelijk opgetrokken die materialen wor
den uit Europa ingevoerd. Thans hebben
dio bouwwerken eeae groote uitbreiding ge
nomen alle manieren werden daarbij be
proefd, namelijk het bouwea van vaste en
van uiteenneembare woningen ook de hoe
danigheden der voornaamste materialen
worden onderzocht,onder opzicht van weer
standsvermogen en van gezondheidsvoor-
waarden.
De weningen moeten goedkoop zijn.dewjjl
men met de vervoerkosten der bouws offeu
en de handenarbeid af te rekenen heeft.
In Katanga, bijvoorbeeld, is de gedrevene
handenarbeid peperduur.
De woaiug van den blanke bevat drie
doelen het paviljoen, de veranda en een
aangehecht deel.
Het paviljoen of de eigenlijke woning is
gewoonlijk zonder verdiep. Het voorplein,
door eene licht© omheining afges'oten,geeft
aan het verblfjt een lief uitzicht, en houdt de
insekteu en d viedermuizen verwyderd.
Gewoonlijk leeft bet paviljoen geenen
kelder welke nochtans aan te raden is. Het
ie gewoonlijk derwijze ingericht dat het deor
twee vrijgezellen of een vol huisgezin kan
betrokken worden.
De veranda omringt het paviljoen en be
schermt het tegen de zonnestralen. De ve
randa is overal in V'ege, zoowel in Neder-
Congo als in Katangain dat laatste oord is
zij echter kleiner, dewijl de temperatuur er
minder hoog is.
Het is overigens om die reden dat de pa
viljoenen van Katanga van vuurbuizen
moeten voorzien zijn. Het is te verwachten
dat men volop gebruik zal maken van de
elektrische verwarming, zoodra de water
vallen kunnen benuttigd worden, hetgeen
op dit oogenblik in Duitschland het geval
is.
Het aangehechte deel ie een bijkomend
Sebouw, volledig van het paviljoen afgezon-
erd. Het bevat de kauken, bet magazijn
en de W. C.
De gemetste woningen kunnen opgetrok
ken worden in baksteen, in bloksteen, of in
ijzercement.
Men maakt ontzaglijk vrel bloksteen in
Congo. Talrijke steenmachienen werden dit
jaar naar Boma, Leopoldstad, Irebi, Rubi,
Kamhove, enz. gezonden er is bier over
vloedig veel klei voor het eieenbakken te
vinden. De bevloering wordt in metsel
werk, in ijzer, cement of in baksteen met
een zekere stof overetreken.
De daken zijn in hout, in ruboroïd en ge
toerd karton, of in gegolfde ijzerplaten.
Men ontmoet het meest uiteenneembare
gebouwen.
Hoeveel kost zulk eene woning wel De
prijs hangt natuurlijk af van de omstandig
heden, en vooral van de ligging een huis
kost zooveel in Matadi en is zooveel duurder
in Stanleydad of in Kambove.
Een vierkante meter gegolfde ijzerplaten
bijvoorbeeld, kosten 4,29 fr. te Antwerpen,
5,11 fr. te Matadi, 10,47 fr. te Stanleystad
en 34,65 te Kambove.
Een vaatje cement kest te Antwerpen 7
fr., te Brma 16 fr., te Leopoldstad 54 fr., te
Stanleystad 94 fr. en boven de 100 fr. te
Kambove.
De ceramieke bevloering kost 4 fr. de
vierkante meter te Antwerpen, 16 fr. te
Leopoldstad en 30 fr. te Stanleystad. Eene
deur in pitchpin van 3m30 op 2m75, we
gende 240 kilogr.,kost 250 fr.te Antwerpen,
372 te Leopoldstad, 445 te Stanleystad en
1000 fr. te Kambove.
Uit deze prijsopgave ziet men dat eene
woning te Kambove dubbelen prijs moet
kosten dan tlders. Het is echter waar dat de
prijzen veel zullen verminderen, wanneer de
Kaapspeorweg tot daar zal komen, hetgeen
niet lang meer duren zal.
tm L«««t «a verspreidt het
NIEUWSBLAD VAN'YRER
Mengelwerk van 't NIEUWSBLAD VAN YPER N«51
DOOR
Ronime kon het niet meer uithouden en ze moest
'zingen van den hommelpap.
Homhielpap hommelpap
Die 'k zoo geeren eten,
Hommelpap hommelpap
Dat is van mijn tand.
Heere God Wanneer gaan we strek'e zijn,
schreeuwde Adele, als heit zoo blijft geduren.
En Romme zong maar altijd zingen al zwierenc
jmet heur amis en kloppend met heur beenen tegen
het hendelen beschut van jden weeg.
Adele klapte heur hand voor Rotamens monü
ion dwong ze te zwijgen.
Stopi uwen bek1,! tierde ze, en zing t' avond.
Laat Ons nu voortdoen.
Toe, zei Narden, We makten ons veerdig en
gaan dan nog een Wandelingsken doen tot aan het
Hommlelland. Tegen dat we weer zijn, de tijd is weg
tSn de 'pap Is gereed, doet t niet
't Vrouwvolk trok naar de stalling en de mannen
{bleven alleen, telk van zijnen kant beginnende tact den
gi ooten kuisch.
Eer ze van het hof gingen, aten ze nog eene
stuite ,uit den vuist iom een dammeken te leggen en
ivandelden dan voort. Zoo wierd het gedaan voor een
'paar uren gerust en konden ze in den keuken zonder
stoornisse aan den kook voortdoen. Celina Ijad heur
jverk in de ruime voorkamer waar nu de lange tafel
stond met de blinkende teljooren en de hooge schelven
k oek ebo t e r h am menZe was lijk vervlugd door eene
jjnweiidige welgedaanheid, eene stille voldoening en een
teer verlangen naar die laatste stonden die zoo rap
naderden. Dat kwam haar voor lijk een opgeworpen
idijk die ze zou beklimmen om nogeens voor een on-
Jgekenide tijd, te staan voor die koude treurige vlakte
die, lijk de doode zee, de eenigheid van haar leven
[was. Het had al ma|ar een oogwenk geduurd en welke
veranderingen verrasten haar in die korte dagen. Ze
(had een Wondere tijd beleefd, vol aardigheden en 011-
^ejwone dingen. Wat had ze al niet leeren kennen, en
gevoeld daar binnen in heur herte. .Angstige en wee
moedige kloppingen, blijde aandoeningen en grillige
rukisprongen van fleuren geest in eene ppwelling van
betooverend genoegen. Hare gedachten, hare inbeel
ding, alles had gewrocht en geroerd in eene dooreen-
woeling van aangename bekommernissen. En dan, een
weinigsken met eens, verstilden die. onsluimige aan-
löopen, lijk een Wind die valt. Ze bleef recht le midden,
iii die kalmte en na die geweldenarijen van heur ont
wakende liefde, eene lavende zoetigheid die haar be->
(iwehnéde in het stil en zacht genieten eenig zijn met
haar eigen. Waren ze dan schaarsch een droom, die
Weinige dagen van geluk en weelde? Ging alles nu
Hedaan en voor goed verloren zijn Zou ze nu al die
bekoorlijkheid moeten verlaten, 0111 in 't stille vader
huis in 't jstomme wee en de onverschilligheid te gaan
feven Morgen zou de boer hen wegvoeren lijk hij ze
jhad [bijgehaald. En Zarren, die goedige brave Zarren
Neen, jhet zou niet mogelijk zijn van hier te vertrekken;
ponder verdriet, yeel verdriet te maken. Zonder hem be-
pat ze niets meer, 't was de verlatenheid voor lang;
misschien voor altijd. Zarren was haar god, hij was
heur liefde en heur leven. Ze beminde hem! zoo sterk,
jzoo oneindig veel. 't Was alsof hij zat, daar, en woel
de in dat roepend herte dat haar bijna nooit met ruste
Met. Ze izag hem overal, al hetgene Jtiaar omringde
(sprak van hem, hij alleen was de reden.De oorzaak
en het drifpunt van heur bestaan. Morgen..., Neen
ze kon het niet wegsteken, morgen gingen pe weg,
en... Waar wilde ze nu met die zware gedachten,
5>t jwas 'feest en ze vmöestl toogen dat er nog poer en
lieven lin haar zat, en ze zou en wilde meedoen spijts
(die (onnoozelheden die haar nu te keere vielen. Vreug-
jtle, genoegen, liefde, al Ware hiet maar voor dien laat
sten avond, en dan, ;op Gods genade, kome wat wil,
ze keerde er hare gepeinzen van weg én neuriede
een lied.
Ongelet kwata Zarren binnen. Om geen geweld
te maken had hij zijne kloefen opgepakt, en op de
toppen van zijn bldote teenen naderde hij met het
inzicht van Celina te verrassen.
O deed hij, begeerig verwonderd, koeke-
'ptujiten !en hij1 stak smekkend zijn vinger in den mond.
Celina antwoordde niet. Rechtuit bemerkte ze
fclat hij er zoo wild uitzag.
Celjnia! zei hij, en hij ging dicht bij haar, t'avond
Iziju we erbij, we gajan een keer ons herte lucht geven.
G|a achteruit, zei ze, en hield hem tegen, ge
zijt dronke, ge stinkt naar den genever.
Hij' loech.
Dronke 'k ben welgezindy welgezind her-
haalde hij,- en ge moet gij het, verduiveld op zoo
'11 dagen Ipok zijn. i L Lil' i
Hij dromde al nader en ze Week naar den hoek.
Liaat tae werken, en ga voort zei ze onge-
Wat jis' dat hier riep Sof ie die juist in.
't deurgat (kwaim. Alia fjoe, truintaard, hef u buiten.
Hij 'moest het geen twee keers gezeid zijn, pn
pletste weg met beschaamde kaken.
Sof ie niatn jhet toch niet kwalijk, wel integendeel,
ze loech jmet Zarren zijne haastige schoffelinge.
Ge [moet maar mansvolk rond uwen pot heb
ben om 'alles' te bekraaien, zei ze, en liet Celina weer
lalleene. H 1 i
Als het zeven WAs kwamen de plukkers, artai
laan [arm, |al zingen met volle Ikele öp het hof. Ze waren
van alle (duivels bezeten en draaiden en zwierden lijk
twroed. 'Zarren Idie ver was van nuchter te zijn, had de
meeste rjuziie yan de wereld om ze naar de kamer te
drijven. Yian jeer ze zaten grepen ze naar de boter
hamen en, (Sloegen er hunne tanden in en staken Ze
blijgezind boven hun hoofd. Die banken schoven en
dokkerden,1 de pene zat te dicht, een andere te jver,
de kleinen trommelden met hun lepel op de teljoore
en trippen (ojta den pap, die nog Inlet kwam. Als dat Iawij
lal zoo een goed vijf minuten geduurd had, bracht Marie
de eehste teele pp, glad vol niet de dikke gel uwe zoetig
riekende ''spijze. iCelina zette eene tweede teele bij, en
Fientje eene 'liefde.
W.ofdt voortgezet.
U
«5
bC
u
a>
CA
C
JZ
O
CA
O)
DIT IS
NIEUWSBLAD TM YPEF
EN OMMELANDS
run
sus
i
-M
