redens om die som te bestrijden zullen wij hier niet
aanhslen. Enkel zal ik zeggen, dat vroeger ook in
Meenen de geneesmiddelen geleverd wierden in 't gast-
huis en de and >re gestichten door lie Apothekers der
Stad. Alsdan kostte dat daar 700 fr. 00 per jaar. In
1894, heeft er eene Pharmacie opgericht geweest in
't gasthuis en van 't eerste jaar kostte het nog slechts
321 fr 00, zij een profijt voor de Hospicen van bijna
400 fr. 00... Waarom hier geeue Pharmacie in 't gast
hnis ingericht
Bij dit hooren neemt M. Van Merris het woord.
Zijn uitval is hevig. *T is ten onrechte, zegt hij, dat
de som besteed voor geneesmiddelen zoo zeer beknib-
beld is geveest. Ik zal het U gaan toonen. En hij
geeft lezing van de sommen toegestaan voor geneesmid
delen iu eenige andere gemeenten
M. van Merris, Schepen. Ik heb U daar nu ge-
sproken van eenige vreemde gemeenten 'k ga u nu er
bij Zeggen dat de apotiiekers altijd eenen tarief ge-
volgd hebbeu die 10 p. °/0 leeger is dan dezen van
Brussel.
M. A. Schaballie. Dat en is niet moeilijk om er op
te verminderen indien den tarief van Brussel hoog
genoeg is. Van wien is dien tarief en van welk jaar
M. van MerrisSchepen. Maar van 1872, en ge-
teekend van Lecluyse en Lepoutre. Zie, hier is dien
tarief.
M. A. Schaballit. Ja maar Ja maar gaat gij nu
beginnen spreken van Lecluyse en Lepoutre 't is 20
t'aar dat ze dood zijn. 'T is zeker om te lachen. Waarom
;omt gij niet uit met eeu tarief van over 100 jaar.
Altijd die oude gebruiken die boven zweramen. Weet
gij dan niet dat er sedert dien een nieuwen tarief
verscheoen is
M. Verscheure. Gelijk M. Schaballie U gezegd
heeft, willen wij de geneesmiddelen hier niet bespre-
ken. Maar op den zelfden artikel van den disch, zal ik
U klaar doen zien, met inlichtingen genomen in
dezelfde steden van U, en in nog andere, dat het met
recht is dat die zaak opschudding gemaakt heeft in 't
publiek. Gij zult niet verliezen met te wachten.
Art. 22. Uitdeelingen van kolen in 't plein of't We-
dnwenhof. 900 fr.
M. Verscheure. In de rekening van 1894 zie ik
twae facturen van kolen van M. Ch. Delbaere beloo-
pende te zamen tôt 400 fr. Dat is bijna de helft van de
som van 't budjet. Zijn er hier dan geen ander kool-
marchands, of zijn de kolen van M Delbaere beter dan
deze van een ander
M. van Merris. Aile jaren vragen wij de prijzen
bij verschillige marchands en deze van M. Delbaere
zijn altijd de laagste.
M. Verscheure. Dat is moeilijk verstaanbaar. Ik
geloof wel dat de andere marchands ook kunnen goede
kolen ievercn aan 20 fr. van 't duist, maar ik zal in
lichtingen nemen.
M. ASchaballie. In aile geval, vind ik dat die le-
veringen zouden moeten verdeeld zijn, al ware er
zelfs een klein verschil van prijs.
M. R. Dcvos. En wij Gaan wij dan niets meer te
commanderen hebben
M. ASchaballie. Wij betwisten U het recht van
commanderen niet. Maar zeg eens, waart gij zelve
koolmarchand, zoudr. gi] het niet aardig vinden van
nooit iets te leveren te hebben Of wilt gij misschien
één met een keer rijke maken
Budget van den Disch.
Art. 8. Maandelijksche gelduitdeelingen aan den
arme van de stad 30,000 fr.
M. Verscheure. In 1886 bedroegen ze 22706 fr.
50 In 1887 23,540 fr. 50 In 1888 25604
fr. 50 1889 25,886 fr. In 1890 25,875 fr. 15
In 1891 26,389 fr. 85 In 1892 27,904 fr. 85 In
1893 29.972 fr... En in 1894 31,193 fr. zij eene
verhooging van 8,500 fr. in 8 jaren dat is meer dan
1000 fr. vermeerdering per jaar. Waaraan is die op-
klimming toe te wijten Is het geheel aan de aan-
groeiing van de armoede? Voorzeker neen, en ik
bewijs het.
In 1894 beliep het maandegeld 31,193 fr.... Reke
ning houdende van de jaarlijksche vermeerdering van
1000 fr..., hadde het in 1895, ten minste moeten
32,000 fr. bereiken. En hoeveel bedraagt het maan
degeld in 1895? 29,900 fr., eene vermindering van
1300 fr. in plaats van eene vermeerdering van 1000
fr..., dat maakt een verschil van 2300 fr. De geld-
deelingen in Januari en Februari 1895 bedroegen te
zamen 5,692 fr. en in de twee zelfde maanden van
1896 bedragen zij maar 5.274 fr. 50, 't is te zeggen
417 fr. 50 min in twee maanden dat is eene vermin-
d'-ring van 210 fr. per niaand of 2500 fr per jaar. Hoe
k<«mt dat? Waarom die vermindering? Waarom
geene vermeerdering meer? Gij zult het goed ver-
•Uan.
Vroeger hadden sommige dischhoeren groote som
men maandegeld in handen, die de behoeftigen bij hen
aile maande gingen ontvangen. (In plaats dat die
sommen door den ontvanger persoonlijk behandigd
wierden aan de dischgenoten, gelijk de wet het voor-
schrift). De dischgenoten, meenende misschien dat zij
verplicht waren, ten einde huit maandegeld niet t zien
verminderen, bestelden bij die discheeren in winkel-
waren geheel of gedeeltelijk hun maandegeld. Zij
mochten zelfs, in den ioop van den maand, winkelwa-
ren gaan halen in attrek op hun maandegeld. Hoeveel
waren er niet, die zelfs geen nood hadden, bij de disch-
heereu te winkel ging- n, om zooveel te gemakkelijker,
in geval van nood, te kunnen onderstand hekomen.
Dit ailes was natuurlijk een groot profit voor de disch
hoeren, en het is gemakkelijk om verstaan dat deze die
het meest bestelden, de beste gezien waren. Maar met
April 1895 hebben de discheeten geen maandegeld in
handen meer gehad. Ten gevolge van die verandering,
zagen zij de arme menschen hunnen winkel verlaten
en hun profit smelten. Zij hadden dus nog weinig be-
lang erbij vermeerdering toe te staan of nieuwe fami-
liën op den disch te brengen.
Gelijk gij ziet, die gedurig vermeerdering van de
maandelijksche gelddeelingen nam haren oorsprong
in het profijt, dat de dischheeren er uit trokken, met
koopwaren uit hunnen winkel te leveren in afkorting
op 't maandegeld. De verkoop in hunnen winkel klom
op in evenredigheid van het maandegeld dat zij uit-
deelden. Het geld van den disch was dus, in hunne
handen, een middel, ter hunner beschikking, om meer
uitbreiding te geven aan hunnen handel. Het bureel
van weldaad was een bureel van exploitatie gewor-
den.
Hadde het armbestuur onafhankelijke personen,
zonder stiel of handel, voor dischheeren gehad, dan
zouden wij nooit dergelijke feiten te betreuren gehad
hebben. En nu hoe moeilijk zal het niet zijn vermin-
deringen te doen, zonder de dischgenoten misnoegd te
maken. Ziedaar het gevolg van cen slecht bestuur.
MM. Berten en van Merris. Dat zijn al personali-
teiten en dat moet gij vermijden.
M. A. Schaballie. Laat Verscheure voortspreken.
Dat zijn geen personaliteiten. Hij beknibbelt de han-
delwijze van geheel den disch en daartoe heeft hij
recht.
M. R. Devos, zich tvendende tôt M. Schaballie).
Heeft er niet gezegd geweest in 't congres dat uw vader
ook een potje vergaard had bij den disch?
M. ASchaballie. Ah gij gaat nu uitkomen met
't congres. Indien het op stadhuis maar zoo serieux
ware gelijk in 't congres, 't ware eene kleine eer van
hier te zetelen. Ten andere, gij weet wel dat zeggen
en hooren zeggen n geene weerde heeft. Onze burg-
meester heeft het reeds doen opmerken. Er moeten
preuven bij zijn. Is niet waar M. de Burgmeester?
M. BertenBurgmeester. Ja zeker, 't zijn bewijzen
dat wij vragen.
M. Verscheure. Gelijk gij zult verstaan hebben,
beknibbelen wij de manier op dewelke den onderstand
tôt hiertce verleend wierd maar wij bestrijden den
welgeplaatsten en welverdienden onderstand niet dit
ware, ten andere, gansch tegenstrijdig met onze
katholieke princiepen. Want, ondanks het gerucht dat
men rondgestrooid heeft, houden wij er aan te verkla-
ren dat wij even zoo katholiek zijn als de meerderheid.
En als katholiek zijn wij den arme zeer genegen en
nooit zullen wij eene omstandigheid laten voorbijgaan
om hiervan bewijs te geven. Hadden wij fortuin, zeker
zou geen arme mensch van onze deur ongetroost weg-
gaan. De christelijke liefdadigheid zouden wij weten
te plegen zonder er politiek mede te mengen. En voor
zeker zou men, op die manier, niet te betreuren heb
ben, hetgeen wij zien sedert de stemming, die droe-
vige en tevens lage handelwijze van sommige heet-
hoofden, die hunne wraak over hunne politieke
nederlaag op den arraeh en zwakken werkman weten
uit te oefenen. Is dat liefdadigheid Is dat geven uit
menschlievendheid Neen. Het is eene berekende
liefdadigheid, die rnaar past aan vijanden van kerk en
kluis. En wij laken zulke liefdadigheid.
Geven overal waar er nood is, dat moet men doen.
Daarom ook zouden wij de eerste zijn om het maande
geld te vermeerderenindien men ons bewijzen kan
dat de ellende zulks vereischt. Als wij de lijst der on-
dersteunde huisgezinnen overloopen, bemerken wij,
dat de verdeeling der hulpgelden op eene betreurens-
waardige manier gedaan wordt. Geen regel wordt ge-
volgd in het ve'rleenen van den onderstand, en geen
voldoende inlichtingen worden genomen over den toe-
stand, om verhooging toe te staan of nieuwe dischge
noten te aanveerden. Alzoo is het, dat weduwen met
2 kinders 12 fr. per maand trekken, andere met vijf
kinders 4 fr. Oude vorsletene menschen, de eene 12 fr.,
de andere 5 fr. Voor wat de bestede kinderen aangaat,
voor de eene betaalt men 12 fr., voor andere 15 fr.,
zelfs is er een van 17 fr., die lang ingeschreven ge
weest is voor 22 fr. en waarvoor de voedster nooit
meer dan 17 fr. getrokken heeft. Waaris dat verschil
bevaren
M. andenberghe, Schepen. Ik kan niet verstaan
hoe dat de administratie van den disch zoo slecht be-
stuurd kan zijn. zich tvendende tôt M. Schaballie) Uw
vader heeft 35 jaren dischmeester geweest en heeft er
zelfs voor gedecoreerd geweest.
M. A. Schaballie(beleedigd). 'T is nu de derde
maal dat men van mijn vader spreekt ik verzoek U
hem niet meer te noemen. Wilt gij met hem spreken
gaat dan naar het kerkhof hij ligt in zijnen kelder.
En ware het dat hij 35 jaar lang zoude slecht gedaan
hebben, eh wel nu zal ik trachten hier 35 jaar op het
stadhuis te zetelen, om te herstellen het kwaad dat
mijn vader zoude kunnen gedaan hebben. Dat iedereen
alzoo handele en ik geloof dat men niet zal te klagen
hebben. algemeen handgehlap.)
M. Vandtnberghe, Schepen. Die verandering, welke
ik aan de disehmeesters opgelegd heb van in 't vervolg
nog maandegeld in handen te hebben, is niet toe te
wijten aan mij, noch aan MM. Verscheure en Scha
ballie, maar wel in gevolge orders, ontvangen van de
hoogere overheid. Altijd heb ik de heeren disehmees
ters aanzien als treffelijke personen, die hun mandaat
wel volbracht hebben Overigens, indien de aange-
haalde onregelmatigheden zouden bestaan, zal ik de-
zelve trachten te doen verdwijnen.
M. A Schabaillie. Ingevolge de misbruiken welke
in den disch bestaan, voorgelegd door mijn collega
Verscheure, en ten einde deze te vermijden, tôt voldoe-
ning van aile belanghebbende, doe ik de volgende
voorstelien.
1° Naarmate het mandaat van eenen dischheer
stieldoender of handeldrijver, zal eindigenzal het
gemeentebestuur zorg dragen hem, te vervangen door
eenen bijzonderenzonder beroep of handel.
2° Eene commissie te benoemen van openbaren onder
stand samengesteld uit 3 leden der meerderheid en 2
der minderheid.
Verzonden naar de commissie.
Art. 9. Geneesmiddelen. 5,000,00
M. Verscheure. Is die som overdreven, overtollig
of schreeuwend en wraakroepend? Na de uitleggingen,
die ik zal geven, zult gij zelf oordeelen welk het woord
is dat hier het best past.
De medicamenten bedroegen in 1886 3113 fr. 58
in 1887 3263 fr. 54 in 1888 3373 fr. 10 in
1889 3601 fr. 45 in 1890 4450 fr. 75 in 1891
4482 fr. in 1892 4741 fr. en in 1893 5082 fr.
85. In zeven jaren zijn de geneesmiddelen geklommen
van 3000 fr. tôt 5000 fr. is dat niet schrikkelijk
Gij zult nu eens zien hoe groot de winst is op den
verkoop van medicamenten.
M. Van MerrisSchepen. Ik verzet mij tegen het
gezegde van M. Verscheure. M. Vandenberghe en M.
Monteyne zijn eerlijk en trefielijk en zij hebben in
hunne rekeningen den tarief gevolgd van Lepoutre en
Lecluyse.
M. ASchaballie. Mijnheer de Voorzitter heeft
reeds meermaals opgelegd van in geen personaliteiten
te komen. Gij, M. Van Merris, gij begint er altijd eerst
mêe. In de rekeningen van medicamenten die wij over-
zien hebben, hebben wij niet nagezien wie de leveran-
ciers van die medicamenten waren. Enkelijk hebben
wij de overdrevenheid der prijzen bestaligd. In plaats
van den tarief van Lecluyse en Lepoutre, tarief die
nergens geldt, hadden zij moeten dezen volgen, voor-
geschreven door den staat en verschenen in eenen om-
zendbrief van 7 Januari 1887.
M. Verscheure. Het zijn de Apothekers niet die
wij beknibbelen elk tracht te bestaan met zijnen stiel
en er zooveel profijt mogelijk uit te trekken. Maar 't
is tôt de gernesnte-overheid dat wij ons richteu, die
zich zoo weinig bekommerd heeft met de intresten der
belastingbetalers. Wij zijn hier om de belangen van
Stad te verdedigen en voor niets anders. Stadsbelangen
moeten boven depersoonlijke belangen gesteld worden.
Dit gezegd zijnde, zal ik U lezing geven van eenige
geneesmiddelen met den prijs van inkoop en de/en van
uitverkoop.
Rofiln Olie de kilo
Seneblaan
Balsem Tranquille
zalf Styrax
Olie van Slaapkruid -
Antypirine Het honderd grammen
Iodoforme -
Chlorure van Potasch de kilo
Borax zuur
Balsem van Opodeldoch
Salycila te van Soude
Koekepoer Het honderd kilos
Créosote Plllen
PUlen van Blaud
Vallet
Craninx
Blankard
n Debaeu
Terre Plllen
Het duist
INKOOP.
UlTVERCOOP.
0
90
5
00
1
00
S
60
z
30
10
00
3
50
17
77
3
00
8
00
11
00
30
00
4
75
12
00
1
75
13
33
00
20
00
t
20
10
00
10
00
100
00
21
00
80
00
5
3
30
20
20
00
00
3
30
20
00
S
00
20
00
4
00
20
00
12
50
50
00
2
50
20
00
101120
«2J76
