Bravo, jongens
Onze Consecratiekruisen
Onze katholieke jongensscholen hebben zich
wederom flink onderscheiden in het officieel examen van
volledige lagere studiën. De volgende leerlingen uit de
Sint-Michielsschool die op onze parochie gevestigd
is, te wege in de prachtige lokalen van de Elverdinghe-
straat bekwamen op schitterende wijze hun diploma
1Roger Dewilde, Beluikstraat.
2. Jules Claerebout, Sint Jan-bij-Yper.
3. Maurice Ossieur, St-Jacobstraat.
4. Jozef Deschuytter, Kruisstraat.
5. Albert Burggraeve, De Haernestraat.
6. Albert Landtsheere, Korte Thouroutstraat.
7. Pierre Hardy, Slachthuisstaat.
8. Gerard Delahaye, Capronstraat.
9. Antoon Flepts, Poperinghesteenweg.
Met innig genoegen brengen wij hulde aan die vlijtige
jongens en hun achtbare ouders en niet het minst het
aan de ijvervolle toewijding der meesters.
De klassen herbeginnen op Donderdag 18 September.
De kleine en groote leering op Zaterdag 20.
De Sol. Mis ter eere van God den H. Geest voor al
onze schoolkinderen zal gezongen worden in St-Maartens-
kerk op Maandag 21 September.
Wanneer de bisschop eene kerk consacreert, daar
worden de muren, van binnen in de kerk, op twaalf plaat
sen gezalfd met Chrisma.
Oorsprong en beteekenis
De oorsprong en en beteekenis van die ceremonie is
gemakkelijk te vinden. Zalvingen met de heilige Oliën,
met het geurige Chrisma vooral, beteekenen heiliging en
toewijding aan God. Zoo worden we van na ons Doopsel
en in ons Vormsel met Chrisma gezalfd, om te beteeke
nen dat we tempels van God zijn en Gods eigendom.
Een zelfde beteekenis hebben de zalvingen in de
kerkwijding door de zalvingen wordt het gebouw gehei
ligd en Gods eigendom.
Vroeger werden de muren zoowel van buiten als van
binnen gezalfd. En het getal der zalvingen was niet be
paald ze waren talrijk, in zooverre dat heel de om
trek van de kerk als gezalfd was. Naderhand kreeg de
ceremonie een meer bepaald voorkomen naar ieder der
vier windstreken. Noord en Zuid, Oost en west, deed
men drie zalvingen. Drie is een meervoud dat een zinne
beeld is van overvloed. Vier maal drie is twaalf.
Dat getal bracht een nieuw symbolisme bij. De apos
telen worden genoemd de steunmuren en steunpilaren
der heilige Kerk, en de twaalf zalvingskruisen kregen als
versiering voorstellingen en zinnebeelden der Apostelen
en werden geheeten Apostelkruisen.
In St-Maartenskerk
Omwille der symmetrie worden de Consecratie- of
Apostelkruisen thans gewoonlijk als volgt geplaats twee
op den Oostmuur, twee op den Westmuur, vier cp den
Noordmuur en evenzooveel op den Zuidmuur.
S;
Zoo zijn ze in onze Sint-Maartenskerk geplaatst.
Als versiering werd gekozen in het midden van het
kruis, de drie dooreengevlochten ringen of kringen die
een zinnebeeld zijn der Allerheiligste Drievuldigheid.
Aan God almachtig één en drievoudig zijn onze christen
tempels toegewijd.
Van dat middenpunt schieten 12 stralen naar den bui
tenrand die het kruis omsluit ieder straal wijst naar een
rood schijfje, dat, als een edelsteen, op den gouden
buitenrand prijkt. Die twaalf roo «schijfjes zijn eene
herrinnering aan de twaalf Apostelen. Hunnez ending, hun
kracht en sterkte, krijgen de Apostelen, de steunpilaren
der heilige Kerk, van den almogenden, drieëenigen God.
Sierlijk zijn onze Apostelkruisen van teekeningen kleur,
sierlijker nog in hunne beteekenis.
Telken jare
De H. Kerk wil en eischt, dat in een geconsacreerde
kerk die twaalf kruisen ten eeuwigen dage zouden be
waard blijven, als merkteeken van die hooge genade der
Consecratie. Meer nog, ze vraagt dat men telken jare,
op den verjaardag der wijding en onder de hierop volgende
octaaf, men vóór die zalvingskruisen licht zou branden,
en die kruisen met groen en bloemen zou versieren. Dit
om aan degeloovigen te herinneren den eerbied, dien we
Gods huis verschuldigd zijn, en de genaden, die ons door
deze wijding zijn toegekomen.
We zullen ons schikken naar dezen wensch der
H.Kerk. Mogen we, wanneer we deze kruisen beschou
wen, in ons telkens verlevendigen de gevoelens vai
eerbied en dank die ons moeten bezielen bij het betre
den van Gods huis.
