MERKEM.
DIKSMUIDE.
ALVER mCEM.
J. V.
A
BEERST.
ST. JAKOBSKAPELLE.
HET KRAAKT!
NIEUWKAPELLE.
daar zeker
M. O.
ENILOBABB.
VAN ALLES WAT
«SPECTATOR»
in deze gemeente
Verantwoordelijke Uitgever F. WILLEMYNS namens O.F
Diksmuide (Pers en Propaganda).
IETS OVER „HERMANN GOERING”!
Een artikel uit St. Jakobskapelle werd wegens plaatsgebrek
tot toekomende -week verschoven.
zoo laag heeft
lid van het
ringen bij en heeft
Wij hebben thans in deze gemeente een correspondent. De
bijdrage die we zinnens waren aan deze gemeente te wijden,
zal vervangen worden door een artikel van onzen nieuwen me
dewerker. Het zal echter pas de volgende week verschijneh.
ook diezelfde die honderden franken
voor het zicht van de menschen, en
antwoordde als er iets werd gevraagd
van politieke
ERRATUM.
Wij vernemen dat afzetting van de stedelijke bedienden te
Diksmuide voor wat het uitbrengen der stemmen betreft, niet
heelemaal ging zooals gemeld in een voorgaand nummer. De on
derwijzeressen w-erden afgezet met zeven stemmen tegen één, bij
drie onthoudingen; de heer Dolphen met acht stemmen tegen één
bij twee onthoudingen.
In werkelijkheid is het dus hetzelfde, want in dergelijke ge
vallen moeten onthouders en tegenstemmers over de'nzelfden
kam geschoren worden. Er valt dus niets te wijzigen voor wat
onze commentaar betreft
De socialisten zijn het beu geworden deel uit te maken van een
ministerieele ploeg, misschien de ongelukkigste die, sinds 1830,
ooit aan het hoofd van het land heeft gestaan. Als eenige goede
prestatie kan aangerekend wordenhet doen, goedkeuren van de
nieuwe sociale wetten, door minister Van Acker voorgesteld en
aangenomen met tegenzin door sommige andere ministers.
Wij veronderstellen dat de socialisten reeds vroeger de regee-
ring zouden verlaten hebben, doch dat ze juist zoo lang gebleven
zijn om iedere vertraging in het aannemen van dé nieuwe so
ciale wetgeving te vermijden. Na het vertrek van de vijf mini
sters die de partij in den schoot van de regeering telde, hebben
de overblijvenden het voorzichtig gevonden het ontslag van de
regeering in te dienen.
Naar het schijnt zou Z.K.H. Prins Karei het ontslag niet aan
vaard hebben. In dit geval is het niet uitgesloten dat het parle
ment, na de afhandeling der financieele ontwerpen -en mis
schien vroeger onze ministers in de minderheid stelt en hun
aanblijven onmogelijk maakt. Want ook de liberalen en een ge
deelte der kristen democraten zullen er waarschijnlijk tegen
opzien zich verder in de oogen van het weldenkende volk te
compromitteeren door een samengaan met den clan Pierlot.
De vrees voor den kiezer is het begin der politieke wijsheid 1
Er zullen niet veel Belgen te vinden zijn die het verdwijnen
van de regeering Pierlot zouden betreuren 1 Ten ware men Léon
Degrelle, Elias of één van hun volgelingen met het vormen van
de nieuwe gouvernementeele ploeg zou belasten, zou de nieuwe
regeering onmogelijk slechter kunnen zijn dan de oudeMet ge
noegen stippen we aan dat één der redenen, die de socialisten op
geven om hun besluit te motiveeren, het geschipper is in zake
zuivering. Het was hoog tijd dat één der groote traditioneele
partijen het officieel uitriep
Er is in ieder geval een flinke klink in de kabel en alhoewel
wij in princiep een regeeringscrisis in oorlogstijd moeten
betreuren, is het toch hoogst noodzakel’jk, wil men ons land
niet in den dieperik helpen, dat een nieuwe regeering zoo ving
mogelijk aan het bewind komt!
Wie ként er onze garde Goering” niet Wat stond dien aap
te lachen toen hij in 1940 de „Luftwaffe” naar Engeland zag
„fahren”. „Nu zullen ze weldra kapituleeren, die vervloekte
plutocraten en Joden” was één van zijn liefste gezegden. Wat
zegt hij nu zijn vrienden, de moffen, tot den afgrond zijn ge
doemd Ja, manneke, nu kan je wat mediteeren over al je pro-
Duitsche daden van tijdens de mofsche bezetting. Thans heb je
tijd genoeg in de hoogeschool te Oostduinkerke en we hopen dat
je er nooit meer uitkomt! Weet je thans reeds dat je een hond
waart, een Duitsche bloedhond! Thans moeten we nog lachen
wanneer we je woorden van de laatste dagen der bezetting
overwegen: „Ik heb niemand en niets misdaan. Te Beerst zal
ik veldwachter blijven en ook alles doen wat ik kan voor de
geallieerden Leelijke valsche katerWeet ge nog hoe goed
je ontvangen werd in de eerste dagen van September, toen je
uit de auto van het O.F. stapte, aan het gemeentehuis. Daar
stonden al je „vrienden” op je te wachten met opgeheven
vuisten. Dank aan de leden van den Weerstand dat je daar niet
onmiddellijk tot de doodstraf werd veroordeeld. D'e O.F. mannen
wilden je beschermen en den krijgsraad je laten straffen, want
wij meenen toch ook dat je er met niet minder dan 60 jaar van
afkomt! Al je laffe en mofsche daden hier opsommen waren een
onbegonnen werk, want er zijn er genoeg om een lijvig boek
mede te vullen! Jammer dat de nazihonden niet meer vereeni-
gingen hadden, dan had onzen Goering nog meer lidkaarteh
zooals: zwarte Brigade - Dietsche Militie De Vlag V.N.V.
enz.
Onze garde was niet alleen „Gemeinde Polizei”, zooals het
kaartje op de voordeur van zijn huis aanw’ees, we mogen hem
ook gerust betitelen met het lieve woordje „Hilffeldgendarm”
en waarlijk, dagelijks zagen we hem te Diksmuide. in de
Beerststraat, bij zijn spitsbroeders binnen stappen. Was het zijn
werk met zijn verrekijker de zonen van landbouwer Decoene
Catniel, welke ondergedoken waren, te gaan bespieden? Later
wanneer een ander terug thuis zal zijn uit Duitschland, zal hij
je wel weten te bedanken om je mooi gebaar hem met de feld-
gendarmen te gaan afhalen en opleiden. Waarlijk „Hermann”,
we verlangen tegen dat je weer garde zijt te Beerst
Tot toekomende week.
Nu we van het nazi-gespuis verlost zijn, laten we zoo van tijd
tot tijd eens onze gedachten terug gaan naar die vervloekte be
zetting en menigmaal komen ons wraakroepende toestanden te
binnen.
Dat er hier in België en dius ook in Merkem, den 28sten Mei
1910, reeds handlangers waren van de moffen, kunnen we goed
uit de volgende woorden uitmaken.
In den namiddag, dus na de capitulatie, zegde een inwoner
onzer gemeente: ,.ge zult wel zien, nu zullen we gered zijn!”
Wat moet daaruit besloten worden En zeggen dat die persoon
een zoon had als luitenant bij het Belgisch leger! Nog meer!
Hij had een kaartje van België, waarop duidelijk aangeteekend
stond tot waar de Duitschers reeds doorgedrongen waren. Dat
kaartje was natuurlijk door de moffen uitgegeven, vermeldende
de frontlijn rond 25 Mei 1940. Op dit kaartje stond nog meer,
ongeveer het volgende: „Belgen, staakt allen nutteloozen strijd!
Legt de wapens neer!”.
In het jaar 1942, tijdens den zomer, waren hier nog al wel
moffen ingekwartierd. Ook de Electrische Centrale werd door
een viertal mannen bewaakt en dat waren er die bij sommige
„Madeln” tamelijk veel succes hadden! Immers, die moffen
ware'n goede zwemmers en in het roeien waren ze eveneens
thuis. Ze moesten dus hun ,,liebelingen” leeren zwemmen en
klaar was Kees! Als aandenken lieten ze bij hun vertrek een
roeibootje na, den naam dragende „Estella”. Die schoone tijd is
voor hen nu ook voorbij. Spijtig hé! Es war so herrlich
Rond denzelfden tijd waren hier ook verscheidene cafe’s die
goede zaakjes deden. D’aar werd natuurlijk ook niets misdaan,
neen, - wat denkt men toch! Er werd alleen maar een glas bier
verkocht.
Dat de „mokken” met de „moffen” ’s Winters samen gingen
schaatsenrijden en ’s zomers samen piano speelden, fietstochtjes
maakten, dat hebben we allemaal niet gezien! Spijtig dat zij
die het nu zouden moeten weten van niets gebaren.
Is de plaats van moffenvriendinnen en -vrienden nog bij het
onderwijzend personeel? Mogen zij nog kinderen onderwijzen?
De kolen komen heden ten dage maar traag binnen. Algemeen
heerscht er een tekort aan brandstof. Maar voor de zwarten geen
zorgen Die worden op alle mogeliike en onmogelijke ma'nieren
ondersteund. Ja, *s avonds worden zij hun kolen thuis gebracht.
In de duisternis zou het niet gezien worden, maar toch is het
algemeen geweten. Hoelatfg is het nu ook geleden dat er kolen
thuis gedaan werden op het plaatselijk secretariaat Vlaamsche
kinderzegen Nog maar enkele dagen hé
Nog maar pas werd in een vorig artikel aangedrongen oin
niets te teekenen ten voordeele van landverraders en colla
borateurs In onze gemeente gaat men nu rond ten voordeele
van een N.S.K.K. man. ’t Is waar, als persoon is hij niet
slecht, maar hij heeft den vijand daadwerkelijk geholpen op i
het Russische front, ’t Was daar zeker te koud, dat hij het
maar zoo lang heeft getrokken Arnold was dus N S.K.K.
man, lid van het V.N.V., woonde alle gespuisvergade-
dus zijn land verraden. Hij moet en
hij zal gestraft worden, dat zweren wij. Aan den ersatz-
burgemeester van Nieuwkapelle vragen wij, hebt gij gedurende
de bezetting ook rond geloopen van huis tot huis voor het be
komen van handteekeningen ten voordeele van politieke ge
vangenen, bv. op onze gemeente A.V. Neen, hij is zwart van
aan de toppen der voeten tot in het haar van zijn hoofd. Is
hij vergeten dat hij een zekere responsabiliteit draagt voor
hetgene binst de bezetting is gebeurd? Wij hebben er voor ge
zorgd en wij zeggener is nog plaats te St. Kruis. Wij dulden
niet dat zwarte landverraders nog iets te zeggen hebben. En
al diegenen die geteekend hebben zijn geen Belgen, wij ken
nen ze allen, zwarten, halve en schijnheiligaards en hun spelle-
ke zal niet lukken. Marietje van Nieuwkapelle moest daar nog
eenige regels bijschrijven ten goede van dien N.S.K.K. man,
’t was misschien voor die rantsoenzegels, van boter van binst
de bezetting! Dat is diezelfde die zoo christelijk wil zijn en
zoo goedhartig voor haar evenaaste zooals ze doet voor haar
eigen zelf. Heeft zij vergeten, dat gedurende de bezetting,
zij zooveel arme menschen de deur heeft gewezen? En is
in de schaal kan leggen
't is ook diezelfde dié
ten voordeele van kin-
ders van politieke gevangenen en gefusiljeerden„daarvoor
heb ik geen geld”! En als zij zoo christelijk wil zijn, dat’ze
dan haar staken, die op haar land werden gezet door den bezet
ter, verdeelt in plaats van ze te laten rotten op haar hoeve
D'at men helpe waar er nood isIn een volgend nummer zal er
bekend gemaakt worden wie er zijn handteekening zette ten
voordeele van de zwarten. Wij komen er later eens weer op
terug.