Koor Krijheid en Recht!
Koor i'Kaar heid en Kr ede!
Wanneer en hoe zij ons antwoorden
N° 3
Zaterdag 21 Januari 1911
Andermans geestigheid
Tweede Jaargang
Kinderen-martelaars!
ONS PRAATJE
Hl
v
Een man, eene vrouw en hun kameraad
worden bij den politiekommissaris ge
bracht.
Hebt ge ’t begin van den twist gezien?
vraagt hij aan den kameraad.
Ja, mijnheer de kommissaris, juist
©ver twee jaar.
Wat vertelt ge daar? Over twee jaar?
Wel ja, ’k was getuige op hun huwe
lijk.
VERKOOPER
Pieter Verstraete, zoon
Valkestraat, Nieuport
■V.;y<<
Wij wisten voorop dat het Nieuwsblad zou ant
woorden op ons artikel van 7 dezer maand, ge
titeld De school der huichelarijDat was niet
moeilijk om raden, want dit artikel was verstaan
baar voor de minst ontwikkelde menschen en 't
is juist dan, wanneer onze tegenstrevers zien dat
wij voor eenvoudige lieden schreven, dat zij het
woedenat zijn, omdat hunne macht slechts op de
onontwikkolden is gesteund en dat zij weten dat
men het best en het zekerst deze macht aantast,
wanneer men tracht die onontwikkelden klaar te
doen zien in het spel van bedrog en huichelarij
an de klerikale bende.
Wanneer wij integendeel schrijven over zaken
welke de aandacht aller denkers wekken, bijvoor
beeld over den schandelijken aanslag welken het
Pausdom tegen het rnenschelijk geweten komt te
plegen door het opleggen van den antimodernis-
DRUKKER
KABCK
Statiestraat, Oudenaard©
PRIJS PER NUMMER
55 centiemen
miskennen. Alhoewel kleiner in getal,
vertegenwoordigen wij hier de grootste
helft van het land. Met ons zult gij voor
taan atrekenen. Ons recht laten wij niet
langer meer door u, onder de voeten tre
den. Wanneer er van u, heoren klerika-
leo, geen recht t® bekomen is, wanneer
gij doof blijft voor onze vermaningen,
wanneer gij niet luisteren wilt naar onze
«tom, dan -rijn wjj Vil on niot noodjg', dan
gaan wij liever heen, u de volle verant
woordelijkheid latende.
Maar veronderstellen wij nu eens, dat
zoo iets zich in de Kamers moest voordoen
wat dan? De toestand is nochtans gansch
dezelfde. Wel is waar laat men er de
liberalen en socialisten ten volle hunne
gedachten, hunne zienswijze uitdrukken,
de wenschen en verzuchtingen van het
volk en burgerij bloot leggen, doch, hoe
zij ook met het meest® talent, met de klaar
ste bewijsvoeringen, met de gegrondste
redens, met de sprekendste voorbeelden
de noodzakelijke hervormingen verdedi
gen, het door de klerikalen gepleegde on
recht bestrijden, tech komt er bitter wei
nig van ten goede. Toegevendheid, ver
draagzaamheid, eendrachtig streven voor
het welzijn en den vooruitgang der natie,
dat is de bedoeling der klerikalen niet.
Bevoorrechting voor hunne partij, on
rechtvaardige wetten in voege houden om
er politiek voordeel door te genieten, om
hunne heerschappij staande te houden, dat
isheteenige doel, de eenige betrachting
der klerikalen. In hunne vermetelheid
gaan zij zelfs zoo ver te weigeren die
kwestien ter bespreking te brengen waar
van vele harer partijgenooten aanhangers
zijn, om geene nederlaag te moeten lijden.
Weigerden de klerikalen onder andere
niet over de eenmaking der kieswetten bij
de aanstaande heropening der Kam rs te
beraadslagen? Kan er in die voorwaarden
nog sprake zijn van hoffelijkheid? van par
lementarisme? Kan er in die omstandighe
den nog kwestie zijn van paireeren? Dit
vooral kunnen wij, strijders der vlaamsche
gouwen, niet aannemen, en, moesten ze
kere antiklerikale volksvertegenwoordi
gers beter beseffen op welke verachtelijke
soms schandalige manier wij bekampt
worden, moesten zij beter begrijpen met
wat leugens en laster wij overladen wor
den, wellicht zouden allen ons gevoelen
deelen.
En, gezien de halsstarige weigering der
klerikalen om het schreeuwendste onrecht
indien wij onze kiaders naar de geestelijke
scholen niet z nden, indien wij volharden
de voorkeur te geven aan de wereldlijke
zedeleer, begaan wij een gruwelijk mis
drijf, verdienen wij geschandvlekt te wor
den door al de weldenkende lieden, zijn
wij kinderbeden!
Brrr
Het is duidelijk dat, onder dit oogpunt
aanschouwd, de kwestie der kinderopvoe
ding on verwachten uitzichten aanneemt.
Zij vertoont zich als kunnende zeer onaan
gename gevolgen hebben voor de vrijzin
nigen.
Onze klerikale ssctarissen zijn zich zoo
weinig het belachelijke bewust, dat ze wel
zouden kunnen de bekrachtiging eener
wet opvorderen, om dat misdrijf te
straffen. En in een land dat, zooals het
onze, zoo vruchtbaar in onzin is, zouden
ze die wet wel kunnen verkrijgen...
En alzoo, zouden ze, in eens, de hier
boven gemeld© nieuws soort van kinderen
martelaars vocrtgebracht hebban!
Wat vroolijke, lustige snaken toch, die
klerikalen!
ABONNEMENT
2,60 franfc per jatair
op voorhand betaalbaar
waaraan zij zich vastklampen, te doen
verdwijnen, zoo nu de liberalen en socia
listen de handen in elkaar sloegen en rond
weg verklaarden Heeren klerikalen,
indien gij nog langer de huidige onver
draagzame toestand in voege houdt, indien
gij nog langer onze vermaningen in den
wind slaat, indien gij nog langer weigert
geheor te geven aan den dringenden
wonfcüh dos volk, dat recht, eerlijkheid en
rechtvaardigheid van u eischt in alles en
voor allen, dan weigeren wij nog langer
hier met u te zetelen. Dan gaan wij heen,
tot dat betere gevoelens tot uw hart door
dringen.
Zegt, geachte lezers, wat zouden ze dan
doen met hunne 3 zetels meerderheid? W(j
begrijpen best dat het een warboel worden
zou, doch wiens schuld zou het wezen? Op
wie zou de verantwoordelijkheid neerval
len? Op de koppige en hserschzuchtige
klerikalen! Op hen alleen!
Onze goede klerikalen zijn bezig met er
eene nieuwe soort te scheppen. Wij haas
ten ons te zeggen dat zij de handelwijzen
niet volmaakt hebben, die zoo byzonder
vereerd werden in zekere geestelijke ge
stichten en welker openbaring eenige
weergalmende ergernissen verwekte. Er
is hier geen sprake van lichamelijke kas-
stijdingen waarmede zachte herders ge
woon waren de kleine fouten hunner leer-
liagen of hunne beschermelingen te
straffen. Die kinderen martelaars ze
bestonden hebben opgehouden belang
wekkend te zijn. Men bereidt ons wat
beters, veel beters. En men zal er kunnen
over oordeelen, met het einde der rede
voering te lezen, welke een katholiek ma
gistraat uitsprak in een klerikaal school-
congres onlangs te Luik gehouden.
Hij zegde er, inzonderheid, dat het kind
voor God geschapen is en dat het eenigste
wezenlijk geluk van ’t kind bestaat in de
eeuwige bezitting van God. ’t Is dus niet
genoeg het te voeden, heteen ambacht aan
te Deren. Men moet het naar zijn uiterst,
beslissend einde opleiden; men moet hei de
geestelijke opvoeding geven welke dat
einde onweerstaanbaar vereischt. Bij ge
brek daaraan, begaat men eene zedelijke
moord' Bij gebrek daaraan, houdt men op
vader te zijn, om beul te worden!
En men vindt een zeker getal klerikalen
welke dez© stelling goedkeuren. Zoodus,
Anuoncanprys 0,15 fr. per drukregel. Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncen te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen
on madedeelingen moeten vóór den Donderdag middag in het koffiehuis Willems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mededeelingen, bestemd voor
voor het Weekblad van Nieuport en Kanton moeten door den schrijver onderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is
voorbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd.
Ja, beste lezer, ’k ben hier weer om met
u wat te kouten. Dat mijn onderwerp
eene werkstaking u nochtans niet af-
schrikke, want het is me niet te doen om
eene dier alledaagsche gréven, die soms
voor de onnoozelste en nietsbeduidendste
redens losbreken, daar ’t werkstaken zoo
wat in de mode g«knmon. o neen, over
eene zeer eigenaardig© werkstaking van
heel korten duur en op voorhand aange-
kondigd is het dat ik u onderhouden wil.
Slachtoffers zijn er niet gevallen, bloed
werd er niet vergoten; zoodus....
Gij herinnert u zeker wel dat vóór
nieuwjaar de begroetingen in het Senaat
moeten besproken en goedgekeurd wor
den. Het was zoo wat de gewoonte gewor
den die budgetten op ’t laatste oogenblik
aan onze honorabelen voor te leggen, d©
oppositie den tijd niet gunnende ze grondig
te onderzoeken en te bespreken, om ze op
een loopje door de klerikale jaknikkers te
doen stemmen. Op geene klaarblijkender
manier kon het ministerie toonen dat het
zich weinig bekreunt om de aanmerkingen
der liberalen en socialisten, om hunne
wijze raadgevingen, om hunne nuttije
wenschen. Meer dan eens deed de opposi
tie dit opmeaken ©n onthield zich bij de
stemming, -’t Was al boter aan de galg;
die toestand bleef voortduren, daar het
klerikale ministerie er alle belang bij had.
Zoo kwam het dat de liberale en socia
listische senators di© lamlendigheid, die
minachting moede, ronduit verklaarden
dat zij niet langer tot speelbal dienen wil
den en toen de begroetingen te stemmen
vielen, verlieten zij als een man de zitting
zaal, zij gingen in werkstaking.
Di® krachtige beslissing, die genomena
schikking verwekte nog al wat opzien in
de politieko sferen, des te meer daar hoffe
lijk parlementarisme in ’t Senaat zeer in
voege gehouden wordt.
Op eèn loopje werden de budgetten door
de bijeengetrommalde katholieke senato
ren gestemd en... de staking was geëin
digd.
Veel werd hierover in de klerikale dag
bladen niet geschreven, want het feit, hoe
gering ook in zich zelf, is nochtans van
hoog© beteekenis en van groot gewicht.
En inderdaad, indien do liberale en so
cialistische senators zoo handelden was
dat niet aan de klerikalen zeggen ’t I®
gedaan, mijnheeren, met onze rechten te
r wq
'A
NEURO RTeh KANTOR
feat
■r
P.'S’.