Koor Krijheid en Recht! Koor i'Kaar heid en Kr ede! Wanneer en hoe zij ons antwoorden N° 3 Zaterdag 21 Januari 1911 Andermans geestigheid Tweede Jaargang Kinderen-martelaars! ONS PRAATJE Hl v Een man, eene vrouw en hun kameraad worden bij den politiekommissaris ge bracht. Hebt ge ’t begin van den twist gezien? vraagt hij aan den kameraad. Ja, mijnheer de kommissaris, juist ©ver twee jaar. Wat vertelt ge daar? Over twee jaar? Wel ja, ’k was getuige op hun huwe lijk. VERKOOPER Pieter Verstraete, zoon Valkestraat, Nieuport ■V.;y<< Wij wisten voorop dat het Nieuwsblad zou ant woorden op ons artikel van 7 dezer maand, ge titeld De school der huichelarijDat was niet moeilijk om raden, want dit artikel was verstaan baar voor de minst ontwikkelde menschen en 't is juist dan, wanneer onze tegenstrevers zien dat wij voor eenvoudige lieden schreven, dat zij het woedenat zijn, omdat hunne macht slechts op de onontwikkolden is gesteund en dat zij weten dat men het best en het zekerst deze macht aantast, wanneer men tracht die onontwikkelden klaar te doen zien in het spel van bedrog en huichelarij an de klerikale bende. Wanneer wij integendeel schrijven over zaken welke de aandacht aller denkers wekken, bijvoor beeld over den schandelijken aanslag welken het Pausdom tegen het rnenschelijk geweten komt te plegen door het opleggen van den antimodernis- DRUKKER KABCK Statiestraat, Oudenaard© PRIJS PER NUMMER 55 centiemen miskennen. Alhoewel kleiner in getal, vertegenwoordigen wij hier de grootste helft van het land. Met ons zult gij voor taan atrekenen. Ons recht laten wij niet langer meer door u, onder de voeten tre den. Wanneer er van u, heoren klerika- leo, geen recht t® bekomen is, wanneer gij doof blijft voor onze vermaningen, wanneer gij niet luisteren wilt naar onze «tom, dan -rijn wjj Vil on niot noodjg', dan gaan wij liever heen, u de volle verant woordelijkheid latende. Maar veronderstellen wij nu eens, dat zoo iets zich in de Kamers moest voordoen wat dan? De toestand is nochtans gansch dezelfde. Wel is waar laat men er de liberalen en socialisten ten volle hunne gedachten, hunne zienswijze uitdrukken, de wenschen en verzuchtingen van het volk en burgerij bloot leggen, doch, hoe zij ook met het meest® talent, met de klaar ste bewijsvoeringen, met de gegrondste redens, met de sprekendste voorbeelden de noodzakelijke hervormingen verdedi gen, het door de klerikalen gepleegde on recht bestrijden, tech komt er bitter wei nig van ten goede. Toegevendheid, ver draagzaamheid, eendrachtig streven voor het welzijn en den vooruitgang der natie, dat is de bedoeling der klerikalen niet. Bevoorrechting voor hunne partij, on rechtvaardige wetten in voege houden om er politiek voordeel door te genieten, om hunne heerschappij staande te houden, dat isheteenige doel, de eenige betrachting der klerikalen. In hunne vermetelheid gaan zij zelfs zoo ver te weigeren die kwestien ter bespreking te brengen waar van vele harer partijgenooten aanhangers zijn, om geene nederlaag te moeten lijden. Weigerden de klerikalen onder andere niet over de eenmaking der kieswetten bij de aanstaande heropening der Kam rs te beraadslagen? Kan er in die voorwaarden nog sprake zijn van hoffelijkheid? van par lementarisme? Kan er in die omstandighe den nog kwestie zijn van paireeren? Dit vooral kunnen wij, strijders der vlaamsche gouwen, niet aannemen, en, moesten ze kere antiklerikale volksvertegenwoordi gers beter beseffen op welke verachtelijke soms schandalige manier wij bekampt worden, moesten zij beter begrijpen met wat leugens en laster wij overladen wor den, wellicht zouden allen ons gevoelen deelen. En, gezien de halsstarige weigering der klerikalen om het schreeuwendste onrecht indien wij onze kiaders naar de geestelijke scholen niet z nden, indien wij volharden de voorkeur te geven aan de wereldlijke zedeleer, begaan wij een gruwelijk mis drijf, verdienen wij geschandvlekt te wor den door al de weldenkende lieden, zijn wij kinderbeden! Brrr Het is duidelijk dat, onder dit oogpunt aanschouwd, de kwestie der kinderopvoe ding on verwachten uitzichten aanneemt. Zij vertoont zich als kunnende zeer onaan gename gevolgen hebben voor de vrijzin nigen. Onze klerikale ssctarissen zijn zich zoo weinig het belachelijke bewust, dat ze wel zouden kunnen de bekrachtiging eener wet opvorderen, om dat misdrijf te straffen. En in een land dat, zooals het onze, zoo vruchtbaar in onzin is, zouden ze die wet wel kunnen verkrijgen... En alzoo, zouden ze, in eens, de hier boven gemeld© nieuws soort van kinderen martelaars vocrtgebracht hebban! Wat vroolijke, lustige snaken toch, die klerikalen! ABONNEMENT 2,60 franfc per jatair op voorhand betaalbaar waaraan zij zich vastklampen, te doen verdwijnen, zoo nu de liberalen en socia listen de handen in elkaar sloegen en rond weg verklaarden Heeren klerikalen, indien gij nog langer de huidige onver draagzame toestand in voege houdt, indien gij nog langer onze vermaningen in den wind slaat, indien gij nog langer weigert geheor te geven aan den dringenden wonfcüh dos volk, dat recht, eerlijkheid en rechtvaardigheid van u eischt in alles en voor allen, dan weigeren wij nog langer hier met u te zetelen. Dan gaan wij heen, tot dat betere gevoelens tot uw hart door dringen. Zegt, geachte lezers, wat zouden ze dan doen met hunne 3 zetels meerderheid? W(j begrijpen best dat het een warboel worden zou, doch wiens schuld zou het wezen? Op wie zou de verantwoordelijkheid neerval len? Op de koppige en hserschzuchtige klerikalen! Op hen alleen! Onze goede klerikalen zijn bezig met er eene nieuwe soort te scheppen. Wij haas ten ons te zeggen dat zij de handelwijzen niet volmaakt hebben, die zoo byzonder vereerd werden in zekere geestelijke ge stichten en welker openbaring eenige weergalmende ergernissen verwekte. Er is hier geen sprake van lichamelijke kas- stijdingen waarmede zachte herders ge woon waren de kleine fouten hunner leer- liagen of hunne beschermelingen te straffen. Die kinderen martelaars ze bestonden hebben opgehouden belang wekkend te zijn. Men bereidt ons wat beters, veel beters. En men zal er kunnen over oordeelen, met het einde der rede voering te lezen, welke een katholiek ma gistraat uitsprak in een klerikaal school- congres onlangs te Luik gehouden. Hij zegde er, inzonderheid, dat het kind voor God geschapen is en dat het eenigste wezenlijk geluk van ’t kind bestaat in de eeuwige bezitting van God. ’t Is dus niet genoeg het te voeden, heteen ambacht aan te Deren. Men moet het naar zijn uiterst, beslissend einde opleiden; men moet hei de geestelijke opvoeding geven welke dat einde onweerstaanbaar vereischt. Bij ge brek daaraan, begaat men eene zedelijke moord' Bij gebrek daaraan, houdt men op vader te zijn, om beul te worden! En men vindt een zeker getal klerikalen welke dez© stelling goedkeuren. Zoodus, Anuoncanprys 0,15 fr. per drukregel. Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncen te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen on madedeelingen moeten vóór den Donderdag middag in het koffiehuis Willems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mededeelingen, bestemd voor voor het Weekblad van Nieuport en Kanton moeten door den schrijver onderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is voorbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd. Ja, beste lezer, ’k ben hier weer om met u wat te kouten. Dat mijn onderwerp eene werkstaking u nochtans niet af- schrikke, want het is me niet te doen om eene dier alledaagsche gréven, die soms voor de onnoozelste en nietsbeduidendste redens losbreken, daar ’t werkstaken zoo wat in de mode g«knmon. o neen, over eene zeer eigenaardig© werkstaking van heel korten duur en op voorhand aange- kondigd is het dat ik u onderhouden wil. Slachtoffers zijn er niet gevallen, bloed werd er niet vergoten; zoodus.... Gij herinnert u zeker wel dat vóór nieuwjaar de begroetingen in het Senaat moeten besproken en goedgekeurd wor den. Het was zoo wat de gewoonte gewor den die budgetten op ’t laatste oogenblik aan onze honorabelen voor te leggen, d© oppositie den tijd niet gunnende ze grondig te onderzoeken en te bespreken, om ze op een loopje door de klerikale jaknikkers te doen stemmen. Op geene klaarblijkender manier kon het ministerie toonen dat het zich weinig bekreunt om de aanmerkingen der liberalen en socialisten, om hunne wijze raadgevingen, om hunne nuttije wenschen. Meer dan eens deed de opposi tie dit opmeaken ©n onthield zich bij de stemming, -’t Was al boter aan de galg; die toestand bleef voortduren, daar het klerikale ministerie er alle belang bij had. Zoo kwam het dat de liberale en socia listische senators di© lamlendigheid, die minachting moede, ronduit verklaarden dat zij niet langer tot speelbal dienen wil den en toen de begroetingen te stemmen vielen, verlieten zij als een man de zitting zaal, zij gingen in werkstaking. Di® krachtige beslissing, die genomena schikking verwekte nog al wat opzien in de politieko sferen, des te meer daar hoffe lijk parlementarisme in ’t Senaat zeer in voege gehouden wordt. Op eèn loopje werden de budgetten door de bijeengetrommalde katholieke senato ren gestemd en... de staking was geëin digd. Veel werd hierover in de klerikale dag bladen niet geschreven, want het feit, hoe gering ook in zich zelf, is nochtans van hoog© beteekenis en van groot gewicht. En inderdaad, indien do liberale en so cialistische senators zoo handelden was dat niet aan de klerikalen zeggen ’t I® gedaan, mijnheeren, met onze rechten te r wq 'A NEURO RTeh KANTOR feat ■r P.'S’.

HISTORISCHE KRANTEN

Weekblad van Nieuwpoort en Kanton (1909-1914) | 1911 | | pagina 1