if
t W -
IB
lij
I
Tweede Jaargang
Zaterdag 4 Februari 1911
No 5
De volksmacht en de kerk
De uitbuiterij der dooden
en der levenden!
711
t
j:
Pietor Verstraete, xoou
Valkestraat, Nieuport
DRUKKER
JOS3PH E-3C A.333C13Ë51
Statiestraat, Oudenaarde
PRIJS PER NUMMER
£5 centiemen
gelijkheid, van mensclwnwaarde niet
heeft begrepen; dat d@ groote bisschoppen
en de groet® vorsten welke Frankrijk zoo
roemrijk hebban geschapsn @n behserscht
deö velke n®ch de ware rechtvaardigheid,
noch het waar geluk hebbsn kunnen ge
ven, omdat zy het ideaal van don «Sillon»
niet hadden. De tocht der omwenteling
heeft langs daar geblazen en wij mogen
besluiten dat, indien d® leering van den
«Sillon» dwallingen zijn, zijn geest gevaar
lijk en zijn onderwijs slecht zyn.
Gij ziet het, waarde lezers, juist omdat
d« katholieke Sillonnisten, als ware chris
tenen, en steunende op het isoderne be
ginsel van de volksmacht, het volk wilden
verheffen, opbeuren en gelukkig maken,
met medewerking der andersdenkenden,
daarom juist werden zij door Pius X ver
oordeeld. Despotism en ®n verdraagzaam
heid is en blijft dus de leus der officieel©
Kerk.
Annoiicanprys 0,15 fr. per drukregel. Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncsn te weigeren is voorbehouden. De aunoncen, artikelen
tm mededeelingen moeten vóór den Donderdag middag in het koffiehuis VFï/fems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mededeelingen, bestemd voor
voor het Weekblad van Nieupert en Kanton moeten door den schrijver o.iderteekead en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is
voorbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd.
ABONNEMENT
2,30 ïx’m.safc par
op voorhand betaalbaar
Hat is dikwijls lesrrijk de geschriften
der Pausen ta bestu.ieeran, maar voorna
melijk den brief van Pius X tegen de lee
ringen van den franschen «Sillonis voer
ons, vrijzinnigen, een ernstig onderzoek
waard, want daaruit kan men opmaken
hos de kerk het meent met de rechten van
het volk, met do verdraagzaamheid, met
da msnschenwaarde; ja zelfs kan men er
in zien hoo het eerst® en het hoogste be
ginsel van onze belgisehe grondwet reeds
door Loo XIII veroordeeld werd en hce
Pius X daarover d© achteruitstrevend®
gedachten van zijnen voorganger ten volle
deelt.
Onze grondwet zegt inderdaad Alle
machten gaan uit van het volk. Daar
tegenover schrylt de Paus De «Sillon»
stelt eerstelijk de overheid in het volk, uit
wie zij dan ©vervloeit tot de besturende,
in zulke wijze nochtans, dat zij voortgaat
in het volk te berusten. Weteu, Leo XIII
heeft dezo leer uitdrukkelijk veroordeeld
in zijnen wereldbrief Diaturnum illud
over het politiek principaat, waarin hy
zegt Hedendaagsch© in groot getal,
welke de sporen volgen dergene die, in d®
laatste eeuw, zichzelf den naam van wijs
geeren gaven, verklaren dat alle macht
uit het volk komt; dat, diensvolgens, de
gene welke de overheidsmacht in de maat
schappij uitoefenen zo niet als hunne
eigene overheid uitoefenen, maar als gene
macht aan hun door bet volk afgevaardigd
en onder voorwaarde dat zij Kan herroo
pen worden door den wil van het volk
van wie zij z® kregen. Ganseh tegenover
gesteld is hot gevoelen der katholieken
welke hot r®cht van b®velen uit God doen
voortvloeien, als uit dezes natuurlijk @n
noodwendig beginsel. Zeker doet de
«Sillon» deze overhsid van God uitgaan,
maar op zulk® wijze dat zij van omlaag
naar omhoog opklimt, terwijl de macht,
in de inrichting der kerk, van omhoog
komt om naar beneden te dalen.
Dat is, ons dunkans, beteekenisvol ge
noeg. Me® moet er uit besluiten, dat de
kerk de vijandin is onzer hedendaagscho
vryheden, dat het slechts met slecht ver
borgen tegenzin is dat zy de parlementai
re regearingstelsels dult en dat haar ideaal
hetdespetism is en blijft.
Wat meer is Pius X beroept zich, om
zijne keringen daarovar te staven, op de
gene van don H. apostel Paulus. Welnu,
Paulus leerde namelijk aan de slaven dat
zij aan hunne meesters gehoorzamen
moesten en ging zelfs zo® ver dat hij eene
ontvluchte slaaf naar haren meester terug
bracht.
Wanneor er spraak is van hedendaag-
sch® vrijheden en regeeringsvormen kan
men zich dus onmogelijk op zijna overheid
steunen.
Of zou de Paus misschien beweren dat
d© overmacht van een slavendrijver ook
van God kwam? Hos zal hij dat dan over
eenbrengen met de oneindige goedheid
van het Opperwezen?
Maar natuurlijk is het niet alleen omdat
de Sillonnisten leerden dat do rageerings
macht uit het volk voortvloeit dat d® paus
Pius X ze veroordeelde. Volgens de eigene
woorden van den Paus hadden zij de
edele zorg der moaschsiijke waarde en
wilde zy de demokratische opleiding van
het volk, het is te zeggen dat zij het zelf
bewustzijn ®n de burgerlijke verantwoer-
delijkheid van eenieder tot het hoogste
wilden voeren, waaruit de economische
en politieke demokratie en het heerschen
der vrijheid, dor rechtvaardigheid, der
gelijkheid en d@r broederlijkheid moesten
voortvloeien.
Verder zegt hij nog van dia zelfdo Sil
lonnisten Men risp tot het opbouwen van
den toskomstigen staat alle werklieden
van allo godsdiensten en van allo sekten.
Men vroeg hun slechts het zelfde maat
schappelijk ideaal aan te kleven, alle ge
loofswijzen te eerbiedigen en eene zekere
bijdrage zadelijke krachten aan te bren
gen.
Dat katholieken dat doden, is nu juist
wat d© Paus slecht beviel; dat priesters
aan zulk werk deelnamen, als medewer
kers en niet als opgedrongsne leiders, dat
verschrikte hem.
De katholiek© leer, zegt hij, verkon
digt ons dat don eersten plicht der liefde
niot ligt in devordraagzaamhsid tegenover
dwalende overtuigingen, hos rechtzinnig
zij ook wezen.
Dus mag, volgens hem, de katholieke
leer all oen geduld worden.
Hoo, zegt hij verder, msn teert aan
uwe katholieke jougl het mistrouwen
tegenover do kerk, hare moeder, men
leert haar dat, sedert neger.tisn eeuwen,
die kerk er nog niot in gelukt is do maat
schappij op hare ware grondvestingen te
steunen dat zij de maatschappelijke be
grippen van overheid, van vrijheid, van
Wat is een® miakaart Een bevallig
klein karton, zeer lief gedrukt, en dat op
zijne voorzijde een zwart kruis draagt met
h.t opschrift In memoriam! Ter
keerzijde loost men ’t volgends
M
heeftmissen doen lezen
voor de vrede der ziel van
AI
En nu, ziehiar ho® men te werk gaat
Gij m oet eene begrafenis bij wonen? Gij
treedt in een© sacristie, de eerste de boste,
waar gij eene miskaart vraagt. Volgens
uw© mildheid, biedt gij d@n afgestorvene,
voor zijne eeuwige zaligheid, een©, twee,
tien, twintig, honderd missen aan. Na
tuurlijk betaalt ge met contant geld, want
het bergen wordt in die zaak nog niet
aanvaard. De pastoor geeft u een kwijt-
briefje voor u en ’t karton voor
d@ familie.
In ’t sterfhuis gekomen, legt ge, be
scheiden, de miskaart op de lijkkist. De
bloedverwanten van den overledene nemen
ze w@g, met dia der andere vrienden, ©er
men het lijk komt halen. Zij zullen alzoo
d® zekerheid hebban dat d® doods zal voor
des! trekken uit de talrijke missen die hij
aan uw® schoon® daad to dankon heeft, en
de erfgenamen mogen rekenen op de zalig
heid zijner ziel, zondsr zelf een cent te
moeten uitgeven!
Vergeet niet dat hef karton uw naam
draagt, alsook het getal missen dat ge ge
kocht hebt. Indien g®, in den rouwstoet,
Mijnheer X.... of Mevrouw Z.... denkt te
•ntmoeten, dewelk® om hunne godsvrucht
@a hunne mildheid vermaard zijn, zult g®
beneden di@ rijke gevers niet willen bly-
ven en uw offer zal moeten gemeten wor
den naar den rijkdom der omgeving. Ein
delijk, ©ischen de gebruiken dat d® familie
zelf u in ’t vervolg bedanke om uwe lief
tallige en v rosme gedachte.
Men beseft welke goudmijn di© onder
neming voorstelt in den behoudenden en
gegoeden stand, die ter harte zal nemen
voer de dooden te doen bidde®, terwijl hij
de geesteUkhsid ondersteunt. De bisschop
pen, die de vondst naar waarde schatten,
beschermen krachtig die gelukkige nieu
wigheid. In al de bisdommen is ze reeds in
zwang. D® miskaarten zijn thans in alle
handen....
Welhaast zullen do nieuwjaars- ®n fesst-
geschenksn, de zakken suikergoed, d®
bloemtuilen uit de mode geraken.
Men zal, in levenden lijve, miskaarten
Eertijds spraken wij, op dez© plaats, van
die Onderlinge maatschappij des Vage-
vnurs Mutuell® du Purgatoir© door
d@ fransche geestelijkheid gestichten wel
ke voor dool heeft d® springlevend® lieden
bij voorbaat tegen da hemelsche oordeolen
te beveiligen. Door middel ©ener eerlijke
premia, in zijn leven betaald, verzekert
de katholiek zich, voor de gaosche eeuwig
heid, eene opeenvolging van gebeden,
wel geschikt om hem uit verlegenheid te
he.pen tijdens da laatst© afrekening. Dat
genootschap bloeiend in menigvuldig®
bisdommen verzekert aan de priesters
aanzienlijke geldmiddelen. Het denkbeeld
was zoo goed en de ©nnoozelheid der kud
de zoo groot, dat de bisschoppen er zich
©p toegelegd hebban het na te bootsen, en
de miskaarten cardes de messe
op gang hebben gebracht.
E<*n hooggeplaatste prelaat en twee
aartsbisschoppen hebben zich aangesteld
als beschermers van ’t nisuw gebruik.
Het is, overigens, buitengewoon vernuftig
aangezien hst d® geldkisten der geestelijk
heid vult, mst beroep te d@®n op de ver
waandheid van de begunstigden der for
tuin. Men zegt dat d® belgisch© geestelijk
heid, van haar kant, zich gereed maakt
tot het aannemen van een maatregel di®
eanparig gestemd werd in ’t waderlandseh
katholiek congres van Montreal.
W|
I
Ir
f»
KggBE^^
J
ËraÉMHHr.-ï
