Xi
I
'I
w
J
1
tg.
-BO
Frede!
w
B
Ml
w
B
I oor Vrijheid
I
ui
en Hecht! ^oor baarheid e n
fï
ft
18
i- -/to
'1^=4
A
'4
k v
a i
w
r
E
w
ll
KW
«W
tel*
4
||A
Om
Ons Praatje
-j»
M®
De gedachten van Monseigneur
I
5a
Andermans geestigheid
rl
W|
Zaterdag
-’Mi
i
Ij
A.
26 Oogst 1911
see;
Tweede Jaargang
N° 34
Een Vraagsken
1
1
v
jL
r
!Vy
L
fW
z
a
A
I
!-z
ti
fit
Bijtende scherts.
Een reiziger (na een zeer slechte maal
tijd). Er is een ding op uwe tafel, dat men
niet beter vindt in de voornaamste restau
rants van Europa...
De waard. Zeer gevleid, mijnheer! En
mag ik weten hetwelk?
De reiziger. Het zout!...
VERKOOPER
Pieter Verstraete, zoon
Valkestraat, Nieuport
wf
Kif,
yl'i n
kM t
Ivl
R
zt!
hte
“tam
L«M‘!
L’Éj
DRUKKER
JOSEPH EÏAECK
Statiestraat, Oudenaarde
J.A
PRIJS PER NUMMER
S centiemen
iïi!?
De klerikalen. tegen dat de kiezingen
naderen, storten het wierookvat uit over
de geestelijkheid en bazuinen alom den
grooten lof uit dier voor hen onmisbare
propagandisten. Zij schilderen hen af als
ware slachtoffers; zonder morren, heel,
verduldig lijdende voor den godsdienst.
Zij vallen natuurlijk bovenarms op die
hatelijke liberalen, op die slechte liberale
gazetten, van wie de geestelijkheid toch
zoo buitengewoon veel te ver luren heeft.
Zij schijnen maar niet te willen of te
kunnen begrijpen hoe de liberalen het
wagen durven, diegenen aan te vallen en
te bekampen die het priesterkleed dragen;
hoe de liberale dag en weekbladen het
wagen durven de daden der bedendaag-
sche priesters streng te beoordeelen en te
laken.
Volgens hen zou de priester, die tot eene
edelo roeping is bestemd, daaraan niet
mogen blootgesteld zijn; volgens hen zou
het kleed dat hij draagt den algemeenen
eerbied moeten afdwingen.
Wij deelen ten volle die zienswijze en
voegen er bij dat het destijds ook wel dege
lijk zoo was. Jong en oud, arm en rijk,
klerikaal en liberaal, allen beschouwden
den priester als den apostel dier verheve
ne leer van nastenliefde en broedermin;
allen hadden eerbied voor hem, overal
werd hij gegroet, overal werd hij als iets
meer dan een gewoon sterveling be
schouwd, wijl hij zich slechts onledig hield
met het verkondigen van de leer, die hij
als een ideaal beschouwde en waaraan hij
uitsluitelijk zijn leven wijdde. Overal trok
men zich terug om hem door te laten; in
den postwagen stond men hem gaarne de
beste plaats af; in de kerK werd hij gretig
aanhoord omdat slechts woorden van men-
schenliefde zijn mond ontvloden. Hij be
kommerde zich niet met de stoffelijke en
politieke aangelegenheden; hij liet de
menschen vrij in alles; hij trachtte door
zijn woord de verdwaalden op den rechten
weg van den godsdienst te brengen, om
dat hij alleen voor doel had het verhoedi
gen van zijn godsdienst; omdat er builen
zijne ker k niets verhevens voor hem be
stond; omdat de werMIsche zaken hem
geen belang inboezemden; omdat hij de
wereldsche geschillen en de politieke on-
eenigheden door m wereldlijk- m-.mschen
liet beslechten. Hij misjonde het volk ie
gulle vreugde niet; hij vond er genoegen
7
wig?
de klerikalen te stemmen? Is bet zijne
zending door ’t verleidelijke geld gewetens
om te koopen? Is het zijne roeping eige
naar te wezen van klerikale gazetten,
soort van stickertjes, die het ganschejaar
door de treffelijkste burgers beschimpen,
bezwadderen en belasteren? Is het zijne
edele zending in die blaadjes de gemeenste
modder neer te schrijven en artikels op
te stellen waarvoor zulke stinkertj s ver
oordeeld worden? Is het zijne roeping, in
congregatiën en andere bijeenkomsten,
het politiek vergift als venijn in jonge
onschuldige harten in te spuiten? En men
kome niet zeggen, er zijn ook andere
priesters, die zich niet om politiek bekom
meren. Wij deelen volstrekt die meening
niet. Stille waters hebben diepe gronden.
Wij kennen talrijke pastoors die den naam
hadden geene politieke priesters te wezen
en die, met moeite iemand kennende, nog
geen 14 dagen ter plaats zijnde, reeds van
kiezingen spraken en aanhitsten tot den
strijd,
De klerikalen zeggen, wel is waar, de
priester is een burger net als een ander
en heeft zijne politieke rechten zoo goed
als wie ook. Hij mag aan politiek meedoen
zooveel het hem lust, het is zijn volle
recht.
Wij zeggen in dat geval, waarover be
klaagt gij u, mijnheeren? Niet den priester
bekampen en bestrijden wij, maar wel den
politieken burger. Bekampt de priester
onze politiek, wij bestrijden de klerikale
politiek en vermits wij door hem niet ge
spaard worden, vermits hij zijn priester
kleed bezoedelt en onteert door haat en
nijd, door twist en tweedracht, door poli
tiek, waarom zouden wij zijne politiek
niet mogen tekeer gaan en hem als poli
tiek man bestrijden, al draagt hij geen
broek en frak zooals wij?
’t Habijt en .naakt toch immers den
monnik niet? En wie slagen wil geven,
mo. t er ook kunnen verdragen, zooniet,
datjzij blijven in hunne kerk, want daar
is hunne ware plaats.
•W
O
’t Is maar de waarheid die kwetst. Ook
vernemen wij dat Mgr Keesen, reeds se
dert lang, in zijne partij, voor babbelaar
uitgemaakt, er heden den onbetwisten
naam van «onbehendige» heeft erwor
ven... Die faam schijnt ons zooveel te min
gerechtvaardigd dat Mgr Keesen enkel
luidop zegt wat alleman weet, ’t Is te zeg
gen dat voor de klerikalen, de herkeonjng
van ’t pauselijko koningschap den eersten
der plichten is en dat de katholieken het
als een plicht van eer en van geweten
aanzien, getrouw te blijven aan de pause
lijke alleenheerschappij, welker rechten
ABONNEMENT
2,60 frank per jaar
op voorhand betaalbaar
Annoncenprijs 0,15 fr. per drukregel. Rechterl jke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncan te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen
tm mededeeliugen moeten vóór len Donderdag mid lag in hit koffiehuis Willems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mededeelmgen, bestemd voor
voor het Weekblad an Nieuport en Kanton moeten door den schrijver oaderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opname is
voorbehouden en de volstrekste geheimhouding gewaarborgd.
I®
I
iL
in bij ’t rooken van zijn avondpijp door de
ruiten zijner vensters de lachende, dan
sonde, vermaskerde menigte te beschou
wen; hij schepte er zelfs vermaak in. Gij
ouderen, die zoo dikwijls over dien goeden
stillen ouden tijd van eendracht en ver
standhouding tusschen de menschen weet
te vertellen, herinnert gij u de priesters,
die oude nederige pastoors van dien tijd?
Ging het dan niet zooals wij hiervoren
schrijven? Ja, niet waar?
.Edoch, schoone dingen duren niet lang
en zoo ging het ook. De priester wilde
meer zijn dan een nederige dienaar van
Hem die eendracht tusschen al de raen-
schen predikte; hij wdlde meer zijn dan
een apostel van zijn geloof; hij jaagde
andere betrachtingen na; hij wilde in alles
gemengd wezen, overal zijn woord te
zeggen hebben; hij eischte zekeren in
vloed, een on begrensbaar meesterschap;
hij vergde in alles en van allen eene slaaf-
sche onderdanigheid, hij werd een politie
ke priester.
Weerstaat op het dorp de burgemeester
aan zijne bevelen, lang zal het niet duren
dat bij of door zijn heimelijk woord oi door
verleiding of door dwang e<n kring bur
gers heeft vereenigd, die nu volgens zijne
onderrichtingen zullen optreden om den
halsstarrigen burgemeester te bestrijden.
De oneenigheid is onder de bevolking ge
bracht. En zoo ging het overal; hier wist
hij verdeeldheid in de rangen eener mu
ziekmaatschappij te brengen en stichtte er
eene andere; daar wist hij den onderwij
zer die meester in zijn school wilde zijn
en blijven, bij zijne medeburgers hatelijk
te maken; ginds wis hij den gemeenteraad
aan flarden te scheuren om er zijne blin
delings gehoorzamende creaturen in te
lijven. Twist en tweedracht zaaien is zijn
doel geworden enkel en alleen om zelf te
regeeren.
En dan, is het ’s priesters roeping aan
T hoofd te staan van geitenbonden, van
syndikalen van vetten en meststoffen?
politieke meetings voor te zitten en in te
richten, do menschen te dwingen daar
heen te gaan? Is hrjt den godsdienst van
vrede verkondigen wanneer hij van op
den ptedikstoel, waar rods dan woorden
van liefde over zijne lippen zouden mogen
komen, andere burgers aaurandt, wan
neer hij ophitst tot den hardnekkigsten
strijd? Is het’s priesters zending van huis
tot huis te gaan om de vrouwen tegen hun
man op te jagen en dozen te dwüngen voor
rJa-'rl
zoo slecht is, hoe komt het dan dat onze
eerste Koning er deel van uitmaakte en
zijn leven lang met zijne broeders Vrij-
metselaars uit Engeland en ook uit Bel-
gie in aanraking is gebleven? Leopold I
is tot zijn dood een trouw, toegenegen
Vrijmetselaar geweest. Was laij dan
onk eesa dmveU eaa ecw kool-
h rniifier???
Wij weddea dat onze tegenspreker
ons bet antwoord zal schuldig blijven.
Eu inderdaad hij is ons het antwoord
schuldig gebleven. Maar nu schrijft een M.
Franz, in het Stinkertje van vóór acht
dagen, dat de Vrijmetselarij naar volko-
men zedenbederf streeft en niet alleen
eene duistere vereeniging van schobbe-
jakken is (excusez du peu!) naar een
«modderpoel va i zedeloosheid! Noch
min, noch meer!!!
En nu stellen we andermaal de vraag
Was Kkoning' ELe»twldl «Ie eerste
ook een schobbejak? Streefde
hij ook uaar zedenbederf en
een modderpoel van zedeloos
heid???
En andermaal zal het Stinkertje zijne
Tartufeooren intrekken en ons het ant
woord schuldig blijven...
Onder bovenstaanden titel schreven wij
in ons nummer van 1 April 11. het volgen
de
Er wordt immer door de klerikalen
tegen de Vrijmetselarij geschreeuwd en
gedonderd. Indien wat zij voorhouden
waar is, indien die instelling werkelijk
ïfe I
lil
‘IX
ft'
-S
^223ï
/jgS'vU
.P
*M
X»
g
'K
kill
I
N'
^"f.
■3*
swuai
i
s&fi
•SSC-iSES',
CMWI BI MMkl
«tók
i
8 e ■!)=-?
UflSW
W j
-
IIEUPORTenKA
"4' -
s.
i
a
-
L- A
--
-<■
'■‘-J
