Foor ff aar he ia en freae!
en Utechli
foor f r ijhe ia
r
o
Jov
10
RW
De Paus en hel schoone geslacht
is
Zaterdag 17 Februari 1912
Derde Jaargang
Nö 7
Andermans geestigheid
In Japan
Klerikale propaganda
Een apostel der vrede
fe
it
w
a-w v
Ir B
-J
- <1
ld
bevel van den Landdag, op vastgestelden
dag zal mo. ten plaats grijpen, iedere ver
standhouding zullen verwerpen.
Het Japaanseh landsbestuur zal dan ook
weldra ondervinden wat wij in Belgie
maar al te lang ondervonden, te weten dat
het katholicism altijd in den weg staat van
vooruitgang en vrede.
VERKOOPER
Pieter Werstraete, zoon
Valkestraat, Nieuport
DRUKKER
joshipkc ÜA.3SCK
Statiestraat, Oudenaarde
Een kwalijk opnemens.
Saven Boesse zat op den tram en rookte en
spuwde dat ’t eene schande was.
Dat rooken was nog al wel maar dat schabou
welijk spuwen komt toch niemand af, te meer
daar er tegen Seven’s neuze en oogen een op
schrift hing dat luidde als volgt Verboden te
spuwen
Al met eens komt de trambediende op en met
eene schoote naar Seven
Z(jt de ge niet beschaamd alzoo te spuwen,
zegt hij.
En waarom datte, vroeg Seven zoo viten*
dehjk mogelijk.
Ehwel oolijkaard omdat het daar geschreven
staat, hernam de trambediende het verbiedend
opschrift aanduidend.
Wel, zei Seven ’k heb ik dat al lange gezien,
maar ’k meende dat het in de menschen hun
aangezicht was dat ik niet en mochte spuwen.
(trambediende spraak- en adem
loos).
PRIJS PER NUMMER
S cen.tiein.exi.
Hij eindigde zijn testament door deze
woorden Ik wil, zooveel het van mij
zalf zal afhangen, loven en sterven in de
gemeenschap van alle Christen© kerken,
ik zal meer zeggen in de diepe over
eenstemming met de algemeene kerk der
menschen en der werelden.
Het ware te wensehen dat alle priesters
van alle ©erediensten, zulke edele gedach
ten deelden, in plaats van xooals vele,
vooral katholieken, niets te beoogen dan
alleenheerschappij voor hunne eigene sek
te; in plaats van twist en tweedracht tus-
schen de menschen te zaaien; overdraag-
zaamheid en haat tegen andersdenkenden
aan dejeagd in te boezemen.
Eere, aan Loyson, dien apostel der
vrede, dier zoo gewenschte vrede welke
het graf alleen hem geven kon!
Japan is een land dat nog maar korte
jaren geleden den weg der beschaving
insloeg, maar dezen met renzenschreden
bewandelde. Dit land geeft nu aan ©ns,
oudere in beschaving, een voorbeeld dat
ons inziens navolging verdient.
Ean wetsontwerp werd namelyk neer
gelegd door den heer Tokoneni, ondermi-
nister van binnenlandsche zaken, met het
doel vrede en toenadering te verwekken
tusschen de drie byzonderste eerediensten
welke in het land beleden worden en alzoo
den vooruitgang der natie te bevoordeel!
gen.
Men wil, doer dit wetsontwerp, dat ge
stemd wordt door prins Yamagate, Mar
kiezen Inaujé en Matsukata, alsook prins
Katsura met vele andere invloedhebbende
Japaneesche staatslieden, nadere betrek
kingen tusschen den Staat en de eerdien
sten tot stand brengen.
Wellicht zou het Christendom daardoor
in Japan grooten vooruitgang kunnen ma
ken, wel te verstaan indien het zich weet
aan te passen bij het nationaal gevoelen
der Jap mezen, zich uiterst verdraagzaam
wil tooaen en eerder bestaan in een meng
sel van Christendom, boedhism en shisc-
toism.
Maar on hr de weinig talrijke Japaansche
Christenen, tellen de protestanten bijna
voor niets en zijn de katholieken overwe
gend.
Het valt dus te vreezen dat deze laatste,
met hunne zoo ongunstig gekende koppige
vasthoudendheid, op den meeting tusschen
do verschillige eerediensten, welke op het
In den «Tartufe van den ontsterfelij-
kenMolière, zegt de schijnheiligaard welke
het bijzonderste parsonaadje van het stuk
is, tot Dorine, terwyl hij haar wil nopen
zijn neusdoek over haren boezem te leg
gen
Dek dien boezem, welken ik niet zien
mag. Door zulke voorwerpen worden de
zielen gekwetst en dat doet plichtige ge
dachten opkomen.
Het schijnt dat vele onder degene welk®
het priesterkleed dragen ook licht vatbaar
moeten zijn voor zulke schuldige denk
beelden en dat zij, zooals Dorine het aan
Tartufe ook verweet, wel gevoelig moeten
zijn aan de bekoring en dat het vleësch op
hunne zinnen grooten indruk maakt, want
de Paus heeft gemeend maatregelen te
moeten nemen om ze daartegen te vrijwa
ren.
Hg heeft nu inderdaad aan eiken gees
telijke, hij weze eenvoudige priester ofwel
prelaat, verboden voortaan eene wereld-
sche vereeniging bij te wonen, op dewelk®
hakkers der liberale en socialistische pers
den grootsten indruk maken.
Zij vermoeden nochtans ’t nadeel niet
dat zij hun zei ven en de Kerk veroorzaken
met te dikwyls de tempc-ls aan hun God
van goedheid en barmhartigheid opgericht
in soorten meetingzalen te vervormen.
Hun zielkunde schijnt een beetje zwak. De
argelooze zielen die hunne kerken bezoe
ken zijn soms verwonderd wij kennen
er over de woorden van haat on de
bloeddorstige wensehen welk® aan die
evangelisten ontsnappen...
Indien die hoeren wisten wat groot ge
tal klanten zij reeds verloren hebben met
alzoo van hunne rol af te wijken!
Dat ze nochtans voortdoen... De zaak
kan ©as niet het minst mishagen.
’t Is de eerste maal niet dat wij de ge
legenheid hebben te bestatigen dat onze
voortreffelijke geestelijkheid zich al te
veel metde politiek bemoeit en dat ze alzoo
een kostbaren tijd verkwist dewelke, door
dit feit, voor de redding der zielen verlo
ren is.
Men bemerkt, hedendaags, eene nieuwe
veelbeteekenende uitbarsting van dien
bijzonderen ijver die bestaat in ’t van huis
tot huis gaan om zekere onverschillige
schapen aan te sporen zich met den par
tijenstrijd te bemoeien; onderzoek te doen
over de lezingen, de politieke kleur van ’t
dagblad, enz., enz., allemaal dingen welke
tamelijk buiten den godsdienst blijven.
Voor’t oogenblik, wordt er op die ma
nier een hardnekkigen oorlog gevoerd
aan de dagbladen die niet goed aange
schreven staan. Bij de wat weeke werking
der oude pastoors veegen zich de krachti
ger werking, ’t niéuwer geloof der pas uit
’t seminarie gekomen kapelaans. Ea op de
vergaderingen der comiteiten van ’t Werk
der goede pers, worden namen aan ’t
orde van den dag gebracht; aanspo
ringen, opwekkende gelukwensehen ko
men nieuwe krachten geven aan de slop
jagers der slechte (leest liberale en
socialistische) bladen.
Maar ’t is in den preekstoel vooral dat
onze voortreffelijke geestelijkheid zich
onderscheidt; ’t is in do preek dat zij de
vinnigste slagen aan de slechte pers
toebrengt. Ten minste, de priesters beel
den zich in dat hunne manieren vaa door-
ABONNEMENT
2,60 frank per jstixr
op veorhand betaalbaar
Annoneeaprijs 0,15 fr. per drukregel. Rechterlijke aankondigingen 0,50 fr. per drukregel. Het recht annoncen te weigeren is voorbehouden. De annoncen, artikelen
en mededeelingen moeten vóór den Donderdag middag in het koffiehuis Willems Fonds, Valkestraat Nieuport besteld worden. Alle artikels of mededeelingen, bestemd voor
voor het Weekblad van Nieuport en Kanton rnoaten door den schrijver oaderteekend en onder gesloten omslag ingezonden worden. Het recht van opnam® is
voorbehouden on de volstrekste geheimhouding gewaarborgd.
Niet een vryzinnige kan onverschillig
blijven bij het afsterven van den heer
Charles Loyson, vroeger zoo gekend, als
predikant onder den den naam van pater
Hyacinthe.
Loyson, inderdaad in tegenoverstelling
met de meeste katholieke geestelijken,
was altyd een voorstander der vrede tus-
schen de verschillende eerediensten.
Ook kon hij met zijne oversten niet blij
ven overeenkomen en werd hy weldra,
omdat hij den moed had zijne woorden
vaa vrede niet te willen intrekken, in den
ban der H. Kerk geslagen.
Het spel begon al toen hij, met onge
hoorden bijval, reeds vijfjaar het advent
gepredikt had in O. L Vrouwkerk te
Parys. Zyne vrijzinnige strekkingen, zijne
pogingen om godsdienst en wetenschap te
doen overeenstemmen, deden geweldige
aanvallen tegen hem ontstaan.
Hij werd dan ook naar Rome geroepen
en verzocht- voortaan over geene betwiste
onderwerpen te prediken. Het was in
1868. Het volgende jaar sprak hij, op het
congres van den Bond voor de vrede, wel
willende woorden uit ten opzichte der
protestanten en der joden, en eenig®
maanden later verzette hij zich tegen de
wijze waarop het concilie kwam bijeenge
roepen te worden en hield staan dat deze
kerkvergadering vertegenwoordigers van
alle christens gemeenschappen moest be-
grypên. Zoo keerde hy terug tot de ware
beginselen der eerste tijden van het Chris
tendom apostel der vrede tusschen als deze
welke den naam va christenen dragen,
en daarom ook werd hij uit den schoot der
katholiekekerk, die school van overdraag
zaamheid gebannen; maar daarom ook
werd hij in Amerika, waar hij vervolgens
eene ivis deed, met geestdrift bejegend.
Loyson stierf den 10 dez-u1 te Parijs ge
trouw aan de beginselen van zijn leven.
Opzijn sterfbed werd hij bijgestaan door
priesters van verschillende kerken, name
lijk een Romeinsche, en een Grieksèh-
Athodox priester en twee protestantsche
dominees.
In zijne laatste wilsbeschikkingen vroeg
hij dat de paiesters der verschillige eere
diensten in kerkgewmad zijne begrafenis
zouden bij wonen, erin begrepen degene
der liberale katholieken van Geneve en
den groot rabbijn of grootpriester der
Jeden.
st wKg
.1’
•'-b
gr#?
"^5
gap;
[Dj
'f
•'SM
’O
A- ƒ-
