<u %k VAN DIXMUDE. Zondag, 22 October, 1854. Negenste Jaer Pf. 458# Verschynende alle Zondagen. De blauwe koornmusch. d&ï en der - WEEKBLAD Men wordt aemocht alle lioegenaemde artikels uilerlyk tegen den Vryda» avond, .racbtvry en onderteekend. toe te tenden. De be kendmakingen betalen 20 centiiucn den drukregel. Alle affiehen by den drukker van dit blad gedrukt, worden eensciuTisin hetzelve ge- {ilaetst. INSCIIRYVING vooraf te betalen. vooa DIXMUDR. Voor een jaer Fr. 6-01) Voor 6 niaciiden 3-00 Voor 3 id. 1-St VOOtt BL'ITKN. Voor een jaer Fr. 7-00 Voor 6 uiaenden 3-50 Voor 3 id. 1-70 ?Lr:d,en wwke,yk> KVEMPLsaKN van ditïblad boven Uet gewone gptal inschryvers,afgedrukt, en cut.s gezonden: in de voornaem.teherbaren 9 goede,en de annoncen vermeld die ,n ons blad goïnaereerd worden, gelegen zyn en 2° aen de eigenaar, aen wiens e^endTmm^ de te ^rkoopen of verpaebto Alles vrnchtvry toegezonden. Men soliry ft in by den drukker van dit blad Isook by alle pust-direkteurs. DIXMUDE, den 2in OCTOBER, 1854- 19c kiezÉEigcii. De kiezingen voor de gemeente zyn aenstaende en zullen op laetsten dezer maend geheel het land door, voor de aftredende leden, het is te zeggen voor de groote helft van elke gemeenteraed, plaels hebben. Wy hebben reeds onze uitnoodiging ontvangen en wy zullen het, als eene pligt rekenen, de kiesverga- dering by te woonen, om het regt dat onze constitu tionele wetten ons geven, volgens ons geweten en onze kennis uit te oefenen. Wy twyffelen geenzins ot onze medekiezers zullen ons voorbeeld volden, hunne regten doen gelden en deze gelegenheid waer- nemen om te onderzoeken of het gedrag van diegenen, die tot dus verre, hunne volmagt bekomen hebbenj nog eens van het openbaer vertrouwen waerdi" zyn. - Zy zullen iu deze omstandigheid alle eigene"belang van de kant stellen, alle vriendschap over het hoofd zien, alle vyandschap doen zwygen en alleenlyk onder zoeken of het aftredende lid zvne pligten gekweten en steeds bewyzen van aengeklevenheid aen de al"e- meene belangen der gemeente gegeven heeft. Verre zy van ons de hoedanigheden van elk aftredende lid :d te malen en dien of genen aen te wyzen of af te Keuren neen, wy zullen ons onthouden van alle per sonnel beknibbelingen, overtuigd zyndedat, zulkda- nige onderzoekingen maer al te dikwyls haet en nyd \erspreiden en groote vyandschap veroorzaeken. Nogtans wy aerzelen niet blootelyks, ons eigen ge voelen te laten kennen, en wy zyn overtuigd dat het door het meeste getal der kiezers zal aengenomen worden. Volgens ons goeddunken de gemeenteraed heeft zyne opgelegde taek, zoo het behoorde, waerge- uomendiensvolgens geloven wy te mogen aen raden al de aftredende leden zonder onderscheid te her kiezen. Wat nu de keus van een lid iu vervanging van den heer Holvoet betreft, wy zullen genen kandidaet vooren stellen tot dat wy het gevoelen der kiezers vernomen en onze vrienden geraedpleegd hebben. Dixmude, 18 October, 1854. Mynheer de uitgever Gistereu heeft er iets allerzeldzaemst, iets aller ernstigst, in onze stad plaets gehad. Nooit hadden wy zulks alhier gezien. Ik bedoel de ter aerdbestelling der stoffelyke overblyfselen van onzeu medeburger 1 hilip Delahaye. Burgemeester en Schepenen, en bv- na de gansche burgery, hebben dezelfde overblyfselen ten grave vergezeld. Niet een enkel catholvke geeste- lyke was er tegenwoordig. En waerom?"Oni dat de overledene, aen zyne overtuiging getrouw was ge- By de eerste lieve, warme lentedagen Prykt reeds de roos omgroeid met groend mosch, De vogel ook ontwaekt in veld en bosch De zonne ment in heldren glans heur wagen. Het heelal is iu feestdos en in p«*acht, En alles ademt vreugde, stoeit en lacht. Doch, onder zulke schoone azuergewelven, Verlaet de zomer spoediger de streek; Na droogte en zomergloed wordt 't weder week, En zoo gelyken dagen nooit hun zeiven En zoo is ook de hertst nu aengesneld Die 't boscbje ontkleeden komt en 't groene veld. Niet warm meer zyn thans de morgenluchten, De weiden zyn met 't dampig floers bedekt, Geen zonnestrael die nog een zanger wekt Slechts hoort men koude herftszeheren zuchten De nachtegalen zyn naer 't zuiden hóen. En alles nu, bereid oos droef geween. bleven, en dat hy, op de bermhertigheid Gods reke nende, geen roomsche bemiddelaer tusschen hem en de Godheid verlangde. De klok sloeg drie ure na middag, de uer op welke Christus, de stichter onzer Godsdienst, den laetsten adem uitblies, en zyi^en hemelschen vader om verzoe ning en vergiffenis vöor zyne beulen smeekte. De deuren der kerk bleven gesloten. Geen hoegenaemd klokgeluid liet zich hooren. Alles was somber en doodsch. Wy rukten, onder eene diepe stille, met het lyk naer het kerkhof. Voor hel open graf aldaer geko men zynde, en niemand wenschende daerover te spreken, vroeg ik den heer Burgemeester het woord, hetwelk hy my goedhartig toestond. Ik had my voor zien van het wetboek des Christendoms, en las er twee spreuken op 's menschen oordeel uit. Daerna sprak ik eenige woorden voor de vuist, en liet my in- zonderlyk uil op de verdraegzaemheid. Ik herinner my maeralte wel,dat ik, in eene hevige zielsvervoering uitriep a Wanneer zullen wyeens belgische priesters hebben, in plaels van roomsche priesters, welke niet een enkel gebed hebben voor eenen afgestorven me deburger, die veertig jaren lang gearbeid heeft, om de jaerlyksche stads- en staetsloelage aen de catholyke geestelykheid te helpen betalen!.... De roomsche kerk had gebeden voor een gedrogt als Jaureguy, de eerste die poogde Willem den Zuiger, een' der grootste mannen van Nederland en der latere tyden, te moor den, na dat hy te vooren, den monnik Timmermans zyne hieebte had gesproken, en door deze daertoe op gehitst was geweest, en diezelfde kerk wil niet eens bidden voor de ziel van een' menscli, die noch moor- denaer, noch aenstooker tol moord, maer wel een oud' soldael des keizerryks, een eerlyk werkman, een vader van talryke kinderen was!Ik had er nog moeten by voegen dat evengemolde kerk, den d wee per Timmermans onder bet getal van Belgie's heiligen geschaerd heeft, en verders den booswicht Balthasar Gerard, die den Zwygcr te Delft vermoorJde, allerlei lofrede heeft laten loezwaeijen. En zoo misleid men het onwetend en lichtgeloovige menschdom. Wat ik overigens gezegd heb, laet ik aen het onpar- tydige oordeel der eerlyke en talryke omslaenders o ver. Maer hier moet ik my met al "de kracht myner ziel verzetten legen de verfoeijelyke handelwys der vuige Boterkuip, wier lafhertige opstellers my eene rede toeëigenen, welke ik, in geenen deele, gehouden heb, en waervan ik de verantwoordelykheid aen dat gewelenlooze gespuis overlate. De brave en deugdzame menschen zullen myne regters zyn. CH. ROBAEYS, not. Een doodsche stilte heerscht thans in de velden, Waer onlangs 't nog zoo vrolyk was en bly, Door luid gezang en spelen van schalmei, Door vruchten die ons vlaemschen rykdom melden De zang der blauwe koornmusch wordt gehoord Alleen, zoolang onopgemerkt in 't wild akkoord. Haer stem schvnt als een laetst vaerwel te wezeu Aen l zonnestraellje dat reeds verre vlu<Tt, Aen t vallend bladjen, aen elk maegdenzucht Een weêrgalm van zoovele vreugd vóór dezen, Een dankbeëvol melankholisch verdriet Voor alles thans verdwenen in 't verschiet. Heur zang, als meteen droefheidstoon doorweven, Schynt rekening te vragen aen natuer, Waerzy verzwonden is met'l lenteazuer, Waer zy haer broers en zusters heeft gedreven, Wat zy met al die bloemen heeft gedaen, Die zy in veld en wei plagt zien te staen? o Kleine vogel van de hageroozen, 0 Ja> gy zyt des dichters evenbeeld Uw zang is uil instinkt u voortgeleeld •Uw zang om welken nimmer gv moest blozen! Gy zingt en echter bloeit dé bloem niet meer, Verwarmt de zonnestrael niet als weleer; dafdipb wlP Zyn' d" ,s ee"e onbelwistelyke pr mirlv^'n ^y,2eg8e° B,et dat l,el "oodzakelyk is dat Hn.fr h/ i neen* waht indien de waerheid zonden er cepnpfe ,S' kend en ae"genomen ware, dan ZOU dèeTm?L Pa meerZy° h0el de were,d dit is een T» T- P^'ly deP wueiheid- - Hoch, omdat er !n H ZU,len W' balden en !?- samenlev,ng z»'ke verschillende denk- de- l fpmp. tegenslrydige belangen bestaen dat door^fp rn ne Yaerhf,d en bel algemeen belang nooit aencenompn 3 V6" a,Semee" leiddraed zullen in TnT H^er uitvloeit het voort, dat er Ldl i ,S lwee Pa,'lyen bestaen de party J 'R" der byzondere intresten, en de party der waerheid en der algemeene intresten. P 5 schen dipSlai dfZ6ri Prr'yen is samengesteld uit men- hpHpn I. dwalingen en al de onregtveerdig- en vppHp i ver,edene bun overlevert, aennemeu loov:Jiï°?a' ee"? door onwetendheid en bvge- hnl Hpi a de anderen door bereikening van eigen be de JirhT 8laelsPartyen van dezen aerd die men in nrie?tPr, nfe,mS °nlm°et 0nder de benamingen van nin^strp 3 yen' Party van den adel, party der ko- tX"dae\?Z'' en d,e beurtelings, ofte gelyker lltn Ï.PhSeëxPloi,eerd hebben. Deze par eet ft "oo. anders geleefd, en leven nog anders De tweede dezer pariyen is diegene, welke de waer- s^ltTndLrlg(tVrdi»heid betracht en boven alles die tol de komst van deze regeering arbeidt. "r" inSgeJyks llare voo°ga„gfrs in de sth edeiiis der menschheid... deze voorgangers zvn de volkeren en de burgers der oude gemeenten, het \yvnieeVryeiJe(nkRrs.en wysgeere" der XVI en der XVIII eeuw; he zyn de stichters der instellingen van 1789, en op heden, zyn het de liberalen, die van deze voorgangers de zending hebben bekomen tot de na- komelmgschap ongeschonden die beschaving en voort gang te doen overgaen, welke zy in den naera der waeiheid en der belangen van heel de wereld veroverd ^mZ°PF dwaïngen °P de Slangen van oenige mannen... En aen deze zending zal de liberale partv nimmer te kort blyven! (Verbond van Aeiït). n,pn?R van ?0nrn senaleur voor het arrondisse- menlRousselaere heeft gisteren plaets gehad.M.Gilles v»n fi7QC| Yl' V-lIseff,lem heeft 6G9 stemmen van 679 bekomen en is als senateur in vervanging van wylen M. Deneckere uitgeroepen. Gy zingt en gy ziet ginds de geele blaedren Uil 't bosch gezweept door koude noorderwind; Gy ziet uw nestje bloot ginds in de lind. Dat gy met zachte pluimjes moest vergaedren! Gy zingt omdat gy aen de lente denkt Om dat zy telkens u geneugten brengt. Uw levensdagen zyn met heil doorsponnen o Zanger! u wacht nieuw en bly genot! Maer hem, de dichter, wien het wreede lot Vervolgt, wien niemand komt wat heilstand jonnen, Wien niemand moed schen kt,niemand wil verslaen, Die eenzaem langs het levenspad moet gaen, Die dichter, vogel, moet men diep beklagen o Ja, de gloed die in zyn ziele woedt, Waermede hy zyne treurgezangen voedt. Moet hem verslinden, hem het hert doorknagen Helaes! alzoo sleept hy zich zelf naer't graf, En daér slechts vallen al zyn smerten af! Dixmude, 19 October 1854. AD. B.

HISTORISCHE KRANTEN

Weekblad van Dixmude (1845-1879) | 1854 | | pagina 1