Hij zal de vermomming wel hebben afgelegd en thans een geheel ander mcnsch zijn. Ik beloof mij echter een beter resul taat van een schrijven, dat ik nog heden aan den oom zenden zal, want zijn briefis van groot belang. Het komt mij vreemd voor, dat die oom zijne nicht niet eenvoudig aanbeveelt, nu zij toch op reis is, dat ze naar Poitiers doorreizc. Dit bestellen naar hier om haar at' te halen, dat aanraden van de elïekten toch mee te nemen, met pak en zak te komen, en met den voogd af te rekenen, ook het geld mee te brengen, dit alles bevalt mij niet, en komt me zeer verdacht voor. Nu, wc zullen zien. iunu wees even zoo tegen mijzeg mij eens wat er aan hapert, dat sii ntat trouwt. b J mLl DE AANSTAANDE HUISVROUW. Pierre Uamothe was een welvarende koopman in Poitiers. Hij had slechts ecu cenig kind, oen zoon, die de erfgenaam van zijnen naam, vermogen en zaak zijn zou. De ouders trachtten er naar, dat de knaap gauw zou trouwen de vader om een Werkzame» compagnon te hebben, dc moeder om lieve kleinkinderen te zien en aan het grootmoederlijk herte te drukken. Maar alle vermaningen waren vruchteloos. Jaar op jaar ging heen, zonder dat de zoon toebereidselen maakte, om den ecnigen wensch zijner ouders te vervullenja, het scheen zelfs dat, hoe vuriger zij het wenschten, de zoon des te slaperiger werd 4)p dat punt. Toen vermande zich de va (Ier, liet lang wachten moede, eindelijk, en hij nam zich voor eens ernstig met zijnen zoon te spreken. Gij zijl haast 50 jaar, beste Emil, zegde hij op zekeren {l ervolg hierna)

HISTORISCHE KRANTEN

De Boterkooper (1849-1914) | 1873 | | pagina 2