ZONDAGSBLAD X- .col VOOR EEN GOUDSTUK 46e Jaar. N. 20. voor de Stad en het Arrondissement. Zondag 18 Mei 189$!^^ OBERS 10 cent, per nummer. Politiek Overzicht. De vertegenwoordiging der minderheid Die grrrooote beloften! Met de kiezingen. geheel hunne manier B 265150 287. aangi handel, ambachten 60? Gedurende de regeering der liberalen Wie bouwde die tallooze steen- en ijzeren zij om VICTORIEN VANDE WEGHE. igen. Doch, nademaal de omhalingen ddoende waren geweest, verschoot’zii autaarkleed besteld had, waarvoor zij daar- betaalde. Z COLLËCTIO N ie©,7 Rusland. De wolven in Rusland. De russische officiëele statistieken schatten op 170,000 het getal wolven in Rusland. De verliezen aan schapen en verkens zijn zoo groot dat men er geene schatting heeft kunnen van maken. De premie betaald voor eiken gedooden wolf is 10 roebels (rond de 30 frs). In 1869 heeft men er 49,000 gedood in het gouver nement Wologda en 31,000 in het gouver nement Kasan. Het getal menschelijke wezens, ten jare 1889, door de wolven verslonden, was 203. Er zijn wolven met twee pooten die nog meer slachtoffers maken Afrika. Een vermoorde honing. Dat het soms gevaarlijk is tegen de bestaande zeden en moden in te gaan, blijkt uit het volgende feit De stoomboot Taurus, die te Marseille is binnen geloopen, komende van de afrikaan- sche slavenkust, heeft het bericht medege bracht dat koningDinahSalifouis vermoord. Dinah Salifou was de held of de vreugde der officiëele ontvangsten gedurende de Wereldtentoonstelling op het Champ de Mars, te Parijs. Hij werd vermoord door zijne onderdanen, omdat hij aan deze het costuum der Europeanen wilde doen dragen terwijl zij het gemakkelijker en goedkooper vinden broekeloos te loopen. Dinah Salifou moet vergiftigd zijn door meerdere fetiches (priesters), hierin bijge staan door meerdere leden van de konink lijke familie. ----- Frankrijk. Zondag hebben drij kie zingen voor de fransche Kamer plaats ge had, te Ruffec (Charente), te Evreux (Eure) en te Avallon r(Yonne), welke alle drij de meerderheid aan de republikeinsche kandi daten hebben gegeven. De werkstakingen zijn in Frankrijk ten einde geloopen. I Het was vinnig koud in de laatste dagen der Decembermaand 1870. Ondanks den noorderwind die ijzig door de straten schuifelt, en eenige lichte sneeuwvlokjes die in het aangezicht en door de neus- en mondgaten der heen en weergaande menigte dringen, bieden de bijgangen der Anspach- laan te Brussel eene wemelende drukte. Het was Kerstavond, dat is te zeggen den vier-en-twintigsten December. Op den hoek van den Augustijnentempel, nevens den ingang van het postbureel, waarover buiten den aanhoudenden stroom van wandelaars eene drukke beweging van rijtuigen heerscht, staat een blinde ouder ling. Zijn lichteloos wezen, zonder de minste uitdrukking, schijnt als versteend. Als op werktuigelijke wijze, houdt hij een blikken schaaltje in de hand, doch de bedrijvige voorbijgangers, de heen- en weerslenterende heeren en damen van den begoeden stand vergeten eenen stuiver in het bakje van den blinde te laten vallen. Nevens den ouderling staat een meisje van dertien of veertien jaar oud; onder De afgevaardigden der werklieden die -deel genomen hebben aan de betooging van den eersten mei te Parijs, zijn maandag door de commissie van het werk van de fransche Kamer der afgevaardigden gehoord geworden. Zij vragen de vermindering van het dagwerk tot op acht uren en in beginsel het minimum van dagloon, dat zal geregeld worden volgens de beroepen en de streken. De Kamer heeft maandag zich bezig ge houden met het vraagstuk der ambacht- syndicaten van werklieden en een wetsont werp gestemd, hebbende voor doel de in breuken te beteugelen op de uitoefening der rechten, door de wet aan diegenootschappen erkend. Men voorziet dat dit wetsontwerp in den Senaat zal verworpen worden. De wijn goedkoop. In de engelsche Ge meentekamer heeft M. Goschen eene rede voering uitgesproken die in Frankrijk opschudding gemaakt heeft. De minister -der schatkist heeft eene vermindering der rechten op den invoer der drooge druiven in Engeland aangekondigd. De Engelschen ■zullen zich aan net werk stellen om wijn te fabrikeeren met de druiven van Griekenland en Turkije, en binnen eenige jaren zullen zij het vasteland en zelve Frankrijk overstroo- men met een goedkoop voortbrengsel dat de kleine beurzen den voorkeur zullen geven boven de vervalschte mengelingen van den franschen wijnbouw. Na de verklaringen van den engelschen minister hebben de wijnhandelaars van Parijs eene vergadering gehouden. Kost wat kosten moge willen zij de belangen der fran sche wijnnijverheid beveiligen tegen de vreemde mededinging. Vatikaan. Mag men de berichten uit Rome geloven, van de Daily News, dan zou een ernstig verschil ontstaan zijn tusschen het Vatikaan en de duitsche katholieke partij in de Kamer. De katholieken willen den strijd tot herstel der grieven voortzetten ■en in het Vatikaan zou men vijandig zijn aan de onverzoenelijke houding die wel licht de vroegere toegestane voordeelen in gevaar zouden brengen breng onvoldoende het tekort, en het was zij die op de laan even in den winkel acht honderd frank betaalde. Wanneer moeder en zoon uit het magazijn traden en gereed stonden om weder in het rijtuig te stijgen, drong het knaapje weder bij zijne moeder aan voor de kleine bede lares, die immer op dezelfde plaats nevens haren grootvader op den hoek van den Augustijnentempel stond. Geef mij eenen Louis, moeder, zegde hij, ik wil dien zelf aan dit arm meisje geven. Gij hebt uwe beugeltasch vol goud stukken en ik blijf van alles kortgezet. Ik ben toch geen klein kind meer. Gij weet toch wel dat ik een geheel uitgêstrekt fortuin, een miljoen heeft men mij in de klas gezegd - zal bezitten als erfdeel'mijns vaders wanneer ik zal meerderjarig zijn, en dat ik er dan naar goeddunken zal mo^en over beschikken. Geef mij twintig frank voor die ongelukkige». Was mevrouw van Veerle vrijgevig wan neer het godsdienstzaken betrof' zij was de gierigheid zelve bij alle aangelegenheden. Kom aan, zeg ik u, gij maakt mij lastig. Een Louis! zou men niet zéggen? Waarom met honderd franken? Hewel ja, waarom niet, hernam het kind op eenen opgewonden doch geenszins ontmoedigden toon. Ja. waarom niet’ Wie weet wat ik later met al mijne Louis zal slenter verlaten en g.l van boeren vei^mderen. ’t Is zeker daarom dat de baron zoo een ijverig vijand is om de goede scholen af te schaffen en de bekwame onderwijzers te vervolgen. Toe, heer baron, geeft het voorbeeld, richt zelve uwe gemeente in, gelijk het zou moeten zijn om den landbouw winstgevend te maken. Laat het bij geene praatjes; toont de boeren wat zij moeten doen, geeft het voor beeld persoonlijk en met eigene penningen. Woorden wekken daden strekken. Men komt goed praten dat Dixmude eene zeehaven zal worden en het middenpunt van eenen grooten uitvoer van groensels en fruiten naar Londen. Zekerlijk zouden wij dit wenschen te zien, doch kunnen er waarachtig niet aan ge loven in onzen klerikalen tijd van geestver stomping en schooldooding. De oude dada van M. Beernaert toen hij geen minister waswordt weder onge- stoofd door den Journal de Bruxelles'. Ge moet weten dat er kwestie is van de ver tegenwoordiging der minderheid in de kies bare vergaderingen. Het klerikaal blad maakt alle slach van berekeningen en haalt cijfers aan om te bewijzen dat de partijen niet volgens hunne getalsterkte vertegen woordigd zijn, zelfs in den zegepraal Zou de Journal misschien bevreesd zijn van de nederlaag van het staande wetgevende kiezingen dat hij 'over die kwestie spreekt die scheon te slapen Nu, laat dit zoo. Maar een oogenblikje, wij roepen de aan dacht in van den Journal de Bruxelles op den provincialen raad van Westvlaanderen waar nog enkel vier liberalen zetelen twee van Oostende en twee van Meesen. Om eene proef te nemen dat men eens de 27,000 inwoners van het kanton Dixmude in drij yerdeele volgens ’t getal raadsleden. Misschien zou er dan mogelijkheid bestaan een liberaal te kiezen in den omkrino- van Dixmude, Beerst, Eessen en Caaskerke met zijne 9,000 inwoners. Zal men dat beproeven. Wel neen de klerikale partij wil maar van de vertegen woordiging der minderheid, waar zij zelve met meester is. Zij zouden willen in de gemeenteraden der groote steden eenige partijgangers be zitten maar weigeren alle plaats aan de liberalen in de 2500 andere steden en ge meenten des lands waar de pastoors heer ende meester zijn. ’t Is valschheid wanneer de zwarte partij vonden en er mede tot den dag van heden tce.nn en smeeren. Maar, a propos, deden de liberalen nooit iets voor de burgers, de landbouwers, het volk?... Wat bedriegers zijn die zwarte mannen toch. Wie was ’t die de stedelijke octrooien afschafte? De liberalen. Dit is eene der grootste hervormingen onzer eeuw en te vergeefs hebben de andere landen beproefd het voorbeeld na te volgen, gegeven door het hoofd der liberale partij M. Frère- Orban. Wie heeft de belasting op het zout doen verdwijnen De liberalen. Wie heeft de barrierrechten afgeschaft? De liberalen. Wie heeft het rijke gemeentefonds van 30 miljoen per jaar ingericht, ten voordeele der steden en dorpen? De liberalen. Wie redde de Vlaanderen uit den hongers nood, na de noodlottige regeering der zes Malou’s? Wederom de liberalen. Wanneer zag men den gulden tijd van ■groeienden voorspoed voor nijverheid, del, ambachten en landbouw in de jaren die aan alles ziel en leven gaven. Wie bouwde die tallooze steen- en ijzeren wegen welke het land doorkruisen De libe ralen of op aansporing der liberalen. Wie maakte de wet op de beurtspoor- wegen, die in korte jaren van het gansche landeeneenkelestad m?'’enzal?De liberalen. Wie?... Genoeg daarmee. Ge ziet wel, klerikale lasteraars, dat de liberalen niet werkeloos ’.even zijn, dat zij het zijn die het vader- -fop den weg van vooru\nang gebracht hebben door wijze wetten en doeltreffende maatregelen. Wat heeft integendeel de kle rikale partij ten voordeele van het land gedaan Niemedalle van beteekenis leefde enkel ten koste der schatkist, kerk en klooster te bevoordeeligen. - Dat wij, in de Dixmudsche streek, nu machtig en groot en rijk zullen worden, daar valt niet meer aan te twijfelen. Baron Frederik de Crombrugghe heeft het in den Tap gezegd en voorspeld dat Dixmude eerstdaags zijn zeekanaal zal krijgen en in rechtstreeksche gemeenschap met Londen zijn, die groote wereldstad waar wij onze boter, onze salade, onze erweten, wortels en boontjes zullen kunnen heenzenden. Pardaf! daar hebt gij het! En senator de Coninck zegt in den Senaat dat hij geene once Dixmudsche boter meer kan vinden om aan zijne kollegas te leveren!.... Maar nu moeten de boeren den ouden Ziemet de kiezingen neemt het boffen en stoffen der klerikale gazetten geen einde, men zou wel zeggen dat Belgie nooit geluk kiger, nooit voorspoediger was dan onder de klerikale regeering der mouchards. Het klinkt en luidt van niet anders dan dat belastingen verminderd zijn, dat men de invoerrechten op dekoffij van eencentper kilo afgeslagen heeft, iets wat niemand ooit heeft gevoeld; maar integendeel werd de azijn, de saus van den arme, belast zonder dat echter de azijnnijverheid zich op nieuw opgebeurd heeft. Wanneer men de klerikale pennen hoort, zou men wel zeggen dat de liberalen nooit iets gedaan hebben als zij aan het gouver nement waren. De waarheid is dat, telkens de liberalen weder aan het roer kwamen, zij genoodzaakt waren de zwarte schulden van de klerikale ministers te betalen. Dit getuige de geschiedenis der jaren 1847, 1857 en 1878, terwijl nu de klerikalen in 1884 de belastingen van oud-minister Graux haar versleten en licht kleedje bibbert een mager lichaampje en zij bekijkt de voorbij gangers met eenen droeven en vragenden blik. Waarom is zij toch zoo ongelukkig, terwijl al die leden zoo welvarend schijnen en zij ze zoo opgeruimd en zoo gelukkig denkt? O, het is toch zoo droef op het klein zolderkamerken dat zij met haren ouden grootvader in een steegje dat op den Vlaamschen steenweg uitgeeft, bewoont, en waar noch brood, noch vuur, noch licht dezen avond te vinden zal zijn. Alleen twee stroozakken, waar de twee bedelaars des nachts als twee moede honden zich op uitstrekken. Op dezen oogenblik komt een prachtig rijtuigmet twee rijkgetooide paarden bespannen, als een schicht door de laan gevlogen, en houdt op eenige stappen van de bedelaars stilhet portier wordt geopend er eene schoone en prachtige vrouwe stijgt er uit, gevolgd door een lief knaapje van een vijftiental jaren oud. De kleine bedelaarster droogt hare be traande oogen met hare krullende blonde lokken af, gluurt in de koets, en bewondert de zijden kussens welke er in liggen, en denkt hoe warm het erin moet wezen, ter wijl het op straat zoo koud is. Hemel, welke rijke lieden, murmelt het meisje. Deze zullen ons toch wel eene goede aalmoes schenken', misschien wel een wit franksken; dat zou zijn om kolen te koopen. en van avond eenen goeden maaltijd voo' grootvader te kunnen" bereiden. Och arme! de goede man heeft vandaag nog niets gegeten dan een drooge boterham met een glas water... Bevend trad zij eenige stappen vooruit. Mevrouw, eene kleine aalmoes, als ’t u belieft; wij hebben gebrek, ik en groot vader zie, de man is blind. Doch de dame trok hare hand uit haren blinkenden boa niet, en wierp zelfs geen blik op de 'kleine smeekster. Mama, zegde de kleine jongen, die het weenende meisje bemerkt had, geef haar iets. Neen, niets grijnsde de dame, dat bedelen op straat verveelt mij, men moest zulks verbieden,, en nog dezen avond zal ik eene aanklacht daarover in onze confrérie doen... Me vrouwe van Veerle, zoo heette de dame, ging het zijpad over en trad, gevolgd van haar zoontje, in eenen grooten winkel waar men handel dreef in kerkstoffeeringen en ornamenten in goudstikwerk. Zij was de voorzitster eener confrérie in St-Nikolaas- kerk. Dit vrouwengenootschap offerde ter gelegenheid van het Kerstfeest de stoffeering aan eenen nieuwen autaar. Daar mevrouw van Veerle behebt was met een godsdienstig fanatism in zijn blind geloof, had zij volgaarne den last op zich genomen om op de beurs van hare confrerie- genooten te kloppen, ten einde de noodige aanzienlijke som voor de offerande bijeen te Mengelwerk van de Dixmudenaar. 1, DE DIXMUDENAAR rate NOVELLE DOOR Abonnement ten allen tijde voorop betaalbaar Alle de 'aoonnenten genieten het recht jaar lijks een bericht van 10 drukregels, hunne neering of beroep betreffende, drij maal koste loos in ons blad te lijven. Alle afflchen bij den drukker van dit blad gedrukt, morden eens onvèroeld in hetzelve geplaatst. Men wordt aanzocht alle hoegenaamde arti kels uiterlijk tegen Vrigdag-avond vrachtvrij ■en onderteekend toe te zenden. -V-[f 6611 De bekendmakingen betalen 20 centimen den drukregel. Rechterlijke vonnissend c. Degioote letters volgens de plaatsruimte. Er worden wekelijks exemplaren van dit blad gratis gezonden in de voornaamste herbergen onzer omstreken, ten einde aan de annonce», welke in ons blad getij fd worden, meerdere, ruchtbaarheid te geven Men schrijft in bij den drukker van dit blad, alsook bij alle postdirectemrs. Brieven, geld bswchtvrij toe te zenden. - i -

HISTORISCHE KRANTEN

De Dixmudenaar (1879-1931) | 1890 | | pagina 1