I liiiriu vsg iBiiers. Stadsnieuws. '1 I T XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXX heden begaan. rouwbetuiging. j harteken Poets wederom Poets. die GEEN UITBUITING. «MXXMXMXXXMXXXMXXXXMXXMMX wij EISCH VAN 70.000 FRANK AFGEWEZEN DOOR DE RECHTBANK RESCHTSTREEKSCH KOOLMIJN AGENT Als een Kind valt en zich bezeert, denkt het onmiddellijk aan Moederen Moeder denktophetzelfdeoogen- blik aan Pu.-ol, omdat zij bij ondervinding weet dat dit middel dadelijk ver zacht en spoediggeneest. Doos4 en 7*|a Frank. In alle Apotheken Ze stond verrukt te luisteren. Ik ging tot.haar en toen Gaf ik haar op het mondeken Een flinkcn, malschen zoen. Zij schaterde, vol zoete min, Zoo hartelijk en blij En heel de Lente zoende mee, In ’t zonneken van den Mei. Van Karel Dewinter. 5 DIEFTE IN DE KERK. Dinsdag rond 1 ure, terwijl de heer Deken rustig aan zijn diner was, werden in onze Kerk de offerblokken opengebroken en ge-' roofd. De dief moet gestoord geworden zijn, want in zijne haast heeft hij eenige juweelen van Heiligen laten liggen, en die al gereed waren om mede te nemen. Mirakels zij er niet gebeurdEn de buit van den dief in de offerblokken kan ook niet groot geweest zijn, te oordetlen naar de belachelijke som, die zij volgens de kerk rekening per jaar opbrengen. De dief loopt, en als de politie hem niet pakt, dan zal hij blijven loopen OOK WAAR. Lies (tot Marie). - Uw vader is kleer maker en uw broertje heeft een oud jasje aan. Marie. Uw vader is tandmeester en uw broertje heeft nog geen enkelen tand. Het vonnis zegt verder dat het algemeen bekend is dat zekere honoraria van dokters een ware ingerichte uitbuiting zijn van de menschelijke ellende en dat de rechtbanken tot plicht hebben degenen, die zulks niet beseffen, tot een beter begrip te brengen. Verder wordt gewezen op de wijze waar op dokter X. betaling wou bekomen. Op 12 September stuurde hij reeds zijn rekening. Het kind was nauwelijks hersteld. Alhoe wel 70.000 frank niet steeds onmiddellijk kan worden betaald, stuurde hij op een jaar tijd drie maal een aanmaning om te be talen en op de eerste aanmaning srhreef hij dat bij vertraging 6 t.h. moest worden be taald. Gin deze i.eden, op eensluidend advies van den h. substituut Pécher wordt door de rechtbank het honorarium van dr.. X. ver laagd tot 12.0 J frank De velweerder wordt verwezen tot een zesde van de kosten en de aanleggers zullen vijf zesden moeten beta len. Hoe dat? Wij zijn te lamlendig geweest. Misschien, maar wat moesten doen -’t Is waar de toestand is ingewikkeld en den strijd aangaan tegen rijke lieden, is voor arme bedienden immer heel lastig. Daar ligt de knoopIndien wij maar met gelijke wapens streden, ’t zou wel an ders gaan. Dat geloof ik. Alzoo spraken die twee mannen nog tot diep in den nacht, maar konden tot geen bescheid geraken, nopens hetgeen zij aan vangen wilden. De nacht was dan eindelijk voorbij, en met de eerste dagklaarte herbegonnen de opzoekingen, maar dan ook verspreidde zich ’t nieuws der verdwijning van Wil len Derval, aldra in. de omstreken. Is het noodig te zeggen dat daar weder om allerhande gissingen over gemaakt wer den? Veeltijds waren deze in ’t geheel niet willig hebben voorgeschotenfi ter eere van den baron en zijne vrouw. In stilte, tusschen vier oogen, vertrouw den de dorpelingen malkander toe dat de baron en de barones het kind met geene BIJZONDERE TREINEN OP MAANDAG 4 MEI 1931 ter gelegenheid van de processie van het H. BLOED TE BRUGGE. STADSPARK. Ons Park aan den Oost-Vesten i slief aan gelegd en beplant en goed onderhouden; vele bejaarde personen zouden er nu al kunnen rust en' veel genoegen vinden. Ei laas, de 4 ingangen zijn altijd gesloten, voor zien van ferme ketens en sterke hangslo ten Het wijveken van 't hoeksken beweert, dat de wandelaars nog wat geduld zullen moeten hebben: de h. Schepene Vande- moortele wil eerst laten onderzoeken in den Heilig Hertebond, of de toegang tot het Park niet zou moeten verboden worden aan de personen onder de 18 jaar P Vlaanderen tot Duitschland; 2. Niets te doen, niets te beslissen van tegenstrijdig was met het belang of tegen het bestaan van het Duitsch keizerrijk. Daarna onderzocht de commissie de ver schillende vormen van toetreding van Vlaanderen bij Duitschland. a) Vorm van volkomen onafhankelijk heid. De Commissie bestaande uit Heuvel- mans, Jan Eggen, Jonckx, Verhees, Hal ler en Von Ziegesar, allen aanwezig, was van oordeel dat Vlaanderen niet machtig genoeg was om als onafhankelijke staat zijn bestaan te verdedigen. b) Inlijving als provincie Helaas de onverbiddelijke dood, die niets eerbiedigt, komt ze ons te ontrukken, als wanneer hare onuitputbare toewijding en hare opoffering nog zooveel onschatbare diensten konden bewijzen, aan de nederigen welke zij bij stond en lief had Haar heen gaan is bij ons een diepe slag, wiens onafzienbare gevolgen geweldig zul len gevoeld worden in onze maatschappij en in het Bestuur, waar ze met zooveel vlijt en liefde had weten te ijveren. Bij dit laatste afscheid, ben ik de tolk uwer beproefde medewerksters om U, Mad. VAN QUATHEM, ons bedroefd leed en onvergeetbaar aandenken uit te drukken. Rust in vrede, edel hert; immer zullen we onze liefdevolle betrekkingen gedenken en uw beeld zal verheerlijkt blijven in ons mid den Mochten ons wee en de betuiging onzer innige deelneming eeiie verzachting wezen voor de diepe smart van uw bedrukten echt genoot, uwen ouden vader en heel uwe fa milie Vaarwel, diepbetreurde vriendin, in naam van Hulp in Nood vaarwel! A. Adinkerke-Brugge Dixmude: 8,36 8,37 u. B. Brugge-Adinkerke. Dixmude: 17.40 17,42 u. Ten einde belemmering te vermijden aan de gewone ingangen zullen twee bij- gevoegde ingangen voorzien zijn. 1een langs den kant van het telegraaf gebouw, langs het ijzeren hekken voor de 'reizigers der1 lijnen 'iW^kr-^ïpër- en Vajrne. 2) De tweede aan den ingang der goede renstatie voor de reizigers der lijnen Eecloo Gent. De reizigers die tusschen 14 en 19 u. vertrekken worden vriendelijk verzocht van de bijgevoegde uitgangen gebruik te maken. zoekt voor de omstreken een naarstigen onder-agent voor den verkoop van alle soorten Inlandsche en Vreemde huishoud- en andere nijverheidskolen. Schrijven met inlichtingen nopens voorgaande betrekkin gen, onder letters A.C.B.L. bureel van 't blad. Na 30.000 frank te hebben geweigerd met 12.000 frank genoegen genomen. Herhaaldelijk hoort men klachten van personen die meenen dat zij onrechtvaardig worden behandeld door een dokter die hen heeft verpleegd en die een te hoog honora rium eischt, volgens hen. De zaak is ingewikkeld en moet natuur lijk langs beide zijden worden belicht. Intussehen is van belang een vonnis dat door de rechtbank van Brussel is uitgespro ken te vernemen en dat wijst op het stand punt dat een dokter behoort in te nemen. In Maart 1929 werd een knaap, T., aan getast door een ingewandenziekte en geo- XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXX HET GEHEIM VAN DEN HERDER door C. Vervarcke. Welnu, tot daar. Er is niets aan te ver anderen. Ook namen wij uwe woorden niet ernstig op. ’t Was echter niet omdat de lust hun ontbrak, geloof mij, vriend. Ik deed zulks ook wel een weinig om hen eens te beproe ven, en ik heb gezien dat zij benauwd zijn. Gij kunt gelijk hebben, ongelukkig lijk zal dat nu misschien niet meer baten. Ik heb nog hoop, aangezien de knaap niet ontdekt wordt. Hebt gij niet bemerkt, zooals ik, dat zij daar zelven aan bedrogen zijn? Zeker. Gij kunt wel denken dat zij het knaapje, dood of levend, liever zouden ontdekken. - Zijne dood kap hem weinig helpen, meen ik, als deze niet bestatigd is. Natuurlijk, gij zult hen morgen de opzoekingen eens zien hervatten. En gij Ik zal helpen, maar wordt er een lijk je gevonden, dan zullen ze mogen oppas sen, dat zeg ik. Ik mag waarlijk aan den toestand niet denken, of gedurig moet ik mij zelven be schuldigen. Ik vroeg «Och, liefste lieveken, Hoor mij een stondjen aan; En schenk mij gansch uw Wij zullen samen gaan Het smeekte bang, vol zoete min, 'Zoo' hartelijk en blij En al de bloemen smeekten mee In Jt zonneken van den Mei. 3. Och, weet, mij teeder Engelken, Als gij mijn vrouwtje zijt, Zal ik U zoetjes troetelen En minnen voor altijd. Het juichte fier, vol zoete min, Zoo jeugdig en zoo vrij, En al de krekels juichten mee In ’t zonneken van den Mei. 4. van Pruisen als I Sleeswyk-Holstein, Nassau of als Reichs- I land als Elzas-Lotharingen. Afgewezen. c) Bondstaat. De commissie was van mee I ning dat die vorm moeilijk of onmogelijk I was te verwezenlijken. d) Verbonden staat. De commissie sloot I zich eenparig bij dien vorm aan. Die oplossing geldt, het zij voor Vlaan- I deren gefedereerd met het Waalsche land, I of voor Vlaanderen alleen. Dit rapport was onderteekend door Heu velmans. Deze was het die aan de Haupt kommis- sion had gevraagd strafmaatregelen tegen I de Brusselsche magistraten te nemen. Door I zijn tusschenkomst en deze van Borms wer- den de voorzitters van het beroepshof, de I bejaarde heeren Levy-Morelle Ernst en Carrez aangehouden en naar Duitschland I gedeporteerd omdat men Borms had dur- ven aanhouden. Tot slot dient nog herinnerd dat Heu- velmans 'vergezeld door een anderen acti- vist, zich zekeren dag aanbood bij de mark- l graaf de Villalobar, gezant van Spanje. Toen de gezant beiden zag, riep, hij tooi;- nig uit: «Gij zijt Belgen. Ik ken u niet. Gij zijt «zwijnen». Ik zet u aan de deur en I Heuvelmans mocht het met dit compli- I ment aftrappen om zelf rapport te maken, over dit Castiljaansch onthaal (Zie Les Ar chives du Conseil de Flandre, blz 189-190). Zekere Vlaamsche katholieke bladen, die zich Belgisch heeten en wier hoofdredac- teurs Belgische kruisen en linten dragen, schamen zich niet Heuvelmans te loven en te prijzen, hij die België verwierp, hij die koning Albert, wien hij trouw gezworen had en het nationaal stamhuis wilde verja gen hij die de scheiding wilde met of zon der Wallonië en de aanhechting van Vlaan deren bij het Duitsche rijk, hij die de aan houding en deportatie van de presidenten van het Brusselsch beroepshof vroeg en ook den heer Jacobs, procureur des Konings te Antwerpen, hetzelfde lot wilde doen on dergaan, en trots al die aan Duitschland bewezen knechtendie.nsteji schandelijk door de Duitschers zelf uit zijn ambt ontheven werd. Het publiek moet zich afvragen waarom bedoelde bladen het wierookvat zwaaien en zich onthouden van commen taria. De waarheid die op eigen woorden, schriften, daden en op feiten steunt is een voudig: Heuvelmans was een der gevaar lijkste activisten en landverraders. Ook heeft Villalobar hem de passende decoratie verleend. mWtawiT. IN 'T ZONNEKEff VAN DEN MEI. Ze stond in 't open (Wreken Met blozend, lief gelaat, En zong een lustig li hdeken Op trippelende maat Het klonk zoo frischjvol zoete min Zoo jeugdig en zoo v|j; En al de vogels zongc'i mee In 't zonneken van den Mei. 2. pereerd door een dokter, X. Het kind werd nog tweemaal geopereerd en genas in Au- I gustus. j De dokter cischte 71100 fr., welk bedrag I later werd teruggebracht tot 70.000 fr., I waarin dan 20.000 fr. was begrepen voor I dr. D., den huisdokter van T. De h. T. I moest bovendien nog hooge kliniekkosteu 1 betalen. I De,h. T. weigerde de rekening te vol- doen’fen werd voor.de rechtbank gedaagd. De aanlegger overleed intussehen en zijn erfgenamen zetten het proces voort, dat werd gepleit voor de 8ste burgerlijke ka- nier, voorgezeten door den h. rechter de I Page. I Tijdens de debatten bood men de aanleg- I gefs 30.000 fr. aan, onmiddellijk te betalen, I Dit aanbod werd afgewezen. De aanleggers I hebben er zich niet goed bij bevonden. BELANGRIJKE OVERWEGINGEN Het vonnis stelt vast dat dokter D. slechts als gewoon toeschouwer bij de ope- I ratie is aanwezig geweest, zonder genees kundige verantwoordelijkheid, en hij mevr. T. 7.800 frank heeft doen betalen wegens verpleging van haar gezin. Bijgevolg is het door dokter X. voor dr. 1). geeischte bedrag niet te rechtvaardigen. Jammer genoeg, verklaart het vonnis, wordt deze praktijk te veel toegepast. Deze eisch moet dus als .immoreel worden verworpen. Hij strekt niet tot een rechtvaardige vergoeding, maar is een premie voor het vinden van kliën- teel. Hij is in strijd met de beroepswaardig heid en is van aard om. heelkundig ingrij pen aan te moedigen zonder dat dit streng noodzakelijk moet worden geacht. Aldus wordt de gezondheid als een handelsarti- kel beschouwd. HET FORTUIN VAN DEN ZIEKE. Het vonnis stelt vast dat een dokter, on der voorwendsel van zijn honorarium vast te stellen niet het recht heeft het fortuin van iemand te schatten. Het beroep van ge- I neesheer is geen handel. Zooals elk vrij be roep dient het uitgeoefend zonder een geest van onverzadigheid, daar het slechts eer bied afdwingt volgens de gematigdheid wel ke aan den dag wordt gelegd. Bij de bepaling van zijn honorarium moet de dokter er rekening mee houden aldus verklaart het vonnis dat de zieke niet vrij is zich tot hem te wenden, maar daar toe verplicht is. Het is genegenheid van de familie voor den-zieke die hem er toe leidt op den bekwaamsten dokter een beroep te doen. Indien dergelijke, reeds uit den aard der zaak begunstigde dokters van dezen toestand misbruik maken, wordt een beroep vei-Jo.ajz/1 dat .aan een. ware sociale zendinff beantwoordt. Nu toch, waarom al dat misbaar ge maakt, hij is uit onzen weg, Ja, voor het oogenblik, maar ver staat gij niet dat wij hem altijd moeten terug verwachten, Hij zal niet meer komen. Eo dan, men zal u beschuldigen. Dat mag men, als er maar geene be wijzen te vinden zijn. Men zal er vinden en wip zullen verloren zijn. Ales zal uitkömen. Gij zijt veel te vreesachtig. Ik ben voorzichtig, maar in ’t geheel niet vreesachtig. Ik weet met beradenheid te werk te gaan als het noodig is. Het wa re voorzeker nutteloos de omstandighe den aan te halen, in dewelke ik zulks ge toond heb. Inderdaad gij zijt goed om een werk half te doen en het dan fe laten steken. Dat gesprek had jn den vroegen namid dag plaats, en dreigde elk oogenblik in een woedenden woordenstrijd te ontaar den, De spotternijen van Jeanne maakten Arthur immer erg kwaad en haar laatste gezegde scheen zijnen toorn te moeten doen ten toppunt rijzen. De heer Georges Vanquathem, de zeer geachte en gewaardeerde Bestuurder van onze Vrijzinnige Fanfare, werd zeer pijn lijk getroffen door het afsterven van zijne Afjirip Oooss<ins. en verleden maandag overleden in de kli niek te Rousselaere in den ouderdom van nauwelijks 48 jaar. Onder eene ongemeene betuiging van deelneming werd de bes treurde afgestorveneVrijdag om 9 ure be graven. In den langen begrafenisstoet wer den 8 rouwkronen gedragen. Aan het Graf sprak Mevrouw Raymond Daenens, diep ontroerd, namens den «Vrijzinnigen Vrou wenbond» het laatste vaarwel uit. Mevrouwen, Mijnheeren, In naam van den Vrijzinnigen Vrouwen bond Hulp in Nood heb ik de smart volle taak op mij genomen, een laatsten af scheidsgroet, een laatste hulde te brengen aan ons achtbaar en diepbetreurd bestuurs lid, Mevr. G. VANQUATHEM, ’t Verlies, dat we heden ondergaan, is toch zoo pijnlijk en onherstelbaar Uit onze rangen verdwijnt een onzer ijverigste mede werksters, en wat meer is, een oprechte vriendin, trouw, vlijtig en genegen; tevens een onvermoeibare en nederige werkster, Omringd van de algemeene vriendschap, welke zij had veroverd door een rechtzinnig en eerlijk gemoed, wist Mad. VAN QUA THEM talrijke vurige aanhangers te scha ren rond het reine vaandel, dat zij lief had. Nooit deed men vruchteloos oproep tot ha re medehulp; altijd stond ze op de bres wan neet het Hulp in Nood gold. Herinne ren we ons enkel de laatste tentoonstelling: hoevele stukken door haar vervaardigd voor onze kleine beschermelingen XKMMXKXXXM XXX XXXXXXXXXX goede oogen konden aanzien, en van daar tot eene misdaad is er maar een stap. Ja, zoo werd er gesproken, maar nie mand durfde den oom en de moei opent lijk beschuldigen, Ondertusschen werd er druk gezocht en eenige visschers peilden den vijver, maar er werd niets ontdekt. Naarmate de tijd verliep zonder eenig nieuws aan te brengen, voelden Arthur en Jeanne hunne onrust en grammoedig heid beklimmen. In die onverstaanbare verdwijning zagen zij het werk van een geheimzinnigen vij and of van een wrekenden God, maar dat durfden zij malkender niet toevertrouwen. De visschers kwamen hen aanzeggen dat hadden, en de bedienden di men uitge zonden had, om bij de naaste geburen in lichtingen te nemen, brachten ook geene de minste nuttige tijding aan. Anna en Charles doorliepen zoekend den hof, maar de knaap durfde zpo veel niet meer spreken, gelijk daags te voren. Zijn vader immers had hem vreeselijk bedreigd, zeggende dat hij mocht zoeken, maar ver der over de zaak moest zwijgen. Arthur’s’ gramschap maakte voor deze maal eenigen indruk op den jongen, zoo- MIJN RUK IS NIET VAN DEZE WERELD. ZOOspi aK ’Cttriscust - er -JWïè#1 Jmt- --- het anders. Hebben is hebben denkt de man; de rest zal hem al heel weinig schelen. i Inderdaad komt de driftige prediker, die te Dixmude wel zoo gauw niet zal verge ten worden, ons, zooals wij vroeger schre ven, voor de rechtbank te dagen. De zaak komt in ’t kort voor en dan nog te Veurne, as je bliefDaar verwachtten we ons im mers aan; maar waar we ons niet aan ver wachtten, dat is aan den stoffelijken eisch van onzen van de wereld teruggetrok ken heiligen man de brave man vraagt niet minder dan HONDERD DUIZEND FRANK, ten titel van de schadeloosstel- ling Honderd duizend frank, goed begre pen? Eu dat als schadeloosstelling voor een zoogezegde geleden zedelijke schade Hoe kan nu toch een zedelijke schade 1 als er nu wel wezenlijk schade is F-, door een stoffelijke vergoeding goed gemaakt worden? Comprenne qui pourra. En dat van een man die «iew dienste staat van een hoog ideaal»! «Hoog ideaal»We begrijpen er alles van. En den prijs kennen we er nu van Maar wat zijn de tijden toch veranderd Judas verkocht zijnen Meester en vroeg dertig zilverlingen voor zijn verraderswerk en Pater, omdat wé hem eens een welver diende takeling toe dienen in onzen preek stoel ons blad -voor al de persoonlijke aanvallen en de buitensporige uitlatingen xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxioi welke hij ons hier toezwaaide, Pater, eischt honderd duizendfrankIHoe ’t modernisme dan toch wel tot in ’t klooster is binnengedrongen Zuster Mag dalena, vergeef het hem Nu, we gaan naar ’t banks je en het oor deel van moeder Justitia wachten we met gerust gemoed af. Maar, ondertusschen moeten we altoos regelmatig met gelatenheid den eenen hoon na den anderen in onzen zak steken. Pater mag ons van uit den preekstoel aan vallen en ons met alle soort gemeenheden beladen zonder dat we het recht zouden hebben van ons in denzelfdcn stijl en met dezelfde wapenen te verdedigen in onze tribuun Bij de plechtige begrafenis van een liberale afgestorvene mogen de pries ters die in dienst staan van een hoog ideaal zoo maar, tijdens den kerkelij- ken dienst, onze vrouwtjes en kindertjes die onschuldige schaapjes» het een affront aandoen na het ander, hun opzet telijk en in ’t zicht van een bomvolle Kerk de offerande weigeren, ze mogen.... vergeten oh, heel zeker niet opzette lijk 1 van de ritueele bewierrooking van het lijk te doen alvorens de kerk te ver laten; ze mogennogmaal vergeten van op ’t kerkhof, zooals het de gewoonte is, den menschen, rond ’t graf geschaard, den zegen met gewijd water te geven vooraleer afscheid te nemen; dat alles mogen ze doen, dat alles moeten we ons zoo maar gedwee laten welgevallen, nederig «avec le sourire» ’t is nog gelukkig dat ze ons nog niet brutaal in ’t gezicht slaan en we moeten dat alles verdragen tot meerdere eer en glorie Gods Ewel, eerlijk gesproken en ’t is ge meend, we zouden wij den dienst moeten betalen, wat deden we? Pater vraagt geld omdat we hem dierven van pas antwoor den, we weigerden wij vlakaf een uitvaart te betalen, die met opzet, niet is gedaan geworden als naar gewoonte én zooals het behoort. BURGERSTAND. OVERLIJDEN 24-4-31. Vandewoude Pe trus Kostganger 82 j 5 m. weduwnaar van Elisa Vandamme. GEB. 25-4-1931. Godelieve Marie Camer- lynck d. v. Gustave en Adrienne Beydts. HUW. 29-4-31. Antoni Herreman z. b., 57 j. en Martha Bossaert z. b. 40 j. dat hij geene bestraffing opliep. Als de baron -begon te zien dat er nog heel weinig kans bestond den kleinen neef te vinden, en dat hij overwoog in welken toestand hij daar door wedeorm gebracht werd, voelde hij den hevigsten lust om zijn vrouw ofiihals te brengen. Ja, zpo grpot was zijpe woede, dat hij van zoohaast zij alleen waren met vlam mende oogen en gebalde vuisten tot haar naderde, en zegde: Ziet gij nu wat gij gedaan hebtHo Indien ik mij niet bedwong, zou ik u ver brijzelen onder mijne handen Jeanne moest inderdaad beginnen te be kennen, dat zij eenen grooten misslag be gaan had, en daar voelde zij wel eenige scliaamsté over, nochtans wilde zij geens zins den schijn aannemen dat zij haren man vreesde. Wel. welriep zij onverschrokken uit, zie hq® dar nu eens staanHadt gij gedaan wat gij doen moest ik zou mij met de zaken niet bempeid heblx ii. -Gij moest dat niet dpen, Gij hebt daar geen verstand genoeg voor. - Ho 1 de mannen hebben al het ver stand alleen, dat is gekend. Wij zouden toch zulk geene dwaas-

HISTORISCHE KRANTEN

De Dixmudenaar (1879-1931) | 1931 | | pagina 2