I
liiiriu vsg iBiiers.
Stadsnieuws.
'1
I
T
XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXX
heden begaan.
rouwbetuiging.
j
harteken
Poets wederom Poets.
die
GEEN UITBUITING.
«MXXMXMXXXMXXXMXXXXMXXMMX
wij
EISCH VAN 70.000 FRANK
AFGEWEZEN DOOR DE RECHTBANK
RESCHTSTREEKSCH KOOLMIJN
AGENT
Als een Kind valt en zich bezeert, denkt
het onmiddellijk aan Moederen Moeder
denktophetzelfdeoogen-
blik aan Pu.-ol, omdat zij
bij ondervinding weet dat
dit middel dadelijk ver
zacht en spoediggeneest.
Doos4 en 7*|a Frank.
In alle Apotheken
Ze stond verrukt te luisteren.
Ik ging tot.haar en toen
Gaf ik haar op het mondeken
Een flinkcn, malschen zoen.
Zij schaterde, vol zoete min,
Zoo hartelijk en blij
En heel de Lente zoende mee,
In ’t zonneken van den Mei.
Van Karel Dewinter.
5
DIEFTE IN DE KERK.
Dinsdag rond 1 ure, terwijl de heer Deken
rustig aan zijn diner was, werden in onze
Kerk de offerblokken opengebroken en ge-'
roofd. De dief moet gestoord geworden
zijn, want in zijne haast heeft hij eenige
juweelen van Heiligen laten liggen, en die
al gereed waren om mede te nemen.
Mirakels zij er niet gebeurdEn de buit
van den dief in de offerblokken kan ook
niet groot geweest zijn, te oordetlen naar
de belachelijke som, die zij volgens de kerk
rekening per jaar opbrengen.
De dief loopt, en als de politie hem niet
pakt, dan zal hij blijven loopen
OOK WAAR.
Lies (tot Marie). - Uw vader is kleer
maker en uw broertje heeft een oud jasje
aan.
Marie. Uw vader is tandmeester en uw
broertje heeft nog geen enkelen tand.
Het vonnis zegt verder dat het algemeen
bekend is dat zekere honoraria van dokters
een ware ingerichte uitbuiting zijn van de
menschelijke ellende en dat de rechtbanken
tot plicht hebben degenen, die zulks niet
beseffen, tot een beter begrip te brengen.
Verder wordt gewezen op de wijze waar
op dokter X. betaling wou bekomen. Op 12
September stuurde hij reeds zijn rekening.
Het kind was nauwelijks hersteld. Alhoe
wel 70.000 frank niet steeds onmiddellijk
kan worden betaald, stuurde hij op een
jaar tijd drie maal een aanmaning om te be
talen en op de eerste aanmaning srhreef hij
dat bij vertraging 6 t.h. moest worden be
taald.
Gin deze i.eden, op eensluidend advies
van den h. substituut Pécher wordt door de
rechtbank het honorarium van dr.. X. ver
laagd tot 12.0 J frank De velweerder wordt
verwezen tot een zesde van de kosten en de
aanleggers zullen vijf zesden moeten beta
len.
Hoe dat?
Wij zijn te lamlendig geweest.
Misschien, maar wat moesten
doen
-’t Is waar de toestand is ingewikkeld
en den strijd aangaan tegen rijke lieden,
is voor arme bedienden immer heel lastig.
Daar ligt de knoopIndien wij maar
met gelijke wapens streden, ’t zou wel an
ders gaan.
Dat geloof ik.
Alzoo spraken die twee mannen nog tot
diep in den nacht, maar konden tot geen
bescheid geraken, nopens hetgeen zij aan
vangen wilden.
De nacht was dan eindelijk voorbij, en
met de eerste dagklaarte herbegonnen de
opzoekingen, maar dan ook verspreidde
zich ’t nieuws der verdwijning van Wil
len Derval, aldra in. de omstreken.
Is het noodig te zeggen dat daar weder
om allerhande gissingen over gemaakt wer
den?
Veeltijds waren deze in ’t geheel niet
willig hebben voorgeschotenfi
ter eere van den baron en zijne vrouw.
In stilte, tusschen vier oogen, vertrouw
den de dorpelingen malkander toe dat de
baron en de barones het kind met geene
BIJZONDERE TREINEN
OP MAANDAG 4 MEI 1931
ter gelegenheid van de processie van het
H. BLOED TE BRUGGE.
STADSPARK.
Ons Park aan den Oost-Vesten i slief aan
gelegd en beplant en goed onderhouden;
vele bejaarde personen zouden er nu al
kunnen rust en' veel genoegen vinden. Ei
laas, de 4 ingangen zijn altijd gesloten, voor
zien van ferme ketens en sterke hangslo
ten
Het wijveken van 't hoeksken beweert,
dat de wandelaars nog wat geduld zullen
moeten hebben: de h. Schepene Vande-
moortele wil eerst laten onderzoeken in den
Heilig Hertebond, of de toegang tot het
Park niet zou moeten verboden worden aan
de personen onder de 18 jaar
P
Vlaanderen tot Duitschland;
2. Niets te doen, niets te beslissen van
tegenstrijdig was met het belang of tegen
het bestaan van het Duitsch keizerrijk.
Daarna onderzocht de commissie de ver
schillende vormen van toetreding van
Vlaanderen bij Duitschland.
a) Vorm van volkomen onafhankelijk
heid. De Commissie bestaande uit Heuvel-
mans, Jan Eggen, Jonckx, Verhees, Hal
ler en Von Ziegesar, allen aanwezig, was
van oordeel dat Vlaanderen niet machtig
genoeg was om als onafhankelijke staat
zijn bestaan te verdedigen.
b) Inlijving als provincie
Helaas de onverbiddelijke dood, die
niets eerbiedigt, komt ze ons te ontrukken,
als wanneer hare onuitputbare toewijding
en hare opoffering nog zooveel onschatbare
diensten konden bewijzen, aan de nederigen
welke zij bij stond en lief had
Haar heen gaan is bij ons een diepe slag,
wiens onafzienbare gevolgen geweldig zul
len gevoeld worden in onze maatschappij
en in het Bestuur, waar ze met zooveel vlijt
en liefde had weten te ijveren.
Bij dit laatste afscheid, ben ik de tolk
uwer beproefde medewerksters om U, Mad.
VAN QUATHEM, ons bedroefd leed en
onvergeetbaar aandenken uit te drukken.
Rust in vrede, edel hert; immer zullen we
onze liefdevolle betrekkingen gedenken en
uw beeld zal verheerlijkt blijven in ons mid
den
Mochten ons wee en de betuiging onzer
innige deelneming eeiie verzachting wezen
voor de diepe smart van uw bedrukten echt
genoot, uwen ouden vader en heel uwe fa
milie
Vaarwel, diepbetreurde vriendin, in naam
van Hulp in Nood vaarwel!
A. Adinkerke-Brugge
Dixmude: 8,36 8,37 u.
B. Brugge-Adinkerke.
Dixmude: 17.40 17,42 u.
Ten einde belemmering te vermijden
aan de gewone ingangen zullen twee bij-
gevoegde ingangen voorzien zijn.
1een langs den kant van het telegraaf
gebouw, langs het ijzeren hekken voor de
'reizigers der1 lijnen 'iW^kr-^ïpër- en
Vajrne.
2) De tweede aan den ingang der goede
renstatie voor de reizigers der lijnen Eecloo
Gent.
De reizigers die tusschen 14 en 19 u.
vertrekken worden vriendelijk verzocht
van de bijgevoegde uitgangen gebruik te
maken.
zoekt voor de omstreken een naarstigen
onder-agent voor den verkoop van alle
soorten Inlandsche en Vreemde huishoud-
en andere nijverheidskolen. Schrijven met
inlichtingen nopens voorgaande betrekkin
gen, onder letters A.C.B.L. bureel van
't blad.
Na 30.000 frank te hebben geweigerd met
12.000 frank genoegen genomen.
Herhaaldelijk hoort men klachten van
personen die meenen dat zij onrechtvaardig
worden behandeld door een dokter die hen
heeft verpleegd en die een te hoog honora
rium eischt, volgens hen.
De zaak is ingewikkeld en moet natuur
lijk langs beide zijden worden belicht.
Intussehen is van belang een vonnis dat
door de rechtbank van Brussel is uitgespro
ken te vernemen en dat wijst op het stand
punt dat een dokter behoort in te nemen.
In Maart 1929 werd een knaap, T., aan
getast door een ingewandenziekte en geo-
XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXX
HET GEHEIM VAN DEN HERDER
door C. Vervarcke.
Welnu, tot daar. Er is niets aan te ver
anderen. Ook namen wij uwe woorden niet
ernstig op.
’t Was echter niet omdat de lust hun
ontbrak, geloof mij, vriend. Ik deed zulks
ook wel een weinig om hen eens te beproe
ven, en ik heb gezien dat zij benauwd zijn.
Gij kunt gelijk hebben, ongelukkig
lijk zal dat nu misschien niet meer baten.
Ik heb nog hoop, aangezien de knaap
niet ontdekt wordt.
Hebt gij niet bemerkt, zooals ik, dat
zij daar zelven aan bedrogen zijn?
Zeker. Gij kunt wel denken dat zij
het knaapje, dood of levend, liever zouden
ontdekken.
- Zijne dood kap hem weinig helpen,
meen ik, als deze niet bestatigd is.
Natuurlijk, gij zult hen morgen de
opzoekingen eens zien hervatten.
En gij
Ik zal helpen, maar wordt er een lijk
je gevonden, dan zullen ze mogen oppas
sen, dat zeg ik.
Ik mag waarlijk aan den toestand niet
denken, of gedurig moet ik mij zelven be
schuldigen.
Ik vroeg «Och, liefste lieveken,
Hoor mij een stondjen aan;
En schenk mij gansch uw
Wij zullen samen gaan
Het smeekte bang, vol zoete min,
'Zoo' hartelijk en blij
En al de bloemen smeekten mee
In Jt zonneken van den Mei.
3.
Och, weet, mij teeder Engelken,
Als gij mijn vrouwtje zijt,
Zal ik U zoetjes troetelen
En minnen voor altijd.
Het juichte fier, vol zoete min,
Zoo jeugdig en zoo vrij,
En al de krekels juichten mee
In ’t zonneken van den Mei.
4.
van Pruisen als I
Sleeswyk-Holstein, Nassau of als Reichs- I
land als Elzas-Lotharingen. Afgewezen.
c) Bondstaat. De commissie was van mee I
ning dat die vorm moeilijk of onmogelijk I
was te verwezenlijken.
d) Verbonden staat. De commissie sloot I
zich eenparig bij dien vorm aan.
Die oplossing geldt, het zij voor Vlaan- I
deren gefedereerd met het Waalsche land, I
of voor Vlaanderen alleen.
Dit rapport was onderteekend door Heu
velmans.
Deze was het die aan de Haupt kommis-
sion had gevraagd strafmaatregelen tegen I
de Brusselsche magistraten te nemen. Door I
zijn tusschenkomst en deze van Borms wer-
den de voorzitters van het beroepshof, de I
bejaarde heeren Levy-Morelle Ernst en
Carrez aangehouden en naar Duitschland I
gedeporteerd omdat men Borms had dur-
ven aanhouden.
Tot slot dient nog herinnerd dat Heu-
velmans 'vergezeld door een anderen acti-
vist, zich zekeren dag aanbood bij de mark- l
graaf de Villalobar, gezant van Spanje.
Toen de gezant beiden zag, riep, hij tooi;-
nig uit: «Gij zijt Belgen. Ik ken u niet. Gij
zijt «zwijnen». Ik zet u aan de deur en I
Heuvelmans mocht het met dit compli- I
ment aftrappen om zelf rapport te maken,
over dit Castiljaansch onthaal (Zie Les Ar
chives du Conseil de Flandre, blz 189-190).
Zekere Vlaamsche katholieke bladen, die
zich Belgisch heeten en wier hoofdredac-
teurs Belgische kruisen en linten dragen,
schamen zich niet Heuvelmans te loven en
te prijzen, hij die België verwierp, hij die
koning Albert, wien hij trouw gezworen
had en het nationaal stamhuis wilde verja
gen hij die de scheiding wilde met of zon
der Wallonië en de aanhechting van Vlaan
deren bij het Duitsche rijk, hij die de aan
houding en deportatie van de presidenten
van het Brusselsch beroepshof vroeg en ook
den heer Jacobs, procureur des Konings te
Antwerpen, hetzelfde lot wilde doen on
dergaan, en trots al die aan Duitschland
bewezen knechtendie.nsteji schandelijk door
de Duitschers zelf uit zijn ambt ontheven
werd. Het publiek moet zich afvragen
waarom bedoelde bladen het wierookvat
zwaaien en zich onthouden van commen
taria.
De waarheid die op eigen woorden,
schriften, daden en op feiten steunt is een
voudig: Heuvelmans was een der gevaar
lijkste activisten en landverraders. Ook
heeft Villalobar hem de passende decoratie
verleend.
mWtawiT.
IN 'T ZONNEKEff VAN DEN MEI.
Ze stond in 't open (Wreken
Met blozend, lief gelaat,
En zong een lustig li hdeken
Op trippelende maat
Het klonk zoo frischjvol zoete min
Zoo jeugdig en zoo v|j;
En al de vogels zongc'i mee
In 't zonneken van den Mei.
2.
pereerd door een dokter, X. Het kind werd
nog tweemaal geopereerd en genas in Au- I
gustus. j
De dokter cischte 71100 fr., welk bedrag I
later werd teruggebracht tot 70.000 fr., I
waarin dan 20.000 fr. was begrepen voor I
dr. D., den huisdokter van T. De h. T. I
moest bovendien nog hooge kliniekkosteu 1
betalen. I
De,h. T. weigerde de rekening te vol-
doen’fen werd voor.de rechtbank gedaagd.
De aanlegger overleed intussehen en zijn
erfgenamen zetten het proces voort, dat
werd gepleit voor de 8ste burgerlijke ka-
nier, voorgezeten door den h. rechter de I
Page. I
Tijdens de debatten bood men de aanleg- I
gefs 30.000 fr. aan, onmiddellijk te betalen, I
Dit aanbod werd afgewezen. De aanleggers I
hebben er zich niet goed bij bevonden.
BELANGRIJKE OVERWEGINGEN
Het vonnis stelt vast dat dokter D.
slechts als gewoon toeschouwer bij de ope- I
ratie is aanwezig geweest, zonder genees
kundige verantwoordelijkheid, en hij mevr.
T. 7.800 frank heeft doen betalen wegens
verpleging van haar gezin. Bijgevolg is het
door dokter X. voor dr. 1). geeischte bedrag
niet te rechtvaardigen. Jammer genoeg,
verklaart het vonnis, wordt deze praktijk
te veel toegepast. Deze eisch moet dus als
.immoreel worden verworpen. Hij strekt
niet tot een rechtvaardige vergoeding, maar
is een premie voor het vinden van kliën-
teel. Hij is in strijd met de beroepswaardig
heid en is van aard om. heelkundig ingrij
pen aan te moedigen zonder dat dit streng
noodzakelijk moet worden geacht. Aldus
wordt de gezondheid als een handelsarti-
kel beschouwd.
HET FORTUIN VAN DEN ZIEKE.
Het vonnis stelt vast dat een dokter, on
der voorwendsel van zijn honorarium vast
te stellen niet het recht heeft het fortuin
van iemand te schatten. Het beroep van ge-
I neesheer is geen handel. Zooals elk vrij be
roep dient het uitgeoefend zonder een geest
van onverzadigheid, daar het slechts eer
bied afdwingt volgens de gematigdheid wel
ke aan den dag wordt gelegd.
Bij de bepaling van zijn honorarium moet
de dokter er rekening mee houden aldus
verklaart het vonnis dat de zieke niet
vrij is zich tot hem te wenden, maar daar
toe verplicht is. Het is genegenheid van de
familie voor den-zieke die hem er toe leidt
op den bekwaamsten dokter een beroep te
doen. Indien dergelijke, reeds uit den aard
der zaak begunstigde dokters van dezen
toestand misbruik maken, wordt een beroep
vei-Jo.ajz/1 dat .aan een. ware sociale zendinff
beantwoordt.
Nu toch, waarom al dat misbaar ge
maakt, hij is uit onzen weg,
Ja, voor het oogenblik, maar ver
staat gij niet dat wij hem altijd moeten
terug verwachten,
Hij zal niet meer komen.
Eo dan, men zal u beschuldigen.
Dat mag men, als er maar geene be
wijzen te vinden zijn.
Men zal er vinden en wip zullen
verloren zijn. Ales zal uitkömen.
Gij zijt veel te vreesachtig.
Ik ben voorzichtig, maar in ’t geheel
niet vreesachtig. Ik weet met beradenheid
te werk te gaan als het noodig is. Het wa
re voorzeker nutteloos de omstandighe
den aan te halen, in dewelke ik zulks ge
toond heb.
Inderdaad gij zijt goed om een werk
half te doen en het dan fe laten steken.
Dat gesprek had jn den vroegen namid
dag plaats, en dreigde elk oogenblik in
een woedenden woordenstrijd te ontaar
den,
De spotternijen van Jeanne maakten
Arthur immer erg kwaad en haar laatste
gezegde scheen zijnen toorn te moeten
doen ten toppunt rijzen.
De heer Georges Vanquathem, de zeer
geachte en gewaardeerde Bestuurder van
onze Vrijzinnige Fanfare, werd zeer pijn
lijk getroffen door het afsterven van zijne
Afjirip Oooss<ins.
en verleden maandag overleden in de kli
niek te Rousselaere in den ouderdom van
nauwelijks 48 jaar. Onder eene ongemeene
betuiging van deelneming werd de bes
treurde afgestorveneVrijdag om 9 ure be
graven. In den langen begrafenisstoet wer
den 8 rouwkronen gedragen. Aan het Graf
sprak Mevrouw Raymond Daenens, diep
ontroerd, namens den «Vrijzinnigen Vrou
wenbond» het laatste vaarwel uit.
Mevrouwen, Mijnheeren,
In naam van den Vrijzinnigen Vrouwen
bond Hulp in Nood heb ik de smart
volle taak op mij genomen, een laatsten af
scheidsgroet, een laatste hulde te brengen
aan ons achtbaar en diepbetreurd bestuurs
lid, Mevr. G. VANQUATHEM,
’t Verlies, dat we heden ondergaan, is
toch zoo pijnlijk en onherstelbaar Uit onze
rangen verdwijnt een onzer ijverigste mede
werksters, en wat meer is, een oprechte
vriendin, trouw, vlijtig en genegen; tevens
een onvermoeibare en nederige werkster,
Omringd van de algemeene vriendschap,
welke zij had veroverd door een rechtzinnig
en eerlijk gemoed, wist Mad. VAN QUA
THEM talrijke vurige aanhangers te scha
ren rond het reine vaandel, dat zij lief had.
Nooit deed men vruchteloos oproep tot ha
re medehulp; altijd stond ze op de bres wan
neet het Hulp in Nood gold. Herinne
ren we ons enkel de laatste tentoonstelling:
hoevele stukken door haar vervaardigd voor
onze kleine beschermelingen
XKMMXKXXXM XXX XXXXXXXXXX
goede oogen konden aanzien, en van daar
tot eene misdaad is er maar een stap.
Ja, zoo werd er gesproken, maar nie
mand durfde den oom en de moei opent
lijk beschuldigen,
Ondertusschen werd er druk gezocht en
eenige visschers peilden den vijver, maar
er werd niets ontdekt.
Naarmate de tijd verliep zonder eenig
nieuws aan te brengen, voelden Arthur
en Jeanne hunne onrust en grammoedig
heid beklimmen.
In die onverstaanbare verdwijning zagen
zij het werk van een geheimzinnigen vij
and of van een wrekenden God, maar dat
durfden zij malkender niet toevertrouwen.
De visschers kwamen hen aanzeggen dat
hadden, en de bedienden di men uitge
zonden had, om bij de naaste geburen in
lichtingen te nemen, brachten ook geene
de minste nuttige tijding aan.
Anna en Charles doorliepen zoekend den
hof, maar de knaap durfde zpo veel niet
meer spreken, gelijk daags te voren. Zijn
vader immers had hem vreeselijk bedreigd,
zeggende dat hij mocht zoeken, maar ver
der over de zaak moest zwijgen.
Arthur’s’ gramschap maakte voor deze
maal eenigen indruk op den jongen, zoo-
MIJN RUK IS NIET VAN DEZE
WERELD.
ZOOspi aK ’Cttriscust - er -JWïè#1 Jmt- ---
het anders. Hebben is hebben denkt
de man; de rest zal hem al heel weinig
schelen. i
Inderdaad komt de driftige prediker, die
te Dixmude wel zoo gauw niet zal verge
ten worden, ons, zooals wij vroeger schre
ven, voor de rechtbank te dagen. De zaak
komt in ’t kort voor en dan nog te Veurne,
as je bliefDaar verwachtten we ons im
mers aan; maar waar we ons niet aan ver
wachtten, dat is aan den stoffelijken eisch
van onzen van de wereld teruggetrok
ken heiligen man de brave man vraagt
niet minder dan HONDERD DUIZEND
FRANK, ten titel van de schadeloosstel-
ling
Honderd duizend frank, goed begre
pen? Eu dat als schadeloosstelling voor
een zoogezegde geleden zedelijke schade
Hoe kan nu toch een zedelijke schade 1
als er nu wel wezenlijk schade is F-, door
een stoffelijke vergoeding goed gemaakt
worden? Comprenne qui pourra. En dat
van een man die «iew dienste staat van een
hoog ideaal»!
«Hoog ideaal»We begrijpen er alles
van. En den prijs kennen we er nu van
Maar wat zijn de tijden toch veranderd
Judas verkocht zijnen Meester en vroeg
dertig zilverlingen voor zijn verraderswerk
en Pater, omdat wé hem eens een welver
diende takeling toe dienen in onzen preek
stoel ons blad -voor al de persoonlijke
aanvallen en de buitensporige uitlatingen
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxioi
welke hij ons hier toezwaaide, Pater,
eischt honderd duizendfrankIHoe
’t modernisme dan toch wel tot in ’t
klooster is binnengedrongen Zuster Mag
dalena, vergeef het hem
Nu, we gaan naar ’t banks je en het oor
deel van moeder Justitia wachten we met
gerust gemoed af.
Maar, ondertusschen moeten we altoos
regelmatig met gelatenheid den eenen
hoon na den anderen in onzen zak steken.
Pater mag ons van uit den preekstoel aan
vallen en ons met alle soort gemeenheden
beladen zonder dat we het recht zouden
hebben van ons in denzelfdcn stijl en met
dezelfde wapenen te verdedigen in onze
tribuun Bij de plechtige begrafenis van
een liberale afgestorvene mogen de pries
ters die in dienst staan van een hoog
ideaal zoo maar, tijdens den kerkelij-
ken dienst, onze vrouwtjes en kindertjes
die onschuldige schaapjes» het een
affront aandoen na het ander, hun opzet
telijk en in ’t zicht van een bomvolle
Kerk de offerande weigeren, ze mogen....
vergeten oh, heel zeker niet opzette
lijk 1 van de ritueele bewierrooking van
het lijk te doen alvorens de kerk te ver
laten; ze mogennogmaal vergeten van
op ’t kerkhof, zooals het de gewoonte is,
den menschen, rond ’t graf geschaard, den
zegen met gewijd water te geven vooraleer
afscheid te nemen; dat alles mogen ze
doen, dat alles moeten we ons zoo maar
gedwee laten welgevallen, nederig
«avec le sourire» ’t is nog gelukkig dat
ze ons nog niet brutaal in ’t gezicht slaan
en we moeten dat alles verdragen
tot meerdere eer en glorie Gods
Ewel, eerlijk gesproken en ’t is ge
meend, we zouden wij den dienst moeten
betalen, wat deden we? Pater vraagt geld
omdat we hem dierven van pas antwoor
den, we weigerden wij vlakaf een uitvaart
te betalen, die met opzet, niet is gedaan
geworden als naar gewoonte én zooals het
behoort.
BURGERSTAND.
OVERLIJDEN 24-4-31. Vandewoude Pe
trus Kostganger 82 j 5 m. weduwnaar van
Elisa Vandamme.
GEB. 25-4-1931. Godelieve Marie Camer-
lynck d. v. Gustave en Adrienne Beydts.
HUW. 29-4-31. Antoni Herreman z. b.,
57 j. en Martha Bossaert z. b. 40 j.
dat hij geene bestraffing opliep.
Als de baron -begon te zien dat er nog
heel weinig kans bestond den kleinen neef
te vinden, en dat hij overwoog in welken
toestand hij daar door wedeorm gebracht
werd, voelde hij den hevigsten lust om
zijn vrouw ofiihals te brengen.
Ja, zpo grpot was zijpe woede, dat hij
van zoohaast zij alleen waren met vlam
mende oogen en gebalde vuisten tot haar
naderde, en zegde:
Ziet gij nu wat gij gedaan hebtHo
Indien ik mij niet bedwong, zou ik u ver
brijzelen onder mijne handen
Jeanne moest inderdaad beginnen te be
kennen, dat zij eenen grooten misslag be
gaan had, en daar voelde zij wel eenige
scliaamsté over, nochtans wilde zij geens
zins den schijn aannemen dat zij haren
man vreesde.
Wel. welriep zij onverschrokken
uit, zie hq® dar nu eens staanHadt gij
gedaan wat gij doen moest ik zou mij met
de zaken niet bempeid heblx ii.
-Gij moest dat niet dpen, Gij hebt
daar geen verstand genoeg voor.
- Ho 1 de mannen hebben al het ver
stand alleen, dat is gekend.
Wij zouden toch zulk geene dwaas-
