Nijverheidsblad voor Poperingbe en omstreken.
Guiten land
ZONDAG 21 JUNI 1931.
WEEKBLAD i 25 CENTIEMEN
ELFDE JAAR. NUMMER 25.
Gebroeders DUPONT, Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Het Ministerie Ren kin.
Is het ministerie leefbaar
De meening van den heer Devèze
De Militaire C red leien
det onderhoud van den Koning met
den nieuwen Minister van
Landsverdediging.
Voor de Vestingswerken.
HOE MEN IN RUSLAND BOUWT
LEEST EN VERSPREIDT
DE GAZET VAN POPERINGHE
■RANKRIJK HEEFT EEN NIEUWE
PRESIDENT.
De plechtige aanstelling te Parijs.
Het kabinet niet gewijzigd.
LUITENANT-GENERAAL
BARON MICHEL OVERLEDEN
DRINKT MAS-CAR BIER
NEDERLAAG DER ENGELSCHE
LABOURREGEERING.
Geen Ontslag van het Kabinet.
Wanhoopsdaad van een Belg
te Rijssel.
Ballon tegen een Kerktoren.
Vliegmachien op een Kazerne te
Saarbrucken.
«aaw«i
n
A30NNEMENTEN
1 Jaar, in «tad
12 fr.
per post
16 fr.
Gongo
25 fr.
Frankrijk
25 fr.
Amerika
30 fr.
«o»
MEN ABONNEERT OP
ALLE BELGISCHE
POSTKANTOOREN
POPERINGHE
De Poatabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Plakbrieven bij ons gedrukt worden één
maal gratis in ons blad overgenomen.
M
Uitgevers-Eigenaars
Postcheckrekening
Nr 48459. Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden
tegen den Donderdag noen. Kleine berichten tegen den Vrijda® noen.
De naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid.
-ü
Bij elk schrijven naar inlichtingen, wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
1
Het blad staat ter beschikking van alwie het
goed meent met het algemeen nut en belang.
AANKONDIGINGEN
|Per regel 0.75 fr.
minimum 3.00 fr.
Rouwberichten 0.80
fr. de regel, met mini
mum van 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor
Notarissen en Deur
waardera. Voor dik
wijls te herhalen rekla-
men, prijzen volgens
overeenkomst. Alle
aankondigingen zijn op
voorhand te betalen.
'T EEUWFEEST ONZER DYNASTIE
üoadfrd Jaar geleden werd Leopold 1
tot Koning uitgeroepen.
Het is heden juist honderd jaar ge
leden dat het Nationaal Congres, te
Brussel, den Prins Leopold van Saksen
Co burg Gotha, die sedert zijn huwelijk
met de ondertusschen overleden Engel-
sehe Prinses Charlotte, méér een Brit-
i sche Prins dan een Duitsche was ge
worden, en ook voortdurend aan het
Engelsch Hof verbleef, tot Koning der
Belgen verkoos.
Deze verkiezing gebeurde met 1 52
stemmen op de 196 leden van het
Congres, die aan de stemming deel
namen.
Veertien leden der vergadering spra
ken zich uit ten gunste van baron Sur-
let de Chokier, die tot dan toe als
regent was opgetreden 10 stemden
tegen den Prins, zonder evenwel een
tegencandidaat te stellen. Er waren ver
der eenige onthoudingen en één nietig
briefje. De verzameling van die brief
jes wordt in de bibliotheek der Kamer
bewaard.
Verschillende leden van het con
gres hebben de redenen van hun ma
nier van stemmen uitgelegd en eenige
stemmingen zijn wel aardig, om eens
aangestipt te worden.
De heer Claes, van Leuven, schreef
Vandaag, Neen de heer Collet:
Daar ik enkel het welzijn van mijn
Land voor oogen heb, wil ik aan de
stemming geen deel nemen, daar het
oogenblik ongepast is
Indien eenige Congresleden aldus
bun meening te kennen gaven, dat er
bij deze stemming iets ongewoons was
en niet juist in den haak zat, dan lag
zulks aan hetgeen in de vorige maan
den was gebeurd, en dat we hier in
't kort zullen samenvatten.
Verleden jaar hebben alle dagbla
den in het land voldoende gedrukt op
de feiten, die op het einde van 1930
verjaarden, opdat we nog zouden
moeten terugkomen op de gebeurte
nissen der Septemberdagen 1830.
Zoodra dan den 24 November 1 830
het Nationaal Congres het huis van
Oranje-Nassau voor goed uitgesloten
had van den troon van Belgie, begon
men in verschillende middens namen
vooruit te zetten.
De bladen van dien tijd citeerden
eerst leiders van vooraanstaande Bel
gische families. Zoo werd de naam van
Fréderic de Mérode vooruitgezet en,
na dezes overlijden te Berchem, deze
van zijn broeder F élix.
Maar in de conservatieve middens
oordeelde men dat het best ware, om
geen strijd tusschen de gekende fami
lies van den Belgischen adel uit te
lokken, een buitenlandschen Prins te
verkiezen. Dan werden de candidatu-
ren gesteld van Karei van Oostenrijk,
broeder van den keizer, die de laatste
en kortstondige gouverneur der Oos-
tenrijksche Nederlanden was geweest;
van Prins Otto van Beieren van den
Hertog van Capua en van den Hertog
van Hessen, die deed gelden, dat hij
een afstammeling was van de oude
Brabantsche dynastie.
M aar al deze candidaturen vervielen
in het niet, wanneer deze werd gesteld
van den Hertog van Nemours, jong-
sten zoon van den Koning van Frank
rijk Louis-Philippe.
De Fransche Koning wist Keel goed,
dat het aanvaarden van den Belgischen
troon door zijn zoon, een oorlog tus
schen de Europeesche mogendheden
zou uitlokken, doch hij had gehoord
dat Auguste de Beauharnais, hertog
van Leuchtenberg en afstammeling van
den vroegeren aangenomen zoon van
Napoleon I, zijn candidatuur had laten
stellen, en hij wilde onder geen enke
voorwendsel aan zijn Noordergrens een
Prins hebben, die het Napoleontisch
gestook tegen het Huis van Orléans
zou aanhitsen.
Als fijn diplomaat liet hij dan ook
de candidatuur van zijn zoon stellen,
om deze van den Hertog van Leuch
tenberg te doen mislukken, en werke
lijk, zijn zoon werd gekozen, met 9 7
stemmen tegen 75 aan zijn mededinger.
Doch op de Conferentie van Lon
den, die zich bezighield met het rege
len van het statuut van Belgie, ver
stond men de zaken zoo niet en was
men uiterst verbolgen, omtrent het
stellen van de candidatuur van den
zoon van den Koning van Frankrijk.
De Fransche diplomaat Talleyrand
"Werd dan ook verwittigd, dat de aan
vaarding van de kroon, een oorlog zou
ontketenen, waaraan de verschillende
mogendheden zouden deelgenomen
hebben.
Daar de diplomatie toen meer ge
heim was dan nu, had van dit alles
het Nationaal Congres niets afgeweten,
en het zond dan ook een afvaardiging
naar Parijs, om de kroon aan te bieden.
Deze afvaardiging werd uiterst goed
ontvangen, doch na tien dagen feesten,
werd zij tijdens een plechtig verhoor
verwittigd, dat de Prins van Nemours,
niet kon of mocht aanvaarden.
De afvaardiging was teneergesiagen
en ook het Nationaal Congres verloor
er bijna zijn moed bij.
Het is deze moedeloosheid bij de
tweede stemming betreffende de can
didatuur van Prins Leopold, die de
misnoegdheid uitlokte, waarvan zekere
stembrieven getuigen.
Halen we hier terloops ook aan, dat
onder de andere stembriefjes er ook
een was van Henri de Brouckère, die
voor den Prins had gestemd, en een
van den heer Davignon, die voor de
-lepubliek stemde.
Deze twee stemmingen zijn wel zon
derling, wanneer we nagaan, dat de
nakomelingen dezer leden van het Con
gres, de heer de Brouckère, een voor
aanstaand socialist-republikein is, en
de gewezen minister van Buitenland-
sche Zaken, Davignon, als katholiek
eider, zeker de opinies van zijn vader
in zake de Republiek niet deelde.
Hoe de stemmingen ook uitgebracht
waren, het resultaat was, dat Prins
eopold van Saksen-Coburg tot Koning
der Belgen gekozen was.
Het Nationaal Congres besloot dan
ook een afvaardiging naar Londen te
sturen, waar de Prins nog steeds bij
zijn schoonvader den Prins van Wales,
die Koning van Engeland werd onder
den naam van George IV, leefde.
Deze afvaardiging bestond uit de
teeren Lebeau, die een politieke rol
speelde en de eenige diplomaat scheen,
dien we op dat moeilijk oogenblik
schenen te bezitten verder Félix de
Mérode, Fleussu, de Meulenaere en
Joseph d'FIoogvorst.
Daar werden dan, samen met den
nieuwen Koning, de schikkingen geno
men, met het oog op de ontvangst in
Belgie.
Er werd dan besloten dat Koning
Leopold den Belgischen Bodem aan
Adinkerke, op het huidig grondgebied
van De Panne, zou betreden, en dat
hij aan de grens zou worden verwel
komd door den toenmaligen minister
van Buitenlandsche Zaken, den heer
Desauvage. De aankomst van den Bel
gischen Vorst werd vastgesteld op 1 7
juli.
Van de grens ging het naar Veurne,
aan de poorten van welke Stad, de
Koning werd begroet door de gemeen
te overheden, de maatschappijen en
de bevolking.
De Koning begaf zich in het huis
van den heer Olivier, kolonel der Bur
gerwacht, waar een ontbijt werd gege
ven door de Stad aangeboden.
We hebben reeds aangekondigd, dat
het gemeentebestuur van Veurne beslo
ten heeft op den 1 00" verjaardag van
net gebeuren, aan het huis, waar de
Koning toen ontvangen werd, een ge
denkplaat aan te brengen en dat Ko
ning Albert er zou aanhouden deze
plechtigheid met zijn tegenwoordig
heid luister bij te zetten.
Over wat de triomftocht dan moest
worden dien de Koning ondernam, om
zich naar Brussel te begeven, worden
wij ingelicht door een plakkaart on
derteekend door den ondervoorzitter
van het Nationaal Congres, den heer
Destouvelles, en die nl. den 14 Juli
werd uitgehangen en tegelijkertijd een
convocatie was voor de leden van het
Congres.
De tekst dezer plakkaart was als
volgt
Prins Leopold zal den I 6 Juli a.s.
Londen verlaten.
Hij zal den eersten nacht te Ca-
lais doorbrengen en zal van daar
naar Oostende reizen, waar hij zal
vernachten gedurende den tweeden
nacht. Van Oostende zal hij naar
Brugge gaan en van daar naar Gent,
waar hij den derden nacht verblijft.
Dinsdag 19 Juli, om 12 uur, zal hij
zijn intrede doen te Brussel en Don-
derdag 2 1zal de plechtige inhuldi
ging plaats hebben op de Koninklijke
Plaats.
De rijtuigen van den Prins wer-
den den I 3 met bestemming voor
Oostende verzonden.
De Belgische afvaardiging is den
1 I 's avonds te Londen aangekomen
Zij werd 's anderdaags door Prins
Leopold ontvangen.
Flerinneren wij, dat Koning Leopold
in 1832 in den echt trad met
ouise-Marie van Orléans, dochter van
den Koning van Frankrijk en zuster
dus van den Prins van Nemours, die
eerst tot Koning van Belgie verkozen
was geworden.
Uit dezen echt werden vier kinderen
geboren, de glorieuze Koning Leopold
1 de Graaf van Vlaanderen, vader
van Koning Albert Prins Philippe-
ugeen, die in 900 stierf, en de Prin
ses Charlotte, die eens keizerin van
Mexico zou worden, en haar verder
even in zulken droeven toestand heeft
moeten doorbrengen en in 192 7 eerst
overleed.
Belgie is goed gediend géworden
door de verschillende leden van zijn
dynastie, die elkaar op den troon op
volgden en het ontstaan dezer dynastie
mag dan ook wel eens nader toegelicht
worden.
D.N.G.
Voor- en tegenstanders brengen hul
de aan Renkin, die met zijn natuur-
ijke taaiheid en werkzaamheid, volge-
rouden heeft niettegenstaande alle
rinderpalen.
Hij is er ook ingeslaagd water en
vuur bijeen te brengen Hymans en
Van Isacker Cocq en Van Dievoet.
Daar de stuurlui aan wal zijn, zou men
eens sommige bedillers aan het werk
willen zien, om dit kunststuk tot stand
te brengen.
Daarvoor moet men hartstochtelijk
zijn land beminnen, boven personen,
partijen en opinies kunnen verheffen,
in een woord, Staatsman zijn.
Als Renkin nu verder zijn staats
manskunst kan ontplooien en er in
slaagt ook de Vlaamsche kwestie op
te lossen, dan zal hij een groot minis
ter geworden zijn, als iemand die de
pacificatie van Belgie zal tot stand ge-
aracht hebben. Maar zoover is men nog
niet. Er liggen nog vele voetangels eri
schietgeweren.
Als zijn meening over de nieuwe
regeering, schrijft de h. Devèze
Het Kabinet is dus samengesteld.
Het spreekt vanzelf dat de openbare
meening een terughoudende houding
aanneemt aangaande de leefbaarheid
en de verdienste van het nieuwe kabi
net. Het kan ook niet anders vermits
aehalve enkele aanduidingen voort
vloeiende uit de keuze van personen,
de openbare opinie niet ingelicht werd
over het programma van de regeering
en de besluiten welke door de regee-
ringsmeerderheid zullen worden ge
troffen.
Niets is trouwens logischer. Immers
de Eerste Minister is het die in de Ka
mer lezing geeft van de regeeringsver-
klaring en haar in kennis stelt met de
grondbeginselen waarop de regeering
werd opgebouwd. Nadien behoort het
aan de verschillende politieke groepen
nadere uitleggingen te vragen over de
beteekenis van de verklaring, in het
helder licht van een openbaar debat.
En wanneer de groepen die uitleggin
gen hebben bekomen, moeten zij op
soevereine wijze hun houding bepalen
alvorens een stemming over de ver-
trouwensmotie plaats heeft. Die proce-
duur stemt overeen met den geest van
de parlementaire instellingen en sluit
op besliste wijze alle diplomatische ge
dragingen uit, van min of meer gehei
men aard, die aanleiding geven tot
dubbelzinnigheid en die ontgoochelin
gen voorbereiden.
Degenen die geroepen werden zoo
uit de liberale als uit de katholieke
rangen, om voorbereidende gesprek
ken te voeren, zijn niet afgeweken van
hun wederzijdsch programma en heb
ben, zonder recht en zonder mandaat,
geen verbintenis aangegaan, waardoor
de vrijheid van de partijen tot dewelke
zij behooren, zou worden belemmerd.
Veeleer waren zij eensgezind de mee
ning toegedaan dat de aangeduide
grondslagen van de nieuwe regeering
van dien aard zijn dat hun politieke
vrienden ermede kunnen instemmen
Op die wijze hebben zij den heer Ren
kin in zijn pogingen welwillend gehol
pen. De heer Renkin zelf heeft in uit
erst moeilijke omstandigheden blijk ge
geven van moed, hardnekkige wils
kracht alsmede van besef van den toe
stand, van rechtschapenheid en eer
lijkheid.
Het is nu het Parlement dat in het
aanschijn van Het land zijn verant
woordelijkheid nemen moet
Van den hak op den tak.
Zonder op onze stappen terug te
eeren moet men betreuren dat de mi-
itaire credieten voor het aanleggen van
versterkingen nog niet gestemd zijn.
Daardoor zou men ongeveer 1 maand
tijd gewonnen hebben.
De Koning is, ongerust over het tal
men en treuzelen van het parlement
inzake 's Lands verdediging. Het is de
oude landsziekte, te vitten over hulp
gelden aan het leger en 's rijks verde
diging. Men heeft dit in 1859, 1887,
905 en 1913 ook waargenomen, toen
onze zder goed ingèlicFjte Koningen
op de gevaren wezen die het land be
dreigden en moesten optreden tegen
iet dwaas en misdadig demagogisch
geroep Geen man, geen cent, geen
canon meer Men is reeds vergeten
wat die politiek van weerloosheid aan
iet Land gekost heeft en nog kost.
De strategen der natte tafel van in
9 1 4 waren, och arme overtuigd dat
onze forten de Duitschers zouden te
genhouden en dat één Belgisch soldaat
twee Duitschers waard was. Het was
zoo erg als de Belgische regeering van
831, die het Land ontwapende, wan
neer Holland een machtig leger te been
iracht op de heide van Tilburg en de
duchtige regent, de schapenboer Sur-
et de Chokier, dertig duizend ijzeren
pijken deed maken om het Hollandsch
eger te keer gaan. Dit gebeurde bij
euven. Goed dat de Fransclien toen
die stad naderden of het jong konink
rijk Belgie stikte in de wieg. Zonder
de Franschen zou geen Belgie moge-
ijk geweest zijn.
En hadden wij geen koning gehad,
die het land redde, we zouden nog
ang geknecht geweest zijn door Jantje
Caas en misschien ook door zijn op
volgers.
Men bedenke wat in Duitschland
gebeurde met de StaFilhelmen, de Hit-
erianen en den kroonprins; die op
nieuw opgedoken is. En morgen zul-
en wij zien dat deze den ouden Hin
denburg vervangt, het keizerrijk her
stelt en den frisschen vroolijken krieg
ontketent.
Hoe zal het er dan in Belgie uitzien!
waar' men kibbelt als op de visch-
markt
Van ingelichte zijde heeft men ver
nomen dat het onderhoud van den Ko
ning met den minister Dens van groote
leteekenis was. Onze souverein heeft
den nieuwen minister omstandig inge-
icht over de gevaren van den oorlog
die Belgie bedreigen. Z.M. heeft den
minister wijzen raad gegeven, aandrin
gend op een snelle oplossing van het
vraagstuk der versterkingen.
Er is geen tijd meer te verliezen,
gezien den onrustigen toestand in
Duitschland waar men een staatsgreep
vreest, dien de socialisten niet meef
cunnen verhinderen en waarvoor ook
de lakse centrummannen te vinden
zullen zijn. Slaagt die staatsgreep, het
ergste is te vreezen, want Willy de
kroonprins zal, zoo weet men, de
Duitschers meesleepen in een oorlog
tegen Polen, die populair zou zijn. Van
dien oorlog krijgt het Westen ook den
weerslag.
Ongetwijfeld zal de minister Dens,
groote oogen geopend hebben toen hij
dingen vernam die een senator niet
mag noch kan vernemen.
Er wordt gemeld, dat de heer Dens,
minister van Landsverdediging, aan het
Parlement een crediet van 210 milli-
oen frank gaat vragen voor de ve3tings
werken. Hij zou dus ongeveer 1 0 mil
lioen frank laten vallen.
Van die 210 millioen frank zouden
er 200 besteed worden aan de vestin
gen op de Maas en aan de grens, en de
tien millioen overige aan studies van
de verdediging van de beide Vlaande
ren op de Schelde, Demer en Leie.
Het zou hier enkel gaan om het net,
dat kan gevormd worden door de over
stroomingen, met versterkingen te vol
ledigen op plaatsen, die niet onder wa
ter kunnen gezet worden.
heden besloten proeven met een nieu
we bouwmethode te nemen, waarvan
Leningrad de primeur zal hebben. De
bedoeling is standaardhuizen te bou
wen, bestaande uit groote blokken
steen, elk wegende ongeveer een ton.
Deze steenblokken zijn volgens een
nieuwe methode vervaardigd, waarbij
ook gebruik is gemaakt van steenko-
enslakken en kalk. De huizen zullen
uit vier verdiepingen bestaan en 160
woningen bevatten, welke laatste na
tuurlijk elk hoogstens twee vertrekken
zullen tellen. Als voordeelen van een
dergelijken bouw worden een veel
sneller monteering en een beperk getal
arbeidskrachten genoemd Aan de in
wendige inrichting wordt blijkbaar niet
veel aandacht geschonken, daar in het
desbetreffend bericht van de Kras-
naja Gazeta wordt gezegd, dat na
monteering van het eerste huizenblok,
dit onmiddellijk zal kunnen worden
setrokken.
Ter bestrijding van de woningscrisis
zullen voorts nog te Leningrad een
aantal oude huizen worden aangewe
zen, in totaal ongeveer duizend, die
geschikt zijn bevonden om het gewicht
van nog een nieuwe bovenverdieping
te torsen.
In verband met het tekort aan bak
steenen,hout,ijzer en cement voor den
woningbouw en de daarnevens steeds
grooter wordende behoefte aan meer
woningen hebben de Russische over
Zaterdag heeft te Parijs de plechtige
overdracht van het presidenteele ambt
in het Elysée plaats gehad, zooals wij
ret hebben voorzien. President Dou-
mer werd door den premier Laval in
ret gebouw van den Senaat afgehaald,
n een open auto, begeleid door twee
escadrons, reden zij door de feestelijk
sevlagde straten naar het Elysée, waar
president Doumergue, omringd door
de leden van het kabinet, den voor
zitter en de leden van het parlement
ren opwachtte. Bij de aankomst aan
ret Elysée werd den nieuwen president
door eenige compagnies het militair
eerbewijs gebracht.
In zijn toespraak tot den nieuwen
president der republiek verklaarde M.
Doumergue, dat het land de vader-
andsliefde, het karakter en de taaie
energie van Doumer heeft leeren ken
nen. Flet weet, dat deze eigenschappen
zullen bijdragen tot de handhaving en
ontwikkeling van de republikeinscKe
instellingen en dat zij, wat de buiten-
andsche politiek betreft, zullen waar
borgen, dat Frankrijk de bevoorrechte
positie behoudt, welke het dank zij
zijn onzelfzuchtigheid, zij het ook ten
coste van offers, heeft verworven. Voor
het vervullen van deze taak, aldus
Doumergue, zal de nieuwe president
een kostbaren steun vinden in het par
lement. Spreker dankte ten slotte het
parlement voor de hem tijdens zijn
zevenjarige ambtsperiode verleende
medewerking.
Doumer dankte voor deze woorden
en wees op de onbaatzuchtigheid van
den heer Doumergue, die door een
hernieuwde ambtsperiode te weigeren,
te kennen heeft gegeven, dat hij er de
voorkeur aan geeft, zich in het parti
culiere leven terug te trekken, in het
bewustzijn van de eenstemmige dank
baarheid van het land voor den leider,
die, doordat hij vertrouwen wist in te
boezemen, zoovele politieke crises
heeft weten op te lossen. Doumer ver
klaarde, dit voorbeeld en dat van zijn
andere voorgangers te zullen navol
gen. Hij begroette vervolgens de ver
tegenwoordigers van het parlement en
de leden der regeering en verklaarde
ten slotte Ik acht mij verzekerd van
de medewerking der Kamers voor het
handhaven van de republikeinsche wet
ten en den binnen- en buitenlandschen
vrede, waaraan het land, na de even
roemrijke als smartelijke verliezen, wel
ke het geleden heeft, meer dan ooit
waarde hecht.
Daarna overhandigde Doumergue
zijn opvolger de herkenningjsteekens
van grootmeester van het Legioen van
Eer, waarna beide presidenten zich nog
geruimen tijd met elkander onder
hielden.
De Fransche premier Laval heeft
den president der republiek Doumer
het ontslag van het kabinet overhan
digd. Doumer heeft het ontslag echter
niet aanvaard, zoodat het kabinet in
dezelfde samenstelling als tot dusver
aan het bewind zal blijven.
Luitenant-generaal baron Michel is
Vlaandag morgen te Fays-Fhmenne in
zijn woonst overleden. Volgens den
wensch van den aflijvige, zal het lijk
naar Brussel overgebracht worden, al
waar den roemrijken verdediger van
Mamen, nationale lijkplechtigheden zul-
en bezorgd worden.
De overledene, Victor-Leonard Mi
chel, werd den 8 Januari 1851 geboren
Adjunkt bij den hoogeren komman-
dant der versterkte stelling Antwerpen
in 1913, was hij in Augustus 1914,
toen de oorlog uitbrak, bevelhebber
der 4° legerafdeeling en gouverneur
der versterkte stelling Namen. Deze
plaats viel na een heldhaftigen, maar
vruchteloozen weerstand onder de sla
gen der Oostenrijksche mortiers van
305. Generaal Michel gelukte erin, met
een cleel der 4° legerafdeeling, door
reen het Entre-Sarnbre-et-Meusege-
ried, een omsingeling van de Duit
schers te vermijden. Hij en zijn troe
pen kwamen langs de zee in Belgie
terug en hielpen mede Antwerpen ver
dedigen en nam ook naderhand deel
aan de verdediging van den Yser,
waar deze afdeeling zich onderscheid
de onder meer bij den opmarsch der
Duitschers naar Merckem en vervol
gens in het offensief van Reigersvliet
alsook in het bevrijdingsoffensief van
September 1918.
Na den oorlog heeft generaal Michel
ret kommando gevoerd over de Belgi
sche bezettingstroepen in Duitschland.
Ter erkenning zijner groote dien
sten schonk de Koning hem den titel
van baron.
Bij de bespreking in het Lagerhuis
van het ontwerp der financiewet, werd
de labourregeering Maandag in min
derheid gebracht op een wijziging der
rehoudsgezinden, strekkend om de
manier van takseeren van den grond
eigendom te veranderen. De regeering
rekwanr slechts 208 stemmen tegen
232. De stemming heeft echter geen
ontslag van het kabinet voor gevolg
gehad.
De bewoners der rue Castiglione, te
Rijssel, hoorden Maandag in den vroe
gen morgen, plots een vuurschot knal
len. Men ging zien en men vond op
den steenweg, midden in een bloedplas
een man liggen, zekere Julien Vermeu
len, 27 jaar oud, afkomstig van Roe-
selaere, autovoerder, wonende te Fives
Rijssel. De wanhopige had zich een
revolverkogel in volle borst gejaagd.
In zijne kleederen werden verscheidene
brieven gevonden, waaronder eenen
gericht aan zijne moeder, een andere
aan eene vrouw van Rijssel, en waarin
hij deze laatste verzocht zorg te dragen
over zijne verloofde. De ongelukkige
bezweek een weinig later.
Eene afdeeling van de Luchtvaart
deed te Toulouse, opstijgingsproeven
met een ballon. Deze werd door een
hevigen wind tegen den kerktoren ge
slingerd van Balma. De kabel bleef
haperen aan het kruis en de toren die
werd losgetrokken. Een groep kinde
ren, die voor de kerk stonden, hoor
den het gekraak en gingen ijlings op
de vlucht. De toren blijft nog alleen
rechtstaan dank aan de staaf van den
bliksemafleider. Het bovenste deel van
den toren, eene massa van ongeveer
3 ton, helt over en dreigt naar beneden
te storten.
Op de luchtlijn Saarbrucken-Keulen
is Zaterdag een schrikkelijk ongeluk
gebeurd. Het postvliegtuig was rond
8 uur opgestegen en zweefde boven
de stad heen op eene hoogte van 1 000
meters. Talrijke toeschouwers volgden
de vlucht en zagen opeens groote
vlammen uit den motor opslingeren.
Weldra stonden ook de vleugels van
het machien in brand. Plots had een
vreeselijke ontploffing plaats en het
