Wat Prins Leopold over onze Kolonie te zeggen had.
öuitenlanö
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN.
GEBROEDERS DUPONT
DRINK KRONEN PILSNER
DE MARKENKWESTIE
HET OVERDREVENE VAN
DE BELASTINGEN
Verstr oo i d e Me n se hen.
WAAROM IS ER EEN
KLEINE HERLEVING
DER ZAKEN
DE VREEMDELINGEN
IN BELGIE
PRUSUITDEELING
IN DE GEMEENTESCHOOL
VOOR DE HUISVROUW.
GILLES DIE TABAK NAAR
FRANKRIJK SMOKKELEN
l34 JAAR.NUMMER 32.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 6 OOGST 1933.
6A2ET
POPERINGHE
ABONNEMENTEN
I Jaar, per post16 fr.
Congo25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnentsn in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 48459 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen den Donderdag noen.
Kleine berichten tegen den Vrijdag noen.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
AANKONDIGINGEN
Per regel1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
EEN KRANIGE EN MOEDIGE REDE.
We kunnen er gerust van zeggen,dat
nog nooit een Belgisch senator een zoo
groot en vooral zoo algemeen succes
gekend heeft als prins Leopold met
zijn redevoering over onze kolonie.
Over dit succes strijkt in de pers
geen enkele schaduw.
Na de eerste zinnen reeds moesten
al zijn toehoorders den indruk hebben
dat hier iemand aan 't woord kwam,
die wat te zeggen had, die behoefte
gevoelde om wat te zeggen, en iedere
gedachte aan een vanbuiten geleerde
les, die zoo gemakkelijk opwelt, waar
vorstelijke personen in 't publiek spre
ken, was hier dadelijk en bij iedereen
verre.
In de woorden van onzen troonop
volger teekende zich klaar een sterke
persoonlijkheid af. Instinctmatig dan
moest men voelen, dat zijn toespraak
de vrucht was van zijn eigen ervarin
gen, door lange en diepe overwegin
gen geordend en aangerijpt.
Zoo spreken alleen zij, die veel ge
reisd hebben en overal goed uit hun
oogen gekeken en wier blik dus, voor
de studie van ieder vraagstuk van den
dag, een ruimen horizont bestrijkt.
Volgens het officieel Senaatsverslag
kwamen de eerste toejuichingen, die de
prinselijke rede onderbraken van de
uiterste linkerzijde en dan vervolgens
op de plaatsen, waar prins Leopold
onbeschroomd betoogde, dat het een
grove fout in onze koloniseeringsme-
thode is geweest en in zekere mate
nog is de inboorlingen te beschou
wen als niet méér dan menschenma-
teriaal dan arbeidskrachten
Zeker, de toestanden zijn niet meer
als vijf-en-dertig jaar geleden.
Voor het behoud, de gezondheid en
de welvaart van de zwarte bevolkin
gen is sedertdien enorm veel gedaan,
meer wellicht dan welk land ook bin
nen een zelfde tijdsverloop in zijn ko
lonies tot stand heeft kunnen brengen.
Maar de vraag is, of allen die met
onze kolonie bemoeid zijn, zich hier
nog steeds niet meer laten leiden dooi
direct belang dan wel door mensch-
lievendheid.
Wij bedoelen of zij zich niet zoo
druk met de opvoeding en de gezond
heid van de inboorlingen zijn gaan be
zighouden, wanneer zij reden meenden
te hebben om te vreezen, dat er met
het zwarte menschenmateriaal te
veel geklast was in de eerste tijden, en
dat het dus wel eens al heel gauw
zou kunnen ontbreken aan die zwarte
handen waaraan met den dag al meer
en meer behoefte komt.
Met nog duidelijker woorden of
wij in Congo alle instellingen voor op
voeding en gezondheid van den inboor
ling niet hebben opgericht, minder uit
liefde voor dezen zwarten broeder zei
ven dan wel met die bezorgdheid
slechts, welke een goede boer voor
zijn trekdieren en zijn vee aan den dag
legt en een goede nijveraar voor zijn
machines.
Die vraag heeft prins Leopold niet
zoo uitdrukkelijk gesteld, maar ze lag
toch klaar onder zijn betoog dat wij
den inboorling moeten leeren behan
delen als onzen gelijke in Congo, ten
minste toch als onzen medebelangheb
bende, als onzen vennoot in de uitbui
ting van onze kolonie.
Het standpunt van onzen troonop
volger is dat wij de inboorlingen zoo
nauw mogelijk moeten interesseeren in
onze kolonisatie, dat we 't hem moeten
inprenten, dat zijn arbeid beloond
wordt naar verdienste dat hij zichzel
ven een beter lot verschaffen kan,
naarmate hij met meer ijver werkt,
maar dat wij zulks doen moeten met
eerbiediging, zooveel mogelijk, van
zijn natuurlijke eigenschappen van
zijn karakter en van zijn tradities.
Het schijnt ons duidelijk, dat prins
Leopold zich hier zeer sterk heeft la
ten enspireeren door hetgeen hij van de
Hollandsche kolonisatie, op zijn twee
reizen naar Insulinde, heeft gezien
maar dan zal hij ook wel weten, dat
men met vergelijkingen tusschen de
toestanden in Oost-lndie en deze in
onzen Congo niet voorzichtig genoeg
kan zijn.
Onze Noorderburen hebben de han
gelegd op een archipel, bewoond door
een bevolking welke op dat moment
in beschaving volstrekt niets bij hen
zeiven ten achter stond. Dat heeft mis
schien wel voor gevolg gehad, dat het
eigenlijk nog moeilijker was, deze be
volking aan de exploitatie van de na
tuurlijke rijkdommen, ten bate van de
indringers, dienstbaar te maken dan
zulks in onzen Congo gedaan werd met
de volkomen primaire inboorlingen,
maar in ieder geval laten beide me
thodes van koloniseering zich op schier
geen plaats met elkaar vergelijken.
Zelfs niet, daar waar 't het tempo
van deze koloniseering betreft.
Onder de fouten welke prins Leo
pold onzen koloniseerders aanwrijft,
is een zeer voorname en een zeer ge
gronde dat zij te veel hooi op hun
vork hebben willen nemen dat zij
op alle punten van het onmetelijke
Midden-Afrikaansch gebied tegelijker
tijd factorijen hebben gesticht en met
ontginningen begonnen zijn.
Een passende vergelijking ware hier
te maken met het onverstand van een
boer, die zijn koeien of zijn geiten los
zou laten loopen over een klaver- of
spurrieveld, met het gevolg dat, een
paar dagen nadien, een derde van het
veld zou afgegraasd zijn, tegen twee
derden vertrappeld, terwijl het voor
de hand lag, dat hij zijn vee moest
vastbinden tot dat het een bepaalden
cirkel zou hebben afgevreten dm het
dan weer een eindje verder te zetten.
Met recht wees de prins erop, dat
de Hollanders deze \erstandige tactiek
gevolgd hebben, door slechts, naar ge-
ang hun behoeften, de ontginningen
van hun Oost-Indische kolonie uit te
sreiden zoodanig dat nu nog onmete
lijke deelen van hun grootste eilanden,
als Sumatra en hun deel van Borneo,
schier ongerept liggen, als enorme re-
serven voor de toekomst.
Dat dit voorbeeld evenwel niet zon
der meer aan onze koloniseerders ge
steld kan worden, merkte de prins zelf
op, wanneer hij zeide dat wij, Belgen,
conden meenen, aan degenen die ons
Congo hadden afgestaan, direct het
aewijs verschuldigd te zijn, dat wij in
staat waren om het heele gebied te
Dezetten en in exploitatie te nemen.
Inderdaad was het gevaar niet
denkbeeldig dat, indien wij de uitbui
ting van dit gebied slechts trapsgewijze
radden aangevat het aangesneden
radden als een bol kaas landen
die het ons slechts meesmuilend gegund
hadden, algauw zouden hebben ge
zegd, dat zij uitstekend gediend zou
den zijn met de stukken die de Belgen
daar ongebruikt, wie weet voor hoeveel
jaren nog, lieten liggen.
Indien er fouten begaan zijn uit on
verstand, uit de dwaze baatzucht van
den man die zijn kip met gouden eieren
den nek omwringt, dan zijn er ook fou
ten begaan uit noodzakelijkheid, uit
tactiek, uit schrik om de kolonie te
verliezen en nu is de groote verdienste
der redevoering van onzen kroonprins
dat hij zich niet slechts bij critiek heeft
bepaald, maar ook op klare en over
tuigende wijze de remedies aangewezen
heeft, om recht te zetten wat wij zei
ven en de omstandigheden in Congo
krom hebben gemaakt.
En... indien er ooit ernstig spraak is
geweest van het algemeen gouverneur
schap het onderkoningschap van
prins Leopold in onze kolonie, dan
heeft hijzelf zijn candidatuur ervoor
wel schitterend verdedigd.
D. N. G.
Werking van den Kompensatiedienst.
Tegenover de weigering van Duitsch-
land om het akkoord op de marken
nog na te leven, heeft de Belgische
regeering uitgezien niaar het middel
om zich schadeloos te stellen.
De Belgen die in Duitschland pro-
dukten koopen, zouden de betaling
moéten doen aan een kompensatie
dienst, die op de gestorte sommen de
bedragen zou afhouden waarop Belgie
recht heeft.
M. Casteur, algemeen bestuurder
van den buitenlandschen handel in het
ministerie van buitenlandsche zaken,
heeft daarover besprekingen gevoerd
met vertegenwoordigers van de Belgi
sche Handel en Nijverheid.
De werking van de kompensatiekas
werd onderzocht.
In 1929 waren de Belgische verhan
delingen, zoo in binnen- als met bui
tenland, ten bedrage van ongeveer 79
miljard en de belastingen er op toe
gepast, bedroegen ongeveer 10 miljard
hetgene 12 Yl Per honderd uitmaakt.
In 1930 waren die cijfers onder-
scheidelijk 63 miljard 400 miljoen en
de belastingen 8 miljard 56 miljoen.
Volgen dan, 1931 met 58 miljard
900 miljoen en 7 miljard 500 miljoen
belastingen 1932 met 37 miljard 800
miljoen en 7 miljard 328 miljoen be
lastingen.
Voor het in loop zijnde jaar en zich
steunende op de verloopen maanden,
zal het zijn 34 miljard 600 miljoen
en dat de belastingen thans moeten
opgaan tot 9 miljard 44 miljoen.
Vergelijkt nu de beide cijfers opge
geven voor 1929 en 1933 en ge zult
komen te staan voor het verbazend
resultaat van eene handelsverminde
ring van 60 per honderd en eene be
lasting er op van 26 per honderd in
plaats van 12 in 1929.
Aldus zijn de belastingen gestegen
naarmate de zaken verminderd zijn
Zeg eens, waar moet dit eindigen
Onoverkomélijk moet er van ten
allen kante tegen zoo een toestand ge
reageerd worden, want straks zal me
nig een de vraag stellen, waarom wij,
in omstandigheden als nu, nog langer
doen reeds ondragelijken last van za-
cen nog doen op de schouders halen,
als wij toch bijna alles wat ons van
Doni overblijft aan den Staat te dragen
lebben
Zoo zal straks ontstaan, en niet ver
is het van hier, die nieuwe soort van
stakers die met overdreven te werken
niets meer hebben over te leggen en
iet meer dan beu zijn nog langer en
meer te worden uitgebuit en uitge-
stroopt.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllinillllllllllllllllllli
gen, 9 gouden armbanden, 2 gouden
brochen, 2 gouden dameshorlogen, 1 3
zilveren mannenhorlogen.
Wat loopen er toch nen heelen hoop
verstrooide lieden in ons land
IIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH
Nog deze maand zal het een echte
venditie zijn, wanneer de Ontvanger
der Domeinen van Brussel in openba
ren verkoop zal stellen al de voor
werpen die, gedurende het laatste half
jaar 1932 vergeten werden in treinen
en wachtzalen.
Er zullen daar niet minder dan 128
verschillende soorten van voorwerpen
op de markt gebracht worden hunne
ellenlange lijst is heel curieus, en geeft
ons een gedacht van het getal men-
schen die met verstrooide zinnen op
reis gaan.
Wat men gemakkelijk vergeet is
zijn paraplui er zijn niet min dan
1952 regenschermen van alle formaat
en van alle kleuren naar het dépot van
Brussel gestuurd 348 heeren hebben
hun wandelstok op de trein vergeten.
Is het tamelijk natuurlijk zijn re
genscherm te laten liggen, men vraagt
zich af hoe het mogelijk is, dat in den
trein vergeten worden 105 broeken,
60 vestons, 5 gilet3, 19 paar kousen,
21 rokken en 33 combinaisons.
Werden verder nog vergeten 224
mannenhoeden, 331 klakken en 215
vrouwenhoeden de gewoonte van
blootshoofd te loopen zal aan den
Staat een mooie stuiver opbrengen
Verder staan op de lijst 109 par
dessus, I 74 imperméables, 518 sjerpen
1 5 sjaals, 61 foururen, 969 paar hand
schoenen, I 5 paar manchetten, 1 00
paar schoenen, 65 paar pantoffels, 18
paar kloeffen, 78 vrouwen- en kinder
mantels, 258 handtasjes met verschil
lende voorwerpen, 78 die door een
eersten vinder waarschijnlijk reeds ge
ledigd werden, 7 valiezen, 509 pak
ken, 62 netzakken met voorwerpen,
en zelfs 1 kinderwagentje.
De rookers hebben laten liggen 10
kistjes cigaren, 10 pakken cigarillos,
29 pakken tabak, 147 pijpen, 102 ta-
bakzakken, 1 1 porte cigaren, 27 ciga-
renkokers en 54 sigarettendoozen.
De photograven gaven ook blijk
van verstrooiing zij lieten in den trein
29 phototoestellen, 1 1 drievoetstaan
ders, en 1 pak platen.
Verder knippen wij uit de lijst 24
portefeuillen, 27 rozenkransen, 177
geldbeugels, 2 revolvers, I geweer
met patronen, 16 messen, 31 penne-
mesjes, 6 zagen, 7 scharen, 82 brillen,
35 neusnijpers, 29 halssnoeren, 37
boeken, 24 vulpennen, 29 potlooden,
I I ringen, 8 arbanden, 7 schrijnwer
kersmeters, 6 passersdoozen, 6 winkel
haken, 2 waterpassen, 7 raketten.
Nog 5 trouwringen, 8 gouden rin
Officieel heeft men een kleine her
leving der zaken gemeld.
De voorraad der bijzonderen en de
stocks der voortbrengers en handelaars
zijn uitgeput geraakt, ten minste voor
wat betreft de voorwerpen van gewo
nen verkoop.
Heden begint het publiek opnieuw
te koopen. Het doet het des te eerder
daar de prijzen zachtjes dalen.
Die beweging is vast en duurzaam
De koopers en verkoopers kunnen be
rekeningen voor de toekomst doen.
Optimist is toegelaten mits dat de
prijzen niet te snel stijgen, want het
verbruik is zwak door de geleden ver
liezen en de %verkloosheid. Men moei
ook de hoedanigheid zooveel mogelijk
verbeteren want de markt is nog te
klein om artikels van minder allooi te
verbruiken.
Intusschen worden de buitenlandsche
markten meer en meer gesloten.
Laat ons dus vooral onze nationale
markt bewerken in afwachting dat men
terugkeere tot een normaal regiem der
internationale markten.
Laat ons vooral niet Congo ver-
waarloozen. In October richt het Ko-
oniaal Handelsambt een tentoonstel-
ing van Belgische weefsels voor de
tolonie in.
Het is noodig dat onze fabrikanten
lun gemakzucht afschudden. Het is
niet voldoende te zeggen zooals we
dit zoo dikwijls hoorden Waarom
aan de kolonie leveren als ik aan mijn
deur kan verkoopen Die tijden
zijn voorbij. Men fabrikeert ook niet
meer als in grootvaders tijd. Onze fa-
arikanten moeten zich ook op de hoog
te stellen van de andere fabrikanten
in den vreemde, die fantasie zoeken.
Die dessins zijn nog goed voor
menschen die van geen verandering
willen weten.
Zoowel in de bediendenwereld als
in de nijverheid woïdt er bitterge-
tlaagd over de aanwerving van vreem
delingen vooral nu er zoovele Belgen
werkloos zijn.
In den Senaat heeft de minister van
Rechtswezen verklaard, dat de toe
latingen of verlengingen van verblijf
afhankelijk gesteld worden van het
overleggen van door het ministerie
van arbeid en nijverheid gehomolo
geerde contracten
Er werd aan den minister gevraagd:
1- Of, vooraleer zijn homologatie
te verleenen voor dienstcontracten,
waarvan het overleggen den minister
van Rechtswezen toelaat aan vreem
delingen een verblijfkaart af te leveren
de minister van arbeid en nijverheid
zich bij de werkgevers vergewist of
deze vreemdelingen niet de plaats ko
men innemen van Belgische burgers
met dat doel afgedankt
2. - Of men niet oordeelt dat het in
de huidige omstandigheden, wanneer
duizenden Belgische handelsbedienden
zonder betrekking zijn, past op alge-
meene wijze de homologatie te weige
ren voor het sluiten of hernieuwen van
dienstcontracten met vreemdelingen
aangegaan.
De minister heeft geantwoord
1. - Vooraleer de dienstcontracten
van vreemde onderdanen te homoio-
geeren, stelt het departement een on
derzoek in, dat ten doel heeft vast te
stellen
a) Of de onderteekenaar van het
contract wel als werkgever in aanmer
king komt
b) Of de aanwerving van een vreern
den bediende in bijzondere omstan
digheden gewettigd is, of door bijzon
dere kennissen, die eventueel Belgische
candidaten niet zouden bezitten
3. - De stelselmatige weigering om
dienstcontracten te homologeeren kan
niet in aanmerking worden genomen
omdat zulks ertoe zou leiden eerbied
waardige Belgische belangen te scha
den. Zeer vaak geeft de te werkstelling
van een vreemden specialist aanleiding
tot de aanwerving van aanvullend per
soneel onder onze landgenooten.
Zondag namiddag kwamen de leer
lingen der Gemeenteschool bijeen op
de speelplaats hunner school. Rond 3
uur trokken zij, met het schoolvaandel
aan het hoofd, naar het Stadhuis, al
waar de plechtige prijsuitdeeling zou
plaats grijpen.
De feestzaal van het Stadhuis was
proppensvol met Ouders, familieleden
en vrienden van de Schoolkinderen.
De Geestelijke en ook de Gemeente
lijke Overheden der Stad hadden eraan
gehouden de plechtigheid met hunne
tegenwoordigheid op te luisteren.
Na het openingskoor, gezongen door
de leerlingen der hoogste klassen, nam
H. Desmadryl, hoofd der school, het
woord.
Hij bedankte de Overheden om de
belangstelling die zij toonden in de
Gemeenteschool.
Hij wenschte welkom aan de Ou
ders der leerlingen en sprak hun een
hartelijk, maar diepdoordacht woord
toe.
De ouders moeten belang stellen in
hetgeen de kinders ter school doen.
Zij moeten, willen zij zelf iets te zeg
gen hebben op hunne kinders, het ge
zag der Meesters steunen en medewer
ken om hetj welzijn der kinders te
verzekeren.
H. Vandooren, in zijne hoedanig
heid van Schepen van Onderwijs,
wenschte namens de Gemeenteover-
heid, de Onderwijzers der Gemeente
school geluk met de verkregene uitsla
gen en beloofde hun den steun der
Gemeenteoverheid.
In blijde stemming nam de prijsuit
deeling een aanvang. Klas voor klas,
te beginnen met de kleintjes, werd een
passend lied en een paar lieve dicht
stukjes opgev(oerd en mot blinkend
oog, stralend van geluk, namen de
jongens hun prijs aan, de belooning
van een jaar vlijt en deugdzaamheid.
Voor de Ouders ook was het een
feest. Het was hun aangenaam te zien
hoe hunne kinders flink optraden en
goed beantwoordden aan hetgeen hun
ne Meesters van hen verwachtten.
Hier volgen de namen der leerlin
gen die Eerst waren in hunne klas
l8 Studiejaar i. Keyngnaert Mar
cel 2. Desmadryl Paul.
28 Studiejaar 1. Taffin Roger 2.
Descheemaecker Daniel.
3e Studiejaar 1. Herpelinck Au-
guste 2. Meersdom Herman.
4e Studiejaar 1. Techel Oscar 2.
Samyn Georges.
5" Studiejaar 1. Six Marcel 2.
Leconte Hendrik.
68 Studiejaar 1. Warlop André
2. Huyghe André.
Vierde Graad
Eerste der Klas en eerste der School
met 97 punten op 1 00 Thoris Mau
rice Tweede Capoen Robert met
94 punten op 1 00.
Onze beste gelukwenschen.
HOE BRENGT MEN BEST DE
VRUCHTEN TE PAS IN
DE KEUKEN
Wij zijn nu volop in het vruchten
seizoen. Dit jaar zijn er vruchten in
overhoop, en, gelukkig, zijn ze niet te
duur. Het oogenblik is dus gekomen
om er ruimschoots gebruik van te ma
ken onze gezondheid kan er slechts
wel bij varen.
Spijtig genoeg weet men doorgaans
niet al te best hoe men de vruchten
smakelijk kan toebereiden of, beter ge
zegd, men weet geen verscheidenheid
in dezer bereiding te brengen.
De Nationale Commissie voor Eco
nomische Uitbreiding heeft dan het
gedacht opgevat onze huisvrouwen ter
hulp te komen en heeft voor haar een
boek uitgegeven, met titel Hoe kan
ik best vruchten bereiden en inmaken
Dit werk, mooi geïllustreerd en goed
verzorgd, bevat verscheidene honder
den keukenrecepten, opgemaakt door
den beroemden meester-kok Gaston
Clément dit alleen is reeds een be
wijs dat de aangegeven schotels niet
slechts smakelijk en voedzaam zullen
zijn, doch tevens geen overdreven uit
gaven zullen vergen.
Eerst wordt in dit boek een bondige
uiteenzetting gegeven van de meest
practische manier om vruchten in te
maken en confituur te bereiden daar
na volgen, met den noodigen uitleg,
de beste recepten om allerhande vruch
ten, zonder vrees voor mislukking, in
de keuken te pas te brengen zoo zult
U recepten vinden voor de bereiding
van rabarber, aardbeien, stekelbezien,
witte en roode aalbessen, krieken,
frambozen, meloen, abrikozen, prui
men, boschbessen, moerbessen, zwarte
bessen, reineclauden, mirabellen, peren
appelen, perziken, druiven, kweeperen
bananen, sinaasappelen, citroenen, ka
stanjes, noten en hazelnoten, aman
delen.
Geen enkele huisvrouw mag nalaten
zich dat boek aan te schaffen vraag
het gewoon aan, per postkaart, aan de
Nationale Commissie, Gallierslaan, 22,
te Brussel, en het zal U dadelijk op
gezonden worden tegen terugbetaling
van de geringe som van 1 0 frank.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllilillllllllilllin
In hun Bochels verborgen.
De Gilles van Jemappes, waren
ten getalle van 80, door het gemeen
tebestuur eener Fransche stad uitgenoo-
digd, om ter gelegenheid van een Zo
mercarnaval de feesten te komen op
luisteren.
De tolformaliteiten waren vlug van
stapel geloopen. Op het perron van de
statie hadden de Gilles dansen uit-
voerd en allerlei gekke sprongen ge
maakt en de tolbeambten hadden zich
tevreden gesteld met de verklaring dat
zij niets te declareeren hadden
In den stoet, waaraan de Gilles deel-
namen, bekwamen zij een ongehoord
succes. Oranjeappels hadden zij niet
medegenomen zooals het de gewoonte
is, want deze vruchten kosten thans te
duur, maar ze vergoedden dit door
hun entrain en hun goed humeur.
Er waren nochtans twee Gille3
die het nog beter voor hadden. Zij
begonnen aan de toeschouwers tabak,
sigaren en sigaretten uit te deelen. Zij
vonden gewillig koopers die heel ge-
ukkig waren eens andere tabak te kun
nen rooken en bijna waren de Gilles
uitverkocht wanneer twee der koo
pers zich deden kennen. Het waren
twee beambten van den Toldienst die
uitleg vroegen, daar men in Frankrijk
een speciale toelating van de Regie
moet hebben om tabak te verkoopen
Zoo vernamen zij dan dat de tabak
gesmokkeld was in de bulten welke de
Gilles op de borst en den rug ma
ken en welke gewoonlijk opgevuld zijn
met stroo.
De politie mengde zich ook in de
zaak en de 80 Gilles werden on
dervraagd en welke echter plechitg ver
klaarden geen uitstaans te hebben met
de smokkelaars... en niets af te weten
van hun plan.
De afgevaardigde van het Tolbeheer
eischte een waarborg ofwel de over
brenging van de schuldigen naar de
gevangenis.
De voorzitter van de Gilles raad
pleegde dan de leden van zijn maat
schappij en kreeg van hen gedaan dat
zij een som van 1 500 frank zouden
laten vallen op de premie welke ze zoo
juist getrokken hadden.
De terugkeer naar Jemappes was
niet zoo vroolijk als het vertrek en in
den trein werd vinnig gediscuteerd over
de wijze waarop de schuldigen de som
zouden terugbetalen welke men voor
hun redding gestort had.
Uur tabels van alle Autobussen
loopende in West-Vlaanderen.
zijn te verkrijgen ter drukkerij van dit blad,
Yperstraat, 2, Poperinghe, aan den prijs van
TWEE FRANK.
Fabrieksbrand te Kales.
Dinsdag morgen brak brand uit te
Kales, op de vierde verdieping eener
kant- en tullefabriek. Door den wind
aangewakkerd nam het vuur een snelle
uitbreiding en de pompiers moesten
uren lang werken alvorens den brand
te kunnen dooven. De aangerichte
schade is aanzienlijk.
Twee auto's op elkaar.
Op de baan naar Avignon is een
auto, waarin zich een tiental werkvrou
wen bevonderl, in botsing gekomen
met de auto van M. Troude, handels
reiziger. Vrouw Troude, die haar man
vergezelde, werd erg gekwetst. Ook
vijf der arbeidsters van de kamionet
werden gekwetst.