Wat Prins Leopold over onze Kolonie te zeggen had. öuitenlanö NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN. GEBROEDERS DUPONT DRINK KRONEN PILSNER DE MARKENKWESTIE HET OVERDREVENE VAN DE BELASTINGEN Verstr oo i d e Me n se hen. WAAROM IS ER EEN KLEINE HERLEVING DER ZAKEN DE VREEMDELINGEN IN BELGIE PRUSUITDEELING IN DE GEMEENTESCHOOL VOOR DE HUISVROUW. GILLES DIE TABAK NAAR FRANKRIJK SMOKKELEN l34 JAAR.NUMMER 32. WEEKBLAD 25 CENTIEMEN. ZONDAG 6 OOGST 1933. 6A2ET POPERINGHE ABONNEMENTEN I Jaar, per post16 fr. Congo25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. De postabonnentsn in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 48459 Telefoon 180 leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden tegen den Donderdag noen. Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. Naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid. AANKONDIGINGEN Per regel1.00 fr. (minimum 3.00 fr. Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. EEN KRANIGE EN MOEDIGE REDE. We kunnen er gerust van zeggen,dat nog nooit een Belgisch senator een zoo groot en vooral zoo algemeen succes gekend heeft als prins Leopold met zijn redevoering over onze kolonie. Over dit succes strijkt in de pers geen enkele schaduw. Na de eerste zinnen reeds moesten al zijn toehoorders den indruk hebben dat hier iemand aan 't woord kwam, die wat te zeggen had, die behoefte gevoelde om wat te zeggen, en iedere gedachte aan een vanbuiten geleerde les, die zoo gemakkelijk opwelt, waar vorstelijke personen in 't publiek spre ken, was hier dadelijk en bij iedereen verre. In de woorden van onzen troonop volger teekende zich klaar een sterke persoonlijkheid af. Instinctmatig dan moest men voelen, dat zijn toespraak de vrucht was van zijn eigen ervarin gen, door lange en diepe overwegin gen geordend en aangerijpt. Zoo spreken alleen zij, die veel ge reisd hebben en overal goed uit hun oogen gekeken en wier blik dus, voor de studie van ieder vraagstuk van den dag, een ruimen horizont bestrijkt. Volgens het officieel Senaatsverslag kwamen de eerste toejuichingen, die de prinselijke rede onderbraken van de uiterste linkerzijde en dan vervolgens op de plaatsen, waar prins Leopold onbeschroomd betoogde, dat het een grove fout in onze koloniseeringsme- thode is geweest en in zekere mate nog is de inboorlingen te beschou wen als niet méér dan menschenma- teriaal dan arbeidskrachten Zeker, de toestanden zijn niet meer als vijf-en-dertig jaar geleden. Voor het behoud, de gezondheid en de welvaart van de zwarte bevolkin gen is sedertdien enorm veel gedaan, meer wellicht dan welk land ook bin nen een zelfde tijdsverloop in zijn ko lonies tot stand heeft kunnen brengen. Maar de vraag is, of allen die met onze kolonie bemoeid zijn, zich hier nog steeds niet meer laten leiden dooi direct belang dan wel door mensch- lievendheid. Wij bedoelen of zij zich niet zoo druk met de opvoeding en de gezond heid van de inboorlingen zijn gaan be zighouden, wanneer zij reden meenden te hebben om te vreezen, dat er met het zwarte menschenmateriaal te veel geklast was in de eerste tijden, en dat het dus wel eens al heel gauw zou kunnen ontbreken aan die zwarte handen waaraan met den dag al meer en meer behoefte komt. Met nog duidelijker woorden of wij in Congo alle instellingen voor op voeding en gezondheid van den inboor ling niet hebben opgericht, minder uit liefde voor dezen zwarten broeder zei ven dan wel met die bezorgdheid slechts, welke een goede boer voor zijn trekdieren en zijn vee aan den dag legt en een goede nijveraar voor zijn machines. Die vraag heeft prins Leopold niet zoo uitdrukkelijk gesteld, maar ze lag toch klaar onder zijn betoog dat wij den inboorling moeten leeren behan delen als onzen gelijke in Congo, ten minste toch als onzen medebelangheb bende, als onzen vennoot in de uitbui ting van onze kolonie. Het standpunt van onzen troonop volger is dat wij de inboorlingen zoo nauw mogelijk moeten interesseeren in onze kolonisatie, dat we 't hem moeten inprenten, dat zijn arbeid beloond wordt naar verdienste dat hij zichzel ven een beter lot verschaffen kan, naarmate hij met meer ijver werkt, maar dat wij zulks doen moeten met eerbiediging, zooveel mogelijk, van zijn natuurlijke eigenschappen van zijn karakter en van zijn tradities. Het schijnt ons duidelijk, dat prins Leopold zich hier zeer sterk heeft la ten enspireeren door hetgeen hij van de Hollandsche kolonisatie, op zijn twee reizen naar Insulinde, heeft gezien maar dan zal hij ook wel weten, dat men met vergelijkingen tusschen de toestanden in Oost-lndie en deze in onzen Congo niet voorzichtig genoeg kan zijn. Onze Noorderburen hebben de han gelegd op een archipel, bewoond door een bevolking welke op dat moment in beschaving volstrekt niets bij hen zeiven ten achter stond. Dat heeft mis schien wel voor gevolg gehad, dat het eigenlijk nog moeilijker was, deze be volking aan de exploitatie van de na tuurlijke rijkdommen, ten bate van de indringers, dienstbaar te maken dan zulks in onzen Congo gedaan werd met de volkomen primaire inboorlingen, maar in ieder geval laten beide me thodes van koloniseering zich op schier geen plaats met elkaar vergelijken. Zelfs niet, daar waar 't het tempo van deze koloniseering betreft. Onder de fouten welke prins Leo pold onzen koloniseerders aanwrijft, is een zeer voorname en een zeer ge gronde dat zij te veel hooi op hun vork hebben willen nemen dat zij op alle punten van het onmetelijke Midden-Afrikaansch gebied tegelijker tijd factorijen hebben gesticht en met ontginningen begonnen zijn. Een passende vergelijking ware hier te maken met het onverstand van een boer, die zijn koeien of zijn geiten los zou laten loopen over een klaver- of spurrieveld, met het gevolg dat, een paar dagen nadien, een derde van het veld zou afgegraasd zijn, tegen twee derden vertrappeld, terwijl het voor de hand lag, dat hij zijn vee moest vastbinden tot dat het een bepaalden cirkel zou hebben afgevreten dm het dan weer een eindje verder te zetten. Met recht wees de prins erop, dat de Hollanders deze \erstandige tactiek gevolgd hebben, door slechts, naar ge- ang hun behoeften, de ontginningen van hun Oost-Indische kolonie uit te sreiden zoodanig dat nu nog onmete lijke deelen van hun grootste eilanden, als Sumatra en hun deel van Borneo, schier ongerept liggen, als enorme re- serven voor de toekomst. Dat dit voorbeeld evenwel niet zon der meer aan onze koloniseerders ge steld kan worden, merkte de prins zelf op, wanneer hij zeide dat wij, Belgen, conden meenen, aan degenen die ons Congo hadden afgestaan, direct het aewijs verschuldigd te zijn, dat wij in staat waren om het heele gebied te Dezetten en in exploitatie te nemen. Inderdaad was het gevaar niet denkbeeldig dat, indien wij de uitbui ting van dit gebied slechts trapsgewijze radden aangevat het aangesneden radden als een bol kaas landen die het ons slechts meesmuilend gegund hadden, algauw zouden hebben ge zegd, dat zij uitstekend gediend zou den zijn met de stukken die de Belgen daar ongebruikt, wie weet voor hoeveel jaren nog, lieten liggen. Indien er fouten begaan zijn uit on verstand, uit de dwaze baatzucht van den man die zijn kip met gouden eieren den nek omwringt, dan zijn er ook fou ten begaan uit noodzakelijkheid, uit tactiek, uit schrik om de kolonie te verliezen en nu is de groote verdienste der redevoering van onzen kroonprins dat hij zich niet slechts bij critiek heeft bepaald, maar ook op klare en over tuigende wijze de remedies aangewezen heeft, om recht te zetten wat wij zei ven en de omstandigheden in Congo krom hebben gemaakt. En... indien er ooit ernstig spraak is geweest van het algemeen gouverneur schap het onderkoningschap van prins Leopold in onze kolonie, dan heeft hijzelf zijn candidatuur ervoor wel schitterend verdedigd. D. N. G. Werking van den Kompensatiedienst. Tegenover de weigering van Duitsch- land om het akkoord op de marken nog na te leven, heeft de Belgische regeering uitgezien niaar het middel om zich schadeloos te stellen. De Belgen die in Duitschland pro- dukten koopen, zouden de betaling moéten doen aan een kompensatie dienst, die op de gestorte sommen de bedragen zou afhouden waarop Belgie recht heeft. M. Casteur, algemeen bestuurder van den buitenlandschen handel in het ministerie van buitenlandsche zaken, heeft daarover besprekingen gevoerd met vertegenwoordigers van de Belgi sche Handel en Nijverheid. De werking van de kompensatiekas werd onderzocht. In 1929 waren de Belgische verhan delingen, zoo in binnen- als met bui tenland, ten bedrage van ongeveer 79 miljard en de belastingen er op toe gepast, bedroegen ongeveer 10 miljard hetgene 12 Yl Per honderd uitmaakt. In 1930 waren die cijfers onder- scheidelijk 63 miljard 400 miljoen en de belastingen 8 miljard 56 miljoen. Volgen dan, 1931 met 58 miljard 900 miljoen en 7 miljard 500 miljoen belastingen 1932 met 37 miljard 800 miljoen en 7 miljard 328 miljoen be lastingen. Voor het in loop zijnde jaar en zich steunende op de verloopen maanden, zal het zijn 34 miljard 600 miljoen en dat de belastingen thans moeten opgaan tot 9 miljard 44 miljoen. Vergelijkt nu de beide cijfers opge geven voor 1929 en 1933 en ge zult komen te staan voor het verbazend resultaat van eene handelsverminde ring van 60 per honderd en eene be lasting er op van 26 per honderd in plaats van 12 in 1929. Aldus zijn de belastingen gestegen naarmate de zaken verminderd zijn Zeg eens, waar moet dit eindigen Onoverkomélijk moet er van ten allen kante tegen zoo een toestand ge reageerd worden, want straks zal me nig een de vraag stellen, waarom wij, in omstandigheden als nu, nog langer doen reeds ondragelijken last van za- cen nog doen op de schouders halen, als wij toch bijna alles wat ons van Doni overblijft aan den Staat te dragen lebben Zoo zal straks ontstaan, en niet ver is het van hier, die nieuwe soort van stakers die met overdreven te werken niets meer hebben over te leggen en iet meer dan beu zijn nog langer en meer te worden uitgebuit en uitge- stroopt. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllinillllllllllllllllllli gen, 9 gouden armbanden, 2 gouden brochen, 2 gouden dameshorlogen, 1 3 zilveren mannenhorlogen. Wat loopen er toch nen heelen hoop verstrooide lieden in ons land IIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH Nog deze maand zal het een echte venditie zijn, wanneer de Ontvanger der Domeinen van Brussel in openba ren verkoop zal stellen al de voor werpen die, gedurende het laatste half jaar 1932 vergeten werden in treinen en wachtzalen. Er zullen daar niet minder dan 128 verschillende soorten van voorwerpen op de markt gebracht worden hunne ellenlange lijst is heel curieus, en geeft ons een gedacht van het getal men- schen die met verstrooide zinnen op reis gaan. Wat men gemakkelijk vergeet is zijn paraplui er zijn niet min dan 1952 regenschermen van alle formaat en van alle kleuren naar het dépot van Brussel gestuurd 348 heeren hebben hun wandelstok op de trein vergeten. Is het tamelijk natuurlijk zijn re genscherm te laten liggen, men vraagt zich af hoe het mogelijk is, dat in den trein vergeten worden 105 broeken, 60 vestons, 5 gilet3, 19 paar kousen, 21 rokken en 33 combinaisons. Werden verder nog vergeten 224 mannenhoeden, 331 klakken en 215 vrouwenhoeden de gewoonte van blootshoofd te loopen zal aan den Staat een mooie stuiver opbrengen Verder staan op de lijst 109 par dessus, I 74 imperméables, 518 sjerpen 1 5 sjaals, 61 foururen, 969 paar hand schoenen, I 5 paar manchetten, 1 00 paar schoenen, 65 paar pantoffels, 18 paar kloeffen, 78 vrouwen- en kinder mantels, 258 handtasjes met verschil lende voorwerpen, 78 die door een eersten vinder waarschijnlijk reeds ge ledigd werden, 7 valiezen, 509 pak ken, 62 netzakken met voorwerpen, en zelfs 1 kinderwagentje. De rookers hebben laten liggen 10 kistjes cigaren, 10 pakken cigarillos, 29 pakken tabak, 147 pijpen, 102 ta- bakzakken, 1 1 porte cigaren, 27 ciga- renkokers en 54 sigarettendoozen. De photograven gaven ook blijk van verstrooiing zij lieten in den trein 29 phototoestellen, 1 1 drievoetstaan ders, en 1 pak platen. Verder knippen wij uit de lijst 24 portefeuillen, 27 rozenkransen, 177 geldbeugels, 2 revolvers, I geweer met patronen, 16 messen, 31 penne- mesjes, 6 zagen, 7 scharen, 82 brillen, 35 neusnijpers, 29 halssnoeren, 37 boeken, 24 vulpennen, 29 potlooden, I I ringen, 8 arbanden, 7 schrijnwer kersmeters, 6 passersdoozen, 6 winkel haken, 2 waterpassen, 7 raketten. Nog 5 trouwringen, 8 gouden rin Officieel heeft men een kleine her leving der zaken gemeld. De voorraad der bijzonderen en de stocks der voortbrengers en handelaars zijn uitgeput geraakt, ten minste voor wat betreft de voorwerpen van gewo nen verkoop. Heden begint het publiek opnieuw te koopen. Het doet het des te eerder daar de prijzen zachtjes dalen. Die beweging is vast en duurzaam De koopers en verkoopers kunnen be rekeningen voor de toekomst doen. Optimist is toegelaten mits dat de prijzen niet te snel stijgen, want het verbruik is zwak door de geleden ver liezen en de %verkloosheid. Men moei ook de hoedanigheid zooveel mogelijk verbeteren want de markt is nog te klein om artikels van minder allooi te verbruiken. Intusschen worden de buitenlandsche markten meer en meer gesloten. Laat ons dus vooral onze nationale markt bewerken in afwachting dat men terugkeere tot een normaal regiem der internationale markten. Laat ons vooral niet Congo ver- waarloozen. In October richt het Ko- oniaal Handelsambt een tentoonstel- ing van Belgische weefsels voor de tolonie in. Het is noodig dat onze fabrikanten lun gemakzucht afschudden. Het is niet voldoende te zeggen zooals we dit zoo dikwijls hoorden Waarom aan de kolonie leveren als ik aan mijn deur kan verkoopen Die tijden zijn voorbij. Men fabrikeert ook niet meer als in grootvaders tijd. Onze fa- arikanten moeten zich ook op de hoog te stellen van de andere fabrikanten in den vreemde, die fantasie zoeken. Die dessins zijn nog goed voor menschen die van geen verandering willen weten. Zoowel in de bediendenwereld als in de nijverheid woïdt er bitterge- tlaagd over de aanwerving van vreem delingen vooral nu er zoovele Belgen werkloos zijn. In den Senaat heeft de minister van Rechtswezen verklaard, dat de toe latingen of verlengingen van verblijf afhankelijk gesteld worden van het overleggen van door het ministerie van arbeid en nijverheid gehomolo geerde contracten Er werd aan den minister gevraagd: 1- Of, vooraleer zijn homologatie te verleenen voor dienstcontracten, waarvan het overleggen den minister van Rechtswezen toelaat aan vreem delingen een verblijfkaart af te leveren de minister van arbeid en nijverheid zich bij de werkgevers vergewist of deze vreemdelingen niet de plaats ko men innemen van Belgische burgers met dat doel afgedankt 2. - Of men niet oordeelt dat het in de huidige omstandigheden, wanneer duizenden Belgische handelsbedienden zonder betrekking zijn, past op alge- meene wijze de homologatie te weige ren voor het sluiten of hernieuwen van dienstcontracten met vreemdelingen aangegaan. De minister heeft geantwoord 1. - Vooraleer de dienstcontracten van vreemde onderdanen te homoio- geeren, stelt het departement een on derzoek in, dat ten doel heeft vast te stellen a) Of de onderteekenaar van het contract wel als werkgever in aanmer king komt b) Of de aanwerving van een vreern den bediende in bijzondere omstan digheden gewettigd is, of door bijzon dere kennissen, die eventueel Belgische candidaten niet zouden bezitten 3. - De stelselmatige weigering om dienstcontracten te homologeeren kan niet in aanmerking worden genomen omdat zulks ertoe zou leiden eerbied waardige Belgische belangen te scha den. Zeer vaak geeft de te werkstelling van een vreemden specialist aanleiding tot de aanwerving van aanvullend per soneel onder onze landgenooten. Zondag namiddag kwamen de leer lingen der Gemeenteschool bijeen op de speelplaats hunner school. Rond 3 uur trokken zij, met het schoolvaandel aan het hoofd, naar het Stadhuis, al waar de plechtige prijsuitdeeling zou plaats grijpen. De feestzaal van het Stadhuis was proppensvol met Ouders, familieleden en vrienden van de Schoolkinderen. De Geestelijke en ook de Gemeente lijke Overheden der Stad hadden eraan gehouden de plechtigheid met hunne tegenwoordigheid op te luisteren. Na het openingskoor, gezongen door de leerlingen der hoogste klassen, nam H. Desmadryl, hoofd der school, het woord. Hij bedankte de Overheden om de belangstelling die zij toonden in de Gemeenteschool. Hij wenschte welkom aan de Ou ders der leerlingen en sprak hun een hartelijk, maar diepdoordacht woord toe. De ouders moeten belang stellen in hetgeen de kinders ter school doen. Zij moeten, willen zij zelf iets te zeg gen hebben op hunne kinders, het ge zag der Meesters steunen en medewer ken om hetj welzijn der kinders te verzekeren. H. Vandooren, in zijne hoedanig heid van Schepen van Onderwijs, wenschte namens de Gemeenteover- heid, de Onderwijzers der Gemeente school geluk met de verkregene uitsla gen en beloofde hun den steun der Gemeenteoverheid. In blijde stemming nam de prijsuit deeling een aanvang. Klas voor klas, te beginnen met de kleintjes, werd een passend lied en een paar lieve dicht stukjes opgev(oerd en mot blinkend oog, stralend van geluk, namen de jongens hun prijs aan, de belooning van een jaar vlijt en deugdzaamheid. Voor de Ouders ook was het een feest. Het was hun aangenaam te zien hoe hunne kinders flink optraden en goed beantwoordden aan hetgeen hun ne Meesters van hen verwachtten. Hier volgen de namen der leerlin gen die Eerst waren in hunne klas l8 Studiejaar i. Keyngnaert Mar cel 2. Desmadryl Paul. 28 Studiejaar 1. Taffin Roger 2. Descheemaecker Daniel. 3e Studiejaar 1. Herpelinck Au- guste 2. Meersdom Herman. 4e Studiejaar 1. Techel Oscar 2. Samyn Georges. 5" Studiejaar 1. Six Marcel 2. Leconte Hendrik. 68 Studiejaar 1. Warlop André 2. Huyghe André. Vierde Graad Eerste der Klas en eerste der School met 97 punten op 1 00 Thoris Mau rice Tweede Capoen Robert met 94 punten op 1 00. Onze beste gelukwenschen. HOE BRENGT MEN BEST DE VRUCHTEN TE PAS IN DE KEUKEN Wij zijn nu volop in het vruchten seizoen. Dit jaar zijn er vruchten in overhoop, en, gelukkig, zijn ze niet te duur. Het oogenblik is dus gekomen om er ruimschoots gebruik van te ma ken onze gezondheid kan er slechts wel bij varen. Spijtig genoeg weet men doorgaans niet al te best hoe men de vruchten smakelijk kan toebereiden of, beter ge zegd, men weet geen verscheidenheid in dezer bereiding te brengen. De Nationale Commissie voor Eco nomische Uitbreiding heeft dan het gedacht opgevat onze huisvrouwen ter hulp te komen en heeft voor haar een boek uitgegeven, met titel Hoe kan ik best vruchten bereiden en inmaken Dit werk, mooi geïllustreerd en goed verzorgd, bevat verscheidene honder den keukenrecepten, opgemaakt door den beroemden meester-kok Gaston Clément dit alleen is reeds een be wijs dat de aangegeven schotels niet slechts smakelijk en voedzaam zullen zijn, doch tevens geen overdreven uit gaven zullen vergen. Eerst wordt in dit boek een bondige uiteenzetting gegeven van de meest practische manier om vruchten in te maken en confituur te bereiden daar na volgen, met den noodigen uitleg, de beste recepten om allerhande vruch ten, zonder vrees voor mislukking, in de keuken te pas te brengen zoo zult U recepten vinden voor de bereiding van rabarber, aardbeien, stekelbezien, witte en roode aalbessen, krieken, frambozen, meloen, abrikozen, prui men, boschbessen, moerbessen, zwarte bessen, reineclauden, mirabellen, peren appelen, perziken, druiven, kweeperen bananen, sinaasappelen, citroenen, ka stanjes, noten en hazelnoten, aman delen. Geen enkele huisvrouw mag nalaten zich dat boek aan te schaffen vraag het gewoon aan, per postkaart, aan de Nationale Commissie, Gallierslaan, 22, te Brussel, en het zal U dadelijk op gezonden worden tegen terugbetaling van de geringe som van 1 0 frank. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllilillllllllilllin In hun Bochels verborgen. De Gilles van Jemappes, waren ten getalle van 80, door het gemeen tebestuur eener Fransche stad uitgenoo- digd, om ter gelegenheid van een Zo mercarnaval de feesten te komen op luisteren. De tolformaliteiten waren vlug van stapel geloopen. Op het perron van de statie hadden de Gilles dansen uit- voerd en allerlei gekke sprongen ge maakt en de tolbeambten hadden zich tevreden gesteld met de verklaring dat zij niets te declareeren hadden In den stoet, waaraan de Gilles deel- namen, bekwamen zij een ongehoord succes. Oranjeappels hadden zij niet medegenomen zooals het de gewoonte is, want deze vruchten kosten thans te duur, maar ze vergoedden dit door hun entrain en hun goed humeur. Er waren nochtans twee Gille3 die het nog beter voor hadden. Zij begonnen aan de toeschouwers tabak, sigaren en sigaretten uit te deelen. Zij vonden gewillig koopers die heel ge- ukkig waren eens andere tabak te kun nen rooken en bijna waren de Gilles uitverkocht wanneer twee der koo pers zich deden kennen. Het waren twee beambten van den Toldienst die uitleg vroegen, daar men in Frankrijk een speciale toelating van de Regie moet hebben om tabak te verkoopen Zoo vernamen zij dan dat de tabak gesmokkeld was in de bulten welke de Gilles op de borst en den rug ma ken en welke gewoonlijk opgevuld zijn met stroo. De politie mengde zich ook in de zaak en de 80 Gilles werden on dervraagd en welke echter plechitg ver klaarden geen uitstaans te hebben met de smokkelaars... en niets af te weten van hun plan. De afgevaardigde van het Tolbeheer eischte een waarborg ofwel de over brenging van de schuldigen naar de gevangenis. De voorzitter van de Gilles raad pleegde dan de leden van zijn maat schappij en kreeg van hen gedaan dat zij een som van 1 500 frank zouden laten vallen op de premie welke ze zoo juist getrokken hadden. De terugkeer naar Jemappes was niet zoo vroolijk als het vertrek en in den trein werd vinnig gediscuteerd over de wijze waarop de schuldigen de som zouden terugbetalen welke men voor hun redding gestort had. Uur tabels van alle Autobussen loopende in West-Vlaanderen. zijn te verkrijgen ter drukkerij van dit blad, Yperstraat, 2, Poperinghe, aan den prijs van TWEE FRANK. Fabrieksbrand te Kales. Dinsdag morgen brak brand uit te Kales, op de vierde verdieping eener kant- en tullefabriek. Door den wind aangewakkerd nam het vuur een snelle uitbreiding en de pompiers moesten uren lang werken alvorens den brand te kunnen dooven. De aangerichte schade is aanzienlijk. Twee auto's op elkaar. Op de baan naar Avignon is een auto, waarin zich een tiental werkvrou wen bevonderl, in botsing gekomen met de auto van M. Troude, handels reiziger. Vrouw Troude, die haar man vergezelde, werd erg gekwetst. Ook vijf der arbeidsters van de kamionet werden gekwetst.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1933 | | pagina 1