PUROL
Op droog Zaad.
Naar fiscale hervormingen en fiscale ontlastingen
14H JAAR. NUMMER 12.
JL
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN
ZONDAG 25 MAART 1934.
ABONNEMENTEN
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN.
GEBROEDERS DUPONT
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
GEEN BETER MIDDEL OM DE STAATSKAS LEEG TE MAKEN DAN
...BELASTINGEN
1
AANKONDIGINGEN
KOLONIALE LOTERIJ
IN BELGIE
DE NIEUWE ZILVERSTUKKEN.
DE WERKLOOZENSTEUN.
BORMS TE BERLIJN.
ONZE SCHULD.
WERXHANDEH
DRINK KRONEN PILSNER
LEENING 5 T. H. 1923 DER
VERWOESTE GEWESTEN.
GAZET VAK POPERIHGHE
I Jaar, per poat I 6 fr.
Congo25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't poat-
bureel dat ken bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Poatcheck 48459 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen den Donderdag noen.
Kleine berichten tegen den Vrijdag noen.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
Per regel1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
Wat onze ministers hebben laten
uitlekken van de palaber die zij in
een Ministerraad hebben gehouden en
die van negen uren tot over midder
nacht geduurd heeft, bewijst dat ze
al hun licht hebben laten samenstralen
op 's lands financieelen toestand, di
natuurlijk slecht is.
Slecht zijn over heel de wereld alle
financieele toestanden, en de heer Jas-
par zal zich wel moeten laten zeggen,
dat hij al bijzonder naief was, toen hij
bekende, dat hij een moment de hoop
heeft gekoesterd, het loopende jaar
met een overschot te kunnen afsluiten.
Na de begrooting in evenwicht
te hebben gebracht en dus naar hij
meende onzen frank weer stevig op
z'n pooten te hebben gezet, is hij thans
tot de ervaring gekomen, dat het bud
get weer een gat van een half milliard
zal laten.
Om deze bres te stoppen, heeft de
heer Jaspar verschillende middelen
aangeduid, die stuk voor stuk door den
Raad der Kroon uitgepluisd zijn ge
worden, en op diegene ervan welke in
zijn mededeelingen over deze zitting
vermeld werden, zullen wel al de mi
nisters zich tenslotte t'akkoord heb
ben gesteld.
Maar er werd ook vermeld, welk
groot middel niet zal worden aange
wend, en dat zal dan wel het allerbe
langrijkste van dezen Kabinetsraad
zijn.
Er zal niet meer worden overgegaan
tot het heffen van nieuwe belastingen
Wel, wel.
Eindelijk schijnt het dan toch door
de hersenpan van den minister van
financies te willen dringen, dat de
groote nood van deze tijden juist aan
den overdreven belastingdruk ligt.
Dat er zooals we dat zonder aar
zelen, hoe paradoxaal het ook schijnen
rnag, aan den kop van dit artikel ge
schreven hebben geen beter middel
bestaat om de openbare kassen leeg te
maken dan belastingen.
De belastingen vertoonen dezelfde
natuurkundige eigenschap als het wa
ter Zij zijn onsamendrukbaar. AIJs
een buis eenmaal tot aan den rand met
water is gevuld en ge wilt dit water
dan nog samenpersen, dan springt de
buis, al moge zij dan ook van gietijzer
zijn. Hetzelfde effect heeft de belas
tingdruk. Is de fiscale maat eenmaal
vol, en men wil er met alle geweld nog
wat bovenop persen, dan springt de
boel, en vloeit de inhoud naar alle kan
ten weg, als het water uit de gebarsten
buis.
Zeggen Deze belasting brengt
ons honderd millioen op, verhoogen
we ze met tien ten honderd, dan zal
ze ons honderd en tien millioen op
brengen is wel de onnoozelste rede
neering die men voeren kan, en toch
hebben onze ministers, als onze pro
vincie- en gemeentebestuurders, er zel
den wat anders op gevonden, telkens
als ze zich nieuwe inkomsten verschaf
fen willen.
Wie de fiscale vraagstukken door
zulke rekensommetjes voor de bewaar
school willen oplossen, die ontwijken
juist dat element waarvan bij iedere
contributiepolitiek het allereerst reke
ning moet worden gehouden
Het beta&lvermogen van den be
lastingschuldige namelijk. En terwijl
zij dus doen, alsof dit betaalvermogen
tot in het oneindige uitrekbaar is, stel
len ze zich even dwaas aan als een boer
die in zijn kippenhok een ordonnancie
zou ophangen, de gevederde bevolking
ter kennis brengend, dat zij, van dien
datum af, tien procent méér aan eieren
zal op te brengen hebben.
Bij elke verhooging van bestaande
lasten en taksen, schijnt men er een
voudig niet aan te denken, dat, zooals
het land en de gemeente, ook iedere
particulier zijn vast budget heeft, en
dat, zoo gauw door deze nieuwe tak
sen en lasten dit budget wordt over-
-chreden, de particulier zich zal moe
ten ontdoen van het object waarvoor
de fiscale schroef weer eens werd aan
gedraaid, laat het een velo, een ra
diotoestel, of een auto zijn met het
gevolg dan, dat daar waar de fiscus op
zooveel procent hooger inkomsten re
~:nde, hij geen duit meer te rapen
ndt.
Andere explicatie is niet te zoeken
oor de teleurstellingen die de mi-
ister van financ.es :ha:.s ondervindt.
Zoogauw een belasting de uiterste
grens bereikt heeft, en de Staat wil
aan de schroef dan nog een draai ge
ven, zal de contribuabele zich ont
doen van het getakseerde voorwerp,
of, als hij het heelemaal niet missen
kan, het met zooveel zuinigheid aan
wende, dat het slechts een uiterste mi
nimum opbrengt aan den Staat.
En wat volgt hieruit dan
Eenvoudig dat ook de voortbrengst
en de handel in de overgetakseerde
objecten worden aangetroffen. Om bij
de bovenaangehaalde voorwerpen te
blijven Er worden minder velos, ra
diotoestellen en autos gekocht, en de
inkomsten die de Staat uit deze bedrij
ven trok, die gaan in dezelfde nood
lottige proportie naar beneden, terwijl
allen die er hun brood in verdienen,
fabricanten, agenten, voortverkoopers,
des te minder opbrengen aan inkoms
ten-belasting, patenten en overdrachts
taksen en dat... weeral zooveel arbei
ders méér hun werk verliezen en ten
laste vallen van den dop.
Belastingen en taksen zijn geen ge
neesmiddelen voor de financieele kwa
len van onzen tijd. Zij zijn er de oor
zaken van.
Zooals trouwens ook alle zooge
naamde beschermende rechten
Bescherming heeft de handel even
min noodig als belasting. In plaats op
steeds nieuwe en zwaardere belasting
van alle mogelijke voorwerpen, zou
het streven der openbare besturen
overal op ontlasting gericht moeten
zijn. Alle fiscale chineezerijen, alle
overdrachtstaksen en zegeltjesplak heb
ben den handel slechts kunnen verlam
men, en het leven ingewikkelder en
vooral duurder kunnen maken.
Schaf heel dien rommel af, zet op de
kanalen van de economie alle sluizen
wijd open, wat zal dan het gevolg zijn?
Dat honderden voorwerpen, die nu
door dwaze taksatie weelde-artikelen
zijn, naarmate ze zwaarder belast
worden, slechts koopbaar voor altijd
maar minder menschen binnen het
bereik van den minderen man zouden
komen. Vandaar natuurlijk een aan
groei van de productie, een uitbreiding
van den handel en werk voor ontelbare
arbeiders en bedienden van allen aard,
die thans ten laste vallen van het cri
sisfonds.
Het verschil tusschen het belasting
systeem en het ontlastingsysteem is met
één zin aan te duiden
Het ontlastingsysteem zou het opera
tieterrein van handel en nijverheid uit
breiden tot in het oneindige en aan mil-
lioenen burgers een broodwinning be
zorgen, terwijl het belastingsysteem dit
operatieterrein maar steeds besnoeit en
aan millioenen het brood ontneemt.
Het ontlastingsysteem zou het thans
vastgevroren geld weer aan 't smelten
en aan 't rollen brengen, en iedereen
de gelegenheid schenken om zelf in z'n
onderhoud te voorzien, door zijn werk,
terwijl het belastingsysteem geen schoo
ner resultaat heeft opgeleverd, dan dat
de Staat altijd méér en méér geld
vraagt om de menschen in het leven te
houden, die het van hun bezigheid be
roofd heeft.
Begint deze zoo simpele en natuur
lijke waarheid eindelijk tot de minis-
terieele koppen door te dringen
Dan kan er in alle geval niet van
gezegd, dat het te vroeg zou zijn.
N. G.
Men heeft in zekere middens ge
sproken over een taks, die, voor wat
het effect betreft, min of meer zou te
rugkomen op de herinvoering van de
supertaks, maar waarin het inkwisito-
riaal karakter zou prijsgegeven wor
den, dat de vroegere taks onduldbaar
maakte. Deze taks zou, in elk geval,
als grond hebben de uiterlijke blijken
van rijkdom.
Van den anderen kant, zal de poli
tiek van inkrimping der uitgaven voor
al de uitgaven van den Staat krachtda
dig worden doorgevoerd.
De bedoeling ^ls zou de regeering
willen overgaan tot een nieuwe ver
mindering van de wedden der ambte
naren werd gelogenstraft.
Dan werd de kwestie vooruitgezet
van een nationale loterij, waarvan de
opbrengst het evenwicht der koloniale
financies moet helpen verzekeren. Een
eerste studie van dit vraagstuk had
plaats in den laatsten ministerraad, die
onder het voorzitterschap van Koning
Albert werd gehouden.
Eerst werd de gedachte van zulke
loterij eerder koel in de politieke mid
dens te gemoet gezien. Achteraf schijnt
het toch dat de gedachte veld wint,
gezien de hoogdringendheid van een
krachtdadige en daadwerkelijke hulp.
Zooals men weet eischen de financies
van de kolonie een herstellingspolitiek,
daar de last der Congoleesche schuld
ondraaglijk is geworden.
Men kan, van den anderen kant, er
niet aan denken nieuwe belastingen te
gemoet te zien.
De heer Tschoffen stelde dan ook
een loterij voor, waarvan de opbrengst
zou dienen, om het deficiet der kolonie
te vullen, dat 200 millioen ongeveer
bedraagt, rekening houdend met de
tusschenkomst van Belgie, die I 7 mil-
ioen bedraagt.
De Raad aanvaardde het princiep
der koloniale loterij, die dus voor doel
ïeeft, aan de kolonie, de middelen aan
de hand te doen, om het beschavings
werk voort te zetten.
Binnenkort zullen zilveren twintig-
rank-stukken geslagen worden met de
jeeltenis van Koning Leopold III.
Daarna zullen de zilveren vijffrank
stukken volgen.
In princiep aangenomen.
Verleden week gaf de heer Jaspar
in den ministerraad een uiteenzetting
van den finantieelen toestand.
Zooals we het reeds zegden, is de
regeering vast besloten niet meer haar
toevlucht te nemen tot eene nieuwe lee
ning, integendeel, wanneer men ziet,
hoe de belastingplichtige blijkbaar het
summum heeft gegeven van hetgeen
men van hem verwachten kan, is de
algemeene neiging een verlichting te
gemoet te zien. Daar nochtans zekere
belastingen, namelijk de indiciaire be
lasting, sedert drie jaar merkelijk min
der opbrengt, dan men voorzien had,
vraagt men zich af, hoe men het even
tueel onevenwicht der begrooting voor
1935 zou kunnen rechthelpen.
Thans beschikt men over de statis
tieken betreffende de uitbetalingen van
werkloozensteun gedurende de jaren
1932 en 1933.
In 1932 werd in Belgie aan werk-
oozensteun uitbetaald ongeveer één
milliard, waarvan 685 millioen ten
aste van den Staat, en 315 millioen
ten laste van provincies en gemeenten.
In 1933 bedroeg de uitgave nauwe-
ijks minder 935 millioen, waarvan
645 millioen ten laste van den Staat
en 290 millioen ten laste van provin
cies en gemeenten.
Dit licht verschil spruit voort uit het
eit, dat de controol op den werkloo
zensteun en de beperkingsmaatregelen,
in 1933, slechts in voege traden, nadat
de eerste maanden van het jaar gewe
zen hadden, op een al te groote uit
breiding van uitgaven.
Men ziet zulks best, wanneer men
de wekelijksche uitgave van den Staat
vergelijkt, in de maand Januari 1933
17.325.000 frank en in de maand Ja
nuari 1934 13.475j.000 jfrank. De
ast der provincies en gemeenten daal
de, voor dezelfde periode, van 10 /i
millioen tot 7 /i millioen.
En dan moet men rekening houden
met het feit, dat het aantal aangeslo
tenen, die recht krijgen op steun, on-
dertusschen fel verhoogd is, zoodat,
zonder de genomen maatregelen, de
uit te betalen bedragen veel hooger
zouden zijn geweest, dan vroeger.
Voor wat den steun der bedienden
betreft, heeft het Hulpcomiteit in twee
jaar, 16 millioen uitbetaald, waaron
der 6.400.000 frank door den Staat
werden bijgebracht 7.700.000 frank
door particulieren en 5.300.000 frank
door de tombola.
Zooals men weet, steunt dit comi
teit den bediende slechts gedurende
een beperkten tijd. Het doet hem in
schrijven in een werkloozenkas en van
het oogenblik af, dat dezes proefpe
riode voorbij is en hij recht op steun
krijgt, hoeft het comiteit zich niet meer
met hem bezig te houden.
Dit legt uit, dat er, op het einde van
1933, slechts 1.600 werklooze bedien
den ten laste van het comiteit bleven.
Het was een goed nieuws dat ons
de laatste dagen is toegekomen. Dank
zij de fiscale kommissie, door de re
geering ingericht, heeft onze minister
van financies zich op de hoogte kun
nen stellen van al de klachten welke
door de burgerij op dit oogenblik wor
den geuit.
Zeker en vast willen de burgers be
talen, omdat iedereen weet, dat de
Staat moet beschikken over de noo-
dige gelden, om al de openbare dien
sten en de landsverdediging op eene
redelijke manier in te richten.
Daartegen heeft geen enkele eerlij
ke schatplichtige bezwaren in te bren
gen, maar dat neemt niet weg, dat de
lastenbetaler in de laatste tijden zeer
misnoegd was en zulks om twee bij
zondere redenen
1. De belastingen zijn te zwaar;
2. Het inningsstelsel is tegen
strijdig met den wil van het volk.
Dat men op dit oogenblik te veel
betaalt, zal zeker niemand betwisteh.
De belastingen zijn ongeveer 20 maal
grooter dan in 1914.
We weten zeer goed dat het land
grootere lasten heeft dan vóór den
oorlog, onder meer de oorlogsschade
die niet heelemaal werd terugbetaald
door Duitschland, de oorlogspensioe
nen en de werkloozensteun.
Gewoonlijk wordt gezegd dat hier
op niet kan gespaard worden. Dat is
verkeerd. Na den oorlog is men zeer
breed geweest en is men zeker wat al
te licht omgesprongen met het geld
der Belgische burgers.
Is het oogenblik niet gekomen om
een nieuw en ernstig onderzoek in te
stellen
Wij denken wel van ja.
Zoo zal men denkelijk talrijke mil
joenen kunnen sparen per jaar.
Maar er is meer. Er bestaat eene
echte inflatie van ambtenaren, bedien
den van allen aard. Hier ook zijn er
ernstige besparingen te doen en onder
meer kan men overgaan tot het af
schaffen van officieele kumuls, zoodat
iet aantal ambtenaren, die dienen te
worden afgesteld, in bediening kunnen
ilijven, maar zouden betaald worden
met het geld der cumulards.
Maar het is bijzonderlijk tegen de
nier van betalen, dat de burgers be
zwaren inbrengen.
Hier zal de commissie van M. Jaspar
zeker wel de ooren hebben voelen tui
ten, wanneer de vertegenwoordigers
van de lastenbetalers en van de bur
gersinstellingen voor de groene tafel
zijn gekomen om hunne grieven uit te
eggen.
Heeft een minister niet gezegd dat
men niet meer weet in Belgie hoeveel,
ïoe, wanneer en waarom men moet
aetalen
Een andere minister, M. Tschoffen,
ïeeft stellig verklaard, dat zelfs inge
wijden in de fiskale wetten, om zoo
te zeggen geen rechten kant meer vin
den in dezen doolhof.
Wat moet de gewone burger of de
deinhandelaar dan doen
Welnu, bij elke vergissing, zelfs met
de beste trouw, wordt de schatplichtige
geslagen met zware boeten, hetgeen
veeltijds onze kleine winkeliers en han-
deldrijvers in het gedrang kan bren
gen.
Tegen de manier van innen hadden
de Belgische burgers meestal twee
grieven
1Het stelsel van zegelplakken.
2. 't Stelsel van fiscale inquisitie.
Voor hetgeen het zegelplakken be
treft moet deze manier van belasten
kost wat kost verdwijnen. De wetten
op het zegelplakken zijn zeer inge
wikkeld en zeer moeilijk om toe te
passen en verwekken veel tijdverlies.
Maar er is meer. Indien er een fout
wordt begaan, zelfs door een bediende,
wordt men verantwoordelijk gesteld,
en zware boeten worden opgelegd.
Dat moet kost wat kost verdwijnen
en alle middenstanders zijn het eens,
dat men de belasting kan leggen, 't zij
aan de bron, 't zij op het zakencijfer.
Ten slotte vragen de Belgische bur
gers, dat het stelsel der inquisitie zou
ophouden.
Wij willen hier de eerlijkheid van
de bedienden van de belastingen niet
in twijfel trekken, maar het is toch iets
zeer onaangenaam, van al zijn boeken,
t is te zeggen al zijne zaken, te moeten
blootleggen aan onbekenden en som
tijds zeer jonge bedienden van de
fiscus.
Verder is het stelsel heel verkeerd.
Is uw verklaring voldoende dan laat
de fiscus u gerust. Betaalt ge te veel,
rept geen woord. Maar wee u, indien
een controleur meent, dat ge hem wilt
bedriegen Van dit oogenblik af wordt
ge lastig gevallen door allerhande men
schen die al uw boeken van A tot Z
zullen doorsnuffelen. De minste fout
wordt dan geboet met zware straffen.
Daar is niets aan te doen, de ambte
naren moeten de wet eerbiedigen, al
zij het dan nog met tegenzin.
Daaraan moet een einde worden
gesteld.
De boeren hebben reeds eene for
faitaire taxeering, waarom zouden de
burgers dit stelsel niet mogen beko
men
De taxatie moet gebeuren van bui
ten huize. De fiscus stelt vast hetgeen
u voor een jaar zult te betalen heb
ben en indien er oneenigheid bestaat
mag uw zaak voor eene fiscale com
missie gebracht worden.
Dat zijn de hervormingen, die drin
gend worden aangevraagd door meest
al de burgers van het land.
De kabinetsraad heeft reeds laten
voorzien, dat zekere taksen zullen
worden afgeschaft en dat andere zul
len verminderd worden.
Dat is reeds een goed begin.
Maar het is niet voldoende en het
moet bijzonderlijk niet blijven bij
woorden en beloften.
De burgers hebben oneindig te lij
den onder de huidige crisis en alles
moet door de regeering in 't werk ge
steld worden, om het leven van de
middenstanders draaglijk te maken.
Wij durven verhopen, dat de regee
ring hiernaartoe zal streven met alle
mogelijke krachtdadigheid.
De burgerij wacht met ongeduld
op ontlasting.
G. V. B.
Er bestaat te Berlijn een Holland-
sche Vereeniging, die «Hollandia» heet
en dan moeten er ook nog zoo iets
zijn als een Vlaamsche Actie en
een Bund der Flamenfreunde ».Van
deze twee organismen hooren we
thans, dat ze dezer dagen in de Duit-
|sche hoofdstad een Nedérlandsch-
Vlaamschen cultureelen avond heb
ben georganiseerd, waarin niemand
minder dan Borms, o de ongekroonde
koning van Vlaanderen als groote
vedette zou optreden.
Vóór den aanvang van deze verga
dering had deze koning echter bericht
ontvangen, dat het spreken hem ver
boden was. Drie politieagenten waren
in de zaal geplaatst om hem bij den
kraag te vatten, zoo hij dit verbod wil
de overtreden.
Er werd dan maar wat muziek ge
maakt door een stokdooven cellist en
door twee vocale beroemdheden waar
van nog nooit iemand heeft hooren
spreken, en Borms kreeg bericht dat,
indien hij wat vertellen wou, hij dat
kon doen in een besloten vergadering
van de leden der organiseerende krin
gen, en op voorwaarde dat hij zich
van alle politieke uitlatingen zou ont
houden. Zoo gebeurde het en om half-
één werd deze vergadering onder het
zingen van het Wilhelmus opge
heven.
De nieuwe Berlijnsche reis van den
voorzitter van den Raad van Vlaan
deren zal wel verband houden met
de ...reorganisatie van zijn dagblad,
dat thans een 100 Duitsche Zei-
tung is geworden, propagandist boven
alles voor de staatkundige aanéénslui
ting van alle Germaansche landen,
voor den Anschluss van Oosten-
I rijk, en daarna van de vereenigde Ne
derlanden bij het groote Pruisische
moederland.
zijn leeiijk
en iedereen ziet ze.
Als Uw handen ruw,
rood of stuk zijn, dan
worden ze weer vlug
gaaf,zochten blank met
Doos 4- en 7>ifrank. In alle Apotheken.
Volgens het cijfer, dat de regeering
zelf aangeeft, in het algemeen budjet
van ontvangsten en uitgaven voor
1934, bedraagt onze openbare schuld
5 7 miljard 62 7 miljoen.
Wij zijn teruggekeerd tot den toe
stand van 1926, toen er, bij hoogdrin
gendheid, naar middels moest uitge
zien worden om den zwaren last, die
weder op onze schouders weegt, zoo
veel mogelijk te verlichten.
Er is evenwel een verschil tusschen
de beide toestanden In 1926 woedde
er nog geen ekonomische krisis en on
ze bedrijvigheid kon goed vooruitgaan.
In nijverheid en handel werd er eene
aanzienlijke winst opgedaan, en de be
lastingen, die de Schatkist spijzen moe
ten, kwamen beter en overvloediger
binnen.
Nu is het echter zoo niet. Handel
en nijverheid kwijnen en zijn weinig
of niet winstgevend. Toch moeten wij
den interest van die reusachtige schuld
betalen, en moeten wij, door jaariijk-
sche aflossingen, het cijfer der open
bare schuld trachten te verminderen I
Weet men dat er thans een derde
van de belastingen, die wij betalen,
in den zak der schuldeischers te recht
komt En dat enkel de rest, voor den
gang van de Staatsnoodwendigheden
is
Zoo kan het niet blijven duren
God dank Ons krediet is niettemin
ongedeerd gebleven, en onze frank
staat vast. Het wordt echter hoog tijd,
de kwestie onzer schuld flink aan te
vatten.
In de jaren van voorspoed, wan
neer de vette koeien op de weide aan
het grazen zijn, vergeet men al te veel
dat er tegenslag komen kan, en dat
er magere jaren, vroeg of Iaat, te ver
wachten zijn.
Zoo is het, eilaas 1 gebeurd. En nu
ondervinden wij hoe lastig en moeilijk
het is, met mindere inkomsten, meer
dere uitgaven te moeten dekken.
De verkwistersbende, welke altijd
naar meerdere uitgaven stuwt, dient
3tevig in toom gehouden te worden.
Het is alleszins noodig, dat de Staats-
budjetten voortaan altijd in evenwicht
wezen, zonder eenig tekort.
Schulden maken, om de uitgaven
van het gewoon huishouden te vereffe
nen, is een doorslecht gedoen, dat den
Staat, niet minder dan de bijzondere
burgers, naar het bankroet drijft en
zulks mag niet gebeuren
Het budjet van het loopend jaar
1934 zal sluiten met een tekort van
28 miljoen en half. Veel is het niet
maar, om zoo verre te komen, heeft
de regeering, door de wetsbesluiten,
die zij met hare volmacht heeft uit
gevaardigd, besparingen moeten doen,
ten bedrage van 205 miljoen en half.
Ook nieuwe belastingen zijn moeten
gelegd worden, en dit was een onge
luk Want de belastingbetalers zijn
tot de uiterste grens geraakt, van het
geen zij geven kunnen.
Hier bijzonder steunen wij op de
aanzienlijke offers, die van de midden
standers worden gevergd Met vol
doening hebben zij dan ook, in de
uiteenzetting van minister Jaspar de
volgende verklaring gelezen
De vaste wil der regeering is niet
alleen geen nieuwe belastingen te leg
gen, maar ook den last der reeds be
staande, zoo gauw mogelijk, te ver
minderen.
Belofte is schuld En de regeering,
die zoo spreekt, erkent meteen dat de
fiskale lasten te zwaar geworden zijn.
Dus, de tegenwoordige toestand moet
veranderen
Bij de 130" trekking van de Lee
ning voor de Verwoeste Gewesten 5
1923, die Dinsdag te Brussel plaats
had, werden de volgende loten uitge
trokken
Reeks 90525 nummer 4 is uitkeer-
baar met 500.000 frank.
Reeks 42713 nummer 2 is uitkeer-
baar met 100.000 frank.
Reeksen 39434 n. 4 359992 n. 5
en 398775 n. 2 zijn uitkeerbaar met
50.000 frank.
De andere loten van de bovenver
melde loten zijn uitkeerbaar met 550
frank.
