Alles liever dan Oorlog Nationalisatie van de Oorlogsindustrie en van de Bank van Frankrijk. OPROEP. SPRUTOL NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN GEBROEDERS DUPONT SDEEN EN DOCUMENTEN. Zomer sproeten verdwijnen spoedig door een pot 1 DE WERKLOOZENSTEUN. BERICHT. 16l JAAR. NUMMER 30. WEEKBLAD s 25 CENTIEMEN. •aatrattsats wmmmsasimmmrmmmssmm ZONDAG 26 JULI 1936. GAZET TAN POPERINCBE ABONNEMENTEN 1 Jaar, per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. OP HET POLITIEK SCHAAKBORD. De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden tegen Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid. AANKONDIGINGEN Per regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. HET COMMUNISME ALS HET GROOTSTE OORLOGSGEVAAR. Als de zoogenaamde democrati sche staten nu het bilan opmaken wil len van hun bedrijvigheid op het ter rein der internationale diplomatie en in 't bijzonder dan te Genève wat zullen ze dan als uitslag kunnen vinden Alles wat zij vermijden willen, wat zij vreesden verwezenlijkt, zonder dat er iets bereikt werd, van wat ze wensch- ten en bedoelden. De verijdeling van den Italiaanschen veldtocht in Ethidpie moest een kracht proef zijn voor den Volkenbond en daarom werd alles op de kaart van den Negus gezet. Thans is Ethiopië bij Italië ingelijfd, zonder den schijn maar van eenige mogelijkheid of kans, dat het ooit nog zijn vrijheid herwint, en... de Volkenbond is slapper dan ooit als in strument voor den wereldvrede Hier zou in t geschiedboek van de zen tijd een bladzij te schrijven kun nen zijn over een grootsch, weergaloos internationaal offer aan de heiligheid van verdragen en over een blijk van in ternationale solidariteit zonder voor gaande met een aangerand volk, in dien alle staten, die voor de eerbiedi ging van het Volkenbondspact opgeko men zijn, zulks in de eerste plaats had den gedaan in de overtuiging van het goede recht der Abessyniers. Maar dat hebben de meeste en zeker de sterkste pas in de tweede plaats gedaan De eerste plaats in hun bezorgdheid en hun verzet tegen den oorlog aan Ethiopië hebben zij niet gegeven aan hun sympathie voor den Negus, maar aan hun antipathie, en vooral aan hun schrik voor Mussolini. En dat was dan vooral de angst voor een versterking van de fascistische ge dachte. Zonderling en paradoksaal ge noeg paarde in Engeland en bij de Britsche leder, van den Volkenbond, deze angst van de democraten, van de Labourmannen zich in schoone har monie aan de vrees van de imperialis ten voor de concurrentie van Italië in Noord-Oost Afrika. Want, als één zaak in heel deze ge schiedenis zeker is, dan zal t wel zijn, dat geen Britsche regeering zich door de socialisten tot een zoo gevaarlijke politiek hadde laten drijven, indien ze niet gemeend had, daardoor vooral Engelands koloniaal belang te dienen. Alle spijt van Engeland over de in palming van Ethiopië door Italië is de spijt... dat het dat zelf niet heef kun nen doen. Maar met spijt is nog nooit op eenige markt ter wereld iets te koopen ge weest, en schae en schand krijgt ge al tijd graties. En 't resultaat, bereikt door een tac tiek waarvan de ware bedoelingen zoo ver verschilden van de woorden, waar in ze gewikkeld werd, is dan ook totaal het omgekeerde geworden van wat er mee beoogd werd. De fameuze sancties die als moorddadige hamerslagen op 't fascis me bedoeld waren, hebben hetzelfde fascisme vaster dan ooit ineengeklon ken, terwijl de Europeesche vrede erger bedreigd is dan ooit. En de Morning Post zal t wel bij 't rechte eind hebben als zij schrijft, dat dit een harde les is voor Frankrijk en voor Engeland wier invloed sedert den oorlog nooit van zoo weinig tel geweest is als op t oogenblik. Indien het vast staat, dat de vrede in Europa alleen maar door het Hitle- riaansche Duitschland werd bedreigd, dan gebood de allerelementairste voor zichtigheid allen wie deze bedreiging gold en in de eerste plaats dan zeker wel Frankrijk zich het machtige Italië te vriend te houden. Dat hebben mannen als Laval geen moment uit het oog verloren. Indien ze al hun handigheid hebben aange wend om een breuk tusschen Italië en den Volkenbond te verhinderen, dan was 't in de vaste overtuiging, dat zul ke breuk geen ander resultaat kon heb ben, dan Italië in Duitschlands armen te drijven. Maar... Laval moest weg. Het inter nationaal socialisme wilde het zoo. Het Russisch communisme wilde het zoo. Voor en boven alles dood aan t fas cisme En zoover zijn we nu, dat Eu ropa zoo goed als op genade of onge nade aan het vereenigd Duitsch-Itali- aansch fascisme overgeleverd is Als eenig offensief tegen het nieuwe Centraal-Europeesch blok zal wel geen socialist of communist ter wereld nog zelfs maar durven denken Mocht het ooit tot de botsing tusschen het fascis me en de z.g. democratie komen, die zijzelven dan zouden hebben uit gelokt, dan zouden ze tegenover twee, drie, wellicht vier solied aaneen- gesmeede staten met een leger, hecht als een stormram, slechts door onder linge en innerlijke verdeeldheid ver molmde volken in verdedigende stel ling te plaatsen hebben. En nu laat zich de groote vraag van den dag met het meeste optimisme nog alleen maar aldus stellen Welke redenen zouden Duitschland en Italië nog kunnen hebben om hun vereenigde machten aan te wenden tot een oorlog die allicht het einde van de Europeesche beschaving zou kunnen be teekenen en waaraan zij dus in ieder geval schrikkelijk ook hun eigen han den zouden kunnen verbranden Er kunnen er twee verschillende zijn, die zich zoowel in Italië als in Duitsch land, gemakkelijk bijeen laten voegen De lust om aan het internationaal bolsjewisme een doodelijken klap toe te brengen, en terzelfdertijd aan de door 't communisme ondermijnde en verslapte groote mogendheden alles te ontnemen wat Duitschland en Italië voor zichzelve begeeren en onmisbaar achten. De tweede reden zal zelfs wel voor de eerste gelden, en... laat de wereld zich thans maar voorbereiden op de formuleering, door Hitler en door Mus solini, van de eischen, die zij op kolo niaal gebied te stellen hebben, als de voorwaarden tot t behoud van vrede. De Volkenbond heeft hier geen rol meer te spelen. E.r is geen internationale conferentie meer denkbaar, waartoe ook Duitschland niet uitgenoodigd zou geworden zijn. .Zonder Duitschland zal ziek en vechtlustig patriotisme bepa len de oorlogsindustrieën in alle lan den zich niet slechts bij het voldoen aan de behoeften van het eigen leger, geworaen z.jn. cuuuc, L/u.^uicim maar leveren z' ook aan iederen vreem- Italie zich nergens meer vertoonen. Al- de... aan iederen mogelijken en zelfs - i - 1 1 1 1 1**1 - - .J 1 O O V I 1A liane zien nergens meet vcituuiicn. i w- dus dragen de regeeringen, die onder waarschijnlijken vijand, die maar be- rooden druk de fascistische solidariteit talen wil TWEE GROOTE HERVORMINGEN IN FRANKRIJK, EEN GOEDE EN EEN GEVAARLIJKE HERVORMING. Met 484 stemmen tegen slechts 85 werd in de Fransche Kamer de wet op de nationalisatie van de oorlogsindus trie gestemd. Van al de hervormingen, door de regeering van het Volksfront aange kondigd, scheen deze ons van eerstaf de minst antipathieke. Zonder in het geringst door commu nisme aangetast te zijn, en met behoud van al onzen afkeer voor overdreven staatstusschenkomst, hebben we t al tijd natuurlijk kunnen vinden, dat de Staat-zelf zijn wapenen vervaardigde, en dus slechts een uiterste minimum overliet van plaats voor private profij ten uit den oorlog, den verschrikkelijk mensch, en indien thans uitvinders en fabrikanten van wapenen tot het uiter ste hun vernuft scherpen en proefne mingen tot in het oneindige doen om maar steeds hun producten te verbete ren, geprikkeld door het vooruitzicht van hooge loonen en zware winsten, zal deze voortdurende krachtsin spanning dan ock nog gevonden wor den, wanneer allen die in de wapenin dustrie betrokken zijn, nog slechts vast- gesalarieerde staatsbedienden zullen wezen Om maar niet te denken aan zekere uitvinders, die de vruchten van hun vernuft allicht in den vreemde zouden IJ| .gaan aanbieden,wanneer het eigen land sten van de geesels, die over de Natie'er, als op staatseigendom, beslag op komen kunnen. zou willen leggen. En hoe zouden we trouwens in ons Deze bezwaren zijn natuurlijk te on eigen land eenig principieel bezwaar dervangen door een systeem, dat het hebben kunnen vinden tegen het in aankoopen door den Staat van nieuwe handen nemen door den Staat van heel uitvindingen niet uitsluit, maar aleer de wapenindustrie, wanneer sinds ruim een eeuw lang reeds de Belgische Staat wel zelf zijn spoorwegmateriaa! ver vaardigen kan Alsof het nog niet weerzinwekkend genoeg was, dat onberekenbare fortui nen konden en nog steeds kunnen worden opgebouwd uit de fabricatie van moord- en vernielingstuig, en dat dus vanzelf overal een categorie van burgers moet ontstaan, die er belang bij hebben dat oorlogen uitbreken en dus allicht geneigd zullen zijn om hun, juist door deze geldmacht zoo sterk ge worden invloed aan te wenden tot ver troebeling van de internationale toe een uitvinder een nieuw wapen verkoo pen kan, moet hij er toch eerst een model van vervaardigd hebben en op de proef gesteld en... welke uitvinder zal nog zijn nieuwe ontwerpen toever trouwen aan de werkhuizen van den Staat, op gevaar af, dat deze laatste, dus eenmaal goed op de hoogte van de uitvinding gesteld, zelf den prijs ervoor bepaalt of den uitvinder zonder meer onteigent. Het uitschakelen van het privaat ini tiatief zal zooniet altijd groote geva ren scheppen, dan toch meestij ds zeei lastige nieuwe problemen stellen. In de andere groote hervorming standen en tot aanvuring van allft-tBëïia. wt»rv»«i de F ransche Volksfrontregee- ring ook de toestemming van haar par lement met 430 stemmen tegen I 1 1 gekregen heeft, zien we voorloopig nog niets anders dan gevaren Wij bedoelen in de nationalisatie in Centraal-Europa verwekt hebben, de schoone gevolgen van hun idiote tactiek. En nu is 't zoover gekomen, dat de verdrinkende wereld zich als aan een stroohalm vastklampen moet aan het bericht in de Daily Herald dat Vlussolini het voornemen hebben zou om voor de maand September een con> ferentie bijeen te roepen, waartoe En geland, Frankrijk, Duitschland, Soviet- Rusland, Belgie, Polen, en wellicht de landen der Kleine Entente uitgenoo digd zouden worden. Een nieuwe Volkenbond dus, maar beperkt tot die staten welke onmiddel lijk belang hebben bij den vrede in Europa, en met een eng doch klaar- afgelijnd programma. Zooals wij hopen dat het er toegaan zou, zou de voorzitter dezer conferen tie aan alle deelnemenden de vraag moeten stellen Zeg hier nu eens duidelijk, wat gij verlangt, om mede den vrede in Europa te bewaren En dan zou voor allen de leuze moe ten zijn Alles liever dan Oorlog ...Indien de tragische ervaring toch aan allen geleerde moet hebben, dat geen winst door oorlog opwegen kan tegen het verlies in den oorlog. En door hun fameuze regeeringen uit den jongsten tijd, zijn de bijzonder ste profiteerders van den wereldoorlog Frankrijk en Engeland nu wel in zulk een toestand van ontreddering en van zwakheid gebracht, dat zij min der zullen wagen door vrijwillig een deel van hun nieuwgewonnen over- zeesch bezit aan Duitschland terug te geven en door Italië's bewegingsvrij heid te vergrooten, dan door nog lan ger den drang naar uitzetting van deze landen te willen inriemen. En zouden Frankrijk en Engeland niets van hun eigen koloniaal gebied aan den vrede willen offeren, laten de kleinere landen met koloniën als Portugal, en ...Belgie zich dan ver wachten aan de verwezenlijking van het voorstel van den Zuid-Afrikaanschen minister Pirow, luidend dat Frankrijk en Engeland hun een stuk van hun Afrikaansch bezit afkoopen om het aan Duitschland te geven. En Alles liever dan oorlog zou dan ook voor ons, Belgen, te gelden hebben. R- En zoo is het in den jongsten we- geniaal- reldkrijg stellig alle dagen gebeurd, dat soldaten werden stukgeschoten door de kanonnen en granaten, die zij als bur gers zeiven mee helpen maken hadden! De levering van wapenen aan den vijand te beletten alleen reeds, zou een voldoende rechtvaardiging voor de wet op de nationalisatie van de oorlogsin dustrie zijn en zoo anti-Volksfrontsch kunnen we niet voelen, of toch zouden we met onverdeeld genoegen dit 1" ran- sche voorbeeld tenminste ten onzent gevolgd zien. Natuurlijk zijn er tegen zulk een stoutmoedige hervorming heel wat be zwaren aan te voeren, maar we vinden er geen, dat opweegt tegen de voordee- len, en dan vooral tegen de zedelijke voordeelen, die zij biedt. Zoo mag bijvoorbeeld reeds de vraag gesteld Waar begint de oorlogsin dustrie In de wapensmederijen, de kanon- nengieterijen, de automobiel-, tank- en vliegtuigfabrieken zelve En laat ons dan nog veronderstellen, dat de Staat ook kleeder- en schoenmakerijen in richt ten behoeve van het leger... Maar hoe dan met de leverancie van de grondstoffen voor al deze en nog zooveel andere nijverheden, die voor de nationale verdediging tewerk dienen gesteld Als de Staat niet nog veel verder achteruit wil, en ook niet, ten behoeve van zijn eigen oorlogsindustrie, eigen metaal- en kolenmijnen wil exploitee- ren, en spinnerijen en weverijen op richten voor de vervaardiging van klee deren voor de soldaten, blijft dan de kans op reusachtige winsten niet be staan voor de particulieren, die deze grondstoffen zullen mogen leveren aan het nationaal oorlogsbedrijf Het is dan maar om even in overwe ging te geven, tot hoe diep de Staat wel met eigen hand in de nijverheid zal moeten grijpen om te bekomen, dat de landsverdediging volstrekt geen kans meer tot particulier profijt van eenige beteekenis oplevert. Dan is er ook dit nog tegen de na tionalisatie van de wapenindustrie te zeggen dat deze industrie daarvoor allicht in groote mate van de macht van het initiatief beroofd zou kunnen wor den. Een mensch is altijd toch maar een Het liberalisme wint veld in ons Midden en Zuid West-Vlaanderen. onge kerels, overtuigde politiekers, nemen het op zich het ideaal van vrij heid, verantwoordeli jkheid, solidariteit, te doen zegevieren. Poper.in.ghe, levert het mooiste voorbeeld der Solidaristi sche wilskracht. Haar liberale Jonge Wacht, pas vijf maanden gesticht, is thans de sterkste der beide Vlaanderen geworden, ze heeft voor zich den steun r ouderen, met zich het vertrouwen van reeds ruim vijfhonderd jongeren. Aldus een flinke Solidariteit stijgt er ten top. In de andere partijen dreigt de breuk tusschen de oude en jonge generatie. De jeugdige katholiek begint in te zien, dat de aanbidding van het gouden kalf stilaan de vereering voor God verdre ven heeft in de klerikale rangen dc jongste socialist is tot de overtuiging gekomen dat al de grootscheepsche drukte rond het onverstaanbare Plan De Man slechts zeever is geweest, zand in de oogen der onontwikkelden om het stilaan zinkende roode schip weer vlot te krijgen. En wij liberalen We weten, dat het steeds geen banden van hooge liefde waren, die jong en oud aaneen hielden. Maar met fierheid mogen we toch ge tuigen, dat de leiders steeds met een goed oog de hervormingspolitiek der jongeren hebben aangezien.En de jong ste besluiten, welke in den schoot der liberale partij getroffen zijn en die zulk een geweldigen weerklank vinden in het heele land, dragen den stempel van de jeugd, zijn gegroeid onder den rang en op het initiatief van durvende onge menschen. Het liberalisme is onsterfelijk.Slechts ook van de Bank van Frankrijk. Het moge waar zijn, dat de groote meerderheid in den Beheerraad van deze Bank gevormd wordt door lieden die in werkelijkheid slechts over een zeer kleine minderheid van de aandee- len beschikken, dat, zooals minister Vincent Auriol in de Kamer zeide, de tweehonderd personen die zich in de Banque de France de meerderheid hebben toegeëigend, feitelijk baas spe len over heel de economie van het land maar dan is deze toestand tenslotte toch nog te verkiezen boven dien, wel ken thans de nationalisatie scheppen zal. Want het groote en gevaarlijke ver schil tusschen den ouden en den nieu wen toestand is, dat de meerderheid der aandeelhouders van de Banque de France in alle omstandigheden toch het belang van de Bank zelf ver dedigden, dat wil zeggen het be lang van iedereen, die al ware 't maai één bankbiljet, één vordering dus op de Banque de France bezit, ter wijl het natuurlijke doel der nationali satie is, de toevallige meerderheid in het parlement en dus de regeering van den dag, de gelegenheid te geven om het geld van iederen particulier in be slag te nemen, hetzij door het aan de kas der Staatsbank te ...ontleenen hetzij door, langs den weg der devalu atie, de waarde van het bankbiljet schuldbekentenis van de Bank tegen over den particulier te verkleinen. Alzoo is de nationalisatie van de Banque de France slechts een greep zoogezegd uit naam van de gemeen schap, naar alle bijzonder bezit. Hier hebben we wel degelijk te doen met een stoutmoedige toepassing van het communistische beginsel. N. G LEEST EN VERSPREIDT DE GAZET VAN POPERINGHE In alle Apotheken. Deze rubriek is bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten titel van documentatie, en welke niet rechtstreeks in verband staan met den kiesstrijd. Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad et wij weerhouden ons het recht deze desnoods In onze kolommen te kritikeeren. de slaperigheid der vroegere leiders heeft er de schuld aan, dat het libera lisme ook thans niet meer die groote partij van vroeger is. De wereldoorlog van 14-18 was een kamp tegen den liberalen geest en luidde een tijdperk in van nog heftiger bestrijden van de liberale ideën. Het liberalisme heeft een groot verleden achter zich. Het ont wikkelde de menschelijke produktie- kracht, het bracht welvaart en vrede, gelijkberechtiging van alle burgers, ont voogding van de arbeiders. Daarna kwam er een vloed van anti-liberalis- me. De verschillende landen begonnen een politiek van tolrechten, in- en uit- voerverbonden, onderlinge bekamping. Die reaktie leidde tot den grooten we reldbrand van 1914-1918. Het is die reaktie, die ook thans de wereldkrisis heeft veroorzaakt. Voor ons jonge menschen is er dan ook slechts één weg om uit dien war boel te geraken terug naar het libe ralisme, terug naar vrijhandel, terug naar internationale arbeidsverdeeling, terug naar vrede onder de volkeren in tegenstelling met den verderfelijken klassenstrijd der socialisten, het fana tisme der klerikalen en der dwaasheden van het Rexisme. JONGE LIBERALEN, meisjes en jongens, organiseert u. Durft op te ko men voor uw partij en voor uw belan gen. Streeft met ons naar een vernieu wing in de liberale rangen. Strijdt met ons TEGEN alle diktatuur, VOOR ge zonde vrijheid, VOOR demokvatie, V OOR menschelijke waardigheid, VOOR wereldvrede door het libera lisme. WORDT JONGE WACHTERS Hilaire Lahaye. INHULDIGING VAN HET CANADEESCH OORLOGSGEDENKTEEKEN TE VIMY. De inhuldiging van het Canadeesch Oorlogsgedenkteeken grijpt plaats te VIMY op Zondag 26 Juli, in tegen- oordigheid van den Koning van En geland en den Heer Voorzitter der Fransche Republiek. Ter dezer gelegenheid zullen onge veer 6.000 Canadeesche Oud-Strijders te Vimy vergaderen. De officieele afvaardiging van de Canadian Legion of the British Ser vice League zal, ter dezer gelegen heid onder het voorzitterschap van Bri gadier Generaal Alex Rosa een officieel bezoek brengen aan de steden van Brussel, Bergen en Yper. Ingewonnen inlichtingen laten ons toe nopens dit bezoek de volgende bij zonderheden aan onze lezers mede te deelen. Ongeveer 3.000 leden van de Ca nadian Legion landen aan te Havre en doen den Zaterdag 25 Juli een be zoek der slagvelden. Hunne komst wordt te Yper verwacht rond drie uur s namiddags. Den Maandag 27 dezer komen de 3.000 leden van de Canadian Le gion die te Antwerpen ontscheepten op hun beurt de slagvelden bezoeken. Vanaf 8.45 uur 's morgens zullen zij de stad doortrekken om later vanaf 10.15 in groepen van enkele honderd tallen achtereenvolgens de stad te be zoeken. Er mag gerekend worden dat tusschen 12 en 14.30 uur 1880 bezoe kers in stad zullen verblijven en er noenmalen. Te 13 uur, aankomst in stad van de bijzondere officieele afvaardiging die, 22 personaliteiten sterk, ten Stadhuize zal ontvangen worden. Na de ontvangst zal Brigadier Generaal Ross bloemen neerleggen aan het Gedenkteeken der Ypersche gesneuvelden. Te 1 4.45 Last Post aan de Meenenpoort waarna de afvaardiging een bezoek zal brengen aan het Canadeesch Memoriaal van St Julien en daarna langs Yper en Pope ringhe een rit door de slagvelden za doen. Door den ministerraad werden vol gende wijzigingen gebracht aan het re glement op het verleenen van werkloo- zensteun 1De werkloozensteun wordt met t.h. verhoogd 2. Het aantal carentiedagen werd gebracht op 1 2 per jaar, feestdagen in begrepen 3. Verzaking aan het criterium van 0 t.h. der werkloosheid, in geval er zich chromische werkloosheid in een nijverheid voordoet. 4. Recht van aansluiting bij een werkloozenkas vanaf den eersten werk dag 5. Schadeloosstelling der jongelingen die leergangen volgen tot het einde van het schooljaar in hetwelk zij den ouder dom van 1 6 jaar bereiken 6. Bepaalde afschaffing der afhou ding op den werkloozensteun gelijk staande met 25 t.h. van het loon cjer arbeidende vrouw van den werklooze 7. Onderzoek over de voorwaarden van verzekeringsmogelijkheid en scha deloosstelling der huisarbeiders, met bepaling dat het verslag hierover zal moeten ingeleverd worden voor den 1 October. Het doel van dit onderzoek is de voorwaarden te verbeteren der werklieden die thuis arbeiden. De Gouverneur van de Provincie West-Vlaanderen brengt ter kennis van de belanghebbenden, dat er in den loop van de maand Oktober 1936 nog een examen voor Landmeter, tweede proef, zal plaats grijpen volgens de bepalin gen van het K.B. van 1 Oktober 1921 betreffende het uitoefenen van het be roep van Landmeter. Van 1 Januari 193 7 af wordt een andere regeling van kracht. Kunnen tot dit examen toegelaten worden a) zij die in bezit zijn van het be wijsschrift van le proef b) zij die van de 1° proef vrijge steld zijn en dus in een der gevallen verkeeren, waarvan spraak in art. 8 van van gezegd Koninklijk Besluit. Het inschrijvingsrecht, dat in een kantoor van de registratie dient gestort bedraagt 200 fr. Voor verdere inlichtingen schrijven naar het Provinciaal Bestuur,BRUGGE.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1936 | | pagina 1