van Zeeland contra
Degrelle
De L. J. W. in feest
te Poperinghe
m r*
\T JAAR. NUMMER 12.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ABONNEMENTEN
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
GEBROEDERS DUPONT
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
AANKONDIGINGEN
DE KRACHTMETING VAN 11 APRIL TE BRUSSEL.
WAT ZOU ER GEBEURD ZIJN, HADDE DE EERSTE MINISTER
NU EENS NIET ZIJN CANDIDATUUR GESTELD
EEN GEWELDIGE MASSA DRUKT HAAR VERTROUWEN UIT
IN DE DOOR DE LIBERALEN GEVOERDE POLITIEK.
EEN PRACHTVERGADERING
IDEEN EN DOCUMENTEN
HET MARXISME.
DE MEETING
AZET TAK fOPERMSHE
Jaar, per post
Congo
Frankrijk
i Amerika
Losse Nummers
16 fr.
25 fr.
25 fr.
30 fr.
0.25 fr.
Oe postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
S -•? f
Uitgevers-Eigenaars
Postcheck 484.59 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 Ir.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen w-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
De verkiezing van I 1 April te Brus
sel splitst de publieke opinie in het
land niet volkomen zuiver tot Rexisten
en anti-Rexisten, tot verdedigers van
de vrijheid en tot verdedigers van de
dictatuur.
Daartusschen steken nog de natte
vingers omhoog.
Daar zijn deze van hen, die vol
strekt niet de overwinning van Degrelle
wenschen, of juister die aan Degrelle
het dictatorschap over Belgie niet gun
nen, omdat ze daarvoor andere klep
pers op 't oog hebben. En dan zijn daar
ook nog de overtuigde voorstanders
van het grondwettelijk en parlementair
regiem, maar die het toch wel aardig
zouden vinden, indien op 1 1 April de
heer van Zeeland en zijn gouverne
ment eens 'n lesje kregen.
En onder de laatsten dan zullen de
meesten der onthouders bij deze
verkiezing gezocht moeten worden.
Hun geest staat weerspiegeld in die
bladen, welke wel het door de natio
nale concentratie beoogde doel willen
of zeggen te willen maar niet de
middelen om het te bereiken.
Die het wel toejuichen, dat alle
grondwettelijke partijen haar krachten
vereenigen tegen den stormaanval van
de Belgische Nazis tegen het regiem
van de vrijheid, maar het afkeuren, dat
de Eerste Minister-zelf daarvoor zijn
naam en zijn gezag in de weegschaal
heeft gegooid.
Natuurlijk is dat een truc als een
andere om op verkapte manier de zaak
van Degrelle te dienen. Zulke be
zwaren kunnen geen andere uitwer
king hebben en ook geen ander
doel dan verwarring te stichten in
de nationale gelederen en hun «elan»
te breken.
En hoe volmaakt te goeder trouw
zulke loensche tactièkers zijn, moge
blijken uit een Antwerpsch Fransch
blad, dat in de eerste kolom van zijn
tweede bladzijde schrijft dat «de heer
Bodart, in de Cité Nouvelle zeer
goed zegt, waarom de heer van Zee
land, niettegenstaande de onwaardig
heid van zijn tegenstander, gelijk heeft
zich tegenover Degrelle candidaat te
stellen en in de tweede kolom van
dezelfde bladzijde constateert, dat
«andere provinciebladen, die minder
gevoelig zijn dan deze van de hoofd
stad aan de reacties van de regeerings-
kringen.niet geestdriftig zijn bij 't voor
uitzicht van het wespennest, waarin
men den Eersten Minister heeft ge
stort
Het éénige wat we vanwege deze
soort chicaneurs maar niet te weten
kunnen komen, is hoe zij dan wel de
uitdaging van Degrelle tot het re
giem beantwoord hadden willen zien.
Meenen ze ook dat alle nationale par
tijen, alle verdedigers van het bedreig
de regiem hun krachten op één per
soon vereenigen moesten Wie moest
deze persoon dan wezen, indien hij niet
de heer van Zeeland mocht zijn
Wien weten ze aan te duiden, die
met zooveel kans op succes, tegelijker
tijd als candidaat van katholieken en
van socialisten optreden kon
Of meenen ze, dat er geen nationale
concentratie plaats vinden mocht tegen
dit gevaar voor de Natie Dat men
dus ciere verkiezing onder noimale om
standigheden hadde moeten laten ge
beuren, en dat alle partijen en groepee
ringen hun eigen lijsten hadden moeten
indienen
Of... dat katholieken, liberalen en
socalisten zich hadden moeten onthou
den, hunnen volgelingen aanraden om
blanco te stemmen, en het strijdperk
dus vrijlaten aan de Rexisten en de
communisten, mitsgaders aan nog een
stuk of wat avonturierskens en grappen
makers, zooals er nu ook wel eenige
optreden zullen
Dan waren we nog maar pas voor
goed in den warboel, in een wespen
nest gedompeld geworden
In het eerste geval hadden alle
grondwettelijke partijen het beste deel
van haar krachten uitgeput in een strijd
onder elkaar.
Aangezien in alle geval de kans zou
uitgesloten zijn, dat Degrelle het hoog
hun tijd en hun krachten dan besteed
zouden hebben aan een onderlinge
schermutseling
Heelemaal in dezen geest vertelde
Zondag te Brussel de na-aper van Hit-
Ier, dat door het persoonlijk en alléén
tegen hem en vóór het grondwettelijk
vrijheidsregiem op te nemen, de heer
van Zeeland de normale bedrijvig
heid der partijen belemmert en...
«zelf dictatoriale doeleinden nastreeft»
Hieruit straalt scherp genoeg zijn
woedend spijt erover, dat de door hem
veroorzaakte volksraadpleging thans in
volle klaarheid zal kunnen plaats vin
den, in stede van te leiden tot een ho-
peloozen waarboel, waaruit hij op alle
manieren conclusies, verklaringen en
argumenten voor zijn Duitschen win
kel hadde kunnen trekken.
ste aantal stemmen behalen zou, ware
't onder katholieken, liberalen en so
cialisten een gevecht geworden om 't
bezit van den zetel, dien de Rexisten
hebben opgegeven, en wat hadde De
grelle wel als schoonsten troef in zijn
spel kunnen wenschen, dan het jam
merlijke spektakel dat zulk gevecht van
honden om 't door hem te grabbel ge
gooid been, onder de parlementaire
partijen zou opgeleverd hebben
En zoo mogelijk nog grootere dienst
hadden deze partijen hem kunnen be
wijzen, door zich te onthouden.
Want wat zou er dan gebeuren
Dat in ieder geval de communisten
tegen hem zouden optreden, en dat dan
deze verkiezing de beteekenis zou krij
gen van Rexisme tegen bolsjewis
me van Berlijn tegen Moscou
Indien voor dit dilemna, de commu
nisten zeker zouden kunnen rekenen op
den steun van massas socialisten, dan
zou dat juist voor tal van katholieken
en liberalen een reden kunnen zijn om
op Degrelle te stemmen.
Men heeft er altijd mee af te reke
nen, dat fascisme en communisme door
honderdduizenden in Belgie beschouwd
worden als twee kwaden maar
waarvan zij wel weten, op hetwelk van
beide hun keus vallen zou, mochten zij
tot kiezen worden gedwongen.
En zulk een gedwongen keuze zou
deze tusschen Degrelle en een commu
nist zijn.
Maar nu is het juist zulke keuze, tus
schen twee verafschuwde regiemen,
waarvan de enorme massa der Belgen
niet weten wil, en de dikke streep door
de rekening van de voorloopig nog Bel
gische nazis is nu wel de verzameling
van alle niet anti-Rexistische, maar
pro-grondwettelijke partijen tegen hen.
Nu gaat het om de keuze Vrij
heid of Dictatuur En de heer van
Zeeland heeft de atsmosfeer nog op
geklaard, door zijn afwijzing van de
stemmen der communisten.
Dit dilemna kon inderdaad slechts
vertroebeld worden door den steun
van de communisten aan den Eersten
Minister, wanneer deze toch als beslis
te tegenstander van eiken vorm van
dictatuur optreden wil.
Het ware zelfs wenschelijk, dat de
communisten met een eigen lijst op
traden.
Zulks zou dan wel een zeker gevaar
kunnen opleveren voor de socialisten,
in dezen zin, dat uit het stemmencijfer
op deze lijst blijken zou, hoeveel af
valligheid de gematigde, «nationale»
politiek van hun mandatarissen in de
regeering en 't parlement al veroor
zaakt heeft, maar in alle geval zouden
de op den communistischen candidaat
uitgebrachte stemmen geteld mogen
bij de anti-Rexistische.
Profijt voor Degrelle zou er dus op
geen manier in zitten.
Jammeren over de laksheid en het
gebrek aan vooruitzicht van het parle
ment, dat niet direct na het destijds
door Spaak op dezelfde manier uitge
lokt «plebisciet» de wet gestemd heeft
die in de toekomst dergelijke bespot
ting van het parlementair regiem onmo
gelijk moest maken, dat brengt nu
allemaal geen aarde meer aan den dijk
Tenzij dan... aan den dijk van De
grelle.
De beste argumenten om alle twij
felaars te overtuigen, dat de gekozen
tactiek de goede is, zijn te vinden in
de redevoeringen en de gazetjes var.
den Fuhrer »-zelf.
Heeft men hem Zondag te Brussel
niet hooren zeggen, dat deze manier
van optreden tegen hem niet eerlijk,
geen fair plav is
Weihoe Hij verklaart den oorlog
aan het regiem maar het is niet
eerlijk, geen fair play wanneer al
de voorstanders van dit regiem hun
krachten tegen hem samenslaan
Zoo had Keizer Wilhelm in 1914
ook wel van het c fair play der Bel
gen kunnen verlangen, dat zij in ver
spreide orde tegen zijn troepen zouden
zijn opgerukt met een katholiek, een
liberaal en een socialistisch leger, ieder
nog tot een Vlaamsch en een Waalsch
gesplitst, en die het schoonste deel van
Poperinghe was Zondag reeds van
's morgens af in een ware feeststem
ming. Overal waren nationale en libe
rale kleuren vereenigd om de duizend
ste inschrijving te vieren van de Libe
rale Jonge Wacht, 't Is daar het werk
der gebroeders Lahaye.
Deze Liberale Hoogdag zette in met
een optocht, met aan het hoofd een
vijftigtal vlaggen gekomen van uit alle
hoeken van Vlaanderen, om mede te
vieren en te verbroederen met de wak
kere strijders uit Poperinghe.
Om 5 uur, komende uit Gent wer
den Zijn Excellentie Minister Hoste,
en de verschillende andere sprekers
voorgesteld door Heer Leonce Van Al-
leynnes, bij wien zij afgestapt waren, en
Yper Victor Sabbe, plaatsvervangend
volksvertegenwoordiger te Brugge C.
Van Elslande, provinciaal raadslid te
Veurne A. Masschelein, Eere-voor-
zitter der L.J.W. van Poperinghe M.
Destenay, voorzitter der Fed. van L.
J.W. van Belgie Valere 1 ahon, uit
Kortrijk Arthur Vanhoutte, liberaal
schepen te Adinkerke Dr Lamblin uit
Meesen J. Trachez, burgemeester te
Meesen Mevr. Lauwers, voorzitster
der Vrouwenafdeeimg, met hare me
debestuurleden, de bestuurleden van
de L.J.W., alsmede talrijke afgevaar
digden uit alle hoeken van Vlaanderen.
Verder bemerkten we nog de Hee-
ren J, Vandooren, burgemeester van
Poperinghe A. Titeca, burgemeester
van West-Nieuwkerke, A. Bossaert,
Deze rubriek is bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende
bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten
titel van documentatie.
Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad en wij weerhouden ons
het recht deze desnoods in onze kolommen te kritikeeren.
De Korrespondenten van ÏDEEEN EN DOKUMENTEN worden vriendelijk verzocht
hun bijdragen in te dienen bij den Heer Hilaire LAHAYE.
ALBERT CLAES,
Jeugd-Solidarist.
Van links naar rechts bemerkt men op de eerste reek Eerevoorzitter Alb. Masschelein,
H. L. Van Alleynnes, Minister Julius Hoste, H. V. De Laveleye, Dr A. De Weerdt, H.
A. Lahaye, Volksvertegenwoordiger Ad. Van Glabbeke, H. M. Destenay, H. Val. Tahon.
Op de tweede reek van links naar rechts H. M. Hofman, H. O. Bataille, H. R. Vanden-
berghe, H. A. Vanhoutte, H. H. Beheyt, Dr Lamblin, Mevr. J. Pouseele.
verwelkomd door de Heeren Hilaire,
Arthur, Désiré en Sylvain Lahaye, en
het bestuur der L.J.W., aan wiens zijde
wij bemerkten den Heer Vandooren,
den nieuwen burgemeester van Pope
ringhe. Een daverende Brabantjonne
begroette de Liberale leiders en onder
de opgewekte tonen van de Koninklij
ke Philharmonie van Poperinghe en
de Fanfare van West-Nieuwkerke, ging
het stoetsgewijze, onder de toejuichin
gen der bevolking naar het lokaal «Ons
Huis waar een geweldigj massa een
daverende ovatie bracht aan onze wak
kere hoofdmannen.
schepene te Poperinghe N. Liétaert
en E. Lobeau, gemeenteraadsleden te
Poperinghe O. Bataille, voorzitter der
Com. van Openbaren Onderstand te
Poperinghe en E. Beheyt, lid der C.O.
O. te Poperinghe, Ad. Crousel, voor
zitter en H. Beheyt, onder-voorzitter
der Koninklijke Philharmonie, enz. enz.
Het is de Heer Hil. Lahaye, welke
de vergadering opent en in passende
bewoordingen begroet hij den Heer
Minister Hoste en M. De Laveleye.
Het is een vreugde, zegt hij, voor
ons klein Vlaamsch hoekje, om van
daag in ons midden, den Minister van
ECONOMISCH MARXISME.
BELANG.
Het economisch gedeelte van de theorie
van Marx is van groot belang omdat zij de
onderstruktuur vormt waarop hij heel de
sociale en ideologische ontwikkeling van de
maatschappij baseeren wil.
DE WAARDE BIJ SMITH.
Men is rijk of arm naar mate men zijn
behoeften bevredigen kan. Nadat de verdee
ling van den arbeid ingetreden is, kan men
al zijn behoeften niet meer door eigen arbeid
bevredigen. Om ze dan toch te kunnen be
vredigen, zal hij arbeid van anderen moeten
verkrijgen, en volgens hij hierin gelukt is
hij rijk of arm. De waarde van al wat den
inhoud vormt van dien rijkdom, van de wa
ren die hij dus bezit, wordt bepaald door
de hoeveelheid arbeid die men ervoor ver
krijgen kan.
DE WAARDE BIJ MARX.
Marx wijst erop dat iedere waar een dub-
ele waarde heeft
Gebruikswaarde
t.t.z. een waarde gehecht aan de eigen
schappen van de waar dus feitelijk de
graad waarin een waar aan onze behoeften
kan voldoen.
Ruilwaarde
deze is schijnbaar relatief maar in feite
is zij steeds herleidbaar tot een zelfde derde
arbeid.
Het begrip arbeidswaarde wordt dan ver
der geanalyseerd. Een waar heeft waarde
omdat zij het produkt is van den arbeid.
Natuurlijk gaat het hier niet over een be
paalden individueelen arbeid wei abstracte
.soc.3 en arbeid, gestolden arbeid. Dit is de
arbeid van een arbeider met gemiddelde ar
beidskracht en vlijt, zooals deze gegeven
wordt in een bepaalde beperkte gemeenschap
(men denke aan de kurve van Quetelet).
De waarde der waar stelt enkel verbruik
van menschelijken arbeid in het algemeen
voor. Het is verbruik van enkelvoudige ar
beidskracht, die gemiddeld ieder gewoon
mensch zonder bijzondere ontwikkeling, in
zijn lichamelijk organisme bezit. De enkel
voudige gemiddelde arbeid zelf verandert
eliowaar van karakter in de verschillende
landen en tijdvakken der beschaving, maar
is één, in een bepaalde maatschappij ge
geven».
Als waardemassas zijn alle waren slechts
bepaalde hoeveelheden gestolden arbeid
De waarde zou dus konstant moeten
blijven indien de voor haar productie noo-
dige arbeidstijd konstant ware. Dit laatste
verandert evenwel met iedere verandering in
het voortbrengend vermogen van den ar
beid». (Dus invloed van de techniek).
ONTLEDING VAN HET RUILPROCES.
Na de waarde aldus bepaald te hebben
gaat Marx het ruilproces analyseeren, en
hier komt hij tot een eigenaardige besta-
tiging.
Het normaal ruilproces volgt het schema
Waar-Geld-Waar. Persoon A. bezit een waar,
hetzij dat hij ze door eigen arbeid gewon
nen heeft, of door een vorigen ruil verkre
gen. Hij ontmoet persoon B. die een andere
waar bezit. Zoo A. nu de waar van B. ver
langt en B. deze van A. zullen zij hun waren
uitwisselen, eerst rechtstreeks, later in een
hoogere ontwikkelingstrap van de maat
schappij onrechtstreeks, met geld als verge-
lijkingsfaktor.
Doch in de huidige economische verhou
dingen bestatigen wij dat het ruilproces heel
dikwijls een anderen vorm gaat aannemen
Geld-Waar-Geld. Op het eerste zicht schijnt
dit absoluut geen reden van bestaan te kun
nen hebben Waarom, inderdaad, zou ie
mand die 100 fr. bezit deze som gaan uit
wisselen tegen een waar, en deze op haar
beurt tegen 1 00 fr. De werkelijkheid doet
ch echter heel anders voor, in dien zin,
dat het tweede G. geen 100 fr., zal zijn
.nu^r bvb. 110 of 120. Dus de waarde van
de ./aar(W) vergroot. Hoe kunnen wij nu
u léggen dat de waar tusschen het eerste
p.oces (G-W) en het tweede (W-G) een
roo.ere waarde verkregen heeft, een meer
waarde.
.Je vaar schijnt hier plots zelfstandig op
e treden en iets buiten zichzelf te schep
pen: dat toch haarzelf is. Precies God de
ader, die zich onderscheidt van God den
Zoon en toch een persoon met hem vormt.
Ja voor velen is zij misschien wel de Mam
mon, maar in de economie kunnen wij haar
moe.iijk zoo'n goddelijke scheppingsaktivi-
teit toekennen. Laat ons echter nader ana
lyseeren de waarde verkrijgt meer waarde.
Waar kan deze haar oorsprong vinden. Reeds
hooger hebben wij bestatigd dat alle waarde
le herleiden is tot arbeid. En inderdaad hoe
doet het ruilproces G-W-G zich in de wer
kelijkheid voor. Een persoon die G. bezit,
en geen onmiddellijke behoeften te voldoen
een kapitalist dus, zal trachten met dat G.
dat hij reeds bezit nog meer G. te verkrij
gen. Daarom zal hij iets koopen dat G. pro
duceert ;en er is slechts een waar die waar
de oplevert arbeid.
Hij koopt dus arbeidskracht op de markt.
De intrinseque waarde van dezen arbeid,
wordt, zooals voor alle waren, bepaald door
den arbeid die het produceeren ervan ge
kost heeft, door de kosten om den arbeider
te produceeren, zijn bestaansmiddelen dus.
Dat is dan ook wat de kapitalist aan den
arbeider uitbetalen zal.
Veronderstellen wij nu dat het bedrag
noodig om het bestaan van den arbeider te
verzekeren, de waarde van zes uren arbeid
vertegenwoordigt. Zal de kapitalist den ar
beider zes uren laten arbeiden en hem de
waarde van dien arbeid uitbetalen onder
vorm van loon. Weineen want dan zou al
zijn moeite hem niets opgebracht hebben
en in het proces G-W-G, ware het tweede
G. even groot als het eerste. Wat hij zal
doen is de arbeider bv. 9 of 1 2 uren laten
arbeiden en hem slechts de waarde van zes
uren arbeid uitbetalen. Wat de arbeider dan
produceert gedurende de overige drie of zes
uren, zal de kapitalist voor zichzelf houden,
i.t voimt zijn meerwaarde.
Ue meerwaarde is dus tegelijkertijd een
■jïm van uitbuiting van den arbeider (een
deel e van wal liij produceert wordt hem
6n stolen) eh een noodzakelijke voorwaarde
mi vergrooting van het kapitaal toe te laten.
Hoe meer nu het kapitaal vermeerdert,
hoe meer de verdeeiing van den arbeid en
de aanwending van machiens (vorm van ka
pitaal) toenemen. Hierdoor stijgt de con
currente tusschen de arbeiders. Dan zijn zij
genei hun ievensbenoodigheden in te krim
pen en zich tegen een lageren prijs te ver-
k'oopen. Zoo gaan zij een afgrijselijke toe-
Komst te gemoet.
Zoo komen wij tot
de accumulatietheorie van het kapitaal,
de Vereiendungstherie van het proletariaat
Deze vormen den grondslag van het po
litiek sociaal Marxisme.
KRITISCHE BESCHOUWINGEN.
Tegen het economisch Marxisme kunnen
wij twee bezwaren laten gelden. Vooreerst
dat zijn vertrekpunt valsch is en hierdoor
heel de redeneering in duigen valt, en twee-
dens dat de maatschappelijke en economi
sche verhoudingen een heel andere ontwik
keling opgegaan zijn dan dat Marx het
voorspeld had.
I). Kritiek van het waardebegrip.
De moderne economie, indien zij er zelfs
nooit in geslaagd is het eens te worden over
den inhoud van het waardebegrip, weert ten
stelligste de bepaling van Marx af. De waar
de wordt immers door andere faktoren ge-
konditionneerd
Nuttigheid van de waar
een nutteloos goed, al kost het nog zoo
veel arbeid heeft geen waarde.
Zeldzaamheid zekere waren, kosten
geen arbeid en hebben nochtans een groote
waarde omdat zij zeldzaam zijn.
Psychologisch gesteldheid van den per
soon die de waarde bezit of haar bezitten
wil.
l De huidige sociale toestanden wijzen
erop dat de ontwikkeling zich niet voltrok
ken heeft zooals zij door Marx voorzien
.3rd (als gevolg van logische deductie van
de waardeleer). Wat in zijn tijd, zijn theorie
scheen te staven is een voorbijgaande toe-
s and geweest, te wijten aan de eerste aan
wending van machienes. Deze toestand riep
dan uit tot algemeen ge.dende wet. Hij
kon echter niet voorzien, en dit was inder
daad nie. aan le nemen zonder het histo
risch rnaterialhme te verloochenen, dat de
menschelijke wil zou ingeschakeld worden,
onder vorm van syndicai.sme en sociale wet-
('t vervolgt)
^^5
Een kijkje op de nokvolle zaal.
Het bureel was voorgezeten door M.
H. Lahaye, voorzitter der cantonale Fe
deratie der L.J.W., met aan zijne zijde
de Heeren Julius Hoste, minister van
Openbaar Onderwijs Victor De La
veleye, voorzitter van den Liberalen
Landsraad Dr Armand De Weerdt,
onder-voorzitter van den Liberalen
Landsraad Adolf Van Glabbeke,
volksvertegenwoordiger uit Oostende
Léonce V an Alleynnes, voorzitter der
Liberale Federatie van het arrondisse
ment Yper Arthur Lahaye, onder
voorzitter der Lib. Fed. van het arr.
Openbaar Onderwijs en den kranigen
voorzitter onzer dierbare Liberale Par
tij te mogen verwelkomen. Het is een
eer voor ons dat zij zich gewaardigden
deel te maken van onze successen en
het zal voor mij en mijne vrienden een
spoorslag zijn om voort te gaan op den
ingeslagen weg, want wij zullen onver
moeibaar voortgaan met te propagee-
ren voor ons ideaal van Vrijheid, Ver
antwoordelijkheid en Solidariteit, en
onze arme misleide vrienden, misleid
door de ronkende maar holklinkende
zinnen van L. Degrelle, terug op het
goede pad te brengen
Hij dankt in de treffendste bewoor
dingen Minister Hoste voor het terug
winnen onzer Ylaamsche rechten. «\tij
begroeten in Hem de vader der Vlaam-
sche Universiteit van Gent (een war
me ovatie, die lang aanduurt, onder-
I breekt hier den spreker).
Zijn rede voorzettend, huldigt hij
jV. De Laveleye, voor zijn prachtig
werk van reorganisatie.
Hij is er toe gekomen, zegt hij,
door zijn wilskracht en zijn plichtsbe
sef, een einde te stellen aan den fatalen
vooruitgang van Rex. Tusschen den
eerlijken strijder en verdediger onzer
democratische vrijheden en den avon
turier die wanorde tracht te zaaien in
het land, heeft het Belgische volk we
ten te kiezen
I Spreker stelt vervolgens den Heer
Van Glabbeke voor wiens lof hij niet
meer hoeft te herhalen, want ieder Po-
peringhenaar kent onzen Adolf
En wie kent er Dr Arm. De Weerdt
niet, vervolgt spreker, de wilskrachti
ge leider uit Meenen, wie geen enkele
hinderpaal hem kan deeren op den weg
die onze idealen hooger op moet bren
gen en daarom ook kan ik het besluit
van den Nationalen Landsraad, hem
benoemend tot onder-voorzitter voor
het Vlaamsch gedeelte, niet genoeg toe
juichen
Spreker eindigt daarop met de toe
hoorders op te loepen hun vertrouwen
te geven aan de L.'berale Partij, wanr
den dag is niet ver meer af, zegt hij.
dat de vrijheid zai zegevieren over de
genen die bij ons de dictatuur en de
wanorde willen invoeren (Een ge-
