De Britsch-Ztaliaansche Accoorden te Rome geteekend. Smokkelaar aangehouden NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN GEBROEDERS DUPONT IDEEEN EN DOCUMENTEN COMMUNISME 18* JAAR. NUMMER 17. WEEKBLAD 25 CENTIEMEN. ZONDAG 24 APRIL 1938. ABONNEMENTEN Jaar per poat Congo Frankrijk Amerika Losse Nummers 0.25 fr. 16 fr. 25 fr. 25 fr. 30 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. De postabonnenten in Belgia, die tbs woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. Uitgevers-Eigenaar» Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 Ieder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Bijdragen in te zenden tegen Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze ingezonden artikels worden in de scheurmand gegooid. AANKONDIGINGEN Per regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen pe- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. DE TOENADERING TUSSCHEN ROME EN LONDEN. DE VREDE VERSTEVIGD De Britsch - Italiaansche overeen komst werd, zooals verwacht, Zater dagavond, in de Victoriezaal van het Chigipaleis te Rome onderteekend door graaf Ciano, Italiaansch minister van buitenlandsche zaken en Lord Perth, gezant van Groot-Brittannie. Beide staatslieden en de minister van Egypte te Rome, onderteekenden ver volgens een overeenkomst van goede nabuurschap voor hun Afrikaansche bezittingen. Deze plechtigheid duurde ongeveer een half uur. Een beperkt aantal dag bladschrijvers, cinema-opnemers en persfotografen woonde de plechtigheid bij. DE TEKSTEN. Het protocol. Het accoord omvat een protocol, acht accoorden en bijgevoegde verkla ringen en een uitwisseling van nota's. Het protocol zegt onder meer De regeeringen van het Vereenigd Koninkrijk en van Italië, bevestigen dat bezield met het verlangen aan hun be trekkingen sterke en duurzame grond slagen te bezorgen en den vrede en de algemeene veiligheid te dienen, zij tot accoord gekomen zijn, onderhandelin gen aan te knoopen, om tot een over eenkomst te komen over alle punten van gemeenschappelijk belang. Daarna zullen ook onderhandelin gen worden gevoerd waartoe ook Egypte uitgenoodigd zal worden voor zooverre het in de zaak betrokken is, om tot een uiteindelijke regeling te komen betreffende de grenzen tusschen Soedah, Kenya en Britsch Somaliland eenerzijds en Italiaansch Oost-Afrika anderzijds, alsook voor de regeling van den handel tusschen die grondgebieden De acht bijgevoegde stukken. De bij het protocol gevoegde stuk ken zijn acht in getal 1Statu-quo in de Middellandsche Zee De Engelsch-Italiaansche verklaring van 2 Januari 1937 aangaande de Middellandsche Zee wordt bevestigd, alsmede de nota's van 31 December 1936, betreffende het statu quo in het Westen der Middellandsche Zee. 2. Strijdkrachten in de Kolonies. Beide partijen besluiten ieder jaar, in Januari, elkaar in te lichten aan gaande hun voornemens in zake de aanwezige strijdkrachten in hun kolo nies, in de Middellandsche Zee en aan palende bezittingen, in de Roode Zee en de Golf van Aden, ook in Egypte, Soedan, Oost-Afrika, Somalië, Kenya, Aegarda, en ook elke beslissing ken baar te maken, aangaande hun vloot- basissen en luchtvaartbasissen in de Middellandsche Zee en in de Roode Zee. 3. Onafhankelijkheid van Arabie en Y emen. Beide partijen hebben volledig ac coord (8 artikels) gesloten aangaande zekere zones in Midden-Oosten zij verbinden zich de onafhankelijkheid te eerbiedigen van Arabie en Yemen, en besluiten nooit, zelf in een geschil tus schen te komen tusschen deze landen, of in deze landen zelf. Het accoord betreft ook zekere ei landen van de Roode Zee, Zuid Ara bie, enz., waar Engeland zich verbindt geen versterkingen te bouwen, tenzij deze die volstrekt ter verdediging er noodzakelijk zijn. Italië verbindt zich geen poging te doen, om er politieken invloed te ge nieten. Nochtans bekomt Italië zekere rechten voor den handel te Aden. 4. Propaganda. Een verklaring der twee mogendhe den voorziet, dat zij tegen elkanders belangen geen propaganda voeren zul len. 5. Tsana-meer. De Italiaansche regeering bevestigt haar verklaringen betreffende het Tsa- nameer en verklaart, dat zij bewust is van haar verplichtingen desaangaande. De regeering van Egypte wordt ook in deze zaak betrokken. 6. Militaire dienst in Ital Oost-Afrika Italië bevestigt dat den inboorlingen van Italiaansch Oost-Afrika geen ande re militaire plichten zullen opgelegd worden dan politiedienst en de verde diging van het grondgebied. 7. Godsdienst. Italië verbindt zich de vrije uitoefe ning van hun godsdienst toe te laten aan de Britten in Italiaansch Oost-Afri ka en de vrijheid te eerbiedigen der godsdienstige gemeenschappen. 8. Suez-Kanaal. De partijen bevestigen de conventie van 1888, welke het vrije gebruik toe laat van het Suez Kanaal in alle om standigheden. De Egyptische regeering is bij deze verklaring betrokken. DE UITGEWISSELDE BRIEVEN OVER LIBYE, VLOOT ACCOORD VAN LONDEN, SPANJE, ETHIOPIE Dan volgen er een zeker aantal ac coorden onder den vorm van een uit wisseling van brieven. Zij betreffen Li- bye, het vlootaccoord van Londen, Spanje en Ethiopië. Over Libye. De Italiaansche regeering kondigt aan, dat zij reeds bevel heeft gegeven voor een vermindering der militaire machten in Libye. Het terugtrekken is reeds ingezet aan een rhythme van 1000 man per week en zullen voortgezet worden, tot dat de militaire strijdkrachten het ef fectief van vredestijd zullen bereikt hebben, het is te zeggen 50 ten hon derd van de huidige macht. Het vlootaccoord van Londen. Italië doet zijn inzicht kennen aan te sluiten bij het vlootaccoord van Lon den van 1938, zoohaast de accoorden bij het protocol in voege zullen getre den zijn, maar ondertusschen reeds de beschikkingen van het accoord na te leven. Over Spanje. De Italiaansche regeering bevestigt haar aansluiting bij de Britsche for- muul van verhoudingsgewijze terug trekking der vreemde vrijwilligers uit Spanje en verbindt er zich toe, die te rugtrekkingen uit te voeren op het oo- genblik gekozen door het Comiteit van Londen en in de voorwaarden er door bepaald. Zij belooft, dat, indien de ontrui ming niet voltooid is op het einde van den Spaansdhen burgeroorlog, al de Italiaansche vrijwilligers, die nog in Spanje zouden zijn, het grondgebied zullen verlaten en dat al de oorlogs tuigen eveneens zullen weggenomen worden. Zij verklaart, dat Italië geen territo riale of politieke bedoelingen heeft en geen enkel economisch voorrecht wil in Spanje, op de Balearen, de Spaan- sche overzeesche bezittingen of in de Spaansche zone van Marokko en geen inzicht heeft gewapende machten te behouden in die gebieden. Acte nemende van die verzekerin gen over de Italiaansche politiek te genover Spanje, maakt de Britsche re geering gebruik van die gelegenheid te herhalen, dat zij de regeling in de Spaansche kwestie beschouwt, als een voorafgaandelijke voorwaarde tot het van kracht worden van het Britsch-Ita- liaansch accoord. Over Ethiopië. De Britsche regeering verklaart, wat Ethiopië betreft, dat zij gaarne alle hinderpalen verwijderen wil, van aard om de vrijheid van handelen der leden van den Volkenbond te belemmeren voor de erkenning van de Italiaansche souvereiniteit over dit gebied. Zij is zinnens op "de aanstaande vergadering van den Volkenbondsraad schikkingen te nemen, om den toestand der staten leden onder dat opzicht op te helderen. Het accoord van goede buurschap. Eindelijk is er het accoord van goede buurschap, waarbij Egypte betrokken is, voor wat Soedan betreft, en die pe riode dekt, gaande van den datum van onderteekening van het voornaamste accoord tot op het oogenblik, waarop de onderhandelingen over de zuiver Afrikaansche aangelegenheden, zullen voltooid zijn. 1 Uitwisseling van telegrammen tusschen de Duce en Chamberlain. Na de onderteekening van 't Britsch- Italiaansch accoord hebben Mussolini en Chamberlain telegrammen gewisseld om hun vreugde uit te drukken over de gewichtige gebeurtenis der overeen komst welke tusschen de beide landen werd bereikt. DE INDRUKKEN IN DE WERELD. De as blijft onwrikbaar zegt Berlijn. De Berlijnsche pers meldde de on derteekening van het Britsch-Italiaan- sche accoord in groote titels over de gansche bladzijde, daarbij onder meer wijzend op de groote voldoening die te Rome heerscht, en op de bevestiging van den Duce aan den heer Chamber lain, dat de Engelsch-Italiaansche be trekkingen thans op een stevige basis rusten. De bladen proclameeren ook, dat de as Rome-Berlijn onaantastbaar blijft. Door dit accoord te onderteekenen schrijft de Deutsche Allgemeine Zei- tung heeft Mussolini een groot succes voor zijn rijkspolitiek behaald. Zijn wil gericht op het Rijk, is de handelende kracht geweest. Het politiek achterplan werd gevormd door de as Rome-Ber lijn. Terzelfdertijd heeft de evolutie der gebeurtenissen in het Verre-Oosten aan de Engelschen de noodzakelijkheid op gelegd, een einde te stellen aan de spanningen in Europa. Het blad trekt een lijn tusschen Duitschland dat door den Anschluss een gevaarlijke spanning in Europa weggenomen heeft en Italië, dat door zijn overeenkomst met Londen, bijgedragen heeft tot de bestendiging van den vrede in Europa De Lokal Anzeiger bevestigt dat het accoord een vroolijk Paaschge- schenk voor gansch Europa is. Het blad wijst ook op hetgeen het noemt, de rekbare samenstelling van het ac coord Triomfantelijk onthaal te Londen. Een triomfantelijk onthaal werd het accoord voorbehouden in de Britsche pers. Men ziet in de Britsch-Italiaan- sche toenadering het begin van een al gemeene samenwerking der vier groote mogendheden in het Westen Van Europa. De indruk te Rome. Al de bladen hebben den tekst van het Italiaansch-Britsch accoord ter ken nis van het publiek gebracht. De voldoening die reeds tot uiting kwam sinds de bevestiging van de slui ting der besprekingen tusschen Rome en Londen is thans nog levendiger dan de vorige dagen. Men verheugt zich over deze gebeur tenis, die in de oogen van de Italiaan sche openbare meening het succes van de Italiaansche diplomatie heeft ver meerderd, evenals de internationale positie van Italië heeft versterkt. De Italiaansche pers ruimt een groo te plaats in voor de historische gebeur tenis van de onderteekening der over eenkomst tusschen Engeland en Italië, welke een groote bijdrage is voor den vrede en de veiligheid in de wereld. Commentaar van Parijsche bladen. De Fransche bladen bevatten com mentaren over het Britsch-Italiaansch accoord. Men kan niet genoeg nadruk leg gen op het belang van dit accoord schrijft de Petit Journal Het wa re wenschelijk, dat de regeering Dala- dier begrijpe dat Frankrijk dadelijk moet ingrijpen Een weg is voor Frankrijk aange wezen dat is het overheerschend oordeel van «Le Jour-Echo de Paris». «Le Journal» vraagt zich af, wat er zou gebeuren, indien Frankrijk niet zijn plaats hernam tusschen Enge land en Italië L'CEuvre is van oordeel dat het accoord voorzichtig en breed van opvatting is en dat het een uitstekend kader beteekent voor een redelijke sa menwerking L'Aube is van meening, dat Frankrijk het Britsche voorbeeld moet volgen. Moscou zinspeelt op geheime overeenkomsten. Het agentschap Tass meldt, dat het Dagblad van Moscou in een artikel over het Britsch-Italiaansch accoord zegt, dat het niet onmogelijk is, dat dit accoord vergezeld gaat van enkele verbintenissen, waarvan de inhoud niet openbaar gemaakt werd, en waarbij onder meer door Italië aan Engeland een gedeelte van Ethiopië zou afge staan zijn, waar de inlandsche stammen nog steeds weerstand bieden. Het Soviet-blad zegt verder, dat het accoord een schending is van die niet- inmenging en dat de voornaamste re den, die den heer Chamberlain tot de afsluiting aanzette, de hoop was, dat de overeenkomst de as Rome-Berlijn verzwakken zou. Tengevolge van de huidige nabuurschap van Duitschland aan Italië is die verzwakking echter niet mogelijk, zegt het blad, en de Du ce zal aan Hitier bij diens bezoek in Mei, nieuwe bewijzen van zijn ge hechtheid aan de as geven moeten. OOK FRANSCH-ITALIAANSCHE ONDERHANDELINGEN IN HET VERSCHIET Zal Parijs te Rome een gezant benoemen Van bevoegde zijde wordt verno men, dat waarschijnlijk, in den loop van Mei een Fransche gezant te Rome zal benoemd worden. De benoeming zou plaatst hebben kort na de behan deling door den Volkenbondsraad van het vraagstuk der erkenning van de verovering van Abessinie. De geloofsbrieven van de Fransche gezant zouden de vermelding «Koning van Italië, Keizer van Ethiopië» dra gen. Naar het voorbeeld van andere landen zou dit slechts een erkenning in feite zijn. De erkenning in rechte zou eerst geschieden, nadat het vraagstuk te Geneve is opgehelderd Nader wordt uit Parijs gemeld dat M. Blondel, zaakgelastigde van Frank rijk te Rome, bij graaf Ciano, Itali aansch minister van Buitenlandsche Za ken, in naam der Fransche regeering stappen heeft gedaan met het oog op het openen tot onderhandelingen. De Punten der Fransch-Italiaansche Onderhandelingen. De vraagstukken, welke zouden te berde worden gebracht tijdens de Fransch-Italiaansche onderhandelingen zijn de volgende 1. Tanger herbevestiging dat het recht van Italië gelijkaardig is aan dit van Frankrijk en Engeland voor wat betreft de internationale zone 2. Tunis bevestiging der overeen komst van 1896, die de Italiaansche belangen beschermt 3. Betrekkingen van goed nabuur schap tusschen Libye en Tunis 4. Bepaling der grens tusschen het fransch Somaliland en Abessinie 5. Herziening der regeling van 1936 betreffende den spoorweg van Djiboe- ti naar Addis-Abeba. (Volgens deze re geling bekwam Italië 2500 aandeelen op de 34.000). 6. Samenwerking in het Libysch hin terland 7. Behartiging der belangen van de Italiaansche uitwijkelingen naar Frank rijk 8. Beteugeling der anti-fascistische bedrijvigheid der Italiaansche politie ke bannelingen in Frankrijk 9. Wisseling van militaire inlichtin gen betreffende de versterkingen van beide landen in de Middelandsche zee; 1 0. Ontwikkeling der handelsbetrek kingen tusschen de gebieden van het vasteland en de koloniale streken in Afrika I 1Regeling van het moeilijk en in gewikkeld vlootvraagstuk. Het accoord dat eens tusschen Italië en Frankrijk tot stand zou komen, be oogt het erkennen der levenswaarden welke aan Italië en Frankrijk, evenals aan Italië en Engeland toekomen. Al is de smokkelaar nog zoo slim, vroeg of laat valt hij toch in handen der douane. Dat is ook maar goed. want dit ongewenschte volkje brengt den eeflijken koopman heel wat schade toe. Jammer genoeg is dit toezicht ons van geen nut tegen de vele vervalschingen van bekende geneesmiddelen. En dit is nog een smokkelhandel met veel erger gevol gen. aangezien hier de gezondheid op het spel staat. Wanneer U dan ook hebt kou gevat of hoofdpijn U kwelt, moet U de echte Aspirine tabletten verlangen. En weet U waaraan men ze zoo gemakkelijk herkent Aan het Bayer kruis op iedere tablet en verpakking. Deze rubriek it bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten titel van documentatie. Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad en wij weerhouden ons het recht deze desnoods in onze kolommen te kritikeeren. De Korrespondenten van Ideëen en Documenten worden vriendelijk verzocht hun bijdragen in te dienen bij den Heer Hilaire LAHAYE. André ROMMEL over Ieder sovjet wordt geleerd dat een op stand in Engeland zal ontstaan (Citrine), en dat daaruit de strijd tusschen de kapita listische landen en de Sovjet-Unie onvermij delijk is, dat het kommunisme zal zegevieren valt buiten twijfel. Maar waarom wenschen de sovjets zoo dat de kameraden uit Engeland in opstand komen, waarom beloven ze een grooter heil dan zij zelf in Rusland kunnen genieten Of zijn zij er zelfs reeds van overtuigd dat de toestanden bij hen toch niet zoo be nijdenswaardig zijn Ik twijfel er erg aan dat hun wensch in Engeland in vervulling zal gaan, omdat de Engelsche werklieden eerder voorstanders zijn van den vrede en dat ze evenmin inzien hoe het kommunisme hun hulp kan bieden. Of meenen de Sovjets door het innemen van die burcht in het Westen, een middel ge vonden te hebben om de proletariers-dikta- tuur over Europa te vestigen In Amerika zal Staline het wellicht zoo gauw niet wagen de werklieden tot den op stand aan te moedigen. Lazen we onlangs niet hoe M. Green, voorzitter van de Ameri- kaansche syndikaten, de American Federa tion of Labour (Citrine) dreigde de %inter- nationale werklieden federatie te verlaten wanneer de sovjet-syndikaten daarin zouden opgenomen worden. Dit is wellicht meer dan een kaakslag door de werklieden zelf aan de Sovjet-Unie toegebracht. Wanneer de Komitern de anti-imperialis tische bewegingen in Azie en Noord-Afrika tracht te benuttigen en aanwakkert, dan i9 het niet zooals Zinoviev zegt niet om onze begripsleer bij U te doen doordringen noch om U onze socialistische opvattingen te doen deelen, maar omdat Rusland 800 millioen Aziaten noodig heeft om het kapitalisme en het imperialisme uit te roeien Nemen we echter die woorden van Zino viev niet te tragisch op en denken We maar eenvoudig dat zijn bedoeling ook was, naast de strijd in het westen de leer in het Oosten en in Afrika te verspreiden. Ten andere wat werd door de Komitern aangaande Egypte beslist het Engelsche imperialisme met zijn troepen, zijn vloot en zijn luchtleger moeten uit Egypte en den Soudan verwijderd worden. Nadien zullen we met onze gewone bolchevistische middelen de kwestie van de bourgeoisie regelen Ook de neger wordt niet verwaarloosd, de zwarte uit Amerika zoowel als die uit Afrika kunnen de Sovjets nuttig zijn. Sinds 1934 worden te Leningrad lessen gegeven in Afrikaansche talen en zelfs werd een kom- missariaat opgericht die zich moet bezig hou den met de Fransche, Italiaansche en Bel gische Kolonies (J.J. Rollan). Ziedaar de vredespolitiek van de Sovjet- Unie tegenover het buitenland. Daaruit wil len we echter niet besluiten dat Rusland van elke gelegenheid gebruik zal maken om de bestaande «bourgeois» orde in de andere lan den omver te werpen, want niemand stelt een oorlog of een burgeroorlog als doel, Staline wellicht evenmin, doch hij kan die gebruiken als middelen. Zoolang echter de toestanden niet zeker zijn, zal hij zijn toevlucht tot den oorlog niet nemen. Maar het staat vast, wanneer het gunstige oogenblik zal gekomen zijn, dat hij den oorlog tegen de volgens hem kapi talistische landen zal kunnen winnen, en dat nij daarin de gelegenheid zal zien zijn dorst naar macht aan de wereld op te leggen, dan twijfel ik er geen oogenblik aan dat Staline of zijn opvolger aan de wereld den oorlog :al verklaren. Ik meen U te hebben gezegd dat ik geen vrede noemen kan wanneer het grootste gedeelte van het volk door de minderheid .vordt onderdrukt en waar klassenstrijd He viger is dan ooit. In de paragraaf Welvaart hebt U reeds opgemaakt w-elk verschil tusschen de klassen in Rusland bestaat, doch mijn bedoeling nu is dat verschil beter te doen uitschijnen. In het jaar 1917 was er waarlijk hoop het klassenverschil te liquideeren, de nieuwe re geering had allen eigendom onteigend en be gon de uitdeeling van gronden, proletarische vereenigingen werden opgericht en de lagere klassen werden uit hun armoede geholpen. Ze hebben het vroegere klassenverschil af geschaft om er een nieuwe op te bouwen. Niemand zal durven beweren dat tusschen den stand van de bureaucratie, der stakho- novisten, der officieren van het leger en die van den arbeider geen verschil bestaat. Waarin ligt nu het groote standenverschil? De leidende klas heeft een veel grooter inkomen, dat zonder veel moeite tot de 2500 roebel in de maand beloopt, geniet daaren boven alle voordeelen voor hen de schouw spelen, villegiatuur, hospitalen, rustoorden, sanatoria, clubs en andere inrichtingen zal het U dan nog verwonderen als Trotsky schrijft dat de bureaucratie (15 van de bevolking) evenveel geniet als de overige 85 f c U kent den toestand van de werklie den, de ongehoorde luxe en wellust van de bureaucratie, kunt U dan nog aannemen dat geen klassenverschil meer bestaat in de L nie Wellicht bestaan de klassen niet zoo talrijk als bij ons, omdat de laagste trap en de hoogste een geleidelijke" opgang ver toont terwijl in de Unie alleen twee klassen bestaan, de klas van een almachtige sovjet bureaucratie, die leeft van het werk en de armoede van 85 Cf Russen. 1 Het russische volk was onder den tsar eveneens gewoon aan dit klassenverschil, evenals onder het oude regiem zou het volk zich misschien met evenveel goeden wil aan het nieuwe regiem onderworpen, ware het niet dat hun leiders zich als de grootste ty- rannen hebben ontpopt en onder den schijn van een diktatuur van het proletariaat op de meest onmenschelijke manier dat proletari aat in hun voordeel uitzuigen. Om U een gedacht te geven van die al macht van de sovjet-leiders nemen we de lsvesta van 27-6-37 waarin we lezen dat Kadio Novgorod op last van den voorzitter van dat distrikt meldde dat op zekeren dag Konkrine (de voorzitter) orders had gege ven aan de directie van een kinema de voor stelling niet aan te vatten zoolang hij niet aanwezig was. Meer dan 20 minuten na het gestelde uur kwam kamarad Konkrine af, de vertooning mocht beginnen, op het ge stelde uur was zijn vrouw nog niet gereed. Verder over denzelfden persoon in het zelfde blad dat Konkrine onmiddellijk na zijn benoeming tot voorzitter onwettig in het bezit was gekomen van een villa In het hotel waar hij voorloopig was afgestapt was hij gewoon aan een badkuip en een radiator, bij de verhuizing naar zijn nieuwe woonst moest èn badkuip èn radiator mede. En zeg gen dat dien persoon daar groot op gaat In de Sovistkaia Justitsia nr 4, 193 7, lezen we dat de voorzitter van de kolkhose de landbouwers kan straffen tot 30 dagen werken zonder loon wanneer ze volgens hem geen voldoenden eerbied jegens zijn per soontje betuigen. Zult U nog beweren dat er geen twee klassen bestaan in de Sovjet-Unie Elk meeningsverschil of reactie (zelfs kom- munistische) worden, als contra-revolution- nair aanzien en als dusdanig verdrukt. Alwat niet overeenstemt met de richtlijnen door Sta line voorgeschreven, kan betiteld als anti- revolutionnair, 't zij van uiterst links of uit- terst rechts, koningsgezind, fascist, opstandig kommunist, revoiutionnair-socialist, of een voudig Trotskist, wanneer ze niet juist weten waarom ze vervolgen. Zoo zijn de straffen voor andersdenkenden ook veel strenger dan voor beroepsmisdadi gers, of voor diegenen die zich aan ontucht begeven. De leden van G.P.U. (100.000) vormen een soort zuiveringsleger dat zonder eenig vonnis tot 5 jaar dwangarbeid of verbanning kan straffen het spreekt vanzelf dat die straf steeds kan vernieuwd worden. De G.P.U. telt oneindig veel vertakkingen, overal, van de werkhuizen tot de kazernen waar de bevolking is ondergebracht, hebben ze hun verklikkers. Een bijzondere belooning wordt toegekend aan diegene die om het even wie aan de G.P.U. komt overdragen. Zoo verwondert het niemand, na s avonds nog aangenaam met zijn gebuur een gesprek te hebben gevoerd, dien 's morgens niet meer terug te zien, hij is verdwenen, een ieder weet hem nooit meer te zien. Van diens vrouw kunt U vernemen dat de G.P.U. is afgestapt en hem meegenomen heeft. Later zult U misschien nog vernemen dat hij naar Siberie is vertrokken. De afzonderlijke aanslagen zijn veel tal rijker dan we denken, alleen wanneer het om vooraanstaande personen gaat, zooals Kirov, Zinoviev en andere, krijgen we daarvan be richt. Maar de leiders treffen zoo zorgvuldi ge voorzorgmaatregelen om hun leven en stand te bewaren, te verbeteren dat ze zelfs de verdrukte en vervolgde bevolking wan trouwen. Wat heeft Staline gedaan met Kamenev, Radek, Tomsky, Zinoviev, Rykov, Bouckha- rine, Sokolnikov, Piatakov, allen medewer kers van Lenine, die met Lenine innig ge loofden in de heropstanding van de demo cratie. Staline was echter een bureaucraat, een politieker van tweeden rang, met list is hij er toegekomen allen uit den weg te maken en thans zijn heiligen wil aan de gansche Unie op te dringen. Van alle medewerkers van Lenine is alleen Trotsky in leven, die zit verbannen in het buitenland, steeds ver volgd door de G.P.U., niemand zou het ver wonderen moest eerstdaags gemeld worden dat hij werd vermoord In Februari 1938 meldden de bladen den dood van Sedov(zoon van Trotsky) te Parijs en een onderzoek werd ingesteld ook den broeder van Trots ky werd einde Februari te Moskou aange houden. Volgens Trotsky (les crimes de Staline) ligt de oorzaak van gansch het mbordspek- takel in den moord op Kirov. Een echt the aterstuk was opgebouwd, men had alleen te vroeg het doek opgetrokken en zoo moesten met andere schermen andere tooneelen worden klaargespeeld. Met den moord op Kirov zou Staline een massauitroeiing kun nen verrechtvaardigen, zijn naaste tegenstan ders moesten erin betrokken worden, doch vóór alles klaar was, vermoordde Nikolaiev, Kirov. Kirov was nochtans geen vooraan staand persoon om zooveel gewag over hem te maken, ook was Nikolaiev alleen de hand die slaan moest. Doch beschouwen we van naderbij het geval Kirov, daargelaten Nikolaiev, den moordenaar. Deze moord gaf eerst aanleiding tot het lusiljeeren van 104 «witten». Kort daarop werden 14 anderen terechtgesteld omdat ze min of meer bevriend waren met Nikolaiev, toen nog den vermoecfelijken dader. (Wordt voortgezet).

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1938 | | pagina 1