De Britsch-Ztaliaansche Accoorden
te Rome geteekend.
Smokkelaar
aangehouden
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
GEBROEDERS DUPONT
IDEEEN EN DOCUMENTEN
COMMUNISME
18* JAAR. NUMMER 17.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 24 APRIL 1938.
ABONNEMENTEN
Jaar
per poat
Congo
Frankrijk
Amerika
Losse Nummers 0.25 fr.
16 fr.
25 fr.
25 fr.
30 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgia, die tbs woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaar»
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijne bijdragen. Bijdragen in te
zenden tegen Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze ingezonden artikels worden in
de scheurmand gegooid.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen pe-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
DE TOENADERING TUSSCHEN ROME EN LONDEN.
DE VREDE VERSTEVIGD
De Britsch - Italiaansche overeen
komst werd, zooals verwacht, Zater
dagavond, in de Victoriezaal van het
Chigipaleis te Rome onderteekend
door graaf Ciano, Italiaansch minister
van buitenlandsche zaken en Lord
Perth, gezant van Groot-Brittannie.
Beide staatslieden en de minister van
Egypte te Rome, onderteekenden ver
volgens een overeenkomst van goede
nabuurschap voor hun Afrikaansche
bezittingen.
Deze plechtigheid duurde ongeveer
een half uur. Een beperkt aantal dag
bladschrijvers, cinema-opnemers en
persfotografen woonde de plechtigheid
bij.
DE TEKSTEN.
Het protocol.
Het accoord omvat een protocol,
acht accoorden en bijgevoegde verkla
ringen en een uitwisseling van nota's.
Het protocol zegt onder meer
De regeeringen van het Vereenigd
Koninkrijk en van Italië, bevestigen dat
bezield met het verlangen aan hun be
trekkingen sterke en duurzame grond
slagen te bezorgen en den vrede en de
algemeene veiligheid te dienen, zij tot
accoord gekomen zijn, onderhandelin
gen aan te knoopen, om tot een over
eenkomst te komen over alle punten
van gemeenschappelijk belang.
Daarna zullen ook onderhandelin
gen worden gevoerd waartoe ook
Egypte uitgenoodigd zal worden voor
zooverre het in de zaak betrokken is,
om tot een uiteindelijke regeling te
komen betreffende de grenzen tusschen
Soedah, Kenya en Britsch Somaliland
eenerzijds en Italiaansch Oost-Afrika
anderzijds, alsook voor de regeling van
den handel tusschen die grondgebieden
De acht bijgevoegde stukken.
De bij het protocol gevoegde stuk
ken zijn acht in getal
1Statu-quo in de Middellandsche
Zee
De Engelsch-Italiaansche verklaring
van 2 Januari 1937 aangaande de
Middellandsche Zee wordt bevestigd,
alsmede de nota's van 31 December
1936, betreffende het statu quo in het
Westen der Middellandsche Zee.
2. Strijdkrachten in de Kolonies.
Beide partijen besluiten ieder jaar,
in Januari, elkaar in te lichten aan
gaande hun voornemens in zake de
aanwezige strijdkrachten in hun kolo
nies, in de Middellandsche Zee en aan
palende bezittingen, in de Roode Zee
en de Golf van Aden, ook in Egypte,
Soedan, Oost-Afrika, Somalië, Kenya,
Aegarda, en ook elke beslissing ken
baar te maken, aangaande hun vloot-
basissen en luchtvaartbasissen in de
Middellandsche Zee en in de Roode
Zee.
3. Onafhankelijkheid van Arabie en
Y emen.
Beide partijen hebben volledig ac
coord (8 artikels) gesloten aangaande
zekere zones in Midden-Oosten zij
verbinden zich de onafhankelijkheid te
eerbiedigen van Arabie en Yemen, en
besluiten nooit, zelf in een geschil tus
schen te komen tusschen deze landen,
of in deze landen zelf.
Het accoord betreft ook zekere ei
landen van de Roode Zee, Zuid Ara
bie, enz., waar Engeland zich verbindt
geen versterkingen te bouwen, tenzij
deze die volstrekt ter verdediging er
noodzakelijk zijn.
Italië verbindt zich geen poging te
doen, om er politieken invloed te ge
nieten. Nochtans bekomt Italië zekere
rechten voor den handel te Aden.
4. Propaganda.
Een verklaring der twee mogendhe
den voorziet, dat zij tegen elkanders
belangen geen propaganda voeren zul
len.
5. Tsana-meer.
De Italiaansche regeering bevestigt
haar verklaringen betreffende het Tsa-
nameer en verklaart, dat zij bewust is
van haar verplichtingen desaangaande.
De regeering van Egypte wordt ook in
deze zaak betrokken.
6. Militaire dienst in Ital Oost-Afrika
Italië bevestigt dat den inboorlingen
van Italiaansch Oost-Afrika geen ande
re militaire plichten zullen opgelegd
worden dan politiedienst en de verde
diging van het grondgebied.
7. Godsdienst.
Italië verbindt zich de vrije uitoefe
ning van hun godsdienst toe te laten
aan de Britten in Italiaansch Oost-Afri
ka en de vrijheid te eerbiedigen der
godsdienstige gemeenschappen.
8. Suez-Kanaal.
De partijen bevestigen de conventie
van 1888, welke het vrije gebruik toe
laat van het Suez Kanaal in alle om
standigheden. De Egyptische regeering
is bij deze verklaring betrokken.
DE UITGEWISSELDE BRIEVEN
OVER LIBYE, VLOOT ACCOORD
VAN LONDEN, SPANJE, ETHIOPIE
Dan volgen er een zeker aantal ac
coorden onder den vorm van een uit
wisseling van brieven. Zij betreffen Li-
bye, het vlootaccoord van Londen,
Spanje en Ethiopië.
Over Libye.
De Italiaansche regeering kondigt
aan, dat zij reeds bevel heeft gegeven
voor een vermindering der militaire
machten in Libye.
Het terugtrekken is reeds ingezet
aan een rhythme van 1000 man per
week en zullen voortgezet worden, tot
dat de militaire strijdkrachten het ef
fectief van vredestijd zullen bereikt
hebben, het is te zeggen 50 ten hon
derd van de huidige macht.
Het vlootaccoord van Londen.
Italië doet zijn inzicht kennen aan
te sluiten bij het vlootaccoord van Lon
den van 1938, zoohaast de accoorden
bij het protocol in voege zullen getre
den zijn, maar ondertusschen reeds de
beschikkingen van het accoord na te
leven.
Over Spanje.
De Italiaansche regeering bevestigt
haar aansluiting bij de Britsche for-
muul van verhoudingsgewijze terug
trekking der vreemde vrijwilligers uit
Spanje en verbindt er zich toe, die te
rugtrekkingen uit te voeren op het oo-
genblik gekozen door het Comiteit van
Londen en in de voorwaarden er door
bepaald.
Zij belooft, dat, indien de ontrui
ming niet voltooid is op het einde van
den Spaansdhen burgeroorlog, al de
Italiaansche vrijwilligers, die nog in
Spanje zouden zijn, het grondgebied
zullen verlaten en dat al de oorlogs
tuigen eveneens zullen weggenomen
worden.
Zij verklaart, dat Italië geen territo
riale of politieke bedoelingen heeft en
geen enkel economisch voorrecht wil
in Spanje, op de Balearen, de Spaan-
sche overzeesche bezittingen of in de
Spaansche zone van Marokko en geen
inzicht heeft gewapende machten te
behouden in die gebieden.
Acte nemende van die verzekerin
gen over de Italiaansche politiek te
genover Spanje, maakt de Britsche re
geering gebruik van die gelegenheid te
herhalen, dat zij de regeling in de
Spaansche kwestie beschouwt, als een
voorafgaandelijke voorwaarde tot het
van kracht worden van het Britsch-Ita-
liaansch accoord.
Over Ethiopië.
De Britsche regeering verklaart, wat
Ethiopië betreft, dat zij gaarne alle
hinderpalen verwijderen wil, van aard
om de vrijheid van handelen der leden
van den Volkenbond te belemmeren
voor de erkenning van de Italiaansche
souvereiniteit over dit gebied. Zij is
zinnens op "de aanstaande vergadering
van den Volkenbondsraad schikkingen
te nemen, om den toestand der staten
leden onder dat opzicht op te helderen.
Het accoord van goede buurschap.
Eindelijk is er het accoord van goede
buurschap, waarbij Egypte betrokken
is, voor wat Soedan betreft, en die pe
riode dekt, gaande van den datum van
onderteekening van het voornaamste
accoord tot op het oogenblik, waarop
de onderhandelingen over de zuiver
Afrikaansche aangelegenheden, zullen
voltooid zijn.
1
Uitwisseling van telegrammen
tusschen de Duce en Chamberlain.
Na de onderteekening van 't Britsch-
Italiaansch accoord hebben Mussolini
en Chamberlain telegrammen gewisseld
om hun vreugde uit te drukken over
de gewichtige gebeurtenis der overeen
komst welke tusschen de beide landen
werd bereikt.
DE INDRUKKEN IN DE WERELD.
De as blijft onwrikbaar
zegt Berlijn.
De Berlijnsche pers meldde de on
derteekening van het Britsch-Italiaan-
sche accoord in groote titels over de
gansche bladzijde, daarbij onder meer
wijzend op de groote voldoening die te
Rome heerscht, en op de bevestiging
van den Duce aan den heer Chamber
lain, dat de Engelsch-Italiaansche be
trekkingen thans op een stevige basis
rusten.
De bladen proclameeren ook, dat de
as Rome-Berlijn onaantastbaar blijft.
Door dit accoord te onderteekenen
schrijft de Deutsche Allgemeine Zei-
tung heeft Mussolini een groot succes
voor zijn rijkspolitiek behaald. Zijn wil
gericht op het Rijk, is de handelende
kracht geweest. Het politiek achterplan
werd gevormd door de as Rome-Ber
lijn.
Terzelfdertijd heeft de evolutie der
gebeurtenissen in het Verre-Oosten aan
de Engelschen de noodzakelijkheid op
gelegd, een einde te stellen aan de
spanningen in Europa.
Het blad trekt een lijn tusschen
Duitschland dat door den Anschluss
een gevaarlijke spanning in Europa
weggenomen heeft en Italië, dat
door zijn overeenkomst met Londen,
bijgedragen heeft tot de bestendiging
van den vrede in Europa
De Lokal Anzeiger bevestigt dat
het accoord een vroolijk Paaschge-
schenk voor gansch Europa is. Het
blad wijst ook op hetgeen het noemt,
de rekbare samenstelling van het ac
coord
Triomfantelijk onthaal te Londen.
Een triomfantelijk onthaal werd het
accoord voorbehouden in de Britsche
pers. Men ziet in de Britsch-Italiaan-
sche toenadering het begin van een al
gemeene samenwerking der vier groote
mogendheden in het Westen Van
Europa.
De indruk te Rome.
Al de bladen hebben den tekst van
het Italiaansch-Britsch accoord ter ken
nis van het publiek gebracht.
De voldoening die reeds tot uiting
kwam sinds de bevestiging van de slui
ting der besprekingen tusschen Rome
en Londen is thans nog levendiger dan
de vorige dagen.
Men verheugt zich over deze gebeur
tenis, die in de oogen van de Italiaan
sche openbare meening het succes van
de Italiaansche diplomatie heeft ver
meerderd, evenals de internationale
positie van Italië heeft versterkt.
De Italiaansche pers ruimt een groo
te plaats in voor de historische gebeur
tenis van de onderteekening der over
eenkomst tusschen Engeland en Italië,
welke een groote bijdrage is voor den
vrede en de veiligheid in de wereld.
Commentaar van Parijsche bladen.
De Fransche bladen bevatten com
mentaren over het Britsch-Italiaansch
accoord.
Men kan niet genoeg nadruk leg
gen op het belang van dit accoord
schrijft de Petit Journal Het wa
re wenschelijk, dat de regeering Dala-
dier begrijpe dat Frankrijk dadelijk
moet ingrijpen
Een weg is voor Frankrijk aange
wezen dat is het overheerschend
oordeel van «Le Jour-Echo de Paris».
«Le Journal» vraagt zich af, wat
er zou gebeuren, indien Frankrijk
niet zijn plaats hernam tusschen Enge
land en Italië
L'CEuvre is van oordeel dat het
accoord voorzichtig en breed van
opvatting is en dat het een uitstekend
kader beteekent voor een redelijke sa
menwerking
L'Aube is van meening, dat
Frankrijk het Britsche voorbeeld moet
volgen.
Moscou zinspeelt op geheime
overeenkomsten.
Het agentschap Tass meldt, dat het
Dagblad van Moscou in een artikel
over het Britsch-Italiaansch accoord
zegt, dat het niet onmogelijk is, dat
dit accoord vergezeld gaat van enkele
verbintenissen, waarvan de inhoud niet
openbaar gemaakt werd, en waarbij
onder meer door Italië aan Engeland
een gedeelte van Ethiopië zou afge
staan zijn, waar de inlandsche stammen
nog steeds weerstand bieden.
Het Soviet-blad zegt verder, dat het
accoord een schending is van die niet-
inmenging en dat de voornaamste re
den, die den heer Chamberlain tot de
afsluiting aanzette, de hoop was, dat
de overeenkomst de as Rome-Berlijn
verzwakken zou. Tengevolge van de
huidige nabuurschap van Duitschland
aan Italië is die verzwakking echter
niet mogelijk, zegt het blad, en de Du
ce zal aan Hitier bij diens bezoek in
Mei, nieuwe bewijzen van zijn ge
hechtheid aan de as geven moeten.
OOK FRANSCH-ITALIAANSCHE
ONDERHANDELINGEN
IN HET VERSCHIET
Zal Parijs te Rome een gezant
benoemen
Van bevoegde zijde wordt verno
men, dat waarschijnlijk, in den loop
van Mei een Fransche gezant te Rome
zal benoemd worden. De benoeming
zou plaatst hebben kort na de behan
deling door den Volkenbondsraad van
het vraagstuk der erkenning van de
verovering van Abessinie.
De geloofsbrieven van de Fransche
gezant zouden de vermelding «Koning
van Italië, Keizer van Ethiopië» dra
gen. Naar het voorbeeld van andere
landen zou dit slechts een erkenning
in feite zijn. De erkenning in
rechte zou eerst geschieden, nadat
het vraagstuk te Geneve is opgehelderd
Nader wordt uit Parijs gemeld dat
M. Blondel, zaakgelastigde van Frank
rijk te Rome, bij graaf Ciano, Itali
aansch minister van Buitenlandsche Za
ken, in naam der Fransche regeering
stappen heeft gedaan met het oog op
het openen tot onderhandelingen.
De Punten der Fransch-Italiaansche
Onderhandelingen.
De vraagstukken, welke zouden te
berde worden gebracht tijdens de
Fransch-Italiaansche onderhandelingen
zijn de volgende
1. Tanger herbevestiging dat het
recht van Italië gelijkaardig is aan dit
van Frankrijk en Engeland voor wat
betreft de internationale zone
2. Tunis bevestiging der overeen
komst van 1896, die de Italiaansche
belangen beschermt
3. Betrekkingen van goed nabuur
schap tusschen Libye en Tunis
4. Bepaling der grens tusschen het
fransch Somaliland en Abessinie
5. Herziening der regeling van 1936
betreffende den spoorweg van Djiboe-
ti naar Addis-Abeba. (Volgens deze re
geling bekwam Italië 2500 aandeelen
op de 34.000).
6. Samenwerking in het Libysch hin
terland
7. Behartiging der belangen van de
Italiaansche uitwijkelingen naar Frank
rijk
8. Beteugeling der anti-fascistische
bedrijvigheid der Italiaansche politie
ke bannelingen in Frankrijk
9. Wisseling van militaire inlichtin
gen betreffende de versterkingen van
beide landen in de Middelandsche zee;
1 0. Ontwikkeling der handelsbetrek
kingen tusschen de gebieden van het
vasteland en de koloniale streken in
Afrika
I 1Regeling van het moeilijk en in
gewikkeld vlootvraagstuk.
Het accoord dat eens tusschen Italië
en Frankrijk tot stand zou komen, be
oogt het erkennen der levenswaarden
welke aan Italië en Frankrijk, evenals
aan Italië en Engeland toekomen.
Al is de smokkelaar nog zoo slim,
vroeg of laat valt hij toch in handen
der douane. Dat is ook maar goed.
want dit ongewenschte volkje brengt
den eeflijken koopman heel wat
schade toe. Jammer genoeg is dit
toezicht ons van geen nut tegen de
vele vervalschingen van bekende
geneesmiddelen. En dit is nog een
smokkelhandel met veel erger gevol
gen. aangezien hier de gezondheid
op het spel staat. Wanneer U dan
ook hebt kou gevat of hoofdpijn U
kwelt, moet U de echte Aspirine
tabletten verlangen. En weet U
waaraan men ze zoo gemakkelijk
herkent Aan het Bayer kruis op
iedere tablet en verpakking.
Deze rubriek it bestemd tot het opnemen der argumenten welke wij aan verschillende
bevoegdheden vragen uit te leggen aan de lezers van de Gazet van Poperinghe ten
titel van documentatie.
Deze artikels verplichten geenszins de gedragslijn van het blad en wij weerhouden ons
het recht deze desnoods in onze kolommen te kritikeeren.
De Korrespondenten van Ideëen en Documenten worden vriendelijk verzocht hun
bijdragen in te dienen bij den Heer Hilaire LAHAYE.
André ROMMEL over
Ieder sovjet wordt geleerd dat een op
stand in Engeland zal ontstaan (Citrine),
en dat daaruit de strijd tusschen de kapita
listische landen en de Sovjet-Unie onvermij
delijk is, dat het kommunisme zal zegevieren
valt buiten twijfel.
Maar waarom wenschen de sovjets zoo
dat de kameraden uit Engeland in opstand
komen, waarom beloven ze een grooter heil
dan zij zelf in Rusland kunnen genieten
Of zijn zij er zelfs reeds van overtuigd
dat de toestanden bij hen toch niet zoo be
nijdenswaardig zijn
Ik twijfel er erg aan dat hun wensch in
Engeland in vervulling zal gaan, omdat de
Engelsche werklieden eerder voorstanders
zijn van den vrede en dat ze evenmin inzien
hoe het kommunisme hun hulp kan bieden.
Of meenen de Sovjets door het innemen van
die burcht in het Westen, een middel ge
vonden te hebben om de proletariers-dikta-
tuur over Europa te vestigen
In Amerika zal Staline het wellicht zoo
gauw niet wagen de werklieden tot den op
stand aan te moedigen. Lazen we onlangs
niet hoe M. Green, voorzitter van de Ameri-
kaansche syndikaten, de American Federa
tion of Labour (Citrine) dreigde de %inter-
nationale werklieden federatie te verlaten
wanneer de sovjet-syndikaten daarin zouden
opgenomen worden. Dit is wellicht meer dan
een kaakslag door de werklieden zelf aan
de Sovjet-Unie toegebracht.
Wanneer de Komitern de anti-imperialis
tische bewegingen in Azie en Noord-Afrika
tracht te benuttigen en aanwakkert, dan i9
het niet zooals Zinoviev zegt niet om onze
begripsleer bij U te doen doordringen noch
om U onze socialistische opvattingen te doen
deelen, maar omdat Rusland 800 millioen
Aziaten noodig heeft om het kapitalisme
en het imperialisme uit te roeien
Nemen we echter die woorden van Zino
viev niet te tragisch op en denken We maar
eenvoudig dat zijn bedoeling ook was, naast
de strijd in het westen de leer in het Oosten
en in Afrika te verspreiden.
Ten andere wat werd door de Komitern
aangaande Egypte beslist het Engelsche
imperialisme met zijn troepen, zijn vloot en
zijn luchtleger moeten uit Egypte en den
Soudan verwijderd worden. Nadien zullen we
met onze gewone bolchevistische middelen
de kwestie van de bourgeoisie regelen
Ook de neger wordt niet verwaarloosd,
de zwarte uit Amerika zoowel als die uit
Afrika kunnen de Sovjets nuttig zijn. Sinds
1934 worden te Leningrad lessen gegeven
in Afrikaansche talen en zelfs werd een kom-
missariaat opgericht die zich moet bezig hou
den met de Fransche, Italiaansche en Bel
gische Kolonies (J.J. Rollan).
Ziedaar de vredespolitiek van de Sovjet-
Unie tegenover het buitenland. Daaruit wil
len we echter niet besluiten dat Rusland van
elke gelegenheid gebruik zal maken om de
bestaande «bourgeois» orde in de andere lan
den omver te werpen, want niemand stelt
een oorlog of een burgeroorlog als doel,
Staline wellicht evenmin, doch hij kan die
gebruiken als middelen.
Zoolang echter de toestanden niet zeker
zijn, zal hij zijn toevlucht tot den oorlog
niet nemen. Maar het staat vast, wanneer
het gunstige oogenblik zal gekomen zijn, dat
hij den oorlog tegen de volgens hem kapi
talistische landen zal kunnen winnen, en dat
nij daarin de gelegenheid zal zien zijn dorst
naar macht aan de wereld op te leggen, dan
twijfel ik er geen oogenblik aan dat Staline
of zijn opvolger aan de wereld den oorlog
:al verklaren.
Ik meen U te hebben gezegd dat ik geen
vrede noemen kan wanneer het grootste
gedeelte van het volk door de minderheid
.vordt onderdrukt en waar klassenstrijd He
viger is dan ooit.
In de paragraaf Welvaart hebt U reeds
opgemaakt w-elk verschil tusschen de klassen
in Rusland bestaat, doch mijn bedoeling nu
is dat verschil beter te doen uitschijnen.
In het jaar 1917 was er waarlijk hoop het
klassenverschil te liquideeren, de nieuwe re
geering had allen eigendom onteigend en be
gon de uitdeeling van gronden, proletarische
vereenigingen werden opgericht en de lagere
klassen werden uit hun armoede geholpen.
Ze hebben het vroegere klassenverschil af
geschaft om er een nieuwe op te bouwen.
Niemand zal durven beweren dat tusschen
den stand van de bureaucratie, der stakho-
novisten, der officieren van het leger en die
van den arbeider geen verschil bestaat.
Waarin ligt nu het groote standenverschil?
De leidende klas heeft een veel grooter
inkomen, dat zonder veel moeite tot de 2500
roebel in de maand beloopt, geniet daaren
boven alle voordeelen voor hen de schouw
spelen, villegiatuur, hospitalen, rustoorden,
sanatoria, clubs en andere inrichtingen zal
het U dan nog verwonderen als Trotsky
schrijft dat de bureaucratie (15 van de
bevolking) evenveel geniet als de overige
85 f c U kent den toestand van de werklie
den, de ongehoorde luxe en wellust van de
bureaucratie, kunt U dan nog aannemen dat
geen klassenverschil meer bestaat in de
L nie Wellicht bestaan de klassen niet zoo
talrijk als bij ons, omdat de laagste trap
en de hoogste een geleidelijke" opgang ver
toont terwijl in de Unie alleen twee klassen
bestaan, de klas van een almachtige sovjet
bureaucratie, die leeft van het werk en de
armoede van 85 Cf Russen.
1 Het russische volk was onder den tsar
eveneens gewoon aan dit klassenverschil,
evenals onder het oude regiem zou het volk
zich misschien met evenveel goeden wil aan
het nieuwe regiem onderworpen, ware het
niet dat hun leiders zich als de grootste ty-
rannen hebben ontpopt en onder den schijn
van een diktatuur van het proletariaat op de
meest onmenschelijke manier dat proletari
aat in hun voordeel uitzuigen.
Om U een gedacht te geven van die al
macht van de sovjet-leiders nemen we de
lsvesta van 27-6-37 waarin we lezen dat
Kadio Novgorod op last van den voorzitter
van dat distrikt meldde dat op zekeren dag
Konkrine (de voorzitter) orders had gege
ven aan de directie van een kinema de voor
stelling niet aan te vatten zoolang hij niet
aanwezig was. Meer dan 20 minuten na het
gestelde uur kwam kamarad Konkrine af,
de vertooning mocht beginnen, op het ge
stelde uur was zijn vrouw nog niet gereed.
Verder over denzelfden persoon in het
zelfde blad dat Konkrine onmiddellijk na
zijn benoeming tot voorzitter onwettig in het
bezit was gekomen van een villa In het
hotel waar hij voorloopig was afgestapt was
hij gewoon aan een badkuip en een radiator,
bij de verhuizing naar zijn nieuwe woonst
moest èn badkuip èn radiator mede. En zeg
gen dat dien persoon daar groot op gaat
In de Sovistkaia Justitsia nr 4, 193 7,
lezen we dat de voorzitter van de kolkhose
de landbouwers kan straffen tot 30 dagen
werken zonder loon wanneer ze volgens hem
geen voldoenden eerbied jegens zijn per
soontje betuigen.
Zult U nog beweren dat er geen twee
klassen bestaan in de Sovjet-Unie
Elk meeningsverschil of reactie (zelfs kom-
munistische) worden, als contra-revolution-
nair aanzien en als dusdanig verdrukt. Alwat
niet overeenstemt met de richtlijnen door Sta
line voorgeschreven, kan betiteld als anti-
revolutionnair, 't zij van uiterst links of uit-
terst rechts, koningsgezind, fascist, opstandig
kommunist, revoiutionnair-socialist, of een
voudig Trotskist, wanneer ze niet juist weten
waarom ze vervolgen.
Zoo zijn de straffen voor andersdenkenden
ook veel strenger dan voor beroepsmisdadi
gers, of voor diegenen die zich aan ontucht
begeven.
De leden van G.P.U. (100.000) vormen
een soort zuiveringsleger dat zonder eenig
vonnis tot 5 jaar dwangarbeid of verbanning
kan straffen het spreekt vanzelf dat die
straf steeds kan vernieuwd worden.
De G.P.U. telt oneindig veel vertakkingen,
overal, van de werkhuizen tot de kazernen
waar de bevolking is ondergebracht, hebben
ze hun verklikkers.
Een bijzondere belooning wordt toegekend
aan diegene die om het even wie aan de
G.P.U. komt overdragen.
Zoo verwondert het niemand, na s avonds
nog aangenaam met zijn gebuur een gesprek
te hebben gevoerd, dien 's morgens niet
meer terug te zien, hij is verdwenen, een
ieder weet hem nooit meer te zien.
Van diens vrouw kunt U vernemen dat de
G.P.U. is afgestapt en hem meegenomen
heeft. Later zult U misschien nog vernemen
dat hij naar Siberie is vertrokken.
De afzonderlijke aanslagen zijn veel tal
rijker dan we denken, alleen wanneer het om
vooraanstaande personen gaat, zooals Kirov,
Zinoviev en andere, krijgen we daarvan be
richt. Maar de leiders treffen zoo zorgvuldi
ge voorzorgmaatregelen om hun leven en
stand te bewaren, te verbeteren dat ze zelfs
de verdrukte en vervolgde bevolking wan
trouwen.
Wat heeft Staline gedaan met Kamenev,
Radek, Tomsky, Zinoviev, Rykov, Bouckha-
rine, Sokolnikov, Piatakov, allen medewer
kers van Lenine, die met Lenine innig ge
loofden in de heropstanding van de demo
cratie.
Staline was echter een bureaucraat, een
politieker van tweeden rang, met list is hij
er toegekomen allen uit den weg te maken
en thans zijn heiligen wil aan de gansche
Unie op te dringen. Van alle medewerkers
van Lenine is alleen Trotsky in leven, die
zit verbannen in het buitenland, steeds ver
volgd door de G.P.U., niemand zou het ver
wonderen moest eerstdaags gemeld worden
dat hij werd vermoord In Februari 1938
meldden de bladen den dood van Sedov(zoon
van Trotsky) te Parijs en een onderzoek
werd ingesteld ook den broeder van Trots
ky werd einde Februari te Moskou aange
houden.
Volgens Trotsky (les crimes de Staline)
ligt de oorzaak van gansch het mbordspek-
takel in den moord op Kirov. Een echt the
aterstuk was opgebouwd, men had alleen te
vroeg het doek opgetrokken en zoo moesten
met andere schermen andere tooneelen
worden klaargespeeld. Met den moord op
Kirov zou Staline een massauitroeiing kun
nen verrechtvaardigen, zijn naaste tegenstan
ders moesten erin betrokken worden, doch
vóór alles klaar was, vermoordde Nikolaiev,
Kirov. Kirov was nochtans geen vooraan
staand persoon om zooveel gewag over hem
te maken, ook was Nikolaiev alleen de hand
die slaan moest.
Doch beschouwen we van naderbij het
geval Kirov, daargelaten Nikolaiev, den
moordenaar.
Deze moord gaf eerst aanleiding tot het
lusiljeeren van 104 «witten». Kort daarop
werden 14 anderen terechtgesteld omdat ze
min of meer bevriend waren met Nikolaiev,
toen nog den vermoecfelijken dader.
(Wordt voortgezet).