Jammer voor Vrede en Verzoening
Na Twintig Jaren
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
DUPONT GEBROEDERS
DWALINGEN VAN 1918
- J
BIJ REX
PROEFT CASTAR BIER
SCHEIKUNDE IN
DE PRAKTIJK
18 JAAR. NUMMER 47.
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN
ZONDAG 20 NOVEMBER 1938.
VAN
PERIHCHE
ABONNEMENTEN
1 Jaar, per post
16
fr.
Congo
25
fr.
Frankrijk
25
fr.
Amerika
30
fr.
-Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij eik schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk voor
zijne bijdragen. Handschriften worden in
geen geval teruggegeven. Bijdragen in te
zenden tegen den Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze artikels worden niet opgenomen.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
HET ZUIVERINGSPROCES IN DUITSCHLAND.
«Overdrijving schaadt altijd». Deze
aloude wijsheid vindt andermaal haar
bevestiging in de reacties, die over heel
de wereld de jongste strafmaatregelen
van de Duitsche regeering tegen de
Joden opwekken.
Het lijdt geen twijfel, of in den
jongsten tijd begon het anti-semietisme
zich, van Duitschland uit over heel de
wereld als een olievlek te verbreiden.
Italië was reeds denzelfden weg als het
Reich met de uitvaardiging van
speciale Jodenwetten opgegaan en wie
zal zeggen dat zelfs democratische lan
den als Frankrijk en ...het onze van
deze antisemietische bevlieging vrij wa
ren gebleven
Vanzelf moest de vijandigheid te
genover de Joden hier toenemen in de
mate dat hun aantal door de ingewe
ken vluchtelingen uit Duitschland en
het voormalige Oostenrijk hier toenam
en zij ons méér tot overlast en schade
gingen strekken.
Als het de Duitsche machthebbers
erom te doen is, heel de ...arische
menschheid ervan te overtuigen, dat
de joden een ontbindend element in
haar samenlevingen, een voortdurend
gevaar zijn en dat is ook voor een
groot deel het doel van hun antise
mietische bedrijvigheid dan moeten
zij thans toch vaststellen, dat de uit
werking van hun jongste wraakneming
over den moord door den Poolschen
Jood op den gezantschapssecretaris te
Parijs, volkomen andersom is.
De golf van antisemietisme door hen
over de wereld gestuwd, is thans tot
een golf van verontwaardiging tegen
hen gekeerd.
De meest fanatieke antisemieten, als
een Julius Streicher, hooren we nu al
wel zeggen, dat zulks niets anders be
wijst dan over welke formidabele in-
vloed en macht de Joden nog op de
pers en de publieke opinie in het bui
tenland beschikken, maar... om dat
werkelijk nog te gelooven, zullen de
allerlaatsten wel... zijzelven zijn
Ze zouden wel volkomen van hun
zinnen moeten wezen, mochten zij het
willen probeeren, om hun publiek wijs
te maken, dat iemand als Hoover, bij
voorbeeld, de ex-president der Ver-
eenigde Staten, zich door de Joden de
verklaring heeft laten dicteeren, dat zij
thans de elementen aan 't verzame
len zijn van de veroordeeling welke de
heele menschheid in de komende eeu
wen tegen hen uitspreken zal en dat
de huidige president Roosevelt aan de
bevelen van een almachtige Joderij
gehoorzaamd heeft, wanneer hij hen
bedreigde met een représaille in den
vorm van een algemeene afzetting van
alle Duitschers die in de Vereenigde
Staten een openbare betrekking beklee-
den en dezer vervanging dan door uit
Duitschland verdreven Israëlieten.
Het meest jammer in heel deze his
torie is, dat de oplossing van 't vraag
stuk van den georganiseerden vrede,
die door het accoord van Munchen,
zóó nabij gebracht scheen, er weer
Zoozeer door wordt achteruitgescho-
ven.
Dat de staatslieden in Frankrjik en
Engeland, die hun eerlijkst^ krachten
aanwenden willen om tot een ware ver
zoening met het Duitsche rijk te ko
men, aldus de menschheid van den on
draaglijk geworden bewapeningslast te
bevrijden en, door een normaliseering
Van de internationale economische be
trekkingen, weer leven in de zaken en
vruchtbare broodwinning overal en
voor iedereen te brengen, er zoozeer
door wordt gedwarsboomd.
Want wie zich innerlijk om dezen
nieuwen loop der gebeurtenissen ver
heugen kunnen, dat zijn toch maar al
leen zij, in- als buiten Duitschland
welke nog steeds de wereld ver
Woest wenschen te zien door wat in
hun bedoeling dan een finale afreke
ning tusschen het fascisme en de de
mocratie zou moeten wezen.
In deze orde van gedachten is een
der interessantste uitlatingen in de En-
?elsche pers wel deze van de News
Chronicle dat dit woeste pogrom
onvermijdelijk een groot uitwerksel
moet maken op de politiek van Enge
land, vermits de Britsche politiek be-
Paald wordt door de Britsche openbare
meening en dat deze openbare meening
EEN VERKEERDE UITWERKING.
die uitbarsting van nazi-woede be
schouwt met walg en misprijzen
Wat, in dit gematigd Engelsch blad,
wel niets anders zal willen zeggen, dan
dat Chamberlains kansen om in zijn
toenadering tot Duitschland door zijn
eigen volk, gevolgd te worden, thans
wel zeer erg verminderd zullen zijn.
En dat zal ook Daladier wel moeten
vreezen, indien hij er ook nog aan den
ken mocht om binnen kort den te Mun
chen gesponnen draad weer op te vat
ten.
En daarom kan men de jongste ge
beurtenissen in Duitschland wel het
meest betreuren zonder het verwijt van
Duitsche zijde-zelve op te moeten loo-
pen, dat men zich met de binnenland-
sche aangelegenheden van het Rijk be
moeit of het stelselmatig voor de Jo
den opneemt tegen Hitier. Goering en
Goebbels.
Zouden deze heerschers zóó oprecht
naar een toestand van solieden vrede
op de wereld streven als ze steeds be
weren, dan zullen zij, met het oog op
de reacties die hun laatste maatregelen
tegen hun eigen Israelietische landge-
nooten over heel de wereld verwek
ken, toch moeilijk kunnen zeggen, dat
ze er aan dezen vrede een bijzonderen
dienst door hebben bewezen.
Want wat werd door henzelven in
den jongsten tijd met steeds méér na
druk als een der bijzonderste vredes
voorwaarden gesteld
De teruggave hunner gewezen kolo
nies. En welk een bedenkelijk argu
ment doen zij thans, door deze gena-
delooze toepassing van hun rassenleer,
den tegenstanders van deze teruggave
aan de hand
Door het algemeen Handelsblad
van Amsterdam wordt het gesteld in
den vorm van de vraag wat er ge
beuren zou, indien men koloniale vol
ken aan de hoede van Duitschland toe
vertrouwde
Vreezen de Duitsche machthebbers
niet, dat het antwoord op deze vraag
werd ze op een conferentie tot re
geling van het koloniale vraagstuk ge
steld luiden zou
Vermits de Duitschers zichzelven be
schouwen als uebermenschen en
zelfs hun eigen Joodsche, maar toch
blanke landgenooten, als minderwaar
digen, spreekt het vanzelf dat zij in
volle gewetensrust en logisch met hun
beginselen, in de hun teruggeschonken
kolonies een regiem zouden invoeren,
dat de inboorlingen achteruit zou drij
ven tot een toestand die niet zooveel
verschillen zou van de slavernij.
...Terwijl alle andere kolonizeeren-
de volken er zich op toeleggen om de
inlandsche bevolkingen tot op hun ei
gen peil van intelligencie en beschaving
op te heffen en alle loopbanen voor
hen open te stellen. Hoeveel zwarte
priesters hebben wij, Belgen, zelfs al
in onzen Congo niet
Er zal wel moeilijk een grooter be
zwaar tegen de teruggave van hun ko
lonies aan de Duitschers gevonden
kunnen worden dan in de zoo gerech
tigde vrees, dat de strikte toepassing
van hun rassenleer er leiden zal tot een
terugkeer tot de allereerste vormen van
zoogenaamde kolonizatie door de
Spanjaarden en Portugeezen, voor wie
de inlandsche bevolkingen eenvoudig
tweevoetige lastdieren en een handels
artikel waren.
Indien ze er van eerstaf niet aan ge
dacht zouden hebben, dan zullen de
Duitsche machthebbers thans al over
tuigd moeten zijn, dat zij het, door
hun anti-Joodsche maatregelen, diege
nen in het buitenland, welke slechts
matig met de Israëlieten sympathisee-
ren, en die, terwille van de verzoening
en den vrede, wel over een teruggave
van het vroegere Duitsche koloniale
bezit te spreken zouden zijn, thans
weer wel zéér moeilijk maken.
En dat is, onder al de opwinding van
deze dagen, wel het diepst bejamme
renswaardig.
R.
WAS EEN TE VROEGE
WAPENSTILSTAND, OORZAAK
DER HUIDIGE HEROPLEVING
VAN DE
DUITSCHE LEGERMACHT
Het plan van den Franschen Legerstaf
werd niet nagekomen.
Een hoogere officier van het Frar»-
sche leger heeft, onder deknaam, in
verband met de 20e herdenking van
den Wapenstilstand, belangrijke be
schouwingen gewijd aan het vredes
vraagstuk in Europa. Zooals andere
hoogere officieren van den Franschen
legerstaf is deze officier er van over
tuigd dat Duitschland zijn militaire
macht niet had kunnen weervinden en
de overwinnaars had kunnen bedrei
gen twintig jaar na de nederlaag, zoo
Foch den vrede niet had verhaast.
Het plan van den Franschen Alge-
meenen Legerstaf aan den vooravond
van den Wapenstilstand, bestond in
Duitschland te verplichten een groote
hoeveelheid goederen, gebieden, wa
pens en oorlogsmateriaal af te staan.
De troepen der Verbondenen hadden
zich naar Berlijn moeten begeven
Buiten de volledige overgave van de
vloot, moest Duitschland in 1918 ge
dwongen zijn geweest tot de overgave
van het veldleger. In plaats dat de
Franschen en Verbondenen zich be
perkten hun troepen te zenden tot aan
den Rijn, hadden deze troepen zich
moeten toonen te Berlijn, Munchen,
Dresden en tot aan de Oderlinie. De
officieren en soldaten van het Duitsche
leger had men afzonderlijk en ontwa
pend moeten naar huis sturen. Het
handhaven der orde in het verslagen
keizerrijk had men moeten toevertrou
wen aan de krijgsgevangenen, gesteuncj
door de Verbondenen.
Het vraagstuk der schadevergoeding.
Op het oogenblik zelf had men
Duitschland moeten dwingen de scha
de, welke Belgie en Frankrijk onder
gaan hadden, onmiddellijk te herstellen
De hoofden der Legers van de Ver
bondenen hadden beter moeten inge
licht zijn over den stoffelijken en ze
delijken toestand van Duitschland,
evenals over de mogelijkheden van
den weerstand van 't Duitsche leger.
Het Duitsche leger was nog
zeer sterk in 1918.
Foch wist over deze zaken niets be
paald, meent deze hoogere officier. Pé-
tain sprak van een veldtocht voor te
bereiden in 1919, welke beslissend zou
zijn. Zoo zekere eenheden van het
Duitsche front in werkelijkheid uiting
gaven van verzet, tegen de tucht en
van vermoeidheid, de meerderheid
bood in November 1918 nog krachtig
weerstand.
Grof geschut en luchtvaart legden
meer dan ooit een buitengewone be
drijvigheid aan den dag.
Foch verijdelde het Fransche
November-offensief
De onwetendheid deed maarschalk
Foch, generalissime van de Verbonde
nen, toegeven en was oorzaak dat hij
zijn vijand niet heeft gedwongen tot
het uiterste, tot een ware wanhoop.
Op 1 4 November moest generaal de
Castelnau, bevelhebber van 't Fran
sche Oostelijk leger, een offensief ont
keten in Lotaringen. Ludendorf voor
zag dat dit offensief de volledige ont
binding van zijn front ten gevolge heb
ben zou. Daarom stelde hij alles in het
werk, wat in zijn macht was, om de
bepalingen van den Wapenstilstand te
doen handhaven. Tusschen den Wa
penstilstand en het ontworpen Fran
sche aanvalsplan, aarzelde Foch niet
en verkoos den Wapenstilstand, omdat
hij, anderzijds, ten minste voorloopig
een einde wilde stellen aan het bloed
vergieten.
Een groote missing.
Het is echter opvallend, aldus de
hoogere Fransche officier, hoe mar-
schaalk Foch, in de laatste jaren van
zijn leven, onophoudelijk terugkwam
op zijn toestemming tot den Wapen
stilstand, zoozeer vond hij behoefte
zijn gemoed te luchten, aan hen, die
steeds in grooter getale, hem zijn mis
sing lieten inzien zijn overwinning niet
LEEST EN VERSPREIDT DE tot uiterste te hebben doorgedre-
GAZET VAN POPERINGHE vef Ik zie Ue™ 0^erifens in z'in
kabinet van de Boulevard des inva-
lides recht vóór een groote mui
Weer werd op Elfden November het einde van den gruwelijken wereld
oorlog met de gebruikelijke plechtigheden herdacht. Over gansch het land
trokken stoeten door bevlagde straten, muzieken speelden militaire marchen
of vaderlandsche liederen, en kransen met de laatste herfstbloemen werden
aan de monumenten neergelegd. Dit alles als zopvele blijken van erkentelijk
heid en vereering voor de helden welke hun jong lichaam in de loopgrachten
ten offer gaven.
Het is dan ook iets schoons dat telken jare de wapenstilstandsdag in alle
belangrijke plaatsen van het land gevierd wordt. Door deze rechtmatige
hulde aan de vele tienduizenden die voor or.ze vrijheid een roemrijke dood
zijn ingegaan, groeit deze dag tot een onverwoestbare band tusschen de le
venden en de dooden. Vóór de gedenkteekenen der gesneuvelden en in^het
vlammend licht der fakkels door verweerde oudstrijdershanden gedragen,
wordt het volk weer één. De partijtwisten houden een oogenblik op te be
staan, en er wordt slechts aandacht geschonken aan het onbetaalbaar offer
van hen die gevallen zijn in den uitmoordenden strijd van vier lange jaren.
Onuitwischbare herinneringen blijven aan Elfden November verbonden.
Het vernielend vuur hield over alle frontlijnen op, en voor het eerst sinds
ongetelde dagen kwam de herademing, na zooveel heldhaftigen en doodtrot-
seerenden strijd. En onder wijd galmend klaroengeschal, waaide met volle
zekerheid toen, de overwinningsvlag voor de verbondenen.
Welke jubel overstroomde ons bevrijde land De trouwe wacht in het
bloed en het slijk van den Yzer onder het commando van Koning Albert
was niet vruchteloos geweest. De duurbevochten zege beteekende meteen
voor België opnieuw hare Vrijheid en Afhankelijkheid.
Sindsdien zijn twintig jaren voorbijgegaan. De jammerklachten die na
den echo van klokkengelui en vreugdetonen lang bleven natrillen uit plat
geschoten haarden en uit verwoeste steden en dorpen, zijn uitgestorven.
Schooner dan ooit zijn alle Belgische gouwen weer uit het puin verrezen.
Zou het dan niet menschenonwaardig geweest zijn, indien door de schuld
van geweldenaars of jacheraars een nieuwe en nog afgrijselijker wereldoorlog
uitgebroken ware. Hoe gelukkig dat nog ter elfder ure een reddende over
eenkomst werd gevonden, en dat in plaats van brutale kracht het verstand
nog heeft kunnen spreken.
Het leven der volkeren is buiten een oorlog dikwijls al tragisch genoeg.
In de landen heerscht er zooveel haat en zooveel onbegrijpen, dat men
bij oogenblikken zijn hart van afgrijnzen moet vasthouden, bij het zien van
zulke hemeltergende onrechtvaardigheden.
Twintig jaar na achttien ...zaaien vliegmachines nog, zelfs onmensche-
lijker, dood en vernieling, schuifelen de kogels en donderen de kanonnen,
en dit terwijl op het vaderland en in overzeesche gewesten de wapenstilstand
werd herdacht.
Na twintig jaar is het aanschijn van de wereld als het ware veranderd.
De overwonnenen van toen dreigen nu de overwinnaars te worden, en dit
met alle gevaren voor onze onafhankelijkheid en de onaantastbaarheid van
onze kolonie.
Gewis, de oppositie in ons land bestaat zij ook uit communisten en rexis-
ten en fronters, heeft redenen te over om eens ernstig aan een gewetensonder
zoek te doen. Sommige katholieken en vooral socialisten kunnen hun houding
herzien en de noodige conclusies trekken. Boven de belangen van de partij,
gebieden deze van het land.
En hier gaan de liberalen voorop.
D. B. V.
kaart, welke het tooneel der opera
ties voorstelde.
Hij verzette zich tegen het plan een
aanval op Metz en het Saargebied te j
ontketenen in plaats van de streken te
bezetten, welke het aftrekkende Duit
sche leger vrij liet, een aanval, welke
roemrijker en van grooter strategisch
belang zou geweest zijn dan de aanval
op Sedan.
Volgens marschaalk Foch had deze
aanval slechts ten gevolge gehad dat
de linkervleugel van het Duitsche le
ger zou teruggedreven worden over
enkele kilometer, wat geenszins den af-
DE GEMEENTEVERKIEZINGEN
TE HEYST-AAN-ZEE.
Een Herziening geeft een
Katholieke meerderheid.
Naar aanleiding van de klachten, in
gediend door de katholieken en socia
listen, in verband met de jongste ge
meenteverkiezingen te Hevst-aan-Zee,
die in het voordeel van de liberalen
eindigden met 6 zetels tegen 5, werd
een onderzoek door de Bestendige De
putatie ingesteld en overgegaan tot de
herziening der betwiste stembrieven.
Het onderzoek leidde tot de vernie-
tocht hinderen of afsnijden zou der tiging van een stembrief van de libe-
Duitsche troepen in Belgie. Aldus liet
marschaalk Foch de nutteloosheid uit
schijnen van het mogelijk offensief van
generaal de Castelnau om zijn vroegere
genomen beslissing nl. het staken der i
vijandelijkheden te staven.
Deze overhaaste Wapenstilstand
was oorzaak van een spoedige herop
leving der militaire macht van het
overwonnen Duitschland besluit de
Fransche hoogere 'officier.
ralen, waardoor de koncentratielijst de
meerderheid zou bekomen met een
verschil van 5 I 1 van één stem.
Een Hooger Beroep,
Ten gevolge de beslissing van de
Bestendige Deputatie van Brugge, en
waarbij een liberale stem te Heyst-aan-
Zee werd nietig verklaard, zoodat de
meerderheid van 5 I 1 van één stem
van de liberalen op de concentratie
oversloeg, werd Maandag een afvaar
■c-diging bestaande uit de heeren Debra,
*A»
•4-*
«Ai -
«o»«oj«c»«o?«c?v Vt.' w jV3ftg?Vr?
TOURING CLUB VAN BELGIE.
Op Zate. dig 17 December e k. wordt,
door de zorgen van den Touring Club van
Belgie, eene EERSTE VOORDRACHT gege
ven in de bovenzaal van het Gasthof «Hotel
du Pavilion bij Mr. Maurice Deman, om
8 uur "s avonds door den
HEER ALFONS WAUTERS, Advokaat
Eere-Rechter, Voorzitter der Rechtbank van
Eersten Aanleg te Leopoldstad
handelende over
EEN EN ANDER OVER KONGO
Ingang kosteloos voor de T.C.B.-isten. De
niet-leden op uitnoodiging.
Namens den T.C B.. G. Carpier.
De Terugkeer van h. Degrelle
Naar in de rexistische kringen verteld
wordt, zou de heer Degrelle, die aan
de Azurenkust verblijft, om zijn ge
schokte gezondheid te herstellen, tegen
het einde van deze maand reeds te
rugkomen, en zijn bezigheden hervat
ten.
De vraag is echter, of de fuhrer van
rex weer zijn oude plaats zal innemen,
dan wel of het huidige directorium,
aan het hoofd waarvan de heeren Paul
de Mont, Wyns en Pierre Daye staan,
naast hem zal blijven bestaan.
Bij vele rexisten, uit de Waalsche
provincies vooral, heeft de onverwach
te herleving van de katholieke partij,
na de vreeselijke nederlaag, die zij in
1936 heeft geleden, heel wat ontgoo
cheling gebracht. Vele van de plaat
selijke leiders hebben de rexistische
afdeelingen ontbonden, en het spreekt
van zelf, dat de katholieken er als de
kippen bij waren om de verloren
schaapjes weer binnen te halen.
In het orgaan van de rexisten zelf
wordt echter, tot nu toe, over den te
rugkeer van h. Léon Degrelle met geen
woord gerept.
Oud-Kolonel Vigneron, Rexistisch
Senator, veroordeeld tot Drie maand
Gevangenistraf, met een
uitstel van 5 jaar.
De 22e Strafkamer van de Boetstraf
felijke Rechtbank van Brussel heeft uil-
spraak gedaan in de vervolgingen inge
spannen tegen de oud-kolonel van de
gendarmerie Vigneron, rexistisch sena
tor, voor laster ten opzichte van drie
officieren van de rechterlijke politie.
De Rechtbank heeft den heer Vi
gneron veroordeeld tot drie maanden
gevangenisstraf en I 400 frank boete,
met een uitstel van 5 jaar.
D. R.
Dhauw en Goetinck die op de liberale
lijst te Heyst-aan-Zee verkozen werd-
den verklaard, in het ministerie van
Binnenlandsche Zaken door het kabi-
netshoofd van minister Merlot ontvan
gen. Zij vroegen herziening van de be
twiste stembrieven of een volledige
hertelling.
Ook de socialistische eerste candi-
daat, die twee stemmen te kort kwam
om verkozen te worden, zou op een
hertelling van de stemmen aansturen.
De liberale afvaardiging heeft an
derzijds een beroep op den Koning ge
daan tegen de beslissing van de Be
stendige Deputatie van West-Vlaande-
ren inzake de afkeuring van bovenge-
melden stembrief.
Het zijn de chemisten die ons het
hedendaagsche leven zoo gemakkelijk
maken.
Altijd nieuwe methodes, nieuwere
middelen om iets gedaan te krijgen,
hetzij het maken van papier, van glas,
van geweefsels, enz.
Het werk van den scheikundige
bracht ons het kunstmatig rubber, syn-
thetische verfstoffen, het bakelite, an
dere plastiek, het samenstellen van erg
ontplofbare stoffen. In de laatste eeuw
en bijzonderlijk in de laatste 25 jaren
heeft de scheikunde reusachtige voor
sprong gemaakt.
Van in de derde eeuw waren er
alchimisten die zochten om goud
te maken uit een minder edel metaal
Hetgeen tot onze dagen niet gevonden
is geweest.
Maar de alchimisten van vroeger
wezen den weg naar verdere navor-
schingen en studies.
Nemen we enkel maar wat in de
laatste jaren gebeurd is. Vroeger nam
het 26 dagen in beslag om een fijne
motorcar te schilderen en te polijsten,
omdat verf en vernis zoo traag droog
den. Nu is dat gedaan in een dag tijds
door het gebruik van een nieuw cel-
lulose-laquer.
De scheikundigen hebben dikwijls
nieuwe bronnen van grondstoffen ge
vonden, hetwelk ons losmaakte van
andere landen.
Chili was overtijd het eenige land
waar men iodine kon verkrijgen. We
trekken die nu uit de brijn van de olie
bronnen van Californie.
Chili was vroeger ook het bijzon
derste land voor sodium-nitraat, dat
noodig is voor meststof. Vooraleer het
synthetische produkt uitgevonden was,
betaalden de Vereenigde Staten alle
jare een vierde-biljoen aan Chili voor
haar nitraat.
Tot over eenige jaren kwam al den
campher hier gebruikt uit Japan. Die
verkrijgt men nu uit terpentijn.
Plastiek is nu zoo prachtig en be
wonderenswaardig gemaakt dat de stof
gebruikt wordt in het namaken van
ivoor, jade. amber en juweelen.
Uit corn-cobs maakt men wel 100
verschillende produkten.
Plastiek wordt gemaakt uit afge
roomde melk, aardappelbloem, enz
De chimisten zijn er zelfs in gelukt van
bloemen en planten te doen groeien
zonder aarde. Ze maken zeep zonder
vet. Ze maken lensen zonder glas.
Voor den eersten keer gingen we
