B
Overhearsching of Samenwerking
het eenige Europeesche Vraagstuk
Or Joz. Van
Walleghem
Burgemeester
van Poperinge
piiissoi! spreeti woomen van vrede
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
DUPONT GEBROEDERS
DE BEGROOTING VAN
LANDSVERDEDIGING
IN BELGIE.
Wat Rusland betreft, het groote
MILITAIR AKKOORD
DRINKT CASTAR BIER
JAPAN WEIGERT
w.
19 JAAR. NUMMER 21.
WEEKBLAD 25 ©•NTMMEN.
ZONDAG 21 MEI 1939.
VAK POPERIHGHE
ABONNEMENTEN
Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk 25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk voor
zijne bijdragen. Handschriften worden in
geen geval teruggegeven. Bijdragen in te
zenden tegen den Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze artikels worden niet opgenomen.
AANKONDIGINGEN
Per regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
ZOO VERKLAART MINISTER-PRESIDENT DALADIER IN EEN
GROOTE PARLEMENTAIRE REDE.
Vrijdag sprak Minister-president Da-
ladier voor het Parlement een korte re
de uit, die hij dan 's avonds wan
neer elkeen thuis was en kon luisteren
indien t hem beliefde, door de ra
dio, in een zestal talen, liet versprei
den.
En er is kans, dat, in de verschillen
de landen, zij, die deze korte rede heb
ben aanhoord, talrijker zullen geweest
zijn, dan zij, die de rede van Hitier...
tot Het laatst zullen hebben beluisterd.
De taal door Daladier gesproken,
was gematigd in toon, gematigd ook
wat den inhoud betreft, wat niet wil
beduiden, dat zij niet krachtig was.
We zouden er zelfs van meenen, dat
Hitler, in enkele korte zinnen, een
striemender rekwisitorium kon hooren
over zijn politieke handelwijze, dan al
wat hijzelf over een tegenstander ooit
zegde in een half uur tijds.
Na een korte inleiding, stelde de heer
Daladier vast, dat Frankrijk nu een
uitgestrekte werkplaats is, waar mil-
lioenen arbeiders, zonder ophouden en
zonder rust, helpen aan de verzekering
van 's Lands verdediging. Terloops
wees hij er op, dat, op het huidig oo-
genblik, in heel Frankrijk dertien sta
kers zijn
En elkeen kon hierbij dan even be
denken, wat het, pas een paar jaar ge
leden, was, toen het Volksfront er
hoogtij vierde en in alle departemen
ten, fabrieken en werkplaatsen waren
bezet.
Een enkel vraagstuk stelt zich voor
Europa, zegde de heer Daladier, dan
deze van de overheersching of deze
van de samenwerking.
De groote kwestie is inderdaad, of
we verder een periode gaan blijven
kennen, waarin de verdragen worden
verkracht en waarin1 naties verdwijnen
of in slavernij worden gebracht.
De liefde tot den vrede is, bij alle
volken van de wereld, bijzonder groot,
zij is zoo diep, dat men een beroep op
haar doet, om, in den tegenwoordigen
tijd, allerlei gewelddaden goed te plei
ten.
Maar de tijd is gekomen, dat bijzon
der die naties, die in deze liefde tot den
vrede zijn opgegroeid, de beslissing te
nemen hebben, dat zij eventueel zullen
strijden... tot beveiliging van den vre
de, dit is, tot verzet tegen de voortdu
rend aangewende methoden van ge
weld.
En zoo is Frankrijk, dat geen haat
kent, en dat alle naburige landen
weten het er niet aan denkt, om wie
ook aan te vallen, verplicht geweest,
een politiek in het leven te roepen,
waarbij het alle menschen en naties
groepeeren wil, ter verdediging van
den vrede.
De heer Daladier had het dan, over
de betrekkingen met Engeland en de
onderhandelingen van de laatste weken
Na het sluiten van een militair ver
drag tusschen Duitschland en Italië,
mocht het inderdaad wenschelijk schij
nen, dat, weer eens, een officieele stem
de absolute gemeenschap zou bevesti
gen van de politiek, die Engeland en
Frankrijk samen voeren.
De solidariteit tusschen Engeland en
frankrijk, zegde de Fransche minister
president, is inniger dan ooit. Zij blijft
de basis van de Fransche politiek en
wij zullen haar, noch door de intrige,
noch door walgelijke en leugenachtige
propaganda, laten verzwakken.
En hier bracht de heer Daladier dan
■een warme hulde aan het Engejsche
volk, dat, afbrekend met een eeu
wen oude traditie, zich vrijwillig
onderwerpt aan de tucht van den ver
plichtenden dienstplicht.
Achtereenvolgens, onderzocht dan
de heer Daladier de kwestie der ver
houdingen van Frankrijk met tal van
andere landen.
Hij legde uit, hoe Frankrijk en En
geland ertoe gekomen waren, éénzij
dige waarborgen te geven aan bepaal
de staten en in enkele woorden schet
ste hij dan, wat Roemenie, Griekenland
Polen, Turkije en Soviet-Rusland be
treft, de politieke evolutie der laatste
weken.
vraagstuk van het oogenblik zegde
de heer Daladier, dat Frankrijk de
deelname van Soviet-Rusland be
schouwt als bijzonder wenschelijk. Het
Fransch-Russisch pact, in 1935 geslo
ten, is nog steeds van kracht en be
wijst dat een der groote doeleinden
van de Fransche diplomatische actie
blijft, het zoeken en het behoud van
deze deelname, in volle gelijkheid en
wederkeerigheid.
Wanneer men deze rede heeft aan
hoord, dan staat men verbaasd, hoe,
in een lumineus heldere taal, de Fran
sche minister-president, zoovele vraag
stukken in zoo weinig woorden heeft
kunnen behandelen.
Maar zooals we zegden, sloot dit
krachtdadigheid niet uit en bij het ein
de van zijn rede, zegde hij dan ook
Wij willen den vrede in den eer
bied van alle rechten. Geweld en be
dreiging zouden Europa naar de cata-
stroof leiden, t' Accoord met alle sta
ten, die in eere willen leven, zijn we
vastbesloten ons ertegen te verzetten
En rechtstreeks tot de as-mogend-
heden zegde hij nog, dat eenigen ge
hoopt hebben, dat Frankrijk, dat on
overwinnelijk is, wanneer het eensge
zind is, zich zou kunnen laten ontzenu
wen, door beurtelings op elkaar vol
gende dreigementen en beloften van
vrede. Men wilde schijnbaar Frankrijk
door dezen nieuwsoortigen oorlog zon
der veldslagen, door dezen oorlog van
de onzekerheid, afmatten, maar onze
wil werd niet gebroken en zal niet toe
geven,
En voor de eerste maal sprak de
heer Daladier van de macht der Fran
sche wapenen, toen hij, onder het ap
plaus van de groote meerderheid der
Kamer, zijn slotzin zei
Indien men een aanslag op den
vrede waagt, zal men het gewicht van
onze wapens kennen. Indien, tusschen
den vrede en den oorlog in, men hoopt
ons te ontzenuwen, zullen we stand
houden al den tijd, die noodig mocht
blijken. Noch geweld, noch sluwheid
vermogen nog iets tegen Frankrijk
M.
HET DUITSCH-ITALIAANSCH
Beide landen zouden één blok
vormen in tijd van oorlog
Volgens een Parijzer blad, zou het
het militair gedeelte van het Duitsch-
Italiaansch akkoord door den Fuhrer
zelf zijn opgesteld en de volgende
bepalingen bevatten.
1In geval van een gewapend ge-
"schil in Europa moeten Rome en Ber
lijn dadelijk militaire raadplegingen
houden.
2. Italië en Duitschland zullen een
militair blok vormen. Dit beteekent
dus het bestaan van een Duitsch-Ital-
liaansch leger.
3. In geval van deelneming aan een
gewapend geschil-, gaan beide partijen
de verbintenis aan afzonderlijk wapen
stilstand, noch vrede te teekenen en
elkaar te raadplegen, in geval er voor
stellen in dezen zin worden ontvangen.
Het geheele verdrag omvat acht
punten, die gedurende tien jaar van
kracht zouden zijn.
Dit Blok is onoverwinbaar
In het Italiaansche blad Relazioni
Internationali wordt betoogd, dat het
Duitsch-Italiaar|sche blok onoverwin
baar is, dat het over 25 miljoen sol
daten beschikt en dat, anderzijds, het
verbond der as-mogendheden een vre-
deselement is.
En het blad schrijft verder De
Duitsche en Italiaansche volken willen
den vrede, doch zij zijn gewapend en
solidair onder hen tegen iederen aan
val. Te Versailles heeft men getracht
een onrechtvaardige overheersching
der Westersche mogendheden te ver
wezenlijken. Thans moet men plaats
maken voor Duitschland en Italië op
rechtvaardige basissen. Deze twee lan
den zijn elementen van de Europeesche
beschaving die men niet kan vervangen
noch verwijderen.
De uitrusting van het leger
In het verslag van den heer Munde-
leer over de Begrooting van Lands
verdediging wordt o.m. het volgende
gezegd over de uitrusting van het le
ger
Evenals de buitenlandsche militaire
attachés, die de verrichtingen, als
waarnemers volgden, hebben de leden
van de commissie tijdens de maneuvers
van Augustus j.l. den indruk opgedaan,
dat het Belgisch leger beschikt over
een machtige uitrusting, aanzienlijk
verschillend van die waarover, nog
slechts vóór enkele jaren, de eenheden
de beschikking hadden. Het zwaar ge
schut werd, inzonderheid, merkelijk
versterkt, alsook de veldartillerie. Dank
zij de motorisatie, zijn die wapens veel
beweeglijker geworden. Wat de infan
terie betreft, deze geeft den indruk
geschikt te zijn tot een aanzienlijk be
langrijker rol dan vroeger, dank zij,
inzonderheid, het kostbaar wapen be
staande in het kanon van 47, dat van
allereerste kwaliteit lijkt te zijn, zoowel
voor aanval als voor verdediging.
Sommige leden gaven als hun oor
deel te kennen dat de motorisatie dient
te worden uitgebreid tot de veldkeu
kens. Voorzeker, heeft de algemeene
provianddienst op goede wijze zijn
taak vervuld, doch het blijkt dat men
ongelijk had, het gebruik van paarden
in die diensten te behouden. Deze heb-
aen niet den vereischten spoed.
Een ander vraagstuk vergt insgelijks
een oplossing, namelijk de verlichting
van den last te dragen door het voet
volk. Doordat deze steeds toeneemt,
wordt de snelheid van de verplaatsin
gen belemmerd en voelt het voetvolk
zich spoedig uitgeput. Gelukkig, onder
zoekt men thans de mogelijkheid om
dien toestand te verhelpen.
De grensverdediging
In verband met de versterking van
de Oostgrens, stelde een lid van de
commissie de vraag wat er gedaan
werd voor de verdediging van de bur
gerlijke bevolking die zich in geval
van oorlog tusschen de twee fronten
zou bevinden.
De Minister heeft geantwoord dat
de maatregelen te nemen, wat betreft
de bevolking die vooraan de versterkte
posities woonachtig is (Verviers, bij
voorbeeld) thans ter studie liggen.
In antwoord op een andere bemer
king betreffende het afzien van het
bouwen van een ontworpen fort te
Sougné-Remouchamps, verklaarde de
Minister dat die bouw, zonder dat
daarvan werd afgezien, niet denzelfden
spoed vereischt en dezelfde noodza
kelijkheid als andere werken die moe
ten verwezenlijkt worden door middel
van de credieten der begrooting van
landsverdediging.
De taalwet
Betreffend de toepassing van de
taalwet in het leger, wordt in het veT-
slag gezegd, dat ofschoon deze her
vorming slechts voor 1942 werd voor
zien, zij reeds wordt toegepast op de
miliciens van de klas van 1939.
Het is echter niet altijd mogelijk de
miliciens in te deelen bij de plaatselijke
garnizoenen. De provincie Henegouw,
bijvoorbeeld, levert 6.180 miliciens,
terwijl er in de garnizoenen van deze
provincie slechts plaats is voor 3.900
miliciens.
Het personeel van het leger
Vergeleken bij 1936, geeft het aan-
tal officieren in het leger
aanleiding tot
de volgende tabel
1936
1939
Luitenant-generaals
26
25
Generaal-majoors
37
35
Kolonels
94
136
Luitenant-kolonels
144
143
Majoors
354
425
Kap.-Commandanten
140
69
Kapiteins 1557
1714
Luitenanten en Onder
luitenanten
2062
2124
Totaal
4364
4671
de soldij kosten in 1935, 269 millioen
en thans brengen deze een uitgave me
de van 398 millioen.
Andermaal werd aangedrongen, op
dat de soldij van de miliciens, 0.30 fr.
zou worden gebracht op één frank per
dag. Dit zou echter een meer-uitgave
voor gevolg hebben van meer dan 1 4
millioen.
De vraag werd eveneens gesteld dat
al de miliciens, die meer dan 1 2 maan
den dienst doen, de vergoeding van
500 frank per maand zouden trekken.
Dit zal echter automatisch gebeuren,
daar zich meer en meer miliciens van
diegenen, die meer dan 12 maanden
dienst doen, opgeven als «verlangend»
langer in dienst te blijven, en dus au
tomatisch de vergoeding van 500 fr.
per maand zullen ontvangen.
besproken, zou als een' koud stortbad
I hebben gewerkt op de Italianen en
Duitschers.
Te Berlijn zou er zelfs sprake ge
weest zijn van het opheffen van het
anti-kominternpact. Men heeft dan ook
besloten niet langer te wachten met de
bekendmaking van hat Duitsch-Itali-
aansch pact. Duitschland en Italië kun
nen niet aannemen dat Japan onver
schillige toeschouwer zijn zou bij een
oorlog in Europa.
Duitschland en Italië hebben dan
ook tot Japan het verzoek gericht zijn
houding te willen herzien en dit zou
aanleiding hebben gegeven tot diepe
meeningsverschilleft in de Japansche
regeering.
Het Japansche leger, dat in de re
geering vertegenwoordigd is door ge
neraal Itagaki, minister van oorlog, en
generaal Kaiso, minister van koloniën,
zou voorstander zijn van een militaire
alliantie met Duitschland en Italië.
Doch de heer Arita, minister van
Buitenlandsche Zaken, gesteund door
andere ministers nog, zou het stand
punt van de regeering blijven verde
digen, zooals dit in April werd goed
gekeurd.
Een crisis is dus ontstaan waarvan
In een staatstelegram Vrijdag mor
gen om 1 1.30 uur te Poperinge toege
komen, en verzonden naar Heer Baron
d'Udekem d'Acoz, Burgemeester van
Proven, meldde Z. Exc. Minister De-
vèze dat Heer Dr Jozef Van Walle
ghem door Z. Majesteit de Koning be
noemd wordt tot Burgemeester van
Poperinge.
Dr Jozef Van Walleghem, geboren
te Zonnebeke op 24 December 1886,
werd in 1 91 4 uit Zonnebeke gedreven
door den wereldoorlog, en vestigde
zich hier te Poperinge. Hij bleef er
den heelen oorlog ten dienste van de
burgerlijke bevolking en verwierf aldus
de algemeene genegenheid.
Bij de laatste Gemeenteraadsverkie
zingen trad hij op als eerste kandidaat
op de lijst der K.V.V. die zes zetels
behaalde.
Dr Jozef Van Walleghem werd als
kandidaat voor het Burgemeestersambt
voorgedragen door de 6 leden van zijn
groep en door de Nationalistische ge
kozene.
We wenschen Dr Jozef Van Walle
ghem van harte geluk bij zijne benoe
ming en hopen dat hij zich zal aan
stellen als een ware Burgervader voor
al zijne stadsgenooten.
TOT HET DUITSCH-ITALIAANSCH
PACT TOE TE TREDEN.
de oplossing met spanning wordt af
gewacht.
De inhoud van het Italiaansch-
Duitsche pact
Volgens een correspondent van de
Parijsche Matin te Rome zou het
pact acht punten bevatten, en geldig
zijn voor een termijn van 10 jaren.
Onder de voornaamste bepalingen
wordt aangestipt
1In geval van conflict in Europa,
welke het moge zijn, onmiddellijke mi
litaire onderhandelingen tusschen Ro
me en Berlijn
2. Inrichting van een militair blok
met eenheid van bevel. Het pact be
vestigt het bestaan van een ïtaliaansch-
Duitsch leger
3. In geval de partijen aan eeii fcon-
flict deelnemen, verbinden zij zich geen
afzonderlijken wapenstilstand of vrede
te sluiten, en alle voorstellen van dien
aard samen te bespreken
4. Verbintenis geen nieuw accoord
te sluiten zonder elkaar te raadplegen.
De tekst van deze overeenkomst
werd aan Mussolini overhandigd en
men verwacht dat deze in de volgende
week zijn eventueele opmerkingen zal
over mededeelen.
MAAR BLAAST TEGELIJKERTIJD OP DE KRIJGSTROMPET.
Het aantal sergeanten, wachtmees
ters en muzikanten omvatte in 1935,
4535 bezoldigden en 371 soldijtrek-
kenden. In 1939 zijn er 5 783 bezol
digden, 20 soldijtrekkenden, en 55 7
I vrijwilligers.
In 1936 was ons leger 63.000 man
sterk en in 1939 bedraagt de leger-
sterkte 87.700. De bezoldigingen en
Uit Tokio wordt aan Havas gemeld
dat in den schoot van de Japansche
regeering oneenigheid is ontstaan we
gens de kwestie van de toetreding van
Japan tot het Duitsch-Italiaansch pact.
Na lange en moeizame besprekingen
in April zou er eensgezindheid bereikt
zijn om een overgangsformuul aan Ita
lië en Duitschland voor te leggen. Die
formuul zou hierin hebben bestaan dat
Japan militaire verplichtingen op zich
nam, doch dat het slechts zou behoeven
tusschenbeide te komen op de fronten
van het Verre Oosten en in geval Rus
land in oorlog zou zijn met Italië en
Duitschland.
Die formuul, die te San Remo werd
Zondag begon Mussolini al dadelijk
zijn rede op zijn geliefkoosde vragen
en antwoorden-manier. Volk van Tu
rijn, zijt ge nog trouw aan het orde
woord van zeven jaren geleden op
stappen en bouwen, en zoo noodig,
vechten en overwinnen waarop
een eensgezind Ja weerklonk.
Wat verder wist hij zoo 'n wending
aan zijn woordenvloed te geven, door
hatelijke zinspelingen te maken op de
Franschen, nabij wier grens hij zoo
dicht genaderd was, om zijn groote re
de te houden, dat de toehoorders-
schaar opnieuw Tunis, Nice, Cor
sica begon te roepen.
Hij sleepte er de geschiedenis met
de haren bij, om te bewijzen, dat
nooit een vreemdeling met slechte be
doelingen lang in Piemont gewandeld
heeft.
En eindelijk onderlijnde hij dat een
volk van 150 millioen menschen,
het gezamenlijke van de as, zich
niet laat verzwakken iedere aanval
zal vruchteloos zijn, iedere aanval zal
afgewezen worden.
Tegelijkertijd kwam echter in zijn
redevoering het gedeelte voor, dat ons
gerust zou moeten stellen.
Millioenen menschen maken hoog
ten en laagten van optimisme en pes
simisme door en vragen zich af Gaan
wij naar den vrede of naar den oor
log Het is een ernstige vraag voor
allen. Ik antwoord, dat na een objectief
en koelbloedig onderzoek van den toe
stand, er op dit oogenblik in Europa
geen enkele kwestie is van zulk een om
vang en van zulk een scherpheid, dat
zij een oorlog zou rechtvaardigen, een
oorlog, die van een Europeeschen, een
wereldoorlog worden zou
En hij voegde daarbij de vergelij
king Er zijn knoopen in de Euro
peesche politiek, maar om die los te
maken, is het misschien niet noodzake
lijk zijn toevlucht te nemen tot het
zwaard
Anderzijds komt Mussolini weer te
rug op de verklaringen van Hitier,
waarbij alleen de autoritaire staten
werkelijk den vrede willen en de de
mocratische staten den oorlog. Beide
staatslieden hebben gelijk..., zooals zij
den vrede zien. Die vrede namelijk ver
wachten zij met de voldoening van al
wat zij nog meenen te moeten bijvoe
gen bij hun twee rijken... en de de
mocratieën hebben nu eenmaal beslo
ten, dat er een grens moet komen aan
dat bijvoegen, zonder vragen en zon
der tegenprestatie. De democratieën,
neen meer dan dat, de staten,
die verhinderen willen, dat onafhan
kelijkheden worden afgeschaft, wen
schen een herstelling van een interna
tionale orde, waarbij landen elkaar
erkennen moeten, zooals individuën in
een goed geordende samenleving.
Nog zou er over dien vrede, mits
eventueele voldoening van sommige
vragen der totalitaire staten, te onder
handelen zijn, als hun leiders nu maar
eens duidelijk zegden, wat ze willen.
Maar de rede van Mussolini past we
derom volledig in het kader van de
redenaarskunst van de dictators. We
derom heeft de menigte eischen doen
kennen, maar ge moogt de toespraak
van den Duce uitpluizen, zooveel ge
wilt, hij-zelf heeft niets gezegd De
as wordt door hem opgehemeld, nu ze
nog versterkt is door een militair ac
coord, dat spoedig onderteekend wor
den zal. Kameraden, roept de Duce
uit, wat er ook gebeure, ik zeg u in
alle zekerheid, dat alle doeleinden zul
len bereikt worden
Dat is zooal het duidelijkst, wat de
leider van het fascistisch Italië voor
brengt, waarschijnlijk dus steeds in de
hoop, dat er van den anderen kant
voorstellen zullen komen.
Hij is dan echter vergeten, wat mi
nisterpresident Daladier in zijn laatste
redevoeringen, in kalmte en gematigd
heid, maar met een klemtoon, die geen
twijfel overliet, en met een duidelijk
heid, waaraan de dictators een voor
beeld zouden kunnen nemen, verklaard
heeft.
Voorstellen, zegde Daladier, die
komen van verantwoordelijke personen
zullen we onderzoeken. Op straatge-
huil en gejouw, antwoorden we on
veranderlijk en onwrikbaar Neen
Verder ook nog in zijn laatste be
sluit Sommigen hebben gehoopt,
dat Frankrijk zich zou laten demorali-
seeren door de afwisseling van bedrei
gingen en vredesbeloften Het klinkt
als een antwoord op voorhand op de
rede van Turijn...
En dan in het slot Indien men,
tusschen den vrede en den oorlog,
denkt ons te kunnen afmatten, zullen
wij het zoolang uithouden als het noo
dig zijn zal Ook daarin vindt men
een verklaring, die maakt dat de rede
van Mussolini wederom weinig nieuws
heeft gebracht.
Opnieuw is de vredespalm, waarme
de hij even wuift, omgeven door de
millioenen bajonetten, waarover hij
vroeger sprak, en bovendien is hij zijn
rede te Turijn gaan houden, aan de
Zuidelijke grens van Frankrijk, terwijl
Hitier aan de Oostergrens van dat land
zijn Siegfriedlinie ging inspecteeren.
De beide dictators hebben de mond
steeds vol klachten, dat ze omsingeld
worden. De betooging van Zondag is
duidelijk, dat ze Frankrijk hun nabij-
heid willen doen voelen.
Tevens echter hebben ze vooral aan
hun eigen volk een getuigenis willen
afleggen van de sterkte van de as. Dit
laatste doet ons terugdenken aan de
Septemberdagen van Munchen, tóen
de Duitsche en Italiaansche bevolkin
gen zoo klaar hebben laten blijken,
ook van geen oorlog te willen weten.
Dat de dictators hun voorzorgen voor
hun veiligheid nemen is excellent
aanvallen worden aan den anderen
kant niet overwogen en zoo zouden
we werkelijk het zwaard in de scheede
kunnen laten, om op een andere wijze
de Europeesche knoopen te kunnen
losmaken.