w
De tragische Maand Juli of de
Vooroorlog van 1914.
Sylveer MAES wint de Ronde van Frankrijk.
25 JAAR GELEDEN
De politiek
mei vakantie.
1§ JAAR. NUMMER 32,
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
DUPONT GEBROEDERS
BELANGRIJKE REDE
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 6 OOGST 1939.
VAH POPERIHGHE
ABONNEMENTEN
I Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika30 fr.
Losse Nummers 0.25 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
AANKONDIGINGEN
Per
De postabonnenten in Belgie, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hen bedient, en niet aan ons.
Bij elk schrijven naar inlichtingen wordt
men beleefd verzocht een postzegel voor ant
woord te voegen.
Uitgevers-Eigenaars
Yper8traat, 2. POPERINGHE.
Postcheck 484.59 Telefoon 180
D,
De tragische maand.
^maand Juli 1914 is wat
is wat men
noemen^inag een tragische maand
Het is gedufende-die maand dat al de
diplomatische kwestie's, die gedurende
maanden en jaren besproken werden,
hun ontknooping hebben ontvangen.
Zij, die nu ouder dan 40 jaar zijn,
zullen zich voorzeker nog de spanning
herinneren, waarin geheel Europa leef
de gedurende die bewuste maand van
het jaar 1914.
De handelszaken waren ongeveer
stop gezet en de middensteden hadden
een woelig uitzicht, alhoewel, in 1914,
ten minste gedurende de eerste dagen
niemand er maar aan dacht, dat Bel
gie in die tragedie zou medegesleept
worden.
Ook hoopte men nog, niettegen
staande al de ongunstige omstandighe
den, waarin de internationale bespre
kingen plaats grepen, dat de vrede zou
kunnen behouden blijven. Had het in
cident van Agadir en van de Pan
ther eenige jaren vroeger geen vre
delievende oplossing ontvangen
En toch was men niet gerust...
Eiken dag barstte een bom, deed
zich een vervelend incident voor, voel
de de burger dat de internationale at
mosfeer verpest werd en eiken dag
werd het duidelijker, dat Duitschland
en de «Triplice» alle minnelijke schik
king onmogelijk maakte.
Eerst hoopte men nog, dat het bloe
dig drama van Serajevo geen interna
tionale gevolgen zou hebben, doch die
hoop moest spoedig opgegeven wor
den.
De veropenbaring van het Oosten-
rijksch ultimatum aan Servie deed de
verontwaardiging opstijgen bij alle eer
lijke menschen de schuld van den
moord verdween voor de huichelarij,
voor de onmenschelijkheid van de
Oostenrijksche regeering.
Prinzip bestond niet meer... Tisza
en BernsdorfF hadden zijn plaats inge
nomen, als boosdoeners. Het verband
tusschen de daad van de Bosniaksche
studenten (dus Oostenrijksche onder
danen) en de eischen door die twee
ministers gesteld aan het kleine Ser
vie was buiten alle mogelijkheden. Er
bestond eigenlijk geen verband meer.
Het ging niet meer om de straf van
moordenaars. Men wilde geheel een
volk in de ketens slaan. En dat kon
de man in the street niet begrij
pen...
De diplomaten echter begrepen het
maar al te goed en kenden het doel,
niet enkel van Oostenrijk, maar wel
van Duitschland... Het spook van den
Drang nach Osten kwam hun we
der voor de oogen.
Drang nach Osten de Bag-
dad-Bahn Duitschland meester
in Klein Azie De weg naar het Verre
Oosten voor de Westersche mogendhe
den afgesneden. Het meesterschap van
Duitschland over geheel de Europee-
sche economie. Ziedaar wat dit ulti
matum, dat onaanneembaar was... be-
leekende voor hen, die in 1914 aan het
hoofd der Europeesche diplomatie
stonden.
Doch de gewone, brave burger zag
1 dit niet, eerst omdat hij niet alles wist,
ten tweede orfidat hij in 1914, meer
1 dan 40 jaren vrede en genoeglijk le
ven achter den rug had en dat hij niet
kon begrijpen, dat in het begin der
XXste eeuw nog een land naar uitbrei
1 ding kon zoeken wanneer ongeveer
overal de vrijhandel zegevierde, wan
1 neer elkeen, overal tamelijk gemakke
lijk zijn leven verdienen kon.
Ook was het eerst met verwondering
dat men den gang van zaken volgde in
1 Belgie vooral, waar, zooals hooger ge
i1 zegd, men zeker was, dat ons land
1 buiten het tempeest zou blijven.
1 Had de Duitsche gezant te Brussel
niet gezegd Het huis van uw gebuur
l zal misschien afbranden, doch het uwe
zal gespaard blijven
Het eenige, wat vervelend was, was
de onmogelijkheid nog iets te verdie
nen. Langzamerhand vervingen de ver-
- ontwaardiging en de onrust de ver
wondering..
Proloog.
Zeker is de moord op aartshertog
Franz-Ferdinand niet de echte drijf
veer geweest van den oorlog 1914-18.
Zeker is het ook, dat hij «edert jaren
onvermijdelijk geworden was, doch er
moest een voorwendsel gevonden wor-1
den, een lont waarmede men het vuur
aan het poedervat kon steken.
Het gebaar van Prinzip te Serajevo
zou dit voorwendsel, zou die lont wor
den.
Eerst heeft men gedacht, dat het wel
mogelijk was, dat de Oostenrijksche
militaire camarilla zelf den aartshertog
en zijn morganatische echtgenoote had
doen vermoorden.
Later echter moest die thesis onjuist
gevonden worden. Het lijdt geen twij
fel, dat Prinzip en zijn vrienden, echte
Slavische revolutionairen waren, die
onder het bevel handelden van een
zekeren kolonel Dragoetin Dimitriewit-s
die zelf deel had genomen aan den
moord op Koning Alexander en Konin
gin Draga, en die later, te Salonigi zou
gefusilleerd worden wegens aanslag op
den kroonprins Alexander van Servie.
Doch, onmiddellijk na den moord,
werd Franz-Ferdinand, die nooit po
pulair was, een nationale held. De Oos
tenrijksche en Duitsche dagbladen
maakten van hem een martelaar, ge
sneuveld voor het vaderland.
De Slavische regeering trachtte na
tuurlijk te bewijzen, wat waar was, dat
ze niets met die moordenaars te maken
ïad, daar haar politieke politie, drie
maanden vroeger, de Oostenrijksche
regeering attent gemaakt had op sa
menzweringen, die Bosniaken (Oosten
rijksche onderdanen) smeedden in Slo
venië, Kroatië en Bosnië.
Dit hielp niet en op 23 Juli, gaf ba
ron Giesl, gevolmachtigd minister van
het Habsburger keizerrijk een ultima
tum over aan Patsjitsj. Een antwoord
moest gegeven worden binnen de 48
uren iets wat materieel onmogelijk
was, zoo ingewikkeld waren de vragen.
Op raad van Rusland echter nam
Patsjitsj dit aan en op 25 Juli begaf
hij zich naar het Oostenrijksch gezant
schap, om het Servisch antwoord te
overhandigen.
Servie stemde toe 1in het Offici
eel dagblad een verklaring te doen ver
schijnen, waardoor alle propaganda te
gen Oostenrijk-Hongarie veroordeeld
werd 2. die verklaring te doen voor
lezen op het front der troepen 3. de
nationalistische vereeniging Narodna
Odbrana en soortgelijke maatschap
pijen te ontbinden 4. de wet op de
pers te veranderen 5. de fonctiona-
rissen, die aan pro-Slavische propagan
da zouden gedaan hebben, uit hun
dienst te ontslagen. Eindelijk stemde
de Servische regeering erin toe het ge
val van Bosnie-Herzegovina aan de in
ternationale Rechtbanken van Den
Haag voor te leggen.
Oostenrijk had ook gevraagd dat de
Oostenrijksche politie op Servisch
grondgebied zou mogen huiszoekingen
doen, alsook aanhoudingen indien het
noodig was.
Dat kon Patsjitsj niet toelaten. Hij
weigerde echter niet een samenwerking
tusschen de twee polities.
Het antwoord van den gezant Giesl
was het volgend, klaar en duidelijk
Ik kan me niet tevreden stellen
met dit antwoord en betreur u mijn
paspoort te moeten vragen...
...En veertig minuten later had de
Oostenrijksche gezant het Servisch
grondgebied verlaten
Achter de schermen.
Gedurende dien tijd waren al d
kanselarijen aan het werk. Brieven en
telegrammen werden gewisseld tus
schen Parijs, Londen, Berlijn, Petro
grad, Belgrado, Weenen en Rome.
Keizer Willem II, de man die met
den sabel in de schede rammelde
was op kruistocht in de Noorderzeeën
aan boord van zijn yacht, doch van
daaruit stuurde hij tot tweemaal per
dag toe brieven in het Engelsch ge
schreven aan zijn dear Nicky (de
tsaar Nikolaas) die hem antwoordde
en zijn brieven stuurde naar zijn «dear
Willy
Poincaré, die tot president der Fran-
sche Republiek gekozen was op I 7 Ja
nuari 1913 en in dienst was sinds Mei
van hetzelfde jaar, was op bezoek bij
Nicky in gezelschap van Viviani,
zoodat men wel mag denken, dat de
brieven bestemd voor Willy,, de goed
keuring der Fransche regeering gekre
gen hadden.
Bienvenu Martin, een goede oude
brave man, Fransch minister van han
del, verving gedurende die reis zijn
collega van buitenlandsche zaken Vi
viani, en hij was het dan ook die den
heer von Schoen, Duitsche Gezant te
Parijs, ontving op 26 Juli, welke hem
op de hoogte van het Oostenrijksch
ultimatum stelde.
Doch dit alles was slechts officieel.
Achter de schermen handelden de di
plomaten van stiel, de twee Cambon's,
von Jagow, von Bulow, graaf Tisza,
graaf BernsdorfF,
Men sprak van Rusland als bemid
delaar. Dit kon niet aangenomen wor
den door de Germaansche mogendhe
den en von Jagow zei op 2 7 Juli aan
Cambon te Berlijn Ik kan, noch
wil aan Oostenrijk den raad geven toe
te geven... En gedurende dien tijd
bleven de twee keizers brieven wisse
len met als adres my dear Nicky
en my dear Willy
Plotselings deed het dan onvermij
delijk geworden feit zich voor de
knoop werd doorgehakt op 28 Juli
verklaarde Oostenrijk den oorlog aan
Servie en denzelfden dag werd Bel
grado gebombardeerd door Oostenrijk
sche vedetten, die op den Donau vaar
den.
Onmiddellijk daarop werd de mo
bilisatie in Rusland uitgeroepen en des
anderendaags in Duitschland. Italië
verklaarde zich neutraal.
...En de twee keizers schreven nog
steeds brieven, doch nu waren het no
ta's in het Fransch, in het Russisch of
in het Duitsch, met als hoofding Ni
kolaas aan Willem en Willem aan
Nikolaas De intimiteit was verdwe
nen...
En in den nacht van 31 Juli op 1
Augustus werd de Duitsche oorlogs
verklaring aan Rusland te Petrograd
overhandigd.
De toestand in Frankrijk.
Frankrijk had nog altijd niet gemo
biliseerd. Integendeel, de regeering
had de grenstroepen 10 Kilometer
achteruit getrokken om alle incidenten
te vermijden.
Doch den 31 Juli werd in Frankrjik
de mobilisatie uitgeroepen en den 1
Augustus verklaarde Duitschland den
oorlog aan Rusland, terwijl den 3 Au
gust! de strijd begon tusschen Duitsch
land en Frankrijk, na de oorlogsver
klaring door Duitschland aan Frank
rijk gericht.
Belgie en de oorlog.
Belgie zou buiten den oorlog blijven
Ja, maar... Bethmann-Hollweg sprak
sir Goschen over een «scrap of paper»
en dan was het over de neutraliteit
van Belgie, dat hij het had. Belgie zou
buiten den oorlog blijven, doch de
Duitsche troepen waren verzameld tus
schen Aken en de Belgische grens en
het kamp van Elsenborn was overkropt
met soldaten. Belgie zou buiten den
oorlog blijven... Ja, maar op Zondag
1 Augustus 1914 werd het Groot-Her
togdom Luxemburg door de Duitsche
troepen bezet.
En dan kwam de vermaarde vraag
vanwege Duitschland de Duitsche
troepen langs Belgie door te laten
Het was gedaan... Belgie kon niet
aannemen, dat een vreemd leger op
zijn grondgebied kwam, om een ande
ren gebuur aan te vallen ...Belgie was
neutraal, doch moest zijn neutraliteit
verdedigen... en zou het verdedigen
Het antwoord van Koning Albert
was klaar en duidelijk Neen on
der geen voorwaarde
Geheel den nacht hadden de minis
ters vergaderd, in het gezelschap van
de staatsministers en steeds werd ge
zegd dat Neen met eendracht werd
gezegd.
Het Neen werd in elk geval aan
Duitschland kenbaar gemaakt en on
middellijk daarop, den 4en Augustus
1914, vroeg in den morgen betraden
de eerste Duitschers Belgie.
Die verkrachting van Belgie is mis
schien niet enkel de reden geweest van
de intrede van Engeland in het geal
lieerde kamp het heeft in elk geval
lord Grey in staat gesteld den oorlog
door het volk te doen aanvaarden.
leder medewerker blijft verantwoordelijk voor
zijne bijdragen. Handschriften worden in
geen geval teruggegeven. Bijdragen in te
zenden tegen den Donderdag middag.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag.
Naamlooze artikels worden niet opgenomen.
regel 1.00 fr.
(minimum 3.00 fr.)
Rouwberichten minimum 5.00 fr.
Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur
waarders. Voor dikwijls te herhalen re-
klamen, prijzen volgens overeenkomst.
Alle aankondigingen zijn op voorhand te
betalen.
VAN M. PAUL REYNAUD
MINISTER VAN FINANCIES
IN FRANKRIJK.
Een belangrijke uiteenzetting.
De voortbrengst verhoogt, de
werkloosheid vermindert, de strijd
voor den frank is gewonnen.
De heer Paul Reynaud heeft Zater
dagavond voor de radio een rede uit
gesproken, waarin hij eerst en vooral
wees op het feit, dat het land aan den
oproep van minister-president Daladier
gehoor gegeven had.
Daarna kwam de heer Reynaud op
economisch terrein, hetgeen zijn spe
cialiteit is, en kon mededeelen, dat de
strijd tegen de werkloosheid, om het
goud en om de voortbrengst met suc
ces gevoerd en gewonnen werd.
Daar was dan ook nog de strijd om
den Frank. Men had ons verzekerd,
dat we dien zouden verliezen aldus
de minister van Financies, maar se
dert 3 1 Maart bezit ons land den groot
sten goudvoorraad van de wereld, na
de Vereenigde Staten. De laatste vijf
dagen hebben ons I I tonnen opge
bracht. Binnen kort gaan we aan de
Bank van Frankrijk weer 5 milliard
goud storten, hetgeen het goud-in-kas
op 9 7 milliard brengen zal
Wat de Schatkist betreft, wist men
in November te vertellen, dat men naar
een crisis ging. Zonder dat de reserven
echter werden aangesproken, werden
alle uitgaven die grooter waren dan
ooit, gedekt. Sedert 1 Mei hebben de
bons op drie jaar 5 milliard opge
bracht. De bons der bewapening heb
ben in 25 dagen meer dan 2 milliard
opgebracht.
In de spaarkassen in Juni 1939,
trots de gebeurtenissen te Praag, te
Tientsin en te Danzig, hebben de klei
ne spaarders ons 595 millioen frank
meer toevertrouwd, dan afgehaald
werd.
Het dure leven had voor oorzaken
de bewapening, de inflatie en de on
voldoende voortbrengst.
Aan de eerste oorzaak konden we
niets verhelpen. Kijk maar eens, naar
Duitschland en Italië. Hoe konden
alle vliegtuigen en schepen, die het
hakenkruis dragen, gebouwd worden,
tenzij het volk zich ontberingen opleg
de
Tegen de twee andere oorzaken kon
de regeering optreden, en ze heeft ge
handeld.
Vervolgens had de heer Renaud het
over de fiscale verdeeling. Werd de
last der belastingen slecht verdeeld
Hij wijst op de tabellen en statistie
ken, die openbaar gemaakt werden.
Bovendien werd in de decreten het
fiscaal bedrog niet vergeten, noch de
voordeelen der leveraars. Daarna zette
de minister de geest ervan uiteen.
En hij besloot Misschien zijn er
nog onder u menschen, die twijfelen
aan de reuzenschreden, waarmee ons
volk vooruit gegaan is en die denken
zal het ook hier niet gaan als bij an
deren Wanneer de orde in het huis
hersteld zal zijn, zullen ei dan geen
anderen komen, die alles opnieuw zul
len vernietigen.
Ik zeg hun Gij bedriegt u. Ons
volk is in heel den duur van zijn ge
schiedenis onbezorgd geweest, wanneer
het daartoe de middelen had, in den
tijd, dat het het sterkste volk van Eu
ropa was
Heden is de toestand echter anders,
en het weet het. Het gevaar is niet
kortstondig. Het bestaat voor langen
tijd. De dag, waarop we ons weer aan
de gemakzucht zouden overleveren,
zou de afstraffing bliksemsnel komen.
Allen, die voor de verleidingen van een
demagogie zouden zwichten, zouden
een verschrikkelijke verantwoordelijk
heid op zich nemen.
Frankrijk, kalm en waardig, het
kalmste land van misschien alle groote
landen van de wereld, past zich aan
zijn nieuwe lotsbestemming aan. Van
daag wanneer niemand meer twijfelt
dat het drie-jarig plan er werkelijk een
van drie jaren zijn zal, vandaag, nu
alleen de volharding telt en we ver
plicht zijn afstand te doen van een in
zekeren zin gemakkelijk leventje, daar
we op den drempel staan van de ge
vaarlijkste periode uit onze geschiede-
DE GLORIERIJKE AANKOMST VAN DE RONDERENNERS
IN 'T PRINSENPARK TE PARIJS
Hoeveel menschen zouden er wel geweest Archambaud ging er achter zonder hem te
zijn bij de aankomst van de Ronde van
Fiankrijk in t Prinsenpark te Parijs
De eene spreekt van 50.000, een andere
van 40.000. Het ligt niet in onze bevoegd
heid d.e ontzagelijke massa te schatten, toch
kunnen wij zeggen dat er maar weinig plaats-
sen onbezet bleven in dat sportgebouw dat
indrukwekkend is van grootheid en eenig
van aanleg en al die menschen die op de
tribunen, die rondom heel de piste zijn aan
gelegd, opeengeperst zaten, gaven den in-
diuk van zooveel bloemvelden met weme
lende kleuren.
En al die menschen za
ten toch zoo ongeduldig
te wachten naar dat,
waarvoor ze speciaal de
verplaatsing gedaan had
den naar de aankomst
der Ronde van Frankrijk
en de verschillende koer-
i sen die in afwachting
doorgingen en die wel
boeiend waren van ka-
i rakter, waren maar dat
wat men aan tafel 't
voorgerecht noemt.
\W 1 De meeste aandacht
ging naar de Ronde van
Frankrijk en iederen
keer dat de luidspreker
werkte om de stand mee
te deelen, werd het dood
stil, zeker wel om geen
enkel woord te verliezen
van wat er op het einde
van dien koers rond
Frankrijk gebeurde.
Het werden Oh 's
toen de renners nog rus
tig bijeen waren geble
ven en aan een gesappig
tempo voortbolden, het
gejuich toen men mede-
Sylveer MAES
helse h
werd ei
deelde dat Archambaud, Sylveer Maes en
Kint voorop lagen op 1 5 Km. der aankomst,
dat gejuich ging niet zoozeer naar den toe-
komstigen overwinnaar, ook niet zoozeer
naar de Wereldkampioen, dat gejuich was
voor Archambaud bestemd, wat konden wij,
eenige honderden landgenooten, tegen die
losgebroken fransche massa inbrengen
Archambaud zit aan de leiding
Dat kwam toch uit dien luidspreker iederen
keer dat hij zijne stem liet hooren. Daarmee
was die fanatieke menigte nog meer opge
zweept, 't kan dat Archambaud goed zijn
streng trok, wij hebben 't niet gezien, maar
wij meenen toch dat Sylveer Maes er meer
belang in had van zich niet te laten inloo-
pen dan Archambaud, kwestie van die pre
mie van 100.000 fr. voor den veelzijdigen
renner, en naderhand zou hij ons vertellen
dat wij t goed voor hadden, want zei
hij, ik zou rustig in den groep gebleven
zijn, ware 't niet van die premie
Archambaud zal de Belgen wel van
t wiel rijden wist een toeschouwer te
zeggen die naast ons stond.
Wij zegden niets, maar bij onszelven
dachten wij iemand die in de Ronde van
Frankrijk zoo'n meesterschap aan den dag
legt, doet ge zoo maar niet van 't wiel los
sen en iemand die op een dag de beste
renners van de heele wereld gaat kloppen,
moet toch wel iets kunnen
Eensklaps klonk het de renners zijn in
t zicht van den velodroom, en dat was ge
noeg om heel den velodroom in een ruk te
doen rechtspringen, klaroengeschal, en daar
kwamen zij den tunnel uit, of ten minste
hij, want Kint had juist een demarage ge
plaatst en met den slag 10 meter genomen,
toen wist Kint niet goed wat hij doen moest,
daarom keerde de Wereldkampioen zich om
naar den baas om orders te vragen, maar
de leepe Maes had het gespannen en met
een zwaai van den arm deed hij teeken van
voort te doen en Kint sprong weer vooruit,
krijgen met Sylveer, die aan 't wiel bleef
plakken van Archambaud, en toen ze weer
de rechte lijn inkwamen, kwam Sylveer uit
zijn kot, en klopte Archambaud voor de
tweede plaats.
De aankomsten volgden zich op, daarna
kregen wij de eere-ronden van overwinnaars
en overwonnenen. Sylveer kreeg wel zijn
deel in de toejuichingen, maar het grootste
part ging toch naar Vietto, het is ten an
deren begrijpelijk en menschelijk, dat een
Franschman meer van het kind uit zijn land
houdt dan van een vreemdeling en er is een
spreuk die zegt het bloed kruipt waar t
niet gaan kan, van voor dat den overwin
naar zijn eere ronde afgelegd had, vroeg
het volk reeds naar Vietto, maar wij. moeten
toch eerlijk bekennen dat Sylveer Maes als
de verdiende overwinnaar begroet werd.
Tijdens al die eereronden hebben wij zoo
veel gelukkige gezichten gezien, maar den
gelukkigsten lach kwam wel van... Lucien
Vlaemynck toen hij rondreed met die bloe
men der belooning.
Wij kennen dien braven Lucien, wij wis
ten waarlijk niet dat ge daartoe zoudt in
staat zijn, want wij zouden 't willen vragen
hoeveel renners zijn er wel gekomen die in
hun eerste ronde van Frankrijk, derde wis
ten te eindigen
Van deze gelegenheid maken wij gebruik
Lucien, om u een hartelijk proficiat te wen-
schen voor uwe buitengewone prestatie
Die laaiende atmosfeer, dat geroep en ge
tier van geestdriftige toeschouwers, dien
schruwel van supporters naar hun renner,
dat vind ge alleen maar bij de aankomst
eener Ronde van Frankrijk, het geheel lijkt
aan een geweldige onweder dat langen tijd
boven uwen kop hangt, met helsche blik
semschichten en zware donderslagen 1
Wij hebben niet ,de gelegenheid met al
onze renners te spreken, omdat ze niet allen
in hetzelfde hotel ondergebracht werden en
dat de eene langs hier en de andere langs
daar door vrienden en familie bezig gehou
den werd.
Maar wij hebben toch naast Kint gestaan
die zegt dat de Ronde hem dit jaar niet
meegevallen i# en toekomend jaar waar
schijnlijk aan deelname zal verzaken, naast
Hendrickx die uiterst blij is van de klas te
zijn, naast Vissers die in Digne nog meende
dat hij de Ronde kon winnen maar nu dat
hij geklopt werd, het eerlijk bekend dat er
aan Sylveer Maes nu eens niets te doen was.
Sylveer Maes heeft ons over zijn koers
gesproken
Na een paar ritten voelde ik dat ik
de Ronde kon winnen, dag na dag heb ik
Vietto zien verflauwen en ik wist dat ik hem
in Digne-Brian^on, op den lastigen Izouard,
zou klein krijgen en hem den genadeklop
zou geven en daar is het gebeurd ook, deze
Ronde heb ik op mijn één been gewonnen
omdat er geen tegenstrevers bij waren die
het tegen mij konden opnemen. Eenmaal heb
ik slecht gereden, in Monaco-Digne, toen ik
zoo zieje was als een hond, ik kon geen
voet mee en moest zelf twee keeren in de
wielen lossen, gelukkig voor mij dat er dien
dag gewandeld werd en dat 't niemand het
zag hoe het met mij gesteld was, in andere
ritten zat ik altijd te lachen en te klappen
met andere deelnemers, dien dag was ik zoo
teruggetrokken dat er journalisten waren
die 't mij kwamen vragen waarom ik zoo
stil zat. *k Ben kwaad op Desgrange, heb
ik toen geantwoord, hij heeft geschreven
dat ik oud begin te worden en daar kan
ik nu niet over
En ze geloofden het, zoo kon ik veilig in
Digne aankomen, 's Anderdaags was ik hee-
lemaal hersteld om mijn slag te slaan
Na dit onderhoud zijn wij vertrokken, in
onzen kop, dat beeld van de aankomst der
Ronde van Frankrijk meedragende.
Albert Bafcop.
nis, ben ik ervan overtuigd, dat nie-
Ziedaar eenige gedachten over het mand Frankrijk zal laten verzwakken,
voorspel dat dienen moest voor die door de Franschen zelt te verdeelen.
groote tragedie, die men den laatsten Den onbloedigen oorlog, die ons gend rust noodig.
oorlog noemt aangedaan werd, kunnen we, moeten Rust Hebben we
PAL we winnen. noodig
Rond het einde van Juli, in deze
dagen dus, zou zich zoo voorspel
de men toch een paar maanden gele
den een geweldige krisis voordoen
in de internationale politiek.
Ja, de bange Septemberdagen van
verleden jaar zouden hierbij vergele
ken eenvoudig kinderspel zijn. Som
bere voorspellingen van op sensatie
beluste journalisten Alles is gelukkig
zoo gansch anders.
De man die gansch Europa onder
de wapens zou doen loopen, Adolf
Hitler, zit of ligt thans misschien te
Berchtesgaden als een arm versleten
mensch ten prooi aan afmattende ze
nuwaanvallen. De Fuehrer die met brio
bewezen heeft een knappe baas te zijn
in het voeren van een zenuwenoorlog,
schijnt dus zelf als slachtoffer gevallen
te zijn van zijn eigen wapens. Adieu
voor een tijdje ten minste schit
terende uniformen met hakenkruisen,
kleine en groote.
Adieu militaire defilee's, parade-
marschen, opzweepende redevoeringen
tot een uitzinnige menigte.
Adieu, vriend Mussolini, ik heb drin-
die niet allen
Als Hitier zich rustig houdt te
Berchtesgaden, is dit een sein tot ont
spanning voor alle andere staatslieden.
De sympathieke Chamberlain haalt
zijn oude plunje en vischgerief uit de
rommelkast en trekt er op uit op zoek
naar een van die stille, schilderachtige
riviertjes van het oude Engeland.
Eenmaal de dobber in het water,
heeft al het andere opgehouden te be
staan. De eerste minister is een dood
gewoon mensch geworden, een harts
tochtelijk bengelaar wiens wereldje
beperkt is tot water, lijnen en visch.
't Is zomer en vakantie Bij ons,
aan zee of in de Ardennen leven thans
nieuwe menschen. Als ze elkander 's
morgens begroeten is hun eerste vraag
niet Wat zeggen de bladen of
Zou Duitschland Polen durven aan
vallen Neen, dit alles zou een wan
klank vormen in de heerlijke vakantie
atmosfeer waarin ze nu leven, dit alles
heeft geen uitstaans met zee, bosch,
stoeiende, gezonde kinderen.
Gelukkige menschen die zoo gauw
onaangename dingen vergeten en ge
nieten kunnen van het oogenblik.
Heerschzuchtige staatslieden, gij die
droomt van roem en wapengeweld,
laat de menschen in vrede leven, laat
ze ongestoord genieten van bloemen,
zon en natuur. Zoo zal ware roem uw
deel zijn.