De Kosten van den Modernen Oorlog w ie zal dat betalen De Oorlogstoestand ln Europa De plichten van een Staatsburger in een neutraal land in oorlogstijd Frankrijk en Engeland zullen strijden tot de verzekering van een bestendigen vrede Duitsch offsnsief nakend? NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN DUPONT GEBROEDERS DE GRENSARBEIDERS. STEUNVERHOOGING WEEKBLAD 25 CENTIEMEN. ZONDAG 15 OCTOBER 1939. itAZET VAN P0PER1HCHE ABONNEMENTEN Jaar. per post16 (r. Congo 25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika30 fr. Losse Nummers 0.25 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. AANKONDIGINGEN De postabonnenten in Belgie, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in 't post- bureel dat hen bedient, en niet aan ons. Bij eik schrijven naar inlichtingen wordt men beleefd verzocht een postzegel voor ant woord te voegen. M Per Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE. Postcheck 484.59 Telefoon 180 e leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijne bijdragen. Handschriften worden in geen geval teruggegeven. Bijdragen in te zenden tegen den Donderdag middag. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag. Naamlooze artikels worden niet opgenomen. regel 1.00 fr. (minimum 3.00 fr.) Rouwberichten minimum 5.00 fr. Bijzonder Tarief voor Notarissen en Deur waarders. Voor dikwijls te herhalen re- klamen, prijzen volgens overeenkomst. Alle aankondigingen zijn op voorhand te betalen. Toen in de eerste uren van den pieu- wen wereldoorlog in de parlementen van Engeland en Frankrijk gestemd werd over het beschikbaar stellen van nieuwe kredieten voor militaire doel einden, werd een tipje opgericht van den economischen sluier, die de oorlog over de schatkist uitspreidt. Engeland stelde een speciaal oor logskrediet ter beschikking van 500 millioen pond sterling, Frankrijk een bedrag van 69 milliard frank. Hitier verklaarde in zijn jongste Rijksdagrede dat Duitschland sedert de herbewapening begonnen was, hier aan een bedrag van 90 milliard mark heeft ten koste gelegd. Bij de cijfers betreffende de oor logskredieten van Engeland en Frank rijk moet er nadruk op gelegd worden, dat dit nog slechts speciale kredie ten zijn. Het is nog maar een bij komstigheid. Na het falen van de ont- wapeningsconferencie werd de wereld belast met een enorme stijging van de uitgaven voor defensie. In den tijd van 192 7 tot en met 1931 bedroegen de militaire wereld uitgaven tesamen 20.000 millioen gouddollars van 1934 tot 1938 (na de ontwapeningsconferencie van 1932 en 1933) waren deze uitgaven geste gen tot 33.000 millioen gouddollars. In 1938 werden over de geheele wereld 74000 millioen gouddollars voor de bewapening uitgegeven. In onderstaand staatje kan men een en ander vergelijkenderwijze nagaan Uitgegeven voor de defensie (in het jaar 1938) ln Engeland 56 gulden per inw. Iri Duitschland 42 gulden per inw. In Frankrijk 36 gulden per inw. In Ver. Staten 20 gulden per inw. Het militaire budget van enkele grootmachten in 1938 was als volgt Engeland 3 milliard gulden Duitschland 2.8 milliard gulden Vereenigde Staten 2.1 milliard gulden Frankrijk 13 milliard gulden WAT KOST DE OORLOG ZELF Deze laatste gegevens hebben be trekking op een tijd, dat het nog vrede was. Men maakte zich slechts gereed. Welke sommen zullen er niet vergooid worden in den strijd zelf. Een juiste omvang kan men zich niet Voorstellen. Alleen kan men eenigszins nagaan, aan de hand van gegevens uit den wereldoorlog 1914-1918 wat een en ander kosten zal. In het blad Revue militaire géné rale heeft generaal Valpry na de wereldoorlog hiervan enkele gegevens gepubliceerd. Het bombardement van Champagne op 26 September 1918 kostte aan mu nitie alleen 40.000 ton munitie, voor een waarde van 280 millioen goud- frank. Het bombardement, dat voorafging aan den aanval van 20 Augustus 1917 bij Verdun kostte aan munitie even eens 280 millioen goudfrank. De munitie die benoodigd was voor de aanval op de «Chemin des Dames» in de maand April 1917 en die alleen door het vijfde en het zesde legerkorps van de Fransche troepen verbruikt werd, kostte 450 millioen goudfrank 1 Zij die weten welke enorme sommen de legervliegtuigen vooral de bombar dementsvliegtuigen kosten, kunnen zich indenken, wat op een enkelen dag verloren kan gaan. En na den oorlog Geheele steden moeten worden herbouwd, in vele ge bieden is de industrie voor jaren ver nietigd. En dan wordt niet eens een licht geworpen op de bijna onbereken bare sommen, die de staat soms veer tig of vijftig jaren lang moet betalen aan de nagelaten betrekkingen van de honderdduizenden, die in dienst van het vaderland gesneuveld zijn. OORLOGSVERSPILLING. In het begin van de wereldoorlog van 1914 werd in Londen en Parijs algemeen gedacht, dat Duitschland de oorlog niet zou kunnen volhouden we gens gebrek aan geld. Maar deze hoop werd tamelijk spoe dig den bodem ingeslagen. Eenerzijds was Duitschland toen rij ker, als men vermoedde, en anderzijds nam Duitschland een centrale positie in, waardoor de oorlogskosten iets ge ringer waren dan die van de geallieer de mogendheden. Maar de hoofdreden is wel geweest, dat Duitschland de oorlog veel econo mischer heeft gevoerd, dan de haar vijandige landen. De geallieerden wis ten, dat zij onuitputtelijke geldbronnen ter beschikking hadden en daarom werd er veel verspild. De Duitschers daarentegen waren spaarzaam, reeds vanaf het begin van den oorlog. Bovendien was het op perbevelhebberschap op één plaats (zooals het bij de centraalmogendhe den het geval was), hetgeen uit eco nomisch oogpunt van evenveel gewicht was als van militair standpunt be schouwd. Dezelfde politiek van spaarzaamheid heeft Duitschland ook nu weer, vanaf de eerste dagen van den oorlog toe gepast. Alle economische middelen worden geleidelijk verdeeld. Het ver bruik van levensmiddelen en goederen wordt bijna geheel door den staat ge controleerd. WAT DE WERELDOORLOG KOSTTE. In economisch opzicht was de we reldoorlog ook voor de overwinnaars een verlies, de directe oorlogskosten werden geschat op 700 milliard goud mark, de indirecte kosten zijn niet te berekenen. De directe oorlogskosten van de oor logvoerende landen, allen omgerekend in goudmarken, bedragen als volgt Groot-Brittanie I 73 milliard Duitschland 1 5 7 milliard Vereenigde Staten I 50 milliard Frankrijk 1 00 milliard Rusland 90 milliard Oostenrijk-Hongarije 82 milliard Italië 35 milliard Roemenie 6.4 milliard Turkije 5.7 milliard Belgie 4.6 milliard Bulgarije 3.3 milliard Servie 16 milliard Evenmin mag niet uit het oog wor den verloren, dat door de wereldoor log de Europeesche alleenheerschappij op de wereldmarkt verloren ging. De positie van Amerika werd enorm ver sterkt, maar Japan wordt veelal be schouwd als het eenige land, dat meer dan welk land, ook profijt heeft ge trokken van den wereldoorlog. De economische crisis die zich jaren na den wereldoorlog deed gelden, was niet alleen in Duitschland, maar ook in andere landen onmiddellijk te herlei den tot een of meerdere van de directe gevolgen van den volkenstrijd 1914- 1918: zij vloeidde voort uit de fi- nantieele en economische ontreddering tengevolge van de oorlogsschulden, de valuatie en inflatie, gedwongen oor logseconomie, economische blokkade en de vredesdictaten die aan de over wonnen volkeren werden opgelegd. N. W. HET FRANSCH-BELGISCH GRENSREGIEM VOOR in oorlogstijd deze pas vermeldt het l gebied waarheen de belanghebbende gemachtigd is zich te begeven, het punt waar hij de grens mag overschrijden en den weg dien hij in Frankrijk moet volgen. Bij dezen pas zal een boekje ge voegd worden, bestemd om op ieder blad de visa's te ontvangen van de kon- troolposten bij het binnenkomen en 't verlaten van Frankrijk. In princiep mag de Fransche grens slechts éénmaal per dag in iedere richting overschreden worden. Ieder grensbewoner die de grens overschrijdt buiten de bepaalde pun ten, wordt beschouwd als een indrin ger zijn kaart zal hem ontnomen wor den, terwijl hij ook straffen kan oploo- pen van boete en gevangenis. Elke doortocht buiten de bepaalde punten, stelt de Belgische grensbewo ners zooals op al de Fransche gren zen bloot aan de ergste gevaren, name lijk onder vuur te worden genomen door de schildwachten. Anderzijds mogen ook genieten van de aangeduide beschikkingen, welke vanaf 10 Oktober in voege zijn, de Belgische werkgevers en nijveraars die werkhuizen bezitten in het Fransche grensgebied. AAN DE SOLDATEN EN HUN HUISGEZINNEN. Onze Eerste Minister, M. Pierlot, heeft Zaterdag het volgende verklaard: Wij moeten onze soldaten alle gene genheid betoonen. Zij moeten weten dat het land met hen is. Wij hebben onlang de soldij verhoogd. Wij willen nu ook den steun voor de gezinnen ver- hoogen met terugwerkende kracht op I October. Deze vergoeding wordt als volgt vastgesteld 8 fr. per dag voor de vrouw van den gemobiliseerde in de gemeenten van min dan 5.000 inwoners I 0 fr. per dag in de gemeenten van 5-.000 tot 30.000 inwoners 1 2 fr. per dag in de gemeenten van meer dan 30.000 inwoners. Hierbij komt dan nog een vergoe ding van 5 fr. per kind ten laste. De diensten van het departement van Financien maken, in samenwerking met de gemeente-overheden, de lijst op van de gemobiliseerden die, met uitsluiting der gegoede gezinnen, van den nieuwen maatregel zullen genieten. DE VOORWAARDEN VOOR DE BELGISCHE GRENSARBEIDERS OM ZICH IN FRANKRIJK TE BEGEVEN. De Fransche regeering heeft de noo- dige onderrichtingen gegeven opdat, onder voorbehoud van latere wijzigin gen onder den druk der gebeurtenissen» de Belgische grensarbeiders zich naar Frankrijk zouden kunnen begeven on der de volgende voorwaarden 1Het binnenkomen in Frankrijk van de Belgische arbeiders wordt en kel toegestaan binst den dag (tusschen zonsopgang en -ondergang) behalve afwijkingen voor de instellingen waar 's nachts wordt gewerkt. 2. Die arbeiders mogen slechts bin nen komen langs punten bepaald door de generaals, na raadpleging van de prefektuur. De Belgische grensarbeiders moeten buiten de grenskaart afgeleverd in uit voering van het akkoord van 9 Mei 1935, voorzien zijn van een grenspas eener geldigheid van drie maanden, volgens het reglement op het verkeer EENE REDE VAN MINISTER DALADIER. Dinsdag-avond sprak de Fransche minister-president voor de radio met bezadigde stem een rede van een half uur uit. De toon was kalm, maar vast besloten. De heer Daladier zegde onder meer Ik weet maar al te goed, dat men u vandaag over vrede komt spreken, over een Duitschen vrede, over een vrede, die niets anders doen zou, dan de veroveringen bij list of geweld be krachtigen en die geenszins de voorbe reiding van nieuwe veroveringen zou uitsluiten. Want waartoe herleidt zich de laat ste Reichstagrede Tot dit ik heb Polen vernietigd. Ik ben voldaan, laten wij thans ophouden met vechten, laten wij een conferentie houden, om mijn veroveringen te bekrachtigen, en den vrede in te richten. Het is maar ongelukkig, dat wij der gelijke taal reeds te voren gehoord hebben. Na de aanhechting van Oostenrijk heeft Duitschland aan de wereld ge zegd ik I^eb Oostenrijk binnenge palmd, ik vraag thans niets meer. Enkele maanden nadien eischte het de Sudeten-Duitschers op, en de Fuh- rer zegde ons te Munchen dat, als deze eisch voldaan was, hij niets meer vra gen zou. Enkele rr^aanden nadien maakte Duitschland zich meester van Tsjecho- Slowakije in zijn geheel. Toen zegde Hij voor den Rijksdag Duitschland vraagt niets meer. Na de vernietiging van Polen geeft men ons thans dezelfde ijdele belofte. Voorzeker, wij hebben steeds ge- wenscht, en wij wenschen nog steeds een rechtzinnige medewerking en een goede verstandhouding tusschen de volken. Maar wij zijn vast besloten ons niet te onderwerpen aan een dictaat van het geweld. Wij hebben de wapens opgenomen tegen den overweldiger wij zullen ze slechts nederleggen, als wij zekere waarborgen van veiligheid hebben, waarborgen van een veiligheid die alle zes maanden niet opnieuw in het gedrang wordt gebracht. Hoe kan een dergelijke veiligheid bestaan voor ons, en voor de wereld, zoo een natie door het geweld van de landkaart van Europa wordt wegge- schrapt Zoo men werkelijk den vrede wil, een duurzamen vrede, dan zou men eindelijk nu eens moeten begrijpen, dat de tijd voorbij is waarbij territoriale veroveringen welzijn brengen aan den overheerscher. Na al die veroveringen vangt Duitschland den oorlog aan met broodkaarten en vleeschkaarten, met melkkaarten en suikerkaarten. Wij, Franschen, wij verafschuwen al de sla- vernijen. Wij willen, dat onze over winning voor het bevrijde Europa alle bedreigingen van aanvallen uitsluit. Frankrijk, dat zich den oorlog zag opdringen, houdt in dezen strijd de zelfde taal als het vroeger altijd heeft gevoerd. In uw naam bevestig ik dus, dat wij strijden en zullen blijven strij den om een definitieven waarborg van veiligheid te bereiken. VERKLARING VAN M. CHAM BERLAIN IN HET LAGERHUIS Tijdens zijn verklaring van Donder dag namiddag in het Lagerhuis heeft de Britsche Eerste Minister, M. Neville Chamberlain, gezinspeeld op de vre desvoorstellen van Hitier en gezegd Het zou onmogelijk zijn voor Groot Brittanje iedere basis van dien aard te aanvaarden zonder te kort te blijven aan zijn eer en zonder te verzaken aan zijn oogpunt dat de internationale ge schillen moeten opgelost worden door overleg en niet door het geweld. M. Chamberlain kondigde aan dat de voorstellen welke de Duitsche kan selier vooruitzet om te vestigen wat hij noemt de waarborgen voor Europee sche veiligheid gegrondvest zijn op de erkenning van zijn veroveringen en op zijn recht van te doen wat hij wil met de veroverde gebieden. De gansche openhartige waarheid is dat na onze vroegere ondervinding, het voortaan niet meer mogelijk is betrou wen te stellen in het woord zonder waarborg van de Duitsche regeering. Het ligt niet in onze politiek uit zijn wettige plaats in Europa een Duitsch land te willen bannen dat in vriend schap en vertrouwen wil leven met de andere natiën. Ik ben er zeker van dat alle volke ren, het Duitsche volk inbegrepen, den vrede wenschen. En hier riep M. Chamberlain luidop uit Alleen de Duitsche regeering, en de Duitsche regeering alléén, is de schuld van den gestoorden vrede, zij alléén heeft met geweld alle vredespo gingen verijdeld DE HOUDING VAN ITALIË Geen militair initiatief Reuter meldt De radio van Rome heeft in den nacht van Zondag op Maandag gezegd In de laatste weken werd heftige en menigvuldige critiek aan het adres van de Regeering uitgebracht. De openbare meening heeft den in druk gehad dat hare werking ontoerei kend was en van gebrek aan samen hang blijk gaf. In een verklaring die hij aan de pers aflegde, heeft de Eerste-Minister dit onbehaaglijk gevoel uit den weg ge ruimd. Dit gevoel was in groote mate toe te schrijven aan het feit dat door de zware taak die zij te vervullen heb ben, de leden van de regeering den tijd niet hadden om aan de bevolking uiteen te zetten den aard, de strekking en den omvang der maatregelen die sedert het begin van den oorlog, hier te lande genomen werden. Er zijn landgenooten die zich inbeel den dat zij, omdat zij van de neutrali teit genieten, den weerslag van de vree- selijke, bloedige gebeurtenissen die on ze naburen teisteren, niet ondergaan. België is niet in oorlog, doch het bevindt zich in den draaikolk van de internationale crisis. Ziedaar de oor zaak van sommige maatregelen die door de openbare meening niet wor den begrepen. Moest de toestand ver ergeren, dan zou men haar verwijten die niet genomen te hebben De gebeurtenissen ontwikkelen zich in een zeer snel tempo. De besten on der de burgers verliezen uit het oog wat gedaan werd om de bestaanszeker heid van het land te waarborgen, zijn eenheid te bewaren, misbruiken tegen te gaan en te vermijden dat te zware beperkingen en ontberingen aan de Belgen worden opgelegd. De over- groote meerderheid der Belgen wenscht niet in het conflict betrokken te wor den. Er zijn maatregelen die op ge geven oogenbkliken dringend gewor den waren en die door een geëvolu- eerden toestand later niet meer gewet tigd waren. De Regeering heeft ze ter stond gewijzigd of ingetrokken. Is het verwarring of besluiteloosheid Neen, het is wijsheid efi gezond verstand. Het is heelemaal nutteloos beperkin gen te behouden als de omstandig heden die niet vergen. Er zijn anderzijds maatregelen die door het publiek met verbittering wor den aangenomen. Geen enkel mede burger zal nochtans meenen dat ze ge nomen worden om de menschen te plagen. Het zijn beschermingsmaatre gelen. Iedereen heeft den plicht voor zichtig te zijn, de mogelijke verwikke lingen te berekenen en van nu af be sluiten te nemen die nadien verrassin gen zullen vermijden. Andere onzijdige landen die, zooals ■«■■Binmnnn» wij, de vrijheid, de onafhankeljikheid en de integreteit van hunne democrati sche instellingen willen vrijwaren, zijn veel verder gegaan dan wij. Zij hebben zich een strenge tucht opgelegd opdat de bevolking zich later geen grootere opofferingen zou moeten getroosten. In Belgie werd de mobilisatie slechts gedeeltelijk doorgevoerd in Holland en Zwitserland algeheel. In dit laatste land zijn de maatrege len op oorlogsvoet tot het uiterste ge- gedreven er is gebrek geweest aan geneesheeren in de hospitalen, groote pachthoeven waren verlaten, de auto bussen waren in de eerste dagen spoor loos verdwenen. Nu komt er eenigszins ontspanning in Zwitserland. Maar men is karig inzake de verlofdagen bij het leger. In deze twee onzijdige landen is men overgegaan tot rationneering. De Zwit- sersche pers staat onder zeer streng toezicht. In vele gevallen, is de bur gerlijke overheid aan de militaire on dergeschikt. Holland, dat in zijn ko loniën talrijke petroleumbronnen bezit, heeft, om benzine te besparen, 's Za terdags en 's Zondags het autoverkeer verboden. De maximum-snelheid is op 70 kilometer gebracht. Wie zich daar aan niet onderwerpt, kan tot 4 jaar opsluiting gestraft worden. Deze vergelijking is noodig om aan allen die wenschen dat België de groo te moeilijkheden die voor de deur staan te boven komt, te doen begrij pen dat strenge tucht noodig is, alsof wij in oorlog waren. Het ordewoord moet zijn met de overheid samen werken en zich niet verzetten tegen besluiten die in het gemeenschappelijk belang worden genomen. De bevolking verlieze niet uit het oog dat de mobilisatie ten gevolge heeft dat de groote besturen de dien sten van vele medewerkers moeten ont beren. Daardoor komt vertraging in de uitvoering van zekere reglementen. Zoo is er een Staatsbestuur dat'in nor malen tijd 3.500 ambtenaren en be ambten telt, waarvan er 800 zijn ge mobiliseerd. Er is dus meer werk voor degenen die blijven, en daarbij komt nog dat nieuwe vraagstukken iederen dag oprijzen. Deze moete in der haast opgelost worden. Nationale tucht en medewerking is aller plicht. Op deze wijze alleen zullen wij er in slagen de vrede te bewaren en dat allen wat voeding en dagelijksch le vensonderhoud betreft, het minimum van offers vergen. dat Italië geen enkel voorstel heeft vooropgesteld, om een einde te maken aan den oorlog, maar dat het zijn mo- reelen steun zal geven aan iedere be weging, die in dien zin zal gedaan worden. De woordvoerder heeft nog eens herhaald De verklaring, dat Italië geen en kel militair initiatief nemen zal, houdt steeds stand Volgens een Engelsch blad, kan Duitschland geen langdurigen oorlog beginnen. De militaire medewerker van de Yorkshire Post schrijft in zijn blad dat Duitschland onmogelijk een lang durigen defensieven oorlog voeren kan Hij is van meening dat de sterke stel ling van het Fransche leger Duitsch land weldra zal verplichten een groot- scheepsch offensief in te zetten. De voorzichtigheid, zegt hij, wil dat de Duitsche legers een defensieve hou ding blijven aannemen, maar de tijd laat zulks niet toe, en eischt vlugge resultaten. De Duitschers moeten re kening houden met het naderen van den Winter, met het ^lijk dat hun vooruitgang zal stremmen, en de regen die hun verschansingen van de Sieg- fried-lijn zal overstroomen. Wat de munities betreft zal Duitsch land zijn legeractie moeten afstemmen op de voortbrengst van de fabrieken, en met de brandstof zal het zeer spaar zaam moeten omspringen. Met moet niet vergeten dat de voorraden van het Reich thans kleiner zijn dan in 1914 en dat thans meer markten voor Duitschland gesloten zijn dan toen. Duitschland geeft zich volkomen re kenschap van het gevaar dat het loopt met het aangaan van een langdurigen oorlog. De verbondenen zouden de ne derlaag kunnen bewerken door te vol harden in een defensieve houding en te wachten op de uitputting van den vijand. Duitschland is dus verplicht te handelen. Ofschoon geen voorteekenen van een nakend offensief aanwezig zijn, is het van belang aan te stippen dat tij dens de afgeloopen week troepenaf- deelingen verkenningen hebben door gevoerd in de sectoren waarachter be langrijke troepenafdeelingen waren sa mengetrokken. Een daarvan had plaats ten Westen van Carlsruhe om de macht van het Fransche leger te toetsen, de andere nabij Saarbruckcn om een stel ling te heroveren. Al deze pogingen konden door het geschut worden ver ijdeld, en de opstelling van de Fran sche legers heeft geen wijziging onder gaan. Integendeel hebben de Fran schen hun stellingen kunnen verbeteren en deze stellingen beschermen de ver der achterwaarts liggende Maginotlijn. Duitschland had er stellig niet mede gerekend te moeten doordringen door heen deze diepe dubbele zone. Moest Duitschland dit probeeren, het zou mislukken. De Fransche lijnen zijn overal tot het uiterste versterkt, en de diepte waarop de troepen zijn opge steld, laat niet toe de Duitsche krijgs- methode met succes toe te passen.

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1939 | | pagina 1