Het Raadsel Italië
De Oorlogstoestand
ln Europa
De Toestand op 't Oogenblik
In geen geval Versmelting
van fascisme met bolsjewisme
20 JAAR. NUMMER 4.
NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
DUPONT GEBROEDERS
REDE VAN GOEBBELS
HUIS GILBERTA
FASCISME TEGEN
BOLCHEVISME
PROEFT CASTAR BIER
KAN EUROPA NOG
GERED WORDEN
DE NEDERLANDSCHE
VERDEDIGING
ALGEMEEN OVERZICHT
VAN DEN TOESTAND
DOOR M. W. CHURCHILL
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN
ZONDAG 28 JANUARI 1940.
POPERIHGHE
ABONNEMENTEN
Jaar, per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika (en andere landen) 30 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
AANKONDIGINGEN
De postabonnenten in België, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in het
postkantoor dat hen bedient, en niet aan ons
Elk schrijven naar inlichtingen moet verge
zeld zijn van een postzegel voor antwoord
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE
Postcheck 484.59 Telefoon 180
leder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijn bijdragen. Handschriften worden
in geen geval teruggegeven. Bijdragen in
te zenden tegen den Donderdag 's middags.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag
Naamlooze artikels worden niet opgenomen I Alle aankondigingen op voorhand te betale
Gewone berichten, per regel
Kleine berichten (minimum)
Rouwberichten (minimum)
Voor dikwijls te herhalen reklamen
prijzen volgens overeenkomst
1.00 fr.
4.00 fr.
5.00 fr.
Het groote raadsel, de X, irt de alge
braïsche stelling van de internationale
politiek en diplomatie op t oogenblik
is voor heel de wereld Italië.
Voor Italië-zelf zeker niet uitgezon
derd, want aan alles wat zijn verant
woordelijke staatslieden loslaten, is 't
goed te hooren, dat zij zich, zoomin
als deze van de oorlogvoerende landen
een klare voorstelling vormen van< de
nieuwe verhoudingen, welke uit deze
ramp zullen kunnen voortkomen en
van het profijt of het nadeel dat daar
aan dan voor hun land verbonden zal
kunnen zijn.
De duidelijkste bepaling van Italie's
houding werd nog gegeven door den
algemeenen secretaris van de fascisti
sche partij, toen hij vóór enkele dagen
zeide, dat zij geen passieve maar een
actieve neutraliteit is.
Dat wil dan zeggen geen neutrali
teit als deze van ons, Belgen, bijvoor
beeld, die niets méér verlangen en be
trachten dan dat ons land ongedeerd
en onveranderd dezen oorlog overle
ven moge, welke ook de uitslag ervan
zij, maar een neutraliteit, met voor
behoud van het recht om eruit te tre
den en partij te kiezen op ieder oogen
blik, dat Italië, door zich in den strijd
te mengen, zijn belangen rechstreeks
zou kunnen dienen.
Nog klaarder gezegd om de partij
te kiezen van dezen oorlogvoerende,
door wiens overwinning de Italiaansche
belangen het best bevorderd zouden
kunnen zijn of door wiens nederlaag
deze belangen het meest in gevaar zou
den kunnen komen.
Maar wat Italië als zijn belangen in
dezen oorlog beschouwt, dat werd, se
dert het uitbreken ervan, door zijn re
geerders noch door zijn pers meer in
een concreten vorm gegoten.
Van leuzen als «Tunis Corsi
ca Nizza is thans geen sprake
meer. Zelfs niet meer van het meester
schap voor Italië over de Middelland-
sche Zee. Deze laatste aanspraak die
schijnt thans herleid te zijn tot de ver
klaring, dat Italië dit meesterschap niet
langer aan andere landen inzonder
heid aan Engeland overlaten kan,
wat dan wel zal neerkomen op de
vraag, dat de heerschappij over de
Mare Nostrum van het oude Rome
verdeeld zou worden onder Italië,
Frankrijk, Engeland en Spanje, naar
verhouding van de positie die zij aan
haar oevers bekleeden of van de be
langen die ze bij haar doorvaart naar
het Oosten hebben.
En om het rechtuit te zeggen aldus
gesteld, is deze eisch niet langer meer
onbillijk te noemen. Evenmin trou
wens als deze, betreffende mede
zeggingschap in het beheer van het
Suez-kanaal voor Italië, nu het ook een
belangrijke Oost-Afrikaansche mo
gendheid geworden is.
Hoe ook deze oorlog afloope, zóó
veel is in alle geval zeker, dat, bij de
nieuwe verdeeling van Europa en
misschien wel van de wereld die
éruit voortvloeien zal, met Italië reke
ning gehouden zal moeten worden en
wel des te méér, naarmate het, in zijn
neutraliteit, zijn strijdkrachten zal kun
nen opsparen en nog doen aangroeien,
terwijl de krijgvoerende de hunne uit
putten en opbruiken.
Maar indien de Italiaansche staats
leiders ook al in gebreke moeten-blij
ven, wat betreft een duidelijke formu
leering van wat zij op territoriaal en
economisch gebied te eischen hebben,
dan zijn ze toch volkomen duidelijk op
het gebied van hun ideologie.
De taal, die de secretaris der fascis
tische partij de vorige week gevoerd
heeft, en die zooveel opschudding ver-
Wekte, heeft niets weg van een orakel
spreuk. Haar klare betekeenis en be
doeling zijn deze van een waarschu
wing tot beide oorlogvoerende partij
en, dat Italië géén voordeel hetwelk
het bij hun vredesonderhandelingen
voor zichzelf bedingen zal, met eenig
deel van zijn eigen regiem zal betalen,
dat het in géén geval eenige toege
ving zal doen aan het communisme of
aan de liberale democratie.
Boven alles wil het zijn fascisme in
tact zuiver, onvermengd en ongeschon
den houden.
Als deze spreker zeide, dat men zich
in het buitenland geen illusies moest
maken betreffende zekere sympathieën
die in Italië tot uiting zijn gekomen,
dan moest dat aldus worden verstaan
Laat men in Frankrijk en Engeland
niet gelooven, dat wij door de sympa
thie die we voor Finland aan den dag
leggen en door ons verzet op alle an
dere plaatsen waar gevaar voor bols
jewistische doorbraak dreigt, dichter
bij het democratisch regiem gekomen
zouden zijn.
Wat de staatslieden van Italië aan
de oorlogvoerenden, en trouwens aan
heel de wereld, te verstaan willen ge
ven, is dat zij het fascisme op denzelf
den vijandigen afstand willen houden
van de democratie als van het com
munisme.
En dan kan uit de taal van den
secretaris der fascistische partij Duitsch
land even klaar verstaan, dat Italië
zich door geen as-sympathie of -ver
plichtingen nader tot het bolsjewisme
zal laten brengen, nu het Reich voor
zijn strijd tegen de Westersche demo
cratieën, steun bij Soviet-Rusland ge
zocht heeft en heel zijn anti-commu
nistische politiek, die toch aan de
basis van zijn nationaal-socialistisch re
giem lag, stopgezet.
Hitier moge hierdoor ook al heel
zijn Kampf verloochend hebben,
alle anti-bolsjewistische lectuur doen
verdwijnen, de felste organen van het
anti-Komintern, als de Sturmer en
het Schwarze Korpz het zwijgen
hebben opgelegd, en den trein met de
anti-Soviettentoonstelling doen binnen
halen, van Mussolini kan hij hoo
ren, dat Italië zich daardoor geen duim
breed van zijn gedragslijn ten opzichte
van het bolsjewisme zal laten afdrin
gen.
Nog erger zelfs dat overal waar
Duitschland Rusland helpen zou, het
Italië als tegenstander zal vinden.
Door berichtgevers van Hollandsche
bladen te Berlijn wordt met beslistheid
verzekerd en zonder dat ze hiervoor
in de Duitsche pers tot dusver eenige
logenstraffing hebben opgeloopen
dat Mussolini aan Hitier de vraag ge
steld heeft, of hij op de hoogte is van
de Russische bedoelingen, zoowel in
de Oostzee als op den Balkan, en hem
tevens zou hebben verwittigd, dat het
optreden van Rusland in Finland hem
fel mishaagt en dat, mocht Moscoü
denken aan eenzelfde onderneming op
den Balkan, Italië zijn heele politiek
aan een herziening zou moeten onder
werpen.
En, met minder zekerheid, voegen
deze correspondenten erbij, dat het
antwoord van Hitier hierop zou zijn
neergekomen dat hij onzijdig zal
blijven in den oorlog tegen Finland,
maar bereid is om mee te helpen tot
het verhoeden van een Russischen aan
val op den Balkan.
...Zoodat langs dien kant het gevaar
voor een bolsjewistische overrompeling
met uitbreiding dan van het oorlogs
terrein, als aanzienlijk verminderd be
schouwd zou kunnen worden
Maar dat is intusschen wel het dui
delijkst en het belangrijkst in Italië's
verklaringen dat men daar aan alles
denken kan, maar wel 't laatst aan een
samenpassing, aan een vermenging vap
het fascisme met het communisme,
zooals men in Duitschland met het na-
tionaal-socialisme heeft gedaan.
N. G.
Goebbels, Duitsch minister van pro
paganda, heeft in Posen het woord
gevoerd.
Hij deed in den loop van zijn toe
spraak de verliezen uitschijnen, die de
streek door den oorlog in Polen heeft
gehad. Hij schetst andermaal wat tot
den oorlog heeft aanleiding gegeven,
beweerde, dat de geldmacht van En
geland nooit oprecht het inzicht heeft
gehad Polen te steunen. Polen is enkel
een voorwendsel geweest om den oor
log los te ketenen, een oorlog die het
land der geldmagnaten tegen het jonge
Duitschland moest stellen. De oorlog
ketende los om aan Duitschland een
nieuw verdrag van Versailles op te leg
gen, een nieuw schandverdrag. Maar
het is een dwaasheid een oorlog tegen
het Rijk los te ketenen.
Spreker werpt andermaal de schuld
van den oorlog op Engeland en tracht
te betoogen dat de Fuhrer enkel den
vrede betracht heeft. Duitschland
strijdt voor zijn bestaan.
Spreker doet andermaal uitschijnen
dat de wereldrijkdommen door Enge
land en Frankrijk verdeeld werden,
dat in dien toestand verandering ko
men moet, dat Duitschland optreedt
voor zijn levensruimte, die grooter
wordt, daar de geboorten in Duitsch
land grooter ziin dan in Engeland en
Frankrijk samen.
Spreker eindigde met voorop te zet
ten, dat Duitschland, wat men ook on-
derneme, zegevierend uit den strijd
zal komen.
41, GASTHUISSTRAAT.
ITALIË STREEFT NAAR EEN
NIEUW EUROPEESCH REGIEM.
DE NIEUWE BISSCHOP
VAN DOORNIK
Zeer Eerw. Heer Kan. Louis Del-
motte, voorzitter van het Groot Semi
narie van Doornik, werd benoemd tot
bisschop van Doornik, in vervanging
van wijlen Mgr Rasneur.
De nieuwe bisschop werd geboren
te Hennuyères, op 18 December 1892.
Het vraagt 't recht in vrijheid te leven.
In een artikel, dat door de «Sunday
Dispatch» gepubliceerd wordt, ver
klaart de bekende Italiaansche journa
list Virginio Gayda, dat een oplossing
der vraagstukken, waaraan Italië het
hoogste belang heeft, spoedig dient te
geschieden.
In de eerste plaats valt de heer Gay-
da het verdrag van Versailles aan, dat
volgens hem de wanverhouding in de
hulpbronnen der Europeesche landen
nog heeft verhoogd, in plaats van die
te verminderen.
De verzekering der geallieerde pers,
dat de geallieerden het meesterschap
bezitten in de Middellandsche Zee be-
teekent voor Italië een positie, welke
niet in overeenstemming is met een re
giem van rechtvaardigheid, hetwelk de
vrijheid en de gelijkheid der posities
van alle landen zou dienen te erken
nen.
De oplossing der verschillende vraag
stukken, volgens de behoeften van Ita
lië, kan niet langer uitgesteld worden.
Het is thans noodzakelijk, dat dit dui
delijk begrepen worden door alle groo
te Europeesche mogendheden.
Deze vraagstukken zijn Vruchtbare
gronden, waar de Italiaansche bevol
king zich kan ontwikkelen. Het Itali
aansche volk vraagt het recht in vrij
heid te leven en zich te kunnen bewe
gen.
Volgens den heer Gayda zijn deze
eischen niet onvereenigbaar met het
vormen van een meer evenwichtig Eu
ropa, dat gezonder en rechtvaardiger
zal zijn dan dat wat het verdrag van
Versailles gebracht heeft.
Aan dit nieuw Europeesch regiem
wenscht Italië deel te nemen en daar
om volgt men te Rome het Europeesch
geschil niet als neutrale mogendheid,
maar als een land dat, al is het op het
oogenblik niet rechtstreeks bij het ge
schil betrokken, toch op alje mogelijk
heden, zoowel voor den oorlog als voor
den vrede, voorbereid is.
Er is echter één punt, waarop Italië
zich niet onverschillig kan toonen en
dat is het communistisch gevaar.
In de Staten van Zuid-Oostelijk Eu
ropa heeft Italië levensbelangen. Het
heeft geen enkele aanvallende bedoe
ling tegen Soviet-Rusland als zoodanig,
maar tegen het communistisch gevaar
zal het fascisme weten op te treden.
Italië wenscht de uitbreiding van het
bolsjewisme tot geheel Europa te voor
komen, en zoodoende de Europeesche
beschaving te beschermen.
WEER GERUCHTEN OVER
NIEUWE VREDESVOORSTELLEN.
Wat een Engelsch blad schrijft
De diplomatieke correspondent van
de Observer schrijft
De Duitsche tactiek in de huidige
oorlogsfaze is te Londen en te Parijs
vrij goed gekend. Men heeft uit vier
neutralen (Zweden, Nederland, Zwit
serland en Italië) inlichtingen ontvan
gen volgens dewelke Duitsche agen
ten die zich afgevaardigden noe
men, zich naar die landen begeven
hebben en er het voorwerp van hun
zending hebben bekend gemaakt na
melijk suggesties voor nieuwe grond
slagen voor een onmiddellijken wa
penstilstand. Volgens deze nieuwe
voorstellen, zouden Polen, Tsjecho-
Slowakije en Oostenrijk (hoewel een
van de vier zendingen geen mel
ding gemaakt heeft van dit laatste
land) door Duitschland ontruimd wor
den, maar zij zouden er in toestemmen
een toléénheid met Duitschland te vor
men. Hitier zou afgesteld worden en
vervangen worden door Goering, maar
indien deze voorstellen niet aanvaard
worden zouden de duivels der hel
voorgoed loskomen
De medewerker van de «Observer»
voegt er aan toe Essentieel is er
niets nieuws in deze techniek, maar het
contact tusschen de neutralen en
Duitschland heeft het onlangs moge
lijk gemaakt, dat men zich een juister
gedacht kan vormen van de Duitsche
strategie. De aanwezigheid van Duit
sche troepen in Zuid-Polen bevestigt
wel den indruk dat de Finsche weer
stand (die in het geheim door Duitsch
land wordt aangemoedigd)het Duitsch
land mogelijk gerhaakt heeft Rusland
een hoogeren prijs te ontrukken voor
de loyale naleving van het in Augus
tus 1.1. gesloten pact.
In een rede, welke Lord Lothian,
de Britsche ambassadeur bij de Ver-
eenigde Staten, te Chicago uitsprak,
zegde hij onder meer
Engeland kan noch mag op eigen
houtje de overheerschende rol vervul
len, die het in de afgeloopen eeuw
beeft vervult. De rechten van de nieu
we zeevarende naties en de opkomst
van het luchtwapen maken dit onmo
gelijk de macht ter zee mag niet in
handen zijn van één mogendheid
Lord Lothian denkt eene wereldor
ganisatie slechts dan levensvatbaar,
wanneer Europa in staat is zijn eigen
interne aangelegenheden door het
een of ander stelsel van federalisme
te regelen en Lord Lothian blijkt te
beseffen, dat slechts een soepel stel
sel van gemeenschappelijke wereld
ordening de verderfelijke conflicten,
die de botsingen om de macht voort
vloeien, kan voorkomen.
Briand en Streseman hebben in 1925
hun taak en de behoeften van Europa
begrepen, toen zij het verdrag van Lo
carno sloten als wegbereider voor een
Unie van Europa, welke stellig aan
Briand voor den geest stond. Zij wil
den Europeesch praten Europa
Europeesch leeren denken. Maar
de tijd was nog niet rijp.
Lord Lothian treedt in de voetspo
ren van Briand. Het is zoo goed als
eenieders gedacht, dat de oorlog, waar
in Engeland en Frankrijk thans gewik
keld is en die zich tot geheel Europa
dreigt uit te breiden, 'n fout en 'n mis
daad is, wanneer voor Europa andere
wegen openstaan om zijn geschillen te
regelen.
De grondgedachte, door Lord Lo
thian geformuleerd, is stellig het eeni
ge groote uitgangspunt voor het ver
zoenen van de tegenstellingen, die zich
in de belangen der Europeesche mo
gendheden voordoen. Europa dreigt
onder te gaan aan uitputting over de
zelfde geschillen, die telkens en telkens
weder oprijzen, maar klaarblijkelijk op
een nieuwen grondslag moeten worden
geplaatst om het rust te geven en het
in staat te stellen, zijn functie te ver
vullen als homogeen deel in de we
reldgemeenschap.
Indien Engeland inderdaad bereid
mocht zijn van zijn oude hegemonis-
tische positie ter zee afstand te doen
ten gunste van een Europeesch ge
meentebest, moet men verwachten dat
ook Duitschland zich bereid verklaart
tot een dergelijk, dat op denzelfden
wortel stoelt.
Lord Lothian stelt als voorwaarden,
dat de landen van Europa zich in alle
mogelijke opzichten tegemoet komen
en steunen en elkaar ten volle eerbie
digen. Zijn de leiders van het Derde
Rijk bereid dit offer te brengen in rui!
voor het offer dat Lord Lothian, En
geland aanspoort te brengen, ten be
hoeve van een bevredigd en homo
geen Europa Dat is hetzelfde offer,
dat ook de Engelsche regeering van het
Duitsche volk eischt in haar aanspo
ring te breken met de politiek van
Hitier. De vraag is, of Hitier zelf be
reid is dit offer te brengen, door niet
de macht, maar een vergelijk als den
grondslag van een federatief Europa
als uitgangspunt te kiezen.
Geheel Europa zou er wel bij varen,
het zou in staat zijn, de groote gevaren
die het dreigen bij een voortzetting
van den strijd om de macht, definitief
af te wenden en meteen zijn plaats
als vredelievend, vredeswaarborgend
werelddeel kunnen innemen naast en
tusschen de andere werelddeelen.
Lord Lothian heeft met zijn jongste
rede datgene uitgesproken, wat leeft
in de hoofden en de harten van alle
Europeesche volken, die den vrede als
hoogste goed beschouwen.
ZELFS MET DICHTGEVROREN
RIVIEREN, KAN NEDERLAND
ZICH VERDEDIGEN.
Voorbeelden uit het Verleden.
In Holland stelde men de vraag of
de waterverdedigingslijn niet in gevaar
zou gebracht worden door het ijs. Het
algemeen Nederlandsch Persbureau
onderzocht de kwestie en kwam tot
bemoedigende vaststellingen.
Holland moet niet vreezen.
Het voorbeeld dat de meesten onzer
door het hoofd speelt, wanneer zij zich
over de strenge vorst zorgen maken,
is de tocht van den Franschen generaal
Pichegru in 1 794, die trekkende over
onze bevroren rivieren, ons land zon
der slag of stoot binnen enkele dagen
kon bezetten. Doch niet het ijs, maar
de verdeeldheid van de Natie was oor
zaak van zijn snel succes.
Het laatste hoekje Belgisch grond
gebied werd in den oorlog 1914-1918
verdedigd achter een inundatie, die
van den Ijzer. Deze was van veel be
perkter omvang dan de inundaties,
waarop Nederland in tijd van nood
zou kunnen rekenen. De IJzerinundatie
nu is meermalen dichtgevroren en wel
zeer stevig in den strengen Winter van
1916-191 7. Toch is er nooit een aan
val over gedaan. Een bewijs dat beide
partijen, het risico daarvan beseften.
Wel zijn in dien oorlog aanvallen
over het ijs beproefd aan het Oostelijk
front. De Russen hebben zich meerma
len gewaagd op de bevroren meren en
moerassen van Oost-Pruisen en West-
Rusland, o.a. tijdens het Kerst-offen
sief van 1914. De pogingen liepen uit
op een volslagen debacle.
Leerzaam is ook, dat ook nu weer,
in den Finsch-Russischen oorlog het
Ladogameer, ofschoon met een dikke
ijslaag bedekt, volkomen ongeschikt is
gebleken als operatieterrein voor den
aanvaller.
De Aanvaller op het ijs in het nadeel.
Deze voorbeelden uit de jongste
krijgsgeschiedenis laten zien, dat de
moderne bewapening dengene, die
over het ijs een aanval tracht te on
dernemen, in het nadeel stelt. De re
denen zijn duidelijker. De aanvallen
de troepen hebben op de gladde ijs
vlakten niet de minste dekking. Elke
soldaat heeft de wetenschap, dat hij,
als hij gewond wordt op het ijs zal
blijven liggen, omdat hij onbereikbaar
zal zijn voor geneeskundige hulp. Ge
wond worden beteekent doodvriezen,
en dit vooruitzicht is fnuikend voor
zijn moreel.
Aangezien de verdediger zich in de
stellingen verschanst zal hebben, van
waaruit hij met zijn automatische wa
penen eiken infanterie-aanval kan
smoren, is een aanval op het ijs wel
ondenkbaar zonder grondige voorbe
reiding en ondersteuning door de ar
tillerie. Maar diezelfde artillerie ver
nielt het terrein, waarlangs de eigen
soldaten de stellingen van den verdedi
ger zullen moeten bereiken zij ver
nielt het ijs en speelt daardoor in de
kaart van de verdediging, welker ar
tillerie op haar beurt ook niet zal na
laten tot vernieling van de ijsvelden
bij te dragen.
Verrassende aanvallen onder de be
scherming van het nachtelijk duister
zouden, gezien de kracht der automati
sche vuurwapenen tegen eén zichtbaren
vijand de eenige overblijvende moge
lijkheid op succes voor den aanvaller
kunnen schijnen. Maar ook dan waagt
den aanvaller zich wat men noemt op
glad ijs. Het ijs biedt mogelijkheden
tot verraderlijke hinderlagen.
Wanneer den verdediger den water
stand verandert door het water onder
het ijs te laten wegloopen, zal boven
de slooten en vooral boven de kanalen
m üs breken.
Ook onze rivieren zijn in den Win
ter gevaarlijk voor een aanvallend le
ger. Een tijdsverloop van enkele dagen
tan hoog water brengen, dat alle ope
ratieplannen in de war stuurt.
Heeft men zooals thans het geval is,
drijfijs op de rivieren, dan is elke over
gang onmogelijk. Dan blijft ook nog
steeds het gevaar bestaan, dat de dooi
en het daarop volgende kruien van
iet ijs, de opgerukte vijand afgesne
den wordt van zijn basis.
Het winterseizoen op zich zelf brengt
ook reeds groote nadeelen voor den
aanvaller met zich mee. Weliswaar
cennen we geen Finschen winter, doch
ook bij ons zou de aanvaller te lijden
lebben van gladde wegen, van korte
dagen, van koude, welke de geïmpro
viseerde legerplaatsen van zijn troe
pen zou teisteren en van de onmoge-
ijkheid iets met den harden grond te
aeginnen.
Wanneer de bodem flink bevroren
is, stuit de infanterieschop als op rots.
Terwijl de verdediger zich in te voren
daar gemaakte stellingen hebben in
gericht, weigert den bodem den aan
valler een schuilplaats.
DE NEUTRALE LANDEN ZIJN DE
GROOTSTE SLACHTOFFERS VAN
DEN HUÏDIGEN OORLOG.
De heer Winston Churchill, eerste
lord van de Admiraliteit, heeft in een
radiorede verklaard
Voor enkele maanden hebben de
Duitschers verschrikkelijke bedreigin
gen geuit tegen de Democratieën
maar het zijn feitelijk de kleine neu
trale landen die den zwaarsten last
van den oorlog dragen dit geldt na
melijk voor wat de verliezen op zee
betreffen Nederlanders, Belgen, Dee-
nen, Zweden en bijzonder Noren zien
telkens hun schepen vernield en kun
nen slechts in Britsche of Fransche con-
vooien bescherming vinden.
Wat ons betreft, elke week groeit
onze handel aan en zijn wij beter ge
organiseerd elke week zijn wij meer
meester op zee om ons eigen bestaan
te verzekeren waardoor onze zegepraal
ook verzekerd wordt. De helft van de
onderzeeërs waarmede Duitschland den
oorlog begon werden vernield de mij
nen van alle soort zijn voor ons geen
probleem zonder oplossing. Wij wach
ten dus met vertrouwen de verdere
aanvallen van Duitschland af. Wij
kunnen het oogenblik voorzien dat de
zeeën zoo veilig zullen zijn dat de zee
vaart zal voorspoedig zijn over geheel
de wereld.
Spreker beklaagt meer de neutrale
landen. Hij verklaart dat een Duitsche
kapitein, die een noodlanding deed in
België, plannen in zijn bezit had voor
een inval in België. In Roemenie, in
Zwitserland, in Nederland, in Scandi
navië is men even bezorgd en ongerust,
terwijl het kleine Finland met helden
moed voor zijn vrijheid strijdt en lijdt.
De heer Churchill schetst de ver
schrikkelijke gevolgen welke de neder
laag van Finland zou hebben voor de
beschaving.
De heer Churchill pleit verder voor
een deelneming door de neutralen aan
den oorlog.
Spreker erkent, dat de Verbondenen
voor een talrijker vijandelijk leger
staan, doch deze toestand is niet nieuw
en weinig oorlogen werden gewonnen