Het Raadsel Italië De Oorlogstoestand ln Europa De Toestand op 't Oogenblik In geen geval Versmelting van fascisme met bolsjewisme 20 JAAR. NUMMER 4. NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN DUPONT GEBROEDERS REDE VAN GOEBBELS HUIS GILBERTA FASCISME TEGEN BOLCHEVISME PROEFT CASTAR BIER KAN EUROPA NOG GERED WORDEN DE NEDERLANDSCHE VERDEDIGING ALGEMEEN OVERZICHT VAN DEN TOESTAND DOOR M. W. CHURCHILL WEEKBLAD 25 CENTIEMEN ZONDAG 28 JANUARI 1940. POPERIHGHE ABONNEMENTEN Jaar, per post16 fr. Congo 25 fr. Frankrijk25 fr. Amerika (en andere landen) 30 fr. Men abonneert op alle belgische postkantooren. AANKONDIGINGEN De postabonnenten in België, die van woonst veranderen, moeten dit aangeven in het postkantoor dat hen bedient, en niet aan ons Elk schrijven naar inlichtingen moet verge zeld zijn van een postzegel voor antwoord Uitgevers-Eigenaars Yperstraat, 2, POPERINGHE Postcheck 484.59 Telefoon 180 leder medewerker blijft verantwoordelijk voor zijn bijdragen. Handschriften worden in geen geval teruggegeven. Bijdragen in te zenden tegen den Donderdag 's middags. Kleine berichten tegen den Vrijdag middag Naamlooze artikels worden niet opgenomen I Alle aankondigingen op voorhand te betale Gewone berichten, per regel Kleine berichten (minimum) Rouwberichten (minimum) Voor dikwijls te herhalen reklamen prijzen volgens overeenkomst 1.00 fr. 4.00 fr. 5.00 fr. Het groote raadsel, de X, irt de alge braïsche stelling van de internationale politiek en diplomatie op t oogenblik is voor heel de wereld Italië. Voor Italië-zelf zeker niet uitgezon derd, want aan alles wat zijn verant woordelijke staatslieden loslaten, is 't goed te hooren, dat zij zich, zoomin als deze van de oorlogvoerende landen een klare voorstelling vormen van< de nieuwe verhoudingen, welke uit deze ramp zullen kunnen voortkomen en van het profijt of het nadeel dat daar aan dan voor hun land verbonden zal kunnen zijn. De duidelijkste bepaling van Italie's houding werd nog gegeven door den algemeenen secretaris van de fascisti sche partij, toen hij vóór enkele dagen zeide, dat zij geen passieve maar een actieve neutraliteit is. Dat wil dan zeggen geen neutrali teit als deze van ons, Belgen, bijvoor beeld, die niets méér verlangen en be trachten dan dat ons land ongedeerd en onveranderd dezen oorlog overle ven moge, welke ook de uitslag ervan zij, maar een neutraliteit, met voor behoud van het recht om eruit te tre den en partij te kiezen op ieder oogen blik, dat Italië, door zich in den strijd te mengen, zijn belangen rechstreeks zou kunnen dienen. Nog klaarder gezegd om de partij te kiezen van dezen oorlogvoerende, door wiens overwinning de Italiaansche belangen het best bevorderd zouden kunnen zijn of door wiens nederlaag deze belangen het meest in gevaar zou den kunnen komen. Maar wat Italië als zijn belangen in dezen oorlog beschouwt, dat werd, se dert het uitbreken ervan, door zijn re geerders noch door zijn pers meer in een concreten vorm gegoten. Van leuzen als «Tunis Corsi ca Nizza is thans geen sprake meer. Zelfs niet meer van het meester schap voor Italië over de Middelland- sche Zee. Deze laatste aanspraak die schijnt thans herleid te zijn tot de ver klaring, dat Italië dit meesterschap niet langer aan andere landen inzonder heid aan Engeland overlaten kan, wat dan wel zal neerkomen op de vraag, dat de heerschappij over de Mare Nostrum van het oude Rome verdeeld zou worden onder Italië, Frankrijk, Engeland en Spanje, naar verhouding van de positie die zij aan haar oevers bekleeden of van de be langen die ze bij haar doorvaart naar het Oosten hebben. En om het rechtuit te zeggen aldus gesteld, is deze eisch niet langer meer onbillijk te noemen. Evenmin trou wens als deze, betreffende mede zeggingschap in het beheer van het Suez-kanaal voor Italië, nu het ook een belangrijke Oost-Afrikaansche mo gendheid geworden is. Hoe ook deze oorlog afloope, zóó veel is in alle geval zeker, dat, bij de nieuwe verdeeling van Europa en misschien wel van de wereld die éruit voortvloeien zal, met Italië reke ning gehouden zal moeten worden en wel des te méér, naarmate het, in zijn neutraliteit, zijn strijdkrachten zal kun nen opsparen en nog doen aangroeien, terwijl de krijgvoerende de hunne uit putten en opbruiken. Maar indien de Italiaansche staats leiders ook al in gebreke moeten-blij ven, wat betreft een duidelijke formu leering van wat zij op territoriaal en economisch gebied te eischen hebben, dan zijn ze toch volkomen duidelijk op het gebied van hun ideologie. De taal, die de secretaris der fascis tische partij de vorige week gevoerd heeft, en die zooveel opschudding ver- Wekte, heeft niets weg van een orakel spreuk. Haar klare betekeenis en be doeling zijn deze van een waarschu wing tot beide oorlogvoerende partij en, dat Italië géén voordeel hetwelk het bij hun vredesonderhandelingen voor zichzelf bedingen zal, met eenig deel van zijn eigen regiem zal betalen, dat het in géén geval eenige toege ving zal doen aan het communisme of aan de liberale democratie. Boven alles wil het zijn fascisme in tact zuiver, onvermengd en ongeschon den houden. Als deze spreker zeide, dat men zich in het buitenland geen illusies moest maken betreffende zekere sympathieën die in Italië tot uiting zijn gekomen, dan moest dat aldus worden verstaan Laat men in Frankrijk en Engeland niet gelooven, dat wij door de sympa thie die we voor Finland aan den dag leggen en door ons verzet op alle an dere plaatsen waar gevaar voor bols jewistische doorbraak dreigt, dichter bij het democratisch regiem gekomen zouden zijn. Wat de staatslieden van Italië aan de oorlogvoerenden, en trouwens aan heel de wereld, te verstaan willen ge ven, is dat zij het fascisme op denzelf den vijandigen afstand willen houden van de democratie als van het com munisme. En dan kan uit de taal van den secretaris der fascistische partij Duitsch land even klaar verstaan, dat Italië zich door geen as-sympathie of -ver plichtingen nader tot het bolsjewisme zal laten brengen, nu het Reich voor zijn strijd tegen de Westersche demo cratieën, steun bij Soviet-Rusland ge zocht heeft en heel zijn anti-commu nistische politiek, die toch aan de basis van zijn nationaal-socialistisch re giem lag, stopgezet. Hitier moge hierdoor ook al heel zijn Kampf verloochend hebben, alle anti-bolsjewistische lectuur doen verdwijnen, de felste organen van het anti-Komintern, als de Sturmer en het Schwarze Korpz het zwijgen hebben opgelegd, en den trein met de anti-Soviettentoonstelling doen binnen halen, van Mussolini kan hij hoo ren, dat Italië zich daardoor geen duim breed van zijn gedragslijn ten opzichte van het bolsjewisme zal laten afdrin gen. Nog erger zelfs dat overal waar Duitschland Rusland helpen zou, het Italië als tegenstander zal vinden. Door berichtgevers van Hollandsche bladen te Berlijn wordt met beslistheid verzekerd en zonder dat ze hiervoor in de Duitsche pers tot dusver eenige logenstraffing hebben opgeloopen dat Mussolini aan Hitier de vraag ge steld heeft, of hij op de hoogte is van de Russische bedoelingen, zoowel in de Oostzee als op den Balkan, en hem tevens zou hebben verwittigd, dat het optreden van Rusland in Finland hem fel mishaagt en dat, mocht Moscoü denken aan eenzelfde onderneming op den Balkan, Italië zijn heele politiek aan een herziening zou moeten onder werpen. En, met minder zekerheid, voegen deze correspondenten erbij, dat het antwoord van Hitier hierop zou zijn neergekomen dat hij onzijdig zal blijven in den oorlog tegen Finland, maar bereid is om mee te helpen tot het verhoeden van een Russischen aan val op den Balkan. ...Zoodat langs dien kant het gevaar voor een bolsjewistische overrompeling met uitbreiding dan van het oorlogs terrein, als aanzienlijk verminderd be schouwd zou kunnen worden Maar dat is intusschen wel het dui delijkst en het belangrijkst in Italië's verklaringen dat men daar aan alles denken kan, maar wel 't laatst aan een samenpassing, aan een vermenging vap het fascisme met het communisme, zooals men in Duitschland met het na- tionaal-socialisme heeft gedaan. N. G. Goebbels, Duitsch minister van pro paganda, heeft in Posen het woord gevoerd. Hij deed in den loop van zijn toe spraak de verliezen uitschijnen, die de streek door den oorlog in Polen heeft gehad. Hij schetst andermaal wat tot den oorlog heeft aanleiding gegeven, beweerde, dat de geldmacht van En geland nooit oprecht het inzicht heeft gehad Polen te steunen. Polen is enkel een voorwendsel geweest om den oor log los te ketenen, een oorlog die het land der geldmagnaten tegen het jonge Duitschland moest stellen. De oorlog ketende los om aan Duitschland een nieuw verdrag van Versailles op te leg gen, een nieuw schandverdrag. Maar het is een dwaasheid een oorlog tegen het Rijk los te ketenen. Spreker werpt andermaal de schuld van den oorlog op Engeland en tracht te betoogen dat de Fuhrer enkel den vrede betracht heeft. Duitschland strijdt voor zijn bestaan. Spreker doet andermaal uitschijnen dat de wereldrijkdommen door Enge land en Frankrijk verdeeld werden, dat in dien toestand verandering ko men moet, dat Duitschland optreedt voor zijn levensruimte, die grooter wordt, daar de geboorten in Duitsch land grooter ziin dan in Engeland en Frankrijk samen. Spreker eindigde met voorop te zet ten, dat Duitschland, wat men ook on- derneme, zegevierend uit den strijd zal komen. 41, GASTHUISSTRAAT. ITALIË STREEFT NAAR EEN NIEUW EUROPEESCH REGIEM. DE NIEUWE BISSCHOP VAN DOORNIK Zeer Eerw. Heer Kan. Louis Del- motte, voorzitter van het Groot Semi narie van Doornik, werd benoemd tot bisschop van Doornik, in vervanging van wijlen Mgr Rasneur. De nieuwe bisschop werd geboren te Hennuyères, op 18 December 1892. Het vraagt 't recht in vrijheid te leven. In een artikel, dat door de «Sunday Dispatch» gepubliceerd wordt, ver klaart de bekende Italiaansche journa list Virginio Gayda, dat een oplossing der vraagstukken, waaraan Italië het hoogste belang heeft, spoedig dient te geschieden. In de eerste plaats valt de heer Gay- da het verdrag van Versailles aan, dat volgens hem de wanverhouding in de hulpbronnen der Europeesche landen nog heeft verhoogd, in plaats van die te verminderen. De verzekering der geallieerde pers, dat de geallieerden het meesterschap bezitten in de Middellandsche Zee be- teekent voor Italië een positie, welke niet in overeenstemming is met een re giem van rechtvaardigheid, hetwelk de vrijheid en de gelijkheid der posities van alle landen zou dienen te erken nen. De oplossing der verschillende vraag stukken, volgens de behoeften van Ita lië, kan niet langer uitgesteld worden. Het is thans noodzakelijk, dat dit dui delijk begrepen worden door alle groo te Europeesche mogendheden. Deze vraagstukken zijn Vruchtbare gronden, waar de Italiaansche bevol king zich kan ontwikkelen. Het Itali aansche volk vraagt het recht in vrij heid te leven en zich te kunnen bewe gen. Volgens den heer Gayda zijn deze eischen niet onvereenigbaar met het vormen van een meer evenwichtig Eu ropa, dat gezonder en rechtvaardiger zal zijn dan dat wat het verdrag van Versailles gebracht heeft. Aan dit nieuw Europeesch regiem wenscht Italië deel te nemen en daar om volgt men te Rome het Europeesch geschil niet als neutrale mogendheid, maar als een land dat, al is het op het oogenblik niet rechtstreeks bij het ge schil betrokken, toch op alje mogelijk heden, zoowel voor den oorlog als voor den vrede, voorbereid is. Er is echter één punt, waarop Italië zich niet onverschillig kan toonen en dat is het communistisch gevaar. In de Staten van Zuid-Oostelijk Eu ropa heeft Italië levensbelangen. Het heeft geen enkele aanvallende bedoe ling tegen Soviet-Rusland als zoodanig, maar tegen het communistisch gevaar zal het fascisme weten op te treden. Italië wenscht de uitbreiding van het bolsjewisme tot geheel Europa te voor komen, en zoodoende de Europeesche beschaving te beschermen. WEER GERUCHTEN OVER NIEUWE VREDESVOORSTELLEN. Wat een Engelsch blad schrijft De diplomatieke correspondent van de Observer schrijft De Duitsche tactiek in de huidige oorlogsfaze is te Londen en te Parijs vrij goed gekend. Men heeft uit vier neutralen (Zweden, Nederland, Zwit serland en Italië) inlichtingen ontvan gen volgens dewelke Duitsche agen ten die zich afgevaardigden noe men, zich naar die landen begeven hebben en er het voorwerp van hun zending hebben bekend gemaakt na melijk suggesties voor nieuwe grond slagen voor een onmiddellijken wa penstilstand. Volgens deze nieuwe voorstellen, zouden Polen, Tsjecho- Slowakije en Oostenrijk (hoewel een van de vier zendingen geen mel ding gemaakt heeft van dit laatste land) door Duitschland ontruimd wor den, maar zij zouden er in toestemmen een toléénheid met Duitschland te vor men. Hitier zou afgesteld worden en vervangen worden door Goering, maar indien deze voorstellen niet aanvaard worden zouden de duivels der hel voorgoed loskomen De medewerker van de «Observer» voegt er aan toe Essentieel is er niets nieuws in deze techniek, maar het contact tusschen de neutralen en Duitschland heeft het onlangs moge lijk gemaakt, dat men zich een juister gedacht kan vormen van de Duitsche strategie. De aanwezigheid van Duit sche troepen in Zuid-Polen bevestigt wel den indruk dat de Finsche weer stand (die in het geheim door Duitsch land wordt aangemoedigd)het Duitsch land mogelijk gerhaakt heeft Rusland een hoogeren prijs te ontrukken voor de loyale naleving van het in Augus tus 1.1. gesloten pact. In een rede, welke Lord Lothian, de Britsche ambassadeur bij de Ver- eenigde Staten, te Chicago uitsprak, zegde hij onder meer Engeland kan noch mag op eigen houtje de overheerschende rol vervul len, die het in de afgeloopen eeuw beeft vervult. De rechten van de nieu we zeevarende naties en de opkomst van het luchtwapen maken dit onmo gelijk de macht ter zee mag niet in handen zijn van één mogendheid Lord Lothian denkt eene wereldor ganisatie slechts dan levensvatbaar, wanneer Europa in staat is zijn eigen interne aangelegenheden door het een of ander stelsel van federalisme te regelen en Lord Lothian blijkt te beseffen, dat slechts een soepel stel sel van gemeenschappelijke wereld ordening de verderfelijke conflicten, die de botsingen om de macht voort vloeien, kan voorkomen. Briand en Streseman hebben in 1925 hun taak en de behoeften van Europa begrepen, toen zij het verdrag van Lo carno sloten als wegbereider voor een Unie van Europa, welke stellig aan Briand voor den geest stond. Zij wil den Europeesch praten Europa Europeesch leeren denken. Maar de tijd was nog niet rijp. Lord Lothian treedt in de voetspo ren van Briand. Het is zoo goed als eenieders gedacht, dat de oorlog, waar in Engeland en Frankrijk thans gewik keld is en die zich tot geheel Europa dreigt uit te breiden, 'n fout en 'n mis daad is, wanneer voor Europa andere wegen openstaan om zijn geschillen te regelen. De grondgedachte, door Lord Lo thian geformuleerd, is stellig het eeni ge groote uitgangspunt voor het ver zoenen van de tegenstellingen, die zich in de belangen der Europeesche mo gendheden voordoen. Europa dreigt onder te gaan aan uitputting over de zelfde geschillen, die telkens en telkens weder oprijzen, maar klaarblijkelijk op een nieuwen grondslag moeten worden geplaatst om het rust te geven en het in staat te stellen, zijn functie te ver vullen als homogeen deel in de we reldgemeenschap. Indien Engeland inderdaad bereid mocht zijn van zijn oude hegemonis- tische positie ter zee afstand te doen ten gunste van een Europeesch ge meentebest, moet men verwachten dat ook Duitschland zich bereid verklaart tot een dergelijk, dat op denzelfden wortel stoelt. Lord Lothian stelt als voorwaarden, dat de landen van Europa zich in alle mogelijke opzichten tegemoet komen en steunen en elkaar ten volle eerbie digen. Zijn de leiders van het Derde Rijk bereid dit offer te brengen in rui! voor het offer dat Lord Lothian, En geland aanspoort te brengen, ten be hoeve van een bevredigd en homo geen Europa Dat is hetzelfde offer, dat ook de Engelsche regeering van het Duitsche volk eischt in haar aanspo ring te breken met de politiek van Hitier. De vraag is, of Hitier zelf be reid is dit offer te brengen, door niet de macht, maar een vergelijk als den grondslag van een federatief Europa als uitgangspunt te kiezen. Geheel Europa zou er wel bij varen, het zou in staat zijn, de groote gevaren die het dreigen bij een voortzetting van den strijd om de macht, definitief af te wenden en meteen zijn plaats als vredelievend, vredeswaarborgend werelddeel kunnen innemen naast en tusschen de andere werelddeelen. Lord Lothian heeft met zijn jongste rede datgene uitgesproken, wat leeft in de hoofden en de harten van alle Europeesche volken, die den vrede als hoogste goed beschouwen. ZELFS MET DICHTGEVROREN RIVIEREN, KAN NEDERLAND ZICH VERDEDIGEN. Voorbeelden uit het Verleden. In Holland stelde men de vraag of de waterverdedigingslijn niet in gevaar zou gebracht worden door het ijs. Het algemeen Nederlandsch Persbureau onderzocht de kwestie en kwam tot bemoedigende vaststellingen. Holland moet niet vreezen. Het voorbeeld dat de meesten onzer door het hoofd speelt, wanneer zij zich over de strenge vorst zorgen maken, is de tocht van den Franschen generaal Pichegru in 1 794, die trekkende over onze bevroren rivieren, ons land zon der slag of stoot binnen enkele dagen kon bezetten. Doch niet het ijs, maar de verdeeldheid van de Natie was oor zaak van zijn snel succes. Het laatste hoekje Belgisch grond gebied werd in den oorlog 1914-1918 verdedigd achter een inundatie, die van den Ijzer. Deze was van veel be perkter omvang dan de inundaties, waarop Nederland in tijd van nood zou kunnen rekenen. De IJzerinundatie nu is meermalen dichtgevroren en wel zeer stevig in den strengen Winter van 1916-191 7. Toch is er nooit een aan val over gedaan. Een bewijs dat beide partijen, het risico daarvan beseften. Wel zijn in dien oorlog aanvallen over het ijs beproefd aan het Oostelijk front. De Russen hebben zich meerma len gewaagd op de bevroren meren en moerassen van Oost-Pruisen en West- Rusland, o.a. tijdens het Kerst-offen sief van 1914. De pogingen liepen uit op een volslagen debacle. Leerzaam is ook, dat ook nu weer, in den Finsch-Russischen oorlog het Ladogameer, ofschoon met een dikke ijslaag bedekt, volkomen ongeschikt is gebleken als operatieterrein voor den aanvaller. De Aanvaller op het ijs in het nadeel. Deze voorbeelden uit de jongste krijgsgeschiedenis laten zien, dat de moderne bewapening dengene, die over het ijs een aanval tracht te on dernemen, in het nadeel stelt. De re denen zijn duidelijker. De aanvallen de troepen hebben op de gladde ijs vlakten niet de minste dekking. Elke soldaat heeft de wetenschap, dat hij, als hij gewond wordt op het ijs zal blijven liggen, omdat hij onbereikbaar zal zijn voor geneeskundige hulp. Ge wond worden beteekent doodvriezen, en dit vooruitzicht is fnuikend voor zijn moreel. Aangezien de verdediger zich in de stellingen verschanst zal hebben, van waaruit hij met zijn automatische wa penen eiken infanterie-aanval kan smoren, is een aanval op het ijs wel ondenkbaar zonder grondige voorbe reiding en ondersteuning door de ar tillerie. Maar diezelfde artillerie ver nielt het terrein, waarlangs de eigen soldaten de stellingen van den verdedi ger zullen moeten bereiken zij ver nielt het ijs en speelt daardoor in de kaart van de verdediging, welker ar tillerie op haar beurt ook niet zal na laten tot vernieling van de ijsvelden bij te dragen. Verrassende aanvallen onder de be scherming van het nachtelijk duister zouden, gezien de kracht der automati sche vuurwapenen tegen eén zichtbaren vijand de eenige overblijvende moge lijkheid op succes voor den aanvaller kunnen schijnen. Maar ook dan waagt den aanvaller zich wat men noemt op glad ijs. Het ijs biedt mogelijkheden tot verraderlijke hinderlagen. Wanneer den verdediger den water stand verandert door het water onder het ijs te laten wegloopen, zal boven de slooten en vooral boven de kanalen m üs breken. Ook onze rivieren zijn in den Win ter gevaarlijk voor een aanvallend le ger. Een tijdsverloop van enkele dagen tan hoog water brengen, dat alle ope ratieplannen in de war stuurt. Heeft men zooals thans het geval is, drijfijs op de rivieren, dan is elke over gang onmogelijk. Dan blijft ook nog steeds het gevaar bestaan, dat de dooi en het daarop volgende kruien van iet ijs, de opgerukte vijand afgesne den wordt van zijn basis. Het winterseizoen op zich zelf brengt ook reeds groote nadeelen voor den aanvaller met zich mee. Weliswaar cennen we geen Finschen winter, doch ook bij ons zou de aanvaller te lijden lebben van gladde wegen, van korte dagen, van koude, welke de geïmpro viseerde legerplaatsen van zijn troe pen zou teisteren en van de onmoge- ijkheid iets met den harden grond te aeginnen. Wanneer de bodem flink bevroren is, stuit de infanterieschop als op rots. Terwijl de verdediger zich in te voren daar gemaakte stellingen hebben in gericht, weigert den bodem den aan valler een schuilplaats. DE NEUTRALE LANDEN ZIJN DE GROOTSTE SLACHTOFFERS VAN DEN HUÏDIGEN OORLOG. De heer Winston Churchill, eerste lord van de Admiraliteit, heeft in een radiorede verklaard Voor enkele maanden hebben de Duitschers verschrikkelijke bedreigin gen geuit tegen de Democratieën maar het zijn feitelijk de kleine neu trale landen die den zwaarsten last van den oorlog dragen dit geldt na melijk voor wat de verliezen op zee betreffen Nederlanders, Belgen, Dee- nen, Zweden en bijzonder Noren zien telkens hun schepen vernield en kun nen slechts in Britsche of Fransche con- vooien bescherming vinden. Wat ons betreft, elke week groeit onze handel aan en zijn wij beter ge organiseerd elke week zijn wij meer meester op zee om ons eigen bestaan te verzekeren waardoor onze zegepraal ook verzekerd wordt. De helft van de onderzeeërs waarmede Duitschland den oorlog begon werden vernield de mij nen van alle soort zijn voor ons geen probleem zonder oplossing. Wij wach ten dus met vertrouwen de verdere aanvallen van Duitschland af. Wij kunnen het oogenblik voorzien dat de zeeën zoo veilig zullen zijn dat de zee vaart zal voorspoedig zijn over geheel de wereld. Spreker beklaagt meer de neutrale landen. Hij verklaart dat een Duitsche kapitein, die een noodlanding deed in België, plannen in zijn bezit had voor een inval in België. In Roemenie, in Zwitserland, in Nederland, in Scandi navië is men even bezorgd en ongerust, terwijl het kleine Finland met helden moed voor zijn vrijheid strijdt en lijdt. De heer Churchill schetst de ver schrikkelijke gevolgen welke de neder laag van Finland zou hebben voor de beschaving. De heer Churchill pleit verder voor een deelneming door de neutralen aan den oorlog. Spreker erkent, dat de Verbondenen voor een talrijker vijandelijk leger staan, doch deze toestand is niet nieuw en weinig oorlogen werden gewonnen

HISTORISCHE KRANTEN

De Gazet van Poperinghe (1921-1940) | 1940 | | pagina 1