De Oorlogstoestand
ln Enropa
Vrede tusschen Finland en Rusland
De Duitsche Rijksminister
von Ribbentrop te Rome
Rond het vrijlaten der
Italiaansche Kolenschepen.
Duitschland spreekt thans niet meer over Vrede
De Tekst van 't Vredesverdrag
De Vijandelijkheden werden Woensdag stopgezet
20 JAAR. NUMMER 11.
4 i NIEUWS- EN NOTARIEEL AANKONDIGINGSBLAD VOOR POPERINGHE EN OMSTREKEN
DUPONT GEBROEDERS
STEMMEN UIT BERLIJN
WEEKBLAD 25 CENTIEMEN.
ZONDAG 17 MAART 1940.
GAZET YAH POPERIHGHE
ABONNEMENTEN
Jaar. per post16 fr.
Congo 25 fr.
Frankrijk25 fr.
Amerika (en andere landen) 30 fr.
Men abonneert op alle belgische
postkantooren.
AANKONDIGINGEN
De postabonnenten in België, die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in het
postkantoor dat hen bedient, en niet aan ons
Elk schrijven naar inlichtingen moet verge
zeld zijn van een postzegel voor antwoord
Uitgevers-Eigenaars
Yperstraat, 2, POPERINGHE
Postcheck 484.59
Telefoon 180
Ieder medewerker blijft verantwoordelijk
voor zijn bijdragen. Handschriften worden
in geen geval teruggegeven. Bijdragen in
te zenden tegen den Donderdag 's middags.
Kleine berichten tegen den Vrijdag middag
Naamlooze artikels worden niet opgenomen I Alle aankondigingen op voorhand te betalen
Gewone berichten, per regel
Kleine berichten (minimum)
Rouwberichten (minimum)
Voor dikwijls te herhalen reklamen,
prijzen volgens overeenkomst
1.00 fr.
4.00 fr.
5.00 fr.
De ontvangst door graaf Ciano.
De Reichsminister van Buitenland-
sche Zaken, von Ribbentrop, is Zon-
darvoormiddag om 10 uur te Rome
toegekomen.
Hij werd bij zijn aankomst ontvan
gen door graaf Ciano, minister van Bui
tenlandsche Zaken van Italië, de afge
vaardigden van het Italiaansche leger
en de fascistische partij, en den heer
von Mackensen, gezant van Duitsch-
and.
Na de eerecompagnie te hebben ge
schouwd, begaf de Duitsche minister
zich naar de villa Madama waar hij
verblijven zal, in zijn hoedanigheid van
gast van de Italiaansche regeering.
Bij den Duce
De Duce heeft in bijzijn van graaf
Ciano en den heer von Mackensen,
Duitsch gezant te Rome, den Duitschen
minister van Buitenlandsche Zaken
ontvangen, met wien hij een hartelijk
onderhoud heeft gehad, dat 1 uur 15
minuten geduurd heeft.
Bij Koning Victor-Emmanuel
Koning Victor Emmanuel heeft den
ïeer von Ribbentrop, Duitsch minister
van Buitenlandsche zaken om 9 uur,
i audiëntie ontvangen. Het onderhoud
eeft 40 minuten geduurd.
ien uiteenzetting over de beteekenis
van het bezoek.
Een buitenandsche correspondent
meldt uit Berlijn
Het eerste teeken voor een hechter
aanhalen van de banden met Italië
door Duitschland, kan men vinden in
iet gesprek van Hitler met den Ameri-
taanschen staatssecretaris Welles.
Zooals gemeld, een week geleden,
oemde de Fuhrer als voorwaarden,
welke eerst vervuld moesten worden,
oordat Duitschland de wapenen zal
neerleggen, het opgeven van de Brit-
sche piratennesten Gibraltar, Mal
ta, Cyptus en Singapore.
Maandag daaropvolgend kwam een
officieuze commentaar van de Wilhelm
strasse hierop terug en voegde aan deze
lijst nog de namen Suez en de Ber
muda-eilanden toe. Genoemde com
mentaar wees er nadrukkeljk op, dat
Duitschland noch rechtstreeksche, noch
onrechtstreeksche belangen in de Mid-
dellandsche Zee had, noch nastreefde,
doch dat de wereld bevrijd moest wor
den van de Britsche «terreur» op de
wereldzeeën, welk telkenmale als den
Britschen staatslieden iets niet beviel
een blokkade tegen den betroffen staat
afkondigde.
Wat de Middellandsche Zee aangaat
was dit een onmiskenbare toepassing
op de sanctie-actie, tegen Italië tijdens
den Ethiopischen oorlog.
Zoo verbaasd was men in diploma
tieke kringen van Welles over deze ver
gaande eischen van Hitier, dat men
weldra sprak over een Duitsch-Itali-
aansch vredesprogramma, dat bij mon
de van den Fuhrer was bekend gemaakt
Dit is dan ook wel het meest tast
bare aanknoopingspunt, hetwelk men
bezit ten aanzien van Ribbentrop s Ita
liaansche reis.
Italië dient echter eerst met Duitsch-
land's bondgenootschap met de Soviets
verzoend te worden. Wat is daartoe
een betere weg dan Italië te laten be
middelen in bet Russisch-Finsch con
flict waardoor Italië rechtstreeks in
contact met Moscou zal komen.
Italië, hetwelk het eerst vrijwilligers
naar Finland stuurde, heeft er belang
bij, dat Finland van een totalen on
dergang gered wordt. Italië is dan ook
Wel de meest geïnteresseerde groote
neutrale mogendheid, die belang bij
een beëindiging van het conflict heeft.
Zekere waarborgen voor de toekom
stige politiek van Moscou moet von
Ribbentrop echter eerst aan Mussolini
kunnen voorleggen en het is niet moei
lijk te raden, welke deze zijn. Het zijn
Waarborgen voor den Balkan.De groot
ste bezorgdheid van Rome betrof im
mers de mogelijkheid van een Russi
sche expansie in de richting van Roe
menie, welke aan de Russen weer in
vloed op den Balkan zou geven.
Welnu, het schijnt, dat Moscou be
leid is gevonden aan Boecarest waar
borgen te geven voor de onaantast
baarheid van zijn territorium. Het af
sluiten van het nieuwe Russisch-Roe-
ttieensch handelsverdrag is daartoe wel
ïen duidelijke aanwijzing. Deze Rus
sische garantie, welke in Rome wellicht
nog gewantrouwd zou kunnen worden,
zou nu door een Duitschen waarborg
aan Italië verstrekt worden, op grond
waarvan Duitschland verzekert, dat
Rusland geen expansie in de richting
van den Balkan nastreeft. Het moet
wel eenieder duidelijk zijn, dat een
dergelijke, als het ware dubbele garan
tie veel van Italie's zorgen zou wegne
men. Dat schijnt dan ook in de tweede
plaats wel het doel van Ribbentrop's
reis te zijn.
Indien Ribbentrop's reis een succes
wordt, dan heeft Duitschland een
voordeel van eersten rang behaald. De
strijd in Finland zou worden gestaakt,
de Balkan voor den duur van den oor
log worden gestabiliseerd in zijn neu
tralen toestand, het gevaar voor een
tweefrontenoorlog zou aldus zijn weg
genomen. En alle kracht zou op den
strijd in het Westen kunnen worden
geconcentreerd.
EEN ONDERHOUD
PAUS PIUS XII- VON RIBBENTROP
Het duurde meer dan een uur
de Paus maakte gebruik van deze
gelegenheid om de noodige
opmerkingen te maken.
De heer von Ribbentrop werd in het
Vaticaan ontvangen, Maandag morgen.
Bij zijn aankomst werd de leider
van de Duitsche diplomatie ontvangen
door twee kamerheeren van den Paus,
die hem vergezelden tot aan het ont-
vangstvertrek van den Paus.
Na het particulier onderhoud dat
meer dan één uur geduurd heeft, stelde
de heer von Ribbentrop aan Pius XII
de personen voor die hem vergezelden.
Daarna ging de Duitsche minister
naar kardinaal Maglione waar hij on
geveer één uur vertoefde.
Havas van zijn kant geeft volgenden
commentaar op dit bezoek
Een hooge personaliteit van het Va
ticaan heeft volgende verklaringen af
gelegd
1 het is op de formeele vraag van
het Duitsche Reich, dat de leider der
Duitsche diplomatie door den Paus ont
vangen werd.
2) Dit bezoek beteekent niet, dat er
iets veranderd zijn zou in de houding
van Duitschland tegenover de katholie
ke kerk, noch in de protesten van het
Vaticaan over de nazistische vervolgin
gen, bijzonder in Polen.
3) De heer von Ribbentrop heeft er
aan gehouden hulde te brengen door
zijn bezoek aan de geestelijke macht
van het Vaticaan en van zijn kant heeft
de Paus gebruik gemaakt van deze ge
legenheid om de opmerkingen te ma
ken, vereischt door de huidige omstan
digheden.
HET GEDANE ONRECHT DIENT
EERST EN VOORAL
TE WORDEN HERSTELD...
Over 't bezoek van M. von Ribben
trop aan het Vatikaan, wordt uit zekere
Vatikaansche kringen vernomen dat,
ofschoon von Ribbentrop geen vredes
plan aan den Paus had voorgelegd, hij
toch de hoop had uitgesproken, dat de
Paus met welwillendheid in de toe
komst de vredesinitiatieven zal onder
steunen, die door Duitschland zouden
kunnen worden genomen, of die voor
gesteld worden door tusschenpersonen
in wie Duitschland zijn vertrouwen ge
steld heeft.
Z.H. de Paus zou geantwoord heb
ben, dat Hij Zijn werk voor den vrede
zal voortzetten, zooals Hij dat in het
verleden heeft gedaan, maar dat de
vredesvoorstellen, om Zijn steun te ver
krijgen, rechtvaardig en eervol zullen
moeten zijn en dat daarin herstel van
het gedane onrecht opgenomen zal
moeten zijn, niet alleen van het onrecht
dat den katholieken, maar ook dat, wat
aan niet-katholieken is aangedaan.
Verder verluidt nog, dat ofschoon de
H. Vader Zijn steun voor redelijke vre
desvoorwaarden aan Duitschland niet
geweigerd zou hebben, zou de H. Vader
verscheidene malen er dringend op ge
wezen hebben, dat Duitschland zijn po
litiek en methodes in Polen behoort te
wijzigen.
Over het algemeen is men van mee
ning dat de audiëntie niet veel vruch
ten heeft gedragen en dat de betrek
kingen tusschen het rijk en den H.Stoel
niet aanmerkelijk erdoor verbeterd zijn
Een Verklaring van den heer
Chamberlain in het Lagerhuis.
Antwoordend op een vraag, die hem in
het Lagerhuis gesteld werd, verklaarde de
heer Chamberlain, Maandag, betreffend de
verzendingen van Duitsche kolen naar Italië
Ik ben gelukkig te kunnen zeggen, dat op
9 Maart een overeenkomst desaangaande be
reikt werd met de Italiaansche Regeering.
Het blijkt thans, dat de onderrichtingen,
gegeven door de Italiaansche overheden aan
enkele der schepen in kwestie, om uit te
varen na I Maart, niettegenstaande onze aan
kondiging van den datum waarop de controol
uitgevoerd zou worden, op een misverstand
gegrondvest waren.
Dit misverstand erkennend, heeft de Regee
ring van Zijne Majesteit, aangenomen, de
schepen met hun lading, die weerhouden wa
ren, vrij te laten vertrekken. Van den ande
ren kant heeft de Italiaansche Regeering zich
van haar zijde verbonden, dat de Italiaansche
kolenschepen, die op het oogenblik in de ha
ven van Rotterdam liggen, in ballast zullen
vertrekken, en dat geen enkele andere Ita
liaansche vrachtboot meer naar de Holland-
sche havens zal gestuurd worden, om er
kolen te laden.
Ik twijfel er niet aan, of in dit land zal
dergelijke regeling van een incident, dat on
aangename gevolgen hebben kon, algemeene
voldoening wekken. Dit vraagstuk is opgelost
geworden, door de toepassing van goeden wil
Men kan hopen dat de weg thans geopend
is voor de herneming der onderhandelingen
tusschen onze beide landen, met het oog op
een ontwikkeling van den handel, in ons bei
der voordeel
Een Russische aanval op Rome.
Naar aanleiding van de Engelsche maat
regelen ten aanzien van het vervoer over zee
van Duitsche steenkolen naar Italië, schrijft
de Komsomolskaja Prawda
De uitvoer van steenkolen over zee naar
Italië heeft voor den buitenlandschen handel
van Duitschland geen overwegend belang. De
door Engeland genomen maatregel, om een
einde aan dezen uitvoer te maken, is veeleer
tegen Italië gericht dan tegen Duitschland.
In den huidigen oorlog heeft Italië de dub
belzinnige positie ingenomen van tegelijk met
het Engelsch-Fransche oorlogsblok en met
Duitschland te onderhandelen. In leidende
Italiaansche kringen drukt men zijn ontevre
denheid uit over het algemeene plan van de
Engelsch-Fransche oorlogsstichters, om ertoe
Duitschland te brengen aan de Soviet-Unie
den oorlog te verklaren.
Dit alles maakt het mogelijk een parallel
te trekken met de positie van Italië aan het
begin van den vorigen oorlog, toen het in
formeerde, welke van beide partijen het den
voordeeligsten prijs vcjor zijn neutraliteit
wilde betalen. De oorlog in West-Europa
heeft Italië niet de berekende voordeelen op
gebracht, maar het land voor vele moeilijk
heden geplaatst. De intrigues van 't Engelsch
Fransche blok op den Balkan hebben de po
sitie van Italië verzwakt, evenals de concen
tratie van een groote Engelsch-Fransche troe
penmacht in het Naburige Oosten een gevaar
vormt voor zijn bezittingen in Noord-Afrika.
Hoe het huidige Engelsch-Italiaansche ge
schil ook afloopt, het wijst op het streven
van Engeland, om den druk op Italië te ver
meerderen. Dit land heeft alle gelegenheid
om zich te overtuigen, hoe ongemakkelijk
men tusschen twee stoelen zit I
Joego-SIavische steenkolen voor Italië.
Naar bekend wordt, heeft Italië aan Joe-
go-Slavie opdracht gegeven tot levering van
200.000 ton steenkolen, welke voor einde
Mei verzonden moeten worden.
Er zouden onderhandelingen gaande zijn
over verdere leveringen. De steenkolen zullen
door middel van de clearing betaald worden.
HET REICH IS VASTBESLOTEN DEN OORLOG TE VOEREN EN ZELFS
DIT JAAR NOG EEN EINDBESLISSING AF TE DWINGEN
Van Duitsche zijde wordt gemeldt
Den dag, waarop de bijzondere af
gevaardigde van den Amerikaanschen
president te Berlijn is toegekomen, was
de nieuwe Europeesche oorlog juist zes
maanden geleden begonnen.
Het was juist zes maanden geleden
dat op 1 September de Duitsche
aanvaldivisies de Poolsche grens over
trokken tusschen de Baltische Zee en
de Karpathen. In een prachtig geleiden
veldtocht werd de tegenstrever volledig
overwonnen op minder dan vier we
ken tijds, zoodat het opperbevel van
het Duitsche leger reeds in het begin
van October het grootste deel der in
Polen optredende machten kon terug
trekken, om hen naar de grens van het
Westen over te brengen, bedreigd door
de Britsch-Fransche oorlogsverklaring.
Na den bliksemsnellen veldtocht van
Polen had men eens te meer gehoopt
gedurende de eerste dagen van Octo
ber, het Duitsch-Poolsch conflict te
kunnen localiseeren en te vermijden,
dat het zou ontaarden in een nieuwen
Europeeschen oorlog.
Onder militair opzicht was er in het
Westen van Europa niets geschied, dat
een voorbarigen vrede zou onmogelijk
gemaakt hebben. De gemobiliseerde le
gers van Engeland, Frankrijk en
Duitschland stonden tegenover elkaar
op den Rijn en op de Moezel, het ge
weer aan den voet. Noch op zee, noch
in de lucht was er eenige actie onder
nomen, die het herstel van den vrede
zou moeilijk hebben kunnen maken.
Wanneer men een terugblik werpt
over de gebeurtenissen, die toenmaals
plaats hadden, na de snelle verplette
ring van Polen en in tegenwoordigheid
van de rust der wapens, die voortduur
de in het Westen, stelt men vast, dat
velen ernstige verwachtingen moeten
gekoesterd hebben, dat men toch nog
een grooten oorlog met de Wester-
sche mogendheden zou kunnen vermij
den. Niets was door Duitschland on
dernomen in het Westen, wat een uit
daging vormde voor Engeland, voor
Frankrijk.
De Duitsche militaire krachten van
den Rijn en op de kusten van de
Noordzee, waren klaarblijkelijk ge
plaatst onder de wet van de verdedi
ging. De Duitsche pers eveneens toon
de vooreerst de neiging den wester-
schen vijand te sparen, vooral Frank
rijk.
De rede, die de Fuhrer uitsprak op
de laatste dagen, stipt men voldoende
kenteekens aan, die bewijzen, dat op
velerlei gebied, die betrekkingen nau
wer geworden zijn.
Heden spreekt men niet meer over
den vrede in Duitschland. De oorlogs
verklaring, die de Westersche mogend
heden aan het Reich gezonden hebben
is uiteindelijk aanvaard.
Het bijzonder karakter van den hui
digen oorlog heeft herhaaldelijk aan
leiding gegeven en thans ook weer
in verband met de reis van den onder
staatssecretaris van de Vereenigde Sta
ten in Euorpa tot geruchten over
zoogezegde bemiddelingsacties ten
voordeele van den vrede.
Voor zoover die toegeschreven wor
den aan de Duitsche houding zijn die
geruchten in ieder geval van allen
grond ontbloot.
Het is duidelijk, dat het Reich vast
besloten is den strijd met het Westen
tot het einde te voeren en te Berlijn
komt niet het minste teeken tot uiting,
dat toelaat er een andere meening op
na te houden.
Uit al de ministerieele redevoeringen
en bevelschriften blijkt enkel dit
Duitschland is vast besloten den oor
log te voeren en het heeft het inzicht
de eindbeslissing nog dit jaar af te
dwingen. Daarom mag men allicht zeg
gen dat in de volgende zes maanden
de oorlog een volkomen anderen vorm
zal aannemen.
Het Europeesche vasteland staat zon
der twijfel aan den vooravond van tra
gische gebeurtenissen, aan den voor
avond van een ontwikkeling van het
allerhoogste historische belang, die in
ieder geval een nieuw uitzicht aan ons
werelddeel geven zal.
6 October j.l. onthulde de inzichten
van Duitschland den vrede in 't Westen
te herstellen.
Thans spreekt de Duitsche pers zelfs
over het vredesaanbod, dat vervat was
in Hitler's rede voor den Reichsdag.
Zelfs wanneer de Britsche en Fran
sche bladen negatief antwoorden op de
rede van den Fuhrer, weigerde men te
Berlijn in den beginne te gelooven, dat
de regeeringen van Londen en Parijs
definitief tot den oorlog zouden beslo
ten hebben.
Het is eerst de redevoering van N.
Chamberlain voor het Lagerhuis, méér
nog dan de toespraak van den Fran-
schen ministerpresident, die de Wil-
helmstrasse ervan overtuigd heeft, dat
Groot-Brittannie en Frankrijk werke
lijk den oorlog wilden voortzetten.
Men zou zich nochtans vergissen,
wanneer men moest aannemen, dat de
vreedzame strekkingen, die tot uiting
kwamen in Duitschand, na den veld
tocht in Polen, ingegeven werden door
een gevoel van zwakheid.
De houding van Duitschland is stel
lig ingegeven geworden door het be
wustzijn van de eigen kracht, want men
oordeelde de strategische positie van
het Reich zoo sterk, dat men het klaar
blijkelijk als weinig waarschijnlijk aan
nam, dat de Westersche mogendheden
ernstig den oorlog wilden.
De omsingelingspolitiek gevoerd door
Groot-Brittannie en Frankrijk, was
mislukt, volgens de Duitsche opvatting
ingevolge de afsluiting van 't Duitsch-
Russisch vriendschapsverdrag.
In tegenstelling met den ongunstigen
toestand van 1914 had het Reich geen
oorlog op twee fronten meer te vreezen
De economische blokkade van Enge
land eveneens is minder doeltreffend
geworden. Inderdaad is de poort naar
het Oosten en het Zuid-Oosten wijd
opengebleven en de Duitsche handel
kan gemakkelijker voldoen aan de eco
nomische behoeften van het Reich dan
gedurende den wereldoorlog.
Groote mogendheden, zooals Italië,
Rusland en Japan staan niet meer in
het kamp van den tegenstrever, maar
bewaren veeleer een min of meer wel
willende houding tegenover Duitsch
land in het conflict met de Westersche
mogendheden. Het wekt geen oogen
blik twijfel dat de vriendschappelijke
betrekkingen, die Duitschland met die
mogendheden verbinden, gedurende de
laatste maanden niet de minste wijzi
ging hebben ondergaan. Integendeel,
EEN AKKOORD BEREIKT
Dinsdag zeer laat in den avond werd
in beginsel een akkoord bereikt tus
schen de Finsche afvaardiging te Mos
cou en de Soviets. Doch om van kracht
te worden, diende dit akkoord eerst
nog bekrachtigd te zijn door het Finsch
Parlement te Helsinki en door de Op
perste Sovietraad.
Woensdag morgen was er dus in
feite nog niets officieel, tenzij het ak
koord tusschen de beide afvaardigin
gen.
DE VIJANDELIJKHEDEN ZIJN
WOENSDAG MIDDAG GEËINDIGD
Woensdag morgen werd uit Moskou
gemeld
Het Finsch-Russisch vredesverdrag
werd Woensdag morgen onderteekend
Het akkoord bepaalt dat de vijan
delijkheden Woensdag 13 Maart, te
12 uur, een einde zouden nemen.
Den 15 Maart, te 11 uur 's mor
gens zullen wederzijds de troepen
teruggetrokken worden achter de
nieuwe landsgrenzen.
De handelsbesprekingen zullen on
middellijk een aanvang nemen.
M. TANNER BEVESTIGT
DEN VREDE.
De Wapenstilstand is Woensdag
morgen te 1 1 uur in voege gelreden.
Op dat oogenblik werden alle vijan
delijkheden stopgezet.
In een radiorede heeft M. Tanrier,
de Finsche minister van Buitenland
sche Zaken, de tijding van Moskou
over het sluiten van den vrede be
vestigd.
ONTSLAG VAN TWEE FINSCHE
MINISTERS.
Uit Helsinki wordt bevestigd dat de
ministers van Landsverdediging en van
Openbaar Onderwijs ontslag genomen
hebben. Dit wordt toegeschreven aan
het feit dat zij het besluit van tie re
geering niet hebben goedgekeurd, den
vrede te sluiten met Sovjet-Rusland.
DE VLAGGEN HALFSTOK TE
HELSINKI.
Onmiddellijk na de rede van Heer
Tanner werden al de vlaggen op de
openbare gebouwen te Helsinki half
stok geheschen.
Dit gebaar werd nagevolgd door
talrijke partikulieren.
ROUW IN DE FINSCHE PERS.
De Finsche bladen van Woensdag
namiddag verschenen met groote rouw
banden, welke de vredesvoorwaarden
omringen.
Inleiding.
Uit Moskou wordt volgende tekst officieel
medegedeeld
Het praesidium van den Oppersten Sovjet
van Sovjet-Rusland, eensdeels en de Presi
dent van de Finsche Republiek, anderdeels,
bezield met den wensch een einde te stellen
aan de krijgsverrichtingen tusschen beide
landen en stevige wederzijdsche vredelieven
de betrekkingen tot stand te brengen
overtuigd dat de bepaling van de juiste
voorwaarden van waarborg van de weder
zijdsche veiligheid, inbegrepen de waarborg
en de veiligheid van de steden Leningrad en
Moermansk alsook van den Moermansk-
spoorweg, beantwoorden aan de belangen
van beide kontrakteerende partijen, hebben
de noodzakelijkheid erkend, te dien einde
een vredesverdrag af te sluiten en hebben
in hoedanigheid van gevolmachtigden be
noemd
voor den Oppersten Sovjet van Sovjet-
Rusland MM. Viatsjeslaf Mikailovitsj en Mo-
lotof, voorzitter van den raad van volks-
kommissarissen van Sovjet-Rusland en mi
nister van Buitenlandsche Zaken Andréj
Alexandrovitsj Jdanof, lid van het Opperste
piacsidium van Sovjet-Rusland en Alexander
Mikailovitsj Vassiliefski, brigadekommandant
Voor de President van de Finsche Re
publiek MM. Risto Ryti, eerste-minister
van de Finsche Republiek Juho Kusti Paa-
sikivi, minister Karl Rudolf Valden, gene
raal en Vojonmaa Vjaine, professor, welke
gevolmachtigden, na hun in regel gevonden
volmachten te hebben voorgelegd, overeen
gekomen zijn over hetgeen volgt
De krijgsverrichtingen worden
onmiddellijk stopgezet.
Art. 1De krijgsverrichtingen tusschen
Sovjet-Rusland en Finland worden onmid
dellijk stopgezet, in de orde vastgesteld door
het protokol, gehecht aan het verdrag.
Nieuwe grens tusschen Rusland en
Finland.
Art. 2. De Staatsgrens tusschen Sovjet-
Rusland en de Finsche Republiek is vastge
legd volgens een nieuwe lijn, volgens dewel
ke aangezien worden als volkomen deel uit
makend van het grondgebied van Sovjet-
Rusland
de gansche landengte van Karelie, met
inbegrip van Viipuri, met de golf van Viipu-
ri en de eilanden
de westelijke en noordelijke oevers van
het Ladogameer, met de steden Kexholm,
Sortavala en Suojarvi verscheidene eilanden
in de Finsche golf
het grondgebied ten Oosten van Merka-
jarvi, met de stad Kuolajarvi
een gedeelte van de schiereilanden Ry-
batsjii en Sredni, overeenkomstig de kaart,
gehecht aan het verdrag.
Een meer uitgebreide afbakening van de
beide grenzen zal vastgelegd worden door
een gemengde kommissie, bestaande uit ver
tegenwoordigers van de kontrakteerende par
tij, welke kommissie zal moeten samengesteld
worden binnen de tien dagen, van den dag
van de onderteekening van het huidig ver
drag af.
Moskou en Helsinki mogen geen
bondgenootschappen aangaan,
gericht tegen een der partijen.
Art. 3. Beide kontrakteerende partijen
verplichten zich wederzijdsch af te zien van
a'.le aanranding de eene tegen den ander
geen bondgenootschap welk het ook zij,
aan te gaan noch deel te nemen aan bond
genootschappen gericht tegen een van de
kontrakteerende partijen.
Het vraagstuk van Hangoe.
Art. 4. De Finsche Republiek stemt
er in toe, aan Sovjet-Rusland in pacht af te
staan, mits jaarlijksche betaling van acht
miljoen Finsche mark, voor den duur van
