Over eenige mingekenfle Braöantscöe Hopsoorten 58 1 De aandacht onzer hopplanters is meer en meer op de waarde der aangeplante hopsoorten gevestigd. In ons Bra- bautsch hopkwartier heeft de uitbreiding van enkele uit- heemsche soorten zooals ‘-Kent- Ilaltertaii” en ook hier en daar “Fuggles» en “Buvrinnes>>, de doorsnêe-waardo van onze hop oogst merkelijk doen stijgen. Nieuwe zaailingen, met geduld en volharding gekweekt door M. L. Van Droogenbroeck zullen in latere jaren die doorsnêe-waarde nog verhoogen. Kortelings hoop ik desaan gaande eenige belangrijke mededeelingen te doen aan de lezers van De IJopboer. Tot nu toe kent de buitenstander en de handel slechts drie inlandsehe variëteiten in West-Brabaut Groene bel, Coigneati en Witte rank. Onder deze is Witte rank meer en meer aan ’t verdwijnen. Coigneati zal dien weg volgen de soort mist do hoedanigheden om op te wegen tegenover de andere soorten; daarbij dunkt mij is het de variëteit die bij ons het meest gevoelig is aan de “Oudmannekensziekte-, wat feitelijk de ont- aardingsziekte der hop is. Groene bel behoudt hare plaats, en hel is opvallend hoe dc goede Groene bel nog steeds de meeste gunst geniet op de markt te Assche. liet is omdat men Groene bel tegen komt die werkelijk goede hop is eene volmaakte bel, een vettig en overvloedig hopmeel en een doordringenden aangenamen geur. Doch, benevens deze goede Groene bel vindt men er ook die merkelijk minderwaardig is grove bellen en tamelijk licht van hoedanigheid. Voorzeker hebben de grond en de bemesting hier hunnen invloed doch de stam heeft geen min grooten invloed en ik ben overtuigd dat het niet moeilijk zal vallen in de Groene bel merkwaardige stammen te vinden die voor uitlezing zeer geschikt zouden zijn. De keus van de variëteit is van doorwegend belang dc toe komst is aan de deugdelijke hop. Het is daarom, mij dunkt, niet ongelegen de aandacht der hopplanters te trekken op drie Bra- bautsche soorten, onbekend buiten de streek, maai wiens aan planten niet zonder belang is voor de toekomst onzer hopteelt. De eeiste, de Blauw rank verdient de aandacht der planters, de twee andere de zoogenaamde soorten van Pamel, die in ’t

HISTORISCHE KRANTEN

De Hopboer (1904-1984) | 1928 | | pagina 18