er altijd het handje nog niet
Wambeek spotte men dan
’t was geen
van een tal-
stopnaald werd langs bui-
langen draad kan men
er allerhande grappen uitgestoken.
De pluksters waren er bijzonder slachtoffers van. Op den zolder,
die hun voor gemeenschappelijke slaapplaats diende, vonden ze regelmatig
een beet, uitgchold in vorm van doodshoofd, met een brandend kaarsken
in, een strooien man onder de dekens of andere vervaarlijke voorwerpen.
Aan het venster werd klopperkcn gespeeld een
ten in het raam gestoken tegen de ruit, met een
Viel een kermis onder den pluktijd, dan ging de boer met heel
zijn plukkersvolk naar het dorp om ze te trakteeren en
kleine eer voor de Ganzendonckcn der streek, gevolgd te zijn
rijke bende plukkers.
Op de plukbank wordt er veel verteld en veel gezongen. De pluk
tijd was een rijke tijd voor de folklorcvcrzamclaars. Pol de Mout en Alfons
De Cock, beiden uit de Brabantsche hopstreck. wisten het wel. Men geeft
raadsels op, enz Er wordt ook gezamenlijk het rozenhoedje gebeden.
liet vertellen der Vlaandcrsche plukkers heeft voorzeker invloed ge
had op de gesprokene letterkundeder Brabantsche folklore. De gru
welijkste vertellingen, die van spoken en klcuddcns, vertelde men liefst
's avonds, om de pluksters zoo 'n schrik aan te jagen dat zij ’s nachts
niet konden slapen.
's Avonds werden
Och heeroch arme och God
Wat zijn de Vlaaiidcraars zot.
Ze komen naar Wambeek plukken,
en trekken al de bcllckens in stukken.
Ecns 't eten uit den mond gingen zij terug op de plukbank, waar
om de gewoonte van het eten niet te verliezen, rond 10 uur, gelegenheid
was om gebraden aardappels uit de zoeg (fornuis van den ast) en, half-
namiddag, een appel of een peer gesnetst werd Plukken doet eten.
Rond de jaren 60 trokken zij 6 stuivers per dag, in de jaren 70, 9 stuivers,
en later 10 stuivers.
's Zondags gingen de plukkerssen dansen op het muziek van
de harmonica, ofwel werd er in de ccnc of andere herberg eene muts of
jak of voorschoot «afgebold». liet was een algemeen spreekwoord dat
wie anders aan geen lief geraakte er met den pluktijd vier of vijf had. Men
voegt er bij dat de vent, die naderhand zijn pinkster ging bezoeken in de
Vlaanderen, geregeld met ccnc vracht slagen terug kwam.
De Vlaanderaars die beginnelingen waren op de plukbank, hadden
van weg om behoorlijk te plukken, en in