en 95 ook de ligging en de oriëntatie van het hoppeveld de frequentie en virulentie van de plaag. In vochtige valleien, besloten ruimten of langs beschutte boskanten met weinig luchttochten zal de plaag gewoonlijk heviger optreden. Wat de aard van de grond betreft, heeft men vastgesteld dat zware velden gunstiger zijn voor plaag dan lichte, omdat zware vochtiger zijn. De doordringbaarheid van de grond die immers de vochtigheid bepaalt, speelt eveneens een rol. Terwijl de zomersporen alleen tot doel hebben voor snelle uitbreiding van de ziekte te zorgen, dienen de wintersporen om de voortplanting van de plaag in het volgend seizoen te verzekeren. De wintersporen zijn verschillend van de zomersporen en worden op heel andere wijze geboren, namelijk langs geslachtelijke weg. Dit geschiedt in de zomer vanaf de maand juli. Het mycelium dat binnen in de weefsels leeft, vormt op de draden tussen de plan- tencellen gelegen verdikkingen waarvan de éne mannelijk en de andere vrouwelijk zijn. De mannelijke verdikkingen groeien naar het vrouwelijk orgaan en leggen hierin een celkern. Door de sa mensmelting van deze mannelijke kern met de eidrager heeft dus een echte bevruchtiging plaats en wordt een ei of winterspore ge boren. die de weerstandsvorm van de zwam vertegenwoordigt, die nend tot de voortzetting van de soort. De wintersporen zijn door een dikke wand beschermd tegen de uitwendige invloeden van de natuur namelijk vorst, droogte of water. De wintersporen blijven in de bladeren of ranken behouden en komen met deze na de zomer op de grond terecht, waar zij zonder enige hinder of schade te ondervinden, de sterkste winters doormaken. Door de wind, grondbewerking of welk andere manier ook met een jonge scheut, bovenaards of ondergronds in aanraking gebracht in het voorjaar, zal de winterspore mits voldoende vocht warmte tot ontkieming overgaan. Haar kiembuis zal zich in het jonge plantenweefsel stevig vasthechten en tot ontwikkeling binnen in de celweefsels doordrin gen, waar het mycelium of zwamdradennet reeds vroeger beschre ven zich zal vormen. Dit noemt men de primaire of eerste infectie, waardoor de ziekte van het éne jaar tot het andere wordt over geplant. Men voelt onmiddellijk het gevaar voor gebeurlijk hevige

HISTORISCHE KRANTEN

De Hopboer (1904-1984) | 1958 | | pagina 56