Tekorten aan Katholieke Mentaliteit KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER AMBTSJUBILEUM Stukloope Stukzitt enX; Zonneslag pUS?€ Economische Vraagstukken DE ECONOMISCHE WERELDCONFERENTIE GEOPEND WONDERE GEBEURTENISSEN TE BEAURAING Tot Gods eer te Roeselare EEN POLITIEKE REDE VAN MINISTER POULLET MUSSOLINI bij da Iiaïiaanscïte legeroefeningen Drie nieuwe verschijningen ZONDAG 18 JUNI 1933. WEEKBLAD :|35 CENTIEMEN. «DE HALLE» Kathoöek Weekblad van leper. Bureel: Boterstraat, 17, 1EPEF. ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR 'per post) In 't Land 18,60 fr. Frankrijk 35,— Ir. Congo, Engeland 40,— fr. Amerika. Canada en an- d'f* landen 60,— 1 I Uitgever: SANSEN-VANNESTE, Poperinge Tostcheckrekening N' 15.570. TeL Poperinge N' 9. Kleine berichten per regel 1.00 fr. Kleine berichten (minimum) 4 r-0 fr. 2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bl per regel 2.50 fr. Berichten op 2« bL per regel 1.75 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 5.03 fr. Te herhalen aankondigingen prijs op a invraag Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. - Kleine berichten tegen de Donderdag men. Zondag gaat het Brood des Hemels Stoetsgewijze door de stad, Christen menschen, gaat al mede. En aanbidt uw groots ten Schat. Buigt uw hoofd voor d'heilig' Hostie, Voor dat Brood dat Jesus is, Jtrus. God en Mensch te samen, 's Altaren geheimenis. Oog en mond en hand misklappen Ais zij zeggen: dat is brood; God zei 't anders, d'eeuwge Waarheid, 's Avonds vóór zijn marteldood. *t Brood is 't Vleesch en 't Bloed der God- Jesus Christus in persoon, [heid, Spijs en drank voor onze sleten, En der zielen eeuwig loon. Golgotha zag Jesus' Menschheid, Wij. wij zien noch God. noch Mensch, Maar gelooven vroom en vastlijk Op Gods Woord en Wil en Wenseh. Thomas moest zijn vinger steken In de wonde van Gods zij. Vooraleer in Hem te g'looven. Laat ons wijzer zijn dan hij; Laat ons g'looven en belijden Dat dat Brood de Godheid is, 't Vleesch en Bloed van Onze Vrouwe, 't Kindje der Besnijdenis, Die gevlucht heeft naar Egypte, En met Jozef wrocht en leed, En daarna drie volle jaren Zijne leering kennen deed, Die, op 't punt ons te verlaten, Brood veranderd' in Zijn Vleesch, 't Heilig Sacrament instelde. Leed en stierf en weer verrees. Lof en eer aan God den Vader. God den Zoon en God den Geest, Eénen God en drie Personen Zijn in 't Godsbrood steeds geweest. 't Godsbrood is 't begin en 't einde Van wat is en wezen zal. Onze Schepper en Verlosser, Onze hulp en troost en al: Laat ons juichen, jub'len, zingen Voor het Heilig Sacrament; Laat ons al doen wat wij kunnen God is nog veel meer gewend. Heiligen, die vroeger leefdet En het Godsbrood hier aanbadt. Leert aan alle stadsgenooten Dat de Hostie God bevat; Leert ons uwe hemelzangen Opdat elkeen medezing', Leert ons God aanbidden, eeren. Vraagt voor ons Gods zegening. 18 Juni 1933. 25 JAAR BURGEMEESTER Zondag heeft Roeselare met veel luis ter het ambtsjubileum als 25 jaar burge meester van haar sympathieken katho lieken burgemeester, senator Heer Jan Mahieu-Liebaert gevierd. Het feest begon met een plechtige Hoog tiif. Het banket werd voorgezeten door door Z. Exc. Mgr Lamiroy en Minister Hrjllet. 's Namiddags nad een stoet plaats die luizenden nieuwsgierigen naar Roeselare due. Roeselare beleefde een zijner schoonste lagen en met heel de bevolking is onze pensch: «Leve lang Heer Burgemeester Mahleu, Mevrouw "ahieu en de Familie tfahleu Benauwende cijfers. De toekomst is niet rooskleurig, maar ook niet hopeloos. Op het feestmaal te Roeselare. ingericht ter gelegenheid van het ambtsjubileum van burgemeester Mahieu, legde de heer Poullet, minister van Binnenlandsche Za ken, een politieke verklaring af, die tref fend was in al hare beknoptheid en zake lijkheid. Ik kom, zoo sprak Minister Poullet, hier geen goedkeuring noch handgeklap vragen. Ik breng hulde aan de dames van Roeselare die me als vel- anderen hun protest stuurden tegen de getroffen maat regelen. doch zij deden het op zulke uit zonderlijke beleefde wijze, in tegenstelling met vele andere telegrammen die ik ont ving, dat gij hun moogt meedeelen dat hunne klacht op bijzonder welwillende wij ze zal onderzocht worden. Ik wil hulde brengen aan de geestelijkheid die niet heeft geprotesteerd. En ik vraag hen een gebed te doen voor opbeuring van het land. Waarom heeft de regeering de bespro ken maatregelen getroffen? De 1400 miilicen belastingen opgelegd door de regeerirjg Renkin, de 1400 millioen opgelegd door de regeering Jaspar in De cember 1932, waren niet voldoende om evenwicht te brengen, en daarom waren nieuwe maatregelen noodig. Velen zijn niet ingelicht over den nijpenden geldelij- kea toestand waarin het land verkeert. De opbrengst van de nieuwe belastingen is onvoldoende, de rechtstreeksche belastin gen geven 37 millioen min dan voorzien, de douane- en accijnsrechten 227 millioen, de registratierechten 200 millioen, de an dere posten 47 millioen. Een totaal tekort daar alleen dus van 500 millioen frank. EK. toestand is slecht en de crisis duurt voort. De waarde van den nationaien rijkdom is sedert 1930 ge daald met 87 milliard frank. In 1930 waren er 5.300 ondernemingen die winst maakten, nu zijn er nog 4.000; in 1930 maakten er 1300 geen winst, nu zijn er 2945 die geen .vinst maken. De dividen den zijn gezakt met 30 t. h. en de loonen in de privaatnijverheid met 25 en 30 en in sommige gevallen met 35 t-. h. Het is dus begrijpelijk dat de Staat niet hetzelfde kan blijven doen als drie ja: r geleden. We raceten dien toestand overwegen. Niet koppig zijn om verbeteringen te brengen aan de genomen maatregelen waar er te brengen zijn, dat zal de houding zij- der regeering, niemand mag dan ook koppig zijn tegenover ons en overdreven eischen stellen. De toekomst is niet rooskleurig, maar zij is ook niet hopeloos. We moeten in sa menwerking en verbroedering onzen steun vinden en de crisis daardoor traohten te overwinnen, zooals we de crisis van den oorlog, de crisis van het herstel, en de cri sis van 1926 hebben overwonnen! Lang durige, aigemeene toejuichingen volgden. IBBlEaSBBBBEB3SS3&SBSiGBBflBBB Gebruikt Chicorei Wyppelier-Tafïin, 't is de beste. IIIBBBBBIBlBBBBBSSISasaSSSaB Doos 1 en 7'^ frank. In alle Apotheken (Vervolg.) Vele katholieken brengen in ter hunner verontschuldiging hunne milde medewer king aan werken van liefdadigheid, en meenen op die wijze voldaan te hebben aan hunnen socialen plicht. Goddank dat ze deze nog niet in den steek laten doch deze werken vermilderen slechts de kwa len in plaats van ze af te schaffen of te doen verdwijnen in de maat van het mo gelijke. Voorkomen is beter dan verhelpen en zelfs dan te moeten vernietigen. Het volk vraagt hedendaags geen ver zachtingen door de katholieken, maar wel een opgeven van princiepen en handelin gen die in hunne oogen eene onrechtvaar digheid bevatten, en het tot stand komen van eene orde die meer rekening houdt met de menschelijke waardigheid, en de maatschappelijke rechtvaardigheid. De rechtvaardigheid weigeren om zich de weelde te versohaffen de naastenliefde te beoefenen draagt alleen maar den schijn van katholieke geestdoch in werkelijk heid is dit tegen de katholieke mentali teit, omdat volgens 't woord van GOD de naastenliefde moet de Zoen zijn die recht vaardigheid met den vrede verbindt, en niet onafhankelijk van beide kan optre den. Een katholiek van den ouden stem pel betaalt eerst zijn schulden en oefent dan de vrijgevigheid. Hij moet eerst zijn verplichting van rechtvaardigheid vervul len, eer hij mag spreken van de aalmoesen die hij geeft. Een katholiek die zijn ka tholiek zijnals ontegensprekelijk wil doen doorgaan met te zeggen in zijn naieveteit: Ik geef zooveel voor dit werk, en zooveel voor dat werk, zooveel aan de zen en zooveel aan genen, heeft het heel verkeerd op met de echte opvatting van het katholicisme alsof dit de toetssteen ervan ware. Die geeft uit katholieken geest, geeft in 't verborgen veel liever dan in 't openbaar, en spreekt maar noodge dwongen over zijn aalmoesen, en toch al leszins nooit om ermede zijn katholicisme te bewijzen, dat er eer door vermindert. Daarbij een echte katholiek houdt zich niet bezig met den minderen man op eene wijze welke deze niet verlangt noch ver wacht. Een katholiek roept de Christelijke Leer niet in om zijn weerstand aan som mige volkseischen te wettigen; echt ka tholicisme is geen werk van eigen ver beelding, maar het aanvaardt de Christe lijke Leer gelijk ze is en gelijk de KERK ze uitlegt en vindt redens genoeg om zijn optreden ten voordeele van den minder bedeelde te wettigen, zelfs tegen zijn be vooroordeelde vrienden in. Vooraleer ver der het onderzoek te drijven nopens «Te korten aan Katholieke Mentaliteitla ten we eerst den tijd aan sommige per sonen die nog nooit aan hunne katholieke mentaliteit hebben getwijfeld, eens goed op de knieën een ernstig gewetensonder zoek te doen, en als ze geen schaduwen er op vinden dan mogen ze zich gerust nog onder het getal der Dwazenrekenen waarvan de H. Schrift zegt dat het getal oneindig is, en er bij voegt Niemand is wijs tenzij hij die nadenkt in zijn hart, m. a. w.: die 't harte niet te hoog draagt maar het laat doorvorschen door het ver stand, verlicht door den geest van GOD, die luide genoeg spreekt voor degenen welke luisteren willen naar GOD's KERK en in ingekeerdheid kunnen overwegen. Onderzoeken we nu eenlge betrachtin gen die ontsproten zijn uit den industri- eelen, economischen en maatschappelijken ommekeer, en die van dag tot dag grooter worden, en zien we eens naar hetgeen men er moet tegenover plaatsen uit naam der christene beginsels. Er bestaat bij den werkman een eisch naar meer gelijkberechtiging; hij ook wil rechter zijn van zijne verlangens en van zijn noodwendigheden; hij wil daarenboven samenwerking van gelijke met gelijke, overtuigd dat zoo hij niets kan zonder den werkgever, deze op zijne beurt ook niets kan zonder den werkne mer. Wat kunnen wij daartegen opwerpen na mens de katholieke princiepen? Niets... De wijsbegeerte, de godsdienst en de politiek, aanzien de arbeiders als ont voogden; op hen alleen valt de verant woordelijkheid van hun individueel en van hun familieleven, en ook van hun zalig heid. Waarom zouden ze onbekwaam zijn de voorwaarden te beoordeelen van hun dagloon, van hun werk. van hunne woning of van hun streven en hun ideaal? De voordeelen en privilegiën toegekend aan de hoogere standen en aan de geestelijk heid waren eene erkenning van de groote diensten die zij bewezen aan de belangen van het volk. Het volk had hunne be scherming noodig, en er gingen met die privilegiën veel zware plichten gepaard. Maar als de arbeider het genot nu op- eiseht van eene normale, menschelijke bedrijvigheid, uit welken reden zou men hem dit mogen weigeren? De geschiedenis van de laatste eeuw heeft bewezen dat velen der Hoogere stan den de belangen van het volk te slecht gediend hebben opdat dit geduldig voort zou blijven zwijgen. Met welk recht ver klaren sommige partoons dat zij de va ders zijn en de voorzienigheid van hun volk? Wie heeft hun die zending gegeven? Wanneer heeft Christus hun gezegd; Weidt mijne schapen en mijne lamme ren Dat woord werd tot Petrus gesproken, en wat zegt de Petrus van nu? Leest zijn Wertldbrieven, en voornamelijk Quadra - gesimo Anno De werkman wil samenwerken, handelen niet als onbeschaamde, verwal-ene en over moedige maar als gelijkberechtigde mensch. Namens welk princiep kan het hem ge weigerd worden? Wellicht uit klasse vooroordeel, doch ze ker niet uit Evangelische geest. Eigenlief de en vrees voor bedreigde voorrang en macht, zoeken veelal schijnreden van RECHTEN. Persoonlijk belang zit zoo diep in den mensch, om het er zoo maar zonder volhardende beoefening van den Katholieken geest ineens uit te rukken. Daarbij het valt zoo lastig aan den mensch, te moeten bekennen dat hij te weinig heeft gegeven aan zijn mede- mensch; 't blijft altijd nog het eigenschap van het klein getal te kunnen bekennen; IK HEB GEMIST. Het is duidelijk voor alle verstandige arbeiders dat ze op de bekwaamheid niet kunnen aanspraak ma ken om over alle zaken, vooral de techni sche aangelegenheden, een beslissend oor deel te vellen; ook dat willen ze niet. Ze aanvaarden de rechten en de noodzake lijkheid van 't kapitaal en van de geleerd heid, waaraan zij in groote mate hun le- vensbestaan te danken hebben maar ze verzetten zich tegen absolutisme. Absolu tisme zonder recht op onderzoek of be oordeeling is hetgeen den arbeider doet gevoelen dat hij als min berechtigde wordt behandeld. Het is niet in de technische inrichting dat verstandige arbeiders hun woord wil len zeggen; ze weten dat ze daartoe geen deskundigen zijn maar waar ze hun woord willen meespreken en terecht, het is in de sociale inrichting, omdat daarin hun ne mcnschriijke waardigheid in 't gedrang komt; en daar hebben ze ook hunne on aanvechtbare rechten, die ze van God ge kregen hebben gelijk iedereen. Niemand dus heeft het recht zijn Ka tholicisme in te roepen om den arbeider het vermogen te ontzeggen zijn eischen te doen gelden voor een mensch waard ige behandeling, waar het gaat over sociaal leven, godsdienstig en zedelijk leven, t. t. z. over het samenleven van menschen als menschen en van menschen als verant woordelijke wezens tegenover zich zeiven, tegenover anderen en tegenover God. De vraag bij Katholieken mag nooit zijn: Wat zal ik verliezen bij het aan brengen eener verandering? maar Wordt door deze verandering de rechtvaardigheid onder de menschen meer gediend? En is er persoonlijk verlies, dan is het maar restitutie van een schuld, en DAT AL LEEN is KATHOLIEKE ZIJN IN DOEN EN LATEN, ja zelfs wanneer het kost en ontberingen oplegt! De vruchten van gezamenlijk werk moe ten in verhouding worden verdeeld; dat zijn de werken van het geloof, en niet al leen de woorden. Woorden uit een Katho lieken mond zijn ook maar klanken als ze niet als echt bewezen zijn door daden. En deze alleen zijn de getuigen en de woordvoerders van eene echte, onver- valschte Katholieke mentaliteit. Katho lieken moeten eerst aan zich zeiven de on derwerping aan een rechtvaardig lot aan prediken eer ze vooruit komen met die preek voor den ongelijk-berechtigde, en met de rechten van dezen, hun eigen plicht herkennen, 't Is hard om zeggen, maar 't is de waarheid, en de waarheid eindigt altijd met te bevrijden? We spreken niet van het aan banden leggen maar voor de bevrijding van de Katholieke mentaliteit. Zich de arbeiders niet aantrekken of hun lot op een slech te wijze aantrekken komt op het zelfde neer. We vellen geen oordcel nopens de mee ning of intenties van de Katholieken maar alleen over de gedachten van velen onder hen. En we meenen te mogen bevestigen mt vrienden en vijanden die klaar willen zien, dat de oorsprong van de groote ge schillen en konflikten en ook hun behoud wel liggen in een VERSCHIL EN TEGEN OVERSTELLING VAN MENTALITEI TEN, de eene van EVOLUTIE, ik zeg niet altijd van vooruitgang, en de andere van CONSERVATISME, dat, zander het te willen misschien, uitkomt op stilstand of achteruitgang van het maatschappelijk leven, doordien er geen aanpassi-g meer is op de nieuwe nooden. In het konflikt van deze 2 zienswijzen en daaropvolgende levensrichting, ligt wel eene hoofdoorzaak van de ontchristelijking van de massa. De nieuwe eeuw; ingeluid door het ma- chienewerk, eischt een hersmelten van vele politieke en sociale instellingen; eene herziening van ingewortelde gebruiken en zegswijzen, die als klinkende munt nog blijven gelden, alsof ze de eenig gangbare levenshouding ontegensprekelijk bevatten en uitdrukken. Wat alleen onaantastbaar en eeuwig blijft, is ons CHRISTENDOM, zijn DOGMA'S, zijn ZEDELEER en zijn HIËRARCHIE. Er was dus spraak van een verzaken aan lievelingsgedachten, aan tradities waarin men zich op het gemak weldoen de, weg en weer wentelde, aan voordeelen waarvan men niet gaarne afscheid nam. In 't kort, men had moeten herbouwen. Welnu, men herbouwt nooit zonder af breken. en men breekt nooit af zonder te schenden of pijn te doen; en zeker onze gedachten en gewoonten hangen innig sa men met ons vleesch. Al wie ze ons ont rukt, vooral bij de sterke persoonlijkheden, ontneemt stukken van onszelf, vergroeid met het merg van ons wezen. Het is eene grove dwaling te blijven den ken dat de formaten die in het verleden uitmuntend hebben geslaagd, nog heden moeten bewaard worden in hunne vroe gere beteekenis. Er zijn veel van die slagwoorden die pasten op een verleden slagveld, maar die nu sedert eene nieuwe uitrusting is inge voerd nog slechts dienstig zijn om voor gaande veroveringen te verliezen. We moe ten hedendaags op onze hoede zijn meer dan ooit voor die personen die een schat bezitten van slagwoorden, want ze slaan veel halve durfkracht in duigen. Slag woorden moeten woorden zijn, die niet dienen om een verouderde slag te slaan, die veelal een misslag is, maar om een hedsndaagsche slag ten voordeele van het recht van nu, met liefde, in huis te halen. Er mist ja, bij veel Katholieken eene verstandswelwillendheideene recht geaarde neiging om welwillend zoeken te verstaan wat past op 't oogenblik voor 't volkswelzijn, en deze is eene van de moeilijkste vormen der naastenliefde. KUNNEN EEN WELWILLEND OOR LEENEN aan de gedachten die men niet deelt wanneer die gedachten riiet veroor deeld of gevaarlijk verklaard zijn door de LEERENDE HOUDSTER DER WAAR HEID: de Kerk; ziedaar eene bij uitstek KATHOLIEKE MENTALITEIT, 't Is niet voldoende, b. v. te zeggenLaat mij toe een ander gedacht er op na te houden en van de gave van spraakvaardigheid die men bezit misbruik te maken om'minder geschoolden tot hardnekkige weerstand aan te hitsen tegen eene andere zienswij ze, die misschien wel meer kansen bezit om de redding te brengen in de heden- daagsche nooden. Katholieken die tot hiertoe altijd hebben mogen als orakels spreken hebben dikwijls de beoefening van de zelfkritiek zoo verwaarloosd, dat ze ook niet meer aan anderen het recht toekennen kritiek uit te oefenen op hun zoogezegde orakels Van zoohaast hunne orakels miskend worden, stellen zij zich tot vijanden van de anderszienden. Zij zelf kennen zich alle recht toe, om met meer klinkende dan verlichtende slagwoorden, anderszienden klein te maken, en dezer houding te kri- ticiseeren, maar halt! daar houdt het recht zijn laatste grens. Wat zij aan zich- zelven overmoedig,, toestaan, weigeren ze brutaal aan anderen. MET WELK RECHT? Is 't omdat ze vreezen te begeven of om dat ze aan hun prestige meer prijs hech ten dan aan de Katholieke Waarheid en Voorzichtigheid? Dan mag men nooit meer zeggen dat die Katholieken dragers zijn van de KATHOLIEKE MENTALITEIT. Men mag ze moedig noemen; de Katho lieke geest zal zulks overmoed noemen, en 't was dien overmoed van Petrus dien Christus laakte met de woorden: WACHT JONGEN. GE ZULT WELDRA ONDER VINDEN WAT UWE HOUDING EN UWE WOORDEN WAARD ZIJN, TOT UWE GROOTE ONTGOOCHELING. Alles heeft zijn tijd op aarde. En wie zich niet plooit naar zijn tijd, zal de tijd tegen zich gekeerd vinden. Van zijn tijd zijn is, daarom niet meegaan met den stroom, doch 't is weten vanwaar de stroom komt, en datgene tegengaan wat den stroom heeft veroorzaakt, eerst dat gene wat men zelf, bewust of onbewust, heeft bijgebracht om den stroom te helpen afwijken van zijne goede bedding, en dan niet den vollen stroom tegengaan, wat nutteloos is, maar wel DAT wat wij en anderen, ja zelfs ter goede trouwe in den huldigen stroom «hebben aangebracht. Daarm helpt ons de Kerk. Zij toont aan (Zie vervolg onderaan 4' kolon). VRIJE MEDEDINGING, ECONOMISCH NATIONALISME of INTERNATIONALE SAMENWERKING Niemand zal het betwisten, dat in den loop der laatste maanden de geestesge steldheid der menschen groote verande ringen ten goede beeft ondergaan Millicenen en millioenen werkloozen, voor wie het leven somber was als een dag zonder zon, hebben, sinds talrijke en tastbare verschijnselen, die op een ai gemeene economische hervatting wijzen, zich voordeden, terug het geloof in betere tijden herwonnen. Nu stelt zich echter dc vraag: Hoe zal de wereld van morgen er uitzien? Welke economische princiepen zullen den inter nationalen handel beheerschen? Immers al de landen trachten naar den terugkeer va* welvaart en voorspoed, maar de mid delen die ze aanwenden om tot dit doel te komen zijn menif '.wal tegenstrijdig. Drie leeringen, slis ik me zoo uitdrukken mag, strijden om de heerschappij inzake regeling van de economie in de nabije toekomst; Vrije concurrentie, economisch nationalisme en internationale samen werking. 1. VRIJE MEDEDINGING Het zijn nog enkel de liberalen, die aan dit verouderde princiep vasthouden. Ze begrijpen nog niet dat de tijd der vrije lees: dwaze concurrentie eindelijk voorbij is. Na de treurige ondervindingen die we in den loop der laatste jaren opde den. ware het meer dan wenschelijk dat ze hun leering aan een grondige toetsing met de werkelijkheid onderwierpen. Hoe- vele hunner zoogezegde dogmas zijn niet leugenachtig en valsch bevonden? En in de eerste plaats zeker wel het volgende: dat een prijsdaling automatisch een re actie uitlokt die een grootere vraag doet rijzen en zoo het verbroken economisch evenwicht herstelt. Waarop wacht die reactie om een weinig orde in den hul digen chaotischen toestand te brengen? De prijzen kunnen niet lager meer en de stocks niet hooger, en nooit nochtans is er een grootere verwarring in de econo mie geweest als juist nu. Het lijdt geen den minsten twijfel: de vrije concurrentie is failliet. De Libe ralen hebben over heel de lijn de neder laag geleden. De 19* en de 20« eeuw heb ben den triomf gezien van de vrije mede dinging en die triomf is op een geweldige catastroof uitgelocpen. Dit wil echter niet zeggen dat het Ka pitalisme veroordeeld is, gelijk maar al te gemakkelijk wordt beweerd. Liberalis me en kapitalisme ls niet hetzelfde. Verre vandaar. Wat ls, trouwens, het kapita lisme? Om het zoo kort en zoo duidelijk mogelijk te zeggen: het kapitalisme be rust op twee grondprinciepen: het eerste erkent als wettig het privaat bezit en het tweede stelt de winst als doel van de menschelijke activiteit. Maar en dit wordt maar al te licht vergeten bezit en winst moeten aan net-afgelijnde re gels voldoen, gelijl trouwens ai onze be trachtingen en al onze daden aan moreele en sociale grenzen gebonden zijn. Abso lute vrijheid, gelijk de Liberalen die voor houden, ls uit den booze, ook onder eco nomisch opzicht. Daarbij de vri je concurrentie kan enkel door landen metSri-ïn bekrompen levens standaard, die niettemin een hooge in- dustrieele ontwikkeling hebben bereikt, in praktijk worden gesteld. Op dit oogen blik stuurt enkel Japan daarop aan. Meldde de Java-Bodeniet dat de be trekkingen tusschen Nederlandsch Indië en Japan alles behalve vriendschappelijk wa ren? Dit komt omdat de Indische mark ten op dit oogenblik als het ware door goedkoope Japansche goederen worden overstroomd, zoodat de inlandsche nij verheid zienderoogen wegkwijnt. In En- gelsch Indië is het door de Japansche concurrentie voor de Engelsche nijverheid al even treurig gesteld. Onlangs nog wer den de tolrechten op de katoenen stoffen merkelijk verhoogd, omdat Japan heel de markt inpalmt. Dit is voor Japan niet moeilijk als men nagaat dat een vrouw, die in de textielfabrieken arbeidt, amper fr. 1.50 per dag verdient. Daarom heben de landen die hunne nationale nijverheden bedreigd zagen, toe vlucht genomen tot hooge toltarieven. En uit dien geest van bescherming is een nieuwe economische leer geboren, name lijk: II. HET ECONOMISCH NATIONALISME Een absolute economische onafhanke lijkheid is echter evenmin dankbaar als een absolute vrijheid op handelsgebied. De landen, die over voldoende grond en delfstoffen beschikken om in hun eigen noodwendigheden te voorzien, kun nen zich in een relatief economisch na tionalisme terugtrekken. Niet vele landen echter bevinden zich in dit geval. Rus land heeft het beproefd en Rusland, voor heen de graanzolder van Europa, is op dit oogenblik het armste en het ongelukkig ste land van de wereld. Het is verplicht levensmiddelen uit het buitenland te be trekken. Japan streeft er ook naar om zich van de rest van de wereld onafhankelijk te maken. De strijd tegen China heeft geen ander doel. Het mangelt Japan aan ka toen en haver en 60 van de landerijen in Jehol liggen braak en zijn zeer geschikt voor katoenplanterijen. Dan hebben we nog Duitschiand, dat onder fascistisch regiem van economi sche onafhankelijkheid droomt, gelijk trouwens van zoovele andere onbereik bare dingen. Zal het er. echter, in slagen ze te verwezenlijken? Ik geloof het niet. Door vele ontberingen kan Duitschiand er tos komen zich in zijn eigen levens onderhoud te voorzien. Maar waar zal het de noodige grondstoffen halen om aan zijn reusachtige nijverheden werk te ver schaffen? Voor katoen, koper, caoutchouc enz. is en blijft Duitschiand op het bui tenland aangewezen spijts al den er satz die er gefabriceerd wordt. Te meer, als Duitschiand zijne grenzen voor vreem de producten sluit zullen de andere lan den tegenmaatregelen treffen. Het ls to taal onmogelijk dat de bevolking van Duitschiand, die voor uit industrieele arbeiders bestaat, hare bezigheid op het land vinde. Trouwens, onder de regee ring van HOOVER heeft Amerika het ook beproefd op eigen krachten en door eigen middelen de welvaart te herschep pen in dat ontzaggelijke land van 120 millioen inwoners en het is jammerlijk mislukt, in zooverre dat Roosevelt de po litiek van zijn land een nieuwe richting heeft gegeven en nu onverholen op enge economische samenwerking met de andere landen van goeden wil aanstuurt. Indien Amerika, dat rijk is aan allerhande grondstoffen, slechts zijne economische opstanding door coöperatie verwacht, dan moet Duitchland zijn heil in geen afslui ting zoeken. Nu wordt er wel beweerd dat Amerika, in geval de Economische Wereldconferen tie moest spaak loepen, zich ook in een eng-economisch nationalisme zou terug trekken. Niets is echter minder waar. In dit geval zou Amerika een nieuwe bijeen komst beleggen met die landen die hun heil in samenwerking zoeken om alzoo een machtigen blok te vormen. III. INTERNATIONALE SAMENWERKING Tusschen beide uitersten loopt als een gulden middenweg, de internationale coö peratie inzake internationalen handel, waarvan Roosevelt op dit oogenblik de basis legt. Hij wil de economie reorgani- seeren, het is te zeggen: een einde stel len aan de dwaze concurrentie die de prijzen der grondstoffen op hun laagst heelt gedrukt, de loonen tot een minimum heeft teruggevoerd, het goederen en kapi taalverkeer heeft lamgelegd, door wat hij zelf noemt: een nieuwe constitutioneele orde. Aan de formidabele economische machten moet controol en zoo noodig be perking opgelegd worden en indien, de menschen het niet uit vrijen wil doen dan is het de plicht van den staat om de noodige maatregelen te treffen opdat we binnen afzienbaren tijd weer niet de treurige tijden beleven die we nu door worstelen. Daarmee is echter een gansch nieuw element onder den vorm van pro- ductiecontrool, onder toezicht van den Staat, in de Economie binnengedrongen. Kost wat kost wil Roosevelt dat het tus schen de voortbrengers onderling en den Staat tot een nauwe economische samen werking kome opdat aan de overproduc tie een einde worde gesteld. De Farm- Bill voor den landbouw en de Wagner- en de Walsh-Bill voor de nijverheid zijn de eerste maatregelen, in dien zin door Roo sevelt getroffen. Het zal de taak zijn van de Economi sche Wereldconferentie om die richtlijnen in internationalen zin uit te breiden. We zijn stellig overtuigd dat het te Londen, met veel goeden wil, tot een over eenkomst inzake regeling van den inter nationalen handel kan komen. Bijna al de landen hebben er belang bij. Het komt er op aan dat de regeeringen zich niet langer aan oude theoriën vastklampen, maar vastberaden op nieuwe toestanden, nieuwe wetten toepassen. Wil Europa niet in een eng-nationa- lisme, dat voor België armoede beteekent, vegeteeren, misschien doodgaan, moeten de regeeringen breed zien en durven. Het is meer dan tijd. H. M. ISBMBBKEBBBBBEËSBBBSBXgüfRBBS China op de Wereldconferentie as*!*®sssssss ItSHS wat niet volgens de Christelijke richt lijnen is en ze vraagt aan eenieder een zorgvuldig deemoedig gewetensonder zoek. Als de Kerk zegt aan de Katholie ken op de eerste plaats: gij kunt den toe stand verhelpen, dan zegt zij zeer taktvol om niet te kwetsen: Katholieken, het zou zoover niet gekomen zijn, hadt gij getrou wer gelinsterd naar MIJNE waarschuwin gen, en mijn Geest dieper en kinderlijker in U opgenomen. Nu moet gij uw man s.aan en veroordeelen wat ge zelf te veel aanbeden hebt, en voortaan aanbidden wat vieesch en geest en midden in U be neveld hadden, en wat gij vercordeeldet niet door woorden maar door daden, die afge weken waren van Christus' Geest. Ka.holieken van den echten stempel, de tijd is donker, doch gij kunt hem op helderen. Christus staat langs uwe zijde. Kijkt diep in uw geweten en kijkt dan op naar Uwen Verlosser, en vergelijkt. Een enkele rouwmoedige blik met een besliste: Ik wü, en een vurig smeekgebed: Heer, Red ons, want wij vergaan! en de zon zal weer verschijnen. De Katholieke krisis zal overgaan en met haar de wereidkrisis. Meer is er niet noodig. voor 't begin, en houdt U gereed tot samenwerking, niet meer in een geest van bekrompen zelf- schatting, maar in een geest van breeds Katholiciteit die Chrisms als éénig Hoofd erkent, van eene maatschappij waarin we nidt ons menscheiijk woord van tel ach ten maar alleen dai van de Gemeenschap, dat tot ons komt door het bloedverwant schap dat we als ledematen bezitten met het Onzienlijk Hoofd Christus, en met het zienlijk Hoofd: de Paus en zijn Bis schoppen. De lucht dient met spoed gezuiverd te worden van alle gevaarlijke mikicben d; 't Bloed van de Katholieke M' ziek maken. ('t Vt.vojgt). Op bovenstaande foto zien we Sir Ro bert Ho-Tung, de leider der Chineesche afgeveerdiging op de wereldconferentie te Londen, en zijne dochter die hem ver gezelt op zijn reis naar Europa. GlimIaol.cnJ, toegejuicht door de toe schouwers, volgt Mussolini, op mofo«-wiel, f.i t. v.r'h van r*-* de ï;_..i.ia..ïe De ontworpen economische wereldcon ferentie, waaraan 66 naties deelnemen, werd Maandag 11. plechtig geopend te Londen door Koning Georges V van En geland. Onder de afgevaardigden der verschei dene naties telde men een 100 tal mi nisters met portefeuille. Het doel der conferentie ls het zoeken naar middelen om de economische ont reddering deT wereld te keer te gaan en meer onderlinge verstandhouding onder de volkeren teweeg te brengen, alsmede een oplossing te zoeken voor alle internatio nale vraagstukken. Duitsche Minister. Heer Jung, Italiaansche Minister. Heer Ishi, afgevaardigde van Japan, enz. hun standpunt uiteenzetten. De Heer Hymans, Belgische minister en afgevaardigde, werd tot ondervoorzitter der conferentie verkozen en aangesteld. Woensdag werd het woord verleend aan de H H. Dollfus (Oostenrijk), Neville Chamberlain (Engeland), Hymans <Bel- gie), Litvinoff (Rusland), Hull (V. S. van Amerika) Colyn (Nederland), enz. De vraagstukken die het meest opwer ping brengen of zullen brengen tot het wellukken der conferentie schijnen wel de inflatiegeest van zekere landen alsmede het regelen der toltarieven, daar zekere groote landen niet willen afzien van hun protectionisme. De officieele talen der conferentie zijn het Engelsch en het Fransch. Alleen een land der wereld Panama heeft niet beantwoord aan den oproep tot deelname aan de vergadering. DE REDE VAN DEN HEER HYMANS Het standpunt van Beigie In zijne rede had het den Heer Hymans over alle groote hedendaagsche interna tionale vraagstukken zijnde: de geldsta- bilisatle, de toltarieven, de Oslo-conventie en de Ouchy-overeenkomst, alsmede de rol welke de groote mogendheden hebben te vervullen. Uit de belangrijke rede van minister Hymans nemen wij 't volgende over: Iïet muntvraagstuk beheerscht geheel onze besprekingen. Wij verwachten van de groote mogend heden, dat spoedig een overeenkomst ge sloten zal worden. Laat ons niet uit het oog verliezen, dat zonder een overeenkomst op dit gebied al ons overige werk vruchte loos zou zijn. Wij hopen, dat dank zij de gezondmaking van de muntstelsels het vrije kapitaalverkeer weer hervat zal wor den. Wij hebben hierin geen enkele be lemmering gebracht. De handel in buiten- landsche deviezen is in Belgie in geen en kel opzicht beperkt. Daarentegen lijden wij onder de beperkingen, die het buiten land op het gebied heeft ingevoerd. Wij zijn bereid met de andere landen samen, te werken om deze maatregelen zoo «poe- dig mogelijk te doen intrekken. Verder hield minister Hymans een krachtig pleidooi vcor een terugkeer tot den vrijhandel. De rede van minister Hymans werd al gemeen toegejuient terwijl door iedereen opgemerkt werd, dat Felgie zich uitsprak voor de traditioneele handelspolitiek, die Europa in vroegere crisisjaren steeds toe gelaten heeft nieuwe tijdperken van wel vaart voor te bereiden. Ook viel het op hoe krachtig minister Hymans zich uitsprak tegen politieke avonturen en proefnemingen, terwijl hij op klemmende wijze wees op de verant woordelijkheid van de groote mogendhe den. VOORSTEL VAN DEN HEER HYMANS. De Heer Hymans, ondervoorzitter der conferentie, heeft Donderdag voorgesteld aan alle afgevaardigden om gedurende gansch den loop der conferentie geen ver andering meer te brengen aan alle tol tarieven. IBSaBB«EESSffiS9SaB3BBaaaBaBflaESIBaS£aa33fË!SS3UB8EI5!3E3gB333;3S!a KONING JORIS VAN ENGELAND, die de Wereldconferentie opende. In zijn openingsrede, die met veel aan dacht' aanhoord werd door de talrijke aan wezigen, wees Koning Georges van Enge land op de noodige solidariteit der volke ren en verzocht alle afgevaardigden om met den besten wil de hoofden te saam te steken om in minzaamheid, hand in hand, de noodige maatregelen te zoeken cm de wereldcrisis te bekampen. De Koning van Engeland bevestigde al dus de vroegere verklaring van onzen Ko ning Albert. Na de rede van den Koning van Enge land kwam de Engelsche eerste minister, Mac Donald aan het woord en pleitte voor een regeling van de schuldenkwestie. Na de opening der conferentie had een feestmaal plaats waar alle afgevaardigden aan deelnamen. Een merkwardig feit is dat twee Belgen deel uitmaken van de vertegenwoordiging van Perzië. Dinsdag werden ue werkzaamheden hervat en ieder leider der afvaardigingen werd beurtelings een kwart uur sprekens verleend. Beurtelings kimmen de Heer Da- ladier, van Frankrijk, Heer van Neurath, EEN TREFFEND GEVAL VAN GENEZING In de jongste weken is den toevloed van pelgrims te Beauraing op verrassende wij ze gegroeid. Op Sinksenzondag, en op twee de Sinksendag, werd de menigte welke van 's morgens tot 's avonds nabij den Boom der Verschijning, en ter plaatse van de Grot, kwam bidden geschat op 20 a 25.000 personen. Op Zondagen in Mei werden tot 140 autobussen geteld. Het is thans de zevende maand dat de vijf kinderen, ZONDER ONDERBRE KING, eiken avond terugkeeren nabij den Meidoorn om er met het volk den rozen krans te bidden. Ook op weekdagen is er eiken avond een vrome menigte van 4 a 500 personen welke met de kinderen mee bidden. Op den feestdag van O. L. Vrouw Mid delares zong Z. E. H. pastoor-deken Lam bert van Beauraing het plechtig Maria-lof nabij de grot, de kinderen Voisin en De- geimbre baden den rozenkrans voor. Donderdag 8 dezer begaven de kinderen zich naar Ciney om opnieuw bij Z. Ex- cell. Mgr Heylen, bisschop van Namen, aan te dringen op toelating tot het bou wen der kapel welke zij, naar zij bevesti gen, op Haar verzoek aan de Verschijning hebben beloofd. De bisschop heeft aan Gilberte Voisin en Gilberte Degeimbre welke hem het ver zoek mede uit naam hunner maatjes op nieuw voorhielden toegezegd dat hij op 26 Juni a. s. te Beauraing komt, en zelf het H. Vormsel zal toedienen onder andere aan Albert Voisin, en met hen over dit al les rustig en lang zal spreken. Sedert de genezing van de kleine Pau- letie Dereppe (er wordt bevestigd dat de genezing aanhoudt en alle wonden van het gebeente toegegroeid zijn (onder eeni- ge nieuwe geneeskundige tusschenkomst) is, vermoedelijk het treffendste geval, dit van den genaamde Come Tilmant uit Met- tet (bisdom Namen). Sedert December j. 1. kon hij zich niet meer bewegen, nooh vooruit, noch achter uit, en was tot elk werk onbekwaam, we gens verstijving van de wervelkolom. Be handeling door dokter F. Gouy van Met- tet, Radiografie opgenomen te Charleroi in December J.l. Thans Zondagmorgen j. L even ziek als in December naar Beau raing gevoerd, niet in staat één enkele be weging te doen, ceft hij na gebed nabij Me.doorn en grot plots het gebruik van alle ledematen teruggekregen. Het was bij het verlaten van de grot dat hij er zich plots bewust van werd door een ineens opkomend weldadig gevoel door geheel zijn lichaam veTklaart hij. Het spreekt, hoe betrouwbaar boven staande mededeeling ook is, dat wij dit alles met het passende voorbehoud mede- deelen en er op dit oogenblik slechts in formatie made bedoelen. Dokter Gouy uit Mettet bevestigde dat wat er ook van zij, er geen spraak kan zijn van veinzerij, dat de er Come Til mant, 50 jaar oud, werkelijk geen enkele beweging meer kon maken sedert Decem ber j. 1., dat de patiënt plotseling is gene zen, wat in geen geval normaal is, en dat hij na onderzoek Zondagavond als genees heer, verklaart dat de heer Come Til mant volkomen genezen schijnt. Hij kan van alle gewrichten het normale gebruik maken, hij kan opnieuw vóór en acuter buigen zoos!- elke gez- - mensch. Voor dankbetuiging is de h. Come Til mant Maandag te Beauraing teruggekeerd. NIEUWE VERSCHIJNINGEN Na zijne genezing verkip orde Tilmant Come de verschijning van O. L. Vrouw oïriea hebben. De t«si~„v «iwiiu U«v hij te Beauraing gegaan was bleek hij plots in verrukking te zijn. De omstaanders zagen hem bleek worden en wankelen om nadien mercite prevelen. De verruk king voorbij riep hij Ik ben genezen en hij verklaarde O. L. Vrouw gezien te hebben die tegen hem zou gezegd hebben A demainl (Tot morgen). Den Maandagmorgen, heel vroeg, is hij opgestaan en te voet vertrokken naar de statie van Mettet, een half uur van zijn huis om den trein te nemen naar Beau raing, in gezelschap van zijn zoon en diens vrouw. Andermaal kwam hij in ver rukking om nadien nogmaals te verklaren dat hij de verschijning had gezien. De verschijning zou de armen uitge strekt hebben in de richting van de viaduct en gezegd: «Je suis ver.u pour ia gloire de la Balgique (Ik ben gekomen voor de glorie van Belgie), en naar den grond wijzende, et pour protéger cette terre contre les envahisseurs. Hatez vous! (en om dezen grond te beschermen tegen de overweldigers. Haast U!) Nadien werd een nieuw radiographisch onderzoek gedaan en werd er bestatigd dat de wervelkolom van Tilmant Come dezelfde kenteekenen vertoonde als vroe ger. Het onderzoek werd gedaan door Dr Pollet uit Charleroi. De geneesheeren door wie Come Tilmant behandeld wordt verklaren niet te begrijpen hoe Tilmant, met de nog steeds vertoonde kenteekens aan de wervelkolom, zich kan bewegen en werken zooals hij thans weer voor in staat is. De Heer Dr Gouy verklaarde een onbe grijpelijk geval voor handen te hebben. Laten we dus den verderen verloop der zaak afwachten alsmede de besluiten van het onderzoek dat zal ingesteld worden. HEER TILMANT COME wonderbaar genezen te Beauraing. DERDE VERSCHIJNING OP H. SAKRAMENTSDAG «Notre Dame de Buring., vraagt eene kapel De 58-jarig:e Corae Tilmant die Zondag 1.1. te Beauring plots genezen werd van een kwaal «ah de ruggewervels en ver klaarde op Zondag en Maandag de ver schijning vin O. L. Vrouw gezien u b- ben ging op H. Sakramentsdag irriig tot aan de grot. Aan de grot was hij tegen-,vcoraig i. id 8 uur in den morgen, alsrr.de een P bedevaarders uit het Kortrijkschc. ja (Zie vervolg 2" Liau, i< «...yifij 'I if

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1933 | | pagina 1