DE KONING IS DOOD I
Verschrikkelijke Mare.
Hoe het ongeluk gebeurde
2
DE MENIGTE VOOR DEN LAATSTEN GROET
DE KONINKLIJKE FAMILIE TE AN I WERPEN TIJDENS DE INHULDIXC VAN DEN TUNNEL
DdZUNDEN EN DUIZENDEN STAAN nUNNE BEURT AF TE WACHTEN OM IN HET KONINKLIJK PALEIS FEN LAATSTEN HULDEGROET TE BRENw
AAN IiET STOFFELIJK OVERBLIJFSEL VAN ONZEN BETREURDEN VORST.
t
DE ROTSPUNT, BIJ DE BEKLIMMING
VAN DEWELKE DE KONING GE
VALLEN IS
«O.)
naam der Kamer, diep ontroerd door het
smartelijk gebeuren en drukte de innige
deelneming uit van de Kamer In den die
pen rouw <lie de Koninklijke Familie komt
te treffen.
De vergadering duurde amper 10 mi
nuten.
IN DEN SENAAT
De Senaat hield eveneens een korte zit
ting. Heer de Broqueville nam hier zelfde
taak op zich als In de Kamer en de beer
Vinck, eerste-ondervoorzitter, gaf het ant
woord aan den eersten Minister.
PROKLAMATIE VAN DE REGEERING.
Zondagmorgen is de Kabinetsraad on
middellijk bijeengekomen. De afwezige
Ministers. Heer Sap die te Den Haag was
en Heer Pierlot, te Bertrix, werden onmid
dellijk naar Brussel geroepen.
De regeering nam de Grondwettelijke
maoht in handen tot na de eedaflegging
van Prins Leopold, de nieuwe Koning
Leopold IH.
Tot de bevolking van het Land werd een
proklamatie geriohit, alsook aan het leger
door den Heer Minister van Landsverdedi
ging.
Hier de proklamatie der regeering aan
het Land
De Koning is dood!
Bij de dageraad van de 25* verjaring
zijner regeering op het oogenblik waar
op het Vaderland, dat Hij gered had.
Hem omringde met eene steeds toene
mende genegenheid en eerbied en, bij de
huidige gevaren meer dan ooit rekenende
op Zijn kalme en bezadigde wijsheid,
wordt België door een ontzettend onge
val beroofd van den Leider waarop het
zoo fier was. De smart der Natie zal
grievend zijn. Haar eerste gedachte zal
er eene wezen van onbegrensde dank
baarheid voor den Koning die, waardig
opvolger van Zijn Grootvader en Zijn
Oom, al de krachten van Zijn verheven
verstand en van Zijn grootmoedig hart
aan den dienst van België had gewijd.
België verliest een leider, een steun, een
weergalooze dienaar die, in vredes- of in
oorlogstijd, enkel voor Zijn land dacht,
handelde en leefde. De dankbaarheid van
Zijn volk omringt Zijn stoffelijk over
schot en bereidt Zijn naam een onsterfe1-
lijken roem voor.
Albert I was een Staatsman en een
soldaat. België drukt aan Hare Majesteit
de Koningin de hulde uit van zijn eigen
smart, als de eenige verzachting welke
aan de Hare kan gegeven worden.
Het stelt zijne hoop op den Prins die,
stamhouder van de drie roemrijke Ko
ningen die het Vaderland hebben ge
sticht, verruimd en gevrijwaard, met de
hulp der Voorzienigheid, het werk van
Zijn Doorluchtigen Vader zal willen
voortzetten en de taak tot een goed einde
brengen welke deze op zulke grootsche
wijze had nagestreefd in de rechtschapen
uitoefening van de rechten en plichten
van Zijne grondwettelijke zending.
Brussel, den 18 Februari 1934.
De Eerste Minister,
Graaf DE BROQUEVILLE.
De Minister van Buitenlandsche Zaken,
P. HYMANS.
De Minister van Justicie,
P. E. JANSON.
De Minister van Financiën,
Henri JASPAR.
De Minister van Binnenlandsche Zaken,
H. PIERLOT.
De Minister van Openbaar Onderwijs,
M. LIPPENS.
De Minister van Openbare Werken
en Minister van Landbouw,
Gustaaf SAP.
De Minister van Nijverheid, Middenstand
en Binnen landschen Handel en Minister
van Posterijen, Telegrafie en Telefonie,
Frans VAN CAUWELAERT.
De Minister van Arbeid en Sociale
Voorzorg,
Ph. VAN ISAOKER.
De Minister van Verkeerswezen,
P. FORTHOMME.
De Minister van Landsverdediging,
A. DEVEZE.
De Minister van Koloniën,
P. TSCHOFFEN.
TREURIGE SALVOSCHOTEN
Zondag middag, om 12 ure, werden Ir.
Brussel 101 kanonschoten gelast, als salvo
om de treurige mare aan het gansche land
te herinneren. De salvoschoten werden In
het Half-Eeuwfeestpaleis gelost.
DOORHEEN HET LAND
Door gansch het land werd die plotse
slag diep gevoeld. De radio-uitzendingen
voor muziek werden geschorst. Alleen de
berichten werden nog uitgezonden, alsook
redevoeringen van Minister Van Cauwe-
laert, Van Isacker, Pierlot en Lippens, in
De optocht met het stoffelijk overschot van den Koning verlaat het Paleis te Late
DE AANKOMST VAN DEN PRINS VAN WALES OP HET VLIEGPLElN
verband het jammerli": gebeuren.
Omzeggens alle bladen verschenen met
een rouwband omlijst en de droeve ge
beurtenis vermeldend in groote blokletters,
op de eerste bladzijde.
Aan c« bevolking werd gevraagd deel te
nemen in den rouw.
Op alle openbare gebouwen werd de Na
tionale Vlag half-top gehescben.
De Gemeentebesturen lieten een bericht
uitplakken om den dood van Koning
Albert I te melden en de inwoners te ver
zoeken, minstens op den dag der begra
fenis. de vlag half-top te hijschen.
Meestal aan alle huizen in de gemeenten
werd dit verzoek ingewilligd.
Openbare feesten werden afgelast. Alle
vertooningen in schouwburgen, .onder
steund door Staat, Provincie of Gemeente,
werden uitgesteld.
In alle kerken werd het droeve nieuws
afgekondigd.
De scholen werden gesloten en perso
neel en schoolkinderen kregen verlof
Maandag 11., alsook op Donderdag.
De beurs werd verscheidene dagen ge
sloten.
Een ongehoord getal personen togen
Dinsdag en Woensdag naar het Paleis te
Brussel, om- het stoffelijk overschot een
laatste maal te groeten.
Drie Fransche Ministers, hh. Dourner-
gue, eerste minister, Herriot en Tarflieu,
kwamen ook te Brussel, om een laatste
hulde te brengen aan het stoffelijk;'Over
schot van den jammerlijk verongelukten
Vorst.
Te Brussel riahtte Burgemeester Max
een proclamatie tot de B russels chë" bevol
king.
In de St Goedelekerk, waar Zondagmor
gen een Plechtige Mis moest worden op
gedragen in tegenwoordigheid van Z. Ma
jesteit, werd de troon van den Vorst om-
kransd met rouw. De kanselrede werd ge
wijd aan den afgestorven Vorst.
Te Antwerpen, Meotolen, Brugge» Luik
en alle andere steden en gemeenten, werd
den rouw ten diepste medegeleefd.
Geen enkel hoekje waar met geen rouw
beklag gesproken werd over het vrecseiijk
ongeluk.
DE KONING OP ZIJN DOODSBED
Het stoffelijk overschot des Konings be
rustte op het doodsbed, in de slaapkamer
van den Vorst, op het gelijkvloers langs
den kant van het park. Zijne Majesteit
ügt uitgestrekt in khaki-uniform van. lui-
temnt-generaal, met het Groot-Lint. der
Leopoldsorde, de handen bidden samenge
vouwen, een ivoren kruisje tusschen de
vingers, het hoofd gansch omwonden met
windels. Bij het doodsbed zat biddend.
MgT de Trannoy, aalmoezenier van het
Hof en twee kloosterzusters. De dooden-
wake werd gehouden door de stafofficieren
van den Vorst.
Vroeg in den morgen is de Pauselijke
Nuntius, en 's middags de Kardinaal
aartsbisschop, komen bidden bij het lijk
des Konings.
DE KISTING VAN HET LIJK TE LAKEN
GRAAF de BROQUEVILLE AANWEZIG
De eerste minister heeft Maandag om
streeks 5 uur den Kabinetsraad verlaten
om zioh naar het Kasteel van Laken te
begeven, ten einde er aanwezig te zijn bij
de kisting van het stoffelijk overschot van
Koning Albert.
OVERBRENGING VAN
'S KONING LICHAAM
NAAR HET PALEIS TE BRUSSEL
werpen ep den trcurigen rtorii die
chaam van den "gelicicen Vorst na»
Paleis te Biussd za> bn reen. Vi
park van tol kasteel staat ren r
gidsen opgesteld, div zonder muzjejf
met zwart emfloersd vajr.del waclu.
zijn opperbevelhebber te beg - leiden,
de voetpaden ziet men cuch'e -1—
oud-strijders, die hun oud - n ar. voet^|
de droevige oorlogsjaren hulde
brengen.
De poort van het kasteel gaat
De lijkkist die met een driekleurig van
bedekt is, wordt op de affuit van eer.
non geschoven. Kanonschoten drei-
De stéet, met brandende toortsen,
zioh In beweging en achter de 1'
stappen de weenende prinsen... j
klinken de hoeven der paarden te??a
harde steenen... De stoet komt nu aat.
graf van den Onbekenden Soldaat voc
waar stil wordt gehouden. Daar ook i»
aanzienlijke volksmenigte verzameld,
affuit van het kanon, getrokken door
zwarte paarden, houdt stil. Over het
heele schouwspel schijnt alleen het
der toortsen en de flauwe schijn der
'kele "gsUlantaarnen. De electrische
lam'jVcn zijn gedoofd. Een minuut
wordt ^gehouden en alteen de klokken
St Goedele laten hun droeven galm
de stille stad dreunen. De soldaten
in houding en*,bieden de wapens aan
Weet zat de stoet zich in beweging,
den korten weg naar het Koninklijk
af te 'leggen,. De paleizenplaats biedt
treurigen aanblik. Alom heersoht een
drukkende stilte, en alleen de hoeven
paarden die nu op de plaats aantar
breken de stilte. Voor het palels is een
giment grenadiers geschaard, dat de *a.
pens aanbiedt. De affuit rijdt het groet»
hek van het paleis binnen. Militaire c®.
mando's weerklinken... Zacht wordt d,
kist van de affuit genomen en het patej
binnen gedragen. De vaandels buigen tot
aandcai grond. Nog een laatsten blik kun
nen we werpen op de lijkkist, die aid''
wordt verlicht door den schijn der fat
kels, die voor de poort branden... Nog et
kele dagen zal de doorluchtige dood» das
tussdhen zijn dieptoeproefde familielede,
vertoeven, om aan zijn volk toe te late
hem een laatste maal te komen groeten lt
een gevoel van vereering voor zijn hoogt
begaafdheid en van erkentelijkheid w»
de zegenrijke mar.ter waarop hij zijn ha*
ambt vervulde ten bate van volk en late
Tot Woensdag morgen be drie uur fel
men de duizenden en duizenden voor dt
lijkkist voorbijtrekken. Toen men atedar
de deuren sloot stonden er nog duizsnfe
en duizenden.
Wanneer men. berichtte dat men siecto
te 8 uur 's anderendaags de deuren a
terug openen, bleven vele wachtende:
staan om toch van de eerste te zij
Woensdagmorgen. Bij de heropening sta
den minstens 50.000 personen te wachter
Woensdag was de toeloop van langs ot
grooter en wanneer de deuren bepaald f
sloten werden, waren er nog duizenden t
vruchteloos gewacht hadden en mocktt
naar huis trekken zonder een laatste vw
wel te kunnen zegg*n aan Koning Albert:
In de aanpalende vertrekken wordt fc
dertusschen onverpoosd zwaren rouw ft
leden door de f amilieleden van het overi
den staatshoofd. Wanneer het pubiiei
rouwbetoon is beëindigd, komen zij h
voor de bare lucht geven aan hun drol
held om het plotse heengaan van e
koning.
DE DUUR VAN KONING ALBEETI
REGEERING
Donker en treurig is de aanblik van het 1 Koning Albert heeft inderdaad op
kasteel te Laken, Maandagavond. Aan December 1809, zijn om Leopold II ops
geen enkel vensterraam ziet men lichtvolgd, doah slechts den 23 van dezelfc
branden. Langs de omliggende lanen staat maand vóór de vereenigde Kamers en t
een massa te wachten, om nog een blik te groote Staatslichamen, den eed afgeleji
EEN DER LAATSTE FOTOS VAN n.H. MAJ. DE KONING EN DE KONINGIN
In den vroegen morgen van Zon
dag kwam een droeve mare een alge-
meene verslagenheid in 't land bren
gen. Eerst werd rondverspreid dat
men zeer ongerust was over onzen
geliefden Vorst Albert I, die, vertrok
ken om aan zijn geliefd sport te doen
in de rotsen van Marche-les-Dames,
nog niet teruggekomen was. Aller
harten werden bevangen met de vrees
van een ernstig ongeluk.
Deze vrees bleek al spoedig eene
vreeselijke waarheid te zijn en wel
dra kwam da officieele bevestiging
van de akelige en verpletterende tij
ding: Z. M. Koning Albert was ver
ongelukt, op den slag dood gebleven
bij een vreeselijken val in het Maas
gebergte van Marche-les-Dames, in
de omstandigheden, waarvan onze
Lezers verder alle bijzonderheden zul
len vinden.
Dit ls wel de wreedste ramp welke
ons Vaderland kon treffen en welke
Ieders hart beklemt met innig wee en
met de diepste ontsteltenis.
Och! wat hangt er ons soms bo
ven 't hoofd, op momenten dat wij
er 't minst erg in hebben?
Pas enkele dagen geleden herinner
den de bladen nog dat in den loop
des jaars ons land het zilveren jubi
leum zou vieren van 's Konings
troonsbeklimming. Men ontwierp
reeds programmas met het oog op
die verblijdende gebeurtenis, en het
volk bereidde zich om op dien natio-
nalen feestdag de liefde lucht te ge
ven welke het zijnen Vorst toedroeg,
den eed van verkleefdheid en trouw
te herhalen welken het reeds drij-
maal plechtig zwoer: den dag toen
Albert de kroon aanvaardde welke
zijn doorluchtige oom, Leopold II,
hem naliet; den dag toen ons land
verraderlijk werd overvallen, en de
Koning heel het volk opriep ter ver
dediging onzer onafhankelijkheid;
den dag toen 't land weer vrij kon
ademen en ons Vorstenpaar zijn
blijde intrede deed in Belgie's vrijge
vochten gewesten.
En, lnstede jubelzangen te mogen
aanheffen, schreit het volk zijn wee
uit en zijn treurnis!
Koning Albert was de heldhaftige
en Ridderlijke Vorst, die in de gru
welijke jaren 1914-1918 ons Vaderland
zijn vrijheid en zijn onafhankelijk
heid wist te bewaren. Zijne edele hou
ding, zijn ridderlijk gedrag hebben
hem verheven tot den rang der le
gendarische helden. Zijn koen en edel
antwoord op het Duitsch ultimatum
heeft heel de wereld met bewondering
op hem doen neerzien.
Hij was geen vorst zooals men zich
Zulk Staatshoofd gemeenlijk voor
stelt. Geen heerscher, maar een wijze
leider, een goede vader, een toonbeeld
van gezins- en burgerdeugden. In zijn
intimiteit was Hij de eenvoudigheid
zelf. Daarbuiten was Hij voor ieder
genaakbaar. En zijn moed evenaarde
zijn vroom karakter.
Zooals Hij leefde en streed aan 't
hoofd zijner soldaten, zoo verkeerde
Hij bestendig onder zijn volk. Hij
leefde met zijn volk, leerde het stand
vastig zijn op gebied van eer en
plicht, wees het den weg op de baan
des vooruitgangs.
Daarom werd Hij hooggeschat en
bemind ook buiten de grenzen van
ons landeken. Bij alle volkeren stond
de naam onzes Konings in gulden
letters aangeschreven, overal werd
Hij geroemd als de edelste, de meest
wijze, de meest vooruitstrevende, de
meest democratische vorst die ooit
den schepter voerde; daarom ook
mogen wij getuigen dat zijn onver
wachte, tragische dood niet enkel ons
arme Belgie maar heel de wereld in
rouw dompelt.
Thans nog in deze beroerde tijden,
was hij de groote hoop van de Natie,
welke een onbegrensd vertrouwen
stelde in de wijsheid van onzen ver
lichten Vorst, die in de laatste tijden
zoo menig klaar bewijs heeft gegeven
van zijn hooge bevoegdheid en van
zijn helder begrip der nooden van
zijn volk, welks zedelijk en stoffelijk
welzijn de hoogste bekommernis uit
maakte van het Staatshoofd. Koning
Albert had zijn volk lief en liet geen
enkele gelegenheid voorbijgaan om
van deze liefde de tastbare bewijzen
te geven, liefde welke tevens gansch
ons Vorstenhuis bezielt.
En het Belgisch volk koesterde voor
zijn Koning een vereering en een toe
wijding, een wederliefde welke diep in
zijn hart zit geankerd, de innigste ge
voelens van fierheid en trouw, gevoe
lens welke thans smartelijk zijn ge
griefd.
Bidden wij, Katholieken, tot ziele-
rust van onzen Koning. Wij zijn Hem
niet alleen liefde, maar ook dank
baarheid verschuldigd, meer dan met
woorden uit te drukken ls.
En richten wij een blik vol deernis
tot de Gemalin van onzen overleden
Koning, tot Hare Majesteit Elisabeth,
die immer zoo dapper stond aan de
zijde van haren Gemaal, in wel en
ln wee tot de Moeder onzer sol
daten, die ook te allen tijde de Moe
der was van allen die leden en treur
den, de Moeder van gansch haar volk.
Toonen wij Haar, door ons algemeen
deelnemen in hare smart, dat wij ook
Haar dankbaar zijn, dat wij Haar
willen troosten en steunen in de
wreede beproeving welke Haar ter-
neerdrukt.
EEN VOORBODE VAN HET
TRAGISCH GEBEUREN
Een eerste tijding die, wie zou het
kunnen gelooven hebben? reeds een.
voorbod® was van het vreeselijk drama
dat heel de wereld in beroering brengt,
Was deze weLke Zaterdagavond te Brussel
toekwam, en ander een heel bedekten
vorm bet vermoeden dat er iets gebeurd
Was.
Zijne Majesteit had beloofd eene sport-
meeting bij te wonen in 't groote Sport
paleis te Brussel. Men verwachtte er den
Vorst met ongeduld, toen plots een tele
gram toekwam dat verwittigde dat Zijne
Majesteit de meeting niet zou kunnen
bijwonen, en dat hij weerhouden werd
door een auto-ongeval.
Wie zou er op dit ©ogenblik hebben dur
ven vermoeden dat de ongelukkige Albert
I op dit oogeriblik reeds meer dan waar
schijnlijk het tijdelijke met het eeuwige
verwisseld had en verminkt lag aan den
voet van een dier rotsen die hij zoo gaarne
trotseerde.
DE BERGBEKLIMMING
MET NOODLOTTIGEN UITVAL
Wij alten weten reeds dat koning Albert,
die onder den deknaam van Graaf de
Rethy incognito reist, bekend staat als
een der baste Alpenbeklimmers en daar
door dus menige sportmannen en berg
beklimmers naar hem deed opzien, wan
neer hij zijn liefdevol sport uitoefende ln
Zwitserland en vooral in den Tyrol. Meer
malen reeds had hl] artf de rotsen van
Marche-les-Dames. gelegen fc^j 't kasteel
d'Arenberg, eigendom van Graaf Carton
de Wiart, gaan bezoeken, omwille van de
herhaalde bezoekjes, die zij ontving van
alle Belgische Alpinisten, omdat zij de
gewenschte glooiingen en steile rotsen be
zat die een roekelooze Alpinist maar wen-
scton kon.
En ziedaar vertrok dus de koning ook
I Zaterdag r.airuci. g. ongeveer 2 uur. Hij
zelf geleidde den auto en tot medegezel
had hij een zijner ka me nieren, den heer
Van Dyck. uitgekozen.
Bond 3 ure la stopte de koning, het was
op den weg die leidt van Hannut naar
Bonnine, hij moest ongeveer nog een vier
tal kilometer van die rotsen verwijderd
zijn, waar hij naar verlangde.
Wacht even op mij sprak hij den
kamenier aan, over een goè uur ben ik
terug en welgezind stapte hij den weg
over en verdween tusschsn de sparretoo-
nven. Hij had zijn bruin Aipinistenpak
aan, met grijs hoofddeksel, droeg den
ransel op zijn rug en over zijn schouders
waren de koorden geworpen, die hij tot
het beklimmen noodig had.
Wat de kamenier nu verder betreft, hij
wachtte een uur. Ja zelfs nog een tweede
volgde, doch toen werd het hem angstig
en noodzakelijkerwijze voelde hij zich ge
dwongen om rond 5 V4 uur te tetefoneeren
naar den Graaf Carton de Wiirt, wiens
kasteel zich juist recht tegenover de on-
geluksrotsen bevindt, met den Maas tus-
sctonbeide, op het grondgebied Brumage.
Vervolgens telefoneerde hij een tweede
maal, nu naar het koninklijk kasteel op
Laken. Vandaar vertrokken oogenblikke-
lijk heer Graaf de Grume, grootmeester
van de Koningin, en luitenant Graaf Jac
ques de Dixmude, ordonanoe-offimer, en
met hen den geneesheer Nolf.
Seffens zoo zij aankwamen te Marche-
les-Dames, gingen rij over tot de opzoe
kingen. eerst onder het geleide van eenige
politieagenten, vergezeld van Graaf Car
ton de Wtart, die heel goed de streek
kende.
Hunne opspeuringen altusscton de ber
gen in, waren tevergeefs. Zij vroegen buiP
aan de Rijkswacht van Namèche. Vervol
gens werd hun angst nog grooter, 't volk
hielp zoeken naar een onzer vrienden die
verdwaald is zeiden 's konings vrienden.
De zware, ernstige nacht vervulde de
bergen tot boven de hoogste toppen.
Van Namen uit liet men groote sterke
elektrische lampen ontbieden, en gansch
den nacht door was het een gewemel en
spookachtig geflits van dooreenschijnende
kruisliohtjes, aldoor de gapende rotsen
heen en aldoor het wuivende struikgewas.
En zoo zocht men 8 uren lang. t Was
een ongehoord angstige nacht. Iedereen
zocht, met die angst zwaar drukkend op
het hart. Waar is de koning? Allen dach
ten: verongelukt, doch geen een was er die
het noodlottige woord over zijn lippen kon
laten glijden.
En zoo Juist om 2 uur en 2 minuten
kwam graaf Jacques de Dixmude, samen
met graaf Carton de Wiart., op de koord,
die dienen moest voor den konings sport-
passie; en wat lager met knijpend en
bonzend hart afdalend vonden ze daar
hunnen teergeliefden vorst. Van een hooge
steile rots was hij gevallen, en lag daar
op zijn rechter zijde, het hoofd zwaar
neergesmakt op een puntlgen keiharden
rotsblok. De Vorst moest eerst een val van
12 meters gedaan hebben, waarbij hij met
het hoofd op een steen is terecht gekomen
en du doodelijke wonde opliep; zijn lijk is
dan verder omlaag gerold.
De koning gevonden «De koning
dood! weerklonk het in die bergen. De
politie hield 't volk op afstand, wijl de
andere overheden optrokken naar de
richting van waar het akelig geluid ln de
rotsen weergalmde: «Dood! Dood!» De
koning was dood.
Aan zijn eerbiedwaardig hoof d droeg hij
een gapende breede wonde. De hoeren be
sloten hem over te brengen naar Laken.
Ze namen hem op, en plaatsten hem in
den auto.
Veel was gebeurd in enkele uren.
De familie ein 't land in rouw gedompeld.
DE DUIZELINGWEKKENDE VAL
't Was rond 4 uur in den morgen, tóen
het parket van Naman aankwam, 't Was
samengesteld uit den beer Verhaegen,
prekureur van den koning, en de h.h. Du-
miolln en Philhppart, tofcructisrechters.
Vroeg in den morgen zag men reeds met
groote witte strepen den weg aangeduid
die hij naar alle waarschijnlijkheid ge
volgd had. De bladeren waren berijmd, en
de steenen vastgevroren, cn waar de laat
ste witte streep bleef stilstaan, namelijk
op den Pic des Oornelllas van daar
zou men de heisa mens telling aanvatten.
Naar wat de Graaf de Grurnne zegt, die
tevens ook een Alpenibekiimimer is, beslui
ten we dat de rots heel steil en moeilijk te
beklimmen valt.
HET ONDERZOEK VAN HET PARKET
Ziedaar nu wat het parket mededeelde:
Het eerste deel van het verslag, uitge
bracht door het parket, over 's konings
reis, zijn wegblijven, de ongerustheid van
den kamerdienaar, de opzoekingen gedaan
door de vrienden van den Vorst, bijge
staan door polite, genrirrmen en het Volk,
komt neer op hetgeen hiervoor is gemeld.
De juiste omstandigheden van het onge
luk en van bet vinden van het lijk van on
zen diepbetreurden Vorst kunnen wij best
te kennen geven met het omstandig laat
ste deel van tot verslag van de parkethee-
ren van Namen, wat hier volgt.
Om2 uur 's morgens geraakte komman-
dant Jacques de Dixmude met den voet
verstrikt in een koord die op den gror.d
lag waarvan een uiteinde, vastgemaakt
aan tot tichaam van Zijne Majesteit, door
de opzoekers de ontdekking van de vreese
lijke werkelijkheid mogelijk maakte. Zijr.e
Majesteit lag daar levenloos, reeds ver
stijfd in den dood en droeg boven aan den
schedel een breede, zeer diepe wonde.
Het lijk van Zijne Majesteit werd on
middellijk naar den weg gedragen en in
een auto neergelegd die hem naar het
Paleis van Laken overbracht.
De prokureur van den Koning te Na
men weid 's morgens om 3.40 uur ingelicht
door den kapitein der rijkswacht van Na
men en na tevens den onderzoeksrechter
verwittigd te hebben begaven de rechter
lijke overheden zich onmiddellijk ter
plaatse.
Bij middel van lampen hebben zij den
weg kunnen weervinden en afpalen die het
lijk van Zijne Majesteit in zijn doodelij-
ken val beeft gevolgd.
Om 8 uur 's morgens, geholpen door ex-
perten en bijgestaan door graaf Xavier de
Grunne, zijn de overheden er in geslaagd
de juiste omstandigheden vast ts stellen.
Zijne Majesteit, na een rotspunt be
klommen te hebben, heeft op de hoogte
waar <3- sporen van zijn doortocht duide
lijk merkbaar zi«-V steun gezocht op een
groo'-n steenblok, die door zijn omvang
hem 'volstrekt zeker en goed vast aan de
rots moet rijn toeg -schenen. De blok
kwam los en heeft Zijne Majesteit, die
gevallen is, in zijn val meegesleurd. De
teenblok heeft in zijn val den wand van
de rots geraakt.
Het is op deze plaats waar men de
bloedsporen opmerkte, na een val van een
twaalftal meters, dat Zijne Majesteit
den slag ontvangen heeft die zijn dood
voor gevolg tod. Onm*dd:Ihjk terugbot
send na den schok is bet lijk van de hel
ling afgerold en is 50 meter lager, blijven
liggen terwijl op dm weg verschillende
voorwerpen verspreid werden, neusnijper,
pet, zak en riem die door de rechterlijke
politie werden verzameld.
Deze vaststellingen, samen met het ver
slag door graaf de Grunne en de expert
van het Parket ter plaatse opgemaakt, ma
ken het mogelijk juist de phasen van het
tragisch ongeval hersamen te stellen.
DE KONINKLIJKE FAMILIE
OP DE HOOGTE GEBRACHT
VAN HET SCHRIKKELIJK ONGELUK
Koningin Elisabeth, sedert 35 jaar ge
huwd met Kaning Albert I, werd eerst in
den vroegen morgen ingelicht met alle
omzichtigheid van de droeve dood van
haren Gemaal. Met diepe smart begaf zij
zich bij tot stoffelijk overschot van den
Koning, dat rond vijf uur aangebracht
werd in tot kastrol van Laken en er op
een praalbed was gelegd. De koningin
weende en viel in bezwijming naast het
kille, levenlooze lijk.
Prins Leopold en Prinses Astrid, die in
Zwitserland vertoefden, werden onmiddel
lijk op de hoogte van het gebeurde ge
bracht. Het bericht gewierd hen om half
vijf. Onverwijld hebben zij hun kinderen
toevertrouwd aan tot gesticht te Adelbo-
den en zijn te 7 uur naar Brussel vertrók-
kien.
Zondagavond is Prins Leopold en zijn
Gemalin te Brussel aangekomen. Ter
statie te Brussel werden zij afgewacht
door den eersten minister de Broqueville,
die hen de deelneming der regeeriing uit
drukte. De Prins en de Prinses waren
zeer aangedaan door het plotse droeve
nieuws.
Prins Karei, die ln Oostende vertoefde,
en die ook seffens op de hoogte was ge
bracht van tot gebeurde, was aanstonds
naar Brussel afgereisd en was spoedig aan
de doodsponde van zijn dierbaren Vader.
Prinses Marie-José, die te Napels ver
toefde en in geaegendien toestand verkeert
binnen een maand verwacht men de
geboorte van een kindje, werd met alle
mogelijke omzichtigheid op de hoogte ge
bracht van het droevig ongeluk overkomen
aan haren Vader.
Met Haar Gemaal, Prins Cmberto, ls zij
naar Rome afgereisd waar zij zal blijven.
Immers haar toestand belet haar de reis
naar Brussel te ondernemen. Pjdns Urn-
berto ls voort/gereisd raar Brussel om te
genwoordig te zijn op de Plechtige Be
graving.
Z. EM. KARDINAAL VAN ROEY
DE FEESTEN TER EERE VAN
VERWITTIGD
Z. H. DEN PAUS WORDEN AFGELAST
Z. Em. Kard. Van Roey, aartsbisschop,
werd Zondag ln den vroegen morgen op
de hoogte gebracht van tot droeve nieuws.
Rond 6.30 uur werd Mgr Micara, Pause
lijk Nuntius, eveneens verwittigd.
De Plechtige Pausmis, die moest plaats
tobben ter gelegenheid der Pausviering, op
Zondag M., werd afgelast, alsmede alle ver
dere plechtigheden. Z. M. de Koning ware
op die Mis in de St Goedelekerk anders
aanwezig geweest.
Z. Em. Kardinaal Van Roey stelde dan
kort na het vernemen van tot droevig
overlijden den herdelijken brief op dien
wij hier op 3« blad drukken.
Het Algemeen Secretariaat van het
Jeugdverfoond voor Kathol. Actie stuurde
een dagorde, geteekend door den Heer
Luoien Desohodt, algemeen Voorzitter en
E. H. Jos. Cleymans, algemeen sekretaris;
het land in om deelneming in den rouw
uit te drukken en leden te vragen
te willen tegenwoordig Zijn in de Kerke
lijke diensten, die zijn voorgeschreven in
iedere parochie.
De Bisschoppen van 't Land zonden naar
alle Eerweerde Heeren Pastoors een brief,
waarin zij hun vroegen:
Eiken avond tot den begrafenisdag, zal
de doodsklok luiden van alle kerken van
het land, tot den dag der begrafenis;
Op den eersten vrijen dag, in alle kerken
zal een plechtige dienst gecelebreerd wor
den tot lafenis der zied van Koning
Albert I.
Aan alle priesters wordt gevraagd een
H. Mis te lezen of het Officie der dooden
te bidden voor den Doorluchtigen overle
dene; Hem ook dikwijls Indachtig te zijn
in hunne gebeden;
Zelfde werd gevraagd aan de Klooster-
gemeenten.
GEHEEL HET LAND IN ROUW
GEDOMPELD
DIEPE ONTROERING
DOOR DE HEELE WERELD
DEELNEMING DER REGEERING
De Belgische regeering toeft onmidde-
lijk na het vernemen van de droeve mare,
haar rouwbeklag uitgedrukt bij de Ko
ninklijke Familie. Alle Ministers tobben
een laatsten groet gebracht aan het stof
felijk overschot van ons betreurd Staats
hoofd.
Heer de Broqueville. eerste Minister, was
ten andere ook ter statie om Prins Leo
pold en Prinses Astrid bij hun terugkeer
uit Zwitserland, het diepe leed uit te druk
ken van 'het kabinet.
IN DE KAMER
In buitengewone zitting bijeengeroepen,
vergaderde de Kamer Maandag 11.
Het onverwachte tragische gebeuren
drukte zwaar op de gemoederen en een
algemeene verslagenheid woog op alle
aanwezigen.
Alle Vlaamsche Nationalisten uitzonde
ring gemaakt voor den heer Van Op den
Bosch, waren afwezig. Heer Delihe was
eveneens afwezig. De Kommunisten be
vonden zich op 'hun bank, maar verlieten
de zaal zoodra de heer de Broqueville het
woord nam.
De Kamer was anders bijna voltallig en
alle Ministers bevonden zich op hun ban
ken.
Heer de Broqueville, eerste Minister,
braoht de Kamer op de hoogte van het
droevig gebeuren en drukte nogmaals zijn
rouwbeklag uit.
Vervolgens bracht heer Ponoelet, Voor
zitter, een treffende hulde aan d-en be
treurden overledene en verklaarde zich, ln
