- EEN - - BRIL - ALLEEN Drillen GEDACHTEN Ver3chilIirfG' De Jonkvrouw van Lindendale BRIEF UIT BRUSSEL WEKEUJKSCH LITURGISCH BULLETIJN AANBESTEDINGEN Tt «ljn verwijten, die prijzen, en lof- tulgtngen die kwaadspreken. De schulden van een verkwister wor.ter. gemeenlijk betaald door 'n ander wlen het verkwisten onmogelijk 1$. Wij menschen staan voor het heelal als de mier voor een groot majestueus palels. Schiller. lEEasasasiBaaaBasBEfiKsaaaHaB HET MANNEKE UIT DE MAAN D'AMERIKANEN zijn fameuze humoristen Tc Zeg 't voor hen die 't nog niet wisten. Zoo hebben ze ginder, volgens 't beste be- t richt De o Ca-choo-club nu opgericht. Op mijn woord Zeker d'ecnige van dat soort Die op onsen wereldbol bestaat Duistert waarover het gaat. Die Ca-choo-club die te Ontario werd opgericht is zoo 'n sosjetelt van mannen en van wijven die van den eersten dag van 't jaar tot den lesten met, 't zij 'n vallinge, 't zij 'n gTiep, 't zij InCuersr.. enz... zitten geplaagd... en die ten r tien keers per dag moeten niezen. Maar nu was die club aan t pesten Omdat zij wreedig zat ln nesten Ze zat te duvelen en te kniezen Omdat ze ne voorzitter moest kiezen Onder de leden die 't meeste konden niezen. De zitting was geopend en 't lid dat ge durende dien tijd dus 't meeste zou ge niesd hebben, zou als voorzitter worden uitgeroepen. D'r was daar zoo'n klein on- noozel manneken dat wel al vijf atchl's gelost had, dat zijn speeksel ln de geburen vloog. Hij dacht al dat 't presidentschap hem ne meer kon ontgaan toen meneer Harris, ne reus van ne vent, er zoo ne formldabelen atchlopzette dat zijne plnoe-nez ofte neusnijper wel vijf me ters »er vloog en op den steenen vloer ln duizend gruizelementen viel. Om hem over dat onherstelbaar verlies te troosten werd meneer Harris dan met eenparigheid van stemmen als voorzitter van den Ca- choo-clubuitgeroepen! En van daar zoodanig op te denken, zit 'k hier zelf te niezen dat de tranen uit m'n oogen loopen, 't geen 'n bewijs ls, dat 't de volle waarheid ls, 't geen 'k U hier vertel. LANGE JEP EN DIKKE MIEL hadden een beetje te diep in 't glas gekeken en kwamen zwijmelend afgezakt. Zeg Jef, ls dat nu de maan of een electrlsche lamp, vroeg Dikke Mlel. Wacht wat, zei Jef, 't zal eens voelen of er ne paal onder staat! •K VERKLAAR IiET WIJD EN ZIJD IJdelheid der ijdelheden En alles is den dag van heden. Toch maar IJdelheid. Daar zou ne mencch, en bijzonder de uffrakens die zoo fier langs de straat te paradeeren loopen, ne keer meer moeten aan denken. Want... de mensch is toch maar... 'n wandelende mesthoop. Maar... dat ze van ne mensch nog mest zouden maken, dat hadden we toch nog niet kun nen denken hé! t Is pertang 'n voldongen feit. Te Grimsby zijn in het jaar 1835 tus- ®oh?n de 200 en 300 ton beenderen van paarden en menschen, welke bij Napo leons aftocht uit Moskou den dood von den, aangevoerd. Die beenderen worden gemalen en ln dien staat over de lande rijen overgesirqoid cm te dienen... tot be mesting. He wel, lieve schepsclkes Gods, die zoo preutsch gaat ever uw lief snoetje, wat peinst ge daarvan? Brrr! plezant moet 't ni.-t zijn, maar wal daar gebeurt, kan met U ook geschieden. WAAROM heet de niet gestopt? vroeg Mie Cendarni aan den Controleur van den autobus. Ik wist niet dat ge wildet meèrijden, madam. Hedde niet gezien dat ik met de ar men zwaaide, en met mJjn paramciu zwierde en stond te springen aan mijn huis? Ja madam, iedereen zag naar U Awel dan? Awel, ik dacht dat gij aan 't denser waart, op dien orgel die speelde in uwe st.«at. En vol knleire en woede stapte Mie Gen darm het af. AMELIA, MISS LINDY ZIE! Met U heb 'k nu ne keer oprecht com- [passje! Gelijk ne vogel in volle vlucht V.i'sct ge vrijelijk door de lucht Over alle ztvën en oceanen Weet g' U een v»*g te banen. Oe denkt davriwé plezier te dqpn kan [uwen man! Maar wat verstand hiWt die daarvan! In pleats van U nsur waarde t'estlmeeren Doet hij niKs anders dan U kritikeeren! Ja. menschen, 't is ruzie in 't straatje! Amelia Eerhart, da's de grootste vliege nierstor van c<e wereld. Heur beste helden daad is óe verbinding, in één vleugelslag, van Kalifomfa met ae Hawaï-ellanden... Maar, heuren echtgenoot, George Put nam, die daarover 't fierste zou moeten zijn is daartegen fel mistevreden. Allee, zegt 'm zoo, tot watte kan dat allemaal dienen, op ne zekeren dag zal Ameliatje ook 'n tulmelperte zetten meê heur masjien... 'k zou liever hebben dat ze thuis bleef... en mij een kindje schonk! Nu geloof ik dat we niet ver van 't einde van de wereld meer zijn zulle! want ne kee^dat nen echten Amerikaan alzoo be gint te spreken...!... D'R WAS NE gierigaard die op zekeren dag 't bezoek kreeg van en ouwen vriend van op "t college. Da 'k Iets goed had om t'eten. zei de gierigaard. Tc zou U ultgenoodigd hafcben om met mij te middagmalen... maar... Zijn knecht die dacht hem uit eer. nete- llgen toestand te halen, zei hem. halfluid: Mijnheer, gij hebt ne kalfskop... Eïi gij stommerik, zei de gierigaard, gij hebt nen ezelskop! JA, 'k heb vijf frank vijftig centiem boete gehad, omdalc mijn vrouw afge troefd heb in t openbaar. En waarom die viifttg centiem? Ik weet het niet... e taks op de spek takels zeker! EN OP DE FOOR DAAR IS TE ZIEN "n Wilde beest of zeventien Ne clown die vleze smoelen trekt Ne pee die zijne snottebelle aflakt 'n Wijf van honderd kilos plus nog tien Die, voor ne frank, heur bil laat zien, 'n vrouw met den baard Die, 't ls wel de moeite waard. Dat stieltje doet, vrienden en vriendinnen Om voor z'n vrouw en kroost den kost te [vinnen! Om U niet te zeggen dat 'n man is... Maar pardon! pardon, beste Lezers en aid u-liefste Lezereskens... als nen echten pOjOet, zooals ik, door zijne dichterlijke I ontboezemingen wordt medegesleept, kent hij noch paal noch perk meer, en zoo |komt het da'k hier boven tien rijmen rchr.tf... als we met de twee eerste al ge noeg hadden... wat 't is sjust over de wilde beesten da'k U wilde spreken! (Oefl "k "neb er toch nen draai aan gegeven!) In den dierentuin van Londen hebben -e dus den inventaris opgemaakt, en zoo leeren wij dat er daar voor "n waarde van 40.000 pond sterveling ofte 397 mil- lioen frank wilde beesten in rondloopen. Nen olifant kimt g'er hebben voor 60.000 ballekens, ne rhinoceros kost 85.000 frankskens, nen tijger 11.137 fr. 50 en ne leeuw... och! erme! voor 1500 fr. kunt gU er al eenen aanschaffen, want, moest ge weten, 't leeuwenras is 'n zeer vrucht baar ras... Juist zooals de Vlamingen, die ln sommige Franschschrijvende gazetten uitgemaakt worden voor... konijnenfok kers omdat ze zoo veel kinderen koopen... 't Is overigens d'eenlge gelijkenis die ze hebben met den leeuw, dien z'als zinne beeld hebben gekozen. LOWISKEN zag van ver haar Amedé van zijnen velo vallen, en ze liep er naar toe met tranen in d'oogen. Amedé, riep ze, 'k meende dat mijn herte brak toen 'k U zag vallen. Ge zijt mis, Lowisken, zei Amedé, t was mijn broek die scheurde. SIR MALCOLM CAMPBELL Dien asge kent hem wel! Zou ook moeten gaan doppen Als hij geen records kon kloppen, Met zijnen automobiel. Enfin, leder zijnen SUel, En al zijn zijn pogingen ook ijl Toch wenschen w'hem goed!., heil! Malcolm Campbell ls anders ook in zijn eerste fleur niet meer, vijftig jaar en al zijn haar! HIJ gaat dus nog ne keer prom- beeren zijn eigen record neer te halen dat 435 kilometer per uur bedraagt. Het werd vastgelegd, over twee jaar te Daytona Beach, op de kust van Kalifornië, als 't U kan interesseeren. Dezen keer peinst hij 430 kilometer te bereiken. Aan deze snelheid zal zijn vwatuur zich verplaatsen van 160 meter per second. De wijzen uit de oudheid verplaatsten zich heel wat langzamer... en ze zijn toch Bllemaal ook aan hun dood gekomen!... STOEFFERS en Snobs wandelden ver leden week op den bollevaar van Poperin- ge, en daar kwam n«n bedelaar aan. Dat ls <rgn bedrkger, zei Stoeffers. Let eens op. Maar "k zul hem hebben. De bedelaar kwam nader en begon een heel triestige historie uiteen te doen. Stoeffers luisterde en toen Co andere ophield, zelde hij: Ge hebt me dat zelfde verhaal nog eens verteld. Zoo, zei de bedelaar, wanneer? Verleden week! Dat kan, zei d'andere. Toen zat lk nog ln Geel. Ik was t heelemaal vergeten dat ge daar bij mij waart. En Stoeffers was gezien. SEDERT ENK'LE WEKEN Beginnen z'er weer van te spreken DEiigcIschen die zijn vol woede En houden zich op hunne hoede Wnct, 't mag waarheid heeten Ze willen d'r niks van weten! Van waste? Wel! van dien fameuzen tunnel onder t Kwia&l, die Frankrijk al onder de zee asm Engeland zou verbin den. D'r zijn al hectolieters inkt over ge vloeid... maar t vraagstuk is r.og niet op aeloet, wrat hoe meer Frankrijk er voor is, hoa hevltfer Engeland er tegen is. Voor oune keer heeft Marenta zich langs den kant van Frankrijk geschikt, want 't menadh die vanaf heur teedere Jeugd reeds (en da's al lang zulle!) droomt van 't land van Shakespeare ne keer te be zoeken, heeft het tot nu toe moeten uit stellen omdat z'al de zeeziekte krijgt niets dan van nen boot op 't water te zien!... Dat zTiem dan maar maken dien tun nel, al was 't maar om mijn dierbare we derhelft content te stellen... Voor de rest kan 't ons maar weinig of niets boemelen. EEN BESTUURDER van een groot dag blad in New-York deed de volgende in structies geworden aan zijne briefwisse laars: Als 't in uwe stad gebeuren mocht dat er nen hond een man bijt, moet g'U daar voor niet deransjeeren. 't Feit is banaal en ls de moeite niet waard medegedeeld te warden. Maar, zoo t daartegen moest gebeuren dat een man een hond bijt, telegrafeert en telefoneert dan maar oogenblikkelljk. Da's 't soort nieuws dat we zoeken. Dia Amerikanen toch! K DENK NIET T'OVERDRIJVEN Als 'k verklaar Zonder veel misbaar, Appels moeten appels blijven En peren, sappig en fijn Moeten immer... peren zijn! Of dat t een Ohineesch raadselken ls? laBBBBBaBBBBaariaaHBBBBBSHBBB Mengelwerk van 27 Januari 1935. Nr 1. door W. VAN HEILE. DE AANKOMST Walter Haverbeke stapte aan een halte op den heirweg Oudenaarde-Geeraards- bergen van den tram. Het was een prach tige Julinamiddag. Een lichte bries, die door de zware boomen ruischte, temperde de warmte. De jonge man was blij uit den benauw den, stofferigen wagon te zijn, midden in de weelderige natuur. Kunt ge me zeggen, hoe ik op Lin dendale geraak? vroeg hij aan een vrouw die voor haar deur har.c. schoenen aat te naaien, wat ln de streek de huisarbeid was. O. mijnheer, dat is gemakkelijk! Ge volgt dien wegel hier over den kouter. Tien minuten verder aan den molen, dien ge ginder ziet staan, loopt er een slag naar beneden en dan zijt ge te Lindendale. De kerk met den toren zit in de diepte gedo ken. maar ge kunt niet missen. Walter volgde den wegel, 't Was er warm tusschen het hooge koren, dat geel werd als gcwl en weldra gemaaid zou worden. De ree van halmen belemmerde eerst het uitzicht, maar H] Óen molen kw*» Walter aan een W*rer*«M en toen stond hij gtttrwflfrn stil. Hoe schoon, hoe wonderbaar schoon! riep hij opgetogen uit. Het is hier een eclit paradijs. Als een goedige, oude reus bekroonde de blanke molen een hoogte en voor hem opende zich de weelderige vallei met al Laar verscheidene kleuren in boomgaar- HEURSEL ÏEPER BOTERSTRAAT, 41, iSBEEZaSBEBIBBHBEa B2553H Neen, beste Lezers en alderllefste Leze reskens, alhoewel 'k ootmoedig beken dat 't er anders veel van weg heeft. LuEtert, k ga U dat Hebrecuwsch ne keer ekspel- keeren. Meneer Mins, nen boomkweeker van Montville kreeg ln "t jaar 1931 (ge weet wel toen 't zoo warm was) ne zoodanigen zonneklop op zijnen ketel dat hij op nen ouwen perelaar vijf loten van nen appel boom ging enten. En zijne proefneming lukte zoowel dat zijnen perelaar heel wat kurieuze vruchten voortbracht... Hun vorm was deze van nen appelsien, ze had den een gansch hel rood vel, 't vleesch was groen als dit van 'n pruim, de smaak was deze van 'n banaan, de reuk deze van ne citroen en wat weet ik nog allemaal!... Appel? Peer? Pruim? Banaan? Appel sien? Citroen? 'k Geloove niet dat er een onder U zoo slim is te kunnen zeggen tot welke vruchtsoort 't fruit van meneer Mins behoort, maar ge zult met mij wel t'ak- koord zijn, als 'k U zeg, om alle indisjestie te vermijden, dat 't beter is allemaal dien bazaar afzonderlijk op te fretten!, EN HIER 'n klein zwansken, dat goed onze huidige... schandalensamenleving af schetst. Denkt ge, dat ge genoeg weet om hier op 't bureel te werken, vroeg de pa troon aan den emplwajee die zich kwam aanbieden. Vast en zeker, meneer, zei deze. Ik moest van mijn laatste plaats weg, omdat da baas zei... da'k te veel wist! WAT MOGEN WE, DAARBOVEN, Toch den hemel loven Dat ons reukorgaan, gewis, Niet zoo zeer ontwikkeld is Als dat der meesten, Onder de beesten Want, 'k mag hier verzinken 't Zou er meer dan eens... in stinken. De geleerde statistiekers hebben er zich nog ne keer meê gemoeid en ze laten ons weten, dat er volgens hunne laatste labo ratorium-opzoekingen, in 'n stad, niet minder dan twaalf duizend verschillende :euh*Mi door de lucht zweven... en alle maal geenen o de Kolonje rulle! GTiebt onder andere de uitwasemingen van petroleum, van gas (tweeërlei), van slijk, van vuilnissen, van drank, van es sence uit d'auto's, enz... enz... allee! te voel om hier allemaal op te noemen. En dan hebt ge nog... figuurlijk ge sproken, de vieze reuk van den poiitieken winkel... maar daar steken w'onzen neus niet in... we nijpen hem liever toe!... LANGE JEF, die dopper is in den les ten tijd, heeft nen nieuwen stiel uitgevon den. Hij verhuurt zich om te gaan schreeuwen bij de begrafenissen. In de ge buurte was er ne rijken type gestorven en ze kwamen Jef roepen, om zijn ambt uit te oefenen. want voor d'erfgenamen zelf zou 't heel moeilijk gaan, vermits hunnen rijken nonkel, hen ieder 5O0.0CO ballekens had nagelaten. Zult ge dan komen? vroeg de bood schapper. Och. zei Jm'n goeie man, met den besten wil van de wereld zal mij tot binnen 'n maand vast oiun nt,e,bjk zijn van nog te weenen... want mijn schoonmoeder ls dezen morgen gestorven! 't Manneken uit de Maan. deze wt-ek naar de Katholieke KI- ï.ema te Poperinge. Op het pro gramma: PRINSES, TEN UWEN DIENST! met LILIAN HARVEY en HENRY GARAT. GEVANGENEN ALS PROEFKONIJNEN IN AMERIKA Twee gevangenen die tot levenslange opsluiting waren veroordeeld, boden zich aan om proefnemingen te onderstaan met een soort serum tegen de tering, mits voorwaarde van vrij te worden gelaten in geval zij er gezond van afkwamen. De mannen werden ingespuit met het serum wiaarvan spraak en dan werden millioenen bacillen der tuberculose op hen overgebracht. De mannen werden door de ziekte niet aangetast en nadien terug in vrijheid gelaten. UBBBISBBBflaaSBOSBBBaBBHasaBB DE SNELHEID VAN EEN KONIJN den; hagen, rond blanke hoeven met roo- de daken. En ginds ver over het dal, welfde zich een nieuwe heuvelarij, waar torentjes en molens uit een krans van groen opdoken. Hier lag Vlaanderen wel op zijn schoonst. En het was er zoo stil, zoo kalm. Schoon, herhaalde Walter Haverbeke weer. Vriend Van Vrijsbeke li>3ft niet te veel gezegd. Als het kosthuis nu maar meevalt! Och, dat zal wel. Ik moet dus naar beneden. Hij daalde een wat breederen aardeweg af, die blijkbaar gebruikt werd voor de karren welke naar den molen moesten. Walter Haverbeke was een jong leeraar te Brugge. Hij had gewerkt en voelde nu behoefte aan rust. En daarom zou hij de vacantie doorbrengen op het landelijke Lindendale, tusschen Oudenaarde en Gee- raardsbergen. Hij was reeds lang wees en had slechts een zuster dia tijdens den oorlog ln De Panno getrouwd was en daar woonde. Maar Walter wilde niet naar de drukte van de zeekust. Hij had zoo vurig naar deze vacantie verlangd. Door zijn vriend, die hier in het Zuiden van Oost-Vlaanderen gebaren werd, al woonde hij reeds vele jaren te Brugge, was de zaak van het kosthuis ge regeld. Walter kon zijn in'.rek nemen hij den Jongen landbouwer Verlaan. Zoo, twee maanden op een hoeve het vrije buiten leven genieten, leek hem ean heerlijkheid en in vrooiljke stemming stapte hij voort. Maar hij had dorst gekregen en besloot een gi»s bier te drinken ln een kleine her berg, die aan den hoek van den aardeweg en een kalseideke stond. In de Boter bloem hing er uit. De ramen waren wijd open. Aan den (oog stonden een jonge man, die half als heer was gekleed en een an ders, ln een haveloos plunje. Ze babttldsei met de blazende dochter. Beiden ktiwn nieuwsgierig den vreemdeling aan. Walter groette minzaam met elk een goeden dag en zette zich aan «en tafeltje ln den 59 KILOMETER PER UUR! Een Amerikaansch autobestuurder heeft, toevallig, met zijn rijtuig een konijn kun nen vervolgen. Op een afstand van 500 meter heeft hij kunnen vaststellen, dat het konijn met een snelheid van vijftig kilometer per uur liep. IBBSBB3HE3BBBBBB3BBBBBBBBBBB versten hoek en bestelde een glas Ouden- aardsch bier. Hij kon straks hier vragen waar Verlaan woonde. De mannen aan de toonbank keerden weer den rug naar hem toe. Ja, Ja, Floris, Paula zal U wel binden en ketenen, hoorde Walter de herberg- dochter zeggen. De tijd komt. Dat pein zen ze allen op de gemeente. En waarvoor vergroot uw vader zijn huls? Ze sprak tot den jongsten van de twee. Ik zeg niet, dat ik ongetrouwd zal blijven, maar binden of ketenen kan er mij niemand, Kiara, verzekerde de Jonk man, die Floris bleek te hee'.en. Iemand als gij binden, maar neen, dat bestaat niet, stemde de tweede in. Wel Dries, we drinken nog een pint en dan zijn we weg! Gaarne, mijnheer Floris, 't is dorstig weer en we krijgen bergop naar Boekei. Ge spreekt liever niet over Paula voort, plaagde Klara, terwijl ze de glazen vulde. Och, dat ae mij wat gerust laten met die madam! Ja, hooge streken heeft ze. Maar gij zijt toch ook meer dan een boer, Floris! Hoeveel land zult ge bezitten, als ge later zelf baas zijt! Tut, tut, leve de vreugde en de vrij heid. Bens met een schoon meisje als gij babbelen, ja, maar om te trouwen heb ik nog al den tijd. Kom Dries, we zijn voort. Ik moet vandaag dien hazewind te Boekei koopen. Zie ledigden hun glas. Floris, die een slanke knappe Jonkman was met echter IKs grofs op zijn gezicht, tikte de herberg- dochter op de wang en wenschte haar tot weerziens toe. Klara oogde hem aan de deur na. Don wendde Beh tot Wal ter P^vertoeke. Een wonderljke gast, hé, die Floris Delangel zei ze. Hij heeft niet gaarne, dat ze hem met zijn nicht Paula plagen. Hij is ook zoo gewoon met iedereen en zij wil ons bijna niet bezien. We noemen ze de (Van onzen bijzonderen Correspondent.) Brussel, 24-1-35. GROOTE EN KLEINE MANIFESTATIES Het personeel der openbare diensten, in begrepen de bedienden en werklieden van de N. M. van Spoorwegen, de oSicieele on derwijzers, in zooverre zij een socialistisch karakter dragen, hebben IX Zondag te Brussel eene manifestatie gehouden tegen de Regeering. Men spreekt van 20, 30 tot 50 duizend deelnemers. Talrijke opschrif ten werden in den stoet gedragen. Een belangrijke groep handelaars en midden standers heeft aan de manifestatie deel genomen. Eene dagorde werd gestemd en na de manifestatie bij den Eersten Mi nister (M. Theunls) gebracht. Korter kan ik dat niet zeggen. In hoe verre die manifestatie invloed zal hebben gehad op de houding der Regeering, is niet te bepalen. Het staat echter vast, dat Vrijdag en Zaterdag zeer druk werd on derhandeld tusschen vier Ministers (MM. Hiernaux, du Bus de Warnafïe, Van Isa- cker en Rubbens), en dat ook belangrijke veranderingen en verbeteringen zijn be sproken en in princiep aangenomen. Prak tische voorstellen zijn bij deze omstan digheden het monopcol gebleven van de Christene organisaties. Ik wil daaraan nog toevoegen, dat ook door eene impé- ratieve tusschenkomstdrukking is uitge oefend geweest op de houding der Regee ring. Meer zeg ik daarover hier niet. Maar verder zal ik handelen over de wijzigingen die gebracht zijn aan de Ko ninklijke Besluiten betreSende de werk- loozenondersteuning en de wedde- en loonregeling van het personeel der open bare diensten, het spoorwegpersoneel in begrepen. DE FEDERATIE DER KATHOLIEKE KRINGEN De Federatie der Katholieke Kringen vergaderde 1.1. Zaterdag in «Patria», Broekstraat, te Brussel onder voorzitter schap van Staatsminister Segers, hoofd zakelijk om het vraagstuk der corporatie ve organisatie te bespreken. M. Roelens, provincieraadslid van Ant werpen heeft een overzicht gegeven van hetgeen op dat gebied in Europa reeds bestaat. Die inlichtingen moet ik overslaan. Alleen bevestigde spreker dat de bepaalde formuul nog niet is gevonden, en daarin had hij volkomen gelijk. Maar Staatsminister Segers is er anders op los gegaan. Hij maakte den lof der ge mengde beroepsvêreenigingen, die in feite niets hebben uitgehaald. Evenmin de werk- en nijverheidsraden, die ons on der wijlen Staatsminister Beernaart wer den gegeven. Voor het wetsvoorstel Hey- man en consoorten, afgeleid uit de cor poratieve gedachten uit Quadragesimo Annois M. Segers niet te spreken. De werkgevers en werknemers zouden ge scheiden worden; de syndikaten zouden aan politiek doen; daaruit zou klassen- twist volgen; de paritaire kommissies zijn niet te verdedigen; de collectieve arbeids overeenkomsten zouden groote moeilijk heden meêbrengende politieke twisten zouden toenemen; de beroepsorganisaties zouden een grooten invloed krijgen op 's lands economie; de gilden uit het ver leden zouden geen plaats meer vinden in de toekomst, en de christen syndikaten zouden best ontbonden worden ten voor- deele van gemengde vereenlgingen, waar mede het in 't verleden zoo erbarmelijk is verloopen. Zooveel onverstand had ik van M. Se gers nooit durven verwachten. Ge zoudt waarlijk zeggen, dat hij de Pauzelijke Encyclieken nooit heeft gelezen; dat hij zich geen rekenschap geeft van hetgeen in de moderne wereld omgaat; hoe het maatschappelijk recht tegenwoordig wordt verkracht, en hoeveel heldhaftigheid ver bonden ls aan de ontwikkeling der chris telijke beroepsorganisatie van de geloovi- ge arbeiders. 't Blijft mijn innige overtuiging: had de christelijke beroepsorganisatie van de arbeiders zich niet tëjdig kunnen ontwik kelen, en dit met bWiiuocligingcn van al de Pauzen die Leo XIIï hebben opgevolgd, de arbeidersklas zou grootendeels en niet het minst in België, 'socialistisch- revolutionnalr zijn geweest. Ik kan dan ook slechts betreuren, dat fliafctsn.inister brgers door de studie der verbovidineen cn rioar de wekroepen or.zer Moeüerktvk, rog niet tot beter* inzichten is gekomen. Voor mij is dat onbegrijpe lijk. DE ONDEROFFICIEREN VAN 'T LEGER ZIJN NIET TEVREDEN De Belgische Onderofficier van 17-1-35 geeft de verminderingen aan, die op de wedden gaan toegepast worden. Voor de ongehuwde onderofficieren, van den graad van sefgu«:t tot onder-luite nant schommelt de veroJjidorijiiS tusschen 8.25 en 5 t. h. Hoe Kooger ta graad, hoe kleiner de vermindering. Voor de gehuwde onderofficieren met I één kW) schommelt de vermindering tus- sch»n il 25 en 5 t. h. te 10.50 A 5 t. h. te Antwerpen; 12.30 A 9 fr. te Luik en Charleroi; te Gent tusschen 13.70 en 5 fr.; In andere garnizoenen van 8.25 A 5 fr. De regel is over gansch de lijn gehand haafd, namelijk dat de afhoudingen ge ringer zijn naarmate de graad hooger is. Voor de onderofficieren met meer dan één kind zijn geen cijfers aangegeven. Laat dat veronderstellen dat het bere kend eentjede regel ls? HET PLAN VAN DEN ARBEID Het is min vijfschreef H. De Man in o Le Peuplevan 1.1. Zondag. Wat te kennen geeft volgens hem dat het weldra te laat zijn zal. Ge moet weten, dat De Man 1.1. Don derdag ln gezelschap van Bouckery, te Mee nen was gaan oreeren over het Plan. Zijn inzet was niet gelukkig. Hij zegde: eene oorzaak van de krisis is het op-pot ten van geld. Van de 17 miljard die in omloop zijn, zijn er meer dan 7 miljard opgepot Waar hij die statistiek heeft opgehaald, heeft hij niet gezegd. UB2DaSiiS3:2eBaaS33B9iia0S93aa Jonkvrouw van Lindendale. Ik ken geen van beiden, sprak Walter. Floris is anders gekend van Ouden aarde tot Georaardsbergen en van Ronse tot Gaver. Altijd op gang! Een rijkemans- zoon hé! Veel te verteren en weinig te doen als de eigendommen van zijn vader wat na te gaan en te jagen. Mijnheer is misschien van de streek niet? Neen. Kunt ge me zeggen waar de landbouwer Leo Verlaan woont? Klara toonde dadelijk meer belangstel ling. Ha, zijt ge misschien de heer, die een tijd bij Verlaan komt verblijven? vroeg ze. Jawel... Van Brugge, hé! Het ls nog tien mi nuten van hier. De kalsijde loopt omlaag naar de beek en Het laatste hof is van Leo. Ge kunt niet missen. Maar mijnheer, ge zu'.t het er niet lang uithouden. Er ge beurt hier niets... soms zien we in een heele week geen auto. En te negenen slaapt ieder... Hier juist wat ik zoek... de rust... en de stilte! Zijt ge ziekelijk, misschien? Wat overwerkt! En ik moet veel wan delen. Ha zoo! Maar lk zou liever in de stad zijn dan op Lindendale... Walter had geen zin om heel zijn geval uit te leggen. Hij betaalde en vertrok. De heirweg leidde langs kleine hoeven waar nu alleen hennen rondscharrelden. De menschen schenen elders aan 't werk. De zon speelde door de boomgaarden, waar bruine pruimen, blozende appels, gele pe ren verlokkend prijkten. Walter genoot van de gansche omgeving. Dat was iets anders dan de stad, waar de hitte nu van grauwe muren blaakte. Nieuwsgierig naderde hij de boerderij, waar hij twee maanden hoopte te vertoe ven. Ze stond daar bevallig tusschen ge boomte, terwijl de beek er een bocht can trok. Een blanke gevel, wit-groene vea- Zeven miljard op zeventien, dat U om trent 41 t. h. Schromelijk veel dus. Laat staan dat die op-potters onge lijk hebben. Maar die miseries die voor gekomen ln verschillende banken, zullen zeker wel het op-potten in de hand heb ben gewerkt. Veronderstel nu echter voor 'n oogsn- bllk, dat De Man gelegenheid zou krijgen om zijn fameus Plan te verwezenlijken, gelooft ge niet dat vele geldbezitters zou den loopen om hun geld in den vreemde te plaatsen, en dat de kleine bezitters nieuwe pottenzouden koopen om daar in hun geld te verbergen? Of zijne toehoorders te Meenen nu veel wijzer geworden zijn omtrent den inhoud ran het Plan laat ik hier open. Eene zaak staat echter vast: tot op dit oogen- blik is nog geen woord verschenen over den inhoud van de 23 wetsvoorstellen, die daarover zijn aangekondigd. Kunt ge dat uitleggen? Heeft De Man zich vergist om trent de formulen in dewelke zijne voor stellen moeten worden ingekleed, of wacht en hoopt hij dat de socialisten gelegen heid zullen krijgen om in de Regeering te treden? Mogelijks Ja. Wanneer hij ech ter meent dat zijn Plan een regeerings- formuul kan worden, waarom dan zoolang getalmd met de teksten van zijn plan? Tot dusverre weten we alleen, dat de bankiers zullen weggecijferd worden. Goed en wel, maar om financies van den Staat, handel en nijverheid te besturen, moet ge toch altijd bevoegde menschen hebben. De bevoegdheden hebben ontbroken bij het 'beheer der Bank van den Arbeid en van de industrieele maatschappijen die ervan afhingen. Ik laat al die vragen op. H. De Man is Vrijdag in gezelschap van L. Piérard naar Quaregnon geweest, ook natuurlijk om over het Plante oree- rzn. Er was daar een groote manifesta tie aan verbonden. De groote meeting is echter gestoord geworden door de com munisten, en dAt kan De Man niet ver kroppen. 't Is als gevolg van die onaan gename ervaring voor hem, dat hij Zon dag in Le Peuple schreef: Het is min vijf Terloops weze gezegd, dat de verbitte ring in de Borinage vooral groot is, niet alleen bij de mijnwerkers die maar 4 da gen in de week mogen werken, maar bij al de klassen der bevolking. In andere omschrijvingen van het land wordt ook wel veel bitterheid verkropt, maar bijlan ge niet in de verhouding van andere stre ken van het land. Hst wordt op den duur vervelend altijd te hoeren herhalen: Het Plan aan het Bewinden altijd bot te blijven staan omtrent den inhoud en de middelen tot verwezenlijking. Verleden Zondag hebben de socialisten te Brussel een buitengewoon syndikaal congresgehouden. Er waren daar meer dan 600 afgevaardigden. In 't geheel ze ven waaronder Vsndervelde, die daar gekomen was in gezelschap van zijn 2* dame hebben op dat congres gesproken, veel meer over de christen demokraten dan over hun eigen plannen. Eene lange dagorde, die op voorhand was gereedgemaakt, werd algemeen aan genomen. En na 24 Februari zal een nieuw congres worden gehouden. Bij herhaling werd gesproken over al- gsmeene werkstaking», maar dat gedacht vond niet veel weerklank. Ten slotte wordt het onverdraaglijk al tijd de groote verdiensten van het Plan van den Arbeidte hooren uitbazuinen en met den inhoud geen kennis te mogen maken. We weten natuurlijk wel dat de groote electriciteitscentralen en bierbrou werijen schromelijke winsten verwezenlij ken, en dat zulks eerder het gevolg van het monopoliesatiesystsem dan wel uit sluitend van behendig beheer. Uit deze beschouwingen moet ge In elk geval onthouden, dat er voel bitterheid wordt gedragen bij de massa der bevol king, en dat bitterheid altijd 'n kwade raadgever is. Vooral ln de Borinage is het zeer gespannen. De socialisten zijn in zooverre bezorgd daarmeê, dat ze té Brus sel een bestendig bureel hebben ingericht met Vandervelde, De Man en twee se- kretarissen om bij het eefste sein van op stand te kunnen tusschenkomen. VERGELIJKENDE CIJFERS Eerst gaat het over het steunbedrag ln betrekking tot de werkloosheid. In December 1926 teekende het Index cijfer 741 punten. In Decembef1 1934 653 punten. Hetzij 88 punten min dan in 1926. In 1926-1927 was wijlen Joz. Wautsrs (soc.) Minister van Nijverheid ln de drie ledige Regeering Jaspar (onder Christen- Demckratische vertegenwoordiging) In December 1934 hadden we nu nog M. Rubbens als Minister van Sociale Voorzorg. In 1926, onder M. Wauters, was de steun voor de werkloozen van meer dan 25 Jaar en de gehuwden, 6 fr. per dag; Voor de ongehuwden en de kinderloos; weduwnaars beneden de 25 jaar, 5 fr. per dag; Voor de vrouw-huishoudster, 2,50 fr. per dag; Voor elk kind ten laste, 2 fr. per dag; Geen bijslag van de gemeente; Carentledagen (dagen zonder vergoe ding) 2 dagen werkloosheid gaven geen recht op eenige ondersteuning. In December 1934, onder Minister Rub bens: Voor de werkloozen van meer dan 25 jaar en de gezinshoofden van min dan 25 jaar, 9 fr. par dag (1); Voor de vrouwen of ongehuwden onder de 25 jaar: 7 fr. per dag; Voor de werkloozen beneden de 18 Jaar; 6 fr. per dag; Voor de vrouw-huishoudster een bij slag op het steunbedrag van den man: 4 fr. per dag; Voor elk kind ten laste: 3 fr. per dag; Gemeentelijke bijslag: 1* reeks: 4,50 fr. per dag; 2* reeks, 4 fr.; 3* reeks, 3 fr.; 4* reeks, 2 fr., en 5* reeks; 1 fr. In 1926 kon werkloozeristeun verleend worden gedurende tweemaal 30 dagen per jaar; In 1934, bij aanhoudende werkloosheid, is er geen onderbreking in de ondersteu ning. USI9IEIIIIIH1IIIIIIIIHIII sterluiken, een rood pannen dak. Walter trad door het hek. Een jonge vrouw verscheen aan de voordeur. Een witte hoofddoek omlijstte het bevallig ge zicht, waaruit blauwe oogen straalden. Het ls zeker mijnheer Haverbeke? vroeg ze. Jawel... en gij zijt madam Verlaan? Ja. Mijn man ls naar het land. Ik ben thuis gebleven, omdat ik U verwacht te. Welgekomen! 't Is schoon weer. Aangenaam kennis te maken, zei Walter op zijn stadsch. Wat woont ge hier lief! Dat staat me al dadelijk aan. Kom binnen, daar is het koel... En ik zal koffie voor U opschenken en een bo terham snijden... Heel goad, maar ik zou me eerst wat willen verfrisschen. Vrouw Verlaan wees hem twee zijka mers, een aan den voor- en de andere aan den achterkant. Ze waren niet groot en vrij laag, maar de ramen stonden open en de frissche lucht gulpte binnen. Uw koffer is gisteren al aangekomen, zei de boerin. Het bootje heeft hem mee gebracht van Oudenaarde. Ho. dat ls goed! Nu wat frisch wa ter. 't Was een stoffige reis in trein en tram. Een waschpartijtje zal me deugd doen. Een kwartier later zat Walter aan tafel voor het heerlijk tarwebrood en de geurige koffie. Hij vernam, dat de Verlaans pas twee Jaar getrouwd waren en nog geen kinderen hadden, "t Was ln het begin een harde strijd om het bestaan, maar ze werkten met moed en hoop. Tegen den avond kwam Leo, de baas, thuis; een kloeke Vlaamsche buitenman met een open, goedig gelaat. Hij was eerst wat verlegen tegenover den heer uit de stad, maar Walter toon<e zich zeer eenvoudig. En na 't avondmaal zaten ze gedrieën minzaam te klappen in den boomgaard. Ginds boven den heuvel rees de maan en ze goot haar zilver in de vallet Men hoorde de beek zachtjes kab- Dle vergelijkende cijfers zijn welspre kend genoeg om ze niet verder te moeten toelichten. (1) Vorenstaande cijfers onder bet beheer van Minister Rubbens worden nu (naar een ontwerp) met 1 fr. per dag verminderd. Volledigheidshalve moet ik eraan toe voegen, dat de verzekeringsbijdrage nu met 1 fr. per week wordt verhoogd, ver moedelijk ingaande den 1 Maandag van Maart. GEZINSVERGOEDINGEN In 1926 bestonden de gezinsvergoedin gen nog alleen onder den vorm van vrij gevigheid vanwege de werkgevers. Sedert 1930 zijn de gezinsvergoedingen wettelijk verplichtend gemaakt. Ze zijn nu teruggebracht, voor de werklieden der privaatnijverheid op: 9 fr. voor het 1* kind; 12 fr. voor het 2'; 32 fr. voor het 3'; 65 fr. voor het 4*. en vanaf het 5* op 95 fr.; Voor het personeel der openbare dien sten, het spoorwegpersoneel inbegrepen, is de gezinsvergoeding nu bepaald op: 9 fr. voor het 1'; 12 fr. voor het 2'; 90 fr. voor het 3'; 130 fr. voor het 4*. en 180 fr. voor het 5' en de volgende. (Altijd per maand natuurlijk). De besluiten uit die lijst trekt ge zelf. BERICHTEN EN MINISTERIEELS BESLUITEN Het 1* bericht luidt: Da socialistische vrijdenkers hebben 1.1. Zondag ln het Acht-Urenhuis te Sint Ghislain congres gehouden. Victor Ernest, de leider der soc. vrij denkers, heeft daar medegedeeld dat de afgevallen priester Moreau, zich bij hem heeft aangeboden met eene aanbevelings- kaart van Vandervelde. Over Moreau zal een onderzoek gedaan worden. Altijd dezelfde historie: als 't kalf ver dronken is. vult men den put. 2* Bericht. Woensdagnamiddag wer den in de Afdeelingen van de Kamer de flnancieele begrootingen besproken. In eene van die afdeelingen heeft Vander velde een lange rede gehouden om te ver klaren dat hij de ontbinding van de Wet gevende Kamers wil om het Plan van den Arbeidals regeeringsprogramma te krijgen. Men heeft hem langs verscheidene kan ten de vraag gesteld of aan dat Plan eene Inflatie (geldontwaarding) zou" ver bonden zijn. Op die vraag heeft Vander velde niet geantwoord. Dat stilzwijgen heeft een grootere beteekénls dan een lange rede. 3* Bericht. In Le Peuplevan Woensdag verscheen een hoofdartikel van H. De Man, getiteld: Het uur van het Plan moet komen vóór het uur der algemeene werkstaking. Dat moogt ge zóó verstaan: Het Plan zal er niet komen; de algemeene werk staking wel. De Man is geërgerd omdat hij vorlgen Vrijdag te Quaregnon (Borinage) werd uitgejouwd toen hij over het Plan sprak, terwijl al het succes ging naar Spaak, die de algemeene werkstaking ver dedigde. DE WEDDEREGELING VAN 'T PERSONEEL DER OPENBARE DIENSTEN Voor het personeel der Openbare Dien sten staat het nu als volgt: a) Als gevolg der daling van den index worden de loonen en wedden van de openbare diensten, (onderwijzers, onder wijzeressen, en spoorwegpersoneel inbe grepen), met 5 t. h. niet méér ver minderd; b) Wanneer de Index zou dalen tot 630 punten, zal eene nieuwe vermindering van 2 t. h. toegepast worden, maar eerst drie maanden later; c) Daarna zullen de iuonen en wedden niet meer verlaagd worden, welke ook de daling der levensduurte zau kunnen zijn; d) De haard- en ve-blijfsvergoedingen blijven gehandhwtfd; e) De gezinsvergoedingen »ijn als volgt vastgesteld: 1* kind, 9 fr.; 2' kind. 12 fr.; 3* kind, 90 fr.; 4* kind, 180 tK.) 5* en al de volgende kinderen, 180 fr., a'tijd per maand. (Voor de Werklieden en beulanden dar privaatnijverheid ls de geziri«vergoedinï voor het 1* en 2' kind (9 en 12 fr.)voor het 3', S3 fi., het 4', 65 fr.; vanaf het 5', 95 fr. Zoodat liet lersooeel der openbare diensten s'iLsds goed begunstigd blijft.) DE WERKLOOZENSTEUN Het nieuw regiem komt den 1 Maart in tospassing. De verzekeringsbijdragen wor den met 1 fr. per week verhoogd. (De So cialisten hebben dat ook aangenomen.) De steun per dag wordt gebracht op 8 fr, voor de gehuwden, 6 fr. voor de on gehuwden. De l ndere bepalingen blijven gehandhaafd, ter uitzondering van de caiw-'^dagen, die voortaan wegvallen. De voorschotten aan de pensioengerech tigden blijven behouden. Tijdens de statutaire ondersteuningspe riode blijft het steunbedrag gehandhaafd zooals het door de statuten der verzeke ringskassen is vastgesteld. De strafbepalingen voor onregelmatig heden worden veel verzacht. Door het weglaten van de carentleda gen zal de vermindering van het steunbe drag voor een aanzienlijk deel vergoed worden. De Regeering heeft zeer moeilijke vra gen opgelost. Maar de atmosfeer voor al in Henegouwen riekt naar opstand en algemeene werkstaking. De socialisti sche leiders verliezan alle gezag op hunne volgelingen. Dat kon moeilijk anders ein digen. De interpellatie, die de socialisten voor a. s. Dinsdag gevraagd en bekomen heb ben, kan gemakkelijk het vuur aan die lont steken. HEB MEDELIJDEN tn naam van H. Theresia, van K. J.; helpt mij jeugd in gevaar redden. Dringend noodig om patronaat en so.iool te bouwen. Post- check 139.485, Pastoor Renson te Xhen- delesse. beien. Heerlijke kalmte hing over de streek en Walter voelde reeds, hoe hij hier weer de rust van geest en gemoed zou te rug vinden. Lindendale beviel hem uitste kend. IL DE JONKVROUW In den voormiddag had Walter wat ge lezen in het lommer van den boomgaard. Dan nam hij een bad in de beek, met haar klaar water, waardoor men den bodem kon zien. O, die stilte beviel hem beter dan al het lawaai van het strand als in De Panne, waar Tilde, zijn zuster en Bert, zijn schoonbroer, een hotel hielden. Na het noenmaal sliep Walter in het gras onder een boom. Het was een prin senleven. Toen de zon stilaan daalde, wil de hij een lange wandeling doen; hij be sloot een der omliggende heuvels te be klimmen, vanwaar hij zeker een uitzicht moest hebben op de Zwalmvallei. Luchtig gekleed begaf hij zich op weg. Ja, hier zou hij wel frissch» krachten op doen, voor zijn werk in de stad, de afmat tende taak van een leeraar, die zijn arbeid nauw ter harte neemt. Hij volgde een kronkelend pad, dat tus schen heesters opliep. Inspanning was goed voor hem. Dan zou hij weer flink slapen. Boven hoorde hij twistende stemmen. Hoe kon men nu toch ruzie maken in deze prachtige natuur? dacht Walter. Maar ja, de menschen waren overal dezelfde. Plots zag hij een meisje, dat door een jongen man ruw vastgegrepen- werd. En hij hoorde den brutalen kerel zeggen: Een kus zult ge me gevenEn eer laat lk U niet los Gij zijt een verachtelijke lafaard! snauwde het meisje terug. Laat mij ge rust. Ik heb met U niets te stellen! Neen. zoo «raat ge niet weg! Ik ben niet verliefd op U, maar ik wil Floris De- lange, dien ik haat, onder de neus wrij- PAX ZONDAG 27 JANUARI 1S3S 3' Zondag na Driekoningen. (Adorate Dominum.) Groen. 2' Geb. v. d. H. Joan nes Chrysostoraus. Het Evangelie van dezen Zondag zal ons op de eerste plaats opwekken ora onze hulp te zoeken bij Christus en met hetzelfde vertrouwen als de melaatsche waarvan ons de genezing wordt verhaald of van den honderdman die om zijn ge loof in Christus de gezondheid van zijn zieken knecht terugkreeg. Maar ook geeft dit evangelie ons een beeld van wat in ons gebeurde bij ons heilig doopsel toen we van de melaatschheid van de zonde werden gereinigd, hetgeen zoo dikwijls in de biecht wordt herhaald. Onze dank baarheid voor deze onschatbare weldaden zullen we best betoonen door steeds met een onverzwakt vertrouwen in alle nood wendigheden onze hulp van den liefde vollen Meester af te smeeken. Bij Hem alleen moeten we steun zoeken. Een voor waarde stelt Hij ons, namelijkvertrou wen in Zijne macht. JANUARI - NIEUWJAARM. 27 Z H. Joannes Chrysostomus 3 Evang.: Jezus geneest een melaatsche 28 M H. Julianus. H. Agnes 29 D H. Franciscus van Sales 30 W H. Martina 31 D H. Petrus Nolascus. H. Véronus van Lembeek FEBRUARI - SCHRIKKELM. 1 V H. Ignatius van Antiochië 2 Z O.L.Vrouw Lichtmis ZATERDAG 2 FEBRUARI 1934. (O. L. Vrouw Lichtmis) Wit. Vandaag viert de H. Kerk een dubbele gebeurtenis, namelijk: Jezus' ont moeting met den ouden Simeon en de zuivering van Maria. Dit feest gaat ook vergezeld van een indrukwekkende plech tigheid. Vóór de heilige Mis worden de kaarsen gewijd waarna een processie plaats heeft. Het is wel dank aan den overvloed van licht dat dit feest in den volksmond den naam van Lichtmis heeft ontvangen. Dit licht moet voor ons een symbool zijn van het Ware Licht Christus, dat in den Kerstnacht op de wereld ne derdaalde om ons in de duisternis van dit leven voor te gaan naar het rijk van het Eeuwig Licht. Want de Kerk zingt het op dezen dag: Lumen ad revelationem gentiameen licht dat opgegaan is tot de openbaring der volkeren. En ook mogen we niet nalaten op Haar te steunen die ons dit Goddelijk Licht heeft gebracht: Maria, de Moeder van Christus. 31 JANUARI. H. MARCELLA. De heilige Marcella werd te Rome ge boren uit een der edelste geslachten. Ze was in het huwelijk getreden doch verloor spoedig haar echtgenoot. De stadivoogd van Rome door hare jeugd en onge schonden schoonheid bekoord, verzocht haar ten huwelijk. Hare moeder steunde uit al hare krachten den wensch van de zen invloedrijken man. Marcella echter was niet te overhalen. Ze had haar we duwschap aan God gewijd. Haar l«*ei bracht ze door in gebed en goede werken. Steeds was ze zeer eenvoudig gekleed Hare talrijke juweelen en kostbaarhedeu verkocht ze en schonk er de opbrenjpt van aan de armen. Het was in dien tijd dat de heilige kerkleeraar Hyi tams* naar Rome was gekomen. Marcella stelde zich onder zijn geestelijke leiding v maakte spoedig grooten vooruitgang in de deugd. Zij nam een nog strengere» levensregel aan. Door haar voorbeeld aangewakkerd, en aangetrokken door hare deugden, kwamen vele maagden, welke zich tot een volmaakteren levens staat getrokken gevoelden, zich onder hare leiding stellen. De toeloop was zoo groot dat zij zich verplicht zag verschei dene stichtingen te ondernemen. Te mid den van al dezen v*>wspoed werd zij ook zwaar beproefd. Alarik, <Vr Co- then, viel de stad Rome Zijn krijgslieden plunderden en verwoestten alles. Zij vielen ock h»t klooster >an Marceua binnen. Zij dschten da*r gioose schatten te v'nden; toer ze tot htm groote ontgoocheling enkel eenif» rewe kleederen cn den schamele.i huist*»# ont dekten, mishandelden zij de heiligt* dek kende zoo van haar te vernemen w**f de rijkdommen van het klooster verbor gen waren. Eene ric-g grootere bekom mernis echter hield Marcella beaig In het klooster namelijk was een nog Vonte en zeer schoon» maagd, P'incipia ge naamd. De heilige Marcella wist doof haar smeeken en bidden de krijgslieden te overhalen om deze hare geestelijk® dochter te eerbiedigen. Beiden werdeit naar de kerk van den Heiligen Paulu» gebracht, en dat was hun redding. De heilige stierf in 410. IBlllRBEBHIIIHIIIiaiBHIII 30 Jan. Te 11 u., in 't Hoofdgebouw? van Spoorwegen, 21. Leuvensche weg, Brussel, electrisch verlichten der sporen, gebouwen en verschillende aanhoorighe- den van het station TORHOUT. Lastkoh. nr 265-26 en plans, prijs 18 en 14 fr. 6 Febr. Te 11 u., in de Magdalena- zaal, St Jansstraat, Brussel, optrekken van gebouwen, bestemd tot telefoonmid- denkantoren, binnen de aanhoorighedeD der stations LICHTERVELDE en DIKS MUIDE. Bijz. lastkoh. nr 3-753. p-iji 41,50 fr. IBBIBBIBBBBRBBBBBBBBBBBBBHU FRANSCHE GEMEENTEHUIZEN DOOR WERKLOOZEN BEZET Te Iwuy en te Chevronnes hebben werkloozen de gemeentehulzen bezet, niettegenstaande de protesten van den Burgemeester. Toen pelotons mobiele wachten en gendarmen opdaagden, trok ken de bezetters er toch van door. ven, dat ge mij gekust hebti Verontwaardigd trad Walter nader. Hij rukten den geweldenaar achteruit, dl® hem nu verbluft aankeek. Die dame heeft gelijk, ge zijt een verachtelijke lafaard! sprak Walter. G® moest U schamen. En wie zijt gij, mijnheer? vroeg d® lummel spottend. —i Dat gaat U niet aan! Ha, 't gaat me niet aan... Ik begrijp het al... Jufvrouw Paula heeft hier een afspraakje met een manneke uit de stad. Ik ken U niet, mijnheer... En ik maak geen kennis met een schabbejak als gijj Wat een stoute mulle. Bah, nu kan lk Floris ook treiteren, zijn jonkvrouw heeft een lief. De kerel die net gekleed was, monsterde Walter en scheen eerbied te hebben voor zijn lichaamssterkte. Hij dacht aan geen tegerweer. Vrij dan maar op! hoonde hij. O, ik ben niet jaloersch. Maar ik wil Floris trei teren. Hij verdween tusschen de heesters. Het meisje, dat als een juffer gekleed was, stond daar nu zeer verlegen. Laat lk mij oven voorstellen... mijn naam is Haverbeke uit Brugge en ik ben gisteren op Lindendale aangekomen, waar ik mijn vacantie wil doorbrengen bij den landbouwer Verlaan, zei Walter hoffelijk. Ik heet Paula Delange en ik dank U voor uw hulp, mijnheer. Ik ko vman Boe- 1 el, waar ik een boodschap gedaan heb voor uw hulp, mijnheer. Ik kom van Boe- brutalen kerel lastig gevallen. Paula zei dit met welluidende stem, dl® Walter aangenaam trof. Ik ben gelukkig dat ik U kon helpen. Wie is die vlegel? hernam hij. O, een nietswaard, die op kosten van zijn moeder leeft, niets goeds uitvoert en zeer Jaloersch is van mijn neef Floris. ('t Vervolgt),

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1935 | | pagina 7