- EEN -
- BRIL -
ALLEEN
Drillen
GEDACHTEN
Ver3chilIirfG'
De Jonkvrouw
van Lindendale
BRIEF UIT BRUSSEL
WEKEUJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
AANBESTEDINGEN
Tt «ljn verwijten, die prijzen, en lof-
tulgtngen die kwaadspreken.
De schulden van een verkwister wor.ter.
gemeenlijk betaald door 'n ander wlen het
verkwisten onmogelijk 1$.
Wij menschen staan voor het heelal als
de mier voor een groot majestueus palels.
Schiller.
lEEasasasiBaaaBasBEfiKsaaaHaB
HET MANNEKE
UIT DE
MAAN
D'AMERIKANEN zijn fameuze humoristen
Tc Zeg 't voor hen die 't nog niet wisten.
Zoo hebben ze ginder, volgens 't beste be-
t richt
De o Ca-choo-club nu opgericht.
Op mijn woord
Zeker d'ecnige van dat soort
Die op onsen wereldbol bestaat
Duistert waarover het gaat.
Die Ca-choo-club die te Ontario werd
opgericht is zoo 'n sosjetelt van mannen
en van wijven die van den eersten dag
van 't jaar tot den lesten met, 't zij 'n
vallinge, 't zij 'n gTiep, 't zij InCuersr..
enz... zitten geplaagd... en die ten r
tien keers per dag moeten niezen.
Maar nu was die club aan t pesten
Omdat zij wreedig zat ln nesten
Ze zat te duvelen en te kniezen
Omdat ze ne voorzitter moest kiezen
Onder de leden die 't meeste konden niezen.
De zitting was geopend en 't lid dat ge
durende dien tijd dus 't meeste zou ge
niesd hebben, zou als voorzitter worden
uitgeroepen. D'r was daar zoo'n klein on-
noozel manneken dat wel al vijf atchl's
gelost had, dat zijn speeksel ln de geburen
vloog. Hij dacht al dat 't presidentschap
hem ne meer kon ontgaan toen meneer
Harris, ne reus van ne vent, er zoo ne
formldabelen atchlopzette dat zijne
plnoe-nez ofte neusnijper wel vijf me
ters »er vloog en op den steenen vloer ln
duizend gruizelementen viel. Om hem over
dat onherstelbaar verlies te troosten werd
meneer Harris dan met eenparigheid van
stemmen als voorzitter van den Ca-
choo-clubuitgeroepen!
En van daar zoodanig op te denken,
zit 'k hier zelf te niezen dat de tranen uit
m'n oogen loopen, 't geen 'n bewijs ls, dat
't de volle waarheid ls, 't geen 'k U hier
vertel.
LANGE JEP EN DIKKE MIEL hadden
een beetje te diep in 't glas gekeken en
kwamen zwijmelend afgezakt.
Zeg Jef, ls dat nu de maan of een
electrlsche lamp, vroeg Dikke Mlel.
Wacht wat, zei Jef, 't zal eens voelen
of er ne paal onder staat!
•K VERKLAAR IiET WIJD EN ZIJD
IJdelheid der ijdelheden
En alles is den dag van heden.
Toch maar IJdelheid.
Daar zou ne mencch, en bijzonder de
uffrakens die zoo fier langs de straat te
paradeeren loopen, ne keer meer moeten
aan denken. Want... de mensch is toch
maar... 'n wandelende mesthoop. Maar...
dat ze van ne mensch nog mest zouden
maken, dat hadden we toch nog niet kun
nen denken hé!
t Is pertang 'n voldongen feit.
Te Grimsby zijn in het jaar 1835 tus-
®oh?n de 200 en 300 ton beenderen van
paarden en menschen, welke bij Napo
leons aftocht uit Moskou den dood von
den, aangevoerd. Die beenderen worden
gemalen en ln dien staat over de lande
rijen overgesirqoid cm te dienen... tot be
mesting.
He wel, lieve schepsclkes Gods, die zoo
preutsch gaat ever uw lief snoetje, wat
peinst ge daarvan? Brrr! plezant moet
't ni.-t zijn, maar wal daar gebeurt, kan
met U ook geschieden.
WAAROM heet de niet gestopt? vroeg
Mie Cendarni aan den Controleur van
den autobus.
Ik wist niet dat ge wildet meèrijden,
madam.
Hedde niet gezien dat ik met de ar
men zwaaide, en met mJjn paramciu
zwierde en stond te springen aan mijn
huis?
Ja madam, iedereen zag naar U
Awel dan?
Awel, ik dacht dat gij aan 't denser
waart, op dien orgel die speelde in uwe
st.«at.
En vol knleire en woede stapte Mie Gen
darm het af.
AMELIA, MISS LINDY ZIE!
Met U heb 'k nu ne keer oprecht com-
[passje!
Gelijk ne vogel in volle vlucht
V.i'sct ge vrijelijk door de lucht
Over alle ztvën en oceanen
Weet g' U een v»*g te banen.
Oe denkt davriwé plezier te dqpn kan
[uwen man!
Maar wat verstand hiWt die daarvan!
In pleats van U nsur waarde t'estlmeeren
Doet hij niKs anders dan U kritikeeren!
Ja. menschen, 't is ruzie in 't straatje!
Amelia Eerhart, da's de grootste vliege
nierstor van c<e wereld. Heur beste helden
daad is óe verbinding, in één vleugelslag,
van Kalifomfa met ae Hawaï-ellanden...
Maar, heuren echtgenoot, George Put
nam, die daarover 't fierste zou moeten
zijn is daartegen fel mistevreden.
Allee, zegt 'm zoo, tot watte kan dat
allemaal dienen, op ne zekeren dag zal
Ameliatje ook 'n tulmelperte zetten meê
heur masjien... 'k zou liever hebben dat
ze thuis bleef... en mij een kindje schonk!
Nu geloof ik dat we niet ver van 't einde
van de wereld meer zijn zulle! want ne
kee^dat nen echten Amerikaan alzoo be
gint te spreken...!...
D'R WAS NE gierigaard die op zekeren
dag 't bezoek kreeg van en ouwen vriend
van op "t college.
Da 'k Iets goed had om t'eten. zei de
gierigaard. Tc zou U ultgenoodigd hafcben
om met mij te middagmalen... maar...
Zijn knecht die dacht hem uit eer. nete-
llgen toestand te halen, zei hem. halfluid:
Mijnheer, gij hebt ne kalfskop...
Eïi gij stommerik, zei de gierigaard,
gij hebt nen ezelskop!
JA, 'k heb vijf frank vijftig centiem
boete gehad, omdalc mijn vrouw afge
troefd heb in t openbaar.
En waarom die viifttg centiem?
Ik weet het niet... e taks op de spek
takels zeker!
EN OP DE FOOR DAAR IS TE ZIEN
"n Wilde beest of zeventien
Ne clown die vleze smoelen trekt
Ne pee die zijne snottebelle aflakt
'n Wijf van honderd kilos plus nog tien
Die, voor ne frank, heur bil laat zien,
'n vrouw met den baard
Die, 't ls wel de moeite waard.
Dat stieltje doet, vrienden en vriendinnen
Om voor z'n vrouw en kroost den kost te
[vinnen!
Om U niet te zeggen dat 'n man is...
Maar pardon! pardon, beste Lezers en
aid u-liefste Lezereskens... als nen echten
pOjOet, zooals ik, door zijne dichterlijke
I ontboezemingen wordt medegesleept, kent
hij noch paal noch perk meer, en zoo
|komt het da'k hier boven tien rijmen
rchr.tf... als we met de twee eerste al ge
noeg hadden... wat 't is sjust over de wilde
beesten da'k U wilde spreken! (Oefl "k
"neb er toch nen draai aan gegeven!)
In den dierentuin van Londen hebben
-e dus den inventaris opgemaakt, en
zoo leeren wij dat er daar voor "n waarde
van 40.000 pond sterveling ofte 397 mil-
lioen frank wilde beesten in rondloopen.
Nen olifant kimt g'er hebben voor 60.000
ballekens, ne rhinoceros kost 85.000
frankskens, nen tijger 11.137 fr. 50 en ne
leeuw... och! erme! voor 1500 fr. kunt
gU er al eenen aanschaffen, want, moest
ge weten, 't leeuwenras is 'n zeer vrucht
baar ras... Juist zooals de Vlamingen, die
ln sommige Franschschrijvende gazetten
uitgemaakt worden voor... konijnenfok
kers omdat ze zoo veel kinderen koopen...
't Is overigens d'eenlge gelijkenis die ze
hebben met den leeuw, dien z'als zinne
beeld hebben gekozen.
LOWISKEN zag van ver haar Amedé
van zijnen velo vallen, en ze liep er naar
toe met tranen in d'oogen.
Amedé, riep ze, 'k meende dat mijn
herte brak toen 'k U zag vallen.
Ge zijt mis, Lowisken, zei Amedé, t
was mijn broek die scheurde.
SIR MALCOLM CAMPBELL
Dien asge kent hem wel!
Zou ook moeten gaan doppen
Als hij geen records kon kloppen,
Met zijnen automobiel.
Enfin, leder zijnen SUel,
En al zijn zijn pogingen ook ijl
Toch wenschen w'hem goed!., heil!
Malcolm Campbell ls anders ook in zijn
eerste fleur niet meer, vijftig jaar en al
zijn haar! HIJ gaat dus nog ne keer prom-
beeren zijn eigen record neer te halen dat
435 kilometer per uur bedraagt. Het werd
vastgelegd, over twee jaar te Daytona
Beach, op de kust van Kalifornië, als
't U kan interesseeren. Dezen keer peinst
hij 430 kilometer te bereiken. Aan deze
snelheid zal zijn vwatuur zich verplaatsen
van 160 meter per second. De wijzen uit
de oudheid verplaatsten zich heel wat
langzamer... en ze zijn toch Bllemaal ook
aan hun dood gekomen!...
STOEFFERS en Snobs wandelden ver
leden week op den bollevaar van Poperin-
ge, en daar kwam n«n bedelaar aan.
Dat ls <rgn bedrkger, zei Stoeffers.
Let eens op. Maar "k zul hem hebben.
De bedelaar kwam nader en begon een
heel triestige historie uiteen te doen.
Stoeffers luisterde en toen Co andere
ophield, zelde hij:
Ge hebt me dat zelfde verhaal nog
eens verteld.
Zoo, zei de bedelaar, wanneer?
Verleden week!
Dat kan, zei d'andere. Toen zat lk
nog ln Geel. Ik was t heelemaal vergeten
dat ge daar bij mij waart.
En Stoeffers was gezien.
SEDERT ENK'LE WEKEN
Beginnen z'er weer van te spreken
DEiigcIschen die zijn vol woede
En houden zich op hunne hoede
Wnct, 't mag waarheid heeten
Ze willen d'r niks van weten!
Van waste? Wel! van dien fameuzen
tunnel onder t Kwia&l, die Frankrijk al
onder de zee asm Engeland zou verbin
den. D'r zijn al hectolieters inkt over ge
vloeid... maar t vraagstuk is r.og niet op
aeloet, wrat hoe meer Frankrijk er voor
is, hoa hevltfer Engeland er tegen is.
Voor oune keer heeft Marenta zich langs
den kant van Frankrijk geschikt, want
't menadh die vanaf heur teedere Jeugd
reeds (en da's al lang zulle!) droomt van
't land van Shakespeare ne keer te be
zoeken, heeft het tot nu toe moeten uit
stellen omdat z'al de zeeziekte krijgt niets
dan van nen boot op 't water te zien!...
Dat zTiem dan maar maken dien tun
nel, al was 't maar om mijn dierbare we
derhelft content te stellen... Voor de rest
kan 't ons maar weinig of niets boemelen.
EEN BESTUURDER van een groot dag
blad in New-York deed de volgende in
structies geworden aan zijne briefwisse
laars:
Als 't in uwe stad gebeuren mocht dat
er nen hond een man bijt, moet g'U daar
voor niet deransjeeren. 't Feit is banaal
en ls de moeite niet waard medegedeeld
te warden.
Maar, zoo t daartegen moest gebeuren
dat een man een hond bijt, telegrafeert
en telefoneert dan maar oogenblikkelljk.
Da's 't soort nieuws dat we zoeken.
Dia Amerikanen toch!
K DENK NIET T'OVERDRIJVEN
Als 'k verklaar
Zonder veel misbaar,
Appels moeten appels blijven
En peren, sappig en fijn
Moeten immer... peren zijn!
Of dat t een Ohineesch raadselken ls?
laBBBBBaBBBBaariaaHBBBBBSHBBB
Mengelwerk van 27 Januari 1935. Nr 1.
door
W. VAN HEILE.
DE AANKOMST
Walter Haverbeke stapte aan een halte
op den heirweg Oudenaarde-Geeraards-
bergen van den tram. Het was een prach
tige Julinamiddag. Een lichte bries, die
door de zware boomen ruischte, temperde
de warmte.
De jonge man was blij uit den benauw
den, stofferigen wagon te zijn, midden in
de weelderige natuur.
Kunt ge me zeggen, hoe ik op Lin
dendale geraak? vroeg hij aan een vrouw
die voor haar deur har.c. schoenen aat te
naaien, wat ln de streek de huisarbeid
was.
O. mijnheer, dat is gemakkelijk! Ge
volgt dien wegel hier over den kouter.
Tien minuten verder aan den molen, dien
ge ginder ziet staan, loopt er een slag naar
beneden en dan zijt ge te Lindendale. De
kerk met den toren zit in de diepte gedo
ken. maar ge kunt niet missen.
Walter volgde den wegel, 't Was er
warm tusschen het hooge koren, dat geel
werd als gcwl en weldra gemaaid zou
worden.
De ree van halmen belemmerde eerst
het uitzicht, maar H] Óen molen kw*»
Walter aan een W*rer*«M en toen stond
hij gtttrwflfrn stil.
Hoe schoon, hoe wonderbaar schoon!
riep hij opgetogen uit. Het is hier een
eclit paradijs.
Als een goedige, oude reus bekroonde de
blanke molen een hoogte en voor hem
opende zich de weelderige vallei met al
Laar verscheidene kleuren in boomgaar-
HEURSEL ÏEPER
BOTERSTRAAT, 41,
iSBEEZaSBEBIBBHBEa
B2553H
Neen, beste Lezers en alderllefste Leze
reskens, alhoewel 'k ootmoedig beken dat
't er anders veel van weg heeft. LuEtert,
k ga U dat Hebrecuwsch ne keer ekspel-
keeren.
Meneer Mins, nen boomkweeker van
Montville kreeg ln "t jaar 1931 (ge weet
wel toen 't zoo warm was) ne zoodanigen
zonneklop op zijnen ketel dat hij op nen
ouwen perelaar vijf loten van nen appel
boom ging enten. En zijne proefneming
lukte zoowel dat zijnen perelaar heel wat
kurieuze vruchten voortbracht... Hun
vorm was deze van nen appelsien, ze had
den een gansch hel rood vel, 't vleesch
was groen als dit van 'n pruim, de smaak
was deze van 'n banaan, de reuk deze van
ne citroen en wat weet ik nog allemaal!...
Appel? Peer? Pruim? Banaan? Appel
sien? Citroen? 'k Geloove niet dat er een
onder U zoo slim is te kunnen zeggen tot
welke vruchtsoort 't fruit van meneer Mins
behoort, maar ge zult met mij wel t'ak-
koord zijn, als 'k U zeg, om alle indisjestie
te vermijden, dat 't beter is allemaal dien
bazaar afzonderlijk op te fretten!,
EN HIER 'n klein zwansken, dat goed
onze huidige... schandalensamenleving af
schetst.
Denkt ge, dat ge genoeg weet om
hier op 't bureel te werken, vroeg de pa
troon aan den emplwajee die zich kwam
aanbieden.
Vast en zeker, meneer, zei deze. Ik
moest van mijn laatste plaats weg, omdat
da baas zei... da'k te veel wist!
WAT MOGEN WE, DAARBOVEN,
Toch den hemel loven
Dat ons reukorgaan, gewis,
Niet zoo zeer ontwikkeld is
Als dat der meesten,
Onder de beesten
Want, 'k mag hier verzinken
't Zou er meer dan eens... in stinken.
De geleerde statistiekers hebben er zich
nog ne keer meê gemoeid en ze laten ons
weten, dat er volgens hunne laatste labo
ratorium-opzoekingen, in 'n stad, niet
minder dan twaalf duizend verschillende
:euh*Mi door de lucht zweven... en alle
maal geenen o de Kolonje rulle!
GTiebt onder andere de uitwasemingen
van petroleum, van gas (tweeërlei), van
slijk, van vuilnissen, van drank, van es
sence uit d'auto's, enz... enz... allee! te
voel om hier allemaal op te noemen.
En dan hebt ge nog... figuurlijk ge
sproken, de vieze reuk van den poiitieken
winkel... maar daar steken w'onzen neus
niet in... we nijpen hem liever toe!...
LANGE JEF, die dopper is in den les
ten tijd, heeft nen nieuwen stiel uitgevon
den. Hij verhuurt zich om te gaan
schreeuwen bij de begrafenissen. In de ge
buurte was er ne rijken type gestorven
en ze kwamen Jef roepen, om zijn ambt
uit te oefenen. want voor d'erfgenamen
zelf zou 't heel moeilijk gaan, vermits
hunnen rijken nonkel, hen ieder 5O0.0CO
ballekens had nagelaten.
Zult ge dan komen? vroeg de bood
schapper.
Och. zei Jm'n goeie man, met den
besten wil van de wereld zal mij tot
binnen 'n maand vast oiun nt,e,bjk zijn van
nog te weenen... want mijn schoonmoeder
ls dezen morgen gestorven!
't Manneken uit de Maan.
deze wt-ek naar de Katholieke KI-
ï.ema te Poperinge. Op het pro
gramma: PRINSES, TEN UWEN
DIENST! met LILIAN HARVEY en
HENRY GARAT.
GEVANGENEN ALS
PROEFKONIJNEN IN AMERIKA
Twee gevangenen die tot levenslange
opsluiting waren veroordeeld, boden zich
aan om proefnemingen te onderstaan met
een soort serum tegen de tering, mits
voorwaarde van vrij te worden gelaten
in geval zij er gezond van afkwamen.
De mannen werden ingespuit met het
serum wiaarvan spraak en dan werden
millioenen bacillen der tuberculose op
hen overgebracht. De mannen werden
door de ziekte niet aangetast en nadien
terug in vrijheid gelaten.
UBBBISBBBflaaSBOSBBBaBBHasaBB
DE SNELHEID VAN EEN
KONIJN
den; hagen, rond blanke hoeven met roo-
de daken.
En ginds ver over het dal, welfde zich
een nieuwe heuvelarij, waar torentjes en
molens uit een krans van groen opdoken.
Hier lag Vlaanderen wel op zijn schoonst.
En het was er zoo stil, zoo kalm.
Schoon, herhaalde Walter Haverbeke
weer. Vriend Van Vrijsbeke li>3ft niet te
veel gezegd. Als het kosthuis nu maar
meevalt! Och, dat zal wel. Ik moet dus
naar beneden.
Hij daalde een wat breederen aardeweg
af, die blijkbaar gebruikt werd voor de
karren welke naar den molen moesten.
Walter Haverbeke was een jong leeraar
te Brugge. Hij had gewerkt en voelde nu
behoefte aan rust. En daarom zou hij de
vacantie doorbrengen op het landelijke
Lindendale, tusschen Oudenaarde en Gee-
raardsbergen. Hij was reeds lang wees en
had slechts een zuster dia tijdens den
oorlog ln De Panno getrouwd was en daar
woonde. Maar Walter wilde niet naar de
drukte van de zeekust.
Hij had zoo vurig naar deze vacantie
verlangd. Door zijn vriend, die hier in het
Zuiden van Oost-Vlaanderen gebaren
werd, al woonde hij reeds vele jaren te
Brugge, was de zaak van het kosthuis ge
regeld. Walter kon zijn in'.rek nemen hij
den Jongen landbouwer Verlaan. Zoo, twee
maanden op een hoeve het vrije buiten
leven genieten, leek hem ean heerlijkheid
en in vrooiljke stemming stapte hij voort.
Maar hij had dorst gekregen en besloot
een gi»s bier te drinken ln een kleine her
berg, die aan den hoek van den aardeweg
en een kalseideke stond. In de Boter
bloem hing er uit. De ramen waren wijd
open.
Aan den (oog stonden een jonge man,
die half als heer was gekleed en een an
ders, ln een haveloos plunje. Ze babttldsei
met de blazende dochter. Beiden ktiwn
nieuwsgierig den vreemdeling aan. Walter
groette minzaam met elk een goeden
dag en zette zich aan «en tafeltje ln den
59 KILOMETER PER UUR!
Een Amerikaansch autobestuurder heeft,
toevallig, met zijn rijtuig een konijn kun
nen vervolgen. Op een afstand van 500
meter heeft hij kunnen vaststellen, dat
het konijn met een snelheid van vijftig
kilometer per uur liep.
IBBSBB3HE3BBBBBB3BBBBBBBBBBB
versten hoek en bestelde een glas Ouden-
aardsch bier. Hij kon straks hier vragen
waar Verlaan woonde.
De mannen aan de toonbank keerden
weer den rug naar hem toe.
Ja, Ja, Floris, Paula zal U wel binden
en ketenen, hoorde Walter de herberg-
dochter zeggen. De tijd komt. Dat pein
zen ze allen op de gemeente. En waarvoor
vergroot uw vader zijn huls?
Ze sprak tot den jongsten van de twee.
Ik zeg niet, dat ik ongetrouwd zal
blijven, maar binden of ketenen kan er
mij niemand, Kiara, verzekerde de Jonk
man, die Floris bleek te hee'.en.
Iemand als gij binden, maar neen,
dat bestaat niet, stemde de tweede in.
Wel Dries, we drinken nog een pint
en dan zijn we weg!
Gaarne, mijnheer Floris, 't is dorstig
weer en we krijgen bergop naar Boekei.
Ge spreekt liever niet over Paula
voort, plaagde Klara, terwijl ze de glazen
vulde.
Och, dat ae mij wat gerust laten met
die madam!
Ja, hooge streken heeft ze. Maar gij
zijt toch ook meer dan een boer, Floris!
Hoeveel land zult ge bezitten, als ge later
zelf baas zijt!
Tut, tut, leve de vreugde en de vrij
heid. Bens met een schoon meisje als gij
babbelen, ja, maar om te trouwen heb ik
nog al den tijd. Kom Dries, we zijn voort.
Ik moet vandaag dien hazewind te Boekei
koopen.
Zie ledigden hun glas. Floris, die een
slanke knappe Jonkman was met echter
IKs grofs op zijn gezicht, tikte de herberg-
dochter op de wang en wenschte haar
tot weerziens toe. Klara oogde hem aan
de deur na. Don wendde Beh tot Wal
ter P^vertoeke.
Een wonderljke gast, hé, die Floris
Delangel zei ze. Hij heeft niet gaarne, dat
ze hem met zijn nicht Paula plagen. Hij
is ook zoo gewoon met iedereen en zij wil
ons bijna niet bezien. We noemen ze de
(Van onzen bijzonderen Correspondent.)
Brussel, 24-1-35.
GROOTE EN KLEINE MANIFESTATIES
Het personeel der openbare diensten, in
begrepen de bedienden en werklieden van
de N. M. van Spoorwegen, de oSicieele on
derwijzers, in zooverre zij een socialistisch
karakter dragen, hebben IX Zondag te
Brussel eene manifestatie gehouden tegen
de Regeering. Men spreekt van 20, 30 tot
50 duizend deelnemers. Talrijke opschrif
ten werden in den stoet gedragen. Een
belangrijke groep handelaars en midden
standers heeft aan de manifestatie deel
genomen. Eene dagorde werd gestemd en
na de manifestatie bij den Eersten Mi
nister (M. Theunls) gebracht.
Korter kan ik dat niet zeggen. In hoe
verre die manifestatie invloed zal hebben
gehad op de houding der Regeering, is
niet te bepalen. Het staat echter vast, dat
Vrijdag en Zaterdag zeer druk werd on
derhandeld tusschen vier Ministers (MM.
Hiernaux, du Bus de Warnafïe, Van Isa-
cker en Rubbens), en dat ook belangrijke
veranderingen en verbeteringen zijn be
sproken en in princiep aangenomen. Prak
tische voorstellen zijn bij deze omstan
digheden het monopcol gebleven van de
Christene organisaties. Ik wil daaraan
nog toevoegen, dat ook door eene impé-
ratieve tusschenkomstdrukking is uitge
oefend geweest op de houding der Regee
ring. Meer zeg ik daarover hier niet.
Maar verder zal ik handelen over de
wijzigingen die gebracht zijn aan de Ko
ninklijke Besluiten betreSende de werk-
loozenondersteuning en de wedde- en
loonregeling van het personeel der open
bare diensten, het spoorwegpersoneel in
begrepen.
DE FEDERATIE
DER KATHOLIEKE KRINGEN
De Federatie der Katholieke Kringen
vergaderde 1.1. Zaterdag in «Patria»,
Broekstraat, te Brussel onder voorzitter
schap van Staatsminister Segers, hoofd
zakelijk om het vraagstuk der corporatie
ve organisatie te bespreken.
M. Roelens, provincieraadslid van Ant
werpen heeft een overzicht gegeven van
hetgeen op dat gebied in Europa reeds
bestaat. Die inlichtingen moet ik overslaan.
Alleen bevestigde spreker dat de bepaalde
formuul nog niet is gevonden, en daarin
had hij volkomen gelijk.
Maar Staatsminister Segers is er anders
op los gegaan. Hij maakte den lof der ge
mengde beroepsvêreenigingen, die in feite
niets hebben uitgehaald. Evenmin de
werk- en nijverheidsraden, die ons on
der wijlen Staatsminister Beernaart wer
den gegeven. Voor het wetsvoorstel Hey-
man en consoorten, afgeleid uit de cor
poratieve gedachten uit Quadragesimo
Annois M. Segers niet te spreken. De
werkgevers en werknemers zouden ge
scheiden worden; de syndikaten zouden
aan politiek doen; daaruit zou klassen-
twist volgen; de paritaire kommissies zijn
niet te verdedigen; de collectieve arbeids
overeenkomsten zouden groote moeilijk
heden meêbrengende politieke twisten
zouden toenemen; de beroepsorganisaties
zouden een grooten invloed krijgen op
's lands economie; de gilden uit het ver
leden zouden geen plaats meer vinden in
de toekomst, en de christen syndikaten
zouden best ontbonden worden ten voor-
deele van gemengde vereenlgingen, waar
mede het in 't verleden zoo erbarmelijk
is verloopen.
Zooveel onverstand had ik van M. Se
gers nooit durven verwachten. Ge zoudt
waarlijk zeggen, dat hij de Pauzelijke
Encyclieken nooit heeft gelezen; dat hij
zich geen rekenschap geeft van hetgeen
in de moderne wereld omgaat; hoe het
maatschappelijk recht tegenwoordig wordt
verkracht, en hoeveel heldhaftigheid ver
bonden ls aan de ontwikkeling der chris
telijke beroepsorganisatie van de geloovi-
ge arbeiders.
't Blijft mijn innige overtuiging: had
de christelijke beroepsorganisatie van de
arbeiders zich niet tëjdig kunnen ontwik
kelen, en dit met bWiiuocligingcn van al
de Pauzen die Leo XIIï hebben opgevolgd,
de arbeidersklas zou grootendeels en
niet het minst in België, 'socialistisch-
revolutionnalr zijn geweest.
Ik kan dan ook slechts betreuren, dat
fliafctsn.inister brgers door de studie der
verbovidineen cn rioar de wekroepen or.zer
Moeüerktvk, rog niet tot beter* inzichten
is gekomen. Voor mij is dat onbegrijpe
lijk.
DE ONDEROFFICIEREN VAN 'T LEGER
ZIJN NIET TEVREDEN
De Belgische Onderofficier van
17-1-35 geeft de verminderingen aan, die
op de wedden gaan toegepast worden.
Voor de ongehuwde onderofficieren, van
den graad van sefgu«:t tot onder-luite
nant schommelt de veroJjidorijiiS tusschen
8.25 en 5 t. h. Hoe Kooger ta graad, hoe
kleiner de vermindering.
Voor de gehuwde onderofficieren met
I één kW) schommelt de vermindering tus-
sch»n il 25 en 5 t. h. te 10.50 A
5 t. h. te Antwerpen; 12.30 A 9 fr. te Luik
en Charleroi; te Gent tusschen 13.70 en
5 fr.; In andere garnizoenen van 8.25 A
5 fr.
De regel is over gansch de lijn gehand
haafd, namelijk dat de afhoudingen ge
ringer zijn naarmate de graad hooger is.
Voor de onderofficieren met meer dan
één kind zijn geen cijfers aangegeven.
Laat dat veronderstellen dat het bere
kend eentjede regel ls?
HET PLAN VAN DEN ARBEID
Het is min vijfschreef H. De Man
in o Le Peuplevan 1.1. Zondag. Wat te
kennen geeft volgens hem dat het
weldra te laat zijn zal.
Ge moet weten, dat De Man 1.1. Don
derdag ln gezelschap van Bouckery, te
Mee nen was gaan oreeren over het Plan.
Zijn inzet was niet gelukkig. Hij zegde:
eene oorzaak van de krisis is het op-pot
ten van geld. Van de 17 miljard die in
omloop zijn, zijn er meer dan 7 miljard
opgepot
Waar hij die statistiek heeft opgehaald,
heeft hij niet gezegd.
UB2DaSiiS3:2eBaaS33B9iia0S93aa
Jonkvrouw van Lindendale.
Ik ken geen van beiden, sprak Walter.
Floris is anders gekend van Ouden
aarde tot Georaardsbergen en van Ronse
tot Gaver. Altijd op gang! Een rijkemans-
zoon hé! Veel te verteren en weinig te
doen als de eigendommen van zijn vader
wat na te gaan en te jagen. Mijnheer is
misschien van de streek niet?
Neen. Kunt ge me zeggen waar de
landbouwer Leo Verlaan woont?
Klara toonde dadelijk meer belangstel
ling.
Ha, zijt ge misschien de heer, die
een tijd bij Verlaan komt verblijven?
vroeg ze.
Jawel...
Van Brugge, hé! Het ls nog tien mi
nuten van hier. De kalsijde loopt omlaag
naar de beek en Het laatste hof is van Leo.
Ge kunt niet missen. Maar mijnheer, ge
zu'.t het er niet lang uithouden. Er ge
beurt hier niets... soms zien we in een
heele week geen auto. En te negenen
slaapt ieder...
Hier juist wat ik zoek... de rust... en
de stilte!
Zijt ge ziekelijk, misschien?
Wat overwerkt! En ik moet veel wan
delen.
Ha zoo! Maar lk zou liever in de stad
zijn dan op Lindendale...
Walter had geen zin om heel zijn geval
uit te leggen. Hij betaalde en vertrok. De
heirweg leidde langs kleine hoeven waar
nu alleen hennen rondscharrelden. De
menschen schenen elders aan 't werk. De
zon speelde door de boomgaarden, waar
bruine pruimen, blozende appels, gele pe
ren verlokkend prijkten. Walter genoot
van de gansche omgeving. Dat was iets
anders dan de stad, waar de hitte nu van
grauwe muren blaakte.
Nieuwsgierig naderde hij de boerderij,
waar hij twee maanden hoopte te vertoe
ven. Ze stond daar bevallig tusschen ge
boomte, terwijl de beek er een bocht can
trok. Een blanke gevel, wit-groene vea-
Zeven miljard op zeventien, dat U om
trent 41 t. h. Schromelijk veel dus.
Laat staan dat die op-potters onge
lijk hebben. Maar die miseries die voor
gekomen ln verschillende banken, zullen
zeker wel het op-potten in de hand heb
ben gewerkt.
Veronderstel nu echter voor 'n oogsn-
bllk, dat De Man gelegenheid zou krijgen
om zijn fameus Plan te verwezenlijken,
gelooft ge niet dat vele geldbezitters zou
den loopen om hun geld in den vreemde
te plaatsen, en dat de kleine bezitters
nieuwe pottenzouden koopen om daar
in hun geld te verbergen?
Of zijne toehoorders te Meenen nu veel
wijzer geworden zijn omtrent den inhoud
ran het Plan laat ik hier open. Eene
zaak staat echter vast: tot op dit oogen-
blik is nog geen woord verschenen over
den inhoud van de 23 wetsvoorstellen, die
daarover zijn aangekondigd. Kunt ge dat
uitleggen? Heeft De Man zich vergist om
trent de formulen in dewelke zijne voor
stellen moeten worden ingekleed, of wacht
en hoopt hij dat de socialisten gelegen
heid zullen krijgen om in de Regeering
te treden? Mogelijks Ja. Wanneer hij ech
ter meent dat zijn Plan een regeerings-
formuul kan worden, waarom dan zoolang
getalmd met de teksten van zijn plan?
Tot dusverre weten we alleen, dat de
bankiers zullen weggecijferd worden. Goed
en wel, maar om financies van den Staat,
handel en nijverheid te besturen, moet
ge toch altijd bevoegde menschen hebben.
De bevoegdheden hebben ontbroken bij
het 'beheer der Bank van den Arbeid
en van de industrieele maatschappijen die
ervan afhingen.
Ik laat al die vragen op.
H. De Man is Vrijdag in gezelschap van
L. Piérard naar Quaregnon geweest, ook
natuurlijk om over het Plante oree-
rzn. Er was daar een groote manifesta
tie aan verbonden. De groote meeting is
echter gestoord geworden door de com
munisten, en dAt kan De Man niet ver
kroppen. 't Is als gevolg van die onaan
gename ervaring voor hem, dat hij Zon
dag in Le Peuple schreef: Het is min
vijf
Terloops weze gezegd, dat de verbitte
ring in de Borinage vooral groot is, niet
alleen bij de mijnwerkers die maar 4 da
gen in de week mogen werken, maar bij
al de klassen der bevolking. In andere
omschrijvingen van het land wordt ook
wel veel bitterheid verkropt, maar bijlan
ge niet in de verhouding van andere stre
ken van het land.
Hst wordt op den duur vervelend altijd
te hoeren herhalen: Het Plan aan het
Bewinden altijd bot te blijven staan
omtrent den inhoud en de middelen tot
verwezenlijking.
Verleden Zondag hebben de socialisten
te Brussel een buitengewoon syndikaal
congresgehouden. Er waren daar meer
dan 600 afgevaardigden. In 't geheel ze
ven waaronder Vsndervelde, die daar
gekomen was in gezelschap van zijn 2*
dame hebben op dat congres gesproken,
veel meer over de christen demokraten
dan over hun eigen plannen.
Eene lange dagorde, die op voorhand
was gereedgemaakt, werd algemeen aan
genomen. En na 24 Februari zal een
nieuw congres worden gehouden.
Bij herhaling werd gesproken over al-
gsmeene werkstaking», maar dat gedacht
vond niet veel weerklank.
Ten slotte wordt het onverdraaglijk al
tijd de groote verdiensten van het Plan
van den Arbeidte hooren uitbazuinen
en met den inhoud geen kennis te mogen
maken. We weten natuurlijk wel dat de
groote electriciteitscentralen en bierbrou
werijen schromelijke winsten verwezenlij
ken, en dat zulks eerder het gevolg van
het monopoliesatiesystsem dan wel uit
sluitend van behendig beheer.
Uit deze beschouwingen moet ge In elk
geval onthouden, dat er voel bitterheid
wordt gedragen bij de massa der bevol
king, en dat bitterheid altijd 'n kwade
raadgever is. Vooral ln de Borinage is het
zeer gespannen. De socialisten zijn in
zooverre bezorgd daarmeê, dat ze té Brus
sel een bestendig bureel hebben ingericht
met Vandervelde, De Man en twee se-
kretarissen om bij het eefste sein van op
stand te kunnen tusschenkomen.
VERGELIJKENDE CIJFERS
Eerst gaat het over het steunbedrag ln
betrekking tot de werkloosheid.
In December 1926 teekende het Index
cijfer 741 punten.
In Decembef1 1934 653 punten. Hetzij
88 punten min dan in 1926.
In 1926-1927 was wijlen Joz. Wautsrs
(soc.) Minister van Nijverheid ln de drie
ledige Regeering Jaspar (onder Christen-
Demckratische vertegenwoordiging)
In December 1934 hadden we nu nog
M. Rubbens als Minister van Sociale
Voorzorg.
In 1926, onder M. Wauters, was de steun
voor de werkloozen van meer dan 25 Jaar
en de gehuwden, 6 fr. per dag;
Voor de ongehuwden en de kinderloos;
weduwnaars beneden de 25 jaar, 5 fr. per
dag;
Voor de vrouw-huishoudster, 2,50 fr. per
dag;
Voor elk kind ten laste, 2 fr. per dag;
Geen bijslag van de gemeente;
Carentledagen (dagen zonder vergoe
ding) 2 dagen werkloosheid gaven geen
recht op eenige ondersteuning.
In December 1934, onder Minister Rub
bens:
Voor de werkloozen van meer dan 25
jaar en de gezinshoofden van min dan
25 jaar, 9 fr. par dag (1);
Voor de vrouwen of ongehuwden onder
de 25 jaar: 7 fr. per dag;
Voor de werkloozen beneden de 18 Jaar;
6 fr. per dag;
Voor de vrouw-huishoudster een bij
slag op het steunbedrag van den man:
4 fr. per dag;
Voor elk kind ten laste: 3 fr. per dag;
Gemeentelijke bijslag: 1* reeks: 4,50 fr.
per dag; 2* reeks, 4 fr.; 3* reeks, 3 fr.;
4* reeks, 2 fr., en 5* reeks; 1 fr.
In 1926 kon werkloozeristeun verleend
worden gedurende tweemaal 30 dagen per
jaar;
In 1934, bij aanhoudende werkloosheid,
is er geen onderbreking in de ondersteu
ning.
USI9IEIIIIIH1IIIIIIIIHIII
sterluiken, een rood pannen dak.
Walter trad door het hek. Een jonge
vrouw verscheen aan de voordeur. Een
witte hoofddoek omlijstte het bevallig ge
zicht, waaruit blauwe oogen straalden.
Het ls zeker mijnheer Haverbeke?
vroeg ze.
Jawel... en gij zijt madam Verlaan?
Ja. Mijn man ls naar het land. Ik
ben thuis gebleven, omdat ik U verwacht
te. Welgekomen! 't Is schoon weer.
Aangenaam kennis te maken, zei
Walter op zijn stadsch. Wat woont ge
hier lief! Dat staat me al dadelijk aan.
Kom binnen, daar is het koel... En ik
zal koffie voor U opschenken en een bo
terham snijden...
Heel goad, maar ik zou me eerst wat
willen verfrisschen.
Vrouw Verlaan wees hem twee zijka
mers, een aan den voor- en de andere
aan den achterkant. Ze waren niet groot
en vrij laag, maar de ramen stonden open
en de frissche lucht gulpte binnen.
Uw koffer is gisteren al aangekomen,
zei de boerin. Het bootje heeft hem mee
gebracht van Oudenaarde.
Ho. dat ls goed! Nu wat frisch wa
ter. 't Was een stoffige reis in trein en
tram. Een waschpartijtje zal me deugd
doen.
Een kwartier later zat Walter aan tafel
voor het heerlijk tarwebrood en de geurige
koffie. Hij vernam, dat de Verlaans pas
twee Jaar getrouwd waren en nog geen
kinderen hadden, "t Was ln het begin een
harde strijd om het bestaan, maar ze
werkten met moed en hoop.
Tegen den avond kwam Leo, de baas,
thuis; een kloeke Vlaamsche buitenman
met een open, goedig gelaat.
Hij was eerst wat verlegen tegenover
den heer uit de stad, maar Walter toon<e
zich zeer eenvoudig. En na 't avondmaal
zaten ze gedrieën minzaam te klappen in
den boomgaard. Ginds boven den heuvel
rees de maan en ze goot haar zilver in de
vallet Men hoorde de beek zachtjes kab-
Dle vergelijkende cijfers zijn welspre
kend genoeg om ze niet verder te moeten
toelichten.
(1) Vorenstaande cijfers onder bet
beheer van Minister Rubbens worden nu
(naar een ontwerp) met 1 fr. per dag
verminderd.
Volledigheidshalve moet ik eraan toe
voegen, dat de verzekeringsbijdrage nu
met 1 fr. per week wordt verhoogd, ver
moedelijk ingaande den 1 Maandag van
Maart.
GEZINSVERGOEDINGEN
In 1926 bestonden de gezinsvergoedin
gen nog alleen onder den vorm van vrij
gevigheid vanwege de werkgevers.
Sedert 1930 zijn de gezinsvergoedingen
wettelijk verplichtend gemaakt. Ze zijn
nu teruggebracht, voor de werklieden der
privaatnijverheid op: 9 fr. voor het 1* kind;
12 fr. voor het 2'; 32 fr. voor het 3'; 65 fr.
voor het 4*. en vanaf het 5* op 95 fr.;
Voor het personeel der openbare dien
sten, het spoorwegpersoneel inbegrepen, is
de gezinsvergoeding nu bepaald op: 9 fr.
voor het 1'; 12 fr. voor het 2'; 90 fr. voor
het 3'; 130 fr. voor het 4*. en 180 fr. voor
het 5' en de volgende. (Altijd per maand
natuurlijk).
De besluiten uit die lijst trekt ge zelf.
BERICHTEN
EN MINISTERIEELS BESLUITEN
Het 1* bericht luidt:
Da socialistische vrijdenkers hebben
1.1. Zondag ln het Acht-Urenhuis te Sint
Ghislain congres gehouden.
Victor Ernest, de leider der soc. vrij
denkers, heeft daar medegedeeld dat de
afgevallen priester Moreau, zich bij hem
heeft aangeboden met eene aanbevelings-
kaart van Vandervelde.
Over Moreau zal een onderzoek gedaan
worden.
Altijd dezelfde historie: als 't kalf ver
dronken is. vult men den put.
2* Bericht. Woensdagnamiddag wer
den in de Afdeelingen van de Kamer de
flnancieele begrootingen besproken. In
eene van die afdeelingen heeft Vander
velde een lange rede gehouden om te ver
klaren dat hij de ontbinding van de Wet
gevende Kamers wil om het Plan van
den Arbeidals regeeringsprogramma te
krijgen.
Men heeft hem langs verscheidene kan
ten de vraag gesteld of aan dat Plan
eene Inflatie (geldontwaarding) zou" ver
bonden zijn. Op die vraag heeft Vander
velde niet geantwoord. Dat stilzwijgen
heeft een grootere beteekénls dan een
lange rede.
3* Bericht. In Le Peuplevan
Woensdag verscheen een hoofdartikel van
H. De Man, getiteld:
Het uur van het Plan moet komen
vóór het uur der algemeene werkstaking.
Dat moogt ge zóó verstaan: Het Plan
zal er niet komen; de algemeene werk
staking wel.
De Man is geërgerd omdat hij vorlgen
Vrijdag te Quaregnon (Borinage) werd
uitgejouwd toen hij over het Plan
sprak, terwijl al het succes ging naar
Spaak, die de algemeene werkstaking ver
dedigde.
DE WEDDEREGELING VAN
'T PERSONEEL
DER OPENBARE DIENSTEN
Voor het personeel der Openbare Dien
sten staat het nu als volgt:
a) Als gevolg der daling van den index
worden de loonen en wedden van de
openbare diensten, (onderwijzers, onder
wijzeressen, en spoorwegpersoneel inbe
grepen), met 5 t. h. niet méér ver
minderd;
b) Wanneer de Index zou dalen tot 630
punten, zal eene nieuwe vermindering
van 2 t. h. toegepast worden, maar
eerst drie maanden later;
c) Daarna zullen de iuonen en wedden
niet meer verlaagd worden, welke ook de
daling der levensduurte zau kunnen zijn;
d) De haard- en ve-blijfsvergoedingen
blijven gehandhwtfd;
e) De gezinsvergoedingen »ijn als volgt
vastgesteld: 1* kind, 9 fr.; 2' kind. 12 fr.;
3* kind, 90 fr.; 4* kind, 180 tK.) 5* en al
de volgende kinderen, 180 fr., a'tijd per
maand.
(Voor de Werklieden en beulanden dar
privaatnijverheid ls de geziri«vergoedinï
voor het 1* en 2' kind (9 en 12 fr.)voor
het 3', S3 fi., het 4', 65 fr.; vanaf het 5',
95 fr. Zoodat liet lersooeel der openbare
diensten s'iLsds goed begunstigd blijft.)
DE WERKLOOZENSTEUN
Het nieuw regiem komt den 1 Maart in
tospassing. De verzekeringsbijdragen wor
den met 1 fr. per week verhoogd. (De So
cialisten hebben dat ook aangenomen.)
De steun per dag wordt gebracht op
8 fr, voor de gehuwden, 6 fr. voor de on
gehuwden. De l ndere bepalingen blijven
gehandhaafd, ter uitzondering van de
caiw-'^dagen, die voortaan wegvallen.
De voorschotten aan de pensioengerech
tigden blijven behouden.
Tijdens de statutaire ondersteuningspe
riode blijft het steunbedrag gehandhaafd
zooals het door de statuten der verzeke
ringskassen is vastgesteld.
De strafbepalingen voor onregelmatig
heden worden veel verzacht.
Door het weglaten van de carentleda
gen zal de vermindering van het steunbe
drag voor een aanzienlijk deel vergoed
worden.
De Regeering heeft zeer moeilijke vra
gen opgelost. Maar de atmosfeer voor
al in Henegouwen riekt naar opstand
en algemeene werkstaking. De socialisti
sche leiders verliezan alle gezag op hunne
volgelingen. Dat kon moeilijk anders ein
digen.
De interpellatie, die de socialisten voor
a. s. Dinsdag gevraagd en bekomen heb
ben, kan gemakkelijk het vuur aan die
lont steken.
HEB MEDELIJDEN tn naam van H.
Theresia, van K. J.; helpt mij jeugd in
gevaar redden. Dringend noodig om
patronaat en so.iool te bouwen. Post-
check 139.485, Pastoor Renson te Xhen-
delesse.
beien. Heerlijke kalmte hing over de
streek en Walter voelde reeds, hoe hij hier
weer de rust van geest en gemoed zou te
rug vinden. Lindendale beviel hem uitste
kend.
IL
DE JONKVROUW
In den voormiddag had Walter wat ge
lezen in het lommer van den boomgaard.
Dan nam hij een bad in de beek, met haar
klaar water, waardoor men den bodem
kon zien. O, die stilte beviel hem beter
dan al het lawaai van het strand als in
De Panne, waar Tilde, zijn zuster en Bert,
zijn schoonbroer, een hotel hielden.
Na het noenmaal sliep Walter in het
gras onder een boom. Het was een prin
senleven. Toen de zon stilaan daalde, wil
de hij een lange wandeling doen; hij be
sloot een der omliggende heuvels te be
klimmen, vanwaar hij zeker een uitzicht
moest hebben op de Zwalmvallei.
Luchtig gekleed begaf hij zich op weg.
Ja, hier zou hij wel frissch» krachten op
doen, voor zijn werk in de stad, de afmat
tende taak van een leeraar, die zijn arbeid
nauw ter harte neemt.
Hij volgde een kronkelend pad, dat tus
schen heesters opliep. Inspanning was
goed voor hem. Dan zou hij weer flink
slapen.
Boven hoorde hij twistende stemmen.
Hoe kon men nu toch ruzie maken in deze
prachtige natuur? dacht Walter. Maar ja,
de menschen waren overal dezelfde.
Plots zag hij een meisje, dat door een
jongen man ruw vastgegrepen- werd. En
hij hoorde den brutalen kerel zeggen:
Een kus zult ge me gevenEn eer laat
lk U niet los
Gij zijt een verachtelijke lafaard!
snauwde het meisje terug. Laat mij ge
rust. Ik heb met U niets te stellen!
Neen. zoo «raat ge niet weg! Ik ben
niet verliefd op U, maar ik wil Floris De-
lange, dien ik haat, onder de neus wrij-
PAX
ZONDAG 27 JANUARI 1S3S
3' Zondag na Driekoningen. (Adorate
Dominum.) Groen. 2' Geb. v. d. H. Joan
nes Chrysostoraus.
Het Evangelie van dezen Zondag zal
ons op de eerste plaats opwekken ora
onze hulp te zoeken bij Christus en met
hetzelfde vertrouwen als de melaatsche
waarvan ons de genezing wordt verhaald
of van den honderdman die om zijn ge
loof in Christus de gezondheid van zijn
zieken knecht terugkreeg. Maar ook geeft
dit evangelie ons een beeld van wat in
ons gebeurde bij ons heilig doopsel toen
we van de melaatschheid van de zonde
werden gereinigd, hetgeen zoo dikwijls in
de biecht wordt herhaald. Onze dank
baarheid voor deze onschatbare weldaden
zullen we best betoonen door steeds met
een onverzwakt vertrouwen in alle nood
wendigheden onze hulp van den liefde
vollen Meester af te smeeken. Bij Hem
alleen moeten we steun zoeken. Een voor
waarde stelt Hij ons, namelijkvertrou
wen in Zijne macht.
JANUARI - NIEUWJAARM.
27 Z H. Joannes Chrysostomus 3
Evang.: Jezus geneest een melaatsche
28 M H. Julianus. H. Agnes
29 D H. Franciscus van Sales
30 W H. Martina
31 D H. Petrus Nolascus. H. Véronus van
Lembeek
FEBRUARI - SCHRIKKELM.
1 V H. Ignatius van Antiochië
2 Z O.L.Vrouw Lichtmis
ZATERDAG 2 FEBRUARI 1934.
(O. L. Vrouw Lichtmis)
Wit. Vandaag viert de H. Kerk een
dubbele gebeurtenis, namelijk: Jezus' ont
moeting met den ouden Simeon en de
zuivering van Maria. Dit feest gaat ook
vergezeld van een indrukwekkende plech
tigheid. Vóór de heilige Mis worden de
kaarsen gewijd waarna een processie
plaats heeft. Het is wel dank aan den
overvloed van licht dat dit feest in den
volksmond den naam van Lichtmis heeft
ontvangen. Dit licht moet voor ons een
symbool zijn van het Ware Licht Christus,
dat in den Kerstnacht op de wereld ne
derdaalde om ons in de duisternis van
dit leven voor te gaan naar het rijk van
het Eeuwig Licht. Want de Kerk zingt
het op dezen dag: Lumen ad revelationem
gentiameen licht dat opgegaan is tot de
openbaring der volkeren. En ook mogen
we niet nalaten op Haar te steunen die
ons dit Goddelijk Licht heeft gebracht:
Maria, de Moeder van Christus.
31 JANUARI. H. MARCELLA.
De heilige Marcella werd te Rome ge
boren uit een der edelste geslachten. Ze
was in het huwelijk getreden doch verloor
spoedig haar echtgenoot. De stadivoogd
van Rome door hare jeugd en onge
schonden schoonheid bekoord, verzocht
haar ten huwelijk. Hare moeder steunde
uit al hare krachten den wensch van de
zen invloedrijken man. Marcella echter
was niet te overhalen. Ze had haar we
duwschap aan God gewijd. Haar l«*ei
bracht ze door in gebed en goede werken.
Steeds was ze zeer eenvoudig gekleed
Hare talrijke juweelen en kostbaarhedeu
verkocht ze en schonk er de opbrenjpt
van aan de armen. Het was in dien tijd
dat de heilige kerkleeraar Hyi tams*
naar Rome was gekomen. Marcella stelde
zich onder zijn geestelijke leiding v
maakte spoedig grooten vooruitgang in
de deugd. Zij nam een nog strengere»
levensregel aan. Door haar voorbeeld
aangewakkerd, en aangetrokken door
hare deugden, kwamen vele maagden,
welke zich tot een volmaakteren levens
staat getrokken gevoelden, zich onder
hare leiding stellen. De toeloop was zoo
groot dat zij zich verplicht zag verschei
dene stichtingen te ondernemen. Te mid
den van al dezen v*>wspoed werd zij ook
zwaar beproefd. Alarik, <Vr Co-
then, viel de stad Rome Zijn
krijgslieden plunderden en verwoestten
alles. Zij vielen ock h»t klooster >an
Marceua binnen. Zij dschten da*r gioose
schatten te v'nden; toer ze tot htm
groote ontgoocheling enkel eenif» rewe
kleederen cn den schamele.i huist*»# ont
dekten, mishandelden zij de heiligt* dek
kende zoo van haar te vernemen w**f
de rijkdommen van het klooster verbor
gen waren. Eene ric-g grootere bekom
mernis echter hield Marcella beaig In
het klooster namelijk was een nog Vonte
en zeer schoon» maagd, P'incipia ge
naamd. De heilige Marcella wist doof
haar smeeken en bidden de krijgslieden
te overhalen om deze hare geestelijk®
dochter te eerbiedigen. Beiden werdeit
naar de kerk van den Heiligen Paulu»
gebracht, en dat was hun redding. De
heilige stierf in 410.
IBlllRBEBHIIIHIIIiaiBHIII
30 Jan. Te 11 u., in 't Hoofdgebouw?
van Spoorwegen, 21. Leuvensche weg,
Brussel, electrisch verlichten der sporen,
gebouwen en verschillende aanhoorighe-
den van het station TORHOUT. Lastkoh.
nr 265-26 en plans, prijs 18 en 14 fr.
6 Febr. Te 11 u., in de Magdalena-
zaal, St Jansstraat, Brussel, optrekken
van gebouwen, bestemd tot telefoonmid-
denkantoren, binnen de aanhoorighedeD
der stations LICHTERVELDE en DIKS
MUIDE. Bijz. lastkoh. nr 3-753. p-iji
41,50 fr.
IBBIBBIBBBBRBBBBBBBBBBBBBHU
FRANSCHE GEMEENTEHUIZEN
DOOR WERKLOOZEN BEZET
Te Iwuy en te Chevronnes hebben
werkloozen de gemeentehulzen bezet,
niettegenstaande de protesten van den
Burgemeester. Toen pelotons mobiele
wachten en gendarmen opdaagden, trok
ken de bezetters er toch van door.
ven, dat ge mij gekust hebti
Verontwaardigd trad Walter nader. Hij
rukten den geweldenaar achteruit, dl®
hem nu verbluft aankeek.
Die dame heeft gelijk, ge zijt een
verachtelijke lafaard! sprak Walter. G®
moest U schamen.
En wie zijt gij, mijnheer? vroeg d®
lummel spottend.
—i Dat gaat U niet aan!
Ha, 't gaat me niet aan... Ik begrijp
het al... Jufvrouw Paula heeft hier een
afspraakje met een manneke uit de stad.
Ik ken U niet, mijnheer...
En ik maak geen kennis met een
schabbejak als gijj
Wat een stoute mulle. Bah, nu kan
lk Floris ook treiteren, zijn jonkvrouw
heeft een lief.
De kerel die net gekleed was, monsterde
Walter en scheen eerbied te hebben voor
zijn lichaamssterkte. Hij dacht aan geen
tegerweer.
Vrij dan maar op! hoonde hij. O, ik
ben niet jaloersch. Maar ik wil Floris trei
teren.
Hij verdween tusschen de heesters.
Het meisje, dat als een juffer gekleed
was, stond daar nu zeer verlegen.
Laat lk mij oven voorstellen... mijn
naam is Haverbeke uit Brugge en ik ben
gisteren op Lindendale aangekomen, waar
ik mijn vacantie wil doorbrengen bij den
landbouwer Verlaan, zei Walter hoffelijk.
Ik heet Paula Delange en ik dank U
voor uw hulp, mijnheer. Ik ko vman Boe-
1 el, waar ik een boodschap gedaan heb
voor uw hulp, mijnheer. Ik kom van Boe-
brutalen kerel lastig gevallen.
Paula zei dit met welluidende stem, dl®
Walter aangenaam trof.
Ik ben gelukkig dat ik U kon helpen.
Wie is die vlegel? hernam hij.
O, een nietswaard, die op kosten van
zijn moeder leeft, niets goeds uitvoert en
zeer Jaloersch is van mijn neef Floris.
('t Vervolgt),