R EX Een dwaas en misdadig avontuur Seste toestel aan dsn iaagsten prijs! 44 sum 5 LAM PES BIJVOEGSEL, aan "DE POPERINGENAAR,, - "DE HALLE,, ▼an ZONDAG 22 MAART 1936. Nr 12 zegt gewezen Volksvertegenwoordiger BODART n. HET FEIT: DE REX-BEWEGING EEN DWAAS ZN MISDADIG AVONTUUR. REX BETEEKENT DICTATUUR NIET DE MINSTE VERONT- SCHULDIGING VOOR REX ALLEN EENSGEZIND ROND DE VLAG! KEURING-PRIJSKAMP GEHOUDEN TE GELUWE UIT MEESEN t Afsterven van H. Dr Ferdinand P'yp«ng c3i ECoopf geen Radiotoestel smide* een beproefd te hebben IBaBZ3BIBB8BBBBIBfl3BBB De Rex-beweging ts overgewaaid naar Vlaanderen en de vlaamsche uitgave van Rextracht propa ganda te maken met Vlamingen te beschuldigen. Aan ons niet het proces te pleiten van de Heeren Van Cauwelaert en Van de Vyvere, in de laatste weken door *Rexaangevallen. Zij zullen dit zelf wel doen, maar de manier waar op «Rex» over die personen schrijft is niet geoorloofd. Het politiek le ven zijner tegenstanders mag Rex behekelen; met hun familieleven er bij sleuren haalt Rex de afkeuring van alle eerlijke lieden. In politiek is ook eerlijkheid vereischt, Mijnheer Degrelle. De Heer Degrelle begint nu ook Vlaanderen doorkruisen. Hij die nog zoo lang niet geleden uitkwam als 100 katholiek, is van gedacht veranderd, en zoekt nu voor de aanstaande Kamerverkiezin gen kandidaten gelijk waar: bij katholieken of anti-katholiek" (Zie de gebeurtenissen in de arr-, disse ntenten Kortrijk en Oostende-Veurne- Diksmuide waar «Rex» aanspant met Burgerstrijd Degrelle spreekt dezer dagen te leper. Hier zooals elders wordt een groote toeloop verwacht. Eene opmerkingMoesten al de zen die nu hoog oploopen met De grelle, even ieverig hun steun verlee- nen aan de Katholieke Partij, de Ka tholieke Partij zou er beter voor staan dan nu. Dat ze daar eens aan denken en dat toepassen. A Aan al de Degrelle-vereerders vra gen we te willen lezen het hieronder- gaande uittreksel uit een studie over Rex van de hand van den gewezen Volksvertegenwoordiger Bodart. Daar deze studie al te lang is om in eens te drukken, laten we de in leiding ervan weg en beginnen maar seffens met: Ontleden we nu bondig het feit der Rexbeweging: de leider, de beweging, de uitslagen. DE LEIDER Het stoot mij steeds geweldig tegen de borst in discussies en polemieken, zaken te moeten aanraken die alleen de per- personen aangaan. Wat mij belang Inboezemt dat zijn de gedachten: de personen laten mij onver schillig. Ditmaal ben lk nochtans ver plicht mijn walg te overwinnen. Het Is Inderdaad niet mogelijk te spreken van de Rexbeweging, zonder te spreken van L;on Degrelle, vermits deze laatste er voortdurend om bekommerd ls zijn be weging zooveel mogelijk te vereenzelvigen met zijn persoon. Wie is dan Degrelle? Wat 1? hij? Degrelle heeft onbetwistbaar zekere hoedanigheden: een opmerkelijk en uit zonderlijk talent als volksredenaar, een dienen zin voor moderne propaganda, een werkelljken physischen moed, een zeer groot Idealisme. Maar hier ook moet niet overdreven worden. De physische moed van Degrelle ls geen aü-enstaand feit in België. Tienduizenden andere Belgen hebben honderden keeren het bewijs geleverd en geven daar nog alle dagen schitterende voorbeelden van, dat zij, op zijn minst genomen, ev "n moedig zijn als Degrelle. Zij zijn echter veel nederiger en zij achten het niet nood zakelijk het uit te bazuinen ln een heet gebakerd weekblad, druipend van bloed- rocde vlekken, telkens zij een vuistslag hebben gekregen of een ander schram metje hebben opgeloopen. Laten wij ons ook het hoofd op hol riet brengen door de gelofte van armoede waarvan Degrelle, naar men zegt, zoo graag gewag maakt. De geest van armoede kan op verschillende wijze beoefend wor den. Niet geklonken liggen aan de vuile geldboeien is zeker heel goed, maar er ls nog wat anders en beters: de onthechting tegenover de hoogere goederen, den roem en de populariteit b. v. Tusschen diegene the alles offert aan het geld en deze die alles offert aan zijn populariteit, ls de hoogstschuldlge ln de brutale wer kelijkheid der feiten en der beginselen niet diegene die men algemeen zou denken en zooals Degrelle zelf schijnt te meenen. Naast de hoedanigheden zijn er ook gebreken van Degrelle en die zijn nogal... omvangrijk! In de eerste plaats eene zeer middel matige verstandelijke bekwaamheid. Dat men ons hier goed begrijpe! Onze meening steunt niet op het feit dat Degrelle geen hoogeschooldiploma bezit. Wij zijn niet van diegenen die een grenzeloozen eerbied hebben voor een diploma. Wij kennen heel wat stommerikken die perkamenten ln overvloed hebben en heel wat buiten gewoon verstandige menschen die niet het geringste diploma bezitten. Het ls evenwel een feit dat Iemand die getracht heeft een gewoon hoogeschool diploma te bekomen, zooals dit van doctor ln de rechten, en die daar niet ln gelukt is, bewezen heeft dat hij onbetwistbaar over z' chts beperkte verstandelijke middelen beschikt. Er is echter meerl Daar ls de naakte armoede van de leer der Rexbeweging als wij het eene leer mogen noemen en met den besten wil van de wereld kunnen wij daarin niet de minste oor spronkelijke opvatting ontdekken, niet de minste synthesis, geen enkele leidende gedachte zelfs en die niets anders ls dan eene losse, onsamenhangende, ordelooae samenflansing die meestal getuigt van onbszonnenheid. Degrelle geeft ook blijk van een onge- loofelijke lichtzinnigheid. Met een ongehoorde loslippigheid gaat Degrelle over tot de meest uiterste mee rlingen en dit nopens hetzelfde feit, den- aelfden persoon, hetzelfde beginsel. Des- aangaande is zijn verandering van hou ding tegenover Staatsminister Segers uiterst beteekentsvoL In Vlanvan 19 Augustus 1933 ten tijde het blad van Degrelle kan men het volgende lezen: Er bestaat geen meer breeddenkend i menscli dan de Paul Segers van heden. Er bestaat ook geen steviger orthodoxe katholiek, die vierkantlger optreedt als overtuigd en strijdend katholiek. Bij deze man, die een voorliefde heeft k om veel te spreken en veel redevoeringen k te houden, heeft men steeds een buiten- gewone neiging kunnen vaststellen om te meenen wat hij zegt en om ongeveer alles te zeggen wat hij meent «n ln elk geval nooit te zeggen wat hij niet meent. In de Federatie van Katholieke Krin- gen bekleedt hij een ambt dat hem nooit Iets zal opbrengen, noch ministerporte- feuilie. noch beheerraden, npch óarJt- u betuigingen. Ja toch! De dankbaarheid van de eerlijke menschen, van de goede burgers en van de goede katholieken die daaraan nooit zullen tekort komen Iedereen weet hoe Leon Degrelle ln- tusschen tegen M. Segers ls opgetreden. Kan men zich sterkere tegenspraak en meer tegenstrijdige houding Indenken? Maar de domineerende karaktertrek van Degrelle ls de vooropstelling van zijn eigen iktot het uiterste gedreven en, om het vlakaf te zeggen, tot de meest onzinnigen hoogmoed. Talrijke recht- streeksche getuigen, die ten volle be trouwbaar zijn, weten daarover de meest ongelooflijke voorbeelden aan te halen. Degrelle verklaart b.v.Een onbetwist baar teeken van mijne voorbeschikking (Ja, niets minder dan dat!) is dat ik vanaf mijn vierde jaar aan mijn vader ver klaarde: Ge moet er toch wel fier op gaan zoo'n zoon te hebben, die eens de meester van België zal zijn». Of nog: «Een man gelijk ik wordt maar eens om de 5.000 jaren geborenof nog Men verwijt mij de Rex-beweging te vereenzelvigen met mijn persoon. Maar ls dat niet het geval in alle groote sociale of godsdienstige be wegingen? Neemt b. v. de katholieke gods dienst, ls die niet vereenzelvigd met den persoon van Jezus-Christus? Nog tallooze voorbeeldjes van dien aard kunnen aangehaald worden, maar deze zullen volstaan. Moet er een oordeel ge veld worden over een man die in vollen ernst dergelijke dwaasheden vertelt over zichzelf? Dat is de leider van Rexl DE BEWEGING ESi de Rex-beweging? In tegenstelling met de andere politieke partijen in ons land, beschikt de Rex-be weging noch over kaders, noch over eene leer, noch over georganiseerde leden. Deze bsweging is hoofdzakelijk een lawaaierige, opinie-beweging, hoofdzakelijk steunend op aanvallen tegen personen, gesteund door een weekblad en door openbare ver gaderingen, bij middel van buitenmatige publiciteit georganiseerd en doordeesemd van dubbelzinnigheden en verwarringen: een mengsel van ridderlijke houdingen en van de meest lage methoden een mengsel van het ware en het valsche, een schan delijk mengsel van het wereldlijke en het godsdienstige. Een voorbeeld: Vele feiten door Degrelle aangehaald zijn zeker waar. Zij worden echter afge zonderd, zijn alleenstaande feiten, zoo sa mengebracht, uitgelegd en gecommen- teerd, door er sommige belangrijke ele menten waaraan die feiten nochtans verbonden zijn op den achtergrond te laten of volledig te verzwijgen, dat zij elke gelijkenis verliezen met de juiste, zuivere waarheid. Een ander voorbeeld: DegTelle aarzelt geen oogenbllk de meest klaarblijkelijke politieke groepeering van ons land, rechtstreeks onder het teeken te stellen van Christus-Koning, door er den naam aan te geven van Rex, ontstolen aan de Katholieke Actie. DE UITSLAGEN VAN REX Welke uitslagen heeft dergelijke leider met dergelijke methoden weten te verwe zenlijken Spijts al mijn goeden wil kan lk er niet ln gelukken Iets te vinden dat op het ac tief van Rex kan Ingeschreven worden; niets werd opgebouwd, niet één werk werd tot stand gebracht, niet ééne ziel werd ge red. Niet één initiatief, niet het minste spoor van eene of andere verwezenlijking, niet de geringste Inspanning zelfs, noch op zedelijk, noch op stoffelijk gebied. Niets, buiten eene onvruchtbare agitatie; absoluut niets: eene groote nul! Maar anderzijds, welke razernij en wel ke ontbinding»-, vernielings- en vernieti gingsmacht kwam er niet tot stand? Indien er op dit oogenbllk nog een ka tholieke politieke macht bestaat, dan ls het zeker niet aan Rex te danken die alles ln het werk heeft gesteld om deze macht ten gronde te richten. En zie nu hoe ver Rex gekomen ls, hoe diep deze beweging is gevallen! Herinnert ge TJ, Degrelle, wat ge schreeft op 10 Mei 1935? Da ecniga leiddraad van onn duidelijk omschreven, vruchtbare en volledige wer- king zal zijn onze drift om Kerk en «Vaderland te dienen... Alleen deze drift zal ons steeds leiden, in kalmte en in kracht, er steeds voor zorgend ons niet te laten verteren door de bitterheid, de kwaadaardigheid, het gemis een rechtvaardigheid en naasten- liefde, die wij tot ons spijt ontmoeten in andere uiteenzettingen, eveneens ko- mend van katholieke zijde. Wij zullen geen twist met hen zoeken. Integendeel, uit den grond van ons hart, zonder den minsten wrok, wenschen wij hen het meest vruchtbare apostolaat... Prachtige droom! Maar wat een armzalige werkelijkheid ls hij geworden! Rex, Degrelle, met geestdrift en met gansch zijn ziel vertrokken om de hon derd procent katholiek te zijn, de dapper ste, de edelmoedigste, de meest toegewijde, de meest hartstochtelijke dienaar van de Kerk en het Vaderland, wordt na enkele maanden niets minder dan een opstandige tegen de Kerkelijke overheid en het gezag der partij waarvan hij de beste strijder wou worden! De verbijstering der woorden kaa niets veranderen aan deze dubbele en wreede werkelijkheid! Het bisschoppelijk decreet van 20 No vember 1935 heeft formeel en uitdrukkelijk de methoden der Rex-beweging veroor deeld, en verra van deze te verbeteren heeft Rex deze rog verergerd en aonder perken beklemtoond. Anderzijds heeft de katholieke partij de beslissing moeten treffen dat de medewer king aan'd« Rex-beweging onvereenigbaar ls met de hoedanigheid van lid der partij en ook hiertegen treedt Rex ln verzet en opstand. Tragische lotsbestemming: in volle op rechtheid vertrokken zijn om de beste ie aijn en, in min dan één Jaar tijd, blijkt liet onbetwistbaar dat Rex een groot ge vaar ia geworden I III. Na aldus het feit der Rex-beweging on derzocht te hebben willen wij trachten er een oordeel over te veilen. Voor ons is er niet den minsten twijfel mogelijk: Rex boteekent dictatuur. Rex komt tegen deze beschuldiging na tuurlijk geweldig in opstand. Wij hebben niet de minste reden om zijn goede trouw in twijfel te trekken, maar feiten zijn fei ten en naar onze meening zijn deze ver blindend klaar. Inderdaad, het kan ons weinig schelen dat Rex verklaart de dic tatuur te willen cf niet te willen. Wat voor ons belang heeft is te weten of de hande lingen. en methoden van Rex ons naar de dictatuur lelden, ja dan neen. En de redeneering en de vaststelling der feiten bewijzen ons dat op de aldus ge stelde vraag een bevestigend antwoord dient gegeven. Joggen wij dit bondig uit. BEWIJS DOOR REDENEERING Eerst zullen wij het bewijs leveren door eenvoudige redeneering. De landen met vrijheidsregiem hebben het vertegenwoordigend stelsel als basis. De reden hiervan is zeer eenvoudig: daar het voor de natie onmogelijk ls recht streeks hare souverelnltelt uit te oefenen, gebeurt dit onrechtstreeks door afvaardi ging, door vertegenwoordiging. Dat ls voorzeker het geval ln ons land. Niemand denkt er aan, niet waar, dit stel sel te wijzigen en een Parlement tot stand te brengen bestaande uit een of twee mil- lioen volksvertegenwoordigers; integendeel, eikeen ls de meening toegedaan dat een Parlement samengesteld uit 187 volksver tegenwoordigers, reeds te uitgebreid ls. Welnu, welke ls de ideologische grondslag van het vertegenwoordigend stelsel? Het begrip van vertrouwen. Ieder burger, elke groep van burgera geeft er de voorkeur aan zich door deze te doen vertegenwoordigen liever dan door gene, omdat hij meer vertrouwen stelt, hetzij omwille van zijn programma of om wille van zijn persoon, van zijn partij, in de eerste dan in de tweede. Veronderstel nu eens dat het vertrou- wensbegrip wordt weggenomen, dan wordt ook het vertegenwoordigend stelsel abso luut onmogelijk. Het vertrouwen dooden beteekent, willens of niet, het vertegen woordigend stelsel vernietigen. Welnu, dat doet Rex op dit oogenbllk. Inderdaad, Rex verkondigt met veel la- waal dat alle politiekers, alle volksverte genwoordigers, alle senatoren, slechterik- ken zijn, verkochten, uitbuiters, dat zij iedereen bedriegen, dat zij nog alleen hun ne openbare ambten weten te gebruiken om hun persoonlijk belang te dienen. Dat gebeurt met kracht, met vuur, met geest drift en zoo komt men er toe bij velen een overtuiging te scheppen dat er nog slechts oneerlijke menschen zijn en enkel verdorven instellingen, dat men ln niets en in niemand nog kan vertrouwen stellen. Het ls voorzeker niet noodig daar langer nadruk op te leggen: onbetwistbaar leidt gansch de werking van Rex er toe het be grip vertrouwen te dooden. Bijgevolg draagt deze beweging ln zich een giftstaf die door den aard der zaken zelf doodend wordt voor de stelsels van vrijheid en waaraan deze vrijheldstelsels slechts kun nen ontkomen door het uit te roeien, want als het zelf zegeviert leidt dit rechtstreeks naar de dictatuur. Veronderstellen wij Inderdaad dat Rex gelukke ln zijn opzet en deze beweging er toekome het vertrouwen te dooden bij een groot aantal burgers. Wat zou er dan ge beuren? Spijts alles zou men toch verder moeten regeeren. Maar, daar het beginsel van het vertrouwen vernietigd ls, zou er een ander beginsel ln de plaats moeten ko men. Welnu, er bestaan geen honderd en één regeeringsbeginselen. En zijn er slechts twee: het vertrouwen, beginsel van de stelsels van vrijheid, of de macht, begin sel van de dictatoriale stelsels. Door zijn handelwijze kiest Rex tusschen deze twee de dictatuur; wij, wij nemen het op voor de vrijheid, omdat, sinds de wereld be staat, dit stelsel nog steeds het beste ge weest ls, dat de menschen gevonden heb ben om de rechten van de menschelijke persoonlijkheid en van den Staat overeen te brengen. Uit het voorgaande mag mes niet- aflei den dat wij voorstanders zijn van een blind en slaafsch vertrouwen. Het ver trouwen sluit het toezicht niet uit. Inte gendeel, het bereidt dit voor. BEVESTIGING DOOR DE ONDERVINDING Dat alles, zal men ons wellicht opwer pen, ls enkel theorie, het staat nu nog te zien of ln feite uwe vooruitzichten wel zoo zouden uitvallen. Wij antwoorden: er ls geen twijfel mo gelijk! Wij leven op dit oogenbllk ln een tijd stip waarin het mogelijk is de theorieën nauwkeurig te toetsen en elkeen die zich de moeite wil getroosten kan nagaan ln hoeverre zij juist zijn. Welnu, de ondervinding bevestigt onze gevolgtrekkingen op een zeer klare wijze. De ondervinding bewijst namelijk dat al de dictators om tot het tot standkomen van de machtsregiemen te geraken, het zelfde middel hebben gebruikt als dit door Degrelle aangewend: het vertrouwensprin- ciep, dat aan de basis ligt van de vrij heidsstelsels, vernietigen. Feiten desaangaande? Ziehier b. v. hoe Hitier de voorwaarden bepaalt waaraan de propaganda van eiken candidaat-dictator zich moet onderwer: pen: «De propaganda moet zich uitslui- tend richten tot de massa, niet tot de intellectueelen. Elke propaganda moet een volksch karakter dragen, zij moet i binnen het bereik liggen van de meest bekrompenen tusschen diegenen die men wil bereiken. Het peil van de propaganda moet des te lager worden gesteld, naargelang het aantal enkelingen waartoe men zich richt groot-er is. De propaganda moet meer beroep doen op het gevoelen dan wel op het verstand. Men mag van de waarheid geen ge- i bruik maken op het oogenbllk dat zij i voordeelig is voor den tegenstander; zij moet minstens zoodanig warden geschikt dat zij onze eigene belangen dient. Om doelmatig te zijn moeten ln de propaganda slechts enkele ordewoorden gebruikt worden. De propaganda moet volledig subjec- »tief zijn. i Zij heeft niet als taak het voor en het tegen te wegen maar enkel nadruk te leggen ofwel op het voor, ofwel op het tegen. Zij moet evenmin dienen om de waar held voor te stellen in een valschen geest van objectiviteit Van dit alles is de Rex-beweging door drongen van top tot teen; in deze bewe ging vindt men al de karaktertrekken te rug van het nationaal-soclalisme, wat aan gaat techniek, methoden en doeleinden van de propaganda. Dezelfde ensceneering: publiciteitspro- paganda, buitengewoon groote zalen, bar numachtige ontplooiingen, oorverdoovend tromgeroffel, opzienbarende Intrede van de leider kortademige fluitjes voor de min belangrijke handlangers, schetterende The- baansche trompetten voor Degrelle. Opeenvolgends en geleidelijke propa- gandavloeden. Propaganda die partijdig, subjectief ls in den uitleg en óe voorstelling der feiten, in de aanvallen tegen de tegenstrever*. Propaganda die uitsluitend voor doel heeft zijn eigen waarheid op te hemelen en stelselmatig het goede te ontkennen cf te onderschatten dat de tegenstander sou hebben tot stand gebracht. Bestendig beroep doen op ds gevoelens, met de uitgeslapenheid van een eerste klas comediant, treedt Degrelle eiken avond op de plankeu met het lijkje van zijn kind op de armen uitgestrekt, knielt ln het openbaar om een zegening af te sine eken alvorens zijn kruistocht te begin nen, die niets anders zijn zal aachet uit braken van vuilnissen en het dienstbaar maken van het christelijk mysticisme aan zijn persoonlijke doeleinden. Zonder de minste gewetensbezwaren wanneer het er op aan komt een tegen strever aan te vallen, voorilelde voor spot ternij, voor de meest lage scherts om iemand ln het belachelijke te trekken, niet slijk en schande te bedekken, om al die genen die eenigen invloed uitoefenen in het openbaar leven te enteeren, verfijnde en tot op de spits gedreven uitbuiting van de gekende scene: «De poes;snel die de politiecommissaris een flinke afrossing toedient Eenvoudige ordewoorden die binnen het bereik blijven van de meest bekrompenen; «Weg met de rotzakken!» «De be zems Uitzuivering - Rex zal overwinnenKatholieken, staat op uit den slaapwat nl. een klaarblijkelijke naaperij is van het beruchteDuitsch- land, ontwaak Deze gelijkioopendheid ls werkelijk ken schetsend en beslissend. Degrelle mag honderd, ja duizend kseren herhalen dat hij geenszins de dictatuur wil, ik ben wel verplicht hem niet te ge- kovsfi sa vast tl rteilen dat bij slaafs de methoden navolgt en gebruikt die Dultschland er in rechte lijn hebben naar toe geleid. DEGRELLE DOET AAN HALSBREKERIJ asschen Degrelle en Hitier zijn er tch- enkele verschillen, zoo groot zelfs dat. Tu: ter en" Indien de Rex-beweging moest slagen ln haar opzet, dit ons nlst zou leiden tos een dictatuur van Degrelle wat wellicht en kele kortzichtige katholieken zou kunnen geruststellen maar wel tot een ulterst- llnksche, brutaal antl-clericale dictatuur. Laten wij dit bewijzen. In tegenstrijd met wat Hitier gedaan heeft «telt Degrelle zich op katholiek plan en dit volstaat om Degrelle persoonlijk op de meest zekere wijze te doen mislukken daar waar een Hitier wel gelukt is. Hiervoor zijn twee redenen. Hitler heeft zich met opzet buiten bet godsdienstig plan gehouden en zich op het uitsluitend racistisch plan gesteld. Aldus heeft hij aan zijn aanwerving geen andere grenzen gesteld dan deze van de Duitsche natie zelf. Om het voordeel niet te verlie zen van den invloed die hij ln de Katho lieke Actie had verworven, heeft Degrelle zich op katholiek plan gesteld, als honderd procent katholiek. Meteen heeft hij zijn aanwervingsveld ook met de helft ver minderd en aldus woeste vijandschap te gen zich ontketend van al diegenen die niet katholiek zijn. Het is natuurlijk zeer gemakkelijk te spreken van Volksfront: dat ls een thema waarover men schoone volzinnen kan verkoopen. Maar van het woord tot de daad ls er nog heel wat af stand. De naakte werkelijkheid is deze, dat er onder de duizenden socialistische en communistische arbeiders die ln ons land zijn, diegenen die Degrelle volgen zoo zeldzaam xljn als witte raven en dat De grelle, de zoogezegde lieveling van bet volk, zoover gekomen is dat hij geen enkele meeting kan geven in een volksmidden zonder de bescherming van dria honderd vijftig gendarmen. Er is ook nog wat anders. Door zich te plaatsen buiten het gods dienstig terrein heeft Hitler zich de mo gelijkheid voorbehouden zijn toevlucht te nemen tot zekere methoden die streng noodzakelijk zijn voor elke dictatoriale onderneming, doch die evenzeer streng verboden zijn aan een katholiek omdat zij door de katholieke moraal onvoorwaarde lijk worden veroordeeld. Wij bedoelen hier de stormafdeellngen en hare geweldme thoden. Degrelle heeft geen stormafdee llngen, hij mag er geen hebben en zelfs mosst hij er hebben, dan nog zou hij ze niet mogen gebruiken naar Hitleriaan- sche wijze om de eenvoudige reden dat hij zich katholiek noemt. Er zijn Immers toch tegenstrijdigheden die werkelijk niet kunnen aanvaard wor den. Daaruit volgt dat. Indien Degrelle er ln slaagde het huldig regiem te vernietigen en ons naar de dictatuur te leiden, dit zou gebeuren noch ln zijn persoonlijk voor deel, noch ten voordeele der katholieken, maar wel ten voordeele van onze tegen strevers die door hunne beginselen geens zins belet worden hun toevlucht te nemen tot geweldmethoden die strikt noodzake lijk zijn op zeker oogenbllk om den over gang van het vrijheidsregiem naar de dic tatuur mogelijk te maken. Daarom besluiten vrij: indien Degrelle er ln gelukt het huidig regiem ten val te brengen en ons naar de dictatuur te lei den, dan zal het geen dictatuur «Degrelle» zijn die wij zullen kennen, maar wel een llnksche, geweldige antl-clericale dicta tuur. VOLLEDIGE NEDERLAAG In werkelijkheid zou de nederlaag van Degrelle, zelfs op het hem eigen terrein van het samenheulen van politiek en fl- nancie, nog vollediger zijn- Het ls onbetwistbaar dat, Indien wij ooit ln België de dictatuur moeten kennen, we tevens onder de zegevierende macht zullen staan van de geldmacht. Dat ls zoo klaar als twee en twee vier ls. De diepe kwaal van onzen modernen tijd werd op een klinkende wijze aan de kaak gesteld ln Quadragesimo Anno Wat wel 't meest in het oog loopt ts dat in onzen tijd niet enkel het kapitaal zich opstapelt maar ook een ontzaglijke macht, een despotische economische heerschappij zich samentrekt in handen van enkelen, die meestal het kapitaal niet in eigendom maar ln bewaring en onder hun beheer hebben en er naar willekeur over beschikken. Deze dictatuur neemt de verschrikke- lijkste vormen aan bij hen die, omdat zij de geldmarkt ln handen hebben en be- heerschen, ook onbeperkte macht bezit- ten over het credietwesen en over het verleenen van credieten naar willekeur beslissen; zij regelen dan ook als 't ware den bloedsomloop van heel het eeono- misch organisme, en hebben, cm zoo te zeggen, het economisch leven zoozeer ln hun .nacht dat tegen hun wil niemand zelfs meer kan ademhalen. Deze concentratie van macht en In- vloed, die als 't ware het karakteristieke kenmerk ls van de Jonge economische ontwikkeling, ls de natuurlijke vrucht van de onbeperkte concurrentie-vrijheid waarin alleen de kapitaalkrachtigsten of, wat vaak hetzelfde ls, degenen die het minste menschelijk gevoel en de meeste gewetenloosheid aan den dag leggen, overblijven. Deze concentratie van macht en ln- vloed brengt op haar beurt een drlevou- digen strijd voort: op de eerste plaats gaat de strijd om de eigenlijke cconomi- sche overmacht; op de tweede plaats wordt er vinnig gestreden, om de over- macht te verkrijgen op de regeering en dan haar invloed en gezag te exploitee- ren voor den economischen strijd; ten slotte wordt er gestreden tusschen de regeeringen onderling, daar de naties haar politieke macht als middel gebrul- ken cm de economische belangen van haar eigen burgers te bevorderen en an- derzijds haar economische overmacht en invloed tracht:n aan te wenden voor de beslechting der Internationale geschil- len op politiek gebied Naast het kwaad hier beschreven, slaan de schandalen door Degrelle aangeklaagd een pover figuur, zijn het slechts nietig heden wel zeker, slechts nietigheden, d«ar het slechts enkele individueeie zwakheden zijn van zwakke menschen. Maar terwijl Degrelle het volk bezighoudt met bijkomstigheden en zijn aandacht af wendt van de hoofdzaak, maakt de geld macht van de gelegenheid gebruik om ha re macht uit te breiden. Zij vindt het na tuurlijk prachtig dat haar eigen slacht offers liaar helpen om de eenlge instelling te vernietigen die in staat is haar in te toornen. In België hebben we slechts één kans om het rijk tan de geldmacht te breken: het Parlement. Indien wij het Parlement laten vernietigen of Indien wij er niet in .gelukken het re doen hervormen, dan zal er geen enkele tanderms meer a.jn op de baan van de groet-flnancle. Wonderlijke tegenstelling! Degrelle, die naar hij aegt het land uit de klauwen oer geldmacht wil redden, bedrijft zooveel on behendigheden ln de keuze en het gebruik van de middelen waarmee hij deze macht wil bestrijden, dat hij ln feite, willens nil- lens, de beste en de kostbaarste steun is geworden van deseifde geldmacht. IV. Maar, zal men opwerpen, gij zult ten minste toch willen erkennen dat de cam pagne van Degrelle heilzaam ls geweest, dat er ln de katholieke partij een schan delijke verrotting was en dat, zonder De grelle, die deze toestand aan de kaak heeft gesteld, de katholieke partij niet de min ste moeite zou gedaan hebben om daar een einde aan te ^tellen. Daarop antwoord ik: dat ls slechts een bevestiging die op niets steunt. In feite is het onmogelijk na te gaan in hoeverre de campagne van Rex de hernieuwing e'er katholieke partij heeft ln de hand gewerkt ofwel indien zij Integendeel deze hernieu wing heeft bemoeilijkt. Het ls evenmin bewezen d$t Rex tot dezelfde uitslagen 1X04 l£VS»CB «eiftfcefi Ka thoden. Wat lk ln elk geval verklaren mag is dat ik, die een belangrijken rol heb ge speeld ln de heelkundige bewerking die de katholieke partij heeft ondergaan, den In druk niet gehad heb dat de campagne van Rex de zaken vergemakkelijkt heeft. Op het oogenbük dat een vlaag van ontmoe diging over het katholiek leger kwam, als een voorbode van nakende rampen, zou de leiding, die verantwoordelijk was voor de redding van de partij en voor hare her nieuwing, dit heel zeker gemakkelijker kunnen verwezenlijken hebben indien die genen die zich de beste soldaten noemden van de katholieke partij, op dit oogenbllk Juist hun vaandel niet verraden hadden en gevlucht waren. Ik wil echter zeer breed zijn. Laten we maar aanvaarden dat de Rex-beweging al de verdiensten heeft van de hernieuwing der katholieke partij en dat het zware werk dat we sinds een jaar met enkelen aan de leiding der partij hebben geleverd, er voor niets tusschen ls. En dan? Het komt er tenslotte op aan te weten of de zuiveringsactie geschied ls ja dan neen en of er bijgevolg nog een verontschuldiging of een voorwendsel bestaat voor de hou ding van Rex. Welnu, er ls niet den minsten twijfel mogelijk: de zuiveringsactie ls geschied en dit op de meest radicale manier. Her inneren wij hier aan de viervoudige ves ting die de Katholieke Unie heeft opge richt om een onoverkomelijke hinderpaal te stellen tegen het samenheulen van po litiek en fin ancle. EERSTE VESTINGde beslissingen van de Algemeene Vergadering op 8 Mei 1935, waardoor een verplichtend wetboek werd vastgesteld betreffrnde de moraal die toe passelijk ls voor alle katholieke politiekers. TWEEDE VESTING: de beslissing van de Algemeene Vergadering waarbij de ver algemeening van de polls werd voorzien ten einde aan de kiezers de macht te ge ven zelf hunne gekozenen te kiezen en bij gevolg zelf doelmatige sancties te nemen tegen de schurftigs schapen door... hen van kant te stellen. DERDE VESTING: de beslissing van de Algemeene Vergadering waarbij wordt vastgesteld dat er onvereenigbaarheld be staat tusschen het ambt van volksverte genwoordiger en senator en dit van be heerder van maatschappijen en tevens de Instelling van een tuchtraad om te waken over de krachtdadigs toepassing van deze beslissing. VIERDE VESTING: de beslissing van de Algemeene Vergadering waarbij aan het Bureel een vetorecht wordt toege kend dat hem toelaat onder eigen ver antwoordelijkheid elke candidatuur te weigeren die het onwenschelijk zou ach ten. Ken men werkelijk radicaler optreden? Deze maatregelen gaan zeker honderd keer verder dan al wat ooit door Rex werd ge vraagd vermits Rex er zich enkel toe be paalt de gevolgen te bestrijden door sanc ties t« eischen tegen personen die op hee- terdaad zouden betrapt worden, terwijl door de formule van de Katholieke Unie bereikt wordt dat de oorzaken zelf worden bestreden, door aldus te werk te gaan dat, ln zooverre het menschelijkerwijze gespro ken mogelijk ls, het regiem belet dat er nog menschen zijn die op heeterdaad kun nen betrapt worden omdat ze de gelegen heid niet meer hebben. Maar zullen deze maatregelen wel toe gepast warden? Ja, zoo zeker als mijn naam Bodart ls! Ziet men dan niet in dat de Katholieke partij haar eigen doodvonnis zou teekenen Indien zij de zedelijke aftruggelarij beging deze maatregelen niet toe te passen? Ziet men niet ln dat door de samenstel ling zelf van den tuchtraad b. v., leden boven elke verdenking staan, de partij alle waarborgen neemt die rederlijkerwijze mo gelijk zijn om ze toe te passen? Ziet men niet ln dat er in de katholieke partij enkele mannen zijn die vastbeslo ten zijn door te werken, welke daar ook de gevolgen mogen van zijn? Aldus ls bewezen dat de houding van de Rex-beweging, die ln haar opstand volhar den wil, niet kan verrechtvaardlgd worden door geen enkel voorwendsel en door geen enkele verontschuldiging. V. Hiermee zijn wij aan het einde van deze studie die, we herhalen het, pijnlijk was maar ook noodzakelijk om wat orde te brengen in al te veel verwarde geesten. Wij hebben met een onverzettelijke lo- glek bewezen dat de Rex-beweging, ge sproten uit onbetwistbaar edele en edel moedige gevoelens, op een betreurenswaar dige wijze van den goeden weg is afge dwaald om ten slotte te ontaarden in op stand, vernietiging en avontuur. De tijd der discussies is voorbijhet uur van strijd en plicht ls aangebroken. Het oogenbllk is ernstig voor het land en voor de partlj: onze vrijheden en ln de eerste plaats onze godsdienstige vrijheden staan op het spel. In onze rangen mag er geen enkelen plantrekker, geen enkelen achterblijver, geen enkelen critikaster of ruziemaker te vinden zijn. Met zooveel te meer reden mag er geen verrader of vaandelvluchtige gevonden worden. Allen eensgezind, met hart en ziel, als één man rond de vlag geschaard! J. BODART, Oud-Volksvertegenwoordiger van Charleroi. ■EB3SBtISBlB9SBflBBBEEBBB9BBB2 DEN 14 MAART 1936. Donderdag 12 Maart H. ls te Meesen in den Heer ontslapen ln den ouderdom van 68 jaar, Heer Dokter Ferdinand Reypens, echtgenoot van Me-rouw Ida Vereist. Om zijn gedienstigheid was Dr Reypens ln heel de streek geacht en geëerd en het was onder grooten toeloop dat de plechtige begravenis plaats had Dinsdag 17 Maart Menige lijkrede werd op het kerkhof uitgesproken, waarvan wij er hier twee laten volgen. Lijkrede uitgesproken door Heer Dokter H. Brutsaert van Pope- ringe. Geachte Toehoorders, Als Voorzitter van het Geneeskundig Genootschap van 't arr. leper, waarvan de dierbare overledene in t bestuur en een der trouwste leden was, heb ik de pijnlijke eer en de droevige plicht een laatste hulde te brengen aan wijlen den Heer Ferdinand Reypens. Hij stamde van een oude doktersfamilie. Vader Reypens, oud krijgsgeneesheer van het garnizoen eilaas schier hopeloos verdwenen van leper, vestigde Éch, ta rijperen leeftijd te Kemmel en was in geheel t ronde bekend als een meester in t vak. Zijn broeder Alfred Reypens, die zijn vader te Kemmel bijstond en opvolgde, was door den oorlog uit zijn midden ge rukt. Hij stierf in 1931 te Dranouter, waar hij ln korten tijd zooveel achting en ge negenheid won onder de bevolking dal het ambt van Burgemeester hem werd op gedragen. Heer Ferd. Reypens werd aan de Hoo geschool van Gent gepromoveerd in 18S5 en vestigde zich te Meesen. Hij heeft dus gedurende meer dan 40 jaar den zwaren last gedragen van den plattelandsdoktoor, alleen met al de verantwoordelijkheid die er aan vast ls ten dienste staande dag en nacht van een zeer uitgestrekte, maar ge trouwe en dankbare klienteel. Reeds ln de eerste maanden van den oorlog werd Meesen geweldig beschoten en Dr Reypens met al zijn medeburgers in ballingschap gedreven. Maar hij kon zijn volk en zijn streek niet verlaten en steeds hopende naar Meesen weer te kun nen keeren van zoohaast het onverbidde lijk oorlogsgevaar zou opklaren, bleef hij te Belle. Maar de Duitsche granaten die moord en brand stichtten, dreven hem van daar ook op de vlucht en zoo na gedurende drie jaar veel diensten aan de bevolking van Belle en de talrijke vluchtelingen die daar verbleven, bewezen te hebben, was hij verplicht, met den dood in het hert, een nieuw schuiloord te zoeken. Hij land de te Sotteville, waar hij als eerlijk en gedienstig mensch, als bekwame vakman, de rechtmatige faam van het Belgisch geneesheerenkorps hoog heeft ln eere ge houden. Meesen was door den oorlog als wegge vaagd, niets bleef ervan over dan een puinhoop. Ik herinner mij als 't ware van gisteren, mijn eerste bezoek als dokter van 't Rood Kruis te Meesen. Wat akelig schouwspel! Een grijnzen van de naakte woestheid, brandpuin, boomstompen, loop graven, houwitsers, stekeldraad, wapens, kanonschachten, een aarde als door stuip op stuip omwoeld, en daarboven de een zame vlucht der zwarte raven. Bij dat eerste bezoek einde 1919 telde Meesen slechts 6 inwoners. Maar ze kwa men hoe langer hoe meer terug, allen ge dreven door hetzelfde heimwee, allen be zield met denzelfden moed om als 't noo dig was een geheel nieuw leven aan te leggen. Ze sloegen tenten op en trachtten stuk voor stuk den verscheurden, om woelden grond met de Vlaamsche spa en hunne sterke vuist te vereffenen en we derom vruchtbaar te maken. Liever armoê thuis dan langer ln bal lingschap te leven! En Dr Reypens kwam ook weer naar Meesen, waar zijn huis en erve stond, naar dat plekje grond waar aan hij vergroeid was, waar geen wegeltje, geen huisje hem onbekend was, waar hij een naam kon slaan op al de wezens die hem vriendelijk begroetten en tegen- lachtten. En daar leefde hij gelukkig, voort ge acht en bemind van iedereen, eenvoudig, nederig, gedienstig, geen andere voldoe ning zoekende dan deze van den vervulden plicht tegenover zieken en ambtsbroeders. Zijn naam zal hier te Meesen in eere en zegening bewaard blijven en die ge tuigenis zal voor zijne weduwe en zijne familie de beste troost zijn ln hunne droefheid. In het geneeskundig genootschap zal zijn werk, zijn leven als een voorbeeld tot navolging blijven. Achtbare, diepbetreurde Collega, God loone U voor al het goed dat gij deedt. Vaarwel en rust ln vrede! Lijkrede uitgesproken door Heer Dokter H. D'Hondt van Wervik. Dlepbeproefde Familie, Als vakgenoot, als oude vriend van de familie, kan ik het niet nalaten een laat ste hulde te brengen aan den afgestorvene, dien wij met diepe ontroering, met Inr.i ge droefheid ten grave uitgeleide doen. Koe ls hij toch zoo schielijk uit ons midden verdwenen! HIJ de rechtschapen mensch, de goedhartige geneesheer, de on berispelijke ambtgenoot, hij, die nog d® volle maat gaf van rijke gaven en deug den. En zeggen, dat hij met wat min be- slaaldheid in ziin vak, met wat min zelf opoffering den dood had kunnen ontgaan! Menschen van dat slag sterven liefst op de bres, dienen zonder omzien, zonder vaar of vrees totdat zij machte locs t;a grond® storten. Bulgen wij voor dn» stoutmoedl- gen strijder. Dokter Reypens bezat ln hooge mat® twes groote gaven, die den mensch ver edelen, achting en sympathie verwekken. Hij was rechtschapen ln den breedsten zin van het woord. Hij was goedhartig. Groo te klapper was hij niet maar zijn oogen spraken een taal, die niet bedriegen kan, gedachten en gevoelens helder weergaf bij zooverre dat de aandacht van den toe hoorder meer op zijn gelaat dan op zijn woorden gevestigd was. Zijn oogen waren de spiegel van zijn ziel en het viel licht en het deed deugd ln den spiegel te lezen. Nooit van Iemand sprak hij kwaad. Hij was vredelievend, verdraagzaam, fijnge voelig, zijn vrienden diep genegen. Zijn vrouw, zijn zuster, zijn nicht zijn thul® mieken het heiligdom uit, waar hij rust, troost en moed wist te zoeken en te vin den. In dat vriendelijk gezin, waar vier eens gezinde harten u met lachende wezen® onthaalden, bij den tafel cf rond den heerd ln den zetel deden neerzitten en blijven zitten, miek het goed, vrij en d'.ep te mogen ademen ln een deugdzame at mosfeer van rechtzinnigheid, eenvoudig heid en gezelligheid. Als geneesheer was Dr Reypens noch min noch meer een vader voor zijn zieken. Nooit miek hij misbruik van hunnen nood, van hunne lichtgeloovigheid cm er geld uit te slaan. Bij de spende van het ziek bed stond hij beweegloos, aandachtig, stil zwijgend, in gepeinzen verslonden op zoek naar den koristen, goedkoopsten en besten weg om de ziekte te bestrijden. De uit drukking van zijn gelaat vertoonde beter dan een thermometer, beter dan de pols slagen van den lijder, den toestand van den zieke. Een stille en zoete glimlach be wees, dat het niet erg of beter ging, dat hij de ziekte meester was. Hij was goed op de hoogte van zijn vak. schrander van geest, oplettend nauwkeurig. Hij studeer de nog dagelijks, las gaarne boeken en tijdschriften, cm nieuwe geneesmiddelen, nieuwe methoden van behandelen te lee- ren kennen en te wegen. Waarom ls er hier zulk een toeloop van volk uit alle rangen der maatschappij? Waarom staat er op de wezens diepe droef heid te lezen? De uitleg ervan ls het feit, dat leder huisgezin Dr Reypens als een vriend als een weldoener aanzag. Hij was aanzien als een der beste con fraters, niet het minste jaloersch, eenvou dig, vriendelijk, gedienstig, onberispelijk, voorbeeldig. Hij was een oude steunpilaar van het geneeskundig genootschap, waar in hij jaren lang en tot heden toe, als lid van het bureel optrad, van ledereen be mind en geprezen was. Vier dagen voor zijn dood met de koort® op het lijf, bezocht hij nog zijn zieken, met ongeduld en gejaagdheid miek hij ge reedschappen om 's namiddags ln leper een geneeskundige vergadering bij te wo nen. Ds oorzaak van zijn dood mag ge boekt blijven als zijnde zijn toewijding aan zijn zieken en aan het geneeskundig genootschap. Immers met tijdige bedrust kon hij de ramp zekerlijk ontgaan. Eilaa® op zich zeiven peinzen, dat kon hij nletl Zijn dood is een harde slag voor zijn huisgezin, voor Meesen, voor zijn vrienden maar ook voor het geneeskundig genoot schap. Op iedere vergadering was hij aan wezig en wanneer er levers een bijeen komst van Belgische en Fransche grens- dokters plaats greep om bijzondere belan gen te bespreken, om moeilijkheden t« voorkomen of te vereffenen, het mocht verre of naar zijn, er mocht goe weer of slecht weer op handen zijn, Dr Reypen® was erbij met lijf en ziel. HIJ geniet or.z® bewondering, onzen eerbied, onzen dank. Zijn naam zal ln zegening blijven bij d« vrienden, die hem van bij gekend hebben, Meesen zal den goeden Dokter Indachtig blijven en meteen de gade, het hulsgezin, dat ln den rouw gedompeld ligt, niet v®r- geten. God schenke troost en zegen aan dl® hard beproefde overblijvers! Nooit aan Iemand deed Dr Reypens kwaad, hij deed oneindig veel goed. Lastige en al te veel miskende voorschriften van uit den mond des Verlossers leefde hij voorbeeldig na. Hij had te veel gaven en deugden om niet kristelijk te sterven. De Herder deed hem bewogen de oogen toe. Wij nemen afscheid van onzen vriend mrt het volle betrouwen, dat wij hem later, binnenkort misschien, zullen terugvinden ln het rijk, dat ook voor goede Samaritanen open staat. Aan de dlepbeproefde Familie bieden wij enze christene deelneming aan. SARCO 24 Stieren werden voorgesteld, waarvan 17 aanvaard en 7 geweigerd. De eigenaars der aanvaarde stieren: 1. Wed. Cam Claeys, Geluwe; 2. Syndikaat Beselare (Lameire Henri)3. Ghesquière Joseph, Meenen; 4. Dejonckheere Amand, Geluwe; 5. Lammerant Cyriel, Geluveld; 6. Ghesquière Antoon, Geluwe; 7. Sarrazin Omer, Wervik; 8. Roussel Henrl, Gelu veld; 9. Vanryckeghem Paul, Geluwe; 10. Desmedt Jules, Wervik; 11. Desmedt Jules, Wervik; 12. Becquaert Déslré, Wervik; 13. Lampaert Henri,* Geluveld; 14. Soete Isi- door, Meenen; 15. Persyn Robert, Wervik; 16. Leyn Léou, Geluwe; 17. Syndikaat Ge- luw® (Vanraes Joseph). A. - Stieren zrnder tanden v. volwassene. (6 Mededingers). 1. -400fr.: Synd. Beselare (Lameire H.). 2.-300 fr.: Wed. Cam. Claeys, Geluwe. 3. - 250 fr.: Persyn Robert, Wervik. B. - S'ieren met 1 of 2 tanden v. volwasse ne. i4 Mededingers). 1. - 400 fr Ghesquière Joseph, Meenen, 2. - 300 fr.: Leyn Leon, Geluwe. 3. - 250 fr.Lampaert Henri, Geluveld. 4. - 200 fr.Ghesquière Antcon, Geluwe. C. - Stieren met ten minsts 2 tanden van volwassene. 1. - 600 fr.: Soete Isidoor, Meenen. D. - Eerste Annuïteit van bewaringspremle (800 fr.). 1. Lammerant Cyriel, Geluveld. 2. Sarrazin Omer, Wervik. Access iet en. 1. Ghesquière Joseph, Meenen. E. - Tweede Annuïteit (1080 fr.) van bcwariugsprerr.le. 1. Becquaert Déslré, Wervik. 2. Syndikaat Geluwe (Vanraes Jos E. - Derde Annuïteit (1500 fr.) van bewaring» premie. 1. Desmedt Jules, Wervik. «Bï»99e/T ':HSEt.XEfi63MSBSB3EB GE Z1JT OVER ONS BLAD TEVRE DEN! NA LEZING, SCHUIF HET IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF VRIEND. ZOO STEUNT GE ONS. POS UET ZONDEK UITSTEL.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1936 | | pagina 5