Bedel prinsesje Fo rte=Brune 2 GEDAXHTEN BRIEF UIT BRUSSEL 50 100 fr. redenen om de voor* keur te geven aan de Gemengde Stroop. ENSDE STROOP T ROOS KRUIS Het L. A. C. V. W. en de Sociale Gebeurtenissen 'T IS KOFFIE VAN T PARADIJS MEVROUWEN, fFeys-Caüewaert's Vraagt overal j zijn [beste bierEXTRA' I WEKELIJKSCH LITURGISCH BULLETIJN AANBESTEDINGEN pie zich op God betrouwt, En daar zijn hoop op bouwt, pie kan Fortuin niet deeren, Pie staat zoo stijf en pal Gelijk een vaste wal Hoe 't draaien mag of keeren. Geen rampspoed maakt 200 droefgezind, Niets grieft een ouderhart zoozeer, Klets baart de ziele meer Verdriet, dan ondank van een kind. HIlNIIHHIIlillllllliim H&TMANNEKE UIT DE TC HOOR DE MENSCHEN KLAGEN Gansche lange dagen, En grommen als een beer Waar toch blijft het zomerweer? Ja, beste Lezers en alderliefste Lezeres- tens, als 't zoo voort gaat zullen wc maar nen triestigen zomer gehad hebben... Maar gelukkig zijn de geleerden daar om ons te melden dat w'ons voor de gansche maand Augustus op 'n uitstekend zonne- rijk weertje mogen vtrwachten... Enfin 't zal niet te vroeg zijn. En dan, hoezee! trekken we naar de zee! Spijtig da 'k niet zwemmelen kan, want voor dat soort sport mag 'k méégaan met de mettekos en de kemels, want, wist ge dat? dat zijn de eenige dieren die niet zwemmelen kunnen! En daar we niet geerne met de pikkels omhoog in de zoute soep terecht komen, zullen w'ons plan anders pro- beeren te trekken! Van zoute soep gesproken. Een Engel- sche dokter heeft ondervonden dat er niets zoo goed is om tegen vermoeidheid te vechten als een pint water, waar een lepeltje zout is in opgelost. Ze hebben proefnemingen gedaan in de mijnen, en de koolmijners die zout water dronken waren veel minder moe dan de anderen. Ik presenteer Pallieter 'n pint zoutwater, maar hij bedankt vriendelijk en zegt dat hij liever 'n zjat koffie heeft met een broksken suiker. Maar... 'k durf wedden dat dien dokter eigenaar is van 'n brou werij en dat hij de menschen aanzet zout water te drinken, om meer bier te kunnen zuipen! Allee ge kunt 't ne keer probeeren... maar niet zat thuis komen zulle! GISTEREN was het overheerlijk j weder, en vandaag da'k mijne wasch moet drogen, regent het, sprak de vrouw van den geleerde tot heur man. Ge hadt beter gedaan gisteren te drogen en vandaag te wasschen, was 't antwoord. IN DE SCHOOL daar moet ge wezen Vlijtig, stil, gehoorzaam, wijs Zoo wordt ge bemind, geprezen En bekomt ge prijs op prijs. Neerstig zijn en rustig leeren Doet ons minnen, doet ons eeren... Zoo tenminste werd er ons geleerd... Maar de tegenwoordige jeugd houdt er 'n ander gedacht op na, en die speelt liever kidnapper1 Zoo tenminste is 't gebeurd in 'n Amerikaansche school. De onderwijzer uit 'n klas was ginder zoo streng met de examens, en hij had zooveel leerlingen gebuisd, dat deze be sloten hunne weerwraak te nemen... en 't gelukte hen, want op 'n zekeren dag was de meester verdwenen... en later bleek 't dat de leerlingen hem ontvoerd hadden. Als... losgeld eischten ze 't herbeginnen van d'examens, met minder gestrengheid en meer punten! Da's nu de omgekeerde wereld ziel Tot nogtos waren 't de grooten die de kin- toen schaakten... en nu zijn 't de jeugdige snotters die hunne meesters beginnen te ontvoeren!... Waar gaan we naartoe?! DE SCHOOLMEESTER was op wandel, toen hij een groep kinderen tegenkwam, die fameus aan 't lawaai maken waren ln de straat. Hewel! wat is er hier gaande? vroeg de meester. Meester, zei de oudste, .w'hebben een wedstrijd gehouden om 't fermst te liegen, en hij die de grofste leugen kan uit brengen, krijgt den kleinen hond die ge daar ziet en die wij gevonden hebben. Nu zeggen ze allemaal de dikste leugen te hebben uitgevonden... Maar kinderen toch, sprak de goeie meester, zijn hoofd schuddend, op uwen ouderdom wist ik nog niet wat 'n leugen was...! Geef hem den hond, riepen al de bengels te gelijk, hij heeft gewonnen! Z'IS NOG ZOO SLECHT NIET HOOR! Die poets van Isidoor, Die al de armen placht te schuwen En 'n rijke vrouwe dacht te huwen, Doch zich tot eigen scha en schand Maar al te leelijk heeft verbrand.1 Gedoog thans evenwel Da'k U 't geval vertel, Dat uitdraait op 'n groot proces, 't Wcze hem 'n dure les! Isidoor Fleter vond niks beter dan zich te amoerasjeerenvan de weduwe van ne grooten pasteibakker. Eiken avond, toen de deerne heuren winkel verliet om zich naar heur apart huis te begeven, stond Isidoor op zijnen post cm heur tot aan heur woning te vergezellen en heur woorden van amoer poer toejoer toe te fluisteren, en als galante verliefde droeg hij dan eiken avond 't paksken van zijn dulcinée, waarin, naar ze zelf verklaarde, de ontvangsten van den dag staken. Men zou zeggen dat d'affaires goed gaan, sprak hij zekeren avond, terwijl hij 't zaksken, dat redelijk zwaar woog, eventjes optilde. 'k Heb niet te klagen, antwoordde de lieve poes... En Isidoor die al begon te droomen van de rijke vent die hij zijn (■saaszsBBBBSsagniiisssassisa Mengelwerk van 2 Oogst 1936. Nr 6. door H. COURTHS-MAHLER Neen. Zie nu zelf. En als je zoet inslaapt, komt zij met al die mooie engelen naar je toe om je te troosten. Liselotte veegde haar tranen af. Dan ga ik gauw slapen. En komt vader ook met moeder mee? Ja, liefje, zij zullen altijd om Je heen zijn, ook al zie jij hen niet. Kom, drink nu nog een slokje melk, anders is je moe der boos, dat je hongerig gaat slapen. Teen dronk Liselotte gehoorzaam en een weinig getroost het glas half leeg. Daarna ging zij liggen en sloot haar oogen, nadat zij, zooals haar gewoonte was, haai- ge bedje opgezegd had. Toen de gouvernante zich dien avond ter ruste begaf, werd zij nog een maal naar het kamertje gedreven, waar het weesje sliep. Zij tastte in het donker voorzichtig naar het smalle bed. Zij boog zich, met gespitste ooren, om naar de ademhaling te luisteren. Plotseling werden er twee armpjes rond haar hals geslagen. Lieve moesje, is u daar eindelijk? Ik heb mijn oogen stevig gesloten. Die lieve juffrouw heeft mij ge zegd dat u komen zoudt. Is u nu een engel gewerden, lieve moesje? Dit fluisterde een fijn stemmetje haar tn 'net oor, en een zacht, warm kinderli- chaem drong zich tegen haar aan. H werd juffrouw Herter eigenaardig te n-jede. Zij kon het niet over zich ver- hijgen, om het arme kind uit dezen za- ll;;n waan te helpen. Zij streelde teeder d- donkere lokken zooais alleen moe- zou, eens getrouwd... en zij trouwden. Maar enkele dagen na 't huwelijk stelde hij vast, dat hij alle dagen, buiten de ontvangsten, de gewichten gedragen had: kilos, halve kilos en zoo meer, uit den winkel... en dat deze veel meer wogen dan d'ontvangsten zelf! De... bedrogen minnaar ls dan algauw nen halvekaat gaan opzoeken en 't proces om... zwendelarij bij 't huwelijk is al aan gang"k Ben kurieus hoe 't zal uitdraaien. EN HIER 'n Schotsch historieken! Ik heb nooit kunnen begrijpen waar om ge met uw vrouw getrouwd zijt. Ze weegt waarachtig over d'honderd kilos. Ja man, dat kwam zoo: Toen ze zoo dik werd, wilde ik de verloving verbreken, want ik houd van de slanke lijn. Maar... heur vingers waren ook zoo dik geworden. En toen zij de verlovingsring niet meer kon afkrijgen, was 'k verplicht met haar te trouwen! IEDEREEN ZIJN BEURT En alleman zijn deel. 't Wordt door ieder goedgekeurd En 't ls ook niet te veel... Tot nu toe waren het de zwarte raven die de doode menschen opvraten... als z'er aan konden, maar thans is er daar, door toedoen van dokter T. W. Stalling, een klein veranderingsken in gekomen... door 't feit dat 't nu de menschen zijn die de doode raven opvreten 1 In Okla homa ten minste is dat 't geval en da's alzoo gekomen zie: De dokteur voormeld dus, die een gewezen ambtenaar is van den gezondheidsdienst, had, dank zijne opzoekingen, vastgesteld dat 't raven- vleesch zeer rijk was aan protéïnen... of stikstofhoudende stoffen... en zijn droom was 't verbruik ervan te vulgariseeren. Maar helaas! niemand die d'r van proe ven wou. Toen kreeg hij *n lumineus gedacht. Hij noodigde eenige hoogstaande per sonaliteiten uit op nen diner bij hem, waar slechts ravenvleesch, onder alle vormen geprepareerd, werd opgediend, zonder natuurlijk verraden te hebben, wat z'onder hunne neus kregen... En ze likten zich duimen en vingers af... en verklaarden nog nooit in hun leven zoo goed te hebben geëten. Dokteur Stalling profiteerde natuurlijk van de gelegenheid, om 't geval te vertellen aan elkeen die 't hooren wilde... en zoo komt hetr dat de ravenjagers ginder thans fortuin maken... en dat de dlnees waar geen ravenvleesch opgediend wordt, zoo zeld zaam zijn als... witte raven! DIKKE MIEL is op reis geweest per trein en komt thuis, zoo bleek als een doode... ziek! Hewel? wat hebt ge nu? vroeg zijn vrouw. Och wijf, zei Miel, 'k heb de reis gedaan met den rug naar de locomotief toe... en ge weet da'k daar niet tegen 'n kan! Wat zijt ge nen dommerik! Waarom hebt ge niet gevraagd aan iemand die tegenover u zat, om van plaats te ver anderen? G'hebt gij schoon spreken... 'k Heb er aan gedacht, maar 't ging niet. En waarom niet? Omdat er juist niemand tegenover mij zat... 'k Was gansch alleen in 't com partiment 1 AMERIKA, WLJD EN ZIJD BEROEMD, Wordt ook wel eens genoemd 't Land van Nonkel Sam. Als ge 't permiteert, beste gezellen» Dan wil 'k u wel vertellen Hoe 't aan dees benaming kwaml D'Amerikanen dus, die van alles op de hoogte zijn, wisten tot nogtoe zelf niet, waaraan hun land den naam van Uncle Samte danken had. 't Kon zoo niet blijven duren en enkele geleerden zijn op opzoekingen, uitgegaan... en z'hebben gevonden! In 1812, 't tijdstip van den oorlog tus- schen de Vereenigde Staten en Engeland, woonde er te Troy, in den Staat van New York ne conservenfabrikant met name Samuel Wilson. Die Wilson stond bij zijn werkvolk bekend onder de be naming Uncle Sam Op al de tonnen vleesch nu, die door de fabriek aan het Amerikaansch gouver nement geleverd werden, stonden de letters U. S. (United States) gedrukt. Een werkman, aan wien iemand vroeg wat die letters beteekenden, antwoordde spot tenderwijze die letters beduiden Uncle Sam» ofte Nonkel Sam!». En ja... hoe gaat het in de wereld hé! Die persoon die den uitleg gevraagd had moest zeker 'n vrouw geweest zijn, want enkelen tijd daarna had de fantaisistische vertaling van United States in Uncle Samden toer van 't gansche land ge maakt! D'r is thans sprake van een monument op te richten te Troy, ter eere van den man die een nationaal symbool geworden is! G'heb er zeker niks tegen, hé?... Ik ook niet! TWEE MANNEN kregen twist. Zie eens hier! zei de eene, terwijl hij de bultige spieren van zijn arm liet zien. Met zoo'n arm doe 'k nen trein staan! Zijt ge Samsom of nen aarstleuge- naar? vroeg de andere. Nu mengde zich een derde in 't gesprek: Neen, zei hij, hij zegt de waarheid, want hij is treinmachinist! DE BOTOKHOEDEN is 'n negerstam Die men zoojuist 't ontdekken kwam. Zwart van haar en vel. Maar 't schoonste nog van 't spel Is Gewis Tc Wil 't u hier seffens nog vertellen Dat z'ons menig lesje kunnen spellen. Onze allergereedste mannen hebben jaren en jaren gewroet en gezocht om 'n redmiddel te vinden tegen de lang dradigheid der redevoeringen ofte dis koers allerlei... en tot hunne schande moeten ze bekennen, d'r tot nogtoe niet in geslaagd te zijn! De Botokhoeden nu hebben dat met ons gemeens dat z'ook uitgesproken vijanden zijn van lange redevoeringen... en de remedie daartegen hebben ze spoedig gevonden... en simpel en eenvoudig dat ze is... Luistert: MBBBBEBBBBBiIliBRBflMBBBBBBBBB derhanden streelen kunnen en kuste het kind op de zachte wang. Slaap, kindje, als Je spreekt, moet ik weggaan,fluisterde zij in een adem tocht, ten einde zich niet te verraden. Toen legde Liselotte zich gehoorzaam neer en hield alleen de hand van de gou vernante tusschen de hare. En juffrouw Herter bleef onbeweeglijk zitten, liefkoosde het hoofdje en wachtte geduldig, tot het kind vast ingesluimerd was. Zoo ging het vele dagen lang. lederen avond sloop de gouvernante nog een keer naar het bedje van Liselotte. Meestal sliep het kind door. Maar indien het wakker werd, werd het door juffrouw Herter teeder aangehaald en gekust, zwij gend, en zooals alleen een moeder dat kan. Het weesje had zich in het hart van juffrouw Herter al spoedig een warm en veilig plekje veroverd, en ook Hans was altijd lief en aardig voor haar, wanneer hij tijd voor haar had. Om zijn zuster nog niet meer tegen Liselotte in het har nas te Jagen, liefkoosde hij haar evenwel alleen in het geheim. Overigens werd zij door niemand in het slot met liefde en warmte behandeld. De baron en de barones keken in t geheel niet naar hun pleegkind om. Hun tijd werd te veel door andere dingen in beslag genomen. Zij voerden een grooten staat, gaven veel partijen en leidden een tamelijk verkwistend leven. Het geld glipte hen voor den uiterlijken schijn door de vingers, en dikwijls was er aan het allernoodigste gebrek. Liselotte zou voorloopig de maaltijden met juffrouw Herter in de kamer van deze gebruiken, tot het kind welgemanierd genoeg is om bij ons aan tafel te eten, had de barones bevolen. Maar het was juffrouw Herter al lang opgevallen, dat Liselotte zich aan tafel veel welgemanierder gedroeg dan het kleine baronesje, dat dikwijls echt onheb belijk was. Zij was natuurlijk wel zoo ver standig om daar niets vau te zeggen. De redenaar moet op zijn linkerbeen gaan staan, en mag zoolang spreken tot hij zijn evenwicht verliest!... Wat? Dat ze dat van 'onze ministers en andere politieke mannen ook moesten vergen?... Sst... nu gaat g'een beetje te ver, hoor, beste Lezers en alderliefste Lezereskens, want onze ministers vallen al gemakkelijk genoeg!... Zelfs als z'op hun twee beenen 'T WAS AVOND en donker. De politie- inspecteur gaf de laatste bevelen aan een nieuwen agent: Ziet ge dat rood licht gander? vroeg hij, hewel dat is de gTens van uwe ronde, en hij trapte 't af, den agent alleen latende. Deze ging op ronde... en kwam na een week terug, bleek, vermoeid en afgemat, op 't politiebureel bij den inspecteur: Hewel, sacrebleu, riep deze uit, waar zijt ge zoolang gebleven. Permitteer, inspecteur, herinnert g"u nog dat rood lichtje dat ge mij getoond hebt... 't Was nen autocar die naar Parijs ging! WE ZITTEN wij dus in de schoone maand Augustus, en daarmee is dan ook de oogsttijd aangebroken. Als g'een mi nuutje over hebt. kunt ge 11e keer ver nemen, wat Katrientje ons daarover vertelt: IN DEN OOGSTTIJD 't Is in den oogsttijd en ge weet Het werk wacht van alle zijden. De maaiers slaan met hunne zeis En wij de kloeke meiden. Wij draaien en we binden 't graan. Al hangt de zon te branden, En 'k zing terwijl met blijde stem Dat 't schatert door de landen. Al draag ik ook geen eng corset Geen bloestot hiertoe open, Geen schoentjes van een vuistje groot Om tjiep! tjiep te loopen. Al strijk ik op mijn kaken niet Een poeder om te blozen, Toch heb ik ook een flinke gast Die mij zal minnekozen. Nu sta Ik hier zooals ge ziet Eenvoudig in de kleeren, Maar 't is heel proper, 't is heel net, Waarom zou 'k mij geneeren? Mijn roksken zwiert, mijn roksken zwaait, En stap ik veldwaarts henen Dan hoor 'k dat menig jongen zegt: «Zie eens wat schoone beenen!» Het ls de mode van vandaag In almanak en boeken Men, als 't kind geboren ls, Nen schoonen naam gaat zoeken. Gudule, Monique, Gilbert, Albien, In 't Fransch, dat klinkt veel beter, Maar ik heet simpelijk Katrien In 't Vlaamsch, gelijk mijn meter. Wanneer ik achttien jaren was Riskeerde ik mijn kansen En 'k mocht van moeder dan voor 't eerst Met 't kermisfeest gaan dansen. O! 'k Weet het nog zoo wonderwel, Ik zwierde in het ronde, Toen heeft hij mij voor 't eerst gekust, Maar kussen is geen zonde. Toen ik met hem ter school nog ging Hield hij reeds van Katrientje. En Polken was van toen af reeds Mijn allerbeste vgiendje. We trouwen zeker vóór nieuwjaar En gaan een hofsteê huren... Want altijd vrijen, och dat kan. Dat mag niet blijven duren. Ge lacht me toe, ik dank u zeer, 'k Wil u daarvoor beioonen, Omdat ge met uw luisteren Uw gunst me wilt betoonen. Wanneer ik met mijn Polken trouw Dan zal ik goed trakteeren. En, jongens, breng uw lief dan meê Ge moet u niet geneeren... Jamaar, Katrien, g'en sjeneert gij u ook niet... en g'hadt ons beloofd te spreken over den oogsttijd... en d'r is slechts sprake in uw gezang van liefde en van Pol. Maar... dat is misschien uwen oogsten is 't alzoo dat ge 't bedoelde! 't Manneken uit de Maan. BI9BBlB9BBS9BBISaZH!3fltllB3BflB (Van onzen bijzonderen Correspondent.) PER DAG VERDIENEN Markters, leurders en allerlei voortver- koopers, gevraagd voor Koffies en Hol- landsclie Margarine. Altijddurende ver dienste. Schrijven Koffiebranderij MARKOFF, Maaltebruggestr., 96, Gent. IBflSBBBBBiaBBBBBKSBBBÜBBBB^B Besparing. - Dank li] haar lagen prijs, stelt heft gebruik van de. Ge mengde Stroop U in staaft lederen dag aanzienlijke besparingen te doen. 2- Voe J^nrl vermogen. De 60% suiker/ die ze bevat, maken van da Gemengde Siroop het gezonde en bij uitnemend* haid krachtopbouwende voedsel. IN ALLE KRUIDENIERSWINKELS laSaHEBBSBBBBSaBCBËUSBBaaflBB Maar toen de barones voortging: Zorgt u er dus voor, waarde juffrouw, dat het kind voldoende manieren leert om in ons midden te kunnen verkeeren,kon zij niet nalaten om op te merken: Mevrouw de barones vergeve het mij, maar het kind is buitengewoon goed opgevoed. Het is goed te bemerken, dat haar ouders fijnbeschaafde menschen waren. De barones wenschte evenwel het laatste woord te hebben. Best mogelijk, Juffrouw, maar zij zal toch een massa moeten leeren, vooral, welken toon zij tegen ons behoort aan te slaan. Haar moet begrijpelijk gemaakt worden, dat al te groote gemeenzaamheid ongewenscht is. U begrijpt mij wel, niet? Juffrouw Herter begreep zooveel, dat Liselotte duidelijk voelbaar gemaakt moest worden, dat zij niet tot het voor name gezin van den baron behoorde, maar in het slot slechts genadebrood at. En dit was oorzaak, dat het hart van juffrouw Herter des te sterker naar het arme weesje uitging. Ik heb u begrepen, barones,ant woordde zij met een buiging. Na dit onderhoud, nam haar medelijden met Liselotte nog meer toe, en dit medelijden deed haar liefde voor het meisje groeien. Ach. en werk een groote behoefte had de arme, kleine Liselotte juist nu aan liefde. Er brak een kwade tijd voor haar aan. Zij, die tot zoover met zooveel liefde omringd geweest was, scheen nu federeen in het slot, met uitzondering van den jonker en de gouvernante, een doorn in het oog te zijn. De dienstboden, die zeer goed be merkten tot welk een last het vreemde kind hun mijnheer en mevrouw in den grond was, lieten al hun slechte luimen op het hoofd van Liselotte neerkomen. De baron en de barones trokken zich niets van haar aan, en Lort hield niet op met haar te kwellen en te plagen. Met hate lijke woorden, met knepen en vinnig heden, koelde zij haar wraak aan Lise lotte, omdat zij door haar ouders gedwon gen werd om met Liselotte samen te Brussel, 30-7-'36. De Middenraad van het Algemeen Christelijk Werkersverbond heeft 1.1. Zon dag in eene Waalsche en een Vlaam se he afdeeling belangrijke besprekin gen gevoerd over een zeer aktueel onderwerp: de samentrekking der katho lieke krachten in ééne hervormde Katho lieke Partij. Hervorming dringt zich op. Een groote poging wordt daarvoor gedaan. Geschiedkundig is 't het Alg. Christ. Werkersverbond, dat de bedrijvigste tak is van het katholiek partijleven. De uit voerige verslagen in de katholieke gazetten over de Congresberaadslagingen, hebben dat andermaal bewezen. Hoe de Katho lieke Unie zich nog zal kunnen in een nieuw kleed steken en gezag herkrijgen, zullen we later leeren. Zoolang goed in zicht bestaat en praktischen zin, blijft veel hoop op herleving. Het Congres van het A. C. W. houdt voor: Het algemeen programma der ont worpen eenheidspartij moet vooruit strevend en christelijk sociaal zijn, steunend op de pauzelijke Encyclieken. Niet meer een werkliedenpartij met be perkte programmapunten, maar een algemeen sociaal programma, dienstbaar voor alle '/.lassen en standen. De katho lieke pa; tij moet de levende krachten der katholieke volksgemeenschap samen brengen in een geordend partijleven. Op grondslag van een sociaal statuut, zal samenwerking gezocht worden met landbouwers- en burgersgroepen, in be trekking tot de politieke actie. Voor het toekennen van politieke en parlementaire mandaten staat men de provinciale ver standhouding voor. Maar om in zulke verstandhouding opgenomen te worden, moeten de onderscheiden star.dsgroepen zich plaatsen op het standpunt der pauzelijke leerstellingen. Anders gaat het niet. Derhalve geen bondgenootschap meer met groepen die strekkingen ver tegenwoordigen, die niet te vereenigen zijn met de overgroote partij-meerder heid. Katholiek Vlaanderen en katholiek Wallonië moeten een eenheidspartij vor men. Geen afbreuk aan de politieke een heid van ons land en op zijn economische eenheid. F,en minimum van eenheids leiding is daarvoor noodzakelijk. De twee nationaliteiten moeten zich kunnen thuis gevoelen. In hoeverre de partij in twee afdeelingen zal worden georganiseerd, zal de praktijk leeren. Voor het inwendig partijleven zal het Vlaamsch de voertaal zijn voor Vlaanderen, en 't Fransch voor Wallonië. Be nieuwe kaders zullen vanzelf nieuwe methodes volgen en een nieuwen geest kweeken. Om daarmede te werken, zijn nieuwe menschen noodig, nieuwe leiders en een verbeterden geest. In hoofdzaak, nieuwe mannen, met een absolute onberis pelijkheid in hun persoonijk leven, met bevoegdneid en in kontakt met het volk. De Sociale Scholen van Leuven zullen de nieuwe stuwkrachten leveren en de gewestelijke scholen, waar dfe K, A. J. wordt geschoold en ontwikkeld, zal voor verdere vernieuwing zorgen. Een aparte jeugdgroepeering wordt steeds meer eene noodzakelijkheid. Om dat verjongd partij wezen voor te lichten en te beheerschen moet de katholieke pers goed opgesteld en breed verspreid worden. Slechts wan neer bij andere standen ook dezelfde zorg voor saamhoorigheid wordt gevoed, zal de eenheid mogelijk zijn. Moesten de vooruitzichten op dat gebied tegenvallen, dan blijft nog slechts over, dat het A. C. W. zelfstandig, met eigen methode en desgevallend met toevallige bondgenooten, een grootst-mogelijk deel van het eigen katholieke programma na te streven. De namiddagvergadering is uitsluitend voorbehouden geweest aan de bespreking, en deze ging heel diep. Ik vat dat deel samen. M. De Man, kamerlid, wees eerst op de heerschende verwarring. Een katho lieke partij blijft steeds noodig, maar zij moet op een federatieven grondslag wor den gevestigd, anders zullen de Vlamingen er zich niet thuis gevoelen. Vele intellec- tuëele Vlamingen zijn niet zooveel voor een vooruitstrevend sociaal programma te vinden. De VI Nationalisten hun stel lingen wijzen daarop dat zij hoofd zakelijk het Vlaamsch nationalisme na streven. De katholieke wereldbeschouwing vindt daarin geen plaats meer. Dat is duidelijk genoeg gezegd op hun congres dat acht dagen tevoren werd gehouden. Wij bevestigen dat het Vlaamsche Volks, frontnooit een zuigpomp zal worden om onze christene organisaties te onder mijnen. Prof. Eyskens, een der inrichters van het Vlaamsche Volksfront, zegde geen geloof te hebben in de mogelijkheid om een katholieke partij in leven te houden. De conservatieven kunnen kiezen: zij zul len naar Rex gaan of een eigen partij gaan. Het Vlaamsche Volksfront mag niet een front zijn van links of rechts. Het moet een christelljk-solidaristischen grondslag hebben. Het moet strijden tegen het kapitalistisch regiem en tegen het Marxisme, werken aan het heil van Vlaanderen, niet tegen Wallonië. M. Aug. Cool deed uitkomen: Het taal vraagstuk moet een spoedige oplossing krijgen. Maar economische en sociale vraagstukken zijn zoo maar eenvoudig weg niet te mengelen. De christelijke vakbeweging wil en moet eene sterke eenheid blijven. Aan die eenheid laten wij niet tornen. De stichting van sociaal-economische orga nisaties voor de arbeiders, buiten de christelijke vakbeweging, is misdadig werk. In het algemeen programma moet een sociaal-economisch programma wor den opgenomen. De christelijke vak beweging wil niet van een staats-finan- ciëel - patronaat - arbeiderscorporatisme, integendeel ijvert zij voor bedrijfsorgani satie, zooals op onze congressen, steeds werd voorgehouden. M. J. Bodart betoogde dat de katho lieken van arbeiderszijde niet moeten wanhopen. Hadden de katholieken van andere standen voor zichzelf gedaan wat IBBlBBaBaBBBBlBïaBa&BdaHBBSaB spelen en te leeren. Wanneer zij gewaar werd, dat haar broer lief en aardig tegen Liselotte was, maakte zij zich dubbel onaangenaam en schold Liselotte voor leelijke bedelprin- sesuit. Hoe dikwijls niet. bezorgde dit het arme weesje groot verdriet! Liselotte leerde evenwel weldra om haar tranen terug te dringen en in stilte te lijden, want zij bemerkte, dat niemand haar tegen de ondeugende Lori in bescherming nam. Haar eenige troost bestond hierin, dat Jonker Hans haar nu en dan in het geheim liefkoosde en haar een vriendelijk woord toevoegde. Houd je dapper, kleine Liselotte, en huil niet,zei hij tegen haar, wanneer hij het bijwoonde, hoe leelijk Lori tegen haar was. Dan voelde Liselotte zich wonderbaar lijk getroost, en al den rijkdom aan liefde van haar eenzaam hartje ging naar Jonker Hans uit. Het bleef haar evenwel ook niet lang verborgen, dat nog een ander hart vol liefde voor haar klopte dat van de aardige juffrouw Herter, al toonde deze dan ook nooit in het bijzijn van anderen, hoe dierbaar Liselotte haar geworden was. Maar waren zij alleen samen, dan kon de juffrouw haar even liefderijk troosten en toespreken als een moeder. Wees er niet bedroefd om, lieve Lise lotte. Lori meent het zoo kwaad niet. Als je arm bent, moet je je in het leven zooveel laten welgevallen. Daar zul Je aan moeten wennen. Maar ik houd van je, en Jonker Hans ook. Daar moet je aan den ken, als Lori je plaagt, en je leed in stilte dragen. Daarmee sprak zij de kleine troost in, en kwam tevens de bevelen van de barones na wanneer de baron en de ba rones nu en dan met Lori uitreden, begaf juffrouw Herter zich dikwijls fluks met Liselotte naar De Witte Duif Daar werd het kind door Tante Schulzen den braven Heinrich als het ware ver troeteld. de arbeiders voor zich deden, zou de toekomst heel wat rooskleuriger zijn. Wij vragen eerbied voor de christelijke arbeidersorganisaties. Op zuiver taal gebied zou de stichting van een autonome Vlaamsche volkspartij de splitsing meê- brengen van de sociale organisaties. En dat ware boos werk voor de arbeiders klas. Bij werkstakingen bestond er steeds grootere solidariteit tusschen de Waalsche en Vlaamsche arbeiders, dan tusschen de Vlaamsche arbeiders en de Vlaamsche patroons. Na M. Van Hoeck sprak M. Marck, om uiting te geven aan zijn krachtig Inzicht om steeds de christene vakbeweging trouw te blijven. M. P. W. Segers, sekretaris van het A. C. W., mocht er in 't slotwoord van 't Congres op wijzen, dat de congres vergadering akkoord ging met de be sluiten van het bureel. Decentralisatie is doorgevoerd in al de diensten van ont wikkeling en propaganda. De uiting van de politieke macht der christelijke werk lieden vormt eene eenheid, die onmisbaar is. De eenheid is de grootste macht, en die eenheid moet vooral bewaard blijven op de eenheid van programma. Een partij - statuut kan nog alle katholieken, Walen als Vlamingen, samenhouden in ééne partij met twee afdeelingen. Onze partij moet jong blijven omdat onze kaders jong zijn. Onze leiders en beheerders van onze economische instel lingen zijn onbaatzuchtigen, en die onbaatzuchtigheid zou ook gansch de katholieke partij moeten beheerschen. In de Vlaamsche concentratie zijn er elemen ten die gedachten voordragen, die on gerustheid uitlokken. Daarom werd besloten, dat In October en nieuw beperkt congres zal gehouden worden. In betrekking tot het zoogezegd Vlaam sche Volksfrontveroorloof ik mij enkele besluiten: 1. In zeer lastige omstandigheden heb ben de christene arbeiders sterke organi saties opgebouwd. Zoo zijn er thans bij het A. C. V. (Algemeen Christelijk Vak verbond) ruim 300 duizend leden aan gesloten; 2. Het A. C. V. heeft schitterend meê- geholpen om in den jongsten tijd, schier in alle bedrijfstakken, loon- en wedde- verhooging te verwezenlijken; 3. De Landsbond der Christene Mutua liteiten telt thans boven de 1.100.000 leden, is aldus de sterkste mutualistische organi satie van België geworden; 4. Onze Vrouwenorganisatie geeft een krachtig beeld van macht en eenheid; 5. Onze plaatselijke, gewestelijke en provinciale organisaties getuigen van initiatief en onverminderd pogen om den christelijken arbeidersstand zedelijk, stof felijk en maatschappelijk te verheffen en te veredelen. Daarom zeggen we ook ernstig en streng aan de leiders van het Vlaamsche Volksfrontdat zij er niet moeten op rekenen dat wij dat heerlijk, christelijk - sociaal organisatiewede zullen laten ver minderen of afbrokkelen. KLEINE BERICHTEN Het Doorluchtig Episcopaat van België vergaderde Maandag te Mechelen, onder voorzitterschap van Zijne Eminentie Kardinaal Van Roey. Belangrijke kwesties werden daar besproken. M. J. Vanboven, die sedert 35 jaar consul was van België te Vlissingen, is daar overleden. M. Eden heeft eene rede gehouden, die een gunstigen weerklank gevonden heeft te Rome. De Habsburgers komen in 't bezit van een deel hunner goederen. Te Kortrijk hebben 1.1. Zondag twee duizend christene vrouwen een landdag gehouden. In St Maartenkerk heeft Zeer Eerw. Heer Kan. Logghe het H. Misoffer opgedragen. Z. E. H. Kan Camerlynck, pastoor-deken, hield een heerlijke preek. In 't KajoÉershuis werd een middag maal opgediend. Om 14 uur werd de landdagaan gevangen in den stadsschouwburg. Z. Exc. Mgr Lamiroy werd daar zeer hartelijk verwelkomd door Mevr. Segers-Vanneste, en in de verwelkoming waren ook Z.Z. E.E. H.H. Kan Logghe en Camerlynck begrepen. Mej. De Coster, algemeene sekretaresse van de K. A. V., handelde uitvoerig over de doelstelling der christene vrouwenbe weging, die thans boven de 110 duizend leden telt. Mej. Vande Putte sprak over het doel der christene vrouwenorganisatie, de zedelijkheid, de verbondenheid met God. Z. E. H. Kan. Logghe sprak zijn vreugde uit over de heerlijke levenswijding van onze katholieke vrouwen. Z. Exc. Mgr Lamiroy, bisschop, hield daarna een heerlijke preek over christelijke huishou ding en gezinsleven. De groep van Oostende voerde eene revue op, en de Kajotsters van Kortrijk hadden veel bijval met het spreekkoor Vrouwengrootheid 't Was een heerlijke dag in 't leven van onze Kajotstersbeweging. Waarom lijden aan I HOOFDPIJN MIGRAINE TANDPIJN GRIEP RHEUMATIEK ZENUWKOORTS PIJN DER I MAANDSTONDEN Hal] de Wonderbare Bruine poedera van| der Apotheek DE POORTERE Sint» Niklaas-Waas. j U oogenblikkelijk «onder schedel]^!»* gevolgen van deze pijnen znllen bevrijden. __D« doos v. 8 poedert 4 fr.m De driedubbele doot 25 poedert 10.00 fr. Te verkrijgen in alle goede Apotheken o£| vrachtvrij tegen postmandaat. Gebruikt ze eens, U I zult nooit geen an-l dere meer gebruiken.B Nadat Liselotte een weinig verstandiger geworden was, bezocht zij met Liselotte ook van tijd tot tijd het graf van baar moeder. Dan mocht Liselotte het met zelf geplukte bloemen versieren, en zij leerde langzamerhand begrijpen wat het betee- kende, als een mensch dood was. Maar tot het zoo ver gekomen was, plengde Liselotte des avonds in haar bed nog menige traan van verlangen, sloeg zij menigmaal haar armen om den hals van de lieve gouvernante, en noemde haar met een fijn stemmetje haar moesje Dan werd het juffrouw Herter even week en warm om het hart, alsof Liselotte haar eigen kind was. VI Jaren waren voorbijgegaan. Liselotte had haar lieve moeder niet vergeten, maar zij was er sinds lang aan gewoon geraakt om met al de zorgen en beslommeringen van haar hartje een toevlucht te zoeken bij juffrouw Herter, die gelukkig nog steeds in het slot ver toefde. Liselotte was nu tien jaar oud. Zij mocht reeds lang met juffrouw Herter en het gezin de maaltijden gebruiken, maar zat aan het benedeneinde van de tafel en wist, dat zij zich zeer bescheiden en stil gedragen moest, en alleen mocht spreken, wanneer haar iets gevraagd werd. Liselotte had een groot verdriet te door staan gehad, toen Jonker Hans het ouder lijk huis verlaten ging. Hij zou bij een leeraar aan een gymnasium in den kost gaan en het gymnasium bezoeken. Hij kwam alleen in de vacanties thuis. Later zou hij gaan studeeren, om de opvolger van zijn vader te kunnen worden. Wanneer Jonker Hans thuiskwam, was niemand blijder dan Liselotte. Dagen te voren straalden haar oogen bij dit voor uitzicht. En nog geduldiger dan anders liet zij zich door Lori plagen en kwellen, en door de dienstboden onheusch be jegenen. Om hem een pleizier te doen, Het Landelijk Algemeen Christelijk Verbond van Werkgevers, vergaderd in Algemeenen Raad te Gent ©p 16 Juli, na onderzoek van de huidige gebeurtenissen, Stelt vast: Dat meer dan ooit de zedelijke prin ciepen, zooals de trouw aan de gesloten overeenkomsten, den grondslag moeten uitmaken van het maatschappelijk leven; Dat talrijke stakingen van de laatste dagen zijn uitgebroken in volledige ver krachting van de vrijelijk aangegane overeenkomsten Dat, indien er zekere werkelijke grieven konden bestaan, deze dienden wegge nomen door de normale proceduur van voorafgaandelljke onderhandelingen; Dat de verschillende syndikale leiders zich hebben laten meeslepen om oppor tunistische en politieke beweegredenen door communistische agitatoren; Dat vele plaatselijke overheden en de Regeering er wel in geslaagd zijn het bezetten der fabrieken te verhinderen, doch niet de vrijheid van den arbeid op afdoende wijze te beschermen: Dat niet de minste waarborg bestaat, dat dergelijke gebeurtenissen, die zoo rampspoedig inwerken op sociaal-econo misch gebied, zich in de toekomst niet meer zullen herhalen. Drukt den wensch uit: Dat in de toekomst de syndikale leiders een meer correkte en kordate houding zouden aannemen; Dat de overheden, van in het begin, op beslist afdoende wijze de vrijheid van den arbeid zouden beschermen; Dat de Regeering, met het oog op het algemeen belang, geen verdere sociale lasten zou leggen op de economie van het land, die verre van gansch hersteld daardoor werkelijk in gevaar zou gebracht worden. Bevestigt: Dat gelijk in het verleden, het L. A. C. V. W. gansch bereid blijft, met de Re geering en de groepen, die het goed meenen met het algemeen belang, samen te werken, om de huidige moeilijkheden met succes het hoofd te bieden, ten einde den welstand van alle burgers en van het land te verstevigen. En gaat over tot de dagorde. ■BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBI GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE- DEN! NA LEZING, SCHUIF HET IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF VRIEND. ZOO STEUNT GE ONS. DANK ER CM! EEN LEKKERE SMAAK! EEN FIJNE GEUR! EN NIET DUUR! Geen twijfel, Vraagt bij uwen winkelier het Jubi leum koffertje, gegarnierd met een keuze van allerfiijnste pralienen en gegeven op 30 kaarten (1 kaart per halve kgr. koffie). - Voor 't groot GER. TRUANT-DUCOURANT Veurnestraat, 12-22, Poperinge. H OP REIS ULTRA M0NTESÜ met 4 Dagen aan den RIJN, prachtige re- klaamreis! 550 Fr. (Van 26 tot 29 Oogst.) Met de pleegouders der Hougaarsche Kinderen naar HONGARIJE! Heerlijke reis met bezoek aan Weenen. Yan 14 tot 22 Oogst. 1.195 Frank. St ODILIENBERG en den ELZAS1 Van 26 tot 31 Oogst. 795 Frank. Groote Bedevaart naar LOURDES der Oud-Strijders, van 10 tot 16 Sept. 925 Fr. Onze reklaamreizen naar LOURDES op 8 en 27 Oogst en 21 September. Prijs: 945 frank (8 dagen). ULTRA MONTES, N.V. Korte Nieuwstraat, 46, Antwerpen, Plaatselijke medewerker: Tel.30350 H. R. H1LLEWAERE, Elverdingestraat, 49, leper. iBBSBSBBRgBBBBBHEBBBBBBBBSBB. Oogst brengt ons het fruit en de con fituren. Gedurende het gansche jaar kunt U de -heerlijke smaak en geuren van het fruit bewaren, indien U uwe confituren bereidt met Kandijsuiker, gemaakt Van rietsuiker die, buiten zijne zuiverheid, zijne gansch bijzondere en natuurlijke geur heeft, die uwe confituren zóó heer lijk zal maken dat men er U om zal feliciteeren. De Kandijsuiker, in brokjes, is heden verkrijgbaar in alle goede winkels, in pakjes van 1/2 en 1 Kgr., dragende den Waarborgstempel der Kooperatief der Kandijfabrikanten. Gezondste en Beste BIER PAX AUGUSTUS - KOORNMAAND 2 Z 9' Zondag na Sinxen. Portiuncula. H. Alph. de Ligor: leper Tuinfeest Evang.: De ondergang v. Jerusalem 3 M St Stephanus' vinding. H. Lydia 4D H. Dominicus, bel., H. Perpetua, bek 5 W O. L. Vr. ter Sneeuw. H. Albei, biss. 6 D Gedaanteverandering v. Christus op den Berg Thabor. 7V H. Cajetanus, belijder 8 Z HH. Cyrianus, Largus en Smaragdu» ZONDAG 2 AUGUSTUS 9" Zondag na Pinksteren, Ecce Deus - Groen. - 28 Gebed van den H. Alfonsus Maria de Ligorie, bisschop, belijder en kerkleeraar3van den H. Stefanus I, Paus en Martelaar. In het Epistel, uit den brief van Sint Paulus aan de Corinthiërs, wordt ons er op gewezen dat we ons van de zonde zouden onthouden, opdat we niet, zooals de Israëlieten, Gods straffen zouden ondergaan. Dringend vermaant hij ons niet begeerig te zijn naar het kwaad, geen afgodendienaars te worden, geen on- kuischheid te bedrijven, God niet te tergen met te morren, maar steeds te streven naar het behoud en de vermeer dering der deugd. Hierin mogen we niet op ons zelf rekenen noch overmoedig zijn. Dat wie meent te staan, toezie dat hij niet valleDe bekoringen immers zijn groot en menigvuldig. God echter laat niet toe, dat we bekoord worden zonder dat Hij ons ook de genade schenkt om te overwinnen. Van Hem dus hangt onze overwinning over den Booze af. Wanneer wij op Hem betrouwen en in alle moeilijk heden van Hem hulp en steun afsmeekeu, in nederige overtuiging van onze eigen onmacht, zal Hij zeker ter hulp komen. «Want, zegt Sint Paulus, God is getrouw en laat niet toe dat ge bekoord wordt boven uwe macht, maar hij zal met de bekoring ook de uitkomst ,/c* -t gij haar verdragen kunt de Liturgie van dezen Zondag j les trekken st'eds op onze hoede te n voor het kwaad. Wanneer wij on: door den vloed van de wereld laten meesleuren, zullen ook op ons de zware straffen neer komen, die Christus voorspelde voor Jeruzalem. Willen wij de rampen, die ons dreigen, ontkomen, dan moeten we er een dam van gebeden, offers en goede werken tegen opstellen, opdat God ons genadig zij en ons redde uit het gevaar. DE H. CAJETANUS (Vrijdag 7 Augustus) Van dezen heilige, die in 1480 werd ge boren en in 1547 overleed, getuigden zijn tijdgenooten, dat hij een apostel was op den predikstoel en een serafijn aan het altaar. Aldus tooi.de hij door zijn voor beeld de noodzakelijkheid aan van den cenigen vruchtbaren grondslag van alle apostolaat: het gebed dat elke daad moet voorafgaan. Aanvankelijk had Cajetanus zich voorbereid op een leven van gebed en studie, dat hij te Rome wilde leiden. Op verzoek van Paus Julius II verzaakte hij, echter, aan dien droom. Naar zijn ge boortestad Vicenza teruggekeerd, besteed de hij er geheel zijn vermogen aan het bouwen van hospitalen, waar hij zelf de zieken ging verplegen. Later stichtte hij een congregatie voor reguliere geeste lijken, die veel bijdroeg om de godsvrucht tot de H. Maagd en het H. Sacrament te verspreiden. IBBBBBSBaBBBflBBBBBBnBBtaBBBaa versierde zij zijn kamer in 't geheim met bloemen. Het baronesje Lori was er met haar tien jaren niet beminnenswaardiger op gewor den dan toen ze vijf jaar was, maar Lori kon in het oog van de barones nooit kwaad doen, dus stond Juffrouw Herter er vrij wel machtelocs tegenover, om Lori deze leelijke eigenschappen af te leeren. Wan neer zij zich een enkelen keer bij de barones beklaagde, kreeg zij van deze, die zelf zeer hoogmoedig was, ten antwoord: Laat u Lori kalm haar gang gaan. Zij heeft haar bijzondere geaardheid, en zij behoort er van doordrongen te zijn, dat zij haar naam met fierheid mag dragen. Lcri matigde zich het recht aan, om Liselotte als haar slavin te behandelen. Raap dien bal voor mij op! Blijf mij uit den weg!» «Ruim jij mijn speelgoed op! Aldus volgde de eene snauw tegen Liselotte op de andere. Juffrouw Herter mocht beslist niet laten bemerken, hoeveel zij van Liselotte hield. Zoo was Liselotte in het slot langzamer hand een duvelstoejager geworden. In haar oogen flikkerde menigmaal een uitdrukking van trots, wanneer zij zoo diep vernederd werd. Zij had geen karak ter dat zich liet knechten. Het bloed, dat door haar aderen stroomde, kwam menig maal tegen deze vernederingen in verzet. Dan wierp zij haar hoofd in den hals, als ln fiere opstandigheid; rappe, toornige woorden wilden over haar lippen komen, en haar mooie oogen schoten vonken. Maar dan behoefde Juffrouw Eerter haar alleen tersluiks met haar vinger te ver manen en haar vragend aan te zien, en. zij beheerschte zich weer snel en door stond alles met lijdzaamheid. Wanneer Liselotte daarna bij juffrouw Herter haar beklag deed, wist deze laatste altijd troostwoorden te vinden. Onrechtvaardigheid lijden is beter dan onrechtvaardigheid begaan, lieve kind. Ik weet, dat je geen straf verdiend hebt; ik weet, dat Lori de schuldige is. 12 AUG. Te 3 u., ten gemeentebuiza te MOERE, aanleggen van een riool en boordsteenen langs de prov. baan Moer- dijk-Leke. Bestek 50.511 fr. Stukken ten gemeentesecretariaat en te koop, prijs 10 fr., bij arrondissementsingr J. Sansen te Veurne (postch. 2935.13). 13 AUG. Te II u., ten gemeentehuize te HOOGLEDE, verbeteren van den steenweg R oeselare - H ooglede-Kortemark, onder Hooglede (kasseiwerken en beton- verharding). Bestek 859.219,10 fr. Stukken ten gemeentehuize en bij arrond.-ingr R. Den Doncker, 58. H. Verrieststraat, Roe- selare (postcheck 405593). Uitslag van Aanbestedingen 18 JULI. Te 10.30 u., voor den H. M. De Zeine, afdeelingshoofd bij het Provin ciebestuur, Burgplazts, Brugge, onder houdswerken in 1936, aan de prov. banen der omschrijv. IEPER. Bestek 244.465 fr. TITECA, leper: 221.945,57 (Zw.)H. Van Wijnsberghe, Poelkapelle232.222,05 (id.)J. Wijdooghe, Gistel: 237.604.20 (id.); Gebr. Cnockaert, Wervik: 240.299,45 (id.) of 268.085,45 (Porf.)A. Soete, leper: 241.245,55 (Zw.); Daniel Beun, leper: 252.950,75 (id.); A. Vandecasteele, Bik- schote: 273.936,65 (id.). 18 JULI. Te 13.30 u„ voor den H. M. De Zeine, afdeelingshoofd bij het Provin ciebestuur, Burgplaats, Brugge, onder houdswerken in 1935, aan de prov. banen der omschrijving YEURNE-DIKSMLT- DE. Bestek 286.000 fr. J. WIJDOOGHE, Gistel: 306.470; Beun D., leper: 328.217; H. Van Wijnsberghe, Poelkapelle330.543. 23 JULI. Te 11 u., ten gemeentehuize te EESEN, verbeteren van voetpaden in de gemeente. Bestek 32.140 fr. J. MERLEVEDE, Torhout: 34.360; Claeyssens A., Gistel: 34.825; M. Vande casteele, Bikschote35.100; J. Carron, Zarrcn: 36.250; E. Vanthournout, Gistel: 36.640; O. Vanlerberghe, Pervijze37.320; G. Dermui, Brugge: 40.000; J. Amery, Diksmuide41.142. VERLATEN ZIELEN van het vagevuur helpt degenen die mij helpen school en patronaat te bouwen. Postcheck 139.485, Pastoor Renson te Xhendelesse. i&BgKiiaaassBK&aasEBSisaBBxaaa Pieker niet daarover; de goede God leest ln de harten der menschen en weet, waar om Hij je deze beproevingen oplegt. Nu was weer het tijdstip aangekomen, dat Jonker Hans met vacantie thuis ver wacht werd. Liselotte leefde als in een roes. Op den dag van zijn aankomst was zij zeer vroeg opgestaan en met een mandje vol bloemen naar het dorp gewandeld. En juffrouw Herter wist, wat zij van plan was. Zij ging eerst een bezoek brengen aan het graf van haar moeder, en daar bidden. Dat deed zij, zoo dikwijls als zij kans zag om buiten het slot te komen. Zooals steeds, was het graf goed verzorgd en versierd. Dat lieten Martha Schulz en Heinrich zich niet uit handen nemen. Zij versierden en onderhielden het graf als dat van een dierbare bloedverwante. En Liselotte legde er dikwijls veldbloemen op neer. Dit deed zij meestal ln de vroeg ste morgenuren, wanneer Lori nog sliep. Nadat Liselotte haar gebed opgezegd had, nam zij haar mandje weer op, en trip pelde naar «De Witte Duif». Heinrich stond bij het tuinhek, op het punt het over te verven. Goeden morgen, beste Heinrich! riep Liselotte hem toe. De groote, sterke man richtte zich haastig op en keek naar haar met van blijdschap stralende oogen. Haha, ons Liselotje! Ben je alweer eens zoo vroeg op de been! riep hij ver heugd. Zij lachte blij om het weerzien van haar braven vriend. Zooals je ziet, Heinrich. Waar is Tante Schulz? «Binnen, in de gelagkamer, Liselotje; ga daar maar heen. Maar hoor eens, voor je weg gaat, kom je nog eens in den tuin terug. De kersen zijn rijp; ik zal een paar handenvol voor je plukken, om op den terugweg op te eten. Zij bedankte hem hartelijk: «Goede, beste Heinrich! Ct Vervolgt).

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1936 | | pagina 7