Crista! Radio
Onbreekbare Metaal lampen S
SbMh RLEhTbAb lepersteenweg, 48c, POPERINGE
Tel. 281
Bedelprinsesje
«Koppel»
MMENSÜE STftQQH
KWALITEIT STERKTE WEERGAVE VOORSTELLING
NieuwDi Nieuw
Model 337 Model 437 Model 537 Model 637 Model 837
WEET GIJ...
hit Aannek
uit de
WEKEL1JKSCH
LITURGISCH BULLETIJH
'T IS KOFFIE
VAN 'T PARADIJS
't Manneken uit de Maan.
AANBESTEDINGEN
INK0GRAPH
Schrijfmachien
grootste model
1390 fr.
1975 fr.
4300 fr.
'T ROOS KRUIS
.Waanneer gij gaat win*
kelen vergeet dan niet
t#en bus Gemengde
Evenaart
de beste
aan 't hoofd
in vooruitgang
6 Lampen 6 Metaal lampen
VRAAGT OMII TOESTELLEN VOORUEM VAN DE ALLERLAATSTE UITVINDINGEN
5 Lampen
1450 fr.
1650 fr.
1975 fr.
7 Metaal lampen
2400 fr.
8 Metaal lampen
3300 fr.
Van groot tot klein zijn al onze modellen voorzien van
Pic-Up schakelaar Toon reoelaar - en zichtbare af
stemming met Elektrisch Öog,„
-kken gemakkelijk van zilveren le-
Verwijderd -worden met roet of
r 'V 17 go ut Napoetsen met een wollen
,f met krijt.
f„jj flesschen gereinigd worden met
Bi dik waarin de olie wordt opge-
,r, t? Naspoelen met lauw water.
ebareten eieren zonder uitloopen
*-aien gekookt worden, wanneer men
j- t irsten vooraf met azijn besmeert?
IjjIlilNIIIIIIIIIIIBIHIIH
I IJNE LEZERS DIE MIJ KENNEN
Weten da'k niets lievers doe
Dan voor hen steeds maar te pennen
Tot vallen mijne oogen toe.
Maai- eilacie! 't is wat grof
D'r mankeert altijd iets aan,
En 'k blijf eventjes beteuterd staan
Want thans mangelt 't mij aan stof...
Niet aan stof om op te schrijven, na
melijk pampier, maar wel aan stof om
over te schrijven, namelijk: nieuws... Ge-
lukkig- valt er daar 'n stof in m'n oog...
ivaarover 'k even uitweiden wil... en die
stof is 'n Italiaansche stof Lamitalge
naamd, een uitvinding van den scheikun
dige Antonio Ferritl.
Die stof is een soort kleerstof ofte
kunstzijde samengesteld uit... kaasstof
met sterken smaak.
Als g'ooit in Italië geraakt en ge ziet
daar madammekens die van kop tot teen
In 't wit gekleed gaan, dan moogt g'ervan
overtuigd zijn, dat z'een kleed in die nieu
we stof dragen.
En vermits die kaasstof, waaruit Lami
tal vervaardigd is, zal men niet kunnen
eeggen dat zij, die zoo'n kleeren dragen...
smakeloos gekleed zijn!
SLIMME PIER ging uit visschen.
Plots begon het te regenen, en Pier ging
op een brug zitten.
Waarom verandert ge van plaats?
vroeg hem een vriend.
Wel, antwoordde slimme Pier, wat
zijt ge dom! Nu 't regent zullen de vis
schen onder de brug gaan schuilen om
niet nat te worden, en dan heb ik ze zoo
maar te pakken!
'N GEDACHT:
Zoekt ge knapheid en verstand
Oefent oog en oor en hand.
ALS TWEE HONDEN vechten om 'n been
Loopt een derde er mede heen.
Dat overbekende spreekwoord
Hebt ge wis ook al gehoord
En g'hebt er, 't was uw recht
Dan ook geloof aan gehecht.
Eonky nu, nen hond
Van zeker dertig pond
Komt dat gezegd' in duigen slaan,
'k Haal dat geval hier enkel aan
Om U t'ontlasten van den waan
Dat g'op iets nog voort mcogt gaan...
Zelfs op geen spreekwoorden meer.
Die Bonky, is een Amerikaansche bul
dog, een troetelkind gelijk. Zijn eigenaar
Jim Baker, heeft voor dat beest een hon
den huis laten bcu-.ven dat zoomaar 60
duizend ballekens gekost heeft... met bal
kon en alles wat nen hond noodig heeft,
om niet gelukkig te zijn. Bonky is dol op
chocolade en allerlei suikergoed... wat hij
dan ook te fretten krijgt... Crème A la
glacé doet hem likkebaarden, maar het
liefst van al eet hij cornichons in 't zuur
en pekelharing...
Een ding lust hij niet en dat is een...
been. Als er dus twee honden vechten om
een been... en Bonky, komt er bij, komt
't spreekwoord niet uit!
'k Heb het nog gezegd: spreekwoorden
lijn zoo min te betrouwen als de vrou
wen, want ze lappen d'r ons allemaal in.
TWEE IEREN hadden de grootste moeite
gehad om op een tandem een berg op te
komen, 't Zweet liep van hun aangezicht.
Oef! zuchtte de eene, wat 'n beulen
werk! Ik voel m'n beer.en niet meer!
En ik voel m'n handen niet meer, zei
d'andere, want ik heb altijd moeten rem
men. anders waren we nog achteruitge-
bold!
DE CHINEESCHE beeldspraak wordt op
[ons aard
In geen enkel land geëvenaard
Denk nu niet da'k overdreef
En permitteer da'k er U 'n voorbeeld van
[geef.
't Volgende ontleenen we aan een Chi-
neesch dagblad... en geldt als huwelijks
advertentie. 't Komt dus van 'n Chineesch
mamezelleken die een echtgenoot ver
langt...
ledereer., en zelfs zij die mij benijden,
no omen mij als een dageraad zoo mooi.
Mijn haar glimt als 't glazuur van kost
baar porselein. Mijn oogen zijn parels,
mijn mond is als een roode saffier. Als
mijn lippen zich openen om woorden van
liefde te fluisteren, zijn die woorden zoet
als honig, en zoo bedwelmend als rijst
wijn. Mijn heupen wiegelen als een yonk
op de '>aren, en mijn boenen zijn als sier
lijke ilaren van een tempel. Mijn voeten
zijn i la gesneden uit rozenannen, mijn
teenen zijn tien robijnen...
Wie neemt mij als 't sieraad van zijn
oogen, de wellust van zijn maag van lek
kerbek, de moeder van zijn zonen?
Hevel? Wat peinst g'er van, moet ge
geen hart van steen hebben, om doof te
blijven voor zoo'n... hulpkreten?
Spijtig dat de Chineeskens zoo geel en
zco leelijk zijn... voor ons.
SCHOTTEN zijn gierigaards (42' editie).
Een zendeling kwam In Schotland en
trachtte de harten te vermurwen. De ne
gers waren toch ook onze broeders, en
moesten geholpen. Een der ouderlingen
zou de collecte doen!
De geldinzameling had plaats in den
hoed van den zendeling. De hoed kwam
leeg terug!
De zendeling hief de oogen ten hemel
en bad: De hemel zei dank, dat mijn
hoed is teruggekomen!
'K KOM NOG EENS uw hersens kwellen
Met 't raadsel da'k U hier ga stellen,
't Toont ons aan
Op een wijze heel fijn
Dat er geen geld moest bestaan
Moesten w'allen «onderlinge schuldenaars»
[zijn.
Zijt g'er? Ik ook.
Een man komt In een hotel en depo
neert daar een bankbiljet van 100 frank,
gemerkt met een kruisken ©n geeft op
dracht, dit bepaalde biljet te bewaren. Die
hotelbaas nu, die betaalt er 'n oude schuld
meê bij den dentist. Zijn vrouw koopt er
subiet ne rok voor, en de kleermaker is als
een kind zoo blij want een vriend zit fa
meus in de pinarie en hij haast zich, hem
die 100 pegels te leenen, waarmeê de vriend
zijn rekening van honderd frank bij den
hotelier vereffent.
Tot zijn verbazing heeft nu deze hotel
baas hetzelfde biljet weer terug. En als de
man dan ook terugkomt met de vraag om
zijn biljet terug te ontvangen, wordt hem
dit met een sierlijken zwaai overhandigd.
De bezitter maakt er 'n rolleken van,
steekt er 'n steksksn aan... en 't bankbiljet
verdwijnt in rook en asch. Het was
valsch
En nu de vraag: Wie leed schade bij al
die betalingen?...
Enfin... ge kunt er ne keer uwen bol op
breken... en toekomende week geef 'k U
't antwoord!
ER IS WEER een klacht van een
veeboer ingekomen, rapporteert een be
ambte aan den bestuurder van een vici-
naaltje.
Zoo! hebben we weer een koe over
reden?
Neen, maar hij beweert dat onze
treintjes zoo langzaam rijden, dat de rei
zigers zich uit 't portier bukken en zijn
koeien melken!!!
'N GEDACHT:
't Waar geluk is niet gelegen
In des voorspoeds zonneschijn
't Goed te hebben Is een zegen;
Grooter zegen: goed te zijn.
IN WAALSOH BRABANT is er 'n kleine
[stad
Die ook haar beroemdheid had
Want daar komen alle jaren
Jongens en metskens vergaren
Om te trachten, beste vrinden
Daar een liefta vinden.
De stad of beter 't dorp waarvan we
hier gewagen is Ecaussines. De jonge meis-
kens van daar die vastgesteld hadden dat
ze in overgroote meerderheid waren tegen
de jongens van die streek, richtten die fa
meuze huwelijksdiners in waarop al de
nog beschikbare jongens van 't gansche
land uitgenoodigd worden, om er hunne
keus te doen onder de trouwlustige maag
dekens.
Hewel! dat eksempel heeft om zoo te
zeggen zijn navolging gevonden in Grie
kenland, maar op 'n andere manier.
De meiskens van Eldessa, profiteerden
van 't bezoek dat den koning aan hunne
stad bracht, om te protesteeren t:„:n het
feit, dat d'inwoners in den tijd niet ge
noeg hun best gedaan hadden om... jon
gens te koopen, die er fameus te kort wa
ren...
De koning glimlachte eventjes, maar
veertien dagen daarna, kregen de lieve
bollekens voldoening onder den vorm van
een... regiment soldaten dat in die stad
zijn garnizoen kreeg...
En of de Koning aan populariteit ge
wonnen heeft!
IN EEN ENGELJ3CHE kazerne onder
vraagt een officier de manschappen, cm
te hooren of ze over niets te klagen heb
ben.
Ja wel, antwoordt er een. Het bier
sou moeten nagezien worden. Ik heb in
de kantien een flesch bier gekocht, en toen
ik ze half leeggedronken had, bemerkte ik
dat ze vol petroleum was.
All right! antwoordt de officier.
Wacht twee dagen van rooken.
EEN DRONKEN MAN VERLIEST
Wat wijzen meest betrachten»
De toon van zijne tong
Den draad van zijn gedachten
De steun van zijnen voet
En d'eer van zijnen naam.
Den vrede van zijn hart
Den glans van zijne faam
Den luister van zijn deugd
De sterkte van zijn leven.
En daarvoor moet hij nog
Zijn beste oentjes geven.'
En 't geen hier gepend staat is eveneens
toepasselijk op de vertegenwoordigers van
't zwakke geslacht... en dan nog met dub
bel oogen gezien.
Een die nog al dikwijls 'n potje te veel
nam dat was Madam Whay van Londen...
en dan kwam z'elken nacht wiegewagge-
lend naar huis. Heure man nu begon dat
spelleken moe te worden... en trakteerde
heur telkens met 'n koppel goei kaaksme
ten. Madammeken vond dat verre van ple
zant... Ze ging heur beklag maken bij den
sjugepee en vroeg om echtscheiding om
dat heuren lieven echtgenoot haar zoo
toetakelde. De man nu van zijnen kant
verklaarde dat zijn vrouw onverdragelijk
was als ze zat was en dat hij de kaaksme
ten als 't eenige middel aanzag om heur
van haar kwaal te genezen... en heur den
eerbied die 'n vrouw aan heuren echtge
noot verschuldigd is, in te prenten... De
sjugepee gaf een goed sermoen aan den
man... maar hij achtte dat 'n kaaksmete
per dag of nacht geen voldoende reden
was om 'n echtscheiding uit te spreken.
Daarmeê weet ge 't hé, beste Lezers...
en als ge van uw alter ega wilt verlost
zijn, zult ge naar 'n ander middeltjen
moeien uitzien!
MANNEN, verklaarde zij verachter
lijk. bezitten absoluut geen zelfbeheer-
sching, geen wil of geen goeden smaak.
En dat is maar gelukkig, zei hij, want
als ze dat alles wel bezaten, dan bleven
uws gelijken zitten!
ALLEE! K ZEG 'T MET VERDRIET
't En is dees jaar nog niet
Dat w'ons zullen mogen sieren
Om heur begrafeniste vieren.
Ja, dezen keer hebt ge sjuste geraden...
't Is over de kriris dat w'het hebben...
Neen zulle, z'is bijlange nog riet dood, en
waar 't ooit zal eindigen dat mag God
weten.
Daar is toch een corporatie die tegen
woordig veel werk op den winkel heeft, en
juist om reden van de krisis, over geen
krisis te klagen heeft.
*t Is de corporatie van de reklaamschil-
ders! 25e weten n:'et meer waar eerst...
van hunnen borstel te geven! Overal ziet
men groote affichen ofte plakkaten met
in 't groot er op geschilderd: «solden»,
uitverkoop afslaglikwidatie enz.
En nog koopen de menschen niet. Waar
om? Wel simpel omdat de plaat mankeert.
Om op onze fa?adeklakkers terug te
komen: 't Ongeluk van den eenen Is het
geluk van den anderen, zei boer Ploeg-
steert, en hij begroef zijn schoonmoeder.
Die arme schoonmoeders hebben 't altijd
gedaan... en 't is pertar.g hun fout niet
dat 't krisis is.
MENEER EN MADAM Van Leverghem
hadden een kaartje gekregen voor den
opera.
Madam luisterde met de grootste aan
dacht, maar meneer die niet erg muzikaal
was aangelegd, was al spoedig in slaap
gevallen.
Plots viel de grooten dikken trommel
oorverdoovend in.
Mijnheer Van Leverghem schoot wak
ker, en zei met luider stem:
Marie, daar hebt ge 't nu! M'n ek-
steroogen hadden 't mij al lang voorspeld
dat 't ging onweren!
DE LESTE ATTRACTIE VAN PARIJS
Fel gesteld op prijs
Bat Is, 't klinkt wat naar
De Stavisky Bar
Ja, 't was al lange geleden dat we van
dien goeen vriend niet meer gehoord had
den hè... maar zijn eigen kameraden ko
men er weer de aandacht op te vestigen,
door aan een door hen geopend café, zij
nen naam te schenken! De eigenaar van
deze gelegenheid is niemand minder dan
seigneur Gillbert Romagnmo, 'n ouwe ken
nis hé, de voormalige suikretaris van Sta
visky, die voor Ijverige deelname aan...
d'affaires van zijn meester, beloond werd
met twee jaar op de kosten van 't Gou
vernement te gaan leven. Hij heeft daar
thans zijnen congé gekregen uit 't prison
en heeft dat nief stieleken aangevat!...
Een attractie op zich zelf is ook de por
tier Henry Voise, Stavisky's laatste za
kenvriend
KT ZIE VERVOLG HIERNEVENS.
ANKER'Naaimachienen
aan de spits van den vooruitgang! Het
wonder zig-zag ANKER, naait alles! Geen
beter naaimachienen dan ANKER... met
wel veel duurder. Vraagt inlichtingen bij
den Vertegenwoordiger uwer streek: M.
Van Sevenant, Dik3muide; M. Amery,
Woumen; W' A. Vervaecke, Waregem; M.
I.annoo, Koekeiare; M. Verdoene, leper.
Of voor 't groot: M. J. Verhaeghe, Steen-
dam, Gent. Overal voortverk. gevraagd.
EEN LEKKERE SMAAK!
EEN FIJNE GEUR!
EN NIET DUUR!
Geen twijfel,
Vraagt bij uwen winkelier het Jubi
leum koffertje, gegarnierd met een
keuze van allerfiijnste praüenen en
gegeven op 30 kaarten (1 kaart per
halve kgr. koffie). - Voor 't groot:
GER. TRUANT-DUCOURANT
Veurnestraat, 12-22, Poperinge.
Op den openingsavond van den bar was
de zaal binnen 't eerst uur overvol. Men
vond er bekende Fransche cn Amerikaan
sche persoonlijkheden bijeen!
'k Weet niet., maar djr zijn toch nog
ander plaatsen waar 'k liever mijnen tijd
zou doorbrengen.
Enfin... teeken des tijds!
DIE MUZIKALE opleiding van uw
dochter voor het zingen, zal nogal wat geld
gekost hebben, hé?
Integendeel, Tc heb daar goed mijn
kost meê gewonnen. Ik heb al de huizen
van mijn geburen voor een spotprijs ge
kocht.
Den truk, beste dochterebezittende Le
zers, den truk!
3 NOV. Ten Gemeentehuize te KOK-
SIJDE, bouwen van een nieuw Gemeen
tehui». Bestek 638.000 frank. Stukken ter
inzage ten Gemeentesecretariaat en te
koop, prijs 100 fr., bij bouwm. Schaessens,
villa Pro Arte, te Sint Idesbaldcs (post-
check 410.96).
3 NOV. Te 3 uur, ten Gemeente-
huize te KOKSIJDE: 1) Aanleggen van
een autostandplaat» op de Zeewierplaat»
(lastkohier Nr 59), bestek 78.000 frank;
2) Beplantingswerken (250 boomen) langs
de Bielcklaan en de Lejeunelaan (lastkoh.
Nr 55). Stukken ter inzage ten Gemeen
tehuize en te koop, prijs resp. 15 en 5 fr.,
bij arr.-ing. Jos. Sausen, te Vcurne (post-
ch. 2935.13.
Uitslag van Aanbestedingen
9 OKT. Te 10 uur, ten Stadhuize
te WERVIK, rioleering»- en bestratings-
werken in de Speiestraat. Bestek: riool-
werken 51.201,20 fr.; kasseiwerken 154.540
fr. 15.
Gebr. CNOCKAERT, Wcrvik 279.613
fr. 02; J. Vandevelde, Kortrijk, 282.049,22;
V. Titcca, leper 285.428,38; D. Beun, id.,
296.931,78 fr.
14 OKT. Té 2 ]/t uur, ten Gcmcen-
huize te IZENBERGE, verbeteren van
den steenweg van groot'verkeer Wulve-
ringem, Vinkem, Izenberge, Leisele. Be
stek 526.085 frank.
DEMOLDER en VANLERBERGHE,
Veurne, 542.288; G. Vercruysse, Eeisele,
547.535,50; Ch. D'Hont, Moerkcrkc, fr.
546.045; J. Degroeve, Lede, 558.430; H.
T'Jonck, Leffinge 558.900; G. Dierick, Lo-
vendegem, 559.060 fr.FL Dewispelacre,
Brugge 560.440.
laat toe uwe brieven, fakturen, ver
slagen en uwe boekhouding met inkt
in net DUBBEL te maken. - 75 Fr.
Bij SANSEN-VANNESTE, Pop.
DRAAGBAAR.
WARES'!tfl
2 j«»r.
'er trouwe te koop
bij SANSEN-
VANNESTE
POPERINGE
sterk model
groot model.
alsook
met alle laatste verbeteringen.
Zie die modellen in ons magazijn.
VERLATEN ZIELEN van het vagevuur
helpt degenen die mij helpen school en
patronaat te bouwen. Postcheck 139.485,
Pastoor Renson te Xhendelesse.
Waarom lijden
HOOFDPIJN
MIGRAINE
TAND PI TN
GRIEP
RHEUMATIEK
ZENUWKOORTS
PIJN DER
I MAANDSTONDEN
|alj de Wonderbare Bruin. Poeder» van|
der Apotheek DE POORTERS
S int-Niklaas-Wiu.
U oof enbUkkelijk «onder «chad|«ToSt«n
van dexe pijnen sulles berrgdei
JDe dooa e. 8 poedert 4 /V._
De driedubbele dooa
25 poedert 10.00 fr.
Te verkrijgen in alle S
goede Apotheken of|
vrachtvrij tegen
postmaudaat.
Gebruikt z* eens, U I
zult nooit geen an-|
dcre meer gebruiker
OKTOBER - ZAAIMAAND
I 25 Z 21» Zondag na Sinxen. HH. Crispi"
nus en Crispianus, martelaren
Ev.: De onbarmhartige dienstknecht
126 M H. Evraris Otus, p.-m., H. Rusicus
j 27 D H. Fiorentius, mart., H. Frumentiui
28 W HH. Simeon en Judas, apostelen
29 D H. Ermelindis, maagd
30 V H. Germanus, bisschop 3
i 31 Z Vastendag. H. Wolfgangus, biss.
ZONDAG 23 OKTOBER
Feest van Christus-Koning, dubbel, eerst»
I klas, Dl gnus est Agnus2' gebed en
laatste evangelie van den 21" Zondag na
Pinksteren. Wit
Om de ontkerstening der volkeren te
keer te gaan, stelde Paus Pius XI een
kerkelijk feest in ter eere van Jezus-
Christus Koning, en Hij verplichtte geheel
j de Kerk dit feest te vieren opdat alle na
tiën, bewust geworden van de onver-
j vreemdbare rechten van Christus, die da
Koning der Koningen is, Hem een alge-
I meene hulde zouden brengen.
De natiën, zegt de Paus, hebben God en
zijn Christus verworpen en uit deze al-
gemeene afvalligheid klemde het zaad van
haat en afgunst onder de menschen. In d*
Collecte vraagt de Kerk daarom aan God,
die gewild heeft dat alles zou hersteld
worden In den persoon van zijn Zoon, den
Koning van het Heelal, dat hij bewerk»
dat alle volkeren, die in oneenigheid le
ven, zich scharen onder zijn zachte heer
schappij.
Christus ls Koning, vooreerst omdat Hij
een goddelijke persoon is. Hij is, zegt St
Paulus in het Epistel, de eerstgeboren»
van alle schepsels. Want Kern werd alles
geschapen in den Hemel en op aarde. En
Hij zelf ls voor alles, en alles bestaat door
Hem.
Christus is ook Koning bij recht van
overwinning, omdat Hij ons met zijn
bloed verlost heeft op het Kruis. Door
Hem, zegt nog St Paulus, hebben wij ver
lossing ontvangen en vergiffenis der zon
den, omdat door Hem alles verzoend werd
met Hem zelf, daar Hij den vrede bewerkG
heeft door het Bloed van zijn Kruis.
In het Alleluia voorzegt de profeet Da
niël de grootheid van Koning Christus.
Alle koninkrijken gaan voorbij, het Zijn»
zal eeuwig bestaan: Zijn maoht is een
eeuwige macht, die niet zal opgeheven
worden, en zijn Rijk een rijk dat niet zal
vergaan.Het Credo bevestigt nog een»
dat Jezus zal weerkomen om de leven
den en de dooden te oordeelen en dat zijn
Rijk geen einde zal hebben.
Pilatus, aldus St Jan in het Evangelie^
vroeg aan Jezus: Zijt Gij Koning? Je
zus antwoordde: «Gij zegt het, dat ilc
Koning ben. Ik ben daartoe geboren en
daartoe in de wereld gekomen, om te ge-
tulgen voor de waarheid.Aan de konin
gen laat Jezus de wereldlijke macht over,
maar hij wil voor Zich en voor zijn Kerk
de geestelijke macht over de zielen be
houden. Over den geest der menscheni
heerscht Hij door zijn leeiVng en over hun
geweten door zijn Wet.
In de Postcommunie doet de Kerk ons
vragen dat wij, gespijsd door het voedsel
der onsterfelijkheid dat wij ln de Com
munie ontvangen, in den Hemel voorf
eeuwig mogen heerschen met Jezus onder
wiens standaard wij fier zijn te mogeq
strijden op aarde, omdat Hij de Koninf
der Koningen is.
jLklndef.. koud*, »r St
too vin. Gij wit! mil KJSM
welken rstius* slj st 9p pP-SFÏ
.UIKEfW
föf óf COMMERCIAALE
3, APPELGELEI -
IN ALLE KRUIDENIERSWINKELS!
i
Ultra korte golven
ii
IIIIIIEIll
Mengelwerk van 25 Oktober 1936. Nr 18.
door
H. COURTHS-MAHLER
Hoor eens, Lori, je moet Je matigen en
probecren om in de korte vacantie den
vrede te bewaren. Je zult niet lang meer
gedwongen zijn om het gezelschap van Li
selotte te moeten deelen,zei zij. Lort
monterde op.
Hoe bedoelt u dat, mama? vroeg zij
gretig.
Nu, dat mag je nu wel weten. Zoodra
de opvoeding van Liselotte ln het pensio
naat voltooid zal zijn, is onze taak afge-
loopen. Dan is zij volwassen en hebben
wij tegenover haar geen verplichtingen
meer. Dan zal zij ln betrekking moeten
gaan om haar brood te verdienen. Dat
weet zij zelf ook al. Heb dus nog wat ge
duld.
Dit klonk Lori als muziek ln de ooren.
Niet alleen, omdat zij weldra van het ge
selschap van Liselotte ontslagen zou wor
den, maar zij had meteen een mooie aan
leiding cm Liselotte in het oog van de an
dere meisjes op school nog meer te ver
kleinen. Als zij vertelde, dat de bedelprln-
ses in een ondergeschikte betrekking haar
wood moest gaan verdienen, zouden de
meisjes zich natuurlijk vol verachting van
naar afkeeren. Dat iemand voor zijn brood
moest werken, werd door Lori als een
schande beschouwd.
Indien Lori eenig vermoeden gehad had,
*elke donkere wolken zich boven haar
duderlijk huis ophoopten, zou zij wel een
r°°ntje lager gezongen hebben. Misschien
'au zij dan een der-gelijk lot voor ziclizelve
jn het verschiet gezien hebben, als Llse-
»tt» beschoren was. Maar zij wist er niets
van, dat in Bodenhausen alles op instorten
stond.
Dus keerde zij met innig leedvermaak
naar de huiskamer terug. Daar was Lise
lotte alleen, Ijverig met haar naaiwerk be
zig. Lori zong plagerig en uitdagend met
haar valsche stem een lied, en liet zich
languit in een stoel vallen.
XX
Het was de dag daarna. Liselotte pro
beerde zich in huis nuttig te maken waar
zij slechts kon. En nu had de barones haar
opgedragen om een waschlijst verscheide
ne malen over te schrijven. Zij zat ln ten
klein kamertje, waar de barones haar
huishoudboeken bewaarde, die zij met de
huishoudster controleerde. Dit kamertje
lag naast de werkkamer van den baron.
De barones had Liselotte haar taak opge
geven en was door de kamer van den ba
ron vertrokken. Zij had de tusschenüeur
niet gesloten, maar alleen de portière
dichtgetrokken.
In haar werk verdiept, zat Liselotte stil
op haar plaatsje en Het haar pen over het
papier glijden. Zij schreef de artikelen en
de aantallen netje onder elkaar.
Nauwelijks had de barones zich verwij
derd, of de baron was met zijn zoon zijn
kamer binnengekomen. Daar zij op de
gang eerst de huishoudster en daarna de
barones tegengekomen waren, verbeeldden
zij zich dat er niemand in het kamertje
was, want behalve de twee genoemden,
had niemand daar iets te maken. En cm-
dat do twee vertrekken door een portière
gescheiden waren, woonde Liselotte tegen
haar wil het volgende onderhoud bij:
Dus je wou mij over een dringende aan
gelegenheid spreken, Hans? vroeg de
baron.
Ja, papa,antwoordde Hans met een
diepen zucht.
Spreek dan op, en zeg mij wat je op Je
hart hebt.
De jonker loosde een tweeden zwaren
zucht.
«Beste vadei', ik heb eerst het Kerst
feest voorbij willen laten gaan, vcor Ik u
met een verzoek lastig viel. Ik wilde de
feestdagen niet voor u bederven.
Nu zuchtte de baron hoorbaar.
Dat klinkt niet, alsof het iets van aan-
genamen aard zou zijn,zei hij, zich in
een stoel zettende.
De jonker leunde tegen de tafel en keek
zijn vader ongerust aan. Hij was bleek.
Helaas is het volstrekt niet Iets aan
genaams, vader. U weet, dat ik in dringen
de geldverlegenheid verkeerde, en dat u
mij schreef, dat u mij niet helpen kon.
Ik moest evenwel aan geld komen, en pro
beerde het te leenen. Maar Ik kon nergens
crediet krijgen. Het is van te algemeene
bekendheid, hoe het met Bodenhausen
staat. In mijn wanhoop, liet lk mij op ze
keren avond tot het spel verleiden. U weet,
dat ik anders nooit een kaart aanraakik
heb dan ook hoegenaamd geen spelersna-
tuur. Maar ik wist er geen anderen raad
op, en wilde een laatste poging wagen. Ik
zette al het geld dat ik over had op één
kaart en won. Toen zette ik het dub
bele en won weer. Dat herhaalde zich
twee-, drie-, viermaal. Het duizelde mij.
Ik zette stoutmoedig al mijn winst op een
kaart; ik geloofde dat het geluk mij trouw
zou blijven en verloor, In plaats nu op
te houden, werd ik als door de speelkoorts
bevangen. Ik wilde het verlies weer goed
maken. Zoo speelde lk door, stompzinnig
en versuft, en verloor en verloor zonder
ophouden. Ik weet niet, hoever ik mij te
bulten gegaan ben; ik leefde als in een
roes. Ik kwam eerst tot bezinning, toen
mijn vriend eert hand op mijn arm legde
en vroeg: «Ben je nu heelemaal stapel
geworden. Hans? Kom tot jezelve!Toen
schrok ik wakker en besefte wat ik gedaan
had. Ik had bijna tienduizend mark ver
loren en de verplichting op mij genomen,
om die tienduizend mark op den 2 Januari
te betalen. Spaar het mij, om u te be
schrijven wat er in mij omging. Ik heb
op allerlei manleren geprobeerd om het
geld te leenen, omdat ik weef hoe krap u
zelf in uw geldmiddelen zit. Maar ver
geefs! Nu is mijn eenige hoop nog, dat u
mij helpen kunt, vader u moet!
Het klonk als een noodkreet.
Liselotte zat als verlamd. Zij had willen
opstaan en wegloopen, toen zij hoorde,
welk onderwerp daarbinnen behandeld
werd. Het werd haar ontstellend duidelijk,
dat haar aanwezigheid hier niet vermoed
werd. Maar zij kon alleen door de kamer
van de baron dit vertrekje verlaten. En
tot het inslaan van dezen weg ontbrak
het haar aan de kracht en den moed. Zij
bleef dus angstig en als verlamd zitten, en
moest afluisteren wat niet voor haar be
stemd was en haar aoo diep ellendig
maakte.
Zij wachtte vol spanning op het ant
woord van den baron. Hij stiet het einde
lijk met moeite over zijn lippen.
De Hemel sta ons bij. Hans! Wat
heb je gedaan? Je weet toch, dat lk zelf
in bitteren geldnood verkeer erger dan
je denkt. Het water staat mij tot aan de
lippen, en ik zie nergens uitkomst. Waar
zou ik die tienduizend mark vandaan moe
ten halen? Ik heb nergens crediet meer.
Ik kan je niet helpen, mijn zoon daar
kan geen sprake van zijn, lk ben er niet
toe in staat.
Hans streek over zijn voorhoofd, waarop
het koude zweet parelde.
Is het volkomen uitgesloten, vader? U
weet wat het zeggen wil, om op eerewoord
een zoodanige som schuldig te zijn. Dan
blijft mij niets anders over dan een
kogel,» eindigde hij somber.
Nauwelijks was het over zijn lippen, of
Liselotte schreeuwde het van ontsteltenis
uit, en het volgende oogertblik stond zij
bleek tot op haar lippen op den drempel
onder de portière.
De baron sprong op; het tweetal keek
haar wezenloos aan.
Wat beteekent dat hoe kom jij
hier? vroeg de baron streng.
Zij moest zich aan den deurpost vast
houden en wees acl:ter zich.
«Ik ik zat daarbinnen te schrijven
voor de barones en en ik heb alles
gehoord wat hier gesproken werd. O,
mijnheer de baron, Jonker Hans mag niet
sterven hij mag niet. En hij behoeft
ook niet, baron.
ZIJ zonk neer, omdat haar knieën knik
ten, en kroop zoo naar den baron.
Hans keek met verstarde oogen op haar
neer. Zijn hart dreigde te bersten, toen
hij den nameloozcn angst in de oogen van
Liselotte zag.
Sta op en ga heen bekommer je
niet om ons om hetgeen hier geschiedt,
beval de baron op afgemeten toon.
Maar hier was Liselottes gedweeheid ten
einde, waar het ging om het wel en wee
van Jonker Hans. ZIJ schudde weemoedig
haar hoofd.
Neen o neen zend mij niet weg,
mijnheer de baron, tot u mij beloofd
heeft, dat u Jonker Hans zult helpen. Hij
mag niet sterven, en hij behoeft niet ook,
indien u mij wilt toestaan hem te helpen.
Tegen wil en dank door haar smeeken
en bidden getroffen, liet hij haar opstaan.
Meisje, je hebt toevallig Iets gehoord,
dat niet voor Je ooren bestemd was. Wees
nu verstandig, en laat ons alleen.
Zij snikte hartverscheurend.
«Laat mij u toch helpen, mijnheer de
baron, ik smeek u er zoo om,hield zij
aan en keek den jonker aandoenlijk ln
zijn bleek, vertrokken gezicht.
Dwaasheid, Liselotte. Ga heen! Jij
kunt niet helpen.
Toch wel, mijnheer de baron! Heeft u
dan vergeten wat u mij op den dag na
mijn belijdenis gezegd hebt? Toen vertel
de u mij dat ik door mijn moeder vijftien
duizend mark rijk was. Ik smeek u, geef
dat geld aan Jonker Hans. Hij kan daar
mee uit zijn moeilijkheden geraken. O, ik
ben heusch niet zoo dwaas en onverstan
dig; alles kan nog goed gaan, indien u
slechts wilt!
De baron keek besluiteloos ln haar
smeeksnd gezicht. Aan dit geld. dat het
eigendom van Liselotte was, had hij, zelfs
in zijn bitterste nooddruft, tot zoover nog
niet gedacht. Maar nu stond de eer van
zijn zoon, diens leven op het spel. En Li
selotte smeekte hem op de roerendste wij
ze, om het geld van haar aan te nemen.
Hij maakte een afwerende beweging, als
of hij niet voor de verzoeking bezwijken
wilde.
Kind, bet ls jouw eigendom wij mo
gen er niet aan komen,zei hij zacht.
Liselotte stond driftig op.
Wilt u dan liever uw zoon laten ster
ven, baron? O neen neen zoo wreed
kan een vader niet zijn. Wat geef ik om
dat geld! U had het al lang voor mijn op
voeding kunnen besteden, zonder dat
iemand er eenige aanmerking op had kun
nen maken. Dan zou ik het ook niet meer
hebben. U heeft er geen gebruik van ge
maakt, maar alles gedaan voor mij, zon
der er aan te raken. En nu beschouw ik
het als een wcfiderlljk geluk, dat het nog
voorhanden is. U moet het aan Jonker
Hans geven, baron, ik smeek u er om; ik
ben u zoo oneindig veel verschuldigd. Laat
mij u toch een enkelen keer mijn erken
telijkheid toonen. Hans is altijd aardig
voor mij geweest. Ik bid u, geef hem het
geld. Laat mij toch niet zoo lang smee
ken. Moet hij dan sterven, om dat nare
geld, dat ik niet eens graag heb?
Tegen wil en dank werd de mond van
den baron door een aandoenlijk lachje ge
plooid, terwijl Jonker Hans er als uit steen
gehouwen bij stond en het gezicht be
schouwde van het jonge meisje, wier
oogen zulk een innig smeekende uitdruk
king hadden.
Dwaas, onnoozel meisje,zei de baron
met geroerde stem. Wat weet gij van de
waarde van het geld? Vijftienduizend
mark vertegenwoordigen voor jou een
klein vermogen, een waarborg voor je toe
komst, en wie weet, hoe bitter noodig je
ze zelf zoudt kunnen gebruiken.
Zij schudde krachtig haar hoofd.
Wat kom ik er op aan? God zal mij
wel helpen. Ik wil het geld niet hebben,
ik zal er niet aan raken. Jonker Hans
ach, lieve Jonker Hans, spreek toch, zeg
uw vader dat hij u het geld moet geyexi.
Indien u iets overkwam, zou ik mijn lc»
venlang geen rustig uur meer hebben!
Zij sloeg haar handen voor haar gezicht
en snikte krampachtig.
Tot in het diepst van zijn ziel geroerd,
trok Hans haar bevende handen van haar
gezicht weg,
Liselotte, lieve Liselotte blijf toch
badaard, vergeet wat je gehoord hebt. Be
grijp toch, dat lk het geld niet van je aan
nemen kan. Het zou onedel van mij zijn.
Wees kalm, lk zal probeeren mij er anders
uit te redden.
Zij keek hem angstig en twijfelachtig
aan.
Ach dat zegt u maar, opdat u van
mij af zult zijn. Maar lk weet immers, dat
er dan iets gebeurt iets vreeselijks
en alleen, omdat u te trotsch is om iets
van de arme bedelprinses aan te nemen.
Zij mag alleen maar nemen en nemen, en
nooit geven. Behandel mij toch niet zoo
hardvochtig. U is Immers altijd zoo goed
en lief voor mij geweest, Het is niet mijn
bedoeling u het geld te schenken, u be
hoeft dus geen omslag te maken om het
aan te nemen. Ik wil u alleen leenen, In
dien u niet anders wilt, tot er weer beter»
tijden voor u aanbreken. Toe, toe neem
het geld, alstublieft!
De baron stond beschaamd. Hij bedacht,
dat die vijftienduizend mark Liselotte in
staat zouden stellen om haar opleiding als
zangeres te voltooien. Hoezeer het hem
toelachte om het geld voor zijn zoon t«
aanvaarden, hij was als man van eer ver
plicht om Liselotte daarop te wijzen.
Kind, het zou vele jaren kunnen du
ren voor wij het geld terug konden geven.
Misschien zouden wij er nooit tos in staat
zijn. En Madame Chevaux heeft mij ge
schreven dat er een beroemde zangeres uit
je zou kunnen groeien, indien je je in di»
richting bekwaamde. Na je te hebben
hooren zingen, ben lk daar zelf ook va a
overtuigd. Dan zou je het geld voor je op
leiding noodig hebben, want ik kan helaa»
niets meer voor je doen.
it Ver volgt
