Zalig Nieuwjaar De Burgefooriog In Spari|e Hunne Hoogw. de Bisschoppen |De Duitsche Moeilijkheden AAN DE SCHANDPAAL KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Niettegenstaande alles De Gezondheidstoestand van Z. H. de Paus INTERNATIONAAL OVERZICHT Herderlijk schrijven van van ËSelgie Het XVIIïe Congres van den Katholieken Viaamschen Landsbond ZONDAG 3 JANUARI IS37. g;::!:-; !.-!!lll!!!I!!!':;:!!:!!!llli:ill!llll!S;illlllllllim!U!l!llimitlllllilHimmi>^ «DE HALLE» Katholiek Weekblad ran leper Bureel: Boterstraat, 17, IEPER. g ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (perpost) Binnenland 20.— fr. BelgUch Kongo 40.fr. jj§ Frankrijk 40.fr. p Alle andere landen 60.— fr. p Medewerkers zijn verantwoordelijk voor hun artikels. f inmiiiimRiiiiiitmnuiiniiimiiiiniiiiiiniBiiBimniHijiBuiiHitiiiiiiiiiM WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN. 5' JAAR. N' I. "j I TARIEF VOOR BERICHTEN: 1 ewmn E=" ^rukker-Uitgever: SANSEN-VANNESTE, Poperinge Tel. Poperinge Nr 9 Postcheckrekening Nr 155.70 Kleine berichten per regel 1.fr.B - fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur. Kleine berichte, (minimum) 4.fr. g Kouvvber. en Bedank, (min.) 7.fr. g Tc herhalen aankondigingen: g prijn op aanvraag. I Annoncen zijn vooraf te betalen en j moeten tegen den Woensdag avond s I ingezonden worden. Kleine be- j j richten tegen deu Donderdag noen g HtmiIIUMW Aan U allen wensch ik een goed en zalig Jaar! Gij hadt er U een beetje aan verwacht, is 't niet? En toch, van hier uit, zie ik U beden kelijk het hoofd schudden. Ja ik zie het wel! Een goed en zalig jaar? Met achter ons de krisis van gisteren, en voor ons de krisis van morgen, en boven ons die at mosfeer van angst die alle zielen drukt? Ja! Niettegenstaande dat alles wensch ik U een goed en zalig jaar. Laten we het eerst ééns worden over de uitdrukking «goed en zalig jaar Is voor U een goed Jaar, een tijd spanne waarin U goed kunt eten, veel kunt drinken, veel geld kunt verdienen, veel plezier hebben, dat alles zonder te veel moeilijkheden? 'k Geloof het niet! Ik weet dat U hooger ziet en wilt dan zulk een egoïstisch en klein burgerlijk goed jaartje. Een goed jaar omvat eerst: het bewaren van gezondheid, jeugd, vurigheid van ziel en geest, omdat die geest klaar ziet... de rechte lijn volgt en zuivere lucht inademt. Dan blijft de drager van zoo 'n geest kalm, er. midden de siddering en de ze nuwachtigheid van de jachtige moderne wereld, bewaart hij een onwankelbaren vrede. Dien vrede vermoedt de wereld niet meer... En toch is die vrede op zichzelf reeds een groet geluk. Een goed jaar, wordt dan eerst echt gced, als ge in uw midden, moedig uw plicht doet. Zóó werken is opgaan in lief de. En die opgang is van het grootste be lang in het leven. Hoe deerniswekkend omzien hoe menschen elkaar verscheuren omwille van geld- of eerzucht... En he laas... de resultaten van al hun foeteren en vitten worden hun morgen reeds door den dood ontnomen... En daarom: leve de dragers van idealen die sterrenhoog opgaan! Tusschen al het kleine en drukkende dragen zij in zonnige blijheid hun titel van warsn adel. Maar zult U me opwerpen: ik heb niet alleen een ziel, maar ook een lichaam!... Ja hoor! ik wensch U gezondheid voor dat lichaam... want die gezondheid is zoo noodig. Maar we moeten ook dat lichaam voeden, kleeden, verzorgen... Helaas... ja... En zoo ik niet weet van welk hout pijlen gemaakt, hoe wilt ge dan dat ik niet angstig de toekomst inkijk? Maak U eerst bezorgd om het heden Leerde Christus niet: Geef ons vandaag ons brooden genade krijgt ge ook voor vandaag... nog niet voor morgen. De toe komst, dat blijft een vraagstuk waarvan U de gegevens ontbreken... Waarom U dan het hoofd breken om een oplossing le vinden?... Dus is het besluit: de toekomst laat mij onverschillig Toch niet! Gij zijt verstandig, doe dan. omwille daarvan, datgene wat de mier doet uit iiistihet: wees bezorgd voor de toekomst... maar niet overbszorgd En doordring vooral uw vooruitzien met het rotsvaste betrouwen op God. Dat betrouwen op God is het dat den moed moet geven, na Iedere beproeving veerkrachtig en niet gebroken weer op te staan. Zonder dat betrouwen zou het le ven soms een last zijn... die boven de menschelijke draagkracht zou gaan... Hier voor mijn venster huist een heele duiven-familie. En sems, wanneer den last van groots verantwoordelijkheid me drukt of dat ik innerlijk verscheurd word van kommer... dan kalmeer ik me met naar die diertjes te kijken. Bij 't krieken van den dag doen ze hun toertje in den verschen ochtendlucht... Daarna volgt het bad in het stroomende beekje achteraan den hof. En pas dan be ginnen ze aan hun ontbijt te denken. Ze weten niet waaruit het zal bestaan of waar ze het zullen vinden... maar ze vin den het zeker; volgt nu, het maken van hun opschik. Dat doen ze kalm en toch drukjes bezig... En eindelijk kemt het laatste nummer tje van hun morgenprogramma: een har telijk koutertje. Het heeft er allen schijn van dat ze mekaar beter verstaan dan de menschen. En ze leven: r.og nooit heb ik er een gevonden die dood lag van honger. Ze zaaien niet... oogsten niet... ze leven toch en ze zijn daarbij ook nog al netjes gekleed. Nederig heb ik de les aangenomen. Be grijpt ge ze ook, beste vrienden? Ge draagt uw geluk in u-zelf. Er zijn menschen die altijd gelukkig zijn, om het even waar of bij wie ze zich bevinden. En anderen zijn nergens gelukkig. Wees van het getal der eersten! Zoo het jaar dan niet goed, niet geluk kig is, handel gelijk Christus die smake loos water veranderde in besten wijn... Het Geloof is altijd bij machte dat mi rakel te doen. Het Jaar 1937 zal zijn wat het Is... Wat geeft het? Voor hen die eigenlijk God beminnen, in waarheid beminnen, eindigt alles toch goed. En reeds hier beneden wordt de meeste zware beproeving verlicht wanneer men aan zijn bedrukt en angstig hart, het god delijk Hart voelt kloppen van Hem die de heerlijkheid der tijden en der eeuwen is. Naar P. LT3RMITE. DE H. VADER LIJDT HEVIGE PIJNEN. GEBEDEN WORDEN VOORGESCHREVEN, De gezondheidstoestand van Z. H. de Paus is er niet op vooruitgegaan in de laatste week. Ofschoon zijn toestand sta- tlonnair zou zijn, lijdt hij hevige pijnen aan het been. Deze pijnen zijn toe te schrijven aan de storingen in den slechten bloedsomloop in het linkerbeen en die een zenuwontsteking tot gevolg hebben gehad. Hij kan door de hevige pijnen weinig Slapen, wat hem op den duur zeer afmat. Zijn geest blijft evenwel volledig hel der en Kardinaal-Staatssekretaris Pacelli wordt alleen toegelaten aan zijn ziekbed om met Hem de loopende zaken te be spreken. Gebeden werden voorgeschreven voor Zijn genezing, Donderdag 11., in de basi liek van St Jan van Lateranen. Naar het Fransch blad Le Journal i> Zou het leven van den H. Vader enkel r.og een kwestie van dagen zijn. Reeds om trent een maand houdt de H. Vader het bed. Z. H. de Paus heeft alle publicaties van officieele bulletijns over Zijn gezondheids toestand verboden. Wij geven hier den tekst van het Herderlijk Schrijven dat door Zijne Em. den Kardinaal en H.H. ExeeÜ. de Bisschoppe n van België over de aktueele vr aagstukken aan de Geestelijken en Geloovigen van hun Bisdommen wordt gericht. We raden al onze Lezers aan dit belangrijk schrijven aan dachtig te lezen om naar eendracht te streven onder leiding on zer Bisschoppen. Zeer beminde Broeders, Dezen herderlijken brief, waarop wij uw bijzondere aandacht vestigen, zenden wij U op den Hoogdag van Kerstmis. Voor het Kribbeken van den God-Mensch zult gij da gewichtige woorden overwegen, die wij meenen tot'U te moeten richten: gij zult ze aanvaarden met de gevoelens die de herinnering aan Bethlehem in elke christelijke ziel opwekt. Als. Bisschoppen, die de zware verant woordelijkheid dragen over het heil der zielen en de welvaart van de Kerk in België, wenden wij ons tot U. Wij stellen Immers vast dat de tegenwoordige gebeur tenissen, en de redetwisten die zij onder de katholieken uitlokken, nauw verband houden met en van aard zijn om ten zeerste schadelijk te worden voor de heilige belangen, waarover wij aan God en aan den Stedehouder van Christus rekenschap moeten geven. Ons herderlijk ambt legt ons dus den plicht op, U de gegronde vrees mede te deelen, die de huidige verwarde toestand in ons opwekt en U riohtlijnen te geven om de dreigende gevaren af te weren. Wij zullen nochtans vermijden stelling te nemen nopens vraagpunten, die van zuiver burgerlijken of politieken aard zijn. Gelieft eerst, Zeer beminde Broeders, aandachtig te beschouwen welke de be- teekenis is van de geboorte van den God- Mensch voor het menschdom. Na eeuwen van verval, teekent deze gebeurtenis den dageraad van de nieuwe tijden. De Heiland is den mensch komen verlossen uit de boeien van het kwaad en hem met God komen verzoenen. Met de genade en de goddelijke vriendschap, heeft Hij hem den vrede van de ziel en alle geestelijke goederen teruggeschonken. Meer nog, aan al degenen die Hem wil len ontvangen, die gelooven in Zijn naam, heeft Hij de macht verleend om kinderen Gods te wordenen tegelijkertijd worden zij broeders van Christus, ledematen van Zijn mystiek lichaam, erfgenamen van Zijn rijk. Dit goddelijk kindschap en dit oroeöer-zijn met Christus, waaraan alle menschen deelhebben of geroepen zijn om deel te hebben, doen onder hen banden ontstaan, die oneindig meer innig zijn dan die van een zuiver natuurlijke samen- hoorigheld. Christus, en Hij alleen, heeft aan de wereld de echte menschelijke broe derlijkheid gebracht deze broederlijkheid waarvan de ranstenliefde de eersj£ .vrucht en het fioófdbevel is. Zoo zijn oris door Christus Jezus, in wien God ons alles heeft geschonken», de kostbaarste goe deren geschonken, dis de menschelijke ziel veredelen. Moet het ens verwonderen dat het christendom, bedeeld met zulke boven natuurlijke rijkdommen, de wereld om- vormd heeft? Als een geestelijke zuur- deesem, heeft het de heidensche samen leving omgewerkt en met levenskrachten verrijkt, die haar wezenlijk veranderd hebben: namelijk door het vestigen van de waarde en van de recht -n der men schelijke persoonlijkheid, van de stevig heid en den eerbied der familie, van de wederzijdsche plichten der enkelingen en der gemeenschappen. Zoo is de chris telijke beschaving tot stand gekomen, waarvan de Katholieke Kerk steeds de goddelijke boodschapster is geweest en blijven zal. Deze christelijke beschaving is het die, sinds eeuwen, de ziel van het Belgisch volk gekneed heeft en, spijts den betreurenswaardigen afval of de godsdien stige onverschilligheid van velen onzer medeburgers, is zij het nog steeds die aan ons land zijn uitzicht en zijn karakter geeft. Wee België, zoo het zich berooven liet van dit allerkostbaarste erfgoed! Wekt, Zeer beminde Broeders, niemand onder U weet niet dat op dit oogenblik een groot gevaar de christelijke bescha ving bedreigt: te weten het bolchevistisch communisme, het communisme zonder God. Het wil het werk van verlossing en verheffing vernietigen, dat door den God- Mensch in het Kribbeken van Bethlehem werd begonnen en dat door de Katholieke Kerk, door de eeuwen heen, wordt voort gezet. Meer nog, het beoogt de volledige afschaffing van allen godsdienst en wil zelfs het Godsbegrip uit het hart van het menschdom uitrukken. Het streeft er naartoe de familie, door Christus ver edeld en geheiligd, te verdelgen, den men- schelijken persoon van zijn wezenlijke voorrechten te berooven, zonder nog te spreken van de ongelooflijke economische ellende, waaraan het zijn slachtoffers prijs geeft. In de ongelukkige landen waar het be schikt over de politieke macht, namelijk in Rusland en In Mexico, is de afschaffing althans in 't openbaar, van den godsdienst en van de goederen die hij medebrengt, een voldongen feit; men weet genoeg ten koste van welke vervolgingen. In Spanje, sinds de communisten de hand hebben gelegd op het bewind van Madrid, gaat de burgeroorlog, die reeds op zichzelf zoo noodlottig is, nog gepaard met een vree- selijken godsdienstoorlog. Over heel het grondgebied door het communisme beheerscht, wordt het een helsch schouwspel van kerk- en klooster- branden, van uitmoorden van bisschoppen, priesters en kloosterlingen van beide ge slachten, wordt het een ontneedoogend verdelgen van alle personen en van alle dingen die den katholieken godsdienst vertegenwoordigen. Laten wij met eerbied buigen voor deze edele slachtoffers van den duivelschen haat tegen den chris- telijken naam, want wij mogen denken dat zij de kroon van den marteldood in de eigen en verheven beteekenis van dit woord, verworven hebben. Deze oorlog heeft aldus het karakter aangenomen van een strijd, op leven en dood, tusschen het materialistisch en goddeloos communisme en de christelijke beschaving onzer oude westersche landen. Hoe is het dan toch mogelijk dat een zeker aantal onzer medeburgers partij wil trekken voor de krachten, die in den dienst staan van het bolchevisme? Bij velen, zonder twijfel, wil deze sympathie doorgaan als liefde voor de democratie en als gehechtheid aan de rechten der menschelijke vrijheid. Hoe naïef echter en hoe verkeerd te gelooven dat de triomf van het bolchevisme in Spanje de zaak van de democratie en var. de vrijheid ten goede zou komen! Is het niet klaar blijkelijk daarentegen dat dit zou het vertrekpunt zijn naar een wilde overheer- sching, op zijn Russisch, naar een dic tatuur zonder God noch gebod, met het treurig gevolg dat alle burgers, de werk lieden inbegrepen, aan dezelfde slavernij zouden onderworpen worden, om ln dezelfde ellende te deelen? Wie oogen heeft, ziet toch dat het bol chevistisch communisme thans in de meeste landen van de* wereld een aller ernstigste bedreiging daarstelt. Dit gevaar komt vooral voort uit de verwoede, me thodische en wetenschappelijke propa ganda, die gevoerd wordt, meestal eerder geheim en verborgen, dan gekend en openbaar, door agenten van Moscou in de meest verscheidene middens, niet enkel bij de werklieden maar ook bij de intellectueelen. Mogen wij zeggen, Zeer beminde Broe ders, dat België niet blootgesteld in aan dit gevaar? Helaas, neen! Laten wij noch tans niet overdrijven, en vooral laten wij ons niet op hol brengen alsof alles ver loren was! Deze ware een allernoodlottig- ste zielsgesteltenis. Eenerzijds moet zeker alle ongegrond veiligheidsgevoel worden vermeden, maar anderzijds zijn evenzeer verkeerd en onbezonnen die paniek en obsessie, die sommigen bij de volksmassa schijnen te willen in 't leven roepen en te onderhouden, om het land naar avon tuurlijke oplossingen te voeren, waarvan niet goeds te verwachten is. Indien wij zoo duidelijk op het zeer werkelijk gevaar van het communisme wijzen, dan is het niet om tr vrees aan te jagen, maar wel om uw ernstige en eensgezinde aandacht te vestigen op de noodzakelijkheid en op dei. plicht dit overal, waar het zich vertoont, met vast beradenheid, krachtdadigheid en vol harding te bestrijden. Met welke middelen moet het bestreden worden? Met geweld? Niets ware zoo noodlottig en zoo tragisch als dit te beproeven: het geweld immers lokt het geweid uit en leidt gewoonlijk tot een broedermoorden den strijd tusschen burgers van hetzelfde vaderland, met de gruwelijke gevolgen, die de meesleep zijn van dergelijken strijd Het ware ook de roekelooste onoememing, want welke zou de uitkomst ervan zijn? Zou het geduchte woord van Christus niet andermaal bewaarheid worden: Allen die het zwaard trekken, zullen door het zwaard omkomen Wat noodig is, en waartoe de Kerk met al haar kracht aanmoedigt, dit is een krachtdadig maar tevens vreedzaam en geordend offensief, niet enkel van de katholieken, maar van al degenen wien de welvaart van het land en het heil van het volk aan 't hart liggen. Noodig is het, dat allen zich waarlijk rekenschap geven en zich ten volle bewust zijn van de onheilen, die de overheer- sching van het communisme over ons land zou doen neerkomen, en gansch bijzonder van het ellendig lot dat bij dit gebeuren de werkende klas zou ten deel vallen. De priesters en de leeken, die ge durig in aanraking komen met de volks middens, zullen zich zonder opfhouden inspannen om de hersenschimmige droom beelden te verdrijven, die de propagan disten van Moscou voor de oogen der arbeiders ophangen zij zullen hen daaren tegen doen inzien welke afgrijselijke wer kelijkheid zioh schuilhoudt achter deze leerstelsels en deze beloften, Noodig is het, dat alle ordelievende lieden, tot welke gezindheid zij ook be- hooren, elkander verstaan en elkander steunen in den gemeenschappelijken weer stand. Wij hebben alle redenen om te gelooven dat, buiten de gansche massa der katholieken, het aantal groot is van diegenen die bereid zijn cm mede te werken aan deze onontbeerlijke aktie. Ook kunnen wij niet aannemen dat een enkele politieke groep het monopolie van deze aktie voor zich zou opeischen en zich zou aanstellen als den eenigen redder. Er zijn in ons land talrijke en sterke anti-communistische krachten genoeg, om alle gevaar af te weren, op voorwaarde nochtans dat zij, in plaats van elkaar in ijdele twisten te verscheuren, integendeel hetzelfde verheven doel nastreven en op bouwend werk verrichten, ten bate van het algemeen welzijn. Vooral noodig is het wij leggen den nadruk cp dit punt, dat onze zoo verscheidene en zoo bloeiende katholieke werken verder blijven groeien en zich ontwikkelen. Indien alle, -an welken aard ook, belangrijk, zelfs noodzakelijk zijn voor het heil der Kerk, willen wij niet temin hier vooral spreken over de maat schappelijke werken van alle slag. ue- stlcht ten koste van ontzaglijke kracht inspanningen en dank zij bewonderens waardige toewijdingen, maken deze in stellingen een stevig en sterk geheel uit, dat weinige landen ter wreld het geluk hebben te bezitten: Mexico en Spanje, bij voorbeeld, kenden geen maatschappelijke inrichtingn die konden vergeleken worden met de onze. Deze werken zijn een stevige waarborg voor de toekomst van België: zij zijn weliswaar niet volmaakt, maar niemand, die niet vooringenomen is, kan loochenen dat zij een merkelijk deel der arbeidersklas en om zoo te zeggen gansch de landbouwersbevolking tegen verderfe lijke leeringen behoed en ze meteen gered hebben. Op dit oogenblik, maken zij een der sterkste vestingen uit tegen het in dringen van het communisme. Wij houden er aan een plechtige en levendige aan moediging te geven aan degenen, die zich aan haar inrichting en haar blcei toe wijden. Wij vragen aan de priesters en aan de kloosterlingen niet enkel aan de werken van Katholieke Actie, maar ook en evenzeer aan de christelijke maat schappelijke werken hun rechtzinnige en werkdadige sympathie te betoonen; wij loven en zegenen de leeken die htm ijver en htm werking aan haar ontwikkeling besteden. Deze instellingen werden in het leven geroepen en zij blijven bestaan ter uit voering van de pauselijke richtlijnen, vooral van af den wereld blief Rerum No- varum: zij kunnen haar rol van sociale voorbehoeding en vorming slechts vervul len, indien zij eene samenhangende en stevige inrichting uitmaken, die sterk gehecht is aan de Kerk. Het is dus aller- betreurenswaardigst, en wij verwerpen het als tegenstrijdig met de belangen van de zielen en met het welzijn van de Kerk, dat sommige katholieken zich inspannen om deze werken te verdeelen en te vernie tigen of om hun confessioneel karakter weg te nemen, en zulks met een louter politiek doeleinde. Zij die zoo handelen hoeven te weten dat zij tegen den uit- drukkelijken wil van de Kerkelijke O.er- heid ingaan en dat zij dientengevolge hun geweten bezwaren. (Zie vervolg op 2blad.) DE ECONOMIE VAN HET DERDE REICH Herhaaldelijk roerden geruchten verspreid over de benarde toestand ran de Duitsche economie. Vele er van waren tendentieus. Toch blijft het niettemin ontegensprekelijk waar dat het niet goed gaat met de Duit sche volkshuishouding. De oorzaken van de moeilijkheden liggen echter niet bij het huidig bewind alleen, zoo als veelal beweerd wordt, maar wel bij de omstandigheden en de desor ganisatie van de Duitsche economie door het verdrag van Versailles. John Maynard Keynes, een groote Engel- sche economist, die rechtstreeks mee gewerkt heeft aan de opstelling van het verdrag en die met klank de com missie heeft verlaten waar hij werk zaam was, omdat hij het verdrag on zinnig oordeelde, heeft weinig maan den na de onderteekening een werk gepubliceerd: De economische ge volgen van den vrede waarin hij de vernietiging van de Duitsche econo mie door het verdrag als het groot ste schandaal en de grootste onzin nigheid bestempeld heeft. Volgens hem werd. daardoor de spil van de wereldeconomie vernietigd en dat moest noodzakelijk met zich brengen de ontreddering van de wereldecono mie binnen enkele jaren. Aldus heeft Keynes in 1919 de economische crisis voorspeld, die we thans reeds zeven jaar doorworstelen met zijn ellendige nasleep van politieke, sociale en rao- reele ellende. Doch na 1924 heeft Duitschland zijn economie weer kun nen herinrichten dank zij het toe vloeien van buitenlandsche kapitalen. Deze kapitalen toerden geleend op korte termijn omdat de geldschieters de zaak nog niet heel goed vertrouw den, doch de Duitsche banken begin gen de groote fout dit geld vast te leggen op lange termijn in de indus trie en toen in 1929 de buitenlandsche schuldeischers hunne kredieten be gonnen terug te eischen werd de toe stand gevaarlijk. In 1931 gebeurde de terugtrekking van de vreemde kapi talen zoo snel, dat de voorraad li- kwiede middelen weldra uitgeput was en dat zelfs de noodige deviezen niet meer voorhanden waren om de aller noodzakelijkste levensmiddelen en grondstoffen in het buitenland aan te schaffen. Een gedeelte van de bui tenlandsche kapitalen bleek daarbij vastgevroren. Geheel de buitenland sche handel moest geregeld worden. De eerste twee volgende jaren wer den de moeilijkheden nog gemakke lijk overworeomdat. Duitschland meer uitvoerde dan invoerde, maar toen in 1934 de handelsbalans passief werd moesten weer ingrijpende regle menten uitgevaardigd worden zoodat niets meer aan het toeval overgela ten werd. Plannen werden opgemaakt voor een geleidelijk herstel der zieke economie en het vierjarenplan, waar van Goering tot leider werd benoemd, is er de bijzonderste van. Duitschland is verplicht zoo'n stroeve reglemen teering in te voeren, want moest de buitenlandsche handel vrijgelaten worden dan zou de Mark spoedig zijn huidige waarde verliezen en de in flatie die zou volgen zou rampspoe dige gevolgen meebrengen, waaronder de voornaamste het verlies van het vermogen dat tijdens de laatste ja ren zoo moeizaam tot stand kwam. AFLEIDING VOOR DE MOEILIJKHEDEN Een Engslsch anti-Duitsch blad heef: verleden week het bericht ver spreid dat Duitschland om zijn bin- nenlandsche toestand te verduiken of liever om er de aandacht van af te leiden een buitenlandsch conflict zou trachten uit te lokken. Intusschen bereikte ons reeds het nieuics dat een Duitsch schip door de rooden in Spanje aangehouden was geworden en naar de haven van Bilbao over gebracht. Onmiddellijk werden oor logsbodems uit de Duitsche havens met groote spoed naar Spanje ver zonden. Is dat nu het buitenlandsch conflict dat Duitschland wil uitlok ken om zijn moeilijkheden te ver doezelen? Zou het Engelsch blad dan toch gelijk hebbenHet is wel mo gelijk. Doch zoo absoluut durven wij dat niet itqweren. Waarschijnlijk zoekt Duitschland naar een oplossing van zijn moeilijkheden die het in het binnenland niet vindt. Wat het on middellijk noodig heeft zijn devie zen, namelijk buitenlandsch kapitaal waarmee het weer de noodige grond stoffen voor zijn industrie èou kun nen aankoopen, zonder dewelke deze zou stil vallen en dus nieuwe en uit gebreide werkloosheid zou veroorza ken. Het buitenland toil schijnbaar niet leenen; dat meenen we toch te kunnen ctfleiden onrechtstreeks uit een rede door den Heer Eden over enkele dagen uitgesproken en waar deze zegde dat Engeland en Frank rijk wel willen leenen aan Duitsch land, als het geld maar niet gebruikt wordt voor nieuwe kanonnen en oor logsschepen. Duitschland zal echter geen leeningen aanvaarden waaraan dergelijke voorwaarden aan verbon den zijn. Er is nog iets anders wat Duitschland wil en wat rechtstreeks in betrekking staat met het voor gaande. Duitschland zou kolonies wil len hebben waaruit het zelf grond stoffen zou kunnen halen zonder die te moeten koopen met de kostelijke deviezen aan het buitenland. Her haaldelijk is deze kwestie te berde gekomen maar telkens toonden de groote koloniale mogendheden, Enge land en Frankrijk, zich weinig ge neigd om toegevingen te doen. Nu meenen we dat Duitschland bewust van zijn militaire macht weieens een parade kan uitvoeren, die wel aan een bedreiging kan gelijken, en waar door het Engeland en Frankrijk meent te kunnen aanzetten tot groo- ter toegeeflijkheid. Er strijden al veel Duitschers in de legers van Generaal Franco en Duitschland zou wel recht streeks durven tusschenkomen als... het niet geholpen wordt door Enge land en Frankrijk. Zoo meen ik dat de Duitsche handelwijze moet geïn terpreteerd worden. EN DE GEVOLGEN? Maar zullen Engeland en Frankrijk wel toegeven? We denken van wel Engeland zal in ieder geval een Europeesch conflict trachten te ver mijden. En Frankrijk zelf vreest wel Duitschland. In de laatste jaren heeft dat land immers zoo snel bewapend met het modernste en meest effec tieve materiaal, dat Frankrijk dat nog heel wat oud materiaal bezit wel in de minderheid staat op dat gebied Duitschland is er zich wel bewust van. Hier staan we dus iceer op een oogenblik in de tijdsevolutie, waarop alles op het spel staat. Weer is er mogelijkheid dat de katastrofe uit breekt. Gelukkig dat inzake interna tionale diplomatie het gevoel moet zwijgen voor de redelijkheid. De Franschman zou natuurlijk die ver foeide boche mores willen leeren, maar om beterswille dan maar nog eens buigen. Verboden nadruk.) ROSKAM. ENGELAND HEEFT EEN NIEUW PRINSESJE Prime» Marina, dï Hertogin van Kent, schenkt het leren aan een dochter De Hertogin van Kent heeft het leven gegeven aan een dochtertje. Dit nieuwe Prinsesje zal de Cfi plaats innemen in de orde der troonopvolging. Deze geboorte werd in Engeland met groote vreugde vernemen. Men hoopt daf deze blijde gebeurtenis nog zal bijdragen tot de versteviging van de eenheid van de Koninklijke Familie. Onze cliché stelt voor de Hertog en de Hertogin van Kent, spelend met hun eerste k'nd^e. laxESZKsaaaasaasaBiazaBEQaiaaEijEBEiaBiaaiBuzaRisiiaaiRaBKBK 0a Socialisten heSeedigen 2L EHL dera Paus mn onze Bisschoppen DE INTERNATIONALE BRIGADE TE MADRID Soldaten der internationale brigade, samengesteld uit Belgen, Franschen, Russen, Engelschen, enz., rustend na het offensief der laatste dagen. ZWARE STRIJD WERD GELEVERD ROND MADRID. EEN DUITSCHE BOOT GEPRAAID DOOR DE ROODEN MAAR LOS GELATEN ONDER BEDREIGING VAN EEN DUITSCH OOR LOGSSCHIP. DE INTERNATIONALE TOESTAND ZEER GESPANNEN. De Natloalen hebben, naar verluidt, een nieuwen zwaren aanval gedaan op Ma drid en omgeving. Wie er in feite over winnaar van is geworden, kan niet met juistheid worden gezegd, daar beide par tijen de zege opeischen. De rooden melden dat zij de aanvallïn der Nationalen met sukses hebben afge slagen, dan zelf tot den aanval zijn over gegaan en enkele kilometers zijn vooruit- gerukt. De verliezen zouden zeer zwaar zijn langs beide zijden. De berichten der rooden zijn echter zoo uiteenlooperd naarvolgens hun oorsprong, dat er maar weinig krediet aan mag worden gegeven. De Nationale» hebben niet veel gemeld over het front van Madrid, maar volgens het Fransch blad Jourzouden deze ten Zuiden van Madrid groote vorderingen hebben gemaakt, alsook ten Westen der Soaaache hc.ïdstad. Zij zouden ook drie kilometer veld hebben gewonnen ln de buurt van de universitaire wijk. De rooden hebben ook gemeld dat zij vorderingen maakten te Vilienueva de la Canada, rma'r totnogtoe hadden zij nim mer bekend die plaats te hebben moeten prijsgeven. Generaal Franco zou vorige week twee maal het front van Madrid hebben be zocht en een onderhoud hebben gehad met Generaal Mola. i Op de andere fronfeh zouden de Na- tlonalen merkelijken vooruitgang hebben gemaakt in Andalousië (60 km.) en de Provincie van Cordova grootendeels heb ben veroverd. Anderzijds zouden de rooden een weinig sukses hebben gehad jjabi) Teruel, waar zij aanvallen deden onder bescherming van Russische tanks. (Zie vervolg 2' blad.) Naar aanleiding van de Kerstbood schap van Z. H. den Paus en den herderlijken brief van onze Bisschop pen, hebben onze socialisten nogmaals niet kunnen nalaten te bewijzen hoe nauw zij in verband staan met hun marxistische broeders, de kommunis- ten. Het socialistisch blad Le Peuple het orgaan van onze socialistische Ministers heeft in zijn nummer van Kerstdag, een beleedigenden uitval gedaan tegen Z. H. den Paus betref fende zijn Kerstboodschap. Het blad heeft dit artikel, dat verscheen onder den titel Een schandalige Kerst boodschap van den Pausgeplaatst vooraleer zelfs den tekst van de Kerstboodschap van den H. Vader te hebben gelezen, gezien alle overge seinde perstelegrammen heel onvol ledig waren. Le Peuple verklaart dat die Kerstboodschap ook een oorlogsver klaring is aan het Spaansche volk dat strijdt onder het bevel der roo den. Het is de eerste maal sedert den oorlog dat dergelijke beleedigingen werden geuit door een anti-klerikaal blad tegen den Paus. Le Peuple s kan het niet verkroppen dat de Paus de Spaansche Nationalen, welke het blad betitelt als de fascistische moordenaars niet heeft veroordeeld. De Paus had de Spaansche rooden moeten gelijk geven voor onze so cialisten, als die lieden 11.000 pries ters en kloosterlingen hebben ver moord en 20.000 kerken, kioosters en dergelijke gebouwen hebben ver brand, die graven van kloosterlingen hebben geschonken, enz. En Maandag 1.1. moest Le Peuple nogmaals in een artikel van twee kolommen lang beleedigingen uiten aan het adres van de Belgische Bis schoppen omdat deze tegen het kom- munisme opkwamen in hun herder lijken brief. Onze Belgische socialisten toonen meer en meer waar hun harte naar toe gaat: het kommunisme Wie bij het vernemen van het walgelij ke geschrijf van Le Peuple op Kerst dag, hicit bloed niet sneller heeft voelen bruisen door zijn aderen, en zijn vuisten niet heeft voelen jeuken van verontwaar diging, kan voorwaar geen Katholiek meer genoemd Wordtin, Ik heb een wijl de oogen gesloten, en mijn gedachten laten terug gaan, naar on ze roemrijke voorvaderen. Och ik weet niet, maar we hebben er zoo geen idee van, van wat er zou gebeurd zijn in Vlaande ren, na zoo'n laffen aanslag, op wat ons het dierbaarst is: onze Heilige Vader den Paus! Vlaanderen had te vuur en te wa pen gestaan, en de aanrander had geen vier en twintig uren meer veilig in het land rondgeloopen! Ik h:b gedacht aan de Kruistochten! Is onze Leeuwenvlag geen trofee die we van de Kruistochten meebracht-in? Ik heb ge dacht aan Groeninge, aan Kassei, aan on ze Boeren... Waar is der oudren fierheid nu gevaren? Te dien tijde, bestenden er nog geen Katholieke Ministers, maar ik weet, had den er bestaan, één uu« na de vuigen aan slag, hadden allen h ambt reeds neer- griegd, en kordaat gi.vaigerd nog verder saam te werken met de rechtstreeksche handlangers van de schaamtelocze beleedi- gers. Ik laat ln het midden of ze ervoor te vinden zouden geweest zijn, om samen met roode ministers nationale concen- tratiemeetingente gaan houden. Het is ondenkbaar! Ik weet het wel, men zal mij tusschen de voeten schuiven clat de theorie zeer schoon is, maar dat iemand die in de praktische politiek staat, er wel anders over oordeelt. Ik lach met dia prakti sche» politiek! Of moeten we omwille van de economische heropbeuring van het land, de rooden vrij spel geven, en aldus, medehelpers en wegbereiders worden van de sovjetisatie van ons land? Moesten we aan onza Vlaamsche menschen de vraag stellen, wat ze verkiezen: ofwel, de tijde lijke derving van een bete broods (wat nog niet vaststaat) om de bolchevisatie van ons land tegen te gaan, ofwel, van daag misschien nog een wittebrood maar morgen zonder twijfel de vernieti ging van onze kristelijke beschaving en de berooving van wat ze nog bezittsn aan eigendom lk wed, dat de meerderheid met liefde het gevraagde offer, en nog grootera zou dragen, cm de toekomst van onze kinderen, van onze familie^ en van Vlaahtriren gevrijwaard te zien! Dat de socialistische partij dewegbereid- ster is van het bolchevisme in onze streken, is zonneklaar! Pas enkele dagen geleden, achtte zij het noodig, wellicht onder den drang van de Concentratie der Katholieke Vlamingen, een boodschap uit te hangen, waarbij ze ZEGDE Moskou e:i het Bol chevisme evenzeer te WILLEN bestrij den, al»de schim van het fascisme! Thans versobijnen de socialisten in hun ware ge daante: de verdedigers, de advokaten, van de kommunisten tegen den Paus! Dit naar aanleiding van de Kerstboodschap van den Heiligen Vader, die ze op leugenachtige manier aan hunne misleide lezers voor- disschen! Huichelaars! Vcor mij ligt de brief die de Spaansche Bisschopptn, enkelen tijd geleden hebben bekend gemaakt. We leven nog maar pas enkele maanden onder de socialistischen knoet, en hoeveel waarheden uit dezen brief, zouden we niet kunnen onderlijnen aan de hand van de gebeurtenissen die zich hier. in deze korte tijdspanne hebben afgespeeldWe zouden de vermaning, ons door de Spaansche Bisschoppen toege stuurd van de daken willen schreeuwen, en uithangen op alle ho:'.::n van de straat: Gij die de volkeren regeert, hoedt hen voor alle besmetting die hen ten bederve leiden zal, en werpen moet buiten de we- gen van eigen geaardheid en eigen ge- schiedenis. Laat de kracht van God, eeuwige steun voor ALLE zaken, ln heil niet verzwakken. Sluit geen pacten met het kwaad, ook nkt onder voorwendsel van sociale eischen; het kwaad mzde- zeggingsschap toekennen, en vooral, liet toelaten in den tempel der wettelijkheid, beteekent den dood van het vclk, bm- nen korten of langen tijd. Zie in de puin en van Spanje, niet jO- zeer het vernielend werk van de kar.on- nen, maar het dwaze werk van reg.er- ders, die het Spaansche volk r.tet iub- ben weten te leiden, die zijn aard en ge- schiedenis niet hebben begrepen. Tot de Broedervolkeren, tot dezen die lijden om ons ongeluk, tot dezen die de- zelfde gevaren doorkruisen, zeggen wij: spiegelt u naar ons voorbeeld: denkt nkt dat U tegen het gevaar gevrijwaard zijt dat de ziel van ons volk heeft vergiftigd. Iedere maatschappij 13 een Kuituur, waar het kommunisme zal doorsijpelen, wanneer God, die het leven cn het wei- zijn is van den geest, er afwezig is. en indien het gezag, dat van God komt, de ■I bewaarster niet is van de rechtvaardig- held en de sociale orde, God~crisis, ge- zagscrisis, ziedaar de plaag die woekert bij de algemeenheid der volkeren! Maken we ons geen illusies meer! Ook bij ons sijpelt het kommunisme langzaam door. aangevoerd door de kanalen van een Russische ambassade te Brussel, en voor al, door de wijdvertakte armen van de so cialistische partij in ons land. De ver smelting van de socialistische en komniu- nistische jeugdorganisaties is daar een sprekend bewijs van. Och ik weet wel, U zult me toeroepen, het is gebeurd tegen den wil in van de LeidersMisschien wel, omdat ze nu nog in de regeering ze telen. Maar is het niet het praktische re sultaat van de opvoeding die dag in, dag uit door de socialisten en hun pers als het ideaal wordt aangeprezen en vooropge zet? Met Kerstdag 1935, is Voor Allen be gonnen, met onze Hemelsche Moeder op een ongehoorde manier te bespotten! Vooruiten Le Peuple moesten den apostel der armen en der melaatschen bezwadderen, onzen heerlijken Pater Da- miaan! Anders kon de massa van onze arbeiders wel haar geloove in het heil van het socialisme verliezen! Kerstdag 1936! De socialisten trekken te velde tegen den Paus, en maken Hem leugenachtig bij onze eenvoudige arbei ders! i Wat zal Kerstdag 1937 ons brengen? Iedere Katholiek neme zijne verantwoor delijkheid op! ONZE ALMANAK VOOR 1937 geven wij aanstaande week. «BI Het XVIII» Congres van den Katholie ken Viaamschen Landsbond heeft plaats te Leuven op 9 en 10 Januari a.s. in de zaal Patria. Op het programma voor Zaterdag 9 Ja nuari staan de verschillende actueele pun ten: het Vlaamsch in het leger, het Radio- probleem, de Vlaamsche Academiën eil de Erusselsche toestanden. De vergade ringen van Zondag zullen gewijd worden aan de staat "hervorming. De Katholieke Vlamingen van elke po litieke strekking, die nog niet lid zijn van den Landdoond en die het congres wen- schtn bij te wonen kunnen een deelne- mingskaart bekomen mits storting van 10 fr. op po?, check rekening Nr 404 Ka tholieke Vlaamsche Landsbond BiussdL

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1937 | | pagina 1