O. L. V. LICHTMIS Nieuwe geluiden Hieuw® hoop HET COMMUNISME IN VLAANDEREN Een Tegenvaller Gedeeltelijke Politieke Crisis D KATHOLIEK WEEKBLAD VAN IEPER Ce toestand in den provincieraad van West-Vlaanderen Gro6ie Oi?eirslfC3iniRQen én da W.S. van Amerika Zware REDT INTERNATIONAAL OVERZICHT Be Gezondheidstoestand van Z. H. de Paus SNEEUWKONING Heer Vandervelde geeft zijn ontslag als Minister Keer Van Zeeland zou hem verzocht hebben de Begeering te verlaten De Heer Waaiers, bestuurder ven Le Peuple volgt hem op onze Vlaamsche blinde Kindertjes gij de 3.C30 vierkante km. ender veter. liQklecien. - ld© eniiiiten tieSEar schade. Meer dan SCO deaden. Ie" ZONDAG 31 JANUARI 1937^. «DE HALLE» Katholiek Weekblad van leper 3 Bureel Boterstraat, 17, IEPER. ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per poat) Binnenland 29.fr. Belgisch Kongo 40.fr. fg Frankrijk 40.fr. Alle andere landen GO.fr. Mciczcerkcrs til» tcra*txoordtiijk leor WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN. 5* JAAR. N 5. ammn nmmua 1 TARIEF VOOR BERICHTEN: m S Kleine berichten pe, regel 1.fr. g s 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur. IKleiiie berichten (minimum) 4fr. g Rouwber. en Bedank, (min.) 7fr. g D rukker-Uitgever SANSEN-VANNESTE, Poperinge JilllinWUiaiURUÜiUtlUimuaHltMiniUIMUUlilllUWtHUlUUIIttllilIlllUIlilIIllUUttiHUJIlHIlilIHHUWlitlMltl Ons arbeidsleven is hard! Ons arbeidsmidden is ongezond, ge vaarlijk en zoo dikwijls zedeloos! Met den dag wordt het moeilijker het familieleven gezond te houden op sociaal, zedelijk en godsdienstig gebied. Af en toe doet het enorm veel deugd zich in te leven in de gedach ten van een feestdag gelijk we op tweeden Februari te vieren krijgen! Weinig feestdagen zijn zoo rijk aan gedachten nopens de vernieuwing in het persoonlijk, familiaal, sociaal le ven als de feestdag van O. L. Vrouw Lichtmis. Het goddelijk kindeke, gedragen ln de zachte moederarmen, doet zijn eerste bezoek aan het Huis van God! De menschenoogen zien niets an ders dan een kindeken, dat in zijn moeders armen ligt en opgedragen wordt aan den God van Israël. Dagelijks gebeurde dat met eerst geborenen! 't Was een gebeurtenis waar niemand meer aandacht aan schonk. Nochtans nu gebeurde er iets heel speciaals. Dat schijnbaar klein Kin deke deed a?" God een aanbidding en 'n dankzegging die de aanbidding van de heele schepping overtrof. Christus, de Ecjii Gods, die zijn goddelijken Vader aanbidt. Iedereen moet gedacht hebben: Die moeder komt de gewone op dracht doen van haar eerstgebore ne! Maar 't was een afstaan van haar goddelijk Kind voor het offer aan het bloedige Kruis van Calvarie. Het goddelijk Kind zelf volbrengt diep bewust dat volkomen offer van zichzelf, zonder voorbehoud, zonder iets ervan terug te nemen, niet één bloeddruppel. Wat nu ingezet wordt in den tem pel, zullen ze later, Kind en Moeder, samen voltrekken op Calvarie. Maria zal later aan 't kruisaltaar staan van haar Kind, dat zelf als de priester het offer zal brengen van zijn leven. Gelijk ze nu één zijn. zullen ze 't later ook zijn: offerstemming, in of ferdaad, in offerwil. Wat gaan we meedragen uit dit feest voor ons praktisch opostolaats- leven door onze beweging! Wat bijzonder op den voorgrond treedt dat is: Hoe een God bidt en hoe Hij zich volkomen wegschenkt. Hoe de Moeder van God bidt en zich gansch en geheel weggeeft aan de anderen naar het voorbeeld van haar goddelijk Kind. Konden we Hen dat nadoen? Beproeven we het eens ten min ste heel van verre om hetzelfde» ge bedsleven en hetzelfde offerleven te lijden. Wat zou er veranderen in de we reld! Hoe gelukkig zou de wereld war den? Wie durft bidden, wie durft zich wegschenken volledig door zijn apos tolaat thuis en op het arbeidsmid den? Volhardt met stalen wil en met onwrikbaar geloof in de nieuwe we reld die we aan 't opbouwen zijn! G. ROLF. «5S lilllllllUINIIIIIWHyHIlillilliltlUlilIHHWnHMRKiiiHiiP'üU'.itiiliilllWIHKIIliHliilljlltUnillinilIllllltiUHIWilflIllttliKHtllI1 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii DE ECONOMISCHE HERLEVING T'allen kante vernemen we, dat er sedert eenige tijd verschijnselen waar te nemen zijn die wijzen op een her opleving van de internationale han del. De statistieken van de goederen- omzet toonen een geleidelijke stijging aan. Alle landen zijn thans ovei'tuigd geicorden dat de wegen die gevolgd werden, om uit de crisis te geraken, dicaalivegen waren en dat de groote landen in hun egoïsme om met eigen middelen, binnen de landsgrenzen een oplossing te vinden, niet alleen de wereldeconomie, maar ook zich zelf benadeeligd hebben. De solidariteit die al de landen economisch verbindt, heeft de crisis doen uitslaan over de geheele wereld en geen enkel land is gespaard gebleven, hoe zeer sommige landen zich ook trachtten te de- solidariseeren. Die zelfde solidariteit noopt alle landen naar een gemeen schappelijke actie te doen uitzien, die alleen de economische herleving kan meebrengen. Dc zeven voorbije jaren zijn buitengewoon vruchtbaar ge weest aan allerlei plannen, confe renties en pogingen met het doel die herleving te bespoedigen, maar alle bleven in gebreke of vonden geen kans van toepassing. Ieder land sloot zijn grenzen voor de toevoer van vreemde waren. Hoogere toltarieven, prohibitieve rechten en contingentee- ringen droegen er het hunne toe bij cm de goedcrenomzct steeds maar te verminderen en de munt en de- viezenmoeilijkheden van een heele reeks Staten maakten het nog erger. Vele van de getroffen maatregelen toaren noodzakelijk om erger te voor komen en vooral de schuldenaars- landen konden niet anders handelen dan ze het nu gedaan hebben. Ook dragen de schuldeischerslanden de groote schuld aan de uitbreiding van de crisis. Zij hebben het eerst de in voer van vreemde produkten belem merd en hiermee bedoelen we vooral Amerika. Frankrijk en Engeland. Ge lukkig zijn deze lauden ook de eer sten om een vrijer goederenverkeer mogelijk te maken. Het is begonnen met de muntovereenkomst afgesloten naar aanleiding van de devaluatie van de Fransche frank tusschen de Vereenigde Staten van Amerika, En geland en Frankrijk. Sedertdien loer den verschillende maatregelen ge troffen door die betrokken landen, die nu reeds hun gunstige invloed laten voelen door een begin van herleving. POLITIEK VAN OSLO EN VAN OUCHY Bij het begin van de crisis werden door de kleine landen van Noord- West Europa pogingen aangewend, om door een gezamenlijke handel wijze de gevolgen van de crisis te keer te gaan en de nationale afzonderings- politiek zooveel mogelijk te beperken. In dien zin ontstonden de conferen ties van Oslo en Ouchy. De contrac- teerende partijen, de Scandinaafsche landen, Nederland en België verbon den zich de toltarieven geleidelijk te verminderen tot op 50 teneinde zooveel mogelijk de wederzijdsche goederen in- en uitvoer te doen stij gen. Alle landen die met de voorwaar den en de doeleinden van de overeen komst accoord gingen konden ten al len tijde aansluiten. Doch de crisis verscherpte en niet alleen was er geen enkele verdere aansluiting te vermel den, maar door hun verbondenheid met de overige icereld waren de be trokken landen in de onmogelijkheid gesteld om het accoord na te leven. Nu dat de sporen van nieuw econo misch leven merkbaar worden krij gen de oude gedachten nieuw voed sel en wordt er weer overleg gepleegd onder dc onderteekenaars van Ouchy om de grenzen weer te openen voor een grooteren goedereninvoer door vermindering van de hinderende en overdreven toltarieven. OP HET POLITIEK TERREIN Doch ook op politiek terrein merkt men een algemeene poging tot toe nadering van de verschillende landen. Ware het niet dat de Spaansche re volutie, nog te veel bitterheid ver wekt en de landen in twee kampen verdeeld, de eenen als voorstanders van de rooden, de anderen als voor standers van de nationalen, ice zou den al heel wat verder zijn op de weg der algemeene, al ware het dan toch maar tijdelijke verzoening. Laat de oorlog in Spanje eindigen en veel hinderpalen op den weg der inter nationale verstandhouding zouden vanzelf wegvallen. Het is niet alleen voor Spanje zelf, maar voor de ge heele wereld loenschelijk dat de moordpartij in het Zuid-Westen van Europa zoo spoedig mogelijk eindige. FRANKRIJK-DUITSCHLAND Hoe dikwijls heeft Hitler in zijn menigvuldige reden, niet gewezen op zijn wensch om als goede gebuur te leven naast Frank'ijkf Frankrijk is echter al maar door weigerachtig ge weest tegen de veelal billijke eischen van Duitschland, omdat het vast bleef houden aan de bepalingen van het Verdrag van Versailles en het geen vertrouwen ivilde stellen in het nieuw bewind bij zijn gebuur van over de Rijn. Nu heeft Blum, de Fransche premier, ook de hand gereikt aan Duitschland in zijn rede van Lyon. Hij heeft het gedaan met de gulle hartelijkheid, die de Franschen zoo eigen is, maar de tegemoetkoming is in werkelijkheid zoodanig ontbloot van tastbare aanbiedingen, dat de Duitschers met recht terughoudend zijn. DE ROL VAN ENGELAND Engeland heeft in de laatste maan den heel veel gedaan om de scherpe Fransch - Duitsche tegenstelling te milderen, en het belang van die tus- schenkomst kan niet genoeg in het daglicht gesteld worden. Als Frank rijk te weigerachtig wordt tegenover de rechtmatige eischen van Duitsch land verwekt het den schijn aan te leunen bij dit laatste en Frankrijk uit vrees een bondgenoot te verliezen, doet wat water in zijn wijn. Als Duitschland echter door de morcele steun van Engeland ie driest en te veeleischend wordt, zien we een nieu we Fransch-Engelsche toenadering tot stand komen. De Engelschen zijn wer kelijk de meest geslepen en de be proefdste politiekers van ons oud con tinent. We mogen ons gelukkig ach ten nog over zoo'n scheidsrechter ie beschikken anders zou het Europeesch huishouden nog veel meer overhoop liggen dan het nu het geval is. Ook in de toekomst zal Engeland een ge lukkige bemiddelingsrol vervullen tus schen de twee oude vijanden. Toch zagen we daarbuiten nog graag dat Engeland kordaat positie nam tegen de roode woestelingen in Spanje. Ais ze het echter niet doet dan is het ook, waarschijnlijk, om nog grootere moeilijkheden te vermijden. (Verboden nadruk.) ROSKAM. itfanaBBanBaiBBBESSRiiagaacxca BINNENLANDSCHE PREMIELEENING 1932 TREKKING VAN 25 JANUARI Maandag !iad te Brussel dc 50* trekking plaats der Bimicnlandschc Premielecning 1932. Het lot van 500.900 fr. is gewonnen door Reeks 26S3S9. De drie-en-dertig volgende reeksen zijn uitbctaalbaar met 25.000 fr.: 107658 123034 124145 126046 130097 134420 135207 146543 156770 156862 157417 162728 179728 181905 184409 198603 203748 209372 211278 220869 220912 235842 241562 247410 260980 261747 267952 208284 268803 275324 282550 283665 284302 Elke definitieve .obligatie behorren.de tot de uitgekomen reeks, heeft reent op het tiende van een lot toegekend aan dc reeks waartoe zij behoort. Zondag laatst hebben de communisten een Congres gehouden te Gent en besloten een afdeeling der Communistische Partij te stichten voor Vlaanderen (Uit de Nieuwsbladen.) De verspreiding van het commu nisme in Vlaanderen is tot hiertoe door de leiders verwaarloosd geweest. Eenerzijds omdat het allereerst vas ten grond moest krijgen in Wallonië, een bij uitstek geschikt arbeidsveld voor de werving, en anderzijds om dat het katholieke Vlaanderen zelf veel meer reaktie bieden zou. Het spreekt van zelf dat de werfkracht van het marxisme beperkt is tot de arbeidsklasse en de athéïstische of goddelooze intellectueelen. Negen op tien maal glijdt een socialistische ar beider naar het communisme af. Wel nu het socialisme is in Wallonië veel antigodsdienstiger dan in Vlaande ren. Gent en Antwerpen uitgezonderd, hebben nog tal van socialisten in Vlaanderen een vaag-kristelijke on dergrond bewaard, of huwden een kristelijke vrouw, ofwel staken hun ongodsdienstigheid op zak om de katholieke arbeiders aan te lokken. In Wallonië is de stap van de God verloochening reeds lang achter de rug. En waar Wallonië een reservoir is van dicht-opeengehoopte arbeids krachten, plaatste de communistische partij er het zwaartepunt van haar werking. Dat deze propagandische stichting zonder resultaat gebleven is, is een hersemschim. Niet alleen telt de marxistische partij er 9 volksverte genwoordigers, ze bezit er ook tal van socialistische sympathieën die vroeg of laat en eer vroeg dan laat haar volledig toekomen zullen. Over deze afglijding zijn geen il lusies toegelaten. De nationale con centratie rondom de regeering is vol komen machteloos het communisme te dammen, ook al was de ekonomi- sche toestand nog zoo schitterend. Het is de lijn van den tijd dat de verschuiving geleidelijk of bruusk naar de uitersten toegaat. In de laatste 10 jaar is iedere ver kiezing een sukses voor de commu nisten geweest. En al was het immer betrekkelijk gering, de vooruitgang was er steeds. Waarom zou dan deze vooruitgang gestremd worden ln een periode die heel Europa betrekt ln een strijd van rechts tegen links. Men late zich niet misleiden door schiinargumenten als dit van het getal ten overstaan van het geheel' Wat is een hoopje van 9 op een totaal van 202 volksvertegenwoordigers, zegt men? Dit is al te lichtzinnig oordee- len. Wie durft met de hand op het hart beweren dat het anticommunistisch blok niet afbrokkelen zal? Waar is de kans dat het commu nistisch aantal stemmen terugloopen zal. Het is juist andersom. Het zijn de communisten die stel selmatig vooruitgang ten koste van de drie groote partijen, die zeker hun hoogtepunt voorbij zijn. Juist daarin huist het gevaar, dat met den tijd de weerstand immer verzwakken zal, omdat de groote po litieke partijen op den terugweg zijn. Indien het communisme geen on middellijk gevaar is, blijft het wis en zeker een toekomstgevaar. En dit mag volstrekt niet onderschat wor den. Waar het plicht is het commu nisme uit alle macht te bestrijden, moet het toch van het hart dat het treurig is zooveel werkbroeders te zien ontglippen aan de christelijke beschaving. Zij die door dik en door dun het liberaal individualisme ver dedigd hebben en den warboel van heden baarden, mogen of mochten een hartgrondig mea culpa slaan. Gedane zaken hebben geen keer. En indien het in onze maatschappij tot een bittere strijd komen moet, zal het geslacht van heden er volstrekt niet voor verantwoordelijk zijn. In dit licht is de stichting der com munistische partij in Vlaanderen wel degelijk van heteekenis. De jongste provinciale verkiezingen bewezen dat in het arrondissement leper alleen er circa 1000 man:hun stem op de com munistische lijst uitbrachten. Doch tot hiertoe was de organisatie prak tisch van geen tel. Wanneer te Gent de communisti sche partij van Vlaanderen opgericht werd bewijst dit dat het communisme reeds sterk genoeg in Wallonië ge worteld is om op eigen vleugels te vliegen en dat in een nabije toekomst de propagandische aktie haar werk veld naar Vlaanderen verplaatsen zal. De communisten stichten geen partij- afdeelingsn uit louter plezier om er een schoone speech af te steken, noch cm hun eigen stem te hooren weer galmen. De communisten stichten om te werken, om te organiseeren, om te werven. Niemand vergete dat het communisme in wezen en doel revo- lutionnair is, bezield met een revolu- tionnaire kracht. Bij hen gaat het niet om verzetmaatschappijen op te richten of tombolas te geven ten einde hun leden te behouden. Bij hen gaat het om hun levensbeschouwing ongenadig te prepageeren. En wanneer ze te Gent stichten is het om Vlaanderen te bestrijken. Ten einde het werkveld niet nutteloos te beperken beginnen ze met de hand te reiken aan de Vlaamsche socia listen. Die hand zal misschien offi cieel afgewezen worden, maar offi cieus is hij reeds op voorhand aan vaard. Er is immers het denkbeeld van het volksfront, dat nog immer als een schoone droom meegedragen wordt, en te gepaster uur zich zal pogen te verwezenlijken. Dat de leeuwenvlag naast de roode vlag prijkte is sluwe berekening. Het flamingantisme der communisten is de lokvogel waardoor de Vlamingen hoeven aangetrokken te worden. Leeuwenvlag en Kruis passen echter honderdmaal beter dan leeuwenvlag en roode vaan. Als we echter het ver leden goed nagaan heeft het socia lisme destijds ook wel Vlaamschge- zinde bevliegingen gekend. Doch net als de Vlaamsche socialisten over woekerd zijn door de Waalsche, zul len insgelijks de Waalsche communis ten boven hun Vlaamsche kollegas kraaien. Het is trouwens niet goed in te zien welk heil Vlaanderen van Mos kou verwachten mag. In dit opzicht is geen twijfel mogelijk. Ook het ka tholicisme, dit is vanzelfsprekend, staat in geen geur van heiligheid. Alhoewel het Vlaamsch verweer krachtig en kranig genoeg is om met sukses weerstand te bieden, is waak zaamheid immer geboden. Het com munisme werkt in het duister en graaft onmerkbaar. Zonderling mag wel de eisch lui den, die op die stichtingsvergadering, naar voor gebracht werd. De com munisten vragen noch min noch meer de ontwapening??? en de ontbinding van V.N.V., Dinaso, Rex en Burger- strijd en de sluiting hunner lokalen. Vanwege publieke ronselaars voor het frente popular van Caballero is dit wel vranke taal. Om dergelijke pre tentie zal er wel hartelijk gelachen worden. Ze teekent echter de geest, de mentaliteit der communisten. Zelfs de Vlaamsche concentratie krijgt van hunnentwege een fascistisch etiket! Buiten dit koddig intermezzo is het echter goed te onthouden dat de com munistische partij voortaan Vlaan deren bewerken zal. Een verwittigd man is er twee waard. Waar de regeering meer en meer naar links zwenkt dient er goed in 't oog gehouden te worden, dat des noods Vlaanderen zelf bekwaam is de uitbreidingskampanje te kortwie ken. Hiervoor dient echter nog een groote stap gedaan. Mocht hij niet te Ia»t gedaan worden. n; Donderdag pas na het hernemen van 't werk na noenuur, vielen onze elektrieke motors stil; en ook onze zetmachienen en drukpersen. De moderne inrichtingen hebben veel goede kanten, maar ook slechte. Vroeger met onze petroollampen en met handdraaien ging het altijd; wel niet zoo rap, maar 't ging toch. Als nu de elektri sche stroom mist, ligt alles stil. Heel den namiddag hebben we met veel gedtdd gewacht, maar geen verandering's Avonds zijn we naar het hoofdbureel naar Meenen gegaan, waar ze ook met de zaak ten zeerste bekommerd wa ren en van tvaar nog een ploeg specialisten naar Poperinge gezonden werd om zoo spoedig mogelijk aan den toestand te verhelpen. ln den ijzel kwam die ploeg te Poperinge toe te 21 f- uur en heel den nacht werd er doorgewerkt. Vrijdag mar gen echter was er nog geen veranderingzoodal we met handzetten zijn moeben beginnen. Om 8 uur loerden ive door het Bestuur van den Elektriciteits- dienst van Poperinge verwittigd, dat maatregelen zouden genomen worden om ons aan te sluiten en drijfkracht te leveren voor de kleine motors; niet voor ds groote. En inderdaad, te 10 uur juist, schoot een lamp in brand. We danken de Elektriciteitsmaatschappij om haar bereidwilligheid. Met handzetsel en mackienzetssl steken we dus deze week ons blad ten beste mogelijk ineen. Echter moeten wij veel ingezonden bijdragen weglaten. Wanneer we drijfkracht zullen hebben om de groote motor en onze rotatiepers te kunnen doen draaien en te dru<J:kcn, weten we nog niet? En de oorzaak? In de Icp'ersiraat te Poperinge zijn ze bezig aan d rioolwerken. Door grondinzakkingen brak Maandag een groote gasleiding door. Donderdag nu bij een nieuwe grondinzakkingwerd de hoogspanning- leiding der elektriciteit ook doorgetrokken; een deel der stad heeft nog stroom, het grootste gedeelte echter heeft er geen. De moei lijkheid is het vaststellen tvaar juist de kabel losgetrokken is: dat kan op heel grooten afstand zijn en het koude winterweer brengt er nog bij om die opzoekingswerJisn te vermoeilijken. We wachten dus met geduld en als zoete hoop laat het Bestuur ons weten dat het niet kan verzekeren of we Vrijdag avond zullen kunnen drukken. Wachten is dus dc boodschap! Onze lezers zullen ons over dien tegenslag willen verontschuldi gen. Wij geven min dan andere weken en hebben het veel moeilijker. Aanstaande week geven wc wat deze wee!wiet verschijnt en ook bijvoegsel met gewijzigde trein- en tramuurtabels. De Gezondheidstoestand van Z. H. de Paus schijnt voort bevredigend te zijn. Een behandeling wordt op hem toegepast met een bijzonder toestel om de bloedsomloop in de beenen te ver beteren. De katholiek.; rechterzijde van den pro vincieraad van West-Vlaanderen heeft Maandagmorgen, een vergadering gehou den di; te Roeselare heeft plaats gehad. Aan deze vergadering werd een streng vertrouwelijk karakter gegeven. Er werd dan ook besloten geen mededeeling aan gaande de besprekingen zelf naar buiten te doen. Er is intusechen bekend dat van gedachten werd gewisseld over de om standigheden der veelbesproken verwer- ping *van een bijzondere toelage voor de vrije katholieke scholen van West-Vlaan- deren, over den torstand daardoor ge schapen in den schoot der Bestendige De putatie, over de verhouding van de ka tholieke fractie tot de Vlaamsch Nationa listische groep, en tenslotte over de hou ding aan te nemen door de rechterzijde van den provincieraad en de vier katho lieke leden van de Bestendige D:putatie (de hh. d'Artois, Jozef Van den Berghe, Lcmmez en Olivier). Vier leden der rechterzijde werden ge last met het formuleeren van een dagorde die in den loop van den avond uit Kort- rijk aan de katholieke pers werd medege deeld. Deze resolutie bij eenparigheid aange nomen, luidt als volgt: De Rechterzijde van den Provincialen Raad van West-Vlaanderen (37 op 80 le den van den provincieraad) in vergadering bijeen op 25 Januari 1937 om den tos stand te bespreken, verwekt door de stem ming van 19 Januari, nopens het voorstel der Bestendige Deputatie strekkende tot tijdelijk verhoogen der provinciale tus- sch:nkom"t in de kosten van bouwen, her stellen of bemeubelen van lagere vrije scholen: brengt hulde aan de katholieke deputa tieleden om de zorg waarmede zij een schreeuwende ongelijkheid tusschen het vrij en het officieel onderwijs gepoogd hebben te verminderen; keurt af en laakt ten sterkste de hou ding der Vlaamsche Nationalistische Pro vincieraadsleden omdat zij: 1. door hunne stemming het kristelijk onderwijs beroofd hebben van eene rech* vaardige en bescheiden toelage; 2. omdat zij aldus de diepe overtuiging van de kristelijke bevolking der provin cie gekwetst hebben volgens dewelke de belangen van het krEfelijk onderwijs om geen redens mogen prijs gegeven worden; daad die niet kan goedgemaakt worden door de vocrzorgsverklaring van den Vlaamsch Nationalistischen woordvoerder in den raad; noch door ondersteuningen die in de toekomst door hen kunnen ge stemd worden; 3. omdat zij opzettelijk opgetreden zijn tegen het kerkelijk gezag en den nood van het kristelijk onderwijs gebruiken om druk uit te oefenen in aangelegenheder die al leen dat gezag aangaan; 4. omdat zij de bestuursovereenkomst sch'ndden die de verbintenis tot semen- w rking cp Godsdienstig en Zedelijk ge bied voorziet. Stelt vast: 1) dat het samehbesturen onmogelijk moet worden wanneer de twe; Vlaamsche Nationalistische deputatieledrn in de be raadslagingen van de deputatie de voor stallen aanvaarden om naderhand in de zitting van den Raad tegen hun eigen voorstellen te stemmen. 2) dat de Vlaamsche Nationalisten tot nu toe de logische gevolgen ni;t hebben getrokken uit hunne houding en nl. hun vertegenwoordigers g:en ontslag hebben genomen als leden van de Bestendige De putatie. 3) dat de Vlaamsche Nationalisten door hunn; stemming een strorkelsteen in den w*g hebben gelegd voor een verdere be trouwbare samenwerking. BESLUIT. Alle verantwoordelijkhrid voortsprui tende uit gewTaakte houding voor reke ning te laten van de Vlaamsche Nationa- lirten. De Sekr: taris, V. VANDENBON. De Voorzitter, B. DAVID. In de katholieke middens Is de houding der Nationalisten in de stemming van den Provincieraad steeds druk besproken en betreurd. Waar er gestreefd wordt naar samen werking ond;r alle katholieken, moet het toch goed verstaan worden, dat concen tratie moet geschieden onder leiding en met goedkeuring onzer Geestelijke Over heid. Concentratie moet gebeuren met klare overeenkomsten en we herhalen wat ons inziens daarvoor nocdig is (zie ons blad van 29 November 1938) Drie politieke formaties verzekeren dc volledige ontplooiing van het katholiek- christelijk leven; drie politieke formaties erkennen hei vlaamsch-naticnaTe beginsel; drie politieke formaties erkennen het bestaan van België. Op zulke basis moet deconcentratie be sproken worden, wil ze alle katholieken samenbrengen. En gezien het steeds vooruitgaande communisme, is streven tot samenwerken hoogste plicht. BrBSaS3BffaS>2BBa3BaS32B2Sa33E3 HSL) MEDELIJDEN m naam van H Theresia, van K. J.; helpt mij jeugd ln gevaar redden. Dringend noodig om patronaat en sc yiol te bouwen - Post- check 139.485. Pastoor Reason te Xhen- delesse. ttriSBBa Daar staat 'n sneeuwkoning op 't land, Met bonkig lijf en stijf van l:den. Hij houdt den scepter in de hand, Voer hem wtrd pijn en koü geleden! Hij rookt 'n roede pijp van steen. Z; smijten naar zijn kroon met ballen. De snaken dansen om hem heen. En nu... cm prijs zijn kop doen vallen! Tel. Poperinge Nr 9 Poitcheclcrelcening Nr 155.70 Te herbalen aankondigingen prijs op aanvraag. i Annoncen zijn vooraf tc betalen en j j moeten tegen den Woensdag avond I ingezonden worden. Kleine be- j I richten tegen den Donderdag noen. iiwitHir. nQHOHMHanaiaHianaaHHHHHHHaHiaM if G:e:r aardsche tronen blijven staan!... Daar komt de Zon eens even kijken... Zijn troon smelt w?g en moet vergaan! Sneeuwkoning h;eft gedaan met prijken! Beselare, Nicuwjaarmannd 1937. GEO. HEER VANTERVELDE de uittredende Minister, Een gedeeltelijke politieke crisis in de Regeering is uitgebroken en de H. Van dervelde, Minister van Volksgezondheid, is er vandoor getrokken. De aanleiding dezer crisis verdient en kelen uitleg en daarom moeten wij even teruggaan tot na de verkiezingen van Mei 1936. Na deze verkiezingen stonden dus de socialisten met de sterkste groep in de Kamer en de pretenties van de socialisti sche partij en van hun leider, Heer Van dervelde, in liet bijzonder, stegen zeer hoog. Eerst eischte H. Vandervelde het Eerste-Ministerschap voor hem, maar moest weldra de pijp aan Maarten geven. Heer Van Zeeland werd Eerste Minister maar de H. Vandervelde wilde in ieder geval Minister worden. Hij had gaarne de portefeuille van Buitenlandsche Za ken gekregen, maar deze werd gege ven aan den Heer Spaak, en daarover was de roode baas mistevreden. Om hem toch voldoening te geven, werd dan een splinternieuw ministerie ge schapen, dit der Volksgezondheid, en de H. Vandervelde kreeg het als zijn deel in de koek. De roode pretenties, meest deze van den H. Vandervelde, stegen met den dag, en algemeen verzet tegen het rood gedoe rees steeds hooger en hooger in alle niet-roode middens van het land. Intusschen kregen wij nog in Spanje de moord op den Belgischen diplomaat Baron de Borghgrave en de radiorede van den Heer Degrelle te Turijn. Daarbij bemoeide de H. Vandervel de zich ook te veel met de zaken zijner collega's, namelijk van de HH. Van Zeeland en Spaak. H. Spaak had hem reeds moeten doen opmerken dat zijn baas in Buitenlandsche Zaken niets te zien had. Eenerzijds had de Heer Vandervelde nu geëischt dat de nota die naar het Frente Popular, die maar geen vol doening wil geven in de zaak van den moord op Baron de Borghgrave, in meer gunstigen zin voor de Spaansche rooden zou worden opgesteld en hield ook voordat de Regeering niet krach tig genoeg was opgetreden bij de lia- liaansche eringin verband met de radiorede wn den Heer Degrelle. Hij wilde ook niet weten van de niet-in- mengingspolitiek. Anderzijds stonden de HH. Eerste-Minister Van Zeeland en de Ministers Spaak en De Man die volledige genoegdoening vanwege de Spaansche roode Regeering wilden over de zaak de Borghgrave. In zake de radiorede van Degrelle werden stap pen gedaan bij de Italiaansche overhe den welke dezeMinisters als voldoende achtten. Daarbij dient nog gevoegd dat de H. Van Zeeland zich genoodzaakt zag halt te maken in den weg der steeds meer linksche politiek van zijn Regee- ringsploeg. De bom moest barsten en dit gebeur de Dinsdag avond 11. Heer Van Zeeland, gesteund door de Ministers Sp-iak en De Man, kreeg er genoeg van metdespelbrekerij van den H. Vandervelde, en stelde de H. Van- HEER WAL TERS dc nieuwe Minister van Volksgezondheid. dervelde voor de keus, ofwel hij zou er vandoor trekken ofwel de H. Vander velde moest uit de Regeering treden. Dinsdag avond had de H. Vander velde een kort onderhoud met den H. Van Zeeland. Weinig lekte uit over dit onderhoud maar de Kabinetsraad werd bijeengeroepen voor Woensdag. De onverwachte vergadering van den Kabinetsraad werd dan Woensdag morgen gehouden waarna medegedeeld werd dat het ontslag van den Minister van Volksgezondheid overwogen werd. Evenwel wilde de H. Vandervelde nog eerst zijn politieke vrienden, t.t.z. de leden van den Algemeenen Raad der Socialistische Partij, raadplegen. Het bureel van den Algemeenen Raad der Socialistische Partij verga derde Woensdag namiddag. Langduri ge beraadslagingen werden gehouden en ten slotte werd besloten dat de H. Van dervelde moest aftreden en dat de an dere ministers voort hun medewerking mochten verleenen aan den Heer Van Zeeland. Het Bureel liet dus den H. Vander velde los door hem toe te laten» ont slag in te dienen. De leiders van de Socialistische Par tij werpen dus hun «patron» overboord van het regeeringsschip, om de positie van het Socialisme in de Regeering te redden. Heer Vandervelde heeft dan Donder dag morgen ontslag ingediend. Dit werd aanvaard. Heer Van Zeeland heeft den Heer Wauters, socialistisch kamerlid van Hoei-Borgworm en be stuurder van het Socialistisch dagblad «Le Peuple» de portefeuille van Volks gezondheid aangeboden. De H. Wau ters heeft dit aanvaard. De Koning heeft de regeeringswijziging goedge keurd. Dxmpj in beide neusgaten en t'.e gc« neeskxftchtigc dampen diep inademen. Pot 10 fr.. Doos fr. Ia aile Apotfie^is. ampo dear tucht go vzn cp! Dit moet ieder Vlaming -weten: Dat er Vlaamsche blinde kindertjes be staan... in erharmelijkeu toestand... Nergens aanvaard, ten zij door het Na tionaal Werk der Blinden... Op zijn eigen kosten... Aan Zusters toevertrouwd en komende uit de vier hoeken van Vlaanderen. Hoe ze geholpen?... Eens per jaar, op Quinquagesima 7 Februari wordt ons gegeven een al gemeene oproep tot het volk te doen door ze een blindenbioempje te koop aan te bieden ten bate dier ongelukkige broer tjes en zusjes. Wie kan zich inct dien verkoop gelas ten 1... Die wenden zich om inlichtingen tot het Nationaal Werk der Blinden, 92, Daillylaan. Brussel 3. Hebt U dc kans niet uw blinden bioempje te koopen, abonneert U dan op ons Vlaamsch tijdschrift «Hulp en Troost» of stort uw bijdrage op postch. 16.13.99, Nationaal Werk der Blinden, 90, Dailly laan. Brussel-Noord. ■MSflSHHUUHUBUHnanBasaunM Hl ii'iiimiUHiiumaiiiiiiiiiminti'itu.'iiiiiiiiii': tiiimiiinliilüRüitiUiitiHrmdiiioiiilUüiiifiuiiiiiiiliiiliniiiiiuinifmitiiiiRüütHni D? Mississipi en haar bijrivier Ohio zijn op geweldig; wijze buiten hun oevers ge treden en lub'oen uitgesrekte gebieden, naar verluidt 2.893 vierkante kilometer, 't zij ongev;:r een gebied zco groot als een tiend; d;el van België, ond:r water gezet. Het water reikt op ommige plaatsen meer dan 20 met:r boven het normal; peil en op bepaalde plaatsan zijn de huizen 10 m. onder water, wijl alle gevaar van verdere uitbr. iding nog niet is geweken. 959.0CO personen zijn totnogtoe dakloos geworden, waarvan 230.000 te Louisville alleen. De schade wordt beraamd op 4C0 millioen dollar. R;eds zouden 511 dooden zijn te betr:ur;n wijl op zekere plaatsen daarbij nog brand is uitgebroken en op andere plaatsen b:smettelijke ziekten. De ramp zou veroorzaakt zijn door de overvloedige regens die het binst den laat- sten zomer groot'ndeels verdord; land niet genoegzaam zou hebben kunnen opslorpen. Koude en sneeuw verergeren nog Uca nood en het lijden. De oa erstroomingen strekken zich uit over e:n lengte van 16CO Km. Ben aantal groote steden zijn zonde* drinkbaar water en zonder elektrisch* stroom. T; Louisville brak ook brand uit en g«- he le wijken branddsn af wijl de huize» gedeeltelijk onder water stonden.

HISTORISCHE KRANTEN

De Halle (1925-1940) | 1937 | | pagina 1